장음표시 사용
321쪽
2 Apparat xs Biblicus.. Iudaeis excommunicandi, aiebat asseque Synagogis facient vos, hoc est expellent extra synagogas. Et Paulus scribit Corinthiis I. Cor. eap. I. ) ut tollatur de medio vestrum qui hoc opus fecit . . . utinam π a scindantur quι vos conturbam Gal. c. s. v. Ia.) Ve huin illud abscindantur, quod idem est ae exterminentur , usitatum erat in excommunieatione. Omni humano consortio removebantur excommunicati ;neque enirn intra quatuor cubitorum intervallum licebat ad illos accedere. Inde cum pro excommunicatis haberentur Ethnici & Samaritani , Publicani, Peccatores, non licebat cum illis mensae accumbeis re , dc cum illis cibum sumere. Sed Ac qui labis aut criminis conscius erat, Ob quam arcendus esset ver hi causa, Templo, puta It aliquam immunditiem contraxisset, tangens morticinium, non impunὰ ausus esset in Templi atria interiora penetrare, aut a tingere ciuemquam, cui labem communicare Pollat.
Ideo mulier illa Evangelica, immunda eo quod fluxum sanguinis pateretur, tremebat conscia tetigilla fimbriam Christi. Qui excommunicabantre, sive qui digni erant ut exscinderentur dc expellerentur coetu Israelis, maledictis onerabantur , ut videre est in Deuteronomio Cap. 27. ubi saepius repetitur haec vox maledictus. Ita maledicere & excommunicare, serme idem sonat. Sic Paulus I. Cor. I a. v. 3.ὶ Nemo in Spiritu Dei loquens dicit anathema Iesu; hoc est, maledicit. scut faciebant Iudaei qui eum negabant ver8 Messam, & separabant a se Christianos. Tradebariir Satanae excommunicatus, hoc est, summo poenarum ministro, ut multa pateretur. Ita ipse Apostolus I. Car. e. I. ) flagitiosum virum tradidit Satanae, in interitum carnis, ut spiritus salvus fieret: Deo enim permittente , qui se maledictis onerati fuerant multum torquebantur. Iosephus Lib. a. de Belio
322쪽
Ger L. Caput XII. 2 IBella eap. II. in describit statum ejus qui excommunicatus fuerit. Miserabili , inquit , plerumque morte
consumitur, nec eapere ab aliis oblatum cibum potest; herbas vero more pecudum decerpens . cst fame exesuper membra corrumpit ur. In hoc sensu optabat Paulus s Rom. cap. 9. v. 3.ὶ Anathema esse a Iesu pro fratribus suis, hoc est, ut separaretur, oneraretur maledictis,& poenas omnes perferret quibus excommunicati subjacebant. Misera erat conditio viri excommunicati . quam tamen experiri non renuisset Paulus, si hoc fratribus suis promisset. Quo horror incuteretur, cornu & buccinae inflabantur, dum pronunciarentur maledictar accendebantur laces. Feretrum mortui, qui non suimet ante mortem absolutus, lapidabatur.
Exemplum excommunicationis, ex Seldeno Lib. . de iure Naturali. in qua Cuthaeos si ve Samaritanos Iudaei excommunicabant, huc afferre non alienum est ab instituto. Congregaverunt totam Ecclesiam seu caelum populi in Templum Domini, s introduxerunt tercentum Sacerdotes ct tercentum pueros , seu discipulos minores, quibus erant in manibus tercentum burri.
na, ct trecenti libri lagis. Hi elangebant, ea tautiabus interea Leritis, ct excommanicabant Cuthaeos per gusterium nominis Tetragrammati , est per Scripturam descriptam in tabulis Dec.ilogi , ct per anathema
fori 6perioris ses ealestis, ct per anathema fori ivterioris, ita ut nemo Asraelitar- unquam in posterum comederet bucellam aliquam cithaorum. Hinc etiam inolevit, eum qui comederit carnem cithaorum, habendum Oeluti qui eomederit carnem porcinam, neqNe
Cut os Proselytos fieri, neque eis esse partem in resurrectione mortuor- , iuxta ulud quod scriptum est. Nos ad vos simia nobismm attinet instauratio domus Dei nostri , nee scilicet in hoc faculo nec in futuro. Et praterea non ese eis pasem, seu hareditatem aut
possessionem Hierosolνmis, juxta id quod itissem scri-
323쪽
a 2 Apparetus Biblitas. pium em ct vobis nec portio est, nec ius nee memo ria Hierosolym ιs. Miserunt autem anas hema ad Israelitas, qui in Balylonia , quis ct sepius iterarunt
Doctores Iudaeorum tres excommunicationis species numerant: prima ab illis appellatur niddai, hoe est, remotio, seclinio, ab aliorum societate , etiam uxoris, & domesticorum, ad quatitor cubitos. Haecisi x venit a verbo nata, quod factum est a nata,
id est, separamis. Durabat triginta dies , s reus resipisceret; alioquin duplicabatur, aut triplicabatur i, lud spatium. Mulier menstrua, quae ideo separabatura coe tu, huic excommunicationi subjacebat; sicut ceteri omnes Israelitae, qui propter corporis aut animi vilia & shides ejiciebantur coetu piorum ad
Secunda species dicebatur cherem sive herem, quodvcrbum significat anathematizare , internecioni vel excidio devovere. Ex hoc verbo lacta est vox Caudaica charema aut haerema, cui respondet vox ἀναθρομα, anathema. Addcbat haec species separationi multa maledicta, ut illae plagae, de quibus modb dic bamus, venirent huic qui sic futurus esset anathema. Videre est in Scripturis quomodo homines & urbes
exscinderentur , quando percuterentur anathemate .
Intcrnecione delebantur habitatores earum. Qui sic Hevovcbantur, ut ipsi multati procurarent salutem Omnium, appellabantur αλ ἐθαρμα purgamenta M'ua voce sordes significari vulgo erediarur I scd Suidas docet nos sic dici hosti ain lustralem, quae salus & redemptio erat. In ea simificatione sepiripsema dicit Paulus I. Cor. cap. q. vers. I 3. nec alio sensu puto dictiun ab eo optabam esse Maria a Chisto Rom. e. s. v. 3.ὶ id est, Optabam, ut me in istus hostiam piacularem constituisset; nempe meoi crastat panis quς de bentur peccato fratrum meorum. Tertia
324쪽
Tertia species excommunicationis dicebatur sciam. r, a verbo Hebraeo quod idem sonat ac excluueare. Alii volunt hoc nomen factum esse ex his dua. hus vocibus scham dc mitha, hoc est, ibi mora. Alii idem sonare ac sero atha, quae vox occurrit primae Corint .. p. I 6ι ν. 12. & ligniticat Dominus v nis . Syris enim mara est Dominus: Syris atha idem
est quod venit. Insuper schema derivari potest a schem,
hoc est, nomen. Judaei Deum appellabant nomen. It
que schemmat sumi potest pro schema alia , id est,
Deas venit, scilicet veniet ad judicandum. Quaecumque sit eorum origo, verba sunt horrendi anathem, tis, quo seriebantur peccatores, de quorum salute conclamatum esse videbatur. ut illis nihil aliud superesset, quam sormidabilis expectatio judicii . Sic
merito terrorem incutiebant . Ecce venit Dominus ,
minitari videtur Malachias ultimis illis verbis vaticianii sui, venturum Dominum, & terram 'anathemate percussurum. Iam de poenis corporeis agamus. Qui non erat restituendo aut solvendo, vaenibat Exoac cap. Q. Fur quadruplum restituere cogebatur , si perierat res ;si non, duplum ExoL e. a I. in Praegnantem muli rem percutiens & abortivum faciens, si ipsa vixisset. subj acebat damno quantum maritus mulieris voluisset di arbitri iudicaverint stivit. 6.) Qui depositum n gabat. tenebatur & quintam ejus partem addere . Qui damnum intulerat, multabatur pro rata ExoLar. Poenarum in cute aliae erant ad mortem, quod poenarum genus dicitur a Iudaeis xeret a verbo Grat exscindere ι amputare. Quam poenam sic exprum it Latinus interpres, deleutis anima illa de populo suo . Inter aliarum poenarum genus , quae non ad mortem, ponitur flagellatio. Sontes virgis caedebantur, etiam in Synagogis, sed non ultra quadraginta
325쪽
a paratus Riblicus qictus sDeut. 23. 3.) Ne illum numerum excederent, quadraginta, Una minus, plagas inserebant, ut sibi contigisse narrat Apostolus a. Cor. cap. II. υ. Σέ. A Jua is quinquies quadragenas , una minus , accepi . Quem loquendi modum usurpatum videre est a Iosepho Lib. q. cap. 3. Antiq.) Hanc diminuti num c-ri pia arum suilla verissimam rationem adstruit Maiis montuos, ne si lictor per errorem, inquit , unam plagam supra quadraginra addidisset, legem transgrederetur. Quomodo autem fieret flagellatio, resertur in tractam Talmudis de AE acchoth, id est, de plagis . Amb. bus mavibus ad columnam aIligatis, vestis a publico miπι stro detrahebatur. Huic qui loris caedeu-dus erat . ct pectus ejus denudabatur. Tum colloca batur lapis pone illum, in quo stabat lictor, manu texens larum bubulam complicatum, quo eum feriebar non stantem , vel sedentem, sed inclinatum . Lictor veronna manu, quantum poterat, percutiebat, praecone clamante; nis custodieris ct feceris omnia verba legis hujus, quae scripta sunt in hoc volumine, ct timueris nomen ejus gloriosum ct terribile, hoe est, Dominum
Deum tuum, augebit Dominus plagas tuas , ct qκα sequuntμr Deut. cap. 28. v. s.) alter numerabar plagas , tertius lititorem ut feriret jubebat. Itaque cum quis flagellabatur, ambae manus ejus adstringebantur ad palum, unum & dimidium cubitum altum, quo inclinabat corpus. Vestis ipsius ad lumbos detrahebatur. Sic in Actis Apostolorum s Cap. I 6. vers 12. Πατηγοι magistratus Templi scissis tunicis eorum , Pamli & Silae, fulserunt eos virgis caedi, ct cum multas plagas eis imposuissent, miserunt eos in carcerem. Fie hat flagellatio in oculis judicis, ut rite fieret. Flagella sive scuticae habebant quandoque in extremitatibus aculeos, instar scorpionum. & ideo dicebamur scorpiones e, de quibus dicebat populo Roboam 3. A g. cap. I a. v. Iq. in Pater meus eaecidit Oor flagellis ,
326쪽
ego istem eatam Pos scorp:ombus et genus scuticae Mcerbioris.
Rabbini poenas in soro capitales fuisse quadruplices dicunt, lapidationem scilicet, combustionein , gladium, Zc strangulationem . Crucifixio non erat poena ufitata inter Iudaeos. Deut. cap. a I. vers. 22. Quando peccaraerit homo, quod morte plecteu iam est, est ad judicatus morti appensus fuerit in patibulo, noupermanebit cadaver ejus in liguo, sed in eadem die
sepelietur, quia maleat ius a Deo est qui pendet inliguo , nequaquam contaminabis terram uam quam Dominus Deus tuus dederit tibi in posci'κem. Hanc
legena servavit Iosue ' 8. v. 29.) Regem qANU Hai susspendit in patibulo usque ad vessperam δ' solis occasum; praecepisque Josite, ct deposuerunt cadatur
ejus de cruce, projeceruntque in ipso introitu civit eis. Graecus autem interpres neque patibulum, ne- quo crucem nominat; sed lignum geminum vocat, quod ex duobus lignis crux constitueretur. Idem Iosue Io. ν. 26. ) δε pendit quinque Reges super quinque stipites , fueruntque suspe si usque ad Deo
rum, eumque occ-beret sol, pracepit sociis ut deponerent eos de patibulis. Gabaonitae crucifixerunt filios Saulis, permittente Davide Rege, in monte coram Domino, id est, coram Tabernaculo, quod tum erat in Gabaon a. a I 9. Sed, ut clara liquet, non id erat proprie crucifixio, qua quis visuus cruci amxus tandiu in illa manet, donec extre mum halitum duxerit. Mortui enim, non vivi, illide quibus loquitur Scriptura suspensi sunt. Suspensus
quidem est Aman sed non erat Iudaeus j in ligno
quinquaginta cubitorum altitudinis, quod paraverat Mardochaeo. Ita crucifixio usitata erat apud Persas; juxta quorum consuetudinem Cyrus apud Esdrain L3b. I. cap. 6. M II. in posuerat decretum, ut omnis homo qui legem quam dederat, mutaret , toller
327쪽
s 6 atra Biblicui. tur lignum de domo ipsius, & erigeretur & confige
Crucifixio, ut diximus, non erat poena apud I daeos usitata. Quandoque qui mortis supplicio multati fuerant, suspendebantur in cruce, non tam id
supplicium, quam in exemplum. IESUS CHRI.
STUS non. Iudaico sed Romano more affectus es supplicio crucis: passus enim est in cruce. cui assi. xus fuerat, non solum in ostensionem poenae , sed in poenam Circa autem suspensionem , quoquo modo fieret,sve vivi sive mortui porporis, haec observabant IiIdaei, si fidem adhibemus Maimonidi, qui ita loquitur astatu Soedris. eap. I 3.ὶ Non suspendunt alia quem, in ciuit, de arbore radicibus suis loco insio ,
sed de arιore jam succisa, idque ne forte parcatur illi arbori quo miniss suetidatur, cism tamen arbor, ex
qua suspensus quis sit . una eum suspenso sit defo
dienda , ne remaneat ipse infausta hae memoria , dicamque de ea; en hae ipsa arbor, de qua N. N. suspensus est. Atque se pari modo defoditur quoque i pis , quo quis fuit lapidatur , itemque gladius , quo quis decollatus, nec non sudarium, quo quis βωρο- Litus. Cuncya illa sepeliuntur instrumenta supplicii,
quae consumi vel e conspectu aukrri solebant , ne funesta superarent omina. Poena lapidationis sic exigebatur stivit. 2 . v. I . Lapidindus educebatur extra castra sive extra civita tem, ubi locus erat supplicii. Dum educeretur reus,plaeco anteibat clamitans: Talis prodit lapidandus, Ol, talem culpam, a tali bas testibus accusatus. Si quis insontem docere potes , accedat. Cum reus decem tantum cubitis distaret a ioco supplicii, monebatur ut ipse culpam confiteretur. Vestibus suis exuebatur intra quatuor cubitos a loco lapidationis. Ad mortis poenam damnatis praebebatur poculum vini cum grano
328쪽
grano thuris, ut turbaretur mens eorum . Haec ex
Talmude: unde liquet quid sit vinum myrrhatum , quod Christo in cruce datum est, nec accipere V luit Mare. I s. 23. Et dabant ei bibere Ῥrrbatum vin- re non aceepit. Species misericordiae erat, juxta illud Proverbiorum s p. 3I. υ. 6. in Date siceram merentibus, ct vinum Hs qui amaro fiat auimo . Id consuetum erat Iudaeis; sed milites Romani illusuri admiscuerunt acetum & fel Matth. 27. v. 33. Et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum, ct eum
Solebant Iudaei plectere sontes ante occasum solis ; eadem autem die sepelire Deat. V 2 . N. 23. Locus lapidationis erat duplici hominis statura altus. Unus testium projiciebat eum in lumbos silos . Si in sectus suum se volveret, revolvebant in lumbos. Si sic moreretur, bene: si non, testis alter tollebat lapidem atque cordi ejus imponebat. Si ita moreretur, benE; si non, lapidabatur per omnem Ista lem , ut praecipitur in lege Deis. II. I. in Mous te tum prima interficiet eum, or manas reliqui pop/li
extrema mittetur, ut auferas malum de medio tui.
Etiam reus solebat sic praecipitari, ut impingeret magno alicui lapidi , quo vulnere si non moreretur, alter lapis ei impingebatur; ad quod alludit Dominus dum ait Matth. cap. a I. v. ct qui ceciderit
super lapidem istuam, confringetur, super quem vero
Iuvat exhibere loca veteris Testamenti. ubi de lapidatione agitur. Sic praecipitur in Levitico Cap. Iq. v. I Educ blasphemum extra eastra , ct ponam omnes qui audierunt manus sver eaput ejus, ct lapi pidet eum universus popalus. Et ad filios Israel loqueris: homo qui maledixerit Deo suo, portabit pecea
tum suum. est qui blasphemaverit ustmen Domini. mar. te morietur. Laptibus o primet eum amnis multitudo
329쪽
Dyrratus Biblitus. populi, sive ille civis , sive peregrinus fuerit. Ita p, riter in Deuteronomio I3. v. 9. ) Similis lexsertur adversus eum qui voluisset Israel itas adducere ut servirent diis alienis, sive frater, sive filius, sive
uxor, sive amicus. Non acquiescas ei, nec audias; ncque parcat ei oculus tura, Deus loquitur, ut mis
re.ιris er occialtes eum, sed statim interficies. Sit primum manus tua super eum, ct post te omnis populus
mittat manum. Lapidibus ebrutus nerabitur . Paritertiaec praecepit Deus I7..υ. a. Icim reperti su rint apud te intra uniam portarum tuarum, quas D
minus tuus dabit tibi, vir aut mulier qui faciant ma-ltim in conspectu Domini Dei tui, ct transgrediantur piaclcm illius, ut vadant cx serviant diis alienis, cta Orant eos ... st hoc tibi fuerit nuriciatum, audiensque inqAisieris diligenter, s verum ese repereris, ct ab minatio facta est in Israel, educes virum ac mulierem qui rem sceleratissimam perpetrarunt, ad portas civitatis tuae, or lapidibus obmentur. In ore duorum aut trism testium peribit qui interficietur. Nemo occidatur uno contra se dicente temmonium. Moxs testium prιma interficiet eum, o manus reliqui populi extrema mittetur, ut auferas malum de medio tui. Sic
eum, qucm filii Israel, dum in deserto teregrinabantur, deprehenderunt Sabbato ligna colligentem,
eductum extra castra lapidibus obruerunt. Iu hi ce animadvertendum quo Eelo quisquis I daeus teneretur ferri adversus lcgis divinae violatores; neque enim, ut nunc fit, turpe habebatur a reo mortis poenas exigere, & publici ministri exercere munus. Quin testium erat primos in reum lapides mittere; quam legem intuebatur Christias, dum ad Pharistos dicebat, agens de adultera muliere: qui sine peccato est vobum, primus in illam lapidem mittat.
Sed Ac omnes qui adstarent, tenebantur una obruere
qui dignus morte iudicatus erat. Lex erat Iudaica, Inquit
330쪽
Liter L. Caput XII. 3 9 inquit Herodes apud Iosephum Lib. I 6.c. II. Antiq. differens, ut si cui ace aio filio parentes manus imp nam . necesse habeant circumstantes saxis eum ferire. Scilicet ut principi navare Operam qiralemcumque decorum habetur , laudis quoque in Theocratia loaco habebatur persequi peccatum, id est injuriam Deo iactam . Lex jubebat ut qui audiret blasphemiam, protinus in signum doloris vestem suam dilaceraret; quod fecit Caiphas, opinatus Iesum ore protulisse blasphemiam. Talis laceratio non erat illicita summo
Sacerdoti, nisi supra cadaver mor ui. Lacerabat autem vestes suas, non a summa, sed a parte ima, ut volunt Iudaei.
Nec silendum de ministris sive lictoribus, quoso terim Hebraei appellant. A erant, verba sitnt Mai
monidis, oui gestabant fustes ct flagella, ct adst
iam μὰ cibus, nempe ut reos traderent ministro ad stanti cruciandos, ut dicitur in Evangelio. Et judex tradat te ministro. Pergit loqui Maimonides. Illi per plateas ambulabant, ct cauponas, ut expenderent mensuras ct pondera, utque tra gressores verberarent,
τ' omnes eorum executiones fiebant mandato iudicum,s quemcumque viderent peccantem. eum ad judices trahebant; hique eum juducabant juxta ejus peccatum. Antiquis Iudaeis, ut vidimus, quatuor solummodo poenae genera in usu erant, lapidatio combustio , decollatio , suffocatio, sive strangulatio. Dicunt Iudaei, ubi genus mortis in Scriptura non exprimitur, strangulationem esse intelligendam, nempe quia minimum sepplicium, & ampliandi sunt favores. His quatuor suppliciis 'uidam addunt demersionem -- οπισμον, cum scilicet reus in profundum saxo ingenti alligatus demergebatur; cujus supplicii mentio in Evangelio.
Poenae non capitales fuere. carcer, vincula, compedes, restitutio, talio, flagellatio. Quandoque restitutio