Joh. Henrici Heideggeri ... seu In divi Johannis theologi Apocalypseos prophetiam de Babylone Magna, diatribae. Pars prior posterior

발행: 1687년

분량: 933페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

BABYLONIS MAGNAE

age quam nostrum quisquam noverit. Sed Regni Papalis us. modi nervos SI arcana palladia tegi, & Consessionis ipsiustam sigillo, vix alium in finem cuso obsignari quari maxime, ere sua judicat.

XLIV. Peccatum originale per Baptismum expungi penitus, Tridentini Ses v. s. decreverant. Ego Anat. Coacti. Triaesa . I 3I. Obsco averam, dogma ishoc ad avaritiae Usuperbrae incudemformatimi esse. Id enim dare peram cis icos , ut Sacramentorum , quae ab ipsis confe- tur , extoliatur e cacia , S inde ministerio suo lucrum

ac bonos accrescat. Haec quoque vcrba in calumniarum ca-tologo Clerus pag. 3 r. recensuit, quo jure, quaVe inJuria, viderit ipse. Si enim, quod non nude asicrui, scd ij. MD . et y. pluribus argumentis confirmavi, Tridentini Sacramentorum rificaciam praeter & contra verbum Dei extulerunt: si , quod negari non moest, quaestum ex S cramentis, corumque enicacia ultra modum meritumque exaltata, Sacerdotes faciunt, atque inde ceu miraculi essectores crevera enim si Sacramenta inhaerente Virtute operantur supernaturalem gratiam, qui ea admini-

strant , Thaumaturgi sunt) dignitatis & potestatis suae peristromata dilatant , non cesumnia est, quod dixi, sed res

est, quam . aperto pectore dc citra fucum enuntiare mihi liberum fuit. Nam, iit ille ait Tragicus ἰ- ς εφυ. Veritatis oratios plex es , & negligens fucos τα ἀκα, σέε Oάφην ficus ficus , tigonem liagonem appellat. XLV. Maius quiddam est, quod Clarus idem CX Verbis meis, quibus Ἀnat. Concia Triae pag. I 3O. Tridenti- ιήιον, . nam synodum sus anathemate decernentem, qu)d concu- si centia es in Scripturis peccatum appellatur , froprie . tameπseccatum non sit , videre 3ussi, annon sic Scriptu- ram anathemate nefariue V veluti sermo Eis i h

292쪽

agi MYSTERIUM

-εηεRam conficere non veretur pag. 33. scripsisse me de Synodo Ser' thema dixerit, imo fune espere is eide seriem HS -- Taricidii co seris. Proh fidem Clerii Q iam magni saepe sunt hymo deos reccisust

Scripturae anathema Synodum dixisse, non scripsi providere jussi , annon suam assertionem , suum anathenia, Scripturae assertioni e diametro, sola simila, certe non Π bata, non prolubili peccati prin)rie de improprie dicti dustinctione Obtrusa, opponens, Scripturae iis amissiora dixerit. Et sane anathema liquido dixisse comperlatur, ubi hoc unum constiterit, concupistantiam re nitorum esse veri nominis peccatum, quod ego non simpliciter asserui, sed ratio us plurium in idem Que probavi. Nam quod Syruntiis peccatum propriEnon me, licet pec Catum Scri a appellaverit, probare comaei argu mento , qauata revivis nihiI MD Dein rancupiscentia nocere non conserussentibus non , frivolum planE est,

quia concupiscentiam, quae, uti ipsa SFodus sciscebat, ex peccato est V ad peccarum in au , semperoastinus, a queτα in concrisistante ipse, ves in Si in re punit

atque etiam non haptiarati infantes ama concu rariae non consentiunt, quorum nihilommus con pucentiam

peccatum esse proprie dictum fatentur iidem. Sed quid sibi Ussit u ira Deiridiat Pelii ego, ut vi at SIn iannon anatim te feriens sententiam Scripturae, ipsam Scri iram muti πιμα--, cumvis, cujus verbum Sabptura anathemate percusserit. An vetati si Dare ora Deo, castra sua Scripturae castris OP. Poncndo, est Deum occidere e Non sic prosecto impotum' mus i er, Don usexercituum est, ut se Occidi patia se iis, qui verbo ejus se opponunt. -- instru- - - atam formarem nou pro 'abisur. LRMv. . aquam neque video cum, quo jium G

293쪽

BABYLONIS MAGNAE.' agai

l inta crimine iacessere Clarus eos possit, qui Pontificios, quantum quidem in iis est, Peciem imitarii commitatere dimiant, cum constet satis, eorum sententia Christimis Missa fac cari , adeoque etiam machiri, o ridi. XLVL Vix denique speciem callam re habet, νωΤridentinorum de meritis dominam ccincta Triae M. 26 I. mstrativi ; & pag. 13 I. Romanenses PDarisaeos , summinatos sersuassone propriae justitiae scripsi, quae Clarus genuino mordens ipse, per calumniam ' dicta pax. 3s. interpretatur. Non calumniam certe haec, sed simplicem εc rusticanam veritalcm spirant. Dicit enim Harissime Spiritus S. Non ex Neribus , ne quis gBrietur, Ephes ar. q. Qui ergo ex operum merito, justitia propria justificari, salvari contendunt, si gloriantur cerct, & qui sic gloriantur, famam & Pharisaicum supercilium produnt , sic eum Pharisaeis gratiam Dei decantantes, ut m

Luc. XVIII. o. Ir. I a. 13.&c. Einiam non potest non conis

fidere opericius suis, qui per ea se mereri contendit, cum justitia postulet, ut merces merito detur. Facit huc nota

tissimum illud russa ini: Homo iustus duplici lituo jus habet ad eandem soria- . uno ex meritis Christi , Ibi servario communicatis: altero ex meritis propriis a comita quam Spiritus S. Stipendia peccati mors: donum amrem mei vita aetem , Rom. vi. 23. In ciuae paulo sanctius Cardinalis alter C etanus Comment. ad Rom. 6. μή dicit , qM Upendiajustitiis vita aetema , sed Soamm Dei vita aeterea , ut anteusta in , non ex nostris meritis , sed ex gratuito Dei dono assequi nos pro fine vitam aeternam:

Propter quod V sybdit; In Christo Iesu 2 Vmino no Q. Ecce meritum , ecce justitiam , cujus stipendium es vita interna, nobis autem doni tmne i us Christi. di

294쪽

proin hic, C etano judice, meritis locus est: nec sine seste plus quam Campano & Pharisaico dari potest. Modeste 'quondam, Xiphilino teste, Tiberius e multis, quae rcstituisset perfecissetque, aedificiis, nullum sibi vendicavit, sed nomina illorum indidit, a quibus aedificari coepta. At hi

merita, justitiam propriam crepantes, sibi arrogant aedes, quibus ne tegulam 'uidem unam imposuerunt. An ergo . sca fastu, a sum cilio Pharisaico se abhorrere , jure merutoque asso erabunt Z - Συοδ. ia i ALVII. Sed λ παροδου, e diverticulo in viam ut redeaariterσ-- mis, ad pertexendas Hierarcitiae adversus Ecclesiam blasphemias, hoc quoque ad extremum pertinet, quod is -- ui. m. blasphe t Dominationes , scii Majesta. tem dominantium, eorum maxinis, qui E esu Christianae membra praecipua, imo & Nutritii itat. Vaticinatur s. Petrus a. Ep. I I. Io. fore quandoque talas doctores

dominationes contemneri I, audaces , sbi placotes , glorias Hashemare non resornudan-

ciarim 1 ias autem Hashement. Id profecto Hierarchiaci faciunt, qui palam docent, cos, qui in summo gradu M: statis collocati sunt, debere Papae potestatem silam,& strvire ei teneri in exequendis sentcntiis, denique judicio ejus sic subesse, ut nefas iis sit ab eo vel latum unguem discodere, vel populum suum in alio, quam Papae , Vicarii Christi nomiae congregare, id nisi faxint, arbitrii qm esse. s deponere, anathemate ferire, exscin e , Subjectos iis Populos a jurejurando absolvere, & contra dominos suos Concitare; idque propterea, quia ipsi potestas Divina com-Petat in omnes populos & tagna terrae ,' ut edictis, se tentiis, omnique visua faciat unum populum in mundo,

qui Ecclesi, me cui ipse summo jure praesit. Talia Mogmata & tale judicium haud dubie blasphemia est, qui

295쪽

BABYLONIS MAGNAE. 28s

incurrit in ipsum Deum dc Christum 6us. Hisic enim Re- . .ges & Principes teriae inservire ; in hilus civitatem gloriam de potentiam suam inserre debent. In Smientia enim Reges regnaut , fg ' Principes ferunt leges issus. Prov. xlii. I9. non in aliquo Capite Ecclesiae terrestri. . XLVIII. Supersunt Blasphemiae Hierarchicorum eos, qui habitant, seu tabernaculum habent in Coelo , Deo scilicet, Sr tabernaculo cjus distincti. Sunt autem sancti Coelites, Angeli de homines, quibus utrisque per --3 religiosum, uti supra diximus, cultum, in Dcos, seu, ut illita untur, Divos Divasque convcrsis, & sacrilegis titulis in Dei Christique locum subrogatis, cos blasphemare dicuntur merito. Atrocem cnim iis injuriam faciunt, quando, ut mentitis eos laudibus S honoribus deformit, Deo, quod suum est, eripiunt , Sc Coelitibus quod suum non est, quodque illi pro sua pietate, si conscii forciat, despuerent maxime, arrogant. Sic ergo Sanctos sivd vcrd, sive AIια- tales in idola commutant, vesticiates eos titulis soli

Deo competentibus. Fingunt enim eos corda hominum perindentes adeoque omniscios: Vota iis nuncupant, tem-Pla erigunt: per merita eorum in Canone 1 Iissae salutem expctunt: denique nihil non soli Deo competens , in eos tracasserunt. Quod quid aliud cst, quis eos per spcciem honoris in idola convertere ξXLIX. De Sin his Coelitibus honorificE tum sentien-De qanridum, tum loquendum cst , prout quisque corum donis . ςxcclivit. In ambobus delinquunt Hierarchici ctim gene- ureis viis; ratim erga univcrsos Sanctos, tum sigillatim erga plurimos. In Canone Musae pro Sanctis mortuis orant, ut Deus is Missis ρracum reFDerii S pacis eis indu Deat , aeternaeque lucis ' atitudine resius concedat. Addunt: Libera animas o

296쪽

talariso Tartarm. Iam vero quod laudatur ab Augustino de M. post. Serm I7. dictum: In ria spro UM H re ora Δηιππον re ς aut, quemadmodum Papa Innocentius III. cap. tam Extr. de Celebrat. E Sacra Scriptura citat, Injuriam facit Gnari ri , qui orat pro e martyre: T declarat idem Papa ratione consimiti de ritu Sanctis sentiendum quia orationibus nostris non indigent , eὰ sImri . . ve beati. Ergo universis Sanctis Hierarchici detiliunt, de iniuriam faciunt. Augetur injuria ex genoe m θα-. rumnarim & periculorum, a quibus ut liberentur Sancti . Orant. Etenim Absolon a Sam. x ii I. 38. & Xrv. a'. pesttriennium Gestire in exilio amim Hiemsblymam redux, atque ibidem biennio a conspema Regis patris sui excissus, tantum inde dolorem concepit, utpalam miscave. rit, se malle adhuc exulem esse Gessure, imo morte, si ita meruisset, assici, quis non videre faciem Regis. Si Glia terreni Regis de Patris praesentia orbari Iesimum adeo acerbumque Lit filio degeneri , Sanctis morig is Dei filiis erit e conspectu Coelestis Patris, Regis Regum, de Domini dominantium excludi Ble ramen, exul sic liber tamen perpetuo solutusque vixit. Hoc Hierarchici iamrgatorium condunt carcerem longe deteriorem eo, in quem Josephum Potiphar misit. Ille excepto unius res μuderio , de caetero loetus egit. Sanctos Hierarchici gravius non damni duntaxat, sed etiam sensus poena excruciant, quam Urbanus V Ι. Cardinales suos, Theodorico Hem de Schi . lib. i. s.s o. Se. narrante, catenis, fame, M Mre, siti, vermibus, equuleo incruciavit. Absol quin iniennio, non amplius amictiis est. Sed clim Dominicus w. In . Sent. Dis. I9. 3. art. a. dixisset, eredibile πω esse , meum longo tempore amicos suos in paenis detis re , & crederest, nunquam aliquem in Furgatorio visi . . ti annis extitisse , imo nec decem s Belluminus , improba inqus

297쪽

BABYLONIS MAGNAE. agr

otius sententia, de Purg. lib. 3. 9. contendit ex Hesrae anaea in GViis sucris pro defunctis , S ex visionbus , quo qui centum annos , quosdam qui ducentos , etiarnqui ventos tot enim effluxerunt, ex quo Beda cl. hisi gentil. AULώb. v. I a. rem viso cu3uidam prohatam memorat) i' int detenti , tum detineri ad e , -- ad diem, uoudicii detensaem iri. Quin de alios Sanctos poena duntaxat damni cruciatos, quod in bonis operihus e vita ex scrint, Bella inus idem de Purgat. Iib. θ. 7. pari rasione arcet a conspectu Dei, & a gaudiis Regni C eris usque ad diem judicii. inios porro iidem e coetu

fidelium derunctorum in Coelitum choro locant, eos itudem Deo , ut Purgatorianos commendant. Nam lan centius III. Cap. Extra. de Presbyter. non bapti: - , mens de Presbytero non baptizato, quem mortuum

quia in Sanctae matris Eecosiae fide ,. si nominis Uessum e veraverat , caelestis patriae gaudium esse adeptum merit,ine multer iubetis sprecer hosti quae 'eopro iiDUErri. Quod ulcus Panormitanus Comment.

turi s sit Coelestis patriae gaudium adeptus isspe , που in re. Sed Besta laus de EccI. Triumph. lib. b. I. Unc scit , Innocentium de re locutum esse. Eadem tabe Dul ram polluunt maximE. silutatione Angelica ad prec- mutentes. Angelus certὸ se salutando B. Virginem :vel, Tax Dbi s Oravit se , ut Deus eam pace S gaudi cu aret. Fatetur autem Besta inus de Gui Iib. y.a - sinu sipplicantes, at Deus locum pacis omnibus in isto quilescientias oua eat , significariura Velle, e

cando, dicentcs :-cta rara s eam nondum aere e

Matitudinis saucium adeptam esse inmunt. Et tamen stati ratione ea nihil in Hisrarchicorum cultu frequemi a

298쪽

celebrius nihil est, postquam inprimis Rosarium& Psalte rium B. Virginis, & Confraternitates R Osarii, atque M.

desitates invaluerunt.

fossis M. L. N eque etiam pariim dejusto honore & gloria Caeli. -- - Hierarchici delibant Probibente, Vel paucis certe maia, .h..i. ciali indultu permittentes lectionem Scripturae, in qua La, Patriarcharum , Prophetarum, Apostolorum, Martyrum, allatamque Sanctorum dicta& facta , gloriae Rhonoris eorum veri materies , Divinitus nonnullorum ex ipsis manu scripta sunt. Quid enim aliud gloria est, quam iraditi stequens de aliquo fama cum laude , uti Cicero lib. b. de invent. loquitur Sapientiam & laudem Enochi, Noe, caeterorum, quibus palmam fidei ac pietatis Apostolus Heb. ΣΙ. 4.. &C. tribuit, quam pauci intcr Pontinetos Ecclesiae Christianae populos celebrarunt nonam pissme ex Pontificiis institutis in tanta ignorantiae caligine custoditi sunt, ut non magis cognitas habutant virtutes illinunti minum Dei, quam Virgilianum illum versum :Ad nos vix tenui ama relabitur aura. mpacto uxores fidelem obiaientiam Sacer fideles cumcti Abrahami vestigia sibi sequenda proponere, M 'oph eas sumere pro lenitatis exemplari, quae hon sine insigni honore Sarae, Abrahami, Proelictarum I. Pct. I D. 6. Spiritus.. praescribit possunt, cum innumerabiles non mota foeminae, sed& viri, Pontificiorum Pastorum, seu lup rum potius saevitia sc e Scripturarum pascuis profligati sint, ut mirum sit, si norint, quod genus hominum Prophetae sint, aut ecquis Abrahamus, ecquae Sara fuerit unquam . Honorificum Iore Matthaeo, Lucae, Jacobo, Johanni, ex terisque, ut a pluribus linantur de audiantur, quis ignorati Nisi forte ad honorem Mariae facere putabimus, quod Matth. oco . a . & Marc. xiv. 9. eius erga Christum bo

neficentia tisis dicitur, in quocunque mundore hoc

299쪽

BABYLONIS MAGNAE. et

hoc praedicatum Euangelium fuerit: Euangelistis ainem honori non esse, quod&huyus, & reliquae totius Divinis. simae Clitisti historiae scriptores, in quocunque loco degit dispersa Ecclesia, celebrantur. Aut de Orationis Galbae

bilogo Ciceronem de Clar. Orat. apte pronuntiasse: Toto in honore , suerir nobis , erat, ut eum etiam edi ceremus ; at Apostolorum scripta si cujusvis aetatis, sexiis, ordinis homines lagant, nedum educant, ad honorem e . rum nihil pertinere , diccmus. LI. Sed lanis si non plebeii in lingua Vernacula , at cem Nect Pastores in Qssiciis Ecclesiasticis Latine i Theologi aliique viri docti in S. Scriptura LatinE, Graech, Hebraicelia lcgere, & Pluto tradere permittinatur. Atqui ctiam Paroch. m pauca dc pusilla Scripturarum frusta in Br - οι. viariis suis recitanda praescri ut, ut nec ipsi laudes Sanct rum, de quibus dixi, Abrahami fidem, Sarae obedientiam, Prophetarum I katem celcbrare soleant. Quod etsi Car-η- 'di ignonius observavit, & ex parte correxit in Bre- .viaris Romano a se reformato, ubi Praefatis Paulum III.

conquestiis est , is um antea fuisse is Sanctissimis vete. 'U Patrum is tutis , propterea quia tisiri Sacrae Sempturis, qui satis anni temporibus legendi erant more M ., um , cui es in monumentis Gelasii S cincilii Romanii lxx. Elista rum vix dam incepti omittuntur in alio

Breviario ς tamen Pius V. Brev. m. ex decreto Conciatu Triae resunt. G. V. ussu edito , istam Cardinalis in rectionem corrigcns in Breviario novo, discessit rin sum a Veterum Patrum institutis, capitaque illa Sacrae historiae de fide Abrahami, obedientia Sarae, ac multa similia de Propi is, quae ignonius restituerat, ex Parochorum

libris de oculis amovit. De Thoclogis vero Claudius E exus Acas, i. ad Tit. testatur, inter Episcopi s Pomtiricios esse, qui Scripturarum lcinon tam periculosam

300쪽

ndicent, ut σει ea prae inM abstineant, cautantque sic, ne . fiant haeretici, si s veris , inquit, haereseae ex Scriptura. ra dis, ae mn potias ex neglecta S ignorantia κα

LII. Quid quod lectissimos illos Dei servos, quos Chi

Matth. xix. I 8. Semiros in duodecta thronis, & judicaturos duodecim tribus Israel pollicitus est, Hierarclimra .... ei non de supremo dignitatis suae fastigio denu P. renis bant Sic enim S. Petrum Orbis doctorem ad eas angustias redegerunt, ut ex Apostolo Ecclesiae Romanae particularis Pastor & Episcopus fieret. In Appendice Nili Miam de Primatu Papae extat initium disceptationis cujusdam. Graecum inter 8c Cardinales Romanos habitae, ubi Cati: dinalibus pertendentibus , Petrum s AP primum Eraclesiae Romanae Pastorem , respondet Graecus: A

Mis atidire velitis s id quod vos vetati honoris causa de eomphaeo Apostolorum adfertis , in contrarium potitiis vergere inteissuetis. Primm quidem j quὸd totius orbis doctorem S Magistrum, qui praedicationis fisae initium a

Iudaea fecit, aesimae autem Apostolatili sui cursum per git , tali ve a propositione uelius Romae maxissem fuisse

satiatis , atque ita etiam Servatoris ad i mpromi nem , suam Sonti Patres universatiter de omnibus erat crediissent, S credant , interpreta tur s vos ad sola Romam coarctatis, violent oue interpretatione torquereliquum es omuino , eam quae Romae olraniam , non autem universa detiam Ecclesiam sebi os . . est F

SEARCH

MENU NAVIGATION