장음표시 사용
481쪽
resipiscentiae locus, & ubicunque cecidit albos in morte, ibi sit in perpetuum infausta mors, hoc est extraordinario &in Alito modo obita, censetur omen ma-him, di quasi prognosticon aeterni exiiij, quod alicui tribuere, est eum onerare in- Dinia cui nulla potest fieri accessio. Itaque impingere alicui per calumniam, quod horrendo quopiam mortis genere obierit, est eum falsδ & iniuria lui pe- etiam reddere damnationis aeternae,&ruinae nunquam instaurandae. Solent sane Patres, ex morte Arri, adeo horrenda,inistre quo loco is sit apud Deum, iustumvltorom. Idem seri communis sensus de aliis quos adentat Bellarminus lib.de N tis Eccles cap. t . Non dissimile ergo quodpiam mortis genus de aliquo iacta. re salso, calumnia est non leuis, attento hominum iudicio, & communi tensa, etiam prudentum. Nonnullis tamen viris lanctitudine aut celio in Ecclesia gradu illus cibus, affetus interdum est per
calumniam modus insolitus mortis, nec expers horroris, ut subiecta exempla docebunt.
Osius Cordubensis Episcopus, iuxta Isidotiim lib.de viris Illustr. in is, ad preces Gregorii Eliberitani,communicare cum eo tanquam Arianorum faut
re recusantis , in ipso ptocincta iaciendae in eundem Gregorium sententiae.repentEore verso, & ceruice distorta, de sella elisus in terram, essauit animam. Ita quidsm legitur apud Isidorum. Caeterum dicendum est commentum esse calumniosum, 1 Marcellino Presbytero Luciferiano primum iactatum, & apud Patres qui tempore obitus Osi, , superstites erant, Omnino incompertum. Negari non potest,quin nonnulla titubatio Ho- si, Valenti &Vrsacio factiosissimis Arianis communicantis , adigente Constantio, aliquatenus famam eius ob anteriora
facta i'lustrissimam , in silicauit. Eius enim priora decora, sic describentem l go idoneum testem S. Athanasium Apo logia de fuga sua. I De magno & grauis insimae aetatis viro, eodemque confessbret Osio , qui vere osius est , id est, sanetiis luperfluum arbitror mentibneni ficere. cuiu nullus fortasse sit qui habeat evin ab istis quoque in exiliuin milium esse. Non enim quicquam Iate re potest in viro illo tantae claritudinis. In qua enim Synodo ille non dux & ante signanus fuit quem non ille tecta tue-do in sententiam suam pere axit Quae Ecclesa illius praesidentiae non pulche
rima mori time ta retinet Zqiris illum mense
stus adrie, ut non laetus abierit Z quis indigus ab eo postulauit, vin postularum obtinuerit Z Atque contra hunc quoque se audaces, improbolque ostendere , Coquod certus ille earum calumniarum , quas pro ruenda impietate conem avestruerent,ipsorum inlidiis subscribere no-Iuit. J Et in Epistola ad Solitar. intam agentes, sic inducit agentes cum Constantio Ariano. Tantis ac talibus sceleribus fictis, nihil omnino se adhuc fecisse arbitrabantur, quamdiu magnus ille
Osus eorum malitiam expertus non esset. Nam in eum talem , tantumque Virum , suam rabiem protendere studuerunt: neque quod pater essee Episcop xum reueriti sunt,neque quod Conseis erat, pudore moti sunt : neque qubd sexagesimum annum dc eo amplius 1 con- femone agebat, respexerunt sed omnia simul vili pendentes, ad solam suam haeresim Ocntos intentos habuere, homines reuera neque Deum timentes,neque hominem vetentes Adorei igitur Constantium talibus verbis alloquuntur. Omnia quidem a nobis iactatunt,profligauimus in exilium Romanorum Pontificem , iam ante eum extorres fecimus quam . plurimos Episcopos, omnia loca terrorious inapleuimus, sed tamen pro nihilo sunt tanta tua opera, neque quicquam
prosecimus,qua vini reliquus est Hosus Quamdiu
482쪽
mmdiu enim ille in sitis agit omnes in obieritque Catholicus. Euerso autem suis Ecclata aWre videntur: potest ille eo fundamento mortis Osij in Arian ita
de authoriinte ndei suae , omnes contra mo , per te concidit calumnia de eius nos inducere. Hic princeps est Synodorum . dc si quid scribit, ubique auditur, hic sermulam Dei in Nicaena Synodo concepit,& Arianos ubique pro haereticis traduxit. Quod si ille igitur in suo
statu aranet , iuperuacuum est caetei O-rum exilium, lucresis enim nostra,cedere
cogitur.J Tantus ergo vir, tametsi ad perbie uetempus inflexus est , ut Vriacio de Valenti impiissimis Epii copis communicaret , quod ad eius frauissiniam aetatem refert idem Athanasius Apolog a. ranacia neque unquam haercii subici ipsit, neque Catholicos est persecutus ; sed aliquandi ii postea lupei stes, exosam scmpei habuit Atianam perfidiam ; de morte iis Testamento protestatus vim sibi in communicatione illa iniectam ; impietati Arianae nigium theta infixit, ει ut ab oret nibus damnaretur, sategit. Quod voluit sanctus Hilarius lib. de Synodis, cum dixi r ; idcirco Osium post eam luccutiunculam elle reseruatum, ne humano iudicio ignoraretur, qualis antea vixistet. Hoc est ne falsis de eo rii motibus crede retur; & constaret eum vixisse de obii se Catholicum ι etiamsi ad aliquod tem Pus pollutum communione haeretico istum Episcopotii Vrsacis atque Valentis, quod unum ei tribule S. Athanasius, de
excusat allegatione violentiae a Constantio illatae . homini ad extremam aetatem prouecto. Iactatam ergo a posterioribus eius apostasiam, ad rumores tunc vulga tos refero: ad quos etiam reuocandum
cst . quod de eo tanquain Ariano sub ali-.qira dubitatione icripsit illius aeui scriptor Phoebadius,in i plo fine libri contra Arianos Vel si dare placeat Osium aliquando, saltem exterius, suisse Arianum tamen certum est quod mox resipueri e Nper poenitentiam eluerit eam maculam,
horrenda morte inter excommunicPu-' dum Gregorii iiii Eliberitanum Catholici dogmatis tenacem , excogitata ab homine Luciferiano ; restit titionem Osi per communicationem cum impiis lapii, dc per poenitentian reconciliati, a que
s. Felix I I. Papa, olim Liberij Diaconus, Liberio autem in exilium pulto, subrogatus uidem, primum quidem illegit Inae , postea vero canonice , & debito ad rite ineundum Pontificatum modo, turpi inor te obiisse dicitur in vita lancti
Atii alia sis, de ex ea apud Photium Cod. 118. ubi habetur ; cum primum Fclix admisit sit flectionem in locism Libet ij, diuinitus pii vatum esse oculis , moxque peti ille , pestilenti morbo consumptum. Sed haec calumniosa commenta sunt, ab iis excogitata qui Felicis Pontificat timnon habuerunt pro legitimo ἱ eo quod toto tempore quo Felix sedit, supei fiterit Liberius; qui tametsi ignaue cesserat malis a Constantio illatis, ut ab eo extorqueretur subicriptio damnationis lancti Athanas j; tamen rei pia seinperman-st Catholicus. Hoc tamen non obsta vero & legitimo Ielicis Pontificatui per aliquod tempus,ut plenius disserunt Baronius anno 337. dc Bellarmiuus lib. 4. de Rom. Pontis. cap. 9. Felix ergo Vere inito Pontificatu , non obiit ea moricquae illi impio gitur , sed morie cruenta irro sata iii ssu Constanti j Arriam quem
excommunicauerat ; ut refertur in tabulis Ecclesiasticis 1 s. Iulii. Nec ante mori mdiuinitus coecatus est,nisi ea n ystica ccxcitate, qua sanctus Paulus, vires piscere e& Deum verum agnosceret, coecatus di
Anastasius II. Romanus pontifex ,mala morte prostratus dicitur, ob tentatam
Acacij a praedecetare suo damnati resti-Κ kχ a tutionem
483쪽
4 6 II. Series III. capist X XVI.
tutionem in integrum. Sed genus horrendae mortis, variὶ narratur Liber de Romanis Pontificibus, ait eum nutu diuitio percussum interi ille. Hoc Glossa ad cap. Ana sim distinct. I p. accipit de immissione lepiae ex qua obierit. Seiaua vero in opere de benefic. 3 .part. q. 8.ait, Anastasium, iuxta Glossam culi p. eadlcribitur, emisisse intestina , & siniticum Arrio morte extinctum esse.Non nemo eum de coelo percussum , & vibrato fulmine obtritum credidit. Videndus Turrecr. I. a. summe de Eccles. cap. t O 6.& Platina in Anastasio. Caeterum haec
omnia, mera sunt commenta quantumuis peruulgara,praesertim apud Sectarios, Tilmannum Hesussum l. i. de Ecclel.
cap. s. MUdeburgenses centur. s. c. I O.& alios quos adducit ic merito castigat Gretiatus in defensione libri quarti de Pontifice I Bellaimino conscripti c. Io. Et falsum lane est , Anastasium praetensam illam causam diuinae in se irae & percussionis tribuisse. Neque enim vel cum haereticis communicauit, ve I ullo sorduit errorς ; sed ex Scitismaticorum Laurentianorum de illo fabulis, irrepsit in li-hrum de Romanis Pontificibus, narratio
de labe illa Anastasij. Qubd autem inde
inserebatur, eum diuinitus fuisse percu iasiam , concidit illo fundamento euerso. ed nominatim ridiculum est , Sc salso Glossiae adscriptum, quia Anastasius Arria obitum exceperit. Vibratio denique ' fulminis in eundem .s uda hallucinatione detorta est , ab Anastasio impio Imperatore sulgurito,ad Anastasium Papam eius
Simeon Stylites, non quidem ille
magnus iub Theodosio iuniore, primus columnarius; sed alius E tribus Simeoni bus columnarum inses tibiis, in Triodio
Graecanico memoratis unus; quadraginta sere milliaribus ab AEgis ciuitate Ciliciae degens siligine percussus interiit, ut rubet Moschus in tamO . p. Sy. quae res vulgo scandalum excitauit non exiguum : quasi hitiusmodi mors , argumentum esset irati numinis, & vitae a Stylita impie exactae. Sed eam tetereImam calumniam si cuiusquam animurn subiit, reuincit malignitatis factum Abbatis Iuliani,de quo sic ibidem Moschus. Abbas Iulianus Stylites , Presbyter,
praeter conluetudinem suam , inlotito tempore dixit diicipulis luis : Mittite thymiama in thuribulum. inii dixerunt ei; dic nobis caulam Pater; orabantque ut diceret eis, Senex autem dixit, qilia modo fatet meus Simeon a Riguce dei ctus interiit, ecce transit anima eius cum tripudio & exuuatione. Distabant autem ab inuicem milliati tuis fere viginti qitatuor. J Sancte itaque, atque adebfeliciter, Simeon non autem horrenda morte defunctus est. Et meminisse oportuerat eos qui lcandalum inde lunt passa.
diuinam prouidentiam in huiui mori suorum sanctorum cladibus splendere in-s gester , ut demonstrat sanctus ChtΡsostomus trach. ad scandalum passos. Vtitur enim Deus naturali efiicientia causarum corpori noxiarum , cui iii modi in re proposita est fulgur; ad animae bonum quod est multo optabilius : puta ad emtersionem labeculatum, si quae erant quas
extergi oporteret ; vel certe ad virtutis exercitium & meritorum incrementum. Haec eo lubentius aduersus hanc calumniam annotaui , quod anno 26 3 2. coenobita ex ordine sanistissimo, sermonum materiam uberem irraebuit, Massini
Cruarum , ichus de coelo in ipsa Ecclesia, die Assumptae Deiparae sacro,cdm de pulpito ad populum agerer. Et icti cum eo
iunt ex utroque sexu complures ; duode uiginti tamen citra in ortem. Multi in eum Concio nator elia , multa & temere de inique iactarunt, ut exemplum Si me
vis fulguriti demonstrauit. Nis si eum Atheo ibo . profanas dicinius & religi
vis evanidae. lacras aedes , quarum Lu
484쪽
res obstitudinem stequentius feriuntur, Deo non impediente naturalem activitatem fulminis. Non nego quin interdum hae sint Dei ultoris sagittae, vel immissiones per Angelos, ut impio Imperatori Anastasib accidit. Daenionem quoque non raro , in strage per Lilmen edita operam conferre, monstrant exempla apud
Leloyerium lib. . de Spectris cap. I A. de apud Launeum in Admirandis cap. 8.
saepe tamen fulmen mere naturaliter in quaevis obuia saeuire , etiam in sacra , debet esse extra controuersiam. Idque perspectum habens Peneles apud Frontinum
l. I. cap. II. dedocuit milites, cadentes animis ob selmen excultum in aciem.
Aisumptis enim illicis duobus silicibus de
igne ex collisione excitato monstra nithaud aliter ex nubis constrictione de collisione excitati ignem ; qui rimia nube, perlaetus caiceris illius reii , scuas erumpens , fulmen nuncupatur. Haec physici ubertas: quae recolenda obitet suerunt,ut oblitueretur os loquentium iniqua tam aduelsas S. Simeonem iuniorem, quam aduersus hunc Concio natorem , de quo
Otho Magnus, , Petro Damiani opuscul. 4 cap. 7. morte diuinitus subito illata , cecidisse scribitur his verbis. Otto
Rex Teutonicorum, qui postmodum Ina erator creatus est Romanorum , Ada-aidem Italiae reginam , quae sibi comma inter extitetat. sit scepi t in coniugem. Quem
filius eius Almificus , qui Moguntinae
praesidebat Pastor Ecclesiae, coepit constanter arguere , & scelestum , luridui que coniugium publich condemnate. Pa
ter autem vehementer iratu S, eum com
prehendi praecepit, & carcerali mox in stodiae mancipauit ; quem per annale circiter spatium carcer insunt, sed a coiet ctione linguam terroris vinculum non ligauit. Com vero pater eum quadrag
si male decurrente iei uti io , de custodia decreuisset ediicere, tanquim Halterium
expleret, quod anteis exarabat apicibus.
recusauit exire. Uerumtamen cum exivit,
gelo sacerdotalis accensus authoritatis, non quieuit, sed mox in patiem iaculum publicae excommunicationis intorsit. Ovete dignum Regio genere Sacerdotem, qui in causa Dei, non imperiale fasti-gu m, non paternum recognouit a fiectum, sed dum paternam ac regiam au thoritatem in solo Deo constituit, hunc hominem eius legibus resistentem , a se
prurius extraneum deputauit. Dixit autem Patri: Tu arbitraris me aduersum t
insolenter agere , te velis praeiudicium sustinere : Scito praenolcens . quia die Sancto Pentecostes uterque simul astabimus ante Deum , ibique ventilabitur inter nos, librata iustitiae lance, litigium. Ibi luce Marius apparebit, quis nostriam aequitatis lineam teneat, quis Dei te sibus contradicat. Factumque est, ipsi, qui dictus est, facios an lemnitatis die, ut dum praefatus Augustus Imperialibus infulis redimitus , multorumque Pontificum choris, siue procerum vali tus agminibus Missarum lolemniis interesset repentino super eum veniente iudicio, repertus sit mortuus. Episcopus autem in Domino iam quieuerat. Sic sic qui de incesto coniugio contempsit inter homines iudicari, ad tribunal aeterni Iudicis coactus est pertrahi: & qui subiectum sibi dedignatus est audite Pontificem , terribilem super non potuit euad re maiestatem. JHanc narrationem allegare memini in
opere de Monitor. pari. a. cap. II. n.
subindicans tamen quod nunc videtur longe verius , J Cardinali Baronio haberi
calumniam , falso in Ottone in iactatam,& a Petro Damiani bona fide relatam. Sane graues Scriptores res illius aeui deis scribentes, Vitichindus de Dii marus, nia alia de Ollione halaent. Nec est ullo modo velisimile , V Villemum Viennin
485쪽
44 Sectio M. Series III. caput XXVI.
stetiolis contusi, , nomini Scriptorum compei eum:practeitim cum ipsemet V villelmus, Ollion in iuniorem ex eo posteriote Ot honis primi coniugio tu ceptum,aniantissime educauerit ac fouerit , non autem ut ex ince ista copulatione lutceptui n. tractauerit. Itaque fundamentum
dissidii inter Filium Archiepiscopum, MPatrem Imperatorem ; ac mortis patria filio condictae & diuino iudicio subsecutae, est plans ruinotum, unaque concidit ei lupersti iacta calumnia. Sylvester II. olim Gerberem, dictus est obii lie obtorto per Satanam collo, &exti acta violenter anima, ex pacto inito de summi Pontificatus adcptione, iubeamercede. Sed haec est portentissima calumnia , ut iam tu pra monstraui cum de calumnia Magiae. Benno siquidem Pseu-dO-Cardinalis, aut quisquis de nitim sub
nomine Bennonis, cloacam mendaciorum contra Gregorium VII. aceruallit,
hoc pixter caereia de Sylvestro est commentus At illius aeui Scriptores , veHelgaldus Floi iacensis, Roberti Francorum Regis Gerberti quondam dii cipuli. gesta deicribens, & Diemarus in Saxonia Episcopus, Gerberti meminere summa cum laude. Sergius item cius lucceiasor in Romana sede, tumulo illius qui est in Lateranensi Basilica, epitaphium apposuit, resertum laudum & praeconiorum Gerberti ; quod sine dubio nunquam apposui siet; si eius exitum contigisset paulo ante ibidem Romae esse , qualem mentitus est Benno. Itaque per atrocem calumniam affeta est Gerberio adta probrosa mors, sicut & Magia ; tantum quia eo ludissimo saeculo, bonis literis imbuiatus , dc nominatim scientia Astrologiae clarus fuit; ac etiam quia ex humili Monacho , ad primarias quasque Ecclesiasticas sedes , ac denique ad iupremam est euectus. Sed hoc ille qua pollebat indit.
stria, & Impeiatorum ac principum gratia suis item insignibus dotibus non agente Satana est assecurus. In his e lumniis depellendis, copiosus est Abrahamus B Eacius Gerberii vitam describens, in quem his pridem conscriptis incidi. S. Bruno Coloniensis , ex Canonico Rhemensi & Magistro in Theologia apud
Lutetiam , iactat est horrenda in te defunctus. Nam si moro peccatorum pes sima,& hoirendum est praeseri in moriste , incidere in manus Dei viventis, non potuit non censeri horrendus Brunonis
obitus , si is ipse fuit qualis a nonnullis
est delcriptus. Scribit itaque Surius 6. Octobr. in Actis s. Brii nonis cap. 18.suisse qui sibi petulasissent, & aliis per
suadere conati essent, Brunonem istum Carthisianotum parentem, illum ipsim esse Theologiae Doctorem, qui mortuus tu peccaris tuis , caput e seretro extulit, vete ac.latum , iudicatum, damnatum publice renuntiaret. Haec calumnia ia-biei de blasphemiae plena est, cum virum sanctum & coelitem vindicatum transset mei in hominem , ob sua celera inexpi
ra, detrunmi ad inscios. Itaque ex hoc capite,& calumnia non meretur con rationem,sed niluatium, aut etiam vii i-
combiarium. Aliunde vero , est ineptissimi die inficetissimi .celebri ahortio. Uem enim latet, sancti im Brunonem obiectu
horrifici spectaculi quod Doctor damnatus exhibuit, adductium esse ad illidendas saeculo calces , si omnibus antiquis credimus 3 poli habita recentiorum Pa corum licentia, qtii et narrationi fidemat rogantes . sanctum Brunonem indemnem statuunt ab ea calumnia, excito eius fundamento. Sed nos Veiitate D. arrarionis iam olim vulgatissimae adniissa , tantum distare contendimus , Brunonem Cariusianotum parentem ab infelici illo Doctore damnato, quantum coelum dissat ab insemo. Coelo quippe illatum sanctum Brunonem , veneramur. Raymundum Diocrem sid Doctori nomen , )de
486쪽
etulam in insHos , detestamur cum Dia- de vio Canus trietat. 3. cap s. ac Pe-holo de Angelis eius, quibus est annu- ei Dodandus l. 6. Chron. Canus. c. 3.
meratus. - .' Hac multi,de more scandalumpta sunt,
Bonificius VIII. in phrenesi , seu dc adeo horrendam mortem pro arguminis rabie mestitus , distracto per vali- mento mali status habuerunt.Sicut idemdam in muro allisionem capite,& demor- Doriandus l. 6. cap. 16. agens de oppres dis, is dicitur. Sed haec est meraca- sone quinque millium hominum, per Limnia . , Sensori s illius aeui,parcim abriipcum subito molem obtritorum,iux-Borii facit 'di partim amore Philippi in Camberium Sabaudiae Meliopoli in . Pulchri Regis Gallorum, conficta. Quod ait id miseris illis contigisse ab irato Iu- enim Bonifacios genio eisee seueriore, dice Deo. Nec quoad pleiosque iniuriale pleraquelaxata in Eeclesiastica discipli- id ait, si vera sunt quae de ea tot mortaria foretiis quatit dexterios componere lium obtritione scribuntur in Commenis satageret , in multorum incurvit odia. rario de Coenobio MDnensi ordinis Cam Philippo item Piuchio simultates sancti Francisci, qui in loco eladis illatae ei intereessere Mn leves, dum libertatem visitur, & magna per eas oras religione Ecclesiasticamanimose ac intrepide tue- sequentatur. Idem ergo quoad Car-tur. Itaqueia ta sunt de Bonificio ple- tusianos obtritos , venit pleri.que intaque, nominarim quoad genus mortis, mentem. plane aliena a vetitate. me ita pridem sed ea cogitatio plena iniquitatis de Deus , mendaces ostendit qui maculaue- calumniae fuit, quoad praedictos Carrii-runt eum. Dirigera vibus canos : quos eximiae religionis laude eius empus tumulitum icon Militaru omnes commendanti valia , praeter cet repertum est soniserit cadauer, ea te teros, celebrat eorum pium sinem , P nequaquam disimebo digitis non com. trus Venerabilis l. .epiliol. ia. ad Gui- morsis. Ita scribie Spondanus anno igonem Prae sectum Cariusiae , de caeteros num. I 6. vel ex hoc unoexemplo liqueis natres , quibus consolationem assenere potest , quam vacillare debeat Oes tentat, ne nimia tam insoliti casus tristi- Historicorum. ad gratiam gentis suae, vel tia absorberentur. Comparat autem ho- Principis selibentium. Dum enim omnia sce oppretas, cum filiis Iobi, quos Sa- corrogant . quibus partem cui student innas obtriuitenetsi per turbinem vehe- honinare, aciuersarios vero laedare pot- mentissimu domo; perperam autem gra- sine , ea chartis committunt, quibus & uarentur calumnia grauis alicuius scel aliorum fiunam mendaciter viὼant, de .ris,ob vitam tali morte conclusim. Idem stram apud Deum , coidatos quosque, ergo esto Canusianis..Petrus Dollan- Ammaniter sauciane. . dus cap.ulo, non dubitat eos censere
Sex Monachi Carrusiani, de unus N mai res , quippἡ trucidatos a Satana, i tutius Praefecto Cariusiae Guiguone,via odium,irtutis quam exactis ἰ 'ost in salictissimo, & sancti Bernardi Clara bantur. Et revera hanci oppres--m, rassensis mamico, oppressisunt horren- consecuta ad tempus est in uariusia, ει ge. Nam niues, dc saxa, ω hi iciplinae laxatio. cui sertiter prosper δmus copiose, ab altissimis montibus d lapsi: eellas omnes 's una detri fa, in de omnes WoM Carrusiae' ineolas obtriverurunt, vehis erit Acta sineti Anselini Bel
licensis Episcopi, de Petitus Surorix L sanctus Anselmus ut habent eius λήμ.
is oppressione diem, manctum Ase E rub
487쪽
prius sancte obiisse , quim Christianis
mysteriis omnibus muniretur. Auduinum vocant Petrus Sutoris loco annotato , ac
meniis de initio Cartuitae , & virtutem heroicam in eo euentu prodidiste testantur. Sed quamuis dc hunc, &socios, sanctissime excessisse ut certum lupp
nam, nec ad calumniam allocem pertinete dubitem, i ulpicionem malam apud aliquos impro itidos lcandalum Palsos e citatam I tam cia non videtur iuppetere, unde decus martyrij eis atrogetur. Quid si cnim naturali impetu ruentes nives, hos letuos Dei , corporibus perdiderunt
Sicut alii multi, quotannis intra Alpes,
deuolutis excitato turbine nivibus co- pro iis, opprimuntur ac pereunt. no Diabolo ex virtutis odio excitante clades huiul- modi, sed laborta naturaliter tempestate.
Iordanus Saxo , ptimus a lancio Dominico Ordinis Praedicatorum Generalis Magister, vir sanistus , cuius vita scatet miraculis , & fragrantiam Euangelicae
persectionis eximiam l pirat, exitum sortitus est luctuosum, & in quo multi graue icandalum sunt passi. Anno siquidem
Christ ι 236. Hierololymam ad visenda loca Chiisti vestigiis impresta petens,
cum prope Acon peruenisset, ingenti oborta tempestate , cum duobus sociis aliisque velioribus, ad nouem & triginta , vel ut alij Codices habent, nonaginta fluctibus haustus est. Hoc non nemo ad Iordanis probrum vertit, quasi non fuisset quod videbatur, bonus scilicet de nauus Dei seruus qui ades miserὶ petiisset. Nec defuit infirmus quidam ex ordine Carmelitarum , qui audita tali morte, de abiiciendo religioso instituto cogitaret quasi stultum iudicans , vltroia dicare a se vitae commoda, si ad extremum sic excedunt qui Deo nauarunt strenuam operam, inter quos non dubitabat annumerandum esse Iordanum, tam saedam vitae clausulam nactum.
Non cogitabat iste, verὸ dictum
ii Sapiente Iusim quacunque morte cupatm fuerit; in refrigerio erit. Itaque Beatus hic vir , tametsi eo tristo morcas genere occubuerat, haustus fluctibus non erat tamen ablorptus , Tartaro, qu/r est mors peccatorum pessima; Mesem heat Iordano obtigille in lipienter coniectabar ille modicae hdei Carmelita, ut propterea meruerit ab eodem Iordano coeli rus Obiccto corripi. Cum enim postera die st
tuisset iugum religios e v Itae excutere,obuersatus ei Ier viluin est vir insignis, luce immenia circumfusus , circum illum
oberrans. Attonito autem ac trementa,
Deumque ne se in errorem abduci sine ret, enixe precanti, in haec verba locutus est. Ne turberis frater, quia sum Iordanes ille, de quo haesitabas. Hoc fi miter teneas nec dubites , quia saluus erit omnis qui usque in finem Domino nostro I E s v Christo tertii erit. J D docuit his paucis verbis , fabam de se existimationem: quasi cum corporis es dc, animae quoque exitium lubiisset,quae vere fuisset mors horrenda. At apud Deum vivere , tametsi fluctibus absorptum Iordanem , lumina de coelo super cadauer littori appulium , quamdiu illic iacuit,
per noctem visa ; nec non coelestis fi grantia indidem inhalata , testacantur.
Insignemque eius mox ab obitu in coelo gloriam sit i demon stiatam , B. Lutgardes enunciauit, ut est in eius Actis I 6. Iunii praeter testes domesticos utriusque sexus, quos Ec diuinis visis , ic operibus supra naturam ad B. Iordanis inuocationem editis, eius glotiam competissse, seribit Leander vitae eius cap. 4 . dc 48. Thomas Canti pratanus i. a. cap. 37. , num. 1 i. de huius Iordanis sanctitate, οὐ prodigiis mortem consecutis multa habet rythmo ad Iordanis laudes post eiusmoItem consecto. Ad quem locum Col- uenerius alia item habet ad Iordanis de-cua re itinentia. Ex quibus patet . eam
488쪽
mortem, nihil neque apud Deum neque apud homnes , Iordanis gloriam de-tituisse. Ioannes Duns scotus, ordinis Minorum , fertur vivus sepultus & implorata
Lustra ope magnis e tumuli sornice cla- motibus alli sille caput, ac prae rabie m nus suas votasse , ut postea reprehensum dicunt, reserato tumulo. Resert ista Genebrardus in Chron ol. ad annum I 3o8.& idem ex Iovio habet Betouius quem irreuerentius de Ioanne Scoto locutum, mori nemo Minotitarum expostulauit.
Sunt sane haec omnia quae de Magni illius viri horiendo obitu narrantur, gratis conficta. Nec grauatur Scotus auto
altate Ioui j, quem Scriptorem, saepe nu- si uendum , saepe impostorem , multiiune questi ; quos inter Lipsius I. Polit. p. s. Posteti inust. I 6, bibi. c. q. Osorius lib. c. de gestis Emman. Regis Lusit. Iosephus Scaliger in Iulij patris vita, di passi malis. Iouius ergo siue innata fingendi libidine , siue implanatus ab aliquo cuius intererat Scottim denigrare, ea de Scoto chartis illiuit, quae nulli retro Scriptori comperta fuerant; imo quae plane pugnant cum iis quae probatis limi illius aeui Scriptores prodiderunt, atque etiam quae manifeste veritate collidunt. Nam quod aiunt, eum in crypta Ecclesiae Minor u Coloniae conditum, magnis clamoribus opem implorantem, a nullo auditum, inibi mortuum prae labie elle; mirum est quomodo iactati potitetit.Non enim si irdi omnes suerunt, si opem in plorans magnis clamoribus , est auditus, ut habet fabula. Quanta verb fuit Patrum Minorum in illum ingeniorum Phoenicem inhumanitas, si de tumulo magnos
clamores cientem , abiecerunt, negata
opitulatione λ Ariadna quidem Imperatrix , Zenonem coniugem, siue comitiali morbo affectum, ut ait Euagri v. l. 3. cap. 29. siue quod Zonaras tom. 3. An
natos. scribit, nimia crapula sopitum, M
pro mortuo habitum , vitiumque sepultum, com e tumulo opem domesticolum diu esset apprecatus , iuuari vetuit, de inibi milete petire voluit: suismet lacertis δe caligis ut postea compertum esse Cedienus narrat, infelicitet aliquandiu .cibatum. Sed hoc fecit Ariadna, fallidiens maritum, spurcissimum 6c rapacissimum hominem, & aliis ut magna tu spiciosuitiam implicita amoribus, nempe Anastasis qui Zenoni successit. De Patribus vero Minoribus quorum aded intereiat Dun- sum vivereine fingi quidem potest,quod negatam voluerint inclamanti, sui h het fabula . in de tumulci opem. Fabulam
esse, praeter silenti uni omnium antiqvorum , confirmat usus perpetuus Flanci Lcanorum Coloniensium, apud quos tumulatum esse Scotum in conseilb est. In illorum namque Patrum Ecclesia , nun- ouam suere scpulcitra concametata I sed si quis inita eam tumulandus est , effossae humi mandatur. vi autem homo obtutus humo, vel clamorem edat ingentem , etiam rei piratione prohibitus, vel quantumcunque chamorem tollat, exaudiatur ; fieri non potest , nisi ex loci positura quidam quasi naturalis fornix iubterra reperiatur, Ut contigit in exemplo de quo Petrus Cliani acerasis l. a. mirac.
cap. i. & simile quid Lugduni tuo tempore in colle sancti Sebastiani accidisse,
Gilheitus cognatus notauit. Itaque narratio de morte Scoti in rabie , ieipsam euertit, estque admodum mala materiata. Eum velo patietem inclinatum validissime subruit fama quae de eodem Scoto post eius obitum inci buit, a viro in risi e defuncto maximὀabhorrens. Antonius Andcaeas eius aequalis , in calce Ir. Metaph. allegans Scotium iam vita sunctum , ait, cuius mact m moria in Mnedi relaxe es. Gulielmua Vorti longua in Epilogo 4. S. longum ei pansit elogium ἰ qui etiam inligne exemplum obedientis scoli , omnibus
489쪽
Religiosis meritb imitandum describit in
a. distincti ultima quaest. I. Vitam eius magnis aliis vii tutum insignibus periti lustrem, varij contexuerunt , ut Crate- potius in opere de S S. Germaniae, Gulielmus Ruys, Hugo Caitellii; Archiepiscopus Armachanus, aliique nonnulli ac nuperrime F. Arturus a Monalterio in Martyrologio Franciscanotarin ad 8. Nouembr. Nec de lunt, qui operum supra naturam , Scoto exaratorum , indices exhibeant. Quae omnia longe alienatu ne a morte per rabiem obira , de sui ipsius voratione partiali , quam fabulones Scoto assingunt. Videndi qui hoc coenum sortius euertunt,& Scotum diligentius emaculant, Matthaeus Ferchius in Cot- reptione Scotica siue libello de hoc argumento , v Vadinglius anno I so8. dc alij quorum pro Scoto aduertus Iouium 5e Baouium Apologiae, postiemae Scotioperum editioni sunt proxae. Aliud genus mortis admodum luctuolae Ioanni Scoto Franciscano aflixit volaterranus l. II. An tropol. dicens eum Parisiis discipulorum stylis consessum oblitia, nec lain iis de ipsius fine compertam veritatem. Sed luec crassa est hallucinatio qua Ioannes Friugena Scotus, cum Ioanne Dunsio item Scoto confunditur. Iam dixi, parum referre quo quis mortis genere moriatur, dummodb bene decoram Deo nitens excedat. Idque benὶ expendit Arnobius lib. i. contra Gent. rei pondens calumniae Ethnicorum , ai-
minantium Christum ob infame & ignominiosum lethi genus. Monstrat enim Arnobius, nec Pythagorae quod vi uicomburio excellerit, nec Socrati quod cicuta hausta sit trucidatus . nec acerbissimas
mortes Aquili, Trebonij Resuli ac smilium , quicquam imminutile de eorum
autoritate , qua nemo unquam innocens male interemptus, i i famis est , nec turpitudinis alicuitas commaculatur nota,
qui non suo merito pinnas graues, ted
cruciatoris perpetitur ceuitatem. J Perproportionem ergo, idem de quacunque horrenda morte dicere liceat. Eam scilicet dummodo innoxio obtingat, nihil illi reuera apud aequos aestimatores labis illatura in . onstat lane insignes plerosque Sanctos , eo mollis modo desunctos qui
non nullum terrorem exciter. Simeon Sty
lites iiii mine ustus interiit,dc eodem mmmcnto vitus est coelum subire, ut est apud Mo cuiuin Limon. cap. s . lanctus Agatonius a Leonibus di lcerptus est. Sanctus Bellinus Epi: copus Patavi ensis, a canibus est diicerptus. Sanctum Gerone in Coloniensem Antistitem in extasi, habitum pro inore uo vivum esse tumulatum , prodit Gaspar viuichius. Suppetunt ubiuis exempla mortis in olim, dc humano iudicio non vacantis horrore, avitis sanistissimis obitae. Itaque si non es set alia via monstiandi, Scotum quocunque demum mortis genere occubuerit, calumniae tamen subduci, haec plane finia ficere r. Tamen non est nobis necellarium , in eum communem locum veniit tutandi Moti gratia ; cum manifestum
videatur , quae de eius ante mortem Iu-mulatione, ab uno de altero, binis post Scotum laeculis primum icripta stant, O nino commentitia eiser frustraque proi de obniti, qui Scoti finiam detritam vellent , his anilibus fabulamentis disseminandis, aut scripto committendis. Ioannes Pistoli iis Nidanus, haereleos quam abiecerat hostis inde sessus,horrenda morte Peri ille dictus est, perculsus horrenda dei peratione, ex qua in Deum ac
coeli tes , terraqtiaeque vomuerit, & Tartareos satellite, ad te abripiendum , & in
Tartara detrudendum ultrh aduocarit. Cadauer cam efferre tui, violentissimo turbine in dema ab dii lim . tandem horribiliter scutens , a terra tanti monstri impatiente iciectum .dclemel & iterum, ad excremum per carna ficcna in barathrum quoddam auectum uile, tribus ab urbeleucis Diqiligod by
490쪽
nynest in calumnia , obmutesiere.
leticis semotum.Ad barathri ostium aueria se situ collocatum cadaiier, intro sumi Stygio Spiritu quim celetrime abstractum,non absque u etu,ne currus,equus, Ee auriga , eodem impetu abriperentur. Ita quidem de horrenda morte Doctoris Pistotij sabulones Lutherani, quos Iacobus Gretserus ea lucubratione cui tiru- Ium fecit, matici dormito' demolitio, immaniter calumniatos esse demonstrat, pia & placida optimi viri morte descripta , operis eiusdem cap. 3.eilentibus,quidve maiori cum persectio- . ne praestari posset,discutiendum sequitur.
cato sordentem, ac aeterna calamitate i uoluendum, si in eo statu excedat. Item fis est cuique solum votis omnibus,inire coniugium: dc tamen sanctius Deoque acceptatis est, coelibem degere. Immensa exemiorum seges facile occuaeret, vel perfunctori haec cogitanti. Similiis ter ergo in praesenti negotio, multa potest sine reccato piaestare qui calumniam patitur, a quibus tamen periectius ainianebit. Quare per varias qua trunculas. quid praecisE necessarium esse in variis
euomodo exemplo Sanctorum gerere
ROTYLI Mus omnisgeneris calumnias , & quantum cuiusque sit probrum, sigillatim expendimus. Nunc viden dum est, quo pacto se habere quisque debeat , cum calumnia grauatur, exponen do non tantam quod consultius εc persectius Atet, sed etiam quod potest honestE dc citra noxam fieri, tametsi sorthimperfectius, 3c minori cum laude. Mutira enim sunt in quibus posset quis perfectius δc ad eximiae virtutis regulas ac commodatius te gerere, de tamen absque numinis ostenta potest aliter se habete V. G. priuatus homo cuius vita impetitur , potest sine culpa suae indemnitatip spicere , necando iniustum aggressb-1em. Et tamen, per se loquendo , eximium valdeque sublimem charitatis actu eliciet, si malit obtruncari, quam in Talatarum trudere aggressorem mortali pec-
Quaestiunculae de modo quo se habere debet,aut potest grau,
tus calumnia. I. Num fas si calumniagrauatum,
Obmutescere o silere a bonis, nihiI. excusando , nihil in sui defensis-
nem allegando. R Espond. videntur Patres in hoc tuncto dissentientia tradere. Quidam
enim valde commendant laesi tacitunitatem. Appendo nonnullos. S.Paulinus mst. 29.q solatur Aprum in sua conuersione multorum calumniis grauatum, allegato Mose qui Exodi et a dixerat, vos tacabitis,ct Domin purnabir
pro vobis, subditi s Igitur qui confidune
in virtute aut sapientia sua, quique ita abundantia diuitiatum suarum gloriantur, exacuant, ut volunt aduersos nos arma dentium, de verborum sagittas, venena thesauri mali vipereis vomant lin-
suis ; habent pro nobis respondentem sibi Dominum : Tacis, nunquid semperta eis r Nos aures nostras spinis sui