장음표시 사용
491쪽
414 Sectio in I. caput I. a Uiune. L
seriptum est, θ sepiamus ; id est Dei ver- sui tentamenta vulgauit , exaltans -- bo & fide verbi; quae vitae nostrae sege- cem suam, eo quod relictis vestit us H tem strinissima innocentiae atque patien- braeus aufugerat. Ipsa igitur quod cela-itiae saepe defendunt, de Diabolo dolis re debuerat, prodebat, ut coinposito cri-
suis aditus in praecordia nostra captanti, mine laederet innocentem Iustus autem. quasi latibus spinae resistunt;& viscera acculare non nouit, ideo impune hoc. inimicorum Regis, id est amatores liO- impudica iaciebat. Illam igitul vere exusti uin Christi, hos videlicet Christiano- tam dixerim , etiam, aliena vestimentarum obtrectitores , vitae no strae atque seruantem, quae omnia amiserat vclami- constantiae cotemplatione compungunt: na castitatis: illum satis ornatum , satis Nos igitur taceamus i stis, loquentes ad defensum , cuius vox non audiebatur, re Dominum silentio humilitatis & voce innocentia loquebatur. Sic Susanna post.
patientiae tunc iple qui inuictus est, eaquam tacet, in iudicio melius locuta pugnabit pro nobis,& vincet in nobis.J . est oraculo, & ideo Propherae meruit S. Chrysostomus homil. 32. im a. ad' defensionem, quae propriε auxilium non Corinth. illustrans Iosephi charitatem quaesiuit. Illum ergo beatiorem dixerim, erga heram calumniatricem , eo ipso cum in carcerem mitteretur, quia subibat quod Iosephi erga eam silentium cele- pro castitate martyrium. Bonum enim brat, satis significat quid in causa Pri, munuς pudicitia,sed minoris meriti cum sit cuique sectendum. t Sed ex his etiam peticulum abest : ubi vetb etiam salutis. inquit; quae sequuntur, monstrare Io- periculo defenditor, ibi plenias coron
sephi charitatem licet, qui ne tum qui- tur. Inaudita caul a , inexplorata fide v Idem,cum in necessitate constitutus esset, ri, tanquam reus criminis in carcerem ut vinculorum & vitae superioris ratio- Ioseph mittitur. Sed eum Dominus nec nem reddere cogeretur, fabulam pates in carcere deserebat. Non turbentur incit. Sed quid inquit Nihil ego com- nocentes com falsis Giminibus appetu mili , furto ex Hebraeorum terra abrepta tui, cum oppressa iustitia traduntur inium, adultera ne meminit quidem. Ne- carcerem. vlutat Deus & in carcere suos,
que ob eam rem magna de se iactat, dei deb ibi est plus auxilij, ubi est plus quhs. quilibet sanὶ fecisset, si non osten periculi. J AEque l. I. de ossic. cap.
rationis grMia, arcerte ne suo merito in Sulannae silentium vocatissam necessitatem coniectus videretur. Dilasim. t quo plus egit tacens quam si Namsi rei,& obnoxij homines nunquam esset locuta. Tacendo enim apud homi- intermitrunt, 'in accusent in quibus nes, locuta est Deo , nec vIIum maius sunt deprelieri si, & sibi praetexant in re. indicium castitatis suae inuenit, quam si-eriam turpi: quomodo non sit admira- lentium. Conscientia loqtiet atur, ubitione dignus, qui purus & innocens , vox non audiebatur. Jmulieris amorem non prodit J Rutias l. a. de Interpellat. c. s. mon-S. Ambrosius l. de Ioseph cap. s: ex: strans cuiusmodi fuerit Iob incertamine proximὶ proposito Iosephi ad calum- calumniae, quod ait fui me illi textiam ce niam silentis exemplo; quid aliis incau- tamen post patrimonium cum filiis amis, si pari su praestandum , admonet , his sum. Non medioc e certamen sinquit,
praeter caetera. t Reliquit igitur vestimen- secinone deceptus est Adam , veri o vi ta Ioseph , & nudauit adulterae inuere. ctus aniplon. Nihil enim sic penetrat condiam , quaν postea latere non potuit. - animam flatu sermo fucatust nihil ite-Denique . exiuit soras , & ipia adulteri, , cum sic mordet, ut ducior Iernio. Multi
492쪽
Fasse sit in calumnia obmutesiera
eam Vieerint adhibita tormenta, term num duritiam non sullinuerunt. Labo iatabat Iob , ted sustinebat, verborum ictus iuxta vulnerum onera portabat. vidit eum Agonotheta tuus , de niihedc turbine, manum Iabolanti dedit, & obluctantes graui lapsu cecidiste pronuntiauit, vidisse mal se luit, coronam detulit. Quid aurem pulchrius quam ridere cdmina ludicitur nol is Gaudete enim debemus si aliena dicantur. I'rimum quidem, quia volens inimicus aliquid dicere aduersum nos quo nun amiseret, non inuenit quod verum est, 1ed talia pro veris compotuit. Deinde quia dixit iple Dominus in Evangelio, de huiusmodi, sic Imina Ione qliae innocentibus falso io Iogaretur propter iustitiam : Gaadrae ct
exultate, merces vestra, multa es
in caelo..Tacere ergo debet qui recognoscit obiectum , ne vulnus exasperet, &shindatur cicatrix. Tacere di qui non recognoicit. Audit enim alterius . non suum crimen. Quod si resetae, suum sa-cit. Si tacet, re rorquet,& conuiciantem vulnerati Tacere debet etiam ille qui de memorata mercede praesumit Non enim paritur praeiudiciuna , cui non est iudicium. Et si fiterit praeiudicium in laeculo, non erit in iudicio Dei. Deinde ut cognoscas quia non praeiudicat contumelia bonae conscien riae, audi Sanctum Iob dicentem , locupleti ocem utique testem quam si imperio urbis Romanae potitus esset: NAne obmineseam s derelinquam: D nunc mihi prataciliau est, tune a facie ima non abscondarJ Idem in Pal. Ir 8. iei. 37. ad illud Redime me aca GmM hominum, post calumniae grauitatem amplificaram, ait, hristum calumniis appetitum, si . lentium triumphale detuli me. Rursus veto optime de eo Christi silentio his verbis l. Io. in Lucam ad cap. 23. initis. f Sequitur admira fili, Io iis, quo subeundae aequanimiter iniuriae . moralis infunditur pytientia pectoribus humanis. Acculatur Dominus, & tacet. Et bene tacet, qui defensione non indiget. Ambiant defendi , qui timent vivos. Non ergo acculationem tacendo confiimat, sed dei picit non refellendo Quid enim timetet, qui non ambiret latuic ira Salus omnium tuam prodit, ut acquireret omnium. Sed quid de Deo loquor ZSusanna tacuit, & vicit. M clior enim causa , quae non de finditur , di pzol atur. Et hic Pilatus absoluit, sed absoluit iudicio, crucifixit mysterio. Verum hoc ipeciale Christi, illia humanum, ut apud iniquos iudices magis videatur noluille , quam non potuille defendi.JS. Augustinus serm. 24. de verb. Apostol. & homil. io . ex so. adducto vet criprouerbio Punico, Pestilentia ame os mvenit O nummum qMarat , duos illi da , craucri se ; Pestilentiam intei pretatus calumniatorem , ait reliqtio nouel hio significari, dimittendum este calumnio tum hominem, eique cedendum: Deum quippe in tempore retributurum cuique-
quod iustum est. Pelagius II. epistola χ. subfinem, omnino idem monitum infigit, agens cum Praesulibus, quibus graue erat recte munus suum implendo . pati callimnia Sis
Eum enim esse Epistolae illius scopum, tech aduertit Cardin. Baionius. Gam potib viile se sit Deo petmittere , di ab eius prouidetitia pendere, quicquid reflans fortuna ferat, & quantaecunque sintota otiones ac calumniae Iniquorum,
piget ex Iuliano Apostata discere epistol. ad Athenienses. Petrus Damiani l. I. epustol. .eb recurrit .m apud sanctum Lemnem l X. granatus est et Ex dictis ergo i patet , de multorum sanctorum seni silendum elle cum calumilia infertur, ne quod in tempestate contingit; nisi antennae deponantur adventi vehementiatri, nauis mei gatur. Comparatio est Petri. Damiani opuscul. 13 . cap. 2 2.
Dcontratio plerique Sanctorum de LII, 3. Palluma
493쪽
Pacium, autores sunt , ut obsistamus caluiriniae. Signo nonnullos Arnobius L i. initio. Statui pro captu , ac mediocrit te termonis , contrariae inuidiae , & ca-Iuniniolas dissoluere criminationes et ne
aut illi sibi videantur , popularia dum
verba depromunt, magnum aliquid dicere ; aut si nos talibus continuerimus alitibus, obtinuisse se caulam putent , Victam tui vitio , non allei totum silentio
destitutam. JS. Basilius epist. 63. Quoniam ad c
Iumnias tacendum non eit, non us corra-
dicendo nos iplos ulciscamurie ne mendacio inoffenium progressum permia mus , aut eos qui seducti lucit, damno quo assiciuntur inhaerere sinamus , necessarium mihi ullum est, & hoc omni bus proponerc. JNyllenus citat. in dictum Pauli omnepeciatum, dcc. tractans dilatamen fornicationis , in qua fugiendum est, de alio-ἔum peccatorum quibus obsisti potest, numerat inter haec alia peccata, calumniae impolirionem. f Tenditur arcus calumniae , utile est auello fonte congredicum mendacio. JS.Chrysostomus homil. de fide Annae. tractans illud Annae pro se responsum, ne δε anciliam ruam in faciem , in filiam
lans teipsam, multam adhibens curam , ne I Sacei dote malam referat opinionem: Nec apud se dixit, quid mihi curae est istius calumnia λ Ignoranter ac temere aeculat , suspicatur ubi nihil erat opus. Mea conscientia .pura esto, dc Omnes me traducant, sed Apostolicam illam impleuit legem , qtiae iubet, ut prouideamus bona , non tantum coram Domino , sed etiam coram hominibus. Atque Omnimodo suspicionem depulit, cum ait, nedia anciliam ruam in faciem, in μηνm ρε-
stilentem. JHincmarus ex persona Caroli Calui ad Adrianum I I. cam retulisset quaedam
ipsi Carolo apud Pontificem impostea, ut monstret fas sibi esse ea repellere . adducit exemplum Christi . qui dimis
Samaritanus de dimonium habens, hoc secundum reiecit, primum , quia secum dum subiectam notionem verum erat,
admisit. i Quod recognouit , tacendo consensit ; N patienter repulle, quod ductum sellaciter audiuit, dicens, uada
monio non habeo. Cuius pro moduta n stro in hoc exemplum securi, qui non dedignatus est ex ratione ostendere se Peccatorem non elie, qui ex virtute diu natatis poterat peccatores iustificare ε, de his quae in nodis non recognouimus . humiliter Sc patienter apud paternitatem vestram nos excusabimus : ne si penitus taceremus;tales quales denotabamur, t cendo & consentiendo esse nos fateremur .& quasi confessi , & nostia conseiasione conuicti iudicaremur.J Idem Hinc-marus in opusculo sanctorum Capitulo rum . praefatus multa se ab Hincmaro1uniore perpessum. t Mox t inquit, e
tum salsitaris, scuto veritatis responden G reieci:quae animi dolore comptinctus. non amaritudinis livore stimulatus dico. lciens capiti ac salutari nostro , mendaciter multa fuisse obiecta r sed & productos aduersus eum salsos testes fuisse. Nam de Romanae Sedis Pontificibus i Damaso. Sixto , & Leoni III. verdm de aliarum insignium Ecclesiarum Praesulibus , Athanasio scilicet Alexandrinois Ioanni Constantinopolitano , Caecilio Cathaginensi . sanctitate fidei & oper
tionis , atque sciemiae doctrina praeclaris, necnon dc quamplurimis aliis veneran
dis Episcopis , ab hominibus inuidis , de
eorum locum, ac bonae opinionis famam obtinere volentibus, sed non habere me. ritum illorum studentibus . mortalia de
nefaria crimina falsb impacta de usque ad Ecclesiastica iudicia dc cognitionem publicam fuisse perducta, legimus. Sunt enim huiusmodi viperae nequitiae homines
494쪽
mines qui licet prias eorum mentes proptia rodae inuidia in hoc tamen sitas tegere posse iniquitates putane , si alios
infamia modo quolibet maculare curauerint , quorum criminationes iidem viti Sanctiuinientissime toleraverun rδε constantissime, adiuuante Domino reuicerunt. Et horum sicut Scriptum est , intuens exitum conuel sationis , fidem
mihi necesse eit imitati, JPetrus Celleniis l. s. epist. I 3. t V te
que peccat, & qui mentitur in tui accu-i itione, & qui dedignatur falsa obiecta, veta relatione siluere. Reproba humilitas est , plus quam in corde tuo lentias, vane te deiicere : detestanda praelumptio, famam tuam negligere dc s ulpicionis naetium non ab Olere .l Video alios quoidam, ct ex iis ipsis, qui iam adducti sunt, non neminem , ita proballe i eritatum aliquandiu illentium , ut tamen si peruic cia calumniatoris iton scangatur. reipon- .deri velint dilui eius calumnias. In
his est sanctus Cyprianus cuius illa sunt initio libri ad Demetri anum. Loblatrantem te dc aduersum Deum, qui unus&verus est, ore sacrilego de verbis impiis obstrepente in frequenter Demetriane
contempsera in, verecundias ac melius existimanseriantis imperitiam silentio spe tanere, quam loquendo dementis insaniam prouocate . Nec hoc sine magister ij diuini auctoritate faciebam, cdm scripti imst: In orta imprudentu, noli Picqua dicere , ne clim odierit, irrideat sensatas sermonia tuos: de iterum : Mli restandrea imprudenti ad imprudentiam eii , ne simi- ωsias isti: tauctum quoque iubeamur
intra conscientiam nostram tenere, nec conculcandum porcis & canibus exponere, loqtiente Domino & dicente: Nerideritis DActum. canib- , neque miseritu
. margaritas venras ante porcos, ne concia
carent ea peἀbm , ct conuersi elidam vos. Nam cum ad me saepe studio magis contradicendi , quam voto diicendi enires; dc clamosis vocibus personans malles tua imprudenter ingerere quam nostra patienter audire,ineptaim videbatur congredi tecum, cum facilius esset de leuius
turbulenti maris concitos filictus clamoribus retundere , quam tuam rabiem tractatibus coercere.Certe & labor initus,&nullus effectus , Osteric lumen caeco, i er monem turdo,s apientiam bruto:cum nec lentire brutus possit, nec coeciis litirenadmittere, nec surdus audire. Haec consideians , saeptaonticui, de impatientem patientia vicit, cum nec docere indocilem posiem, nec impium religione comptimere, nec furentem lenitate cohibere.
Sed enim cum dicas, plurimos conqueri, quod bella crebrius surgant, quod lues, quod fames saeuiant. quodque imbies, de plii uias ierena longa suspendant nobis
imputari, vitia tacere non oportet , ne
iam verecundiae, sed dissidentiae esse incipiat , quod tacemus, & dum criminati nes fallas contemnimus refutate, videamur crimen agnoscere. JAstipulatur sanctus Basilius Epistol. 79. quae est ad Elistachium Episcopum Sebastenum. Tempus sinqvit) elle tacendi de temHis loquendi, sermo est Ecclesiastae. Et nunc igitur quoniam abunde ut sienti, hactenus praecessit; importunum deinceps erit, ut ad patefactionem eorum quae ignorantur, Os nostrum
aperiamus. .andoquidem & magnus ille Iob , multo quidem tempore calamitates suas clim silentio tulit, hoc ipso animi sortitudinem declarans ; quod in molestissimis affictionibias constaris perdurauit: Iam quadosusticienti cum silentio agone illum admirabilem pertulerat,
inque imo pectore dolorem perleuerauinter presserat ; tum tandisa ore aperto ea locutus est , quae omnibus nota sunt. Et nobis igit tu iam in tertium usque silenti, anniam imitabilis visa est Prophetae glutiatio illa. qu i dicit Fadiso stim
495쪽
ore suo redargmfonti. Quocima hipro- Lindo pectoris nostri i dolorem quem
nobis incussit cahimnia,inctulum tenuimus. Uere namque calumnia vitum humiliae , calumnia pauperem conturbat. Si ergo tantum est calumniae malum, ut& perfectum iam , perfectum enim appellatione veri significat ista parcemia; e sublimi deiiciet, conturbetque paupe rem I hoc est, qui magnorum adhuc ὸogmatum indigus est, quemadmodum ocProphetae videtur dicenti,forsan paupercisum, propterea non audiunt. Ibo adopti mates ubi pauperes vocat intelligentia carentes et unde liquet quod eos qui iuxta internum hominem nondum absoluti nec persectam aetatis mensuram assecuti sunt, conturbari & iactari paraemia di, cat) Attamen silentio res tristes serendaselle putaui, fore ratus , ut ipsis aliquando operibus veritatem edocet tibiis, nonnihil corrigantur. Neque enim ex malitia aliqua . sed per ignorantiam talia contra nos dici arbitrabar. Quoniam vero inimicitiam una cum ipso tempore magis imialescere video, de aduersarios meos ab iis quae initio 1 patiarunt, nihil immutari; nec aliquam impendere curam quo praeteritis mcdeatur, sed magis illa repetendo obfirmare,& ad scopum quem sibi ipsis initio praefixerunt, composito gressu contendere , ut & vitam nostram affigant ,& nominis nostri opinionem apud fratres callido commento polluant; iam mihi non videtire tutum , ut sil tio me cohibeam amplius : sed subit animum meum illud Esaiae dicentis, silui, nusemper silebo ct feram 8 Patiens sui, veparturiens loquar. Utinam autem & mercedem silenti, altequamur, & potentiam
quandam redarguendi recipiamus ; ut dueos qui nos vituperat redarguimus, acerbum illum adobruentis nos mendacij torrentem exiremus, quo & nobis dicere liceat, Torerentem peatransimi anima
nostra, Millud. Nisi Dominis Dissei in I. I.
que vivis abserbuissent nos. J Aden dus item sanctus iasilius Orat. de In
Russinus lib. r. Invectiv. in anctum Hieronymum ipso initis , commendae fialentium ad coeteras calumnias. Praete quam circa fidem et Nam in hac negat tacendum, quia silentium , maximum scandalum generat. Et videtur annitere sanctus Hieronymus EpistoL G a. quae est ad Pammachium contra Ioannem Hiero olymitatium , & stultitiae lan nans patientiam in calumnia de haerest. De ea quippe calunia duntaxatagit, verbis illis quae initio videntur:uniuersalia. I Stultum est flustra infamiam sustinete. Obiicitur ei crimen, cuius non habet conscientiam. Ergo crimen quod totum I cndct in verho , neget confidenter, ac it,ete faciat inuidiam adversario suo. Eadem audacia qua illa insimulat, hic de fendata cumque omnia dixerit quae volu rit, quae proposuerit, quae iuspicionibus
carent, si perleverat calumnia,coserra m nil in ius trahat.Nolo in suspicione haereseos, quequam est e patiente,ne apud eos qui ignotant innocentiam eius dissimulatio coni cientia iudicetur,*taccat.JHarupostrema manifeste monstrant, quae antecesserunt de vitiositate silentij in calumnia , pertinere ad solam calumniam haereseos , in qua proinde sanctus Hieronymus aeque ac Russinus, improbat praeteritionem repulsae aduersatij. Prolata hactenus sunt varia Patrum dicta. circa quaesti lincula m propositam. Resolutio uno verbo est, ses cuique esse, propellere irrogatam sibi calumniam, nec in ea populsione ellia peccatum Imbal quando posse iniici obligationem propellendi. Aliquando tamen silentium posse continere insignem persectionem, quae si ab consili lim cadat, non lub praeceptum.kod primum statuo, propulsi
496쪽
nem calumniae vacare culpa, perspicuum est. Nemo enim peccat, ficiendo quod iustum est. Atqui tueri famam tuam, et hactio commenta iuri quod quilque in famam suam habet, atque adeo est i ulla
actio. Igitur qui eam cxequituri, non
peccat. Et ita passim D . qui frustra li-gxIlatim proferrentur, cum nemo distentiat, ob perspicuum cuiusque ius in famam suam , & bonum nomen quod curandum monet Sapiens. Et id apetite serunt , quae ex Patribus secundo loco sunt prolata. Hanc verbiam propriae curam per calumniae depulsionem, polle aliquando Aib obligationem cadete, nemo dubitalit, si attendat, in teidum vel ex
iustitia latione muneris , aut vi corpQ-ris cui a i quis conteritur , vel ex charitate proximi cuius subleuatio pcr infamationem calumniatinis Praepedietur, vel
ex charitate propria si ita aliquando serat
bonum propitum, teneri hominem non abiicere famam tuam , ted eam sei uale icalumnia indemnem. Sententia est inter D D. recepta, ut videte e st apud Laymannii in lib. 3. tradi. 3. pari. a. cap. . insne,& Toletum lib. s. instruet. sacerd. c. 66. ac Binstet dium in c. i. de iniuriata damno dato quaest. I 2. concitis. Annium t
Patres qui tuitio loco sunt producti, &pleriqtie ex iis qui secundo. Quod denique silentium possit aliquando in hoc
negotio micare insigni persectione , patet ex Patribus primo loco productis. Et
confi. matur ex eo quod interdum nulla lex aut virtus obligat ad calumniae propulsionem. Tunc igitur exercitium patientiae Christianae , persectionem continet eo maiorem, quo est illud silentium
Et quia Religiosi obligantur tendere ad persectionem , idcirco aliqui censuerunt Religiolos obligati non resistere iis a quibus calumnias excipiunt. Reci Etamen Richaidus quod lib. i. q. 27. docet, fas elle religious, resistere iis, qui-biu calumnia grauantur , dummodo non zelo vindictae , sed amore tuendi famam suam , aut amore iustitiae, illis obsistant. Fama enim cuiusuis, atque adeo etiam Religiosorum , cst ingens bonum di diuitiis melius , ut habetur Prouerb. 11.& melius flagrantissimis unguentis, ut dicitur Eccles. 7.Tanti est hoc bonum. ut siue nos ipsos spectentus , iii illum sit
potentius forniim humanum ad reuocandum hominem a peccato I siue attendamus alios , nihil sit quod hominem reddat accommodatio iem ad pio sciendum aliis; ut propterea lanctus Gregotius contelletur, cuius vita despicitur . nece iasse esse ut eius praedicatio contemnatur; Et lanctiis Aligustinus a stimici, ncccliariam nobis cile vitam nostram , aliis famam nolitam. Haec si una iacr se valent,
quanto magis pio fama Religiosollam, qui politi lunt v clut luminacia in mundo, centenda sunt habere locumὶ Itaque omnino pollunt pro tuenda fama obsistere calumniatoribus suis ; & saepti s continget ut teneantur oesistere, quina teneretur homo saeculis priuatus , cuius fama neque est tam nece ilaria ad Dei gloriam, neque tam opportuna ad cornmune bonum, saltem ut plurimum. Pol sunt praeterca Religiosi, amore Iiistitiae . repellere calumniatores . quia amor iuris sui moderatus , nunquam potest vitio verti de
lordere. Cum igitur Religiosi , eo ipsoqimd Religiosi lunt, non excidant iure fimae suae . mei libabsque culpa poterunt illius indemnitati prospice te, pio philsis
. calumniatoribtra , uti iis nost iam saluum sit. Adde etiam ne calumniatores pergant esse in nos iniurij, dum non abstergi int. calumnias impactas. sicut reneia tenentur. Quo reduci videtur latio adhibita a sancto Chrysostomo lib. i .contra Vituper, vitae Nion in .ut mon straret retundendos esse vitae monasticae calumniatores quia ipsi mςt calumniatori hus apprimὶ damnosum est. Religiosos calum-M m m niari.
497쪽
niari.Unde sicut mater puello, quo percutitur arridet, quamdiu abique/ damno ipsius puelli vibrat ictus : cum vect pusio inducit se in acum macernae zona: aD fixam , aut gladiolum mate no pectori appensum, improuidε atii pii ac st. ingit, pauens mater & pro iiiij peciculo ibi licita, cohibet eius licentiam: Eoilem modo iuxta sanctum Chrylostomum , Idcirco coercendi i unt Religiolorum calumniatores, quia ipsit mei callinaniat ritus noxium est , ita grassati in iamam
Nulli ergo fidelium , per se loquendo) illic tum est calumniam propur me. Quamuis si nulla pcopria aut alieni boni ratio urgeat ad repellendum, fas sit repulsione abstinete ; & possie in eo silentio cerni eximia pei sectio, per maiorem cum Christo conformitatem, & imitationem plurimorutii insignium Sanctorum, qui .d illustriorem de te ipsis victoriam calumniis greuiati tacuetunt.Potestque non malὶ hue tiansferri cirra dispendium simae. quod de dispendio bonorum fortunae per calumniam prouerbio iactatum Punico supra tetigimus. Pestilentia an
te ostium venit de nummum quaerit.
gium D. Augustinus holnil. IO. ex so. Et exponit de fiuctvole silendo cum quis calumniam infert circa fortunas.
tere, o probrum falsὸ impactum,
ut verum agoincere. Silentium ad calumniam impositam, de quo hactenus, est minus expcditu op Olum , quam admissio probri falsi impacti. Ex una enim parte, multi viri Sancti calumniam passi, pro ieis schaluierimi, ut lanctus Romualdus de quo in eius Actis Pettas Damiani car,
is o Macarius lib. 3.vitae P trum num. 99. de alij. Ex alteia vero palle, mendacium est inti insece & inexpurgabiliter malum. At qui annuit testati tu quod tenera non fecit, admittiemeaacium. Nec resei e quod annuat praetextu livmilitaris. Humilitas enim inuae
quidem inaest humilitas,in non pugnat
cum veritate, in quam rem late disput tum est in opere de AEquium. cap. a. num. s. dc.6. tractando qua ratione,v
tij fruncti pcosessi sint se esse maximos
peccatores. De quo etiam lan s Thq-inas a. a. quaest. t 6 i. artic. 3. dc 6. M. Gerso lib. de consol.Theolog prosa 1. Quomodo igitur Sancti, i alua veritare,ac proinde absque culpa,agnotacere potuerunt te esse reos calumniae qua
Dicendum est, aliud esse, praecise de rotunia admittere se elle reum culpae cuius falso insimulatur. & hoc nemo Sanctoruin fecit, aliud vero esse,perinde se habere, ac si reuera et set reus , puta nihil exculare, aut poscere poenitentiam leu niuietam peccato cuius arguitur c5meniam, vel impositam non potenti humiliter excipere;veniam rogare dirigendo petitionem veniae ad alia in quibus deliquerit. Hoc modo se habueritne plerique Sanctoriim, perperam rei facti ali- cuius noxae. Nam prae desiderio patien- di, non defugerunt oblatam deiectionis occasionem: rati sin aliquid paterentur ex impostata , commetatos se esse tantumdcm , vel etiam glauius quippiam , ob alia veth admissa. In hoc autem agendi modo nullum intervenit mendacIum, aliave labes dehonestans. Haud grauate in hanc docti inam consentient boto l. s. de Inst. q. I. ars c. 6.Lessius l. de Iust. cap. l . num. AI. qui bos visum est, fas at cui ei e ad euaden da grauia tormenta .imponei e libi. Bl- suin crimen ob quod mois certo sit inferenda.
498쪽
tenda. Quod colligunt ex licito neglecta truncationis membri putruit mollem celto illaturi , si truncatio non possit
mandari executioni abique ingenti horrore vel immanibus cruciatibus. is quippe neglectus sectionis membII In eo euen- tu , nulli virtuti repugnat. Nam neque charitas propria, neque sortitudo, obligant ad vitam cum tantis cruc Iatibus, quantos sectiones illae inserunt, retinendam; ut recte statuunt Bannes a. 1.quae ih. T s. art. I. & ibid. Salon. con Ioia. a. Corres tom. 2. in 1. 2. dii p. 29. dubit. . ntIm. I s. ac sius cap. 9. de lust. n.
96. Inde erso inferunt Soto de alli quidam , fas , limiliter elle ad eliadenda uimmanem excarnificationem alioquI Im-m Inentem , crimen falsum sibi imponere ob quod mors certo sit inferenda . ut factum est ab illo iuuene qui memoratur in Historia mulieris lepties icta apud S. Hieronymum qui salso te grauauit crimine adulteri, Cum enim liuidas carnes ungula cruenta pultaret, de lulcatis lateribus dolor quaereret vetitatem, infelicissimus iuuenis volens compendio mortis longos cruciatus vitare , inruiuum mentitus est sangit inem. J Haec Illi mortis confestim irrogandae causa. Recte tamen Molina Traia. 4. de Iust. disp. 37. num i 8.aificinat eam sui ipsius grauationem per crimen falsiim ob quod mors certo sit inserenda, esse illicitam: quia sic se gerere, est praebere obiectivam causam tuae mortis , atque adeo qui id facit; non potest excusari a graui scelere. Aliud vero est , permittere duntaxat mortem suesequi, aliunde quam a nobis ipsis, ad
euitanda per mortis superitentum immania tormenta. Ea enim euitatio, honestare potest permis hem illam longὀdissereniem a praebitione causae obiectiliae sui interitus. Sicut etiam ad compeniadium dolorum captandum , licite posset
quis cedere iuri tacendi crimen verum
aliis admissum, illudque propalare, ' Ma
neque hic praebetur ab ipsemet reo causa obiectiva iliae mortis sed tantum aliis data, non premitur, sicut premi posset.
AESTIUNCULA III. De si calumniam verum dedecisi erentem,re pestere Contingit aliquando , imponi ho
mini quod reuera admisit , etiamsi is qui imponit, ne iciat ver noxam suis-le ad miliam, ted ex tua malignitate illam imponat honuntque tuas udic cenici Innoxium. Et tunc quamuis materiali texucia sit imponentis oratio tamen forma litet est impostura. Sicut cum qMis putat, Iem quam cnuntiat aliter de facto se habete, mendax cli tot mali ici, quana uis materialiter verum proferat , Iuxi Adoctrinam S. Augusti ni lib. de menda- .cio cap. 22. & iamcti Thomae in s. dist. 33. quaest. I. art. I. incorpore. Inco igi-
tui euentu dubium esse potest, an is qui sol maliter falso impetitur, possit repellcre adiicitarium tanquam calumniatorc m : vel iii sciati ei obriim cuius male insimulatur, tameth reuera illud contraxit. Idem quaeli potest de eo cui infertur verum probrum , sed latens , nec iuridice verum , eo quod desint iudicia & probationes. uiusmodi probrum in se tendo alteri extra neccssitatem auei tendi aliis cuius mali quod metito praeferatur insa marioni peccatoris, contrahitur culpa ab
inferente. Et deniqua idem quaeri potest de probro vero , sed per pomi tentiam deteri o. Dicendum est, com probrum verum, sed fallum iuxta conscientiam inferent salicui impingitur, fas esse illud repellere non secus ac si materialiter esset calum,nia I sic tu reuera est calumnia ; quod attianet ad conscientiam impostolis, Potest itaque is qui calumnia illa grauatur, ne
gare se tale quid admisisse ; nimirum ita
499쪽
veteneatur id admittere , aut ita via cati opprobrium . tollatur 1 conscientia. cusatio sit vera, iuxta conscIentiam accit- dc ab in nimiae nota. Sicut enim in ba- satoris, quem constet mentiri formaliter. priimo tam originalium quam actua-Item In eo euenm , accusator quia pro- lium nulla: iupernatant reliquiae et sic in bare nequauit quod Imposuit, mulctetur confestione illultrantur tenebrae, & nox iudice, non erit cur retis ab illo male vertitur in diem , ut veraciter conuerib grauatus, sollicitus sit de mulcta pecu- confitenti dicatur, te- maria ex legum prae:cripto inflicta accu- , ne tax-Do ηο. Et si-1atori, ut recte notat Ualque E r. a. dist. cui idem Apostolus ait de Christo Eisi II s. cap. 2. Cum enim pCr ea in sui de- noueramus Chrasitim secundum carnem,sed
sentioncm non Violauerit Iusticiam , nunc iam non nouontra e sic de de isto di-
non potest ad ficicndam restitutionem catur, etsi noueramus peccatorem, men- astringi. dacem , homicidam , adulterum, iniu-- Idem dicendum est de impositione stuin eu impium , liquefactis iniquitati- probri veri, facta illicite: quia videli- bus omnibus in fornace consumonis , cet non erat publicum , nec qui illud reformetur ad sanisti ratis imaginem, &euulgauit, ius aut necessitatem habuit dicatur bonus , veris , Innc cens , ca- euulgandi. Tunc enim fas est grauato, stus, iustus, de pius. Tene, inquit Scri-
repellere grauantem tanquam calumnia- ptura , non emu , utique Imniatorem , dc negare se tale quippiam pis. Vt enim tollitur nigredo stiperue-
admisille, quamdiu priuatim res agitur. niente albedine, sic malitia supeluenien-Nam si res .deducatur ad forum conten- te bonitate. Neminem.IEsus lemitiosum,& iudex iuridice interroget, tunc plene citrauit, nemini gratiam suam m quid si eua tuendum,& quanta cun syn- dio iniusto mensurauit, ut totum se Deo litate Ietis teneatur respondere , di- cxponentem non totis vinis misericor-ctiim est abunde in opere de AEqui uocat. diae exciperet Sine poenitentia , ait Apo-
stolus sunt dona ct vocatio Deι, quia nasi Ad extremum, de eo cui obiicitur ab ingratis semel a Deo concessa gratia
an reqtiam probrum iam expiatum per non reuocatur. Est namque in illo est,nec poenitentiam, adem procliis quod de est in illo est de non. Sed est tantum in prioribus euentibus statuit Petrus Ceta illo est. Cuin ergδvete confitens& ve- lentis Epistola io 3. siue lib. 6.epistol. re poenitens his ditetur priuilegiis, quis 34 quem audire Iuuerit, tametsi lon- nequam oculus audebit dicere, iudicia giulcilla tamen concinne ista agitantem Dei non esse iusta, Sc Opera reprehensi-Sic igitur ille ad Priorem Vallis lancti biliaὶ An , inquit Dominus in Evange- vestra , verum lio, oculm nequam est, ausa ego σ- stilicet salua conicientia, vere poenitens nus μm p erundineuissimc id est et possit respondere antiqua crimina sibi uissimis occupati peccatis, per corrupta Ο- obiicienti, nihil est, aut nescio quid dicis, nem pranu de primi qui te iustos arbi- utinam tempus & licentiam largiorem trantur. suam iustitiam constri uentes, icti ndi obtinerem l Tamen 'uod in nouissimι , id est, gratia Dei vacui. Histranicuitu animo occurrit, ret pondeo. aiustoritabus non impiora asserere possit-Vera confessio S: plena satisfacti om- mus,vetaciter possc rei pondere,vere p*nes AEgyptios, tanquam plumbum in nitentem, exprobranti sibi antiquas de aquis vehementibus indifferenter a Peci extetminatas abominat Ones,, immo
concella euadat, de AEgyptij, id cst pecI per consessionem antiquatas de deletas.
500쪽
Liciatne probrum verum depellere.
di eis. Dc praetenta enim statu uniim- quemque iudicat Deus , nec alicui , ad consessionemptiores cicatrices peccatorum a Deo opponuntur, culus Ut aqui
lae iuuentus per innovationcm vitae Ie-
nouaraeli Quicquid aute in iudex ignoscit, aduertarius imputare non potest. Vnde Apostoliis : Si Dem pro nobis , quos contra nos ' Non enim totum cum poenitente , immo etiam pro poenitente stat Deus , dicens pro ea quae in adultello deprehenta , ei damnanda oblata fuerat: Si quia vestrum sine peccmo est , Prior iuiliam lapidem mittiti. Qua sententia illa
liberata, cum ei diceret tri , nemo te condemnauit mulier ρ S illa responderet. Hemo domine, nec ego, inqui ζ, ι e con-
Nonne recte dicere pollet talua conicientia, nomum.quae fueram, non sum adulterat Tamen, regularius & modestius improperanti de calumniatori rel- pondendum est taliter, Melin posses dicere, vel , Dem tibi ignoscat hoc peccatum , vel si qua talia sunt: ad exemplum I a s v cui cum dictum elset, Nonne bene
damonium habes alterum simplicitet negauit dicens : Eto damomum no A. habeo,
de alio pro sus tacens. J Haec postrema, videndus lolidius de vel ius prolata. Quo modo enim v. g. latro Sanctus , post dimissa 1 Christo peccata potu illet vere dissileti se unquam admisisse peccata c6-
donata. equidem non video. Idem ergo est de quouis alio poenitentc; cuiuS PC catum iam dimillum, fuerit publicum, re vigeat in omnium memoria. Illusti e miraculum in homine poenitente editum,
qui ad liue innocentri fidem faciendam pie hendit se reum candens iisne damno quamuis peccas let ) hai et Caesar.
Sitne licitum ealumniatorem proscindere. Non est plerunque contuitum , Scerecto magnoque animo digmina, proicindete cdumniatorem : si tamen proscindat in sub moderamine inculp. atae
tutelae, pio cisso illa labis ex peis & nitens erit. Quod primum affirmo. pendet ex pei sectionis Chii Itianae docti ina, quae fert, excipienda cile mala p. tient et imitatione Christi, qui com pateretur non comminabatur,sciit agnus coram tondente se , sic non apeluit os
tim. Tertullianus ad Cliristi de patientia doctrinam prouocabat lib. de patient. cap. 8. i bi linguae inquit anuaritudo , maledicto sibi conuicio eiu petit rei pice dictiim : Qrum vos maledixerιnt, gaudete. Dominus ipse maledicti is in lege est , de tamen loliis est benedictus. Igitur Cominum seriai contequam ii r &maledicamur patienter , ut benedrini elle possimus. Si parum aequanimiter audiam dictum aliquod in me pio ter xiv aut nequam , reddam & ipse amaritudinis vicem necesse est . aut cruciabor impatientia muta. Quum ergo perculsero maledicto , quomodo secutiis inueniar doctrinam Domini, qua traditum est, non vasculorum inquinamentis, ted eorum quae ex ore pio muntur, hominem communicari. Item i, Manere nos omnis
vani & supertiacui dicti reati im Sequitur ergo , ut a quo nos Dominus arcet, idem ab alio aequanimiter pati admoneat. J Eodem recurrit in hoc negotio
sanctus . Ambrosius lib. a. de interpe cap. 1. t uuid opus tua quiri, in clamare
ante iudicium 3 Poniam eii tacere , dum expectatur qui iudicat. Bonum est cψnu,-cium con licio non geserie, ne ς nos inter deuiuentes annumeremur. Imite