장음표시 사용
291쪽
a Io Apparatas Biblisur . corda pariter finxit, intelligit omnia Opera eorum. XI. Fide perfecita credo, Creatorem benedictum, bonu-r tribuere iis, qui e M mandata obser aert: illas versqui ea transgrediunt Ar, punire. . XII. perfecta aduentum Asessia eredo, est etiam si retardet, nihilominus sere per illum expectabo, donec
perfiata credo, mortuos vita restituendos esse, Virdo ita feret beneplacιtum Creatorio, cujus nomen sit fened; fium, s cujus memoria extollas in in seca lum ct at emitarem. Tain prona olim gens Iudaeorum ad colendos deos alienos ab his prorsus aliena fuit circa tempora quibus Christus ortus est 3 nusquam enim ille nec Apostoli ejus Iudaeos quos compellabant, ido latria accusarunt. Cum autem Deum colerent, quem nulla imago repraesentat, migd creditum est esse nubium & eoeli cultores. Iudaicae religioni hocce honorificum testi. monium Tacitus reddit, cum ista de illis scribit.. Iudai mente uela, unumque numen istelligunt, μ' -- illud or aeternum, neque mutabile neque interita rum. P stea subdit, Iudai profanos credant, qui Deum λαμnes mortalibur materiis in specios bominum e gam. Igitur nulla simulacra inbibus suis , ne in Templis sunt a Praeter tredecim dictos articulos , sunt nonnulla alia Iudaeorum placita, quae interest non ignorare. Ut aliquo ordine illa enarrem exordiar a nativitate hominis. Agnoscunt Rabbini in omni homine fiumentum malum, ut loquuntur. Sic de peccato origis nis sermo fit in Talmude Tractatu Beracot, sive de benedictionibus, capit. I. Non est miram ς
292쪽
uulo Regis, ad generationes seqvmes propagandum ιquia qua die creatus est Adam, absolva sunt omnia . ira ut i se extiterit persestio ct complemestum istius mundani σφωi, sic quando ille peccavit, totus m-- s peccavit, cujus peccatum nos portamus π pHιmar. Quod non ita se habet in peccatis posteritatis eius. Agnoscimt Iud .ei plagas hominum a Melli. esse senandas, & ipsum pa Iurum; sed duos Medias lis
ninguunt, aderum occidenditari, alterum glorio: u: 'De temporibus Mediae ita censuisse patres eorum non diffitentur, nimirum mundum subsistere ad sex annorum millia, duobus millibus suilla inanitatenis sive tempus in quo non erat lex, duobus utillibus legem fuisse, & duobus millibus diem Mestiae; ita juxta hos calculos dire ilii Messiae coepissent ab ea aetate qua Iesus natus & passus est. Sed nunc, inquiunt, propter iniquitates quae auctae sunt, Messas qui per duo
millia annorum ultima regnare dehebat, multos ex
his millibus annos est uere linit, quibus a Deo nono dum mittitur. Nolunt autem , quoquam dies adventus ejus calculis subduci. Caeterum, cogitabant Iudaei carnales Messiam regem terrenum, quo triui phante gentes Omnes proculcarent: Ab eo, inquam, opes, lauta convivia expectabant.
Odio habent Iudaei caeteros homines. Quin occidendos eos omnes putant, qui saltem Noachidarum septem praecepta non servant. Nullum alium sibi pro ximum csse putant, quam Israelitam. Legem quidem Moysis laudibus attollunt; atramen violandam putant in uuae distri inine. Abstinebant Dei nomine in juramentis: sed si jurassent per ejus nomen, reio jur
tam praestabant: caetera autem juramenta per creaturas inania esse, & impune posse violari opinaban mr. Cui malo ut occurreret Christus, & deinde Apostoli, omni j ramento abstinere praecipiunt, quatemis
293쪽
EI 1 Apparatus Riblicas. Judaei abiitebantur caeteris juramentis, in quibus no
Omnes Israelitas partem habituros in sutum saec lo, hoc est, suturos selices Iudaei credebant, attamen eos subjiciebant poenis tum post mortem lucra eis. tum in hac vita, ubi in grande peccaturia erant lapsi. Sunt in libris Iudaeorum Canones poenitentia. lcs, sive poenae constitutae peccatis quae confiteri quisquis horum rcus tenebatur. Olim qui pro pcccato sacrificium offerebat, confitebatur seccatum illud supra caput victimae, quo illud quodammodo Onerabat. Praeterea locum destinatum certo tenebant purgandis animabus Israelitarum ; ita pro illis olim sacrificia, nunc offerunt preces. Ergo In eorum doctrina inter peccata sunt alia quae non remittentur, alia quae remitti possunt in altero saeculo. Iuxta eam i ctrinam dicebat Dominus, peccata in Spiritum Sanctum neque in hoc nec in altero saeculo remita tenda. Advcrtendum etiam, juxta Iosephum, Pharbas eos in ea opinione suisse, animam quae immortalis sit, primo corpore solutam migrare in aliud corpus, sed solas animas bonorum I malorum enim aeternar a cruciari. Hule opinioni adhaerens Herodest etrarcha putabat animam Ioannis quem decollaverat , migrasse in corpus IESU CHRISTI . Posidi mores Judaei ex litteris cujusque nominis deprehendi posse stulte putarunt quae anima in quodque corpus devoluta sit. Volunt, verhi causa, animam Adae re. volutam in animam Davidis & Messiae, quia limpum nominum literae initiales conficiunt nomen
Judaei in primis cavebant ne ulla immuuditie polluerentur. Immunditiei autem sunt innumerae species, rum in lege praescriptae, tam in traditionibus Ma s: rorum . Propterca nullum commercium habebant cuin Gentibus quin, ut videre est in Evangelio ,
294쪽
titer L Caput Σ. 2 1 'putabant se pollui consortio viri Ethnici Non sis
bibant tecta ejus; noluerunt enim intrare in prael lium Pilati, ut non contaminarentur , dc possent manducare Paschar non utebantur his quae ille trais classet . quia nempe haud sategisset praecavere per legem praecavenda : non ungebant se oleo Graec rum, ut observat Iosephus. Iam enarrandae praxes religiosae Iudaeorum. Summa erat eoriam rcligio erga sacros Godices, sive po-
tius superstitiosa. Mirum est quantam in illis descri-hendis adhibeant diligentiam . Antiquitus libri non
erant compacti ex multis soliis, prout nunc fieri solet , sed continebantur usica membrana Oblonga , cui annecterentur aliae membranae, eum una non sufficeret . Hae membranae volvebantur circa duo ligna rotunda, quorum singula lingulis membranae ex tremitatibus assuerentur. Unde libri dicebantur Megbus, id est, volumina, quae molverentur , dum erant legenda, postea complicarentur. Liber sic conis volutus poterat facile multis annulis, sive sigillis mi ,
nisi , ne legeretur. Qualis erat liber ille visus Ioanni in Apocalypsi, munitus septem signaculis , quae discerpens unguibiis suis Leo de Tribu Iuda, vicit. ut illum aperiret & exponeret legendum s Anc. c. 3. quod exprimendum sategimus in Tabula vir. ad latus imaginis summi Pontificis. Iudaei tenaces antiquarum consuetudinum , non utuntur in Synagogis alio libro legiis, nisi cui sit ista sorma. Sine punctis etiam laguntur, quia olim Hebraei non uterentur punctis illis, quae vicem nunc vocalium implenx. In singulis Synagogis Pentateuchum habent, quem appellant Sepher Thora, id est, librum legis, membranis vitulinis aliquot in longitudinem consutis ,
crassioribus characteribus inscriptum . His membranis, quae sunt aliquot ulnarum, juxta formam antiquam, ab utraque extremitate duo tornata ligna am
295쪽
3r paratas Biblicus . rectuntur, circa quae volvuntur, & qnibus tolη , α ferri possit ille liber; quia ipsiura librum manu non
licet cCntingere. His tornatis lignis solent apponiumhilici a cnici. Hae mombrana: pilis caprinis, astuminis Ius vis netis 3 contortis, consui debent a
viro Judaeo, nec ab alio scribi poti si ille liber; in
in qua scriptione tantam accuratio ac diligentia aci-hibenda, ut si vel in unica litera error sit commic sis, totus liber profanus habeatur. Tria autem illa, complicare & replicare librum legis, lignum tornatum ejus manu tenere, tollere, circumferre, Zc populo Scripturam legis ostendere, sunt Uia Inunera quae Venduntur auctione; unde inulta ad Synagogam redit pecunia. Omnes librum legis osculantur: qui ore non potest, manu tangit, quam deinde osculatur, Asservatur in Arca, quam ipsi Aron appellant, ad imitationem Arcae tarderis, quae sic Hebraice vocabatur. Qui ad legcm vocatus aecedit, apprehensts duobus lignis inserioribus, anicquam legere inciliat, primum contenta 6c clara voce dicit, Benedicite Deo. c citus respondet: Benedictus est Deus, benediItus in faec la. Post lectionem peractam, liber tegitur panno serico. Lectio autem necesse est ut fiat a stante, cui nec ad murum reclinare licet. Videre est in altero latere imasinis silmmi Pontificis qnem exhibet tabula vII. virum Iudaeum, qui opertus pallio, de quo infra sermonem faciemus, attollit volumen legis, & eo partim evoluto benedicit his qui adstant.
Iudaei duobus digitis, quibus ligna libri legis tetigerunt, tangunt Oculos suos in caecitatis remedium.
Tanti faciunt Iudaei linguam Hebraeam, ut non ib. citum putent alia biblia, quam quae Hebraice scripta sunt Iegere; Sc acri odio moveantur in eos, qui Graeca versione utuntur , J magis in eos qui illam fecerunt. Etenim deplorant sactain, & ob illam je
296쪽
Liber L. Caput T. 2I Iunium ab illis est institutum. Verum si quidem ..re a captivitate Babylonica omnibus Iudaeis, ut plροrique viri docti sentiunt, haud erat nota lingua H braea, qua lex scripta est, adstabat in synagogit imterpres, qui verbis vernaculis exponeret quod Hebraieὰ lectum fuerat. Sic Eunuchus, de quo serino fit in Actis, fatebatur ignorare se quod legebat, niso adesset interpres , qui necessarius erat populo , quando non alius quam Hebraeus codex legebatur. Atachisynagogas eligebat & vocabat pro arbitrio ex adstantibus lecturum aut interpretaturum; quod munus honoratum erat. Sic in Actis scap. I 3. - 2. in rogabantur Apostoli in synagogis sermonem facere. Distinxere Iudaei librum legis in quinquaginta qua. tuor sectiones, quas appellant Paraschas, ut suo loco dicemus. Has subdividunt in minores sectiones,
guae observantur in Bibliis Iudaeorum. Primum legit
oben, id est, sacerdos. i. Levita. 3. Israelita, ac deinceps quem vocaverit Archisynagogus. Ultimus
Zi legit, appellatur MVbiis, hoc est, qui dimittit.
Iaee de religione qua Iudaei sacrum Codicem prosequuntur. Pergam referre alias praxes eorum rei, gio s. Omnia festa appellantur Sabbata . sabbatum auten i praecipua religione colunt Hebraei; de qua quae dictaiunt, non repotenda. In sabbato ab omni opere ce sant. Quiescunt etiam jumenta. Circa quietem Sabbati , pudet me reserre nugas Rabbinorum . Hodie non extrahunt pecudem ex fovea, in quam delapsa est in die sabbati, sed cibum ei inferunt. Quicqviam Sabbato serre prohibitum; itaque nec sutori licet egredi domo, cum acu vestibus inhaerente, nec cuiquam arma ferre, nec aurum nec argentum, nec illud tau gere, nec vulnus de novo obligare: lutum calceo
rum non potest abradi. ne illo fovea aliqua compleatur . Non licet pulicem Occidere.
297쪽
αi6 Apparatus Biblisas. Triginta novem circa Sabbatum articuli labraxuna prohibitorum numerantur, qui innumeros sub se -- liculos continent. Quia in Exodo scap. 16. πώ a P. praecipitur ut quisque sedeat, ne egrediatur de loco suo die Sabbati, constituerunt certum spatium , intra quod non possit iter fieri; quod spatium appellatur in Actra cap. I. v. Ia.ὶ iter Sahbati, quod est, bis mille cubitorum, ut illud olim definierunt Rabbini, quia in eremo a fimbria castrorum tale spatium Croditur interfuisse usque ad Tabernaculum, ad quod progredi licebat, ut jam diximus. Quoniam metere non licitum. ideo nec vellere spicas, quia species est incnis. Sic nec per de novo sata ambulare , quia simcn adhaerere potest pedibus, ex quibus decussum in Icrram, seminaretur, quod opus prohibitum est. Piget proponere ouaestiones quas movent de Sabbato , utrum, verbi gratia, capistro sit deducendus aquatum camelus, an tunc liceat huic insidere. Sed & arte se liberant a tam duris legibus per Erubim , id est, per commixtionem, live termin Ium, sive atriorum; duo loca sic commixta supponentes, ut ultra bis mille cubitos, totidem alii comfici possint: quo modo supponi possunt plura atria, ut liceat ex uno atrio aliquid transi crre in aliud , quasi unicum atrium sint. Multa verba faciunt de illis commixtionibus: horum qui de eodem pane dunt, censentur domus commixtae . Qui poli bis mille cubitos, unam ex tribus caenis , quas iaciunt in die Sabbati, celebrat, qui sequuntur bis mille alii cubiti, censentur cum primis commixti. Tota hebdomas appellabatur sabbatum ἐν Dimo bis in Sabbato, id est, in hebdomade. Satagchmi autem Iudaei ne continuis tribus diebus abstinerent a publica lectione legis, quae fiebat cum pompa die babbati; sed & die lunae & jovis, quibus conveniebant in Synagogam, & a Magistris instituta fuerat publica lectio
298쪽
Liber L CUM X. a II lectio Scripturae. Erant ic qui jejunarent hisce di bus forsan quod dicebat Pharisaeus, jejuno bis in I a
bato . nain diebus sabbati laute epulabantur, preti fas vestes induebant de genio indulgebant; quod Ac nunc faciunt. Diebus sabbati cum ad Synagogas progrediuntur, neminem in via salutant; nec sibi licitum putant comedere ante horam sextam, sive ante
meridiem, quae hora, inquit Iosethus, sabbato solet Iudaeos ad prandium vocare. Ideo Petrus Ast. cap. a. et F. argvcbat qui putarent Apostolos, dum diversis linguis loquebantur, esse ebrios; si quidem e set sabbati dies, & hora tertia, qua viri Iudaei nondum jejunium solverant. Cum tremore & horrore Templum ingrediebantur; nec licebat illis fronte proterva ipsam portam
orientalem aspicere: cum formidine ac tremore incedebant in atrior nulli in eo concedebatur sedere, nisi regibus e stirpe Davidica. Orantes, ubicumque deprehenderentur , convertebant se ad Templum . Dum alvum exonerant, cavent ne in codem utu sint ac Templum. Ad montem ubi Templum aedificatum erat, nemo ibat cum baculo,' calceis, Eona, cum
pulvere pedibus inhaerente, aut cum pecunia in vestiinento colligata, nec per montem Templi coinpendiariam instituebat viam, introeundo per portam unam Sc per adversain exeundo. Dominus in Evangelio non sinit, ut quisquam transferret vas per Templum. Iuxta-loquendi morem Hebraeorum , intelligendo per vas, arma, instrumenta, baculum. Non licebat in omni monte Templi despuere r. in linteo spuendum. Mulieres in Templo proprium atrium, uve propriam sedem habehant. Illis etiatu nec tunc temporis licet Synagogas intrare, sed intra conclave manent, ex quo quidem per cancellos prospicere
possunt in synagogam. Olim, nec hodie, sibi licitum putavere Judaei extra Ierusalem sacrificare; ideo
299쪽
zi8 Apparatas Biblicus. Ireces tantum fundunt in suis synagogis , & sacrascripturas legunt. Ex quo enim dirutum est Templum, & Sacerdotes cum omnibus sacrificiis cessarunt, loco sacrificiorum realium, instituerunt sacrificia labiorum, ut loquuntur, cum commemorati ne priscorum sacrificiorum. His . inquam, saerificiis respondentes benedictiones sive orationes institu
Ter in die, mane, vespere, & sub noctem, in synagogis Iudaei orant stantes; quod in diebus i ejunii & festis in ipsis plateis faciunt, ut de Pharisaeis
constat ex Evangelio. Preces quas recitam. longae sunt; quas superstitione augebant magistri, in quos invehitur Dominus: Mitte , inquit, orantes multismloqui. Diversis nominibus insigniuntur illorum Pro. cri: alias appellant Baetisset , postulationes; alias The- philoi, preces . Inde in Epistolis Apostolorum nominantur variae species precum, nempe Oblec Iationes, postulationes, gratiarum actiones, Tenebatur unusquisque ad recitationem precum in propria persona; at cum non omnes adeo docti essent & expediti, recitabat unus vice Omnium, &reliqui post eum respondebant aliquid, verbi gratia, alleluia, aut si precans diceret: benedietur qui venit, addebant reliqui: in nomine Domini. Advertere potest eruditus lector ritus nostros fluere ex Iudaicis; quos enim ex illis ritibus probabant Apostoli, hos retinebant. Pariter animadversione dignum est quod annotat Iosephus. Antiq. lib. q. cap. 8.ὶ Bis quotidie
ineunte die, dc cum itur cubitum, commemoranda
fuisse Iudaeis summi Dei beneficia, quae liberatis ex AEgypto praestitit. Praeter preces recitabant benedictiones varias. ais gue Iudaeus tenetur recitare in die centum benediis iones. Non solum cibos primum bendicunt , sed α postea super poculum recitant benedictiones; ad
300쪽
Liber L Caput x. ars quod forsan althdens Paulus dicit. I. Cor. cap. IO.
v. 3I. Sive ergo mandaratis, sive bibitis, si die aliud quia scitis, omnia in gloriam Dei facite.
Tempore jejunii induebant saccos, hoc est, cum aliis diebus inerentur vestibus laxis, tunc sume nilaceras & angustas, ex pilis caprarum . Non in te ctis recumbentes comedebant, sed humi inter pulverem & sordes, in cinere quo spargebant capita sita.
Quicumqκe ieiunium servat , inquit Maimonides,
I ratii. do jejunio.) axi ob calamitatem Ham , aut ob malum aliquod insomnium, aAt ob publicam labem, is neque ulla se voluptate permulami, neque erecto capiate incedat, neque exultantem se ct animo laeto praebeat. Jejunium autein Iudaeorum incipit a vespera & d rat usque ad vesperam sequentis diei. In quibusdam ejuniis, tota die pedibus nudis erant, non lavabant se, non oleo ungebantur. Diem degebant in Templo , cum Hierosolymis commorarentur I alibi vero in plateis palam legebant Scripturas sacras. Multum precabantur Judaei ; precibus addebanteonsessiones, & memorabant quae hi ce diebus ollinluctuosa contigillant: unde in quibusdam jejuniis solae legebantur lamentationes Ieremiae. Tota die abstinebant omni cibo ; sero tantam comedebant. Jejania majora incipiebant una hora ante occasum solis usque ad noctem diei sequentis; quo intervallo ncin manducabant: undὰ forte jejunantes vere dicuntur in
diebus jejunii neqi e nocte neque die cibum gustasse. Quin & in solemnibus jejuniis nefas erat labori u
care saltem interdiu. Non fas erat corpus totum cali- da abluere , vultum tamen, manus atque pedes, con cessum erat; balnea autem occludebantur. Unctio prohibebatur; nisi fieret ad sordes removendas. Genialis torus pariter interdictus erat, una cum calce rum gestatione; iter tamen facientibus calceos induere