장음표시 사용
611쪽
h fimul numero aliquando merguntur navigia, dum illae velis insidunt. Non incressibile ergo tantam coaturnicum copiam immissam fuisse in castra Israelita
De gallo & gallina in Scriptura mentio fit; qn id
autem de illis dicere possem, prius ignotum Aves thoaciam, quas classis Salomonis singulis trienniis advehebat, uini pavones, juna plurimos Inter preres. Alii volunt ella psita os . Non Praetermittendum silentio vocem is pre, quae quasvis aves signia ficat, aceommodari a vulgato Interprete passeri; sive quod textus originalis dicit de is por, id est, de omni avi. intelligit de passere; ut transmigra in mon. tem seu passer Ps. Io. v. I.) id est . sicut avis. Ita ubi in Vulgara pro leproso offerendi erant passeres, intelligi possunt quaecumqne aves munda .vLDe immundis avibus . Immundas aves eodem Ordine proponam , quo Moses de illis disserit in Levitico II. ν. I 3. & in Deuteronom. Iq. v. a.) Prima Omnium est aquila, rex avium, rostro Ae unguibus insignis.
Pennas is aquilis renasci insinuat Scriptura non uno in loco, ut reno bitur ut aquila iuventus tua Val. Ioa. M. F.) Alas aquilae commendat Scriptura a magnitudine . His rapidissmὸ fertur, & summo impetu, maXime eum in praedam ruit. Nulla alia avis sublimius sese effert; & huic proprium est ut maximo sit affectu erga pullos suos, quos dorso suo excipit, dum addocet volare, de illi se credere coelo
Incensu immundarum avium peres est ordine secunda . Graeci & Hieronymus reddunt PT-- . B
612쪽
Mi artus vuIt esse speciem aquilae, quae ossifraga apopellatur, ut putat a Verbo Hebraeo paras , id est, frangere, und4 factum est peres. Orinitas in immundis avibus tertia est ρ, halieatus Graecis, B. Hieronymo & pluribus aliis, Bochatio Melaneatus est sive valeria aquila, quae robusti im
Data avis, quae dc Raa scribitur, luxi Hieron mum & alios, milvus est. Aia vultur est. Speciem verb aeeipitris esse mavult Bochartus, qui dria, milvum Hieronymo, habet pro vulture nigro . Vultu
Comi nigredine sua sunt conspicui. Nemini igno mira hos vesci cadaveribus, Pullos suos robustos exispellunt nido, qui deinceps vietiam sibi quaerere coguntur. Ad hoc potuit alludere Psaltes Psal. 06. . um canit qui dat iumentis escam ipsorum, o pullis
ςorvorum in cantibus eum: in sonte, qui clamant ', nempe clamor ob necessitatem emissus tetitionem
imitatur. Corvi habitant loca deserta; ideo his usus est Deus pascendo Eliae, dum moraretur in deserto. Batb jaana est alitis genus amans solitudinem. cujus vox tristis & feralis, A Graecis Intero retibus
quandoque redditur 'en; sed ut plurimum struthio.
Path-jaana foeminam credit Bochartus, cujus mas dicatur a Mose Thachmas. Hieronymus verΛ & Graeci Thacisas interpretantur Noctuam . Avium pD io nulla est . quae nomine impietatis tam mala audiat quam Ibathio. Caeteris ova fovere & pullos educare curae est: haec ova sua. ut Job p. 39.ὶ na rat, derelinquit in terra. ut in pulvere calefiant f Africana autem avis est nee cogitat futurum ut illa pes conterat, & agri bestia comprimat. Duram se exhibet erga nullos suos, ac si non essent sui. Proinde Jeremias Lament. c. 4. similis immanitatis a st thione sumit exemplum. Harum avium alacritas ex x alis
613쪽
alis tota pendet; quamvis enim ad volatum fini liqinutiles, tamen illas dum eurrunt mire iuvant , &sunt tanquam vela in navi. Indo Iob t p. 39. in fonte Hebraeci dicit styurbisne- exaltare alia.. Nulli alteri avi in pennis tanta pulchritado, quibus milites galeas suas Ornant . Struthio avix moeera est inando surgit. superat equum & sessorem elus. C lum habet longi mimum, de speciem mixtam ex avia bis & camelis. Ex camelo enim collum & pedes sumpsita ex ave rostrum, alax 3c plumas. Sachaph Graeci, Hieronymus Ba alii explicant la-zam, vernacula moraette, ital. falaga. is, id est, aecipiter ν ita enim reddunt omnes Interpretes summo consensu. Chos nomen avis, aliis nicticorax, afiis upupa, aliis noctua, aliis bubo videtur. Nocturnae autem aves sunt noctua, bubo ulula, pro quo nomine Qu.
ιa potuit Acild irrepere in vulgatam ova . Nocturnae illae aves tam sunt inter se similes, ut passim a Scriptoribus promiscue sumantur . Nomen illud chos derivari potest a verbo quod sonat Iaroe . Αves
nocturnae per diem latitant. Chos etiam Hebraeis in. nat vasis quoddam genus. Avis autem in Latinis de Graecis dicta onocrotalus, cujus in faucibus inest alterius uteri genus. Huc omnia congerit; mox pers cta rapina, sensim inde in .s revocat, ruminantis modo. Vocem habet valde absonam; proindὸ Grae- eis dictus est ἰαυόνα e onocrotalus , quod collum in aqua mergens, spiransque, veriti ruditum asimi
Iach a Graecis redditur emeainham. Avis est ce tae speciei, cui peculiare in hoc nomen. Soles ex alto in aquas se dejiceret unde suum nomem habet. Veseirur piscibus. Hieronymus salac, interpretatur
614쪽
Apparatus Biblieas. ibis Graecis Interpretibus & ab Hieronymo . B charrus putat esse bubonem , tum quia Isaias dicat Ianseph reperiti in Idumaea: Ibis autem avis estgyptia, quae extra illam non vivit; tum etiam qria Ioseph videtur deducendum a Neseph , quod a
pusculum & tenebras sonat. Praedicabat Isaias Icumaeam sore desertam. Deserta autem , inquit Pliniur. bubo incolit, nec tantum desolata, sed dira etiari& inaccessa, noctis monstrum. Idem Plinius intre aves inauspicatas corvum & bubonem numerat, quae aves Isaias dicto loco conjungit. Thinsemeth, vox ipsismet Hebraeis valdὰ ambigua. Nam in Levitico ses. D. v. 3o.) est inter lacertorum species; at ejusdem capitis versu decimo octavo, avir immundae genus est. Graeci porphiriona explicant, avem actuaticam, sic dictam a colore rostri & pG
dum . Hieronymus interpretatur cvgnum. Bochartulcum aliquibus Rabbinis putat esse noctuam, cujus in solita sorma reliquae aves obstupescunt. Vocem Thim semeth-creceptam in hac significatione deducunt a vembo Hebraeo famam, quod mirari significat. X rh in Psalmo centesimo primo Graecis est pcli. canus, & Hieronymo, quamvis alibi reddat onocro. talum. Etymon hujus vocis xaath est verbum Gath,
id est, vomere. Peticanus conchas jam absorptas reVO-mit, postquam calore ventris apertae sunt, ut ex iis esculenta legat. Ardearum generi adnumeratur pelicanus , qui di congener est onocrotalo, de quo supra diximus, exponentes quid sit chos. Has duas aves ebos& XaHh conjungit Psaltes loco allegato ; ubi ratione planctuum suomm & gemituum, his duabus avibus se
confert. Constat Ardeae esse genus, quae Buta-ur vulgi, dicitur, quae boum mugitus imitatur, caput immergens aquis, & spirans quod & Onocrotalos facere vidimus.
Ratham, mentio fit in Deuteronomio scirp. I IM T.
615쪽
Graecis & Hieronymo est cignus. Bochartus ex Ara bica lingua probat Racham esse vulturis speciem, qui vultur non multum aquilae dissimilis. Hasida multis in locis Hieronymus milvum reddit eum Symmacho. Septuaginta Graeci Interpretes &Vulgatus interpretantur Herodiam vel Herodionem, id est, ardeam, quae est avis aquatica, cujus aliqua sp eies non dissimilis ciconiae. Nomen Hasida, quod sonat misericordiam & benignitatem, convenit cic niae , quae dicitur pia erga parentes, quos alit ubi seonuere. Licet autem ardea dc ciconiae sint aves aquaticae, tamen in celsis locis nidulantur. Ciconiae sunt aves migratoriae, quae certo anni tempore adveniunt, unde laudantur in Scriptura, quod tempora sua noverint; & quia alae illarum ad volatum instructissimae
Anapha redditur in Vulgata varadrion ; cui avi nomen fecerunt Me vi, id est, hiatus prope amnes 3c torrentes, in quibus nidificat haec avis. Mella rus ex nomine Hebraeo Anapha avem esse iracundam.
colligit ; & ideb putat speciem aliquam aquilae esse. Anaph idem Hebraeis sonat quod irasci Latinis. Alii
Diniphath Graeci & Latinus Interpres explicantuPupam, quae &alio nomine vocatur gallus sylvestris, aut gallus saxatilis . Syris di est gallus, & cepha p tra; unde factum nomen diaiphath. Ided autem Ux-ρam immundam habitam verivmile est, quia nidum facit ex humano stercore, quo nempe pro luto illinit nidum suum I praeterquam ex caeno de sordibus p stum petit. Atalleph, trajectis litteris Aphtalia, id est , avis
tenebrarum, nempe vespertilio, qui vespere ramum se ad volatum noctis praeparat. Alae ejus pellitae. L, cte nutrit quos generat; ideo naturae ambiguae in me dium locum tenet inter aves de quadrupedes. Ut ab
616쪽
3 A paratus Riblisus. aquila regina avium incepit Moyses, ita in vesperutilione desiit. Phoenicis avis nulla fit in Scriptura mentio. Atta men sunt qui memoratum contendunt a Iob in capite xx lv. vers. R. ubi in Vulgata est r is nidulo meo m riar. ct Hut palma mωιiplicabo dies meos. In vetasione Graeca: aetas mea seuocet sicut truncus palma, multo vi m tempore. In Mnte autem Hebraeo: σ apud meum nid- expirabo: ct 'ut arenam mu
tiplicabo dies. Nomen Hebraum significat quidem arenam; sed Iudaei volunt hic accipiendum pro phoenice ave, quae producit vitam in mille, ut inquiunt,
'be videtur esse vipera, eujus morsu vastissimis etiam belluis sunt lethiseri. Vivipara est. Caeteri serpentes ova pariunt; sed animal parit sola vipera: --rum, ut testantur Scriptores, uia ova intra se peperit mox animalia gignit. Quia in Scriptura vix qui quam de una specie serpentum dicitur, quod non sit omnibus commune, inde fit ut Interpretes non siba constent, dum nomina Hebraea interpretantur. Erg Viperae nomen potuit patere fatius, atque inde fieri quod vocam ephe in min diversa significata distribtrunt Interpretes. Conjicit Bochartus voces thepiar & sinebat non solum leonum, sed & serpentum esse no. mina. Achsul est aspis . Illa se contorquet, & describit sinuosa volumina, ex quorum veluti centro pugnat, eaput attollens; ideo quia spiris suis efficit quasi aspi dem, id est, elypeum rotundum, aspis dicitur. De hac in Psalmo cxxxxx. dieitur quod habet venenum sub labiis . quod verum est de vipera, quae circa de
617쪽
tes habet vesicas plenas succo, quem infundit in vulnus , quod mordendo infligit. Pethen etiam Interpretes explieant aspidem . Immedicabilem eme aspidis morsum asserunt i undὸ Psaltes canit Val. I . v. 3. V - - aspidum fis labiis eo , nempe lethi ferae criminationes. Surdam esse aspidem falsum; sed aures obturare, ut vim incantationis prohibeat. antiquitus creditumr locus autem Psalmi 17. de aspide obturante aures suas se intestigi potest, ut ille serpens non ma- gis incantantium earminibus afficiatur, quam si vel surdus esset, vel auribus obtusis. Magos olim carminibus suis sive certis vocibus vim nocendi suam eriapere potuisse serpentibus certum est; sed illis quand
Re ars non cedebat: tunc magis timendi serpentes. e tali serpente, eujus venenum non posset incant
tionibus extingui, loquitur Psaltes. Tales illi de quibus Ieremias seq. 8- - 17ὶ Mittam vobis serpentes regηlos, quibus non est incantatis. eboa est serpens varius, quem hyaenam vocarunt Graeci & AEgyptii: etenim vox illa Hebraea proprie tinctum aut pie um sonat; ut serpens alius esse non possit, quam qui variis coloribus distinctiis est. Quam vallem Seboim appellat Uulgatus Interpres I. Reg. c. I 3. v. 18.ὶ alii dicunt vallem serpentium, qui Seboim
dicuntur, nimirum Hyaenarum. -aon, quod nomen occurrit in Deuteronomici
eap. 8... 33. redditur Hieronymo dises, qui serpens genus est viperae; sed hoe-ee nomen TFmaon non esse Dipsadem, sive nomen animalis, sed sticulosum locum probat Bochartus.
epha vel γphoni est Regulus vel Basiliscus, qui
non solo morsu, sed visu & sibilo noeet. xippoZ, cujus meminit Isaias cap. 3 . o. Is.) reddimr . Graecis, ab Hieronymo Ac pluribus aliis Herreius; suadente scilicet soni vicinitate, quia xippocnon multum differt a Rippia, quod apud Hebraeos
618쪽
nomen est Herieti. Bochamis contendit esse serperiorem Acontiam, sive jacul-; nam nomen Hebraeum
significat rem subsilientem, qualis est serpens iaculus, sic dictas quia jaculorum instar impetu fertur. Sephiphon est cerastes & Hemorrhous. Cerastes latet
in arenis, aut etiam in rotarum orbitis, prope viam,
ut inde viatoribus insidietur. Huic ergo serpenti Iacob assimilat filium suum Dan Gen. 39. N. I7.ὶ Fiat
Dan coluber in via, eerastes in semita, mordens uri las equi, ut cadat ascensior ejus retro. Cerastae arenam colore reserunt; ut vix dignoscantur, & plerique imprudentes illos calcent . Haemorrhous autem non absimilis est cerastae, uterque species viperae: utrique color arenosus & maculosius, etiam cornua habet, ut cerastes. Quin a cornibus suis Graeci denominant.
Saraph esse Hydrum Sc chersydrum, a quibus morsi Israelitae aspectu aenei serpentis sanati sunt, verisimile est. Latinus Interpres & alii intelligunt Draph esse ignitum serpentem, quem Graeci Proterem sive causonem appellant, vel propter igneum colorem, vel quia urit veneno suo. Scilitet post morsum Presteris, statim per membra sparguntur pustulae urentes: Morsis accidit tumor, & dolor continuus & ardens. Haec conveniunt hydro, qui habitat in paludibus , quae cui nexsiccatae sunt, & in sicco degere cogitur, fit crimodos, id est, hydrus is γέρσω in sicco degens et tunc veta est saraph. id est, ardens. Loquitur Isaias des
rapo volante sive alato. Memorant authores in AEgypto serpentes pennatos, qui hydrorum speciem habeant. Constat certis testimoniis alatos stipentes reperiri, quibus pennae insunt, quales vesperiitionibus. Tales potuit Deus immittere in Israelitarum perniciem. Ideo autem Deus formam horum serpentium ardentium aere jussit exprimendam, quia aes maximo in Oriente ignitum sive selgidum erat, & ideis idoneum ignitis sive ardentibus serpentibus exprimendis.
619쪽
Plutarchus in libro Vm. Symposiorum quaestione ra. mentionem facit morbi, quo videntur aegrotasse Israelitae laesi a serpentibus. Mainis rari incola affectioni. bus noυis re nunquam auditis tentari sunt. Nam d a. cuneuli quidam parvi crura ct brachia edentes eruperunt , qui si tangebant in . statim emerzebant, arquae mustulis infixi minime tolerabiles inflammationes pariebarista
Thannis duo significat, nempe Draconem & o. tum , ac si cetus sit draco marinus. De quovis se pente interdum hoc nomen usurpatur . Porro Dr, cones a serpentibus mole praesertim differunt. Visos Dracones longitudinis plusquam sexaginta cubitorum historiei asserunt.
De insectis animalibus. Locusta decem nomina habent in Scriptura. Primum appellantur Arbe, nempe a copia, eum nullum animal sit foecundius. Derivatur Arbe arata. id est, multum. Secundum locusta dicitur Gob, a verbo gab, quod apud Arabes sonat e terra emergere, seu scaturire. Locustae chm pariunt, primum fiunt vetames ovorum specie, qui terra quadam praetenuitanquam membranula ambiuntur, unde evolant ' Ter tium locustae genus dicuntur Gaz - , 1 voce MLa , quod tondere est & abscindere; praeacutis enim suis dentibus non solum gramen , sed & segetes atque arborum tenuiores ramusculos ita corrodunt , ac si amputarent. Gaz - autem interpretatur Hieronymus Erucam. Quartum locustae genus nominatur Cha-Ph. Quintum Chana I. Sextum Cham, a verbochadal, quod eonsumere significat. Septimum Cham gol. Derivat illud Bochartus a verbo Arabie , quod
620쪽
sonat Ioria serarie freri. Non semel locustarum exa. mina integros Poloniae tractus devastarunt. Octavum
Blin e tingendo, quia lingua sua lingit sua oc se
ges. Nonum Solam. Chaldaice autem sesam est vo-νare , abs ere. Dechnum Tyriat sal, attallat, quod est tinnire, nempe ab alarum strepitus vel a isellet, umbra. Tanta locustarum examina per aerem visa sunt volitare, ut diem eriperent. Attamen in De te nomio Cap. 28. N. a. elawaι redditur a Grς-ch0υσί s, a vulgato Rubigo. Haec decem locustarum nomina indicant diversas species, ut ex Ioelis p. i. ν. . in textu originali patet ubi Iesiduum Gazam, comedit arbe . & residuum του arbo comedit Iete , & res um N Jelehcomedit chol. In Levitico cap. II. in quatuor numerantur locustarum species, nimirum arbe, jolam, ehargol, & chagah; quibus omnibus hoc commune est, quod sunt alatae ει quadrupedes , & ad esum
concessae. In vulgata nostra Occurrit non raro bruchus , qui species est locustae . a Graeco quod nomen Gtaecum fit a ver Mων, quod Guat ed re. Etiam in Vulgata inter species locust rura n meratur istacus di omismaiaus, id est, pug Aι cum serpentibus. Porro locustae tanto volant peranarum strudore, ut alites esse credantur , unde Ioannes in Apocalypsi s μ 9. v. 9.) vox alarum earum, loquiIM de locustis, sicut vox curruum equorum miatorum currentiam in bellum . Quid locustis innumerabilius &sertius . quibus humana industria resistere non potest Taruo ordine volitant, ut ne puncto quidem ungue ve transverso declinent. Hoc nuper in hac Provincia Palaestinae vidimus, verba sunt L. Hieronymi. Ex iis intelligere est quantum potuerint nocere AEgyri. locustae, quas Moses excitavit. Ventorum autem impetu earum examina huc vel illuc impelluntur, Deo