R.P. Theophili Raynaudi Societatis Iesu Theologi. Hoplotheca contra ictum calumniae. Robur et as triplex circa pectus ... Lucubratio. ..

발행: 1650년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

Sectio II. Series III. caput X XIV.

quendo, habete peccatum originis , none ii peccare; quod ionat propriam operationem ves omissionem eius qui peccare dicitur : nisi cum indicato fonte illius peccati , pronuntiatur quis peccasse in Adamo i quod non est per propriam de- delinque tuis culpam impingere, sed contra lienti peccati obligationem incurrere ob originem ex Adami stirpe vitiata. Agendo igitur de culpa operantis propria& actitati,de qua diicipuli sciscitabantur,ccecus natus non peccauerat: neque ob

culpam aliquando admittendam mulctatus fuerat: quia Deus non infert poenam

actu & de facto , priusquam actu & de

facto culpa praecelletit, ut saepe contra Pesagianos urget D. Augustinus. Neque item culpae alicui parentum repensa est ea niti calamitas. ut Christus caulae illius calamitatis psode conicius , asseuerauit. Fuit itaque corcitas inflicta coeco pro glo- ita Dei ; ut lia ilicet diuina in eo citiando virtus eluceret. Atque ita iudicium de eiu S calamitate repenta .ictualibus aliquibus eius aut luorum peccatis , fuit --

lii uaniolum.

SS. Martyres, ab Ethnicis & aliis impiis lupplicia iiistinuisse dicti sunt ob flagitia, ita ut quae patieban rur, non ad gloriam eis cederent ex consessione nominis Christi, sed in poenam scelerum exciperentur. Audi Maximum Madaurensem, Ethnicum Grammaticum apud Augustinum epist. 43. Quis serat Iovi fulmina vibranti praeferri Mygdonem Z Iunoni, Mineruae, Veneri, Vestaeque, Sana em;

libus Archimartyrem Namphanionem, inter quos Lucitas etiam haud minore cultu iuscipitur, atque aliis interminato numero, s Diis homnibusque odiola nomina, qui conscientia nefandorum facinorum , specie gloriosae mortis, scelerat sceleribus cumulantes dignum moribus factisque suis exitum, maculati repererunt. Horum busta si memoratu dignum est , reiectis templis , neglectis

maiorum piorum manibus , stulti frequentant, ita ut praesagium vatis illius indigne serentis emineat: Inque Deum tempta, iurauit Roma re

Haec ut Diuus Augustinus epistol. 44. recte vocavit sacrilega contraria in sanias Africanos , eodem calumniatorio sty lo ab Eunapio proposita & intorta sunt in sanctos Martyres Alexandrinos. Sic enim ille in .Edeso. illi ipsi, Monachos Canobi quoque collocarunt, ut pro DiisquI animo ccrnuntur, seruos & quidem flagitiosos diuinis honoribus percolerent, hominum mentibus ad cultum caeremoniasque obligatis. Ij namque condita&salita eorum capita , qui ob scelerum multitudinem a Iudicibus extremo supplicio fuerant astecti, pro divis ostentabant; iis genua submittebant, eos in Deorum mi metu receptabant,ad illorum

sepulchra puluere ibrdibusque conspurcati. In his nonnulli Martyres , Diaconialij, & legati albi trique precum petitionumque apud Deos nominabantur, cum

fuerint seruitia infida, de flagris pessime

subacta, de quae cicatrices scelerum ac nequitiae vestigia corpori biis circumferrent : Ei ulmodi tamen Deos fuit tellus. JQuot verba, tot calumniae, totque horrenda mendacia , quae tamen nouo miraculo , ut Theodoretus alia occasione

scite dixit libro 3. contra Graecos, Ductificant veritari Catholicae , quandoquidem inde liquido habemus , antiquum usum sacra marryriam pigno. a religiose alseruandi atque colendi. In particulari huiu modi calumniam variis sanctis assticuerunt plerique Tyranni , refugientes audire pei secutotes Christianorum . idcirco quaerente praetextus, ut nancti quos lettio dabant, aliterve vexabant , alia de causa vexati viderentur. Factum id a Monothelitis, ut

scribitur in Hypomnestico de Anastasio Apocri ista P,

472쪽

uo sano , se enim ibi praetor cetera stssionis , ob quam tenebantur , mentioi Infinita multitudo eorum qui in praedi- feret. Atqui reqelat prolanda, de ab- non ferenda & intolerabili periecu- dita, non permisit, ut machinationes illaetione , diuersis verberibus & tribulatici- occultae manerent , & ignorae insidiae. nibus palam S occulte martyrium infe- Nam quemadmodum olini mulier AEgy- rebant, astuto ac versuto molimine has plia Iosephum in lecto apprehendens, illius aliter atque aliter quasi non pro licet speraret factum suu ui, clam fore fide,sed iub praetextu aliarum ingerebant

occasionum atque damnorum : adeo ut

haec simplicioribus quibusque qui facit Edecipiuntur , ignorantibus , soli Deo qui occultorum est cognitor de his qui studiotiores erant, hos re quan-obrem passi sint , procul dubio delere n.

te s. J Eodem veteratorio arti licio vios antiquiores,& nuperos fidei periecutores , Constantinum, Iulianum Aposta tam , vandalos, Erat nos sub Elia abetha&Iacobo, ostendo in opere dc mar

tyrio parte a. c. I. n. I 6.&. s.

Sed habuit circa hos omnes locum, quod circa SS. Iuventinum & Maximum valuisse dictum est a lancto Cht yib stomo in eorum Enconus, Dixerat de Iubano Apostata SS. illorum trucidatore sanctus

Cui sostomus; Fingebat Iulianus, in

varias caulas, ita ut pie viventium nemo non lugeret. Agebat autem haec , ut obsiscuraretur contemptaque esset martyrij corona, & nihilominus & caedes de sit

ges fierent. J Subdit de hac Iuliani malitiosa arte S.Chrysostomus. Nihil arte hac proficiebat Nam qui ita afligebantur, non ad illius calculum S malignitatem spectabant, sed ad incorruptum Iudicem, , quo & cculcilem coronam acincepturos se Iς confidebant. J Et inferios post recitatum Sanctorum illorum robα- evira propositi tui. Nuntiata sun xδc haec atque similia Regi, qui nec sic destitit,

sed illecebrarum estis iterum atque iterum illos tentaui p. ita autem mundauit, quod si cederent victi,iub omnium ocu los pioducerenti ir Sin sortes per querarent uti pcrduellionis rei educerentur dc Occidorcntur, neque ulla Christianae pio. omnibus hominibus, non fuit tamcn CC culta, vel oculo illi toporis nescio , vel

tro illa Iosepho dixu, id nunc toto vicia 'ue mundo canitur:) ita dc ea quae per subornatos illos consiliarios dolosus Rcxagebar, sperans occulta fore, nequaquam mali seriint occulta. Didicerunt enim p ilcii omnes,& insidias dolosas triumphantium victorias. J Haec de omnibus lanctis falso praetextu per calumniam di-ia cxatis ,rcipia autem propter Deum male

habitis, eodem line dici pollunt. S Gregorixis Magnus, in poenam pC cati quod admiserat fusa pro Traiano oratione,dicitur mulctatus continuo pedum ac sto uiachi dolore. Ita Abiit ensis ad ita brum 4Meg. quaest. 17. qui censici S. Gie gorium in ea oratione pro Traiano quem sciebat damnatum, peccaste mortaliter. Sed est atrox calumnia in Pontificem lan elissimum , qui & ram grauis culpae n latur, & ob eius noxae poenam, subi

cuisse corporeis illis aerii nis dicitur, exinani prorsus fundamento. Nam S. Gregorium orasse pro Traiano, & eum ab inseris iam damnatum eripuisse figmentum est , pro quo frustra pii gnavit Aisonsus Ciaconus opusculo de ea histolia. subscribitque Rutilius Benetonius i. i. speculi Episcoporum disput. I. quaest. S. ad 8. pag. milis Is .sy is s. Sed esse fabulam , recte coniectarant Canus l. II. de locis cap. i. &Soto in A. distinch. 4s. quaest. a. arti c. a.&disert. tradit euita-citque baronius anno Christi so . ac Bellarminus lib. a. de Purgator cap. S. Suare δ to m. i. 3.part. disp. 3. sect. s. passim recentiores. Hoc sane sandamento

473쪽

436 Sectio II. Series III. Caput

euerso , quod plane ruinosum est, Ac nullo idoneo fulcro subii xuin, concidit calumniae moles sancto Gregorio perperam impositae, praecidunturque tricae variae ab antiquis Theologis Scholasticis excogitatae , ad exponendum quomodo fallia decretorum diuinorum veritate de abylibnunquaam senet cente , id est, ut i pie

D. Gregorius XXXIV. mor. c. l . exposuit, de nulla unquam in inferno redemptione, ) potuerit vir sanctus, exo-tate Τraiani a Tartaro ereptionem : qui-huidam dicentibus, Traianum precibus sancti Gregorij ad vitam reuocatum egi l- se poenitentiam; quod habet s. Thomas in 4. distinct. 4s. quaest. a. art. s. ad F. Aliis asserentibus,suspensam suisse Traiani condemnationem, & D. Gregorij oratione impeditam, ut videre est apud D. Thomam in I. distina. 43. quaest. a. artic. 2. ad quintum, & quaest. 6. de veritat. arti c. s. ad quartum. Nihil horum nccessiarium est , supposita narrationis praedictae falsitate: qua item revicta, concidit quod ait Ioannes Diaconus , aegritudines de quibus diximus , immissaselle lancto Gregorio , ne ob eam Traianioreptioncm exoraram, tumeret animo.

De morbis er passoribus probrosis.

ΡAssim quidem morbi non sunt pro

bro,sed potius commiserationem Ino uent ἱ quia nec a voluntatelibera patientis ortum habent, neque plerumque a Deo vltore, liberas hominis exerrationes, plectente infliguntui; sed adueniunt naturaliter, atque adeo reprehensioni non patent. Sunt tamen quidam morbi qui ira miserationem mouent, ut simul ho rorem incutiant ; siue quia timetur coci

e gium , siue quia foeditatem inserunt intrito ae fugiendam; aut quia ominosi sunt re sontici, tali eaea iuxta corrupturi vulgi iudicium. Eiusmodi lunt elephantialis siue lepra, e palepsia, plena omnium obliuio , bilis atrae affectus , syphillis

etiamsi absque culpa contrahatur, ut interdum accidit. Huc it cm referendus est energumentimus , qui tametsi peccatum necellario non supponat,& vicis lanctit-simis aliquando obtigerit , ut docent exempla apud Thyiaeum in opere de

Daemoniacis P. 29. 3 o. I. ac 32. VI dendus item Cassantis collat. 7. cap. 27.& 18.) tamen passim habetur probrosus,&omnino sus. Itaque si contingat tale quid alicui fals d affingi, non est dubium, quin haec possit elle calumniae materia.. Tales aliquas maculas vitis sanctis frustra dc falso impositas, relatum ac detersum venio.

Moyses , reserente apud photium Co- dic. 279. Helladio gestantinoo in Chre- stomachia , denominatus est , quia corpus haebebat δεφοις, id est, vitiliginodistinctum , cuius narrationis autorem, laudat Helladius Philonem. Idem de Mose, nec absque auctario dixere Manethon& Chaeremon atque Lysimachus apud Iosephum lib. r. contra Appionem: qui reserunt, Moysem de lepra sorduisse , Ncum multitudine leprosorum Hebraeorum , ab AEgyptiis quod essent lepra,sca bie, de similibus morbis insecti, pulsos ex AEgypto fuisse. Haec omnia manifestae calumniae reuinciantur ex Scriptura, causam recessus Iudaeorum exi AEgypto, Duce Moyse,longe aliam prodente, quam reserant hi sabulones. ut vix sit, cur cum eodem Iosepho ibidem , & lib. 3. Antiq. cap Io. urgeam leges a Moyse latas de segregatione leprolorum; quas nunquam laturus videretur, si ei calamitati lubiacuisset . praesertim cum apud plerasque

gentes s ut Iosep tuis ait,) leprosi sint in

pretio , dc in expeditionibus, militares dignitates ; dc in administratione Rei publicae ciuiles obeant, ac ne a templi Diuil

474쪽

De probrosis perpessonibus.

quidem Ee sanis arceantau. In tanta luce veritatis, falsiloquium calumniosum propositum eliminantis , nihil attinuit haec veritatis praesidia conquirere. Elilaeus Scriptura teste , caluus, idcirco enim pueri inclamasse illi reseruntur sescende calue, de Aristotelis sententia ex Hippocrate deprompta, purum di nitentem virginitatis florem, extra coniugium quod nunquam iniuit, triuiia se de calcasse suillum in morem venereis spurcitiis dicendus esset, si vera dicerent hi duo Medicae & Physicae doctri me arieres , agentes de caluiti, origine: Hippocrates quidem i. de natura pueri, Aristoteles vero I. s. de gener. anim. cap. 3. Ille enim videns Eunuchos nunquam calvescere , opinatus est calviiij caulam eme certum temperamentum, simul cum eiu uxu seminis. Aristoteles autem ex eouod cerebrum insito sibi temperamentot frigidum, magisque re Ligeretur e cretione lynceri & naturalis caloris per usum venereorum ; colligit, calvitiem non nisi in iis cerni, qui venereis passi nibus dedere locum. Ex quo etiam in Arr, mulieres quae natura pueros referunt, ocsicut illi semen non excernunt, caluiti non subiacere. Id quod Synesius firmat in Caluitii en comio. Itaque excidit Virginitatis decore Elisaeus caluus, conti, quam de eo his verbis statuit Aldelmus

l. de virgin it. i Elisaeus , Eliae duplo di-

rarus spiritu, & gemina praeditus gratia.

In cuius exortu au a quadrupes in Galgalis bombolae vocis mugitum roborassedet cribitur ; significans idololatriae lapsum, & simulachrorum ceremonias explodendas ; nonne propter pudicitiae virginalis insulam, Magistri fietus melote, enormem Iordanis gurgitem diremit, impuberes petulanter naturae ludibrio vati insultantes, rabidis vrsinae ferocitatis ri-αbus tradidit, cadaueti gelidae mortis faucibus iustcicato, etiam ipse letho so

pitus vitalem reddidit spiritumὶ J Simia

litet Elisaeum inter Vargines recenset is ctus Hieronymus L i. in Ioui n. damnatque stultitiae illum Epicuri de grege porcum , qui secus sentixbat. His Patribus subscribentes, Eliseum tametsi calxuim , virginem suisse profitet nur, reiecta origine caluit ij ab Hippocrate de Aristotele assignata. Neque enim caluitium , eam unam habet originem. quam ipsi protulerunt .Esto qui Venereis nimis iunt addicti , calvescant ; non tamen viceversi omnes qui caluitio subiacent, venereorum usu sunt contaminati: cum caluities, ut bene aduertit Tardinus i. de pilis cap. 33. extra vlum Venere O-rum induci possit, ex variis cutis assectibus , ex defectit alimenti, dc succi vitiosiliet millione. Faluis praeterea est Alistoteries circa mulieres, cum eis & estluxu seminis etiam foecundi . ademptum v luit de eas calvescere negauit: quod Magnus Albertust. I9. de animal. cap. c. exempIo visarum abs se binarum mulierum caluitio laborantium , reprehendi r.

Nec non Argenter. comm. 1. in artem

Medicam Galeni, qui allegat vetulas capillo astititio glabra capita tegere ad arus: id quod etiam inpleriiqite iuueni-biis mulieribus abs se notatum , tradit Tardinus. Potuerunt ergo mulieres, sicut olim prae temperantia expertes podagiae, sed postea prae intemperantia podagricae, nouo euentu de quo Seneca epistol. 9s. stupebae, ita calvescere, cum desierunt a pristina moderatione atque virtute. Quare saluum sit Elisaeo , virginitatis

decus de immunitas ab usu venereorum,

etiamsi caluus fuit. Quod item de pleri iaque caluis . vitis , venere abhorre nil sit mis teM statuit loco allegato Tardinus; de nominatim de sancto Paulo ; quem caluum fuisse , Critiam catechumenum informans Lucianicus Nephon in Philop. extra dubium iacit , de tamen S. Paulum non modo uxore caruisse , c de quovus vllus praeter Alexandrinum Cleme I i i a tem

475쪽

438 Seuio II. Senes III castur XYI

tem dubitauit, sed etiam suisse prorsus

labis venereae expertem , graues Patres

tindiderunt ; Tertullianus, Ambrosius, Hieronymus, Augustinus, Chrysost Omiis, Epiphanius, Theodoretus, Beda, OEcumenius, Theophylachus, adducti a Benedicto Iustiniano disput. 3 . pro M. in Paulum cap. 3. Sed nominatim S. Hi . latius in Pial m. i 17. qui Paulum inter Virginitatis ex crypta praecipue numerae. Astipulantiar passim recentiores, ut lustinianus suprS, Setarius dileiat. de Paulo Num. 13. 16. & II. Mariutius i. i. de vita Pauli cap. 9. qai obseruat, contrarium de Paulo sponso sensum , quamuis ad nuptias non peruenerit, fuisse ii sine n rum Ebionis, perperam ab Ambrosio Catharino in cap. 4. ad Philip p. susceptum,& male S. Brigittae reuelatione firmatum ; cum apud eam diserte legatur, Pauli a nuptiis auersio I. a. se uelat. cap. 7. Fuit igitur laniatus Paulus virgo, Ctiamsi caluus:atque adeo euertitur fundamen tum afficandi calumniose illuuiem Ueneream omnibus caluis positum ab Hippocrate de Aristotele . S. Angadiistina a Volaterrano l. 2 . An tropol. ita lepiosis annumeratur ut videatur fuisse probio locus ; Simpliciter

enim te se it, in peruenientem ei lepram,

acti connubi j dissoluendi causam prae-uilse: quod ita simplici rer ac crude di-

ctum , in piae Virgini, dclione stationem redund it , calumniae fundame tuum p. arbere potest, quasi morbo probroso, i qualis reuerae si ic pra, ut conitat, latc qire piosequItur Francast. l. a. demor has contagio iis cap- Iq. & i 4. inuita, aut per humorum corruptionem , naturaliter iubi acuetit At rcs longe aliter

habuit. Nam ut est ua Achis lancti Antherii pet Angradum , cum Angad Asina specie & opibus praecelles puella, Arisber. to qui polica Rotho inagensium EpitcOpua omni sanctitate praesul gens fuit, , Roberto patie annuli Regis Clotario gerulae, contra quam serebat votum addicta Deo Virginitatis, edet deleonlata, prccibus a Deo euicit, ut i pectos iras qua Omnibus e . at admirabili S , deformaretiit; id quod illico petrictum et , exorcii immundissimae ac te terrimae leprae, quae ia- cictu tot vlaeta luis delicinestauit, peltinaci aduersus omnes Miaicorum conatus de industrias adhaetione, ut quis Plus adhibebatur in ea curanda liudis, eb tetrior ω horridior euaderct. Dillo lutis ad eum modum i pontalibus, pia Virgo ad sanctum Audoesium deducta , ut lacio velamine operiretur, Cluillo non homiani nuptura . ex teniplo ac in i pia sacri velisulceptione suit, pristitiae pulchritudini, abique arte , est te ili tuta. Itaque ea lepra , qua ad tempus sorduit vi temper virginitate niteret, non potuit ad Probrum piae Virginis pertinere. Ut neqMe illa, qua pia nullici apud Canti pratan uml. 2. Apum. cap. 3O. num 19. ad horam sordete preci luis obtinuit, ne specie tu quemquam perdcret. S. Acepsimas , ut referiint Theodoretiis in Relig. histor. cap. I s. & lib. A. histor. Eccles. cap. 26. ac Nicephorus l. Il C. I.& Menaea Giaecorum , item - qtie Menologium 3. Nouemb. )per λnnos sexaginta continuos, tanquam mu-Pus ac coecus in paruo gurgustio per maeandros & sinus instar incuritae lineae e lib, inclusus delituit, nem Inem to to eo tempore, aut conlpicatus aut allocutus. Hoc de sinania alia Sanctorum Eleiamitarum Acta , Magde burgentes Cen-rt r. q. δέ F cap. 6. de lO. itemque Cal-t intus A. instit. cap.r 3. g. 6. Sc apud Alanum Copum alii , partim sugillant &damnant glaviter, partim derident, dc Diabolicae passioni tribuunt, qua mile rea flecti ac detuli, Christi .iciam persectionem in satiritatibus de ablurdis obierua..uarionibus collocauerint. Sed haec om

476쪽

De nrobrosis perpessoνibui. 439

cap. 39. Tantum enim abest , ut Sanctae obseruationes Anacho petatum de Eleis initarum, ad Diabolicam passionem &ludificationem sint rcferendae , ut potius suspicienda in eis su sublimitas diuinae crationis qua agebantur, vitani stupendum in modum , res luimanas & sua commoda fastidii ent, in solas coeli delicias quibus affluebant semper intenti. Nos iuxta sententiam a Nideto tradiet Mnlib. 2. Formicatis cap. ro. de Angelis bonis aliquos pios pollidentibus, non minus quam mali daemones aliquos impios aut alios ex Dei per mi ilu pollident dicere liceat Energumenos deside ia-hiles. S. Hιigo Episcopiis G .itianopolit nus, inter Sanctos quos Deus enci ga inenos esse, alti silino sed i ultissimo iudicio sanxerit, est recentitus a pleritque: ' qui eo videntur adducti, quod in illius rebus gestis, amore Guigone Camisiano eius aequali, conscriptis ἱ legatur datum ei fuisse Angelum Satanae, , quo fere viaque ad obitum , sit colaphizatus, & im pillius urgentii si me ad blaspia emandum. Habet id praeter caeteros Doctandiis in

Chronico Castuliensi. lib. I. cap. I . Ex cu

ius fide in syllabo Sanctorum cuiusuis conditionis & status, in Heteroclitis

spirit. parte I. lech. a. pari. I . In sinu

ui ego quoque , aliquid huiusmodi de

S. Hsssone. Eum tamen fu ille huius la. his expertem , nunc pono extra dubium. Nam Vortandiisnon est tanti . Gulgo autem qui de S. Hugonem nouit, & iuisu Innocentis II. Romani Pontificis, S. Hugonis res gestas acculate coni cripsit; nihil reuera habet , unde erui possit S. Hugonis energumcnismus. Tantum enim ait, camis Romae operiretur inaugurationis suae beneficium, grauissima Satanae impugnatione esse appetitum ; quae Sanctam ipsius animam . usque ad illam aegritiidinem qua & decubuit moiit hirus, diu noctuque, nunc acrius, nunc mutu S. non destitit excruciare. Quia enim sanctae conuersationis,& illustritim operum insignibus meritis, magnam in populo Dei famam, magnam fuerat habiturus de

gloriam, ne H. sitan extollelctur, An

gelum Satanae, sicut de B. Apostolus, qui te colaphizaret accepit.J Ex his Guigonis de S. Hugone verbis , nego inscr-ri , eum fuiste Energumenti ira: aho qui idem dicendum erit de salicto P. Iulo,cuius ab Angelo Satanae ccilaphizationein, Guigo cum hac S. Hugonis v cxation componit. Adducit item Guigo, Angelum malum stantem a dextris I E s v sacerdotis magni, Zach. 3. nec non Diabolum Matth. .ausum Christo ii, si iciuatorem adesse. Quis idcirco dicat. Iosedeciam talia palli im , qualia hic de S. Hugone iactata dicimus . vel Claristum, Haereo ne cli attam polluam tanta atrocitate blasphemiae. I pie summus I)otifex, audita per S. Hugonem hac eius vexatione , solatus nimientem , nihilominus consectauit in Epit copii m : quod nilnquam contra Canones, & praxim Ecclcsiae pei petitam tentasset, si eum habuisset pro energumeno. Stib finem

Actorum ; Guigo duos Angelos Satanae colaphietasse B. Hugonem ti adit: hanc scilicet passionem, & dolorem capitis ad

nos o. productiim. Num Idcirco, alterius daemonis caput grauantis,occupationem comminil cerarii r Itaque vexatio S. Hugonis, fuit uicia tentatio de blasphemia vehemens ac peltinax ri quali lectissinae animae, aliquando uint exagitatae , ut pacet ex Ic mediis quae aduersus

huiusmisi fastidiotissimam tentationem piae scribit Gello Trach de renae diis contra pusillanimit, S tractatu de mcditati ne, ac trach de diu cisis Diaboli te iriati nibus, & trach. de dii cretis ex cicitiis deuotorum,ex quo profecere Cosduba. l. l. qaaest. IAE V alci ius de prud. Confestari j cap. i I. Sanchezin dccat. lib. 2. cap. I7

477쪽

Albertus λ Iagnus, reserente in eius vita Pelio de Prussia cap. . & aliis non paucis cum adolei cens cooptatus esset in B. Dominici familiam, sertur prae ingenii tarditate & hebetudine, vix aliquid potuiste in literis proficere: indeque si a- inini animo de ordine deserendo cogitasse, stalis iam ad clanculariam fugam comparatis; sed a Beata virgine, benigne prohibitum esse abscessione; data optione, iubito obtinendae in Philosophi eis vel Theologicis studiis praecellentiarn in-

contultius autem adamata Philosophica sapientia , Albemina compotem quidem voti factum. Sed monitum fore ut in extrema aetate exutus collaro dui initus munere , in primam hebetudinem relaberet iii. Et ita factum narrant triennio antequam Albertus e vita cxcederet, omni

eius scientia i libito dilapsa ; cum inter publice docendum, stii pentibus ad ins iitu in spectaculum omnibus, haesisset a

tonitus ; omnium deinceps immemor,

nisi quod nulli pacti religiosi instituti deerat , in ea dulitaxat parte, constante illi memoria. Itaque iuxta hanc narrationem

Albet tus obliuiosis illis accensetur, qui ' Omnia dedidicerunt , ut eli apud Pli

nium.

ctori Simoni Tornacensi, diuinitus perculso , qui solius Dalilae suae nomen retinuit. memorat Thomas Canti pratanus.

Affine item est quod Simoni Thuruato Anglo Cot nubiensi accidisse tradit Matthaeus Patis. lib. 7. histor, & Polydorus

lib. I 1. Non video autem cur Deirio a. Mag. quaest. 14. utrumque illum Simeonem constet in unum, cum narrationum

adiuncta sint plane diuersa. S. Hugoni Gratianopolitano,post annos 4o. continuati doloris acerrimi in capite , obliuionem rerum omnium o

tigisse , scribit Gulgo Camisianus. De Bernardo quodam in sanctum Patricium minus reuerente , idem produnt huius

sancti Antistitis Acta. Et quanquam haec plaga , possit ut vidisti,) etiam naturaliter instigi ; habetur tamen inter perpetasiones dehonestantes, saltem apud vulgus profanum. Itaque liberandus ab ea videtur Magnus Albertus, cum non surpetat idoneum huius maculae illi afflic dae fundamentum. Esto enim , acceperiet dininitus insignem sapientiam interuentu B. virginis, id quod aeque Her manno Contracto & Ruperio Tulliensi obtigisse volunt. nec aliter de Ioachim ci Abbate ex illiterato Ianitore, in subtilem disputatorem subito per Angelum transis formato , Calcholiditas lib. 6. de rehiis

Turcicis. Ut tamen sub exircinam vitam diuino illo munere sit piluatus, nemo antiquorum prodidit: nec est adeo verisimile , cum dona Dei sint absque poenitentia. Quod autem ad eum modum multatus sit ob praeelectam humanam si pietiam, pugnat cum ea praecellentia sacrae litterariirae in Alberto , quae nihil cedit doctrinae eius Philosophicae ac humanae , ut ex insignibus eius in Magistrum ,& in Scripturam uniuersam lucubrationibus,tiqitet. Tametsi propter causas a Petto de Piussia in Alberti vita c. 8.expressus incumbete in res Philosophicas diligentius quam tunc fieri solei et adactus est Albertus. Ex eo igitur quod proditum primum sit ab aliquo , praemonitum suisse Albertum imminentis e vita discessus ; cum in lectione publica contingeret illum fallente memoria i haerere, extitille videtur reliqua substructio facita a posteriotibus Scriptoribus ad eam narrationem ; tanta adiunctorum diuersitate a diuersis exaratam , ut futile moueatur salsitatis quoad immem riam illam a plerasque praeteritam suspicio. Albertus Dux Briinsiluicensis & Br mensis Archiepiscopus probri notatus est ad hanc seriem pemnentis, Dictus

478쪽

6c Lucanus appellant, ' evri Min.Corporis. constitutio , peccato quidem vacans in eo cui obtigit, ted tamen monstrola atque probrosa, dc ut passi in creditur,onii nota, ut variis exemplis quae addensat Gaspar Bahuinus in opere de Hermaphroditis a cap. 3o. ic nominatim extentu veterum de quo cap. 37. fit mani-RHim. Alberto ergo viro Principi, de insignem Ecclesiam nacto , cuius fructu carendum erat ob irregulatitatem &. in eapacitatem adeundi Ecclesia ilicum beneficium, iuxta verisimilem sancti Ant

nini ac Sylvestri sententiam de qua alibi;

durum omnino fuit, notari ad eum modum, id quod ei obiecit Ioannes Bremensis Ecclesiae Diaconus , ut scribit Κtantet ius in Metropoli lib. io. cap. 2O. sed fuisse calumniam,monstratum est permultiplicem inisectionem cui te subiecit Archiepiscopus. Nam primam . in balneis conspiciendum se praebuit Bremensibus plerisque civibus . consularibus ac

militantibus. Deinde cum nec sic euanuisset calumnia, conuocatis Hamburgum suis Coepiscopis 3c Ecclesiarum Praelatis, vitendum se praebitit plusquam quingentis petionis quibus grande apparauit conuiuium, Praelatos Omnes ac nobiles ternis ferculis tricies multiplicatis excipiens : Militaribus autem vitis

alio loco exceptis, binis serculis tricies multiplicatis conuiuium instruxit. Reliquos ciues sngulis per vicenas vicesserculis honorauit. Sed ne hac quidem tam solemni ostensione, depullo probro , cum superessent qui iactarent , delectos inspectores pretio fui se corruptos, te tium in Sudens ciuitate ad propudiosam illam sui publicationem est. adactus. Hoc ipso probro calumniose Adamum protoplastum dehonestarunt male fetiari Rabbini eo Genes .loco nixi, maseulum orsa minam creauit eos. Refert late haec nugamenta Bahuinus lib. I. de Het-maphroditis cap. 34. sed non est quod refellantur , cum apertum delirium secum multis longeque grauissimis probris incommodis quae nihil attinet exisponere inseparabiliter coniunctum,quod Deus adeo imperfectum de monstro tum opus ediderit. Et quod Moy les ait calum ct foeminam creauit eos diuisi in accipiendum est ut per se liquet, ita scilicet ut Adam mas tantum, Eua velo Q mina tantum sit procreata. Eum vero

Scripturae locum de gemino utriusque protoplasti sexu accipere , non usi interpretari sed rudere. Ioannas Duns Scotus, laborasse morbo comitiali dicitur, qui , contagiosus

morbus est,ita ut cum homine ea aegritudine grauato , nemo audeat ex eodem catino cinnare , aut ex eodem poculo bibere; ut ait Apuleius, de Thallo Epite-ptico agens, Apologia priore. Romani

eum morbum ominosiim duxerunt, ideoque dictus apud eos est morbus comitialis. Non quod vi Ioannes Gorreus censuit maxime inuadat in Comitiis, Se hominum Dequentia; sic enim aeque dicendus suisset morbus concionalis; sed qubd si aliquem inter ineundum comitia eo sontico morbo corripi contingeret, soluerentur comitia, & in diem alterum essent differenda , iuxta illud Sereni Sammonici.

ab isto,

cuset. Sape Genim membris atro languore

caducis.

Concilium poptili , labes horrenda d.

remit.

Morbum sacrum atque diuinum, VO-- cauit Hippocrates lib. de hoc affectu, &Plato in Timaeo, nec non Galenus lib. 6.

de morb. vulg. comm. 6. aphoris. 7. Cuius nomenclationis rationem . inde

petit Alex M. Trallianus lib. I. cap, II.

479쪽

de hoc assectis agens contentitque Apul.

me afficiat, pariem corporis maxime lactam.& quoddam quasi lacellum & lararium in quo nostri portio maxime sacra 1edem haber. Vel certe ut Aristoteles seci . 3 o. probi. quaest. I. censuit, idcirco hic morbus sacer de diuinus est denominatus , quod eo Hercules corriperetur;

vel quod periuris in Iunam, infecit diuinitus crederetur, vi tradit Arenaeus Ιib. 7. cap. 4. Vt ut, est morbus, quem

Romini autore Tertulliano c. 9. Apol. N Minutio in Uclauio , post Plinium Iib. 28. cap. I. cpoto humano i angui ne ferinum in modum depellere non gra hiat,antur. Hoc ergo Iontico & contagio lo morbo Ilaboralle Scotum, & ex eo rum soli se numero quos S. Augustinus lib. de vita beata in calce dii putationis primae diei; vocat caducarios . illubeias audio: quia cit meta eorum qui gratis

tantum Uirum tia duxerunt , Imaginatio

Nec lenit hunc dolorem, quod ut obseruauit Ioannes Taxit. Trach. de Epilepsia cap I s. hic morbus fere tantum corripit magnas mentes , ex Aristotcle se ch. 3 i. prol. I. qui in Exemplum prostri Aiacem. Herculem, Bellerophontem, Socratem , Platonem , Empedoclem , Mera- cum Syracusiuin , atque Sibyllas. Addie Taxil. Iulium Caesarem , Liuium Drusum , Petrarcliam , Carolum V. & quos m. ignis ingenias annumeratos ab eo doleo, Caium Caligulam , & Mahumerem. Hoc inquam non eluit maculam Scoto impositam, etiam si vere assume

retur; nec quod hic autor secit in atrabiliatia affectio qua ii de quibus Aristoteles

agit laborabant, cum epilepsia cerebrum vexante & luxante , confunderetur. Hoc enim tam nobilis partis vitium,adiunctii habens alia graitissima mala tacta a Se Decalib. 3. de Ira cap. t o. Expressa vero a

valliano superius allegato, de passim a

hindiuix de hoc assectu dii'irantibus.

non redditur commendabile, ex eo qud rob laedat magnos viros. Qitem enim Iate evulgatum illud , Optimi corruptio pe

sima. Itali, Galli, Germani, Hispani, ci .ca affectum teterrimum de probrosisSamum , calumniis se proicindunt, iudice Scaligero Exerci P. I 8 I. num. 1 P.S billidem vocavit Fracastotius P pereleganti poemate de eo aflectu . In eius nominis caula vestiganda,multus est Laelius Bilciola tom. i. sublec. lib. in . cap. 2.& qui ex eo illaudato aperte profecit, Zacutus lib. 6. de Medicor. Princi p. hist. in 3. Hrstoria quaest. 6. Pudendagram nominat Gaspar Cortella Trach. de hac lue quia fere affectus huius temina, in iis

partibus produntur , quibos uterque s exus constituitur; & ut pudori consulariit Obteguntur. Quanquam reuera totius

mali sons primus , eit hepar: ut Gabriel Fallopius insigni tractatione de hoc sue

do argumento , demonstrauit. Exterius autem , non primum semper in natur

libus partibus ; ut male ilipponunt; sed plerunque in ore te primum prodit;alias

in mammis; ut obteruauit Antonius b-sa, contendens propterea contra nonnuulos , non este hanc passionem eandem cum menta gra Pliniana de qua i a. c. r. Immanes & horridos morbi huius effectus Hil panico vel Indico par Arsa nomine turpcm affectum sonante , vel Malabarico Purpurorem praeserente,ii xta Sc ligeriam comprehensos, perelegant cr e

firesse Fincastori ius dicto poc mare deib. 2. de morbis contag. cap. 1 I. ac breuiter Fernelius lib 6. pathologiae cap. 1Ο. Plenius qui' iustis tiactationibus de eo

egerunt, idem Fernelius, Fallo plus,Beni uenius, Bernardinus Tomitanus, Nicolaus Maris . Alexander Traicanus, Alphon uis Ferrus. Viricus de Hulten, l Oanis nes Almenar, Gaspar Tocialia , Hiero

480쪽

Brassauolua, Nieolans Leonicenus. Et in Medicis Epistolis Ioannes Lan

gius lib. I. epistol. 42. & lib. a. epistol. 14. Circa hunc igitui infamem morbum, calumnias sibi nectunt, ut Scalige ,admonebat , primariae Orbis nationes. Itili 'namque hunc morbum primh experti anno I 493. Neapolis Carolo 9 III. Regi Francorum cessit , hunc morbam dixere Gallicum , quod , Gallis haustus , dc passim vulgatus esser. GaIli E contiario , quod primum Neapoli ea peste essent contacti , dixere Morbum volita m.Germani ad quos per Hil panos ex Indiis occiduis reduces,ea merx est aduecta, V fanicum morbum nominauerunt. Omnes male, de in aliam gen-

rem calumniose ; cum is morbus debuerit Indicus dici , quippe in Indus a sequacibus Chiistophori Columbi contractus : ut libr. i. canit Fr castor:

Die namque ferum alterna labe per

omnes

id morbi regnaure urbeι , passimque

vagari , Perpetuo coeli vitio, atque ignoscera

paucis.

Praesei tim vero in insula sancti Dominici adeo similiaris & frequens si ista lues , quam apud nos papulae. Aduectam et go ex oris illis reduce Colom. bo retram hanc mercem , vagae libidinis homines , vitiatis abs se mulieribus , hae sive vitis suis, siue aliis specie earum captis , praesertim Gallis male hac in parre victoria usis, quicquid iocetur Renodaeus lib. 2. Antidotari, c. 2o. communicarunt. Et potuit etiam recens

exortum malum, ut in aliis quibuidam morbis deprehensum est facto inde inrutio ablque contagio , per reliquum Orbem propE momento serpere , ut disserit Fracastorius lib. a. de morb. contag.

cap. a. Vt quid ergo se lacerant gentes& populi meditantes inania, probrum sibi inuicem astingentes , quod vel nullius est gentis, si is morbus citra conta gium primo erupit, vel saltem nullius est gentis Europeae, sed Indicae, unde percontagium is morbus manavit,natus inibi ab astris iuxta Scalig. Nolo praeteritam singularem obsecuationem circa hoc probrum, a docto Scriptore annotatam. Hanc ergo de qua agimus calamitatem , quam Galli Neapolia ranam, linii Galilcanam Iuem appellane esse flagellum a Deo immediate immisia sum sententia est Albelli Heronis lib. s.

de piovidentia Dei cap. 2. cum detexto

decalogi praecepto. Sic enim ibi habet. I Nonnulli graues autores, luem illam

Veneream, quae quia veteribus incognita erat , nouo nomine Scabici Gallica

vulgb dicitur, plagam Dei esse existi. mane. Quorum sententiam admodum probabilem facit, quod nunquam ille mori iis quemquam nisi vagae veneri deditum , aut qui illorum contagione so dantur , invadant. Atqui si ullae istius morbi in natura causae extarent, sitie eae sint intraneae , siue extraneae, hanc luem aliquando in.aliis hominibus inueniri necesse esset. Non enim causae naturales vllum certum genus hominum sibi vexandum deligere possunt.J

De horrenda morte. TAmetsi statutum est omnibus hominibus semel mori, de parum referequo quisque modo moriatur, dummodo nitente anima hino excedat: Tamen ad insemiam inter homines pertinet, quod quis extraordinario δc inconsueto mortis senere defungatur. Videtur enim id e

re indicium succensentis Dei. Et cum post mortem non sit retinctioni aue

x k h resipiscen

SEARCH

MENU NAVIGATION