장음표시 사용
361쪽
que carnalem. Duritiam vero coenobhnon minio exqiuisite tenuit , sed etiam non exiguis inibonitatum accessionibus cumulauit, usque adeo vi toto anno nisi cum noctu ad Dreuem somnum membra componeret in nunquam sedere deprehenderetur, ac ne comedendo quidem; nec nisi lemel in hebdomade exiguum cibum caperet, S sub dio per dies. s.
manibus in coelum iublatis orans haereret. In lororum ministerio, omnis ab
icctionis Sc laboris perstudiosa durabat, tanto feruore & Dei demerendi studio , ut vix sit legere inter lanistarum Virginum res gestas , aliquid ad Christianam aedificationem plus iactum. Non defuit
nihilominusqlia: tantam virtutem, in-
teipretaretur hypocritim, ut gradu abeunte Abbatilla, promoueretur in locum cius Euphratia. Hoc ei in faciem impegit ignobilis genete locia, cui nomen Gem Sed calumniam , non modo Abbatissa cum inaudiuiticuere vita est, sed Deus ip e multis magnilque lupra naturam ope tibiis in Eupli rasae gratiam ediris , prorsus at stersit. Quinetiam calumniatrix , heneficio Euphrasitae , furorem energumenae mulieris a qua propemodum lacerata erat, euasit. Deo humilitatis amatore, sit perbiam Satanae , per humilis Virgunculae deiectionem scan- gente. Finis praesertim vitae totius sanctissime exactiis, quam ab hypocrisi ab-
smisee semper Euphrasia, liquidb de
Egre a me impetro, ut qriam hypocrisis notam , stupor cum malignitate certans inussit S. Brunoni Cariusianorum parenti, hic legi patiar. Sed quod
adeb male materiata sit ea calumnia , ut non sit timendum ne famae viri sanctissimi ulla ex parte adhaerescat, nolo praetercussam: vel ut hinc liqueat, in quod
barathrum malignitatis de nequitiae demittatur calumniator, statuens oculos
suos declinarς in terram. Neminςm lateti,
suisse Patisiis sub finem seculi undecimi insignem hypocritam inter doctores
Theologos clarum eruditione & specie pietatis , quem in morte Sacramentis Ecclesiasticis communitum, Δ coram hominibus pia morte desunctum, turba copiosa extulit, si tamen turba vocari potest, multitudo conserta Doctorum ac studio lorum ,& lectissimorum amplissimae urbis ciuium , qui exequias viri iuxta saeculum magni , cohonestarunt. Euentiis docuit quam vitam vixisset hγ-pocrita, detestandus potius quam milerandus, tametti milerrimus: quandoquidem ipsi ii met alleitione omnibus innotui. , accusatum, iudicatum, damnatum a iudice incorrupto fuisse , qui hominibus cor non introspicientibus, tectolio pietatis illuserat. Non desunt hoc tempore , qui hanc totam narrationein ad Deum lZabulinum ab legent, ipsi met reuera sabulones. Quid enim proserunt ad
excindendam veritatelai narrationis hacteiriis omnium Ore lactatae , pietati S aii-tiqiussimis expressae, scriptis tam mittiplicibiis consignatae , constanti & perpetua ordinis Cariusiani traditione subnixae ' De hoc alibi diligentius. praesentia considet an dii inest, quid ei narrationi pro indubitata uippositae . mendacitas atque calumnia inadificarit. In Collectaneis vitae S. Bri in is cap. apud Surium s Octobris . re se itur fuit se , qui tibi aliis persuadet e nisi sint. Doctoiem illum hypocritam, cuius simulatam pietatis speciem, virtutem Vero abnegatam, damnatio manifes lata retexit . suisse hunc Brunonem Cartialiae
incolam primum, de Oidinis laudato-
Verum haec calumnia, si iste vel flammis , non relponsione est repellenda. In fert enim arrocem iniuriam, & viro sancto, quem Tartaro de coelo deiectum
contrudit; & Ecclesiae Catholicae quaeirntrairabili iudicio eum beatitate donatum
362쪽
tum pronuntiauit;& Ordini Cattusiano
qui S. Brunonem agnoicit parentem. Nam tametsi nihil vetaret mali corvi b num esse ouum, quandoquidem natiuiistas ex has parentibus est voluntaria: G-men non vacat probro , iuxta humanum sensum , ta communem existimationem, dc monstrositatem a perfectis Dei operihus alienam redolet , quod coetus Sanctorum, belluino & daemoniaco capiti supponatur S. Bruno, tantum abest viis
Doctot fuerit cuius hypocrisis denique
reuelata est , ut potius tam horrendi spectaculi nouitate, seccssionem 1 mundo fecerit, & in virum lanctissimum , ac pietatis speculum Ditentillimum eua-
S. Angelus ex ordine Carmelitarum, uua dc munere Angelus , cuius laus est
in tabulis Ecclesiasticis s. Maij, se in
Breuiario ordinis S.Ioannis Hierololymitani, aedicans apud urbem Leocata Agrigentinentis ix Sicilia Dioecesis , publice arguens Berengari j illic potentis viri incestam libidinem,qua cum ibrore conis sueuerat , ab eodem audiuit hypocrita tria siti. O homo Diaboliem,mentιens de omni
bus i Nec erubuit os illud Diaboli Mea probra de sancto viro publice ubiuis dis seminare. Sed S. Angelus tantum ab sute ab hypocris quam illi homo nequissimus assingebat, quantum hic impius a lana mente. Nechae enim pet hypocrisim, sed ex solida N: syncera virtute, vir sanctissimus operabatur. Is quippe ex diuina praenuntiatione conceptus ἡ parentibus Deiparae monitu a Iudaiimo ad Christi fidem traductis, ordini Carmelitanorum Hierosolymis adlcriptusiinibique graui Diunis alberitatibus vltro assumptis exercitus 3 multisque ac magnis miraculis illustratus; post quinquennem in deserto quod olim Christus ieiunans frequentauerat , commorationem ἱ Christi ipsus monitu Siciliam petiit, ut exiens de deserto velut ster Ioannes Baptista, Berengarium turpi incestia sorore abutentem, reprehenderet, & a tanto scelere absterretet, primum clam omnibus pers eptem vices , tum palam & manifestε nisi resipisceret. Executus est fideliter concreditam sibi legationem pius Angelus postquam adita urbium marte in banetos Dominicum & Franciscum incidit,inibique Franciscus & Angelus, mutuis de coelo inspiratis praenuntiationibus sunt iecreati; nam Francisciis Angelo martyrium, hic impressionem sacrotum stigmatum longe ante quam contigeret praedixit: Secedens ab urbe B. Angelus, exorata ab Honorio I II. Enan- gelicae praedicationis facultate, Siciliam petiit, ubi cum Berengario, non septies
duntaxat, ut iustus erat, sed in oper decies clam egit, arguens , obsecrans, increpans. Sed cum lecreta correptione nihil proficeret, & Berengarius m scelere
obduratus Omnia inficiaretur, & virum sanctum mendacis ac hypocrisis argueret,
ad publicam tanta sceleris castigationem progressus est Angelus; eci eventu, ut Margareta Bcrengarij soror pro concione scelus suum iam per annos duodecim continuatum vitrb sit filia, tribus filiis ex fratre lusceptis, magno cordis moeroin re prolatis. Egit in rabiem Berengarium, S. Angeli praedicatio , & Margaretae publica confessio. Itaque hominem Dei in ipso suggesto concionantem ad populum confodit , perrecturiis ad 1broris trucidationem. Ea verb prohibitus per populi a Sancto viro sub mortem admoniti accursum, prae desperatione & rahie de infelici trabe alter Iudas pependit,
obsgnante Deo solidam S: ab hγpocii si
remotissimam S. Angeli virtutem, signaculo martyrij, & cita vitione in caput impurissimum, quod huic Baptistae
Herodes fuit. S. Franciscus Paulanus, ultimae huius
aetatis Thaumaturgus, Ut quoquo mo
363쪽
uente Deo aegros pene innumeros i anitati restituebar, solitus erat herbas quaiadam admouere , vel unguenta , aut medicos pulveres, quorum magnam vim in eum finem semper at seruabat, ut videri pollet aegritudines depillisse, non vi diuina & per miraculum, sed naturali δέ humano i modo . Tametsi Deo glotiam pio declinata gloria rependente , priuiquam admouerentur, aut unguina , vel pulueres, plerunque lanitas reueniebat, ut liquere pol set , cuinam causae deberetur. Nec raro, consellim & in i plo admotionis momento, supra omnem vim activorum naturalium, optatus sanitatis effectus comparabatur. Haec admotionaturalium activorum , Religioso cuidam ordinis Minorum , probatae caeteroqui vitae , ac secundum homines exinuae virtutis, persuasit ; omnem S. Fiancisci Paulam vitam, insigni hypocrisiis labe sordete ; Miracula quae ab eo patrata circumferebantur , imposturas esse , Vitae exigendae novam, & imbonitatum plenissimam rationem , occulere sub vana sanctitatis imagine, uberem nequitiam. Hoc ille priuatis sermonibus pas-5m vulgabae ; hoc de sacro suggesto
magna concitatione orationis ad consertam turbam sollicitiis proponebat. Et vierat vitae alioqui probatae , mirum quantum Sancto viro, eiusque rationibus incommodabat
Non tulit Deus, calumniae seruo se onlatae prorogationem diuturniorem. Itaque cum B. Franciscus obmutesceret silans a bonis, & calumniator per sancti viri militatem efferatior in dies fieret, nec procacitate contumeliarum ipsimetuito Dei in suomet coenobio abstineret; insigni opere supra naturam per seruum situm edito, repressit calumniantis Impetum. Iniecit enim B. Fiancilco eam
mentem, ut cauis inanibus, vim carbonum ignitorum exciperet, dc Oblattat
inin sumn hortaretur, ad depellendum.
eo igni tabulo Digus quo premebatur.
Homo caeteroqui non malus, dc zelo potius impiouido ac non secundum scientiam , quam animi malignitate sancto viro obstrepens, ut vidit non ambustas prunis manus, illico ad eius pedes stirpi ex accidit, uberibus lach:ymis perfulus , de erratorum veniam demisiissime expolcens , non sine contestatione lacciendi illata famae innoxis dispendia. Et fecit quod receperat, ubique dc ad omnem occasionem retexens quae prius in virum lanctum male effuti uetari Ioannes Chappotus qui de rebus sancti viri diffuse de accutate sci ipsie . rei huius gestae narrationem intexuit Opeiis illius l. 2. cap. 6. Nec dissimilem h)pocrisis labem viro Sancto' illatam a Medico Ludovici Francorum Regis , retuleravi. I.
De nouitatum captatione. HIc quoque est fixtus superbiae. Qui
enim nouitates captant se affectangaudire mirabitatij, te diciet bi sunt. Et
hanc esse germanam causam cur aliqui evadant Nouatotes circa fidem dc religionem , transgrediendo iam olim a Christo dc Ecclasia, positos terminos , inde manifestum esse potest, quod Omnes eiustriodi, de suo nomine appellane quos implanam ut notarunt vari, P P.
nominatam Athanac orat. 1. contra A
rian. fere imtio. Est igitur superbiae se rex , novandi amor, nec est ea labes exis sua, ut quoad nouitatescit cadoctrinam lacram perpulchre docee Tertullianus l. de praescrip. cap. - Ο. Ec 3 . ac 36. alitique locis ibi a Pamelici signatis , S. Vincentius Lyri n. in Commonit λει bie-uiret sed insigniter S. Basidius i. de Spiri. Sancto c. 19. & Episto. . 61. Congero im
364쪽
eam rem plena messem in opere de iusta
confix. hor. parrit. I .Erotem 2 o. ubi de-
monitio non modo circa fidem & religionem Catholicam a Christo traditam, α ab Ecclesia, Dei interprete propositam, iure improbari nouitates 1, sed etiam circa alia nisi nouitas sit extra earum syllabum, quas Apostolus profanas nomia
nauit ἱ nec redoleat leuitatem animi, ted ex solido motivo citra omne incommodum inuehatur.Quae temperationes quia facile deficiunt, procliue est , ut nou Italum captatio, etiam extra fidem de religionem Calliolicam, ubi semper est reproba,ὶ male audiat de vitio vertatur.
Quod haec labes falso aliquibus ianctis interdum sit imposita, docebunt iubie
Christiana fides ac religio,.st infidelibus eo nomine calumniam lustinuit,qubd noua esset, & eius buccinatores captarent nouitates, contiellerent verbuetustatem in qua uniuersum .suum praesidi lim denique locabant, clam alias adacti machinis, validὸ urgebant tir ad deditionem salubrem. Vide sis Tertullianum cap. Apol. Arnobium l. a. Lactantium. l. 2. cap. 7. Zachariam Mythil. lub finem disputationis contra Pha Iolophos, de creditum Ambrol. Ephes. s. ad illud , nemo vos seducat. Verum qua ex parte hi hostes Christianorum tutabantur se , allegando luoium errorum antiquitatem , intutum plane perfugium captabant. Praestat enim abiicere veteres errores, quam illis diutius insistere. Qua vero ex palle traducebant Christianam religionem tanquam notiam , laborabant ignoratione consiliorum Dei, qui
illam iptam religionem quam sub Christo ad persectionem deduxit anterius &iam 1 mundi initio praeformarat tNihil
sine aetate est, s ait Tertullianus l. de vet. Virg. c. r. & omnia tempus expectan r. Denique Ecclesiastes , tempus inquit, omni rri. Alpice ipsam creaturam, Pau
latim ad fluctum promoueri et Granum est primo, & de grano frutex oritur,& de scutice arbuscula enititur. Deinde rami & frondes inualescunt, & totum arboris nomen expanditur, Inde germinis tumor, & flos de germine soluitur.5: de flore fructus aperitur. Is quoque rudis aliquandiu de informis, paulatim
aetatem tuam dirigens, eruditur in mansuetudinem saporis. Sic & iustitia, nam idem Deus iustitiae & creatutae in primo
fuit in rudimentis, natura Deum me
tuens : dehinc pei legem, & Prophetas
promouit in infantiam:dehinc per Euangelium efferbii it in iuuentutem et nunc per Paracletu componitur in malui itatem. J Demus huic limbo sensum Catholicum, ablegata Tertulliana Atilitate de
Paracleto Montani. In bono autem lensii, Spiritus sanctus, Ecclesiae poli Christi Patris abstellum, tutor, expoliti,&persccit in maturitatem, quod initio prope informe & quas acerbum erat. Belle eodem facit comparatio corporis humani, in variis aetatibus eiusdem, simul vaiij; itemque seminis valia incrementa suscipientis: quas comparationes in hanc rem adhibet Vincentius Lyrin. Commonit. cap. 23. 29 & o. Hoc irectantes Eusebilis l. I. hist. cap. 3. & 6. ac iii Ope te de Praepar. Euang. & de De monstrat. nec non Nicephorus Catillusi. I. histor. cap. 2. dixerunt, religionem Christianani non falsie nouam, cum v I
sa est induci. Goffridus Vindoc. serm. s. eadem mente ait, antiquos Patres in veteti Testamento, fuisse Christianos. SO- te Rupertus l. s. in Genes. c. 3 s. ait fuisse Christianos catechumenos , de idcii conon esse admistbs ad contuenda sancta . donec perfunderentur baptismate ex sanguine in cruce profitis. Itaque per calumniam , S. Paulus cum Christianam fidem annuntiaret, dictus est annunciator nouorum clamoniarum: id est nouae diuinitatis , dc nymiuis non antiqui, sed Dei T t a recentis.
365쪽
3ια Sectio II. Seses III. cu t
recentis. At non esse Deum Chlistum rum, alium a Deo antiquorum , demon, stiant vatij Paties, agentes coima Maocionem & Manetem, aliosque impios , mali principi; arterni allistotes. Per calumniam quoque . Beniamin Hebraeus apud Isidorum Pelus. l. i. epist. 4o I. Eucharistiam ob nouitatem reiiciebat , cum potuitiet , s ut ei obiicit Isidorus ,ὶ in Sacra mensa veteris legis, typum Eucharistiae depkhendere. De aliis sese omnibus mysteriis nostris, idem statuete li-eeat, cum Origene muraenulas aureas interpretante.
ve autem quod ad Ethnicos attinet, daremus illis, Religionem Christianam cum inuecta est, fuisse plane novam, erroribus apud eum inueteratis planE contrariam, non esset idcirco cur Christianam religionem depretiarent. Egregie id prolecutus est Isid.Pelus. I. a. epist. 6. sic scribens ad Athanasnim Presbyterum. Dic ad eum qui tecum altercatus est, atque Ethnicorum dogmata profitetur, contenditque Euangelium nouam quandam, atque a veteti consuetudine dissidentem vitae rationem induxille Ivir sapientii si me, ill id ignorare videris, improbam consuetudinem nouitate sola comprimi atque extingui solere. Qua de caula Evangelix quoque Dominus huc venit . ac coeleste vitae genus inuexit. Et quidem si in pristino statu permaneremus, admoneret, nihil noui moliri necesse fuisset. Sin autem idcirco venit, ut e , quae minus recte constituta erant, reprehenderet, nouis rebus prosectb erat opus, ut improbitas quae inualuerat, stangeretur. Neque enim fieri poterat, ut eadem turpitudine vires obtinente, correctio fieret: verum ei necesse erat, qui vitia emouere ac de medio tollere cupiebat , ea quae nondum legibus lancita erant, eorum loco, qtiae in detrimetinim ac perniciem inualuerant, constituere.
Quaproptet illud potius in contrariam. admirationem haud immeritδ thouet debuisset, si cum ad res mutandas huctveniliet, nihil noui legibus tuis lanxii .set ; Oportet enim, legislatorem den onitorem, ea quae in tem ttitura sint , nihil omnino curalitem , an sententiis nouitatis aliquid iniit. Qucmadmodum. enim eum qui minime conducibilia su det, odilla ac detestari par est, etiamsi conluetudinis vestigiis haerere videatur L sic eum qiii Optimis atque utilissimis consiliis accedit, laudibus ac Plautu pio-icqui comienit, etiamsi atroqui extia ea quae moribus recepta iunt, aliquid consulat. Quocirca si quid quod tal rchen sionem mereatiir, Christi oraculis adiunctum esse peti picis , id ostende ; & tibi
victoriam concedam. Sin autem cum hoc dicere nequeas, morem atque consuetudinem , tanquamfi Immn quo sudam praesidium . retines. 'Faret reperspectoriim consuetudinis praetcitum, id quod utile est repudiam. Neque enim graue ac sceleratum est , aliquid innovare . cdm utilitas nouitati adiuncta eae Non enim noxia dc utilia temporis diuturnitate perpenduntur; verum id ex phorandum est, an in antiquioribus rebus. vitium inueniatur;an contra in recentioribus virtus reperiatur. Tu porro hag ratione videtis existimare, huic quia iuuenili aetate semper in lustiis & prostibilli, se se volutauit, sermonem de pudicitia minimὶ inserendum elle: nec sicario , da
mansuetudine ac morum lenitate. Nam si quisque illorum conluetudinem hone stati anteponat, sexcentis malis seiplum
inuoluet atque transfiget J' -- S. Simeoi, Stylites Magnum orbis teris erum miraculum fuit, ut eum quidem denominauit Theodoretus cap. 26.adductus inpia cap. 3. & iuxta S. Eudocium
366쪽
iis ac ranius nouitatis captatae nomines oscillis est reserente stiperias Theodorem; iurei praeciarana struat Apologiam
ex diuino aviath quo ad eam vitae rationem iivpulliis Herae , ve lpectaculi nouitas multis aduentantibus saluti fieret,
sicut reipla contigit tot hominum millibus, qui ad nouum ctaculum confluebant, etiam ex Gentilibus, ad Christianica nouitate traductis. Non aliter ianὸ Deus 1 e , ut Theodoretus benE 'osequitur , in similem finem percellendi
Uectatores, multa seruis tuis nouaec inusitata mandauit , ut Isai; nuditatem in publico Ieremiae, appositionem ligne tum collariorum; oleae,coniugium cum inicaria, Ezechieli, perfossionem muri, ac fugam , de decubitum in vinim latus tempore admodita diuturno. Quomo- db ergo viriumsitum Deus iustit illorum unumquodque fieri, ram gerens eorum
etiam hoc noulim δc admirabile procurauit spectaculum. rei novitate & admirabilitate , Omnes trahens ad lpeetandum, M essiciens, ut aduenientibus, credibilis exhiberetur admonitio. Novitas enim
spectaculi est pisnus sufficiens doctrinae: de qui venit ad spectaculum, citin res divinas doctus suetit , recedit. Et quemadmodum iis quibus es tigit ut ellent Reges hominum , post aliquam temporis
conuelsionem, mutant imagines nummorum aliquando quidem leonum exprimentes imagines, aliquando autem uel lacum , de aliquando Angeloriam,nouo charactere tentantes aurum reddere
preciosius: ira etiam uimmus Rex uni uersetum eluti quasdam figuras ac characteres, haec noua fle multiplicia vivendi institum. pietati veraeque religioni adiiciens, non ibitin fidei alumnorum,
sed eorrumqui laborant morbo incredulitatis M. Laudandum tinguas excitarit subest, te longa enumeritione confit- .mae, quam multi omnis generis infideles , ad huius spectaculi noliteatem Chibsto adhaeterint talutemque sint assecuti. Religiosi Cariusiani, nouitaris notare sunt ob iecessionem 1 turbine &eempe state. Refeci, dc egregiὰ resellit eam calumniam, Gulielmus Abbas S. Theodo rici in libello ad statres Carthulianos de monte Dei, qui extat inter scripta S.Ber- nardi. ibi fere initio,sic habet Gulielmiis
Vestrum ieeretum , iam earum rerum quae tumultum faciunt, vel acere videntur , pluribus incutit horrorem. Si qua ergo coniolatio in Christo . sit quod lo latium charitaris, si qua societaslpiritus, siqua vilcera misericordiae, implete gaudium non meum tantummodo, sed ominnium diligentium nomen Dei , ut in varietate vestitus deaurata de auro Sapientiae Dei,reginae assistentis a dextris i ponsi, vestro stadio, vestrainstantiae ad Dei gloriam de magnam coronam vestram I dc gaudiui, omnium bonorum, hoc sanctae
nouitatis instauretur ornamentum. Nouitatem vero dico . propter linguas ne quam, a quarum contradictione absconia dat vos. Deus in abscondito seciei suae ; γhominum impiorum, qui cam manikstum lumen. veritatis obnubilare nomqueunt, de solo nouitatis nomine cauillantur, veteres ipsi, de in veteri mente
nesciente noua meditui ι vires veterePnon capientes vi m nouum, quod si eis uisunderetur, tuinperentur. Sed haec nouitas, non est nouella vanitas. Res
enim est antiquae religionis, perfectae, fundatae in Christo pietatis, antiqua haereditas Ecclesiae Dei a tempore Prophetarum praemon strata, iamque nouae gratiae sole exorto , in Ioanne Baptista instaurata & innovata.ab ipse Domino B- miliarissimὸ celebram, ab eius dii illis. ipso praesente concupita , cuius transfi 'gurationis gloriam clam vidisse nequi cum initimonte sancto erant, continuo P Tt, 3, uu
367쪽
Sectio II. senes III. caput V. 334
aras in eo quidem abreptus sibi , & nesciens quid diceret, quia visa Dei maiestate commune bonum intra priuatum suum vitiis eli conclusule; in eo autem
praetentissimus sibi, de scientissimus quid diceret, qui suavitate eius gut ata opti- mu sibi iudicauit in hoc semper elle , vita hanc in conturbernio Dei &ciuili supernom, quos cum eo viderat, concupiuit,di
m tu h c tria tabernacula, tibι unum, Is
Helis unu an quo si auditus si iii set, facturus procul dubio erat postmodualia tria, libi unum, Iacobo unum,& Ioanni unum. Post pallionem velo Domini, calente adhuc in cordibus fidelium est uti ejus languinis retenti memoria, solitariam hanc vitam eligentibus , pauperta tem ipitatus lectantilaus, Ic in ip nitu alibus aucro in alterum et elantibus , deierta te pleta iunt. Ex quibus legimus Paulum , Macarium , Antonium , Arientum,& alios quam plures in lanctae huius con-lierlationis Republica consularcs viros, egregia nomina in ciuitate Dei, nobiles re triumphales titulos habentes de victoria huius iaeculi, & principis huius
mundi, & corporis tui, de cultu animi, & Domini Dei sui. Sileant crgo qui in tenebris de luce iudicantes, vos arguunt nouitatis & vanitatis. J Haec ad dii pel-Iρndam calumniam propositam , plus satis. Nec istagati lane sunt calumniatoribus, viri sanctissimi, & grauissimi, qui ipsis Carrusianae secessionis initiis, im-ntentas ei in ili tuto laudes panxerunt, nominatim Petrus Cluniac. l. 6. epistol. I 2. dc l. 2. mirac. cap. 28. Petrus Cellent. epistol. 23. 5c 46. 6c Nicolaus Monachus
suessonensis, in Actis S. Godefridi Ambian. l. 3 cap. 8, Reformatores diiciplinae in coenobiis collapiae, inuectionis nouitatum insimulari, neminem latet. Est enim perpetuum , & ubiuis quotidianum. Refert id quoque, de calum o iam e reprobe reui cit Ioannes Nideri I. de reformat. religios. c. 7. praemittens ante omnia, hanc esse manifestam ignorantiam eorum, qui obsistunt veritati, quandoquidem tantam abest ut haec nouitas iure patens reprehensioni, & digna quae obiiciatur, ut potius dignissima sit quae captetur, dc ad ea saepe nos impellat Spiritus Sachus in Sci
ptutis,ut Rom.7. ubi dicitur, SemiaminianoMitate os non in vetastate literiti Et i. Corinth. s. Expurgare uram fe mentum,ut si is noua conspersis. Et Hebr. r. testatur Apostolus, ut ineamus , viam nouam quam Christus Initiauit nobis: Quomodo igit; non est calumniosum,
notare nouitatis vitiosae, rationem agendi a Spiritu Sancto toties commendatam Quomodo vero nouitas dicitur, quae reuera est antiqua , de praefuit deformatio
ni a Certum quippὶ est principia in Or
dinibus laxatae nunc disciplinae , sitisse
longe alia. Unde quae dicitus reformatio, non est noua instituti religiosi sotmatio, sed reductio ad primam formam. Ac proinde non e st captatio nouitatis exacte loquendo , sed potius de phillio nouitatis, ni perinductae antiquo statui. Itaque haec alumniosae excusationes In peccatis, nullo modo sunt admittetidae. Societatis I E s v institimam , a plerisque eo nominatim ex cas ce improt a tum est , quod noli itates contineret ; ut constitiitionem aliqii 'rum in statu religioso per vota simplicia tan abdicationem dominil proprietatis , cum lota eius vinculatione quoad usiim ad nutum Superioris; puerorum institutione in io studiis mitioribus ; desecti ini Odaei , siue
chori, ut vocant; in reicissionem noxiorum membrorum I dc si quae lunt alia. manc ei instituto peculiaria. Per calumniam tamen Sc ignorantiam, praedicta in stituti capita nouitatis sunt insimulata: quod de illorum nonnullis. moia strat Uas. queat. 2. disput. 16s. Basilius Poneius
in variis disputationibu4,x Thomas San-
368쪽
ctis lib. 1 c. ac τ' in Decalogum. De
omnibus verb iisdem capitibus, accurate idem persequuntur Petrus Ribaden. in Opete de Instituto societatis I E s v, de Franciscus Suarea Trach. t o. de Religione. Demonstrant hi DD. quaecunque ab
aemulis per calumniam damnabantur nouitatis in hoc instituto,fuisse antiquissimi usui in Dei Ecclesia:ita ut hac quoque in parte valeae,Nihil elle sub sole nouu,quodno fuerit in saeculis quae fuerunt ante nos iuxta, Sapientis oraculum Ecclesiastis i. Ludovicus Molina, Bellarminus,Su
tis, Vasqueet , Lessius, & alij Societatis I a s v Theologi, cum aliis ex eapitibus captatae perperam nourtatis damnanis
tur a nouo quodam Theologo qui se Ale.
xandrum Patrisium dixit; tum ex eo nominatim , quod agnoscant genus quoddam fratiae Christi praeter essicacem r
Cuiuimodi gratiam s air hie scriptor, γ
l nec D. Augustinus, nec ullus postiuium Latinorum Patrum, nec D. Thomas,
vel vetustiorum Theologorum aliquis agnouit, nec Ecclesia in ullis Conciliis Generalibus aut Prouincialibus approbatis. Neque ver asnoscere potuit, nisi principia quibus ipsa per antiquos Patres Christi gratiam defendit, funditus euertat. J Ita ille Tomo 3. L 2.c. 29. I. 2I3ωες l. 3. cap. t. GL 1s t. & eiusdem libri terri Icap. 1. & 1 pecie monstri hanc sussicientem gratiam exhiber, nec nisi ad peccandum seruire tradit. Et efie inuentum Pelagianicum,ac Semipelagianicum docet ibid. cap. I. & I x. verum haec omnia adeb monstrosa sunt, & tantam hominis in euoluendis.
Patribus ac scholasticis, olinditieeciam,ve supinitatem produnt , ut mirum sit potitisse committi litetis. Sanὸ peccatores , etiamsi non conuerretitur, tangi tamen Ze ibi licitati Deo ad conuersionem; di eum possent conuerti, sola sua malitia haerere in peccato; tam frequetis est de perpet im Uud D. Augustinum, de Patres omnes, ut incisibile sit, hominem ad ea quae chartis illineret, Mendentem, negare potuisse, id ulli Patrum,ac nominatim D. Augustino in mentem venister vel effutite autum esse , doctrinam illaina solis Haereticis esse propolitam. Scito lasticos verb notius est quam ut probari debeat, agnouisse giatiam aliquam tussicientem , cui defectu humanae libertatas non fit subiunctus effectus. Id enim non modo omnes Scholastici quoad re iplam,
sed etiam quoad extimas gratiae lumcIcI1tis voces, S.Thomas, & Ioannes Diins,
patritiarum in schola fi miliaram duct
res dilo primarij , profitentur : Ille I. Σωquaest. Io 6. artic. a. ad 2. cum ait. Si quis post acceptam gratiam Testameius noui peccauerit, maiori poena est dignus,. tanquam maioribus beneficiis inglatus,
de auxilio sibi dato non utens:quia quantum est de s e, lex noua, funiciens a xilham dat ad nota peccandum. J scotus oth in i . distinct. 46. quaest. unica ad Isse haberi s Deus vule omnes homines saliuare quantum ex parte sui , voluntate sua antecedente; pro quibus dedit dona naturalia , & leges rectas & adiutoriae communia sussicientia ast salutem. Ita dico , Deus vult isti illa adiutoria com
munia antecedentia ad salutem omnium,
quibus iste etiam potest sussicientet benEviuere de saluari ; J Audeat nunc Aleian
der Patricius, praefidenter more suo iacta. re , neminem E Scholasticis antiquis,gr etiam sussicientem tantis, quae scilicee non se essicax.& vitio nostio cassa abeata unouisse Leam videat eam expressam LM.quidem de nomine
Non igitur qui gratiam tantiis sussiacientem admittunt, consectantur noui
rates,ut iste blaterat; sed potius qui illa dissilentur. Et postem ego sane , si hoc institutum id pateretur, molibus alleg
tionum obruere Alexandrum , & prorerre in eandem cum D.Thorna di Scoto do.
369쪽
seleant , dimissa anteriore dispositione,
ea opulculis annumerauit: notatis tamen in antiqua Epistolatum serie locis, in quae ea Epistola ab legata erat, ne cui diligentia rectius disponendi lucubrationes illas , fraudi eiIet, dum quae ex anteriore Epistolatum editione alicubi allegatari e periret , desiderat et in nouo Codice. Ex quo factum est, ut perpauca Opuicula, adiectione trium sit pra quadraginta opusculorum ex Epistolatum
volumine extractorum, excielcerent adia suminam omnino notabilem , & lectoribus ob appotitam dissectionem in capita,
gratiosiorem ac commodiorem. Eam sumit .am coronauit embolum opulculi in Histolias veteris Testamenti, quod Caetam oculos fugerat. lii ea Petra Dalmani dispositione, quid peccarit D. Gostar, me pl.ine latet. Nam dispoi scio illa Epiliolatu, quam experientia docuit in cibili odio leni tuisse,& Lectores fasiiij oios auertiste abearunde EPist. Liuiali rata one, quanta postea est lub- cciita; non fuerat adhibita a B. Petro Dan: i. mi , Ieduci ab ipso Caetano, vel ab
alio quopiam Collectore, cuius iudicium in ea dispositione irrefiagabile ducere, nihil est quod cogat. An enim reprehendendus esset, qui pro ordine gladus personarum ad quas Epistolae illae
exaratae sunt, quem ordinem tenuit Caecanus, nihil moratus noram temporis quo sunt datae , & nexum negotiorum de quibus erant conscriptae; ὶ alium iniret earundum collocandarum ordinem, ploratione temporis quo datae sunt, aut
Pro nexu negotiorum de quibus in illis agitur Editae pridem suerant S. Cypriani Epistolae, sed valde indistincte ac perturbate. Quod cum aduertisset vir Do. ct cissimus Iacobus patvelius, omnia sus deque magno lectorum bono euertit, &no iam omnino ordinem apposuit. Quis hoc reprehendit Quis mutatam antiquam dispositionem expostula est 3 Idem circa S. Hieronymum praestitit Marianus Victorius;&circa S. Ambrosium F. Felix de Monte alto, postea Sixtus V. Circa Tertullianum Ludovicus de la iCeida de alij nonnitati ; nec non circa B. Augustinum Lovanienses, di circa S. Chly.ostomum Fronto Ducaeus , dc cicca alios alii, improbante nemine, imo colIaudantibus omnibus, qui nullius idcirco ea in re marsupium degrauabatur. Et utinam esset, qui secundis curis B. Hyero nymum in quo adhuc Tiactatus Epistolis perivisti, magna cum lecto tu in incommodatione iacent , admota postrema manu , nouo Se fructuosiore ordine disponeret. Utinam qui circa S. Be nardum idem praestaret, in quo lolia i& steriles auenae, cum tritico permista habentur. Ea enim cribratione operum lancti viii, de furiataim in angulum sepositione, magnum lancto Doctori decus accederet, magnus lectoribus fructus, etiam-s antiqua dispositio immutaretur. Nee despero, quin R. P. Ioannes Bona Oid. Citieiciensis strictioris instituti, vir Mingenio & doctrina praecellens, quem pridem ad hoc urgeo, hoc ornamento, lucubrationes lancti sui Patris con
Hanc igitur operam circa B Petrum Damiani, a D. Antonio Gostar esse nauatam, nemo querelas cieat, nisi cuius bono, 3c crumenae prior dii positio scruiret, dc donec omnia editionis illius exemplaria admodum caro distracta ei sent, dilatam eam diligentiam volui Iset. Quod veri, nomine opusculori in proposuerit, quae Epistolae si in t ad alios inlcriptae, ne hoc quidem peccatum cIl. cum ipse S. Hieronymus epistola 8. suam epistolamaa. vocet Diui Augustini liber 1. de Anima de eius origine ad Petrum Presbyterum epithola est, i peto D. Augustino teste 2. Retract. cap. J6. ..& tamen pr- libro circumsertur. Oratio
370쪽
Calumniae quidem, quia filsum impin
gis, ut demonstraui: Detractionis autem, quia tametsi probrum illud vana quidem existimatione, nam reipsa probriim non est;) in me caderet; non fuit in tua potestate, nullis antea tentatis me coIrigendi rationibus , illud adhuc latense uulgare, & in meam famam aded licentet hacchati. Sed homo, qtiem ipsos quoque coelites vindicatos, furti insimulare probrosis scriptis non puduit, intercepti lucri vulnere saucius, furore arma ministrante, nesciens qua ictum dirigas, coeco impetu irruis. Ringeris, audiens quod non lubet 3 Qui dicit quod non debet, ex veteri parcemia, audit quod
De Auaritia. A V xo nihil est nequius , ipsemet
Spiritus Sanctus per Siracidem C. IO. admonuit. Per Apostolum vero, auaritiam Omnium malorum clse radicem , deminitauit, quod quam verὲ dictum sit Valerianus Cemetiensis homil. 2 o. recte expendit, & Teophilus Alex.
epistol. Paschali, ac Ballamon ad Epistolam Canonicam Gregorij Nylleni ad
Latrium c. 6. de insignitet quoque Asterius homil. aduersus auaritiam; ubi agens de iis qui suo tempore inelcati donis depromissis Iuliani Apostatae,ad aras & daemonia defecerant, auaritiam ait esse sceleribus, quod est aurea gleba condita circa proprium generationis auri locum vnde velut venae in longum hinc inde producuntur , sicut arborum a stipite te e explicant ac diffundunt radices. Nec omitrit Asterius truculentum, tametsi verbis perstrictu, in auaritiae elogium apud Apostolum, a quo vocatur Iuliatria. Nimirum quia ut disiarit Guerticus sem. s. de Puri L s Sicut vni' Deo Idololatria nititur auferre gloriam , ne solus habeat nomen Deitatis; ita auarus in Dei res se extendit, ut solus usurpet quae Deus omni potens in usum plurimorum secit. Utra que Deo inimica, quia Deo negat quod est eius.J Piget in huius monstri feralitatem ., diffusius hic excurrete , quod l. 4. devirtiit. 1 num. 21 o. late id praestiterini Et haec pauca quae retuli, satis lu- pej me esse videantur ad huius probri foeditatem intelligendam, atque adeo quantopore dehonestetur qui per calum
niam auarus audit. At audiuerunt non
nulli lancti viri, reuera ab eo probro alienissimi, quorum exempla ibbiicio. Constantinus Magnus, cum aliarum tetrarum notarum,a variis Ethnicis quos attigi in dissertae. de Natali S. Ambr. p. 4. rum nominatim immanis auaritiae insimulatus est, a Zoet imo Ethnico. Aie enim Zoainins elle a Constantino impositum foedum tributum Chrysargiri. Hoc quale esset attigi l. 4. de virtvt. n. 22 I. ex Constantino Manasse in
Ex quo ac Cedreno idem habet Lipsius
I. 1. de Magnitud. Rom. cap. s. dissentiente aliquatenus Baronio : qui anno 33 o. s.lis negotiatoribus impositum fuisse id tributum,affirmat. At Nicephorus infra& Cedrenus de vilibus tantum personis , puta seruis, meretricibus, menis dicis id asserit. Euagrius l. 3. cap. 39. de scortis tantum & pueris metitoriis, id tradit. Alij recte statuunt ex urina& nei core , siue hominum siue iumentorum, collectum esse, usque ad Anastasium Im
peratorem. Hanc ergo auaritiae iii onstro
sita tein , a Constantino occoepiste, ait Zoetimus. Sed esse imposturam hominis in Constantinum este rati, ob contritam Idololatriamin firmae costanter Euagrius l. 3. histor. c. i. f Quemadmodum eniim
inquit fieri pollet, ut qui tam liberalis tamque magnificus suis let, idem ipse adeo sordidus ecparcus existeret, uti tala Vu 1 α