장음표시 사용
241쪽
Praeter sacrificia quae fiebant ex animalibus, aliae erant oblationes, ut dictum est, ex panibus, vino, thure, & oleo. Oblatio incensi quotidie fiebat, scilicet Thymiama, sive suffimentum certis aromatibus compositum, incendebatur in altari aureo, quod ideo T0miamatis dicebatur. Altera oblatio ordinaria fie-hat duodecim panum propositionis, qui unoquoque
sabbato coram Domino novi apponebantur r ablatia Sacerdotibus comedebantur. Cblationes spontaneae sunt vel vota, vel sponsiones: illae minus adstring haes, quam vota. Votorum duae classes erant: prima consecrationis; secunda obligationis. votum consecrationis suit, cum aliquid devoveretur in usus sacros , altaris scilicet aut Templi, veluti cum voto
quis hoc vel illud dicaret in sacrificium , vel ad co mendum lignum, salem, vinum &c. pro altari. V tum obligationis, sicut cum quis se voto astringeret ad hoc vel illud, quod ex se erat licitum, veluti se
hoc vel illud non comesturum, non induturum, non facturum, &c. sicut nec bibere vinum, nec capillos tondere, nec habitare in domo. Vota fiebant cum quis
diceret, V. g. in me recipio holocaustum, vel pretium hujus pecoris in holocaustum recipio; formulas breves adli Ibebant Iudaei; verbi fratia, ut quis voveret Omnia bona, suffciebat dicere. Omne quod ex me est, corban, hoc est, voveo Deo omnia quae penes me sunt. Vox illa idem sonat ac donum . Ex quo intelligere est quis sensus sir horum verborum Matthaei. cap. I 3. v. I. ) Munus quodcumque est ex meribi proderit, Ouae non alia sunt ab his Marci. cap. I. v. II.) Corban quod est donum in quodc-que ex
me tibi prosierit. Scilicet statuerant Pharisaei, ut statim ac filius promisisset Deo bona sua , etiam quae necessaria erant patri & matri alendis, teneri illa
Deo reddere, simul ac emisisset illam vocem corian. Scilicet res votae censebantur sacrae , a quibus non minus
242쪽
Liber L. Capus VII. 1όιritimis abstinendum quam a sacris . Lex jubebat res
Conjunctae cum sacrificris censeri possunt primi tiae sive animalium sive fruchuum ι erant enim o lationes factae Deo. Primogeniti omnes imasculi de-hebantur Deo. Exod. cap. aa. Homines de omnia animalia, quae immunda erant, Iudaei redimebant. Similiter boves primogeniti Deo debebantur . Non poterat falx mitti in messem, nisi Omer, sive m nipulus Deo esset oblatus altera die post magnum diem azymorum; similiter nec panis ex tritico c
qui , nisi postquam primo panes novi ex tritico fui csent etiam Deo oblati in die Pentecostes. Ante illas primitias Deo oblatas omnia censebantur immunda, postea munda & sancta . Ad hunc morem alludit
Paulus, Rom. eap. II. v. I 6.ὶ quod si delibatio, Grae-cὰ ἀπαρχου, primitiae, sincta est, ct massa, nempe r liqua massa sancta habetur. Praecipit lex, inquit Phulo , Lis. de Sararae honoro.) ut quotiescumque pMnis a pistoribus fermentatur ac subigitur; totius pars separetur in primitias, quae destinabantur in usum Sacerdotum. Hoc pacto offerentium pietati prospicitur; dum enim assuescebant semper alimenti pamtem Deo decidere, nunquam in ejus oblivionem veniebant. Maimonides dicit qui fructus suos com disset necdum decimatos , eum obnoxium fuisse morti divinitus infligendae. Pariter offerebantur primitiae vini, olei Deuter. cap. I 8.ὶ & pomorum. Decimae ex omni terrae proventu singulis annis pendebantur, scilicet pars decima. Decimarum autem quatuor genera distinguit ex lege Hieronymus,& illa explicat, commentans caput xlv. Ezechielis.
Prima a populo pendebatur Levitis. Num. 18.ὶ agicomedisset non decimata, reus fuisset mortis. S
cunda a Levitis, qui partem decimam decimarum dabant Sacerdotibus. Num. I 8. Tertiam unusquisi
243쪽
x6 stinatus Biblisus. quo in suis terris Decimam separabat, quam comta deret in vestibulo Templi, invitans Levitas ae S
cerdotes. Deut. es. I in Quarta Decima recondebatur pro tertio quoque anno ad pauperes sustentandos, Deut. I 28. in dum terra quiescebat. Anno tertio sp.rrabis aliam decimam, ex omnibus qua nascuntur tibi eo tempore, re repones intra ianuas tuas.
lniet que Levites, qui aliam non habet partem nee possessionem tecum, or peregrinus ac pupillus ct vidua , qui intra portas tuas sunt, ct comedent 2 saturabum
Tempus anni, a quo decimas computabant, varium suit. Ab Hul ad elia numerabant annum, ut pecus rite decimarent . a tori ad tori propter se mentum & legumina supputabant, a sebebat ad sciabat propter arborum fructus. Si quis vellet redimere decimas suas , quintam partem earum addebat. Decimae enim illae, diversae ab iis quas debebant Iudaei Levitis & Sacerdotibus, Hierosolymam ad Templum deserebantur ex omni Hebraeorum ditione. Qui autem remotas regiones incolebant, venditis in patria decimis , ut adstiuit Iosephus. Antiq. lib. eap. 8.) Iuxta legem De ut ronomii sciis. I ) pecuniam inde redactam in f, era urbe insumebant in sacrificia & convivia, quae laeta agere lex jubebat. Haec est pecunia, quam idem Iosephus Lib. I 6. cap. Io. appellat votivam i quam per certos homines Iudaei Hierosolymam mittebant ab omnibus orbis plagis . Morem hunc servabant Christiani eleemosynas suas mittentes Hierosolymam, ad alendos sanctos; de quo more interpretor quod scribit Paulus. I. Cor. cap. I 6. v. I. in de collectis au-
em qua fiant in sanitos , sicut ordinavi Ecclesiis G talia , ita ct νοι facite per unam sabbati , id est, Prima die hebdomadis, unusquisque vestr- σμd se seponat recondos quod ei bene placuerit ; ut nori ,
244쪽
eum venero , tunc collecta fiant, cum autem praesiens fuero, probaveritis per Epistolas, hos mittam periferre gratiam vestr.- in Ieru Iem. Ut rite numerarentur pecudes, dum decimabam tur , colligebat pecuarius omnes agnos suos vel vit Ios suos in unum stabulum , cujus ostium parvum erat, ita ut duo simul exire non possent . Matres eorum extra caulam constituebat, ut cum agni vel vituli eas balantes vel mugientes audirent , ordine alter post alterum egrederentur. Tum incipiebat pecus suum numerare, & quod decimo loco exiret, sive macrum esset sive pingue, sive masculum, sivescemineum, percutiebat Virga quadam minio tincta, ct dicebat: hoc erit pro decima. Mos ille adstruutur ex Leviti eo. eap. 27. v. xx. in omnium decimarum
bovis ct ovis ct capra, qua sub pastoris virga tram sint , quidquid decimum venerit, sanctificabitur D
Consulebat pauperibus, quorum in favorem lex sic praecipit: teism messueris segetes terra tua, loquitur Deus, nan tondebis inque ad solum superficiem te rae nec remanentes spicas colliges. In fonte non comsummais metendo angulum agri tui. Nempe Iudaei, cum agros metebant, ex jussu Dei, relinquebant angulum agri, sive portionem quam non metebant: cujus quantitas non praestituitur in lege sacra; sed ex scitis scribarum, seu eorum quibus permissa est sanctionum superinducendarum potestas, pars erat minimum sexagesima. Addit lex v. Io. nequr in vinea tua racemorer Parea decidentia congregabis sed pauperibus cst peregrinis.carpenda dimittes. In sontes cilegium non colliges. Manipulum casu oblitum in
agro pauperjbus Iudaei relinquebant.
245쪽
P. Templi ministris; da Leritis, is Sacerdotibas, da summo Sacerdote Dei s vestibus ejus; E-pi , in eo im ct Thumim. De aliis personit sacris, Naratrais, Rechalitis, Prophetis. DEo summo Regi conveniebat deservire plureaministros, qui adstarent satellites Jc custodes sacri palatii, mensae ejus , id est altari ininistrarent , caeterisque defungerentur muneribus , quae ordinata oportebat ad edendos typos Christi, qui rerum H hraearum omnium finis est, Olim Tabernaculum ,
postea Templum pro summi Regis palatio fuit ; in quo ergo qui Dei servitio addicti erant, sua obire
munera tenebantur. Iam diximus nunisterium T bernaculi & deinde Templi demandatum fuisse Tria hui Levi; cui ut tota vacaret, omnibus aliis curis soluta erat. Non omnibus vero qui ex illa Tribuissent, sed iis solis, qui ex familia Aaronis ortum ducebant, commisit Deus sacerdotalia munia , hoc est, quae praecipua erant in Templo . Cum Levitica tribus culmi divino addicta eslat, sortem non acceperat in terra Promissionis, Ideo non numeris tur inter duodecim tribus, quia per eas dispersa erat, re earum decimia alebatur, quarum ipsi deciamas Sacerdotibus pendebant. Quamvis constaret quempiam esse Levitici generis, ministrare non poterat, ni fi prius certis & legitimis ritibus consecraremr. Tolle Leritas ex modio siliorem Israel. inquit Deus Moysen alloquens, Ni . eap. 8.ὶ est puri abis eos juxta hinc ritum. Wrgantur aqua lustrationis; est radami omnes pus carnis suae. Cumque laverint vestimenta sua, ct mun-απι fuerint, tollent borum de armentis, erc. Nullus
246쪽
Liber L CUM VIII. I67 insuper munus suum effecturus admittebatur in Merium , quin prius esset quinquennio ministerium edoctus, inquit Maimonides. Lex alibi Num. Op. S. v. a illos a vigesimo quinto anno , & alibi cap. q. v. 3.) a trigesimo tantum anno idoneos dicit obeundis officiis suis. Quo pacto illa sibi conciliantur, ait Maimonides. Nempe quinquennium in addiscenda ministerii ratione ponebatur. Etenim Levita ministerium inire non poterat, quin jam vir
grandis esset. Cum autem quinquagesimum annum impleverat, jam liber vacabat; quod idem Maim nides sic intelligit, ut id non concederetur Levitis, nisi eo tempore quo Tabernaculum portabatur ex uno loco in alium; nam postea anni ministerio non
faciebant inhabiles. Quae vasa, quae supellectilia , quas quisque partes Tabernaculi portaret, ubi sedes
ejus mutanda erat, Moyses praeceperat: Ubi autem Deus sedes quietas Israelitis dedit, alia illis munera. substituit. Alios secit Ianitores, alios Cantores, alios thesaurarios; eos in curias Partitus viginti quatuor, quarum singulae ex Maimonide plenam hebdomadam ministrabant . Tum verb princeps cujusque curiae cunctos curiales suos distinguebat in familias, ut si gulis diebus ministrarent. His ce autem diariis minustris suum cuique munus assignabant familiarum principes . Solis autem ex Aaronis familia altaris munera obire licitum erat.
Numeravit David tempore suo Levitas a triginta annis & supra: & invenit triginta octo millia. Hinc aestimari potest, quanta esset magnificentia Templi, in quo tot miniuri adstarent Deo . Ex his electi seunt, ut dicit Scriptura, tr. Paral. e. 23. ct distributi in mini'riam domus Domini viginti quatuor milli ; Praepositorum ct Iudicum sex millia. Porro quatuor millia Ianitores: ct totidem Psalta , carientes Domino, in organis qua fecerat ad eaventam ; ct d
247쪽
1όρ Apparatus Biblicus. stribuit eos David per vices filiorum Levi. Iuvat ab
rexere quae paucis interjectis sabjiciuntur. Iuxta prae-ccpta quoque David novissima se putabitur numerus fialiorum Levi a viginti annis ct sena . Et erum sub manu filiorum Aaron in cultum domus Domini , istisostiis, ct in exhedris, ct in loco puriticationis, σει sanctuario, ct in universis operibus ministerii Templi Domini. Sacerdotes autem, super panes propositionis, s ad similae sacrificium, ct ad lagana a ina, ct sartaginem ct ad torrendum, re super omne pomdus atque mensuram. Levita vero ut stent mane auco tendum ct canendum Domino: similiterque ad volperam tam in Oblatione holocaustoram Domini, quamis Sabbatis cst Kalendis, s solemnitatibus reliquis, juxta numerum s ceremonias uni cuiusque rei, jugia
ter coram Domino. Et custodiant observistiones Tabernaculi foederis , cst ritum sorituaria, ct observati nem silisrhm Aaron staremm suorum, ut ministrent in
Templum habuit imagistratus suos , quos Lucas cap. 22. P. I a. appellat Πατηγοῦν-ἱεροῦ, quae Vox Graeca denotat hujusce nragistratus munus suisse militare. Scilicet Templum habebatur pro castris Dei. Maimonides numerat quindecim praetcctos, qui prat rant dcscriptioni temporum, claudendis portis, cu stodiis agendis, cantoribus, c3mbalo, caeterisque m scis instrumentis, sortibus, sigillis, libationibus, ae grotis, aquis, propositionis panibus emciendis, susefimento componendo, texendis velis, vestimentis sacerdotalibus apparandis. Quae paulo susius explicabo verbis Maimonidis, ut magis magisque pateat quo ordine & qua magnificentia omnia peragerentur in Templo. Atque horum etiique praefectorum multi erant hominea subjecti , qai hoc cui ille praefectus erat , opus bis creme. Is igitur, qui temporibus describendis μέγ
248쪽
Liger L. Caput VIII. . I 69rat, uisa rem suis observabar tempora; π De sacri ciorum venerat hora, Nel ipse, vel eius permissu alia quis re subditis snagna voce pronuntiabat, AD SA
CRIFICIA SACERDOTES, AD SUGGESTUM LE VITAE , & AD STATI
NEM ISRAELITAE: eujas ut esset audita vox, quisque munus aggrediebatur . Qui portis elaudendis praerat, is claudi portas jubebar, aperirique et nec harum ad aperturam elaudant bucrinatores misi ejus permissu . . . . Qui praepositus erat eustodiis, hic vir. . . . nocte tota Lewtas excubias agentes lustrabat; quorem
si reperiret aliquem in stas me sua dormientem, baculo tondebat, ct vestes ejus adurebat. Qui praesidebat eantoribus, quotidie Levitas deligebar, qui earmen in suggestu voce canerent. Item ejus jussu saeria iis faciendis clangebatur Qui praesidebar cymbalo , is omnia sidium genera assignabar cantoribus ....
cui sortibus praesidebat, ab eo quotidie fiebar sortitis da cerdotibus, ut eorum quoque id quod sorte sibi obt
gilset, munus inceret. Ne in molem excrescat opus, non exscribo totum locum Maimonidis de his iace Templi praefectis; adjungam tamen sitisse Praesectum, qui Sacerdotes curaret aegrotantes e cum enim illi, inquit Maimonides , in pavimento nudis pedibus semper ins sterent, dc sacris operantes una omnino tunica tegerentur, saepe dolore viscerum laborabant. Non hujus est loci, recensere portas Templi, &quibus janitoribus custodia ejus committeretur, aut Iorum ianitorum esset invigilare salis, vini, olei cu- Odiae, quae omnia quantum satis est exposuimus in libris de Templo. David elegerat aκου. viros cantandi peritos, qui caeteros cantores erudirent ; Viginti quatuor clatas cantorum erant, ita cuique classi praeerant duodecim viri peritiores. Alii voce, alii instrumem
Cuique Sacerdotum classi suus praeerat antistes, qui
249쪽
Princeps appellabatut . Hierosolymam Operatum ascenis debat ungulis hebdomadibus una classis. Vices mut hantur sabbato: abibat una curia, & succedebat ei proxime sequens, usque dum ministrassent omnes; atque ad eundem ordinem perpetub redibant. Ad dies vero solemnes nulla classis aberat. Princeps cujusque classis sic illam distribuebat, ut singulis hebdomadae diebus fingulae familiae rem divinam sacerent. Cum autem plura numero munia in Templo obeunda essent; multisque Sacerdotibus non solum quaeque classis, sed &quaeque familia constaret. sorti committebatur, quod quisque Sacerdos impleret munus: sic Zacharias Ioannis Praecursoris pater, ut Lucas loquitur, sortitus erat ut incensum poneret, id est, ut odoramenta in altari thymiamatis incenderet. Antequam ultra pergamus, advertendum qua rati ne legerentur Sacerdotes in ministerium Altaris: qui ab hoc ce ministerio arcerentur; Zc quae illis lex vivendi posita dum ministrarent. Iudaei enumerant vitia quibus affect i Sacerdotes in corpore suo revocabantur ab ΑΙ-tari. Primum statuum quinquaginta vitia quibus pecudes & homines temerabantur I nonaginta alia recensent quae solum homines temerabant. Sacerdos cujus in genere profani quid inveniebatur, vestes induebat atras, quibus obvolutus ex atrio discedebat. Qui quis verb integer ac purus declarabatur a Iudicibus, qui de ordine Sacerdotum cognoscebant, albis sese induebat, atque ingressus cum statribus sacra obibat. Ad hanc-ce consuetudinem credo Ioannem allusisse in
Apocalypsi. p. 3. ν. 3.) cui vicerit , sic vestiatur
vestimentis albis, ct non delebo nomen ejus de libro vitae, Cujus genus purum, corpus autem vitio affectum extistebat, hic in cella lignorum consistens ligna dissi debat, quibus Altaris socus exstrueretur, & ea pupgabat vermibus, ne impura & profana essent. Vino dc mulieribus abstinebant, cum implebant vices suas.