장음표시 사용
261쪽
ad Drmam Iibrorum, ut facile Sue commode haberi possente sed disse ae in variis annalibus-chartis , liue aliquando
ex uetigentia Sacerdotum longo tempore non invexiebantur. Impium & blasphemum hoc dogma est, in infernoculam, & Hierarchicis obstetricantibus editum, quod ii
mines non amantes veritatem a Divina revelatione ad humanam dictaturam , a vera regula ad fucum , ab obedie
tia Dei ad obedientiam Diaboli, a studio straitandi Scrupturam ad ejus contemptum; I fide veritatis ad ignorantiam Sc stultas opiniones, a Christo ad Antichristum , assiorificatione Dei ad quidem blasphemationem praecipite gradu deducit. Quid quaeso magis φημον, dc ab omni fide abhorrens audiri potest, quam Scripturam Divinitus inspiratam non esse necessariam P Ea scilicet, hominum s pientia, prudentia, reum, vigilantia, bonae conscientiae studium est, ut Scriptura utilis quidem aliquatenus, sed non necessaria siti Necessaria est traditio, cujus tamen nulla Divina certitudo &-haberi potest. Necessaria in Papae vicaria potestas & infallibilitas, ut ab unius hominis ore pendeant omnes. At Scriptura, cujus revelatio ne ntilla alia certior in mundo extat, necessaria non est lXVIII. Neque minor blasphemia est humano verbo Divinitatem tribuentium, quia aliis tribuere, quod solius Dei est, omnium consensu est blasphemare Deum, gloriam Darii ο-- Divinitatis qus profanando dissipandoque. Atqui culpae etiam hujus circa verbi Divini rei sunt Hierar- ..itici, dum Divinitatem arbitratu suo, ut Tertulliani d
nuo Verbis utar, pensitantes, eam non libris duntaxat Scrupturae Canonicis , sed verbo etiam tradito, quod mere hu- . manum est, & libris aliis mere humanis liberali manu ad- metiuntur. Neque blasphemiae reatu vacare hanc Doctrianam, ipsi met Hierarchici negabunt, si constiterit, Tradiationes dogmaticas vel rituales non scriptas, necessitatis ii a opini
262쪽
opinione M obtentu commendatas i nec non libros quosdam Ecclesiasticos , 'quibus utrisque illi Divinitatem armagant , non Divintim , sed meὰ humanum vectram esse. De utrisque autem id liquido a nostris frequenterque preta. tum est. 'Et triaitiones non scriptas, quas Triclentini verabo scripto aequipararunt, non Divinum, sed humanum verbum esse, inde fortiter asseruimus, tum quia illae verbo scripto addunt in diversis, detrahunt in contrariis: tum quia verbum scriptum suae in causis fidei & morum sufficientiae sic passim attestatur, ut omne verbum aliud non scriptum rejiciat, adeoque eo ipso humanum esse declaret : tum quia verbo scripto nihil vel diversum, vel contra.
ritim addi potest non diversum , quia aruculi fidei copulativi sunt, & in solo fundamento fidei, quod Scripturis
comprehensum esse, negari nequit implicite reliqua continentur 1 non contrarium , quia alias Spiritus Dei Eret ita& non , Spiritus non ordinis, sed confusionis: tum quia verbum traditum seu certitudinem sidei ον
re nequit, 'cum notas certitudinis & Divinitatis nec in se, nec in authentica norma habeat , fido custode destituitur, varietatem recipit; corruptioni obnoxium est; neque ae-
qii aliter omnibus fidelibus, sed alia quidem omnibus, alia solis Episcopis tradita putantur, quae lata porta est ad ON, trudendum omne genus mendaciorum sub titulo traditi
num tum quia in V. T. traditionibus Divinis locus nubtiis fuit, Christo & Apostolis nullibi ad traditiones, ad
verbum scriptum Mosis & Prophetarum ubique amandantibus: tum quia verbum aliquod Divinum ore duntaxat, & non scripto tradi, nec mysteriorum, quae scribi non possint, sublimitas, nec alia quaepiam caula postulavit: tum denique quae sint traditiones Divinae, & quibus criteriis verae a falsis discerni possint, quisve eariim sit numerus,
hactenus Hisrarchici ipsi definire non sumnuerunt. Par
263쪽
BABYLONIS MAGNA . as 3 ratio est Iuroram Ecclesiasticorum , quos Apocryphos vocamus. Nam de iis comprehensum verbum non Divinum sed merd humanum esse, fidem certis argumentis fecimus.
Cu)usmodi sunt, quod scripti non sunt a Viris Divinitus inspiratis , quorum ultimus in V. T. filii Malachias, post quem Apocryphi plerique omnes scripti sunt, quod Ecclesiae Iudaicae fideli, ad quam omne verbum Divinum pertinebat, traditi non sunt, neque proin ab iisdem accepti, vel a Christo& Apostolis commendati sunt: quod
Ecclesia vetus Christiana sive Graeca, sive Latina eos in Canonicorum censu nunquam habuit, imo a proprie dictorum Canonicorum censu ad Concilium usque Triden tinum exclusit: quod iis suspecta multa, frivola, α σαῶ , mendacia, impia, fabulosa, magica comprehendantur. Ut plura alia, alibi a me adversus capitales veritatis hostes. Redingium Abbatem, & Othonem Lojolitam, asserta mkntio praeteream.
XIX. Dogma illud Traditionum Scripturae aequiparatarum, blabhem1am de imperfectione S. Scripturae post se trahit necessario. Pudet equidem blasphemiae hujus ipsosmet Hierarchicos, qui subinde perfectionem Scripturae verbis aserunt, adeoque agnoscere Videri Volunt. Se-tiam. Marrarius enim Proleg. cap. et . I. sic scribit: Biblia esse ad 2 salutem hominibus conciliandam perfecta S perfectissi- μὲ .issis ma , nulli negant Catholici: Novistimh etiam Clerus Ecclesiae Gallicanae inter calumnias , de quibus apud Regm is Christianismum questus est , hanc pag. I9. retulit, quod Pontificios Scripturam imperfectionis insimulare nostri Pascripserint , quos inter allegat verba Georgii DO mi , E---ι, piscopi Dierensis in libro, sit titulus, Papa sitichri At RV s sic pag. 1 7 s . scrta tis: Saeras Scripturas cum Mameonitis imperfectionis arguunt due in Uficientiae , -- certam esse notam haeresi sum benaeus observavit. vut
264쪽
res, rem consectam esse, neque Scripturam ab Hierarisciacis , sed Hierachicos a nostris blasphemari. Sed f cum proseisto Serarius, fucum se indignum Illustrissimus ille Clerus facit. Latet in cauda venenum. Fraeterquam, inquit Serarius , in haereticorum sensu. Quis autem, Losolita , haereticorum ille sensus est Hic scillaei, Biblia esse perfecta relative ad salutem , hoc est , uti ipse explicat , ita , ut ad res fidei nudo M opus merbo Dranon scripto, seu traditione ς nuda omnino 'interpret tione authentica alia , nusio alio controversiarum fidei
judice , sed omnia solae per se i as e ciant Scripturae , seque quoad incientiam scientiaeque modum seminae sint, seu ad totum salutis negotium propemodum ser se sincientes. cist iste ; ut dixi , Solus de Scristurae semseritione aes cientia sensus is Catholicis negatur. Haec
Serarius. N egatur ergo a Catholicis illis, Scripturam sine traditionibus ad salutem lassicere , affirmatur, alia extra Scripturam ipsam, authentica interpretatione, alio is troversiarum fidei judice opus esse, negatur, Scripturas
id efficere fer se ipsas , hoc est, ad totum salutis n tium propemodum esse sufficientes. Ubi latet in verbis per se ipsas ambiguitas. Si enim sic intelligantur, quasi
Ministerii in Ecclesia necessitas iis negaretur, calumniam Continent: sim , nullo alio, quod proponatur ministerialis ter , Verbo opus esse, verum nobis sensum tribuunt , at
suum insimul de imperfectione Scripturae sensum, ambiguis verbis, uti Sophistae solent, palliatum pandunt. Id paucis
XX. Initio quidem Servius aliquam Scripturae sufficisentiam tribuit , sed eam post ita coarctat , ut via Coecus videre possit, Scripturae sufficientiam insufficitatem , NPersectionem imperfectam tribui. Sunt, inquit, Biblia prefecta resectu rerum nobis . ad salutem necessariarm duplici
265쪽
duplisiter. Primis quia omnia earum genera docent ae momsrant. Secundῖ , quia plures etiam res singulas. In explicatione generum illorum statim ulcus doctrinae suae aperit, ranct que apertis Pronunciat; Scripturas hoc sensu esse
perfectas, quia i quae ad credendum , S quae ad benὰ via vendum , necessariasunt dogmata S praerepta dant , n s. que ad Ecclesiam audiendam, traditiones Apostolicas , SDoctores Panoresque nostros obligant. Si hoc sibi Serarius vellet, quod non obstante eo, quod in S. Bibliis eu cta ad salutem creditu famaque necessaria traduntur, tene antur singuli audire Pastores & doctores, quos Deus in E clesia constituit, ut pro ratione temporum, locorum &-onarum praecepta & dogmata ex Scripturis hausta n his applicent, jam res transacta esset. Sed aliud intendit, quod scilicet Scriptura in pluribus quidem articulis ad salutem necessariis illatim explicet, quid credendum, faciendumve sit , in aliis vero stigillatim explicandis sic deficiat , ut si extra Scripturam quaerendi sint , sed per gener Iem tamen Scripturae ductum,quatenus videlicet,uti idStapletonus Res I. Priscis. Fia. cap. . quaest: s .art. I. ex plicat, Scriptura docens clarρ express/,quae sit veraEcclesia, S ejus authoritas aliaque principia s dei doctris
Ita docet tanquam in radice Sprincipio omnia ad fidem n cessaria , quia per Mese m caetera dicuntur , quae Scriptura tacet. Haec illa Helena est, quam proci hi rapturuunt: hoc pigmentum, quo foeditatem blasphemiis , qua Scripturam S. assciunt, tegere conantur. Scriptura iis sufficiens est ad omnia salutis dogmata, quia ad illa omnia d cet , Ecclesiam esse sufficientem: perfecta est, quia ad Pe sectionem Ecclesiae nos ablegat. XXI. Atqui sic haudquaquam evadunt, quo minus juMta illos Scriptura sit imperfectissima. Clim enim juxta eos
quo perfectio in eo codillat, quod doceat, Quae sit illa
266쪽
Ecclesia, cui nos docendos tradere debemus, si id Scrite in facere non potest, certe manca & mutila erit. Stapset nus equidem ait, Scripturam docere clari S e re quae sit vera Ecessa. Sed quae tum ille , tum alii de naniara FGripturae, Ecclesiae dc Traditionis clisputant, dunt, ad id Scripturam non solum lassicien raminem sed nec aptam, vel tantillum utilem. Ut Scriptura sit m cipium credendi ratione nostri, fieri per Hierarchicos iuvi potest, nisii prius id nobis Ecclesiae testimonio constet. Trastimonium autem Ecclassiae non potest fidem fume, nistia nobis certum siti, verum esse dc fide credendum, quicquid Ecclesia docet tanquam tale. Non e D id per Scripturam nobis primo innotescit, cum id certum esse debeat, priusiquam credere quis possit, Scripturam eo Dei. - Hinc sane sequitur, Scripturam petra semper is mam, & articulum de Ecclesia &ς minoritate aliunde nobis innotcscere, priusquam de infid- Scripturae adluis bere possimus. Tum ne sic quidem, postquam istaclesiae testimonio Scripturae αυλβια innotuit expreM . quae sit vera Ecclesia,cx Scriptum nobis innotescit. Nullubi enim expresid habetur, vel Ecclesiam Romanari esse &manere perpetim veram Ecclesiam , in solam esseveram Ecelesiam. Id enim ex consequentiis quibusdam deducem dum erit , in quibus propositionibus quibusdam extra Scripturam , quarum veritas ex sensu palmae, utendus
erit. Unde sequetur, ex ipsorum hypothesilvis , ex Scruptura non deduci conclusionem, quae sit de fide, quod M mana praesens Ecdesia sit vera Ecclesia, quam aucte de bemus , quia conclusio deteriorem partem Ut
autem ostendant id, quod de Ecclam dixit iuris Sem -- ad Romanam Ecelerum, quae nunc est, pertinereυ aliis, sde assumptio petenda erit. Proinde nec id Scriptura secum dum eos aperte docet. Quomodo ergo, juxta uos, Sobptura
267쪽
ptura perfectissima est, Pia omnia rerum ad salutem n ce riarum genera docet S monstrat ρ Sed esto etiam. Doceat Scriptura sufficienter, quae sit vera Ecclesia, cujus in rebus fidei decretis standum sit. Sic certis Ecclesia perfecta erit perfectione illa relativa , Scriptura vero erit impersectissima, utpote quae non ipsa docet, sed ad alium doctorem remittit, a quo ipsa pendeat, & sine quo non s
Ium nullam apud nos authoritatem habebit, sed etiam, postquam precariam aliquam obtinuerit, non poterit de multis nos certiores reddcre, sine quibus salus nostra periclitabitur. Quomodo ergo ratione salutis nostrae vel perfecta, vel pe sectissima erit Z Impliciu , regerunt, quia etsi ipsa talia non habeat , ostendit tamen , unde peti possint. Eic ergo quilibet pati r dives erit implicitὰ , quia indicare potest, ubi divitiae sint: quili t illiteratus dinus, quia
ostendere potest Academiam , in qua doctiores docent: is. qui nutricem indicat, cujus ubera Miluunt lacte, infantulo lac perfecte suppossitare dici poterit: is cibis abundabit, Ii mensam opiparam & deliciis instructissimam ostendit: cnique Samaritana illa mulier, vel Johannes Baptista pleni fuerint gratia & veritate, qui ostenderunt Mestiam plonum gratia & veritate. Neque alia Scripturae lassicientia com et, quam quae literis fiduciariis, quibus Jubetur
quis fidem habere verbis illius, qui eas redditurus est, competit : imo minor etiam, quia supponitur, evin qui tales alteras accipit, notam habere manum & sigillum ejus, qui scribit, & fiduciariae dicuntur, quia fidem conciliant ei, qui mandata ferre, & verbis suis exponere debet, cum contra Pontificii vetent credere, quod authoritas Ecclesiae a Sc mPlura adeat, dc hujus potitis authoritatem ab Ecclesiae Testimonio quoad nos totam suspendant. Quorsum denti Stie attinebat tot libros V.&N. T. conscribi dictante Spia xisu, cum uno hoc verbo: Audite Ecclesiam, Papo
268쪽
R--- ὸ Cathedra docentem I res tota Ecclesiae consmitti dc expediri potuerit. ,. - t XXII. Quid vero muris i Cum diu hostes Scriptura se,uz Mic lucem iugerunt, neque sine nebulis & fallaciis in com
rip specta hominum compar arant, tandem sibi larvam M. trahunt verbum traduum, ceu speciem oppositam, it ver u Scripturae Opponentes, &perfectionem Scripturae palam oppugnantes. R Ossensis art. 37.ρM. S . Falium es,
v -- , quit i quis omnM , qua vel adfidem pertinent, τρι---rum S operum legem, 'M Aut in Scripturis ex sita.
Centura Coloniensis, a Io.., aperte contendit , Scripta. ram esse imperfecta- , 'nutilum , mancam , quae nou --
tineat omnia, quae adstriminmorespiὰ -endister rent. Hesselitis in Cateci .pag. . Non hoc ait, verunt Assos liseribentes , ut totam fidei doct= tuam seri to traderent, soro neesitate nata , quod verbo erga absentes praestare Mnpoterant, Mediteris egerunt, contentisatisfaceredi ultati occurrenti. Benarminus de erbo Dei Isidi . Asserimus nos , in Scrip ra non contineri expresὸ t
Ram Maris am necessariam , sive de de , sis de moribu swproinde praeser vombum Deiscriptum requiri etiam nisScriptum. quibus posterioribus vertas aperit, quid sibiv ut adverbium illud expresu. nempe non illud, quod inmnia fidei & morum dogmata totidem verbis in Scriptura non inveniantur, sed per consequentiam inde deducenda snt i verum quod traditiones quaedam non scriptae dogmatis fidei &-irum scriptis addendae sint. Per traditionem hanc non scriptam nisi staret, nullae apodi eos Scripmrae menti alicujus essent. Sic enim Lindanus lib. de Opti
269쪽
Harum I etiam perditarum , adeque exustarmn X deIre . rum, conisi tueat et quam risus iDChristiam gregia Christo Pastore Docto romi non modo suggeret ,sed tuebitur etiam atque propugnabit , vero Christi iEua
stratam. In margine notat: Sareo traditionis i postoli eae fundamento n. hia noxae inferetur Ecclesiae , licet abole. aritur Scripturae: Addit paulo post r Neque Princeps neque pri-arium in Scripturarum salute possium es mois
mentum. Denique Paphius Eccles Hier. Iib. i. . ad re ditiones potius quam Scriptiiras provCcandiim esse Conintendit : Cuius,inquit, doctrinae si memore ui emin, haereticos non esse informandos seu convincendos ex Scripturis , metioresne loco essent res nostrae. Sed dum ostentam di ingenii S eruditionis gratia cum Luthero is certamen descendisse Scripturarum , excitatum eris hoc , quod proh dolor svidemus incendium. Huic pruin extinguendo incem dio ex eo tempore nervos omnes intenderunt, ut Scripturae Omnem authoritatem & perfectionem derogarent, sc ab carundem possessione & lectione suos viribus omnibus ar
XXIII. Alia, neque minus impia blasphemia circa Scripturae formam, seti genuinum sorsum emergit.' Etenim Scripturae forma interior & anima in γοηMi seu is piratio- .. s- se Divina, adeoque sensu ejus Divinitus inorato consistit. Cumque Scripturae cujusvis sensus , aequE atra ma , ei
insitus sit, etiam Scripturae Divinae sensus eidem CCu ant- δε-- ma quaestin, insitus sit oportet. Qui ergo Scripturae sensum aliundQ arcessunt, ab humano sensu Sc aristraria in- - ν'
terpretatione iuspendurit: ii procul omni dubioSeriptu- I
ni Divina inspiratione de Divino sensit, qui ejus mima test, sed deisaudant, & humano arbitrio Scripturam prolu ' bina interpretanti & animanti,' quod solius Spiritus Divini iest , tribuunt , adeoque Scripturam, de in Scriptura inuid .
270쪽
blasphemant. Hoc autem Hierarchicos facere palam est. Nam sensum Scripturae apertis negant ex ipsa Scriptura per spiritualem & demonstration arcessendum
esse; asseruntque, non aliunde quam o Ecclesiae , quae hominum coetus est, & verbum Dei ac sensum ejus non comstituit, vel authentich declarat, sed ab eo constituitur, M. hitrio & infallibili interpretatione arcessendum esse. Tvidentini cnim Ss . iv. graviter Vetant, ne quiriqua, Sacra Scripturam contra sensum , quem tenvit S tenet Dicta
mater Ecclesia , cuju sit juaicare de vero sensu interpretatione Scripturarum Sacrarum s aut etiam contra mnanimem consensum Patrum , interpretari odeat. Per
Sanctam matrem Ecclesiam , intelligunt Ecclesiam Romanam , quae particularis est. Planum ergo in , sensum Scripturae ab hominum judicio suspendi , ac sine eo Scripturam , juxta definitionem Concilii, sensum nullum fundere: quin & humano illi Judicio Divinitatem vendicati. Sensus enim Scripturae Divinae Divinus est. Cum igiturajudicio interpretantis Ecclesiae pendeat, ipsum etiam judicium hoc. Divinum sensum depromens , Divinum st
νψ nsem XXIV. Ad cumulum blasphemianim accedit, quin probaturi Hierarchici necessitatem Scripturae per Eccl liae definitiones interpretandae, sibi temperare nequeunt, quo miniis multa adversus Scripturam inclementer esse seram m-- tiant. Accusant enim eam perseicta seonte ambiguitatis re obscuritatis, adeo quidem ut eam, ceu fidei articulum, ἀ- 2. Propugnent, & in reddendis obscuritatis causis plurimum desudent. uti apud varios Theologos eorum Polemicos in . Videre est. Sine traditione & sententia Ecclesicae eam & ob
.. . s r messe, & ambiguam, & nasi cerei instar flexibilem, ,--... sic Cardinalis Pighius Hier. EGI. lib.j. cap. ab & lib. v. 3. Pertendit: D-- -- authoritatem re itionis E