장음표시 사용
311쪽
in . Apparatua Biblicus. hatu Sacerdotes, perinde ac sacrificiis. Quod ani madvertisse operae pretium erit. In sorma autem ducti regiminis haee considerari possunt, concilia. judicia. iudiciorum forma, de poenae quae infligebaritur prave factis. concilia, sive Congregationes, sive Synagoga ,sive Eeelesia, his enim diversis nominibus res una& eadem interdum appellatur, nempe publici corutus, eram Vel totius Centis, vel unius Tribus, vel unius familiae, vel unius civitatis. Cogebatur Coetus publicus imperio summi Magistratus, vario tubae ociscentu, prout praeceperat Deus. m. cap. IO. v. a. Fac tibi duas tubas argenteas ductises, quibus condi rare possis multitudinem, quando movenda sunt ca-s a. Cumque increpueris tubis corire abitur ad te omnis turba ad ostium Tabernackii Ioederis. Si semuelamueris, venient ad te Principes, s evita multitudinis Urael. Si autem prolixior atque concisua clam gor increpvrit, movebunt eas a primi qui sum ad orietatem plagam. Ibi autem advertite convocatum
opulum ad ostium Tabernaculi, quod erat palatium
ei. Sic enim in more est omnium populorum, ut ad palatia Principum confluant, jus inde accepturi. Etiam tubae clangore excitatus populus conveniebat ad orandum, ad audiendum mandata Dei, ad crea dum Magistratum, vel de pace vel de bello consuu andum, aut cum inquirendus reus alicujus facino. noris, pro quo Dens succensebat omni Israeli. Iajudiciis consideratur diveritias Tribunalium, potestas cujusque Tribunalis sive judicii, & locus tribun lis. In iudiciorum sorma, Regulae a ludicibus servandae: Actio: Testes: Sententiae .' Poenae quibus sentes plectuntiir. Haec Omnia ex ordine exponenda. Diversa erant judiciorum sive Tribunalium genera; rui quod alludens Dominus . ait in Evangesto .' i Aratth. cap. -υ. aa. Omnis qai inestu. fratri suo,
312쪽
neus erit judicio ἔ qui autem dixerit ei Raea, reus erit concilio . Sistendus erit coram primo Tribunali, cum peccaverit levius; si peccatum grandius a linite. rit, coram majori Tribunali. Tribunal in singulis ei. vitatibus constitutum dicebatur iudicium. a. Paralip.
19.ὶ quod erat trium judicum, aliud viginti trium. Iudicia illa appellabantur Synedria minora. In quocumque iudicio Iudaei volunt numerum judicum i parem esse debere; quia si unus diceret, justus est,
alter diceret, reus est , tertius lancem deprimeret. Tertium erat tribunal , nemee Synedrium majus , quod in vulgato interprete Matthaei dicitur contiislium , in Mnte Graeco σ- ρον Synedrium ; unde facta vox Coedrim, qua utuntur Hebraei. Hae omnes
Voces . concilium, conventus, idem mnant ac consessis. Ad haec diversa Tribunalia etiam alludebat Psal. tes regius. Psal. I. Non resingent impii, hoc est. non stabunt impii . in judicio neque peccatores iueoncilio justorum. Obtinuit Tribunal majus ut diceretur magnum Synedrium. Circa illud Synedrium
lites moventur valdὰ ambiguae. Incertum est an qua .
te exercebamr Hierocilyinis , quando Christus passus est, jam antiquitus Misset institutum. Certum esta diebus, quibus decem Tribus in captivitatem deinductae sent, non observatum quod primum fecerat Moyses, nempe ut ex singulis Tribubus & cunctis cognationibus eligerentur seniores ad judicandum. Perturbata est Hebraeorum Respublica ab impiis Regibus suis, tum ab inimicis, cum iugum subiere. Verum postquam reversi sunt in patriam, & Esdras& Nehemias restauravere Re inlicam ἔ maxime eum Iudaeos Macchisaei in libertatem asseruerunt , tunc constitutum Synedrium ea larina . quam illi tribuunt Iudaei in suo Talmude . Elegerat Moysos juxta consilium Ietro soceri sui septuaginta seniores aetate provectos ac scientia probatos, qui in regen- .. P do po-
313쪽
23a A paratus Biblicus. do populo eum adjuvarent . His LXX. Senioribus ipse Moyses praeerat ; unde constitit inter Iudaeos Synedrium componi debere LXXI. judicibus . Siant qui velint illud hahuisse LXXII. viros; quod non
cnnvenit neque cum Scriptura, neque cum Iuda o-rum commentariis. Summus Synedrii praeses appcl- batur Hanasci, hoc est, princeps. Alter qui cius iccs tenere poterat, dicebatur Ab, hoc est, parer Synedrii; qui assidebat dextro lateri principis. Sunt qui addunt tertium virilin, qui si mitro lateri pariter assideret, qui nominabatur Hacam, hoc est, sapiens. Forsan has duas dignitates mater filiorum Z hedaei ambiebat pro filiis suis in atth. ao. Judicia de pecuniis & bonis mobilibus fiebant per tres judices ex Talmude. Judicium vero animarum, id est, in quo de morte & vita agebatur, fiebat per viginti tres viros. Majores autem causae referebamur ad Synedritim magnum . Illud, inquam, Tribunal majus judicabat Tribum, sceptrum , Pseudoproh tam, aut Sacerdotem magnum, Δ res praecipuas R . lixionis, ex Deuteronomio. Cay I7. v. 8.ὶ Si difficile σ ambiguum apud te judicium esse perspexeris inter sanguinem ct sanguinem, causam ct eausam, k-pram ct non lepram, ct iudicum intra 'rιas tuas videris verba variari et surge ct ascende ad loc quem elegerit Dominus Deus tuus, venissique ad S eerdotes Levitici generis . ct ad judicem cui fuerit ibis tcmpore: quaeresque ab eis, qui indicabunt tibi j. disii veritatem. Et facies quodcumque dixerim, θώρο sunt loco quem elegerit Deus, s docuerint te ivxta legem eius, sequerisque sentenciam eorum, nec δε- clinabis ad dexteram neque ad sini am . Vides asministrationem etiam rerum civilium pencs Sace dotes esse. Haec autem spectant Synedrium magnum, quod ex parte constabat Sacerdotibus. Potestas Synedrii magni non eadem fuit sempcr.
314쪽
Summam contulerat Deus, ut patet ex allegato loco Deuteronomii. Sub Regibus rarus de illo se, Ino. Sunt itamen qui credunt illos Cerer hos & P Ioathos, qui semper comirabantur Davidem, fulta aulae eius principes, & quasi comites Contistorianos; ita ut loco essent septuaginta Iudicum, quos Mo sis delege retias interpretari quis possit exωrminatores, sive morti adjudicantes ; Pelethos vero punientes: vel cum Iudaeis , Cerethi erant qui in Synedrio exscindebant verba sua, sive breviter iussa Ironuntiabant; Pelethi vero qui excellebant in factis uis . Primum est a verbo earish, id est, exstisdere; alterum a Pala, id est mirabile esse. Alii putant Ceret hos & Pelethos esse nomina gentilia eorum quos David custodiam corporis sui e bellicosissimis gentibus conscripserat. Tempore Ailamonaeorum Synedrii potestas fuit
maxima : etiam magna, dum Herodes magnus vixit; postquam Iudaea in Provinciam redacta est, &per Procuratores Romanorum regeretur, nec omni
auctoritate carebat. Alibi evicimus Ioannem Baptistam ab laujusce Tribunalis judicibus in vincula suisse conjectum. Videre est in Evangelio s LM. ao. Ioan. M. in quomodo saepe inquirebant de Domino, quia ad illos pertinebat res Religionis tractare, &de iis judicare. Luc. ao. Dic nobis is qua potest
Iudicium animarum, ut loquuntur Talmudissae, ablatum est, ut illi reserunt, quadraginta annis ante eversionem Templi secundi, hoc est, circa tempus mortis Christi . . Verum internecio Sorphani, & multa alia quae a Iosepho memorantur, admonent non tam cito omni sua auctoritate Synedrium magnum excidisse. In commentariis in Harmoniam Evangelicam, expendi qua mente & quo sensu dicebant Iudaei Pilato a non livet nobis quemquam interficere .
315쪽
3 Apparatus Biblicus. Scilicet agebatur inter eos de die festo Paschatis, in quo prohibitum exercere iudicium animarum. id est, damnare quemquam & adjudicare morti . Iosephi testimonio, & ipsa auctoritate Scripturae constat non ablatum judicium animarum ante passionem Christi. Talmud istae dicunt hoc lacium quadraginta annis ante eversionem Templi, sic eirciter tempus Passi nis; sed vir peritus demonstravit locum Talmiadis suisse corruptum a Librariis . Licebat ergo Iudaeis Christum morti adjudicaret, quod cum eis non lic rei in die Paschatis, caeco inore abrepti, dum eum traditum a proclitore Iuda tenerent, statim occisurn volentea, adduxerunt ad Pilatum, qui eum veluti seditiosum & prohibentem tributa dare Caesari, sine mora morte plecteret . Sic contigit ut ipso die Pacchatis, eadem hora qua in Templo agnus Paschalis immolabatur , ipse in cruce suspensus moreretur, juxta antiqua vatum vaticinia, & quae ipse praedix
Minorum Tribunalium subsellia erant in portis cuuitatum , nempe in loco maxime frequenti, ubi tacilius occurrunt inter quos lites sunt agitandae. Inde fit ut porta civitatis sumatur pro domo judicis. Prom3et.) Nobilis in porta vir ejus, quoia sederit cum Senam torons terra. tuas. I 26. Non confundetur eum loquetur inimicis suis in porta. Iudaei dicunt non licitum erigere Tribunal viginti trium virorum, nisi in civitate quae saltem centum viginti cives haberet. Sed Iosephus f Lib. eap. 8. Anti . in memorat tantum septem iudices in quacumque civitate. inpidatim, im quit , praesint septem viri probata Oirtutis es iustitiaeultores. Singulis Magis tibus attribuantur duo ni ei de Tribu Levitisa. Primarii judices secum aD sessores habebant. Tribunal viginti trium iudicum erat in porta atrii Templi. Aliqui aliud parites viginti trium statuunt, . in im
316쪽
LIber L Caput XII. 2 3 m introitu montis Templi, ita ut duo essent Tribitialia in Templo viginti trium', ex quibus eligehantur, inquiunt Hebraei , qui ascriberentur Synedrio
magno , cum numerus deficeret. Locus vero Syn
drii magni, sive ut loquuntur Iudaei, beth dis, id est, uomus jadicii , constans LXXI. judicibus , in loco
erat, qui dicebatur usciat-hagaath, hoc est, conclave caesi lapidis. Atrium Sacerdotum circumdabatur eleganti lorica lapidea intra quam sic collocatum Su-nedrium reserunt Iudaei, ut esset partim in atrio SD cerdotum, partim in atrio Israelis, ut judices, prout Sacerdotes erant vel non, sederent in atrio sibi proprio. Locus SInedrii semicirculus erat; cujus in medio sedebat princeps, ut eum commodius caeteri intuerentur & audirent. In ipso Templo addicebantur morti , quos magnum Synedrium clamabat reos; sed extra sacrum locum educebantur ad mortem. Videlicet Deus, ut summus Rex, in suo palatio jus ipse reddebat perassessores suos, quorum, ut dixi, maxima pars erant. Sacerdotes, Seniores populi, & Principes Sacerdorum . Undὰ clicebat Dominus: Agath.e.1o.υ. I 8.) Ecce ascendimasIeroselymam, ct filius hominis tradetur priis. eipibus Sacerdotum ct Seribis, ct eandem sunt eum morte. Condemnaverunt reum mortis in ipso Templo, in suo Synedrto ; idcirco dicitur in Evangelio quod Judas poenitentia ductus retulerit triginta a genteos Principibus Sacerdotum 6c Senioribus, quibus projectis in Templo recesserit. & abiens laqueo se suspendit. Adhuc ergo in Templo congregatos
Non poterat alibi quam in Templo hoc Synedrium magnum collocari. Praeceperat enim Deus. cum
Legem Moysi tradidit, ut si quid ambiguum esset inter sanguinem & sanguinem, causam, &α ascenderetur ad locum quem Hecturus erat . Deus autem
317쪽
a 6 A DUMM Ribi istis . elegit Ierosolyma , ubi Templum sibi aedificati voluit,
quare cum causa Christi Domini, utrum esset Pr pheta, a Synedrio dijudicanda esset , non poterae
ipse perire nisi Ierosolymis, ut ipse dixit. Leaea
I 3.ν. 33.ὶ Ideo etiani dicebatur legem egredi de Ieru salem , & emuere in totum populum Israelitisum. quia omnes controversae Religionis & praecipuae listes dirimerentur a Synedrio magno . Hoc magnum Syniarium sedens in Gaiath, nempe in Templo, Ut loquitur mimonides, erat fundamentum legis oratis, ct eolumna instructionis, ct ab eo decreta ct judicia exibant in omnem Israelem. Quicumque eredebat Moysi est ejus legi, tenebatur acquiestere iis in rebus judicimtibus . Quod intelligendum est, nisi constet judices pecuniis esse corruptos, aut manifeste coargui possint non iecie decrevisse. Utor verbis Iosephi. l Lib. q. c. H. Ant. Quin Iesus Dominus reus in Templo judicatus sit, verba Lucae Evangelistae dubitare non sinunt. Cum ille enarrasset qua per noctem transacta etam de Iesia in aedibus Pontificum, pergit sic loqui. cap. 22. v. 66. Ut factiu est dies, convenerunt senio res plebis. Iudicia animarum non fiebant nisi interdiu, ut statuum Talmud istae, ct Principes Sacerdotum ct Scriba, id est, Legi speriti, quibus constabat consessus i le .' MAxerunt illum, in concilium δε- εἰς του ον έα sae, & illum iudicaverunt reum mortis. Ita innocens victima in Templo ipse morie damnatus est, de inde eductas ad iupplicium, quod figurabat
Hircus emittendus extra urbem, cum prius oneratus
fuerat peccatis populi, & in ipso Templo addictus
morti, quam subiret extra castra, sive extra urbem. Agnus Paschalis occidebatur in Templo , sed ex Templo adductus intra aedes privatas comedebamr. Iudices has e regulas intueri jubebantur. Exod. cap. 23. Non suscipies , ait illis Domanus, vocem
318쪽
mendaeἰi r non misereberis pauperis: nee accipies munera qua excacant prudentes: non accipies personam: non
iudicabis ex fama, quae saepius est mendax. Muneribus induci ad justitiam, inquit Philo, est stes erati .hominis ; nec reddere jus absque operae praemio. Sunt enim qui nolunt gratis ferre sententiam pro causa meliore. Oportet autem ut sententia judicis sit non solum legitima, sed etiam incorrupta. Causas partium decet expendere ante judicium, semoto omni personarum respectu, sive sint cives, amici, familiares , sive contra: ne quid benevolentia vel odium cognitioni officiat. Admonentur iudices in Script ris non debere sinere ut in judicio pauperis miseit cordia moveantur. Nam misericordia debetur quidem infelicibus; sed quisquis male fecit sponte, non infelix, sed iniquus est. Iniquis autem poena, justis praemium proponitur. Iraque nemini misero propter suam inopiam poena remittenda, quia non miserico diam, sed iram meretur. Sic res apud judices peragebatur. Qui litem imtondebat , adibat primum judices rem denunciaturus Iaceipiebat ab illis ministros, quibus adjutus in jus rapiebat adversarium. Ad hunc morem Dominus alludebat, dum dicis A Luith. s. as.) esto eonsentiens -- versario tuo cito, dum es in via r scilicet antequam sistaris coram judice, litem compone cum adversario, ne te iudex mulctet. Saepe ad dirimendam litem, alitis ex litigantibus unum iudicem, alter alium delige hat, & ab illis duobus judicibus eligebatur tertius; etenim Oporiebat judicum numerum semper esse imparem . Non stabit testis unus contram Hiquem, sed in ore duorum aut trium stabit omne verbum, ut lex
ipsa praecipit Deut. eap. I9.ὶ Testes primum jur
bant per nomen Dei. Qui adjuratus respondebat, Amen, idem erat ac si juramentum ex ore suo prolerens, asseruisset rem . se, ut diceret. Forma qua
319쪽
a-ῖg- rasus Biblisus autebantur sive jurans, sive adiurans, erat per Deuvidientem. Sunt qui velint judices & testes. lata seirentia, condemnatorum capiti manus suas imposuissi : dixisse sanguis laus super tum tuum. Huc res γciebat populus vociferans s Matth. e. 27. v. aguis eius super nos ct filios nostros, de Iesa loquentes, quem falso testimetiuo accusaverant coram praeside Romano.
Modus quo quaeque sententia serebatur adversus reum, sive quo quisque iudex expromebat suum it dicium . non ubique idem est. Alibi fit simplici sententiae prolatione, alibi tabellis in quibus scribebatur A, id est, absolvo, vel C, id est, condemno. Videntur Iudaei ex calculis certi coloris usos ; ad quem morem alludebat Ioannes in Apocalypsi s p. a. v. I . in Vincenti dabo mahna absconditum, ct dabo illi
eastulum candidum, ct in calculo nomen noνum scriptum. Apud Romanos Theta erat nota ac symbolum damnationis, prima litera nominis θανατοι : contra vero apud Hebraeos ; etenim Angelus ex iussu Dei signat littera Thau frontes eorum, quos divina
Lex non judicabat hominem , nisi prius audivi set ab ipso. & cognovisset quid feterit. Adjurabatur ipse eum ista sormula sJoan. cap. . v. II. in Dagloriam Deo, ut rem de qua quaerebatur , prose ret, etiam in se judicium ferens. Confitenti peccatum suum sentiebant Iudaei panem futuram esse in
saeculo venturo ; unde reos non semel hortabantur ne facinus admisitim negantes in odium Dei incumrerent. Admonebatur, inquam, reus ut daret comsessionem, ne exsors soret suturi saeculi. Si Iosue alloquitur Achan, qui furatus suerat pallium cocci neum de anathemate Iericho Cap. 7. vers. ly. gloriam Domino Deo Israel, s eonfitere Melae indica mihi quid feceris, ne abscondaa. Hunc morem Qu
320쪽
GLr L. Caput XII. 339. semel indicat Paulus: ut cum dicit Rom. cap. Iq.ν. aa. in Beatus est qui non sedicat semetipsum in eo qAod probat, hoc est, qui adversus se testimonium non dicit pro rebus qua. probat. t. c. 3. ν. II.
Haret ιcus proprio sedicis condemnatus . Tres Scribat judicum sententias scribebant. Primus absolventium.
secundus condemnantium, tertius utrorumque. His
verbis concipiebatur sormula judicii. Tatis sententia. Synedri. d. mnatus est altimo supplicio, totus post μι diei ct timebit. Ad judicia attinet ratio qua poenς suiuebantur de damnatis. Cum Deus, Reipublicae summus Princeps,
non minorem in animos quam in corpora potestatem habeat, non solum poenas corporeas adversus
reos consti merat, sed & incorporeas, nempe quae non repetebantur per visibiles plagas , sed per occultam manum Dei; quales plagas Princeps, quantacumque sit ejus potestas, non potest exigere : ab his enim qui legem infringebant, cum crimen .eOrum lateret, Deus ipse poenas repetebat, quae dicebantnr a Iudaeis mors per man- eaeli, id est, Dei. Ad illas Paulus alludebat , cum stilliit ad Corinth. I . Cor. cap. II. v. 3o. ideo inter vos multi infirmi ct imbecilles, ct dormiant multi , innuens mortem immaturam, quod corpus Domini acciperent non
se probantes. Lex incasIam, morte intentata, . prohibuisset ea quae latere poterant, nisi ipse Deus vindex fuisset legis suae violatae. Inter poenas quas exigerent homines, recensenda rimium excommunicatio , quae poena erat non s um ecclesiastica, ut nunc loquimur, sed & civilis, quatenus in Theocratia iuris divini 3c civilis nulla distinctio. est . Excommunicatio autem erat separatio tum a sacris, tum a profanis. Excommunicatis
non licebat Templum ingredi nec Synagogas. Unde Dominus praemonens Discipulos suos quod essenta Im