장음표시 사용
481쪽
cietati, & signo; crucis, accedente Drmula illa verbisnitu, spiritiam ejusmodi effectus vel significantis, vel obsignaniatis , nedum ex opere operato coonferentis, S. literae vcl mia, nimo apice meminerunt. Scotus sane in f d. 7. q. I. art. a.
Apostolos sola manuum impositione hoc Sacramentum contulisse, docet. Quin εc Alexander Alensis in Summa Theologiae jussu Innocentii III. scripta, &ab Alexandro
IV. diplomate munita, Parte . q. I . membro I. ncgat Sacramentum hoc a Christo institutum esse asseritque, quantum ad λrmam verborum ,-materiam elementorum
in Concilio demum Meldensi institutum esse, his argumentis inductus , quia non legitur in Scriptura , quando vel
ubi confirmatio institui uerit; S quia nec Christus , nec postoli in sint Me vrimaterid , vel formd,sed μυ --
positione manuum. Unde concludit: Sine praejudicio dicendum , qu)d neque Dominus hoc Sacramentum iustituit, neque dispensavit , neque t postoli. Bonaventura ipse quoque hanc Praeceptoris sui sententiam sequitur , & cum eodem Jacobus de Vitriaco, Alensis , Hist. O ciae cap. 37. paria facit. Ut & Aureolus, Cardinalis Comtarenus, alii. Illi porro, qui a Christo institutum hoc Chrismatis Sacramentum sciscunt, non aliam rationem si ferre possunt, quam quia sic Papa pronuntiet. Sic enim in Manipulo Curatorum Guidonis a monte Rochmi, An- tuerpiae A. MDLv. recuso, sed ducentis ante annis edito , Traris. 6. cap. a. habetur: Materia Confirmationis es
ebris . In quo quidem chri ate sunt duo , oleum si Itaces bal mum. Et ratio , quare isa duosunt in materia hujus Sacramenti , es insitutis Christi , qui insiluit, saduo esse materiam hujus Sacramenti. Licet enim B non inveniatur in Gangestis, qu)d Chrsus istud Sarem mentum insiluerit , tamen Beatus Petrus , qui fuit VLcarius Christi , sapor ae rector uni versat Ecclesiae , ita
482쪽
docuis Dalraeiacaetiti, Christum iussitasse. Et licet ista
promustatio non inveniatur in Canonicis id est , in Ap notis Aeati Petri , tamen Dominus Papa habet in decretis Romauae Ecclesiae, S potes haberi ex observantisprimaeva totius Ecclesie universalis is tempore Petri u uegunc: quae quidem obseruauia praeemiuet authoritate quibuscunque, cum universalis Ecclesia regatur a Ssiritu S.
errare nonpossit. Mila prosedio dcmonstrandi methodus 1 Christus chrisma instituit, quia sic S. Petrus ejus Vicarius testatur. S. Pctrus id testatur, quia Papa id habet in decretis Ecclesiae Romanae, de potest haberi ex Observantia primae a totius Ecclesiae universalis, inde a tempore B. Petri. Veteres unctionem quandam adhibuisse in Baptismo, verum est , sed eam ceu a Christo institutam, vel ab Apostolis usurpatam, vel ut Sacramentum a Bapti o distinctum, a solo Episcopo signo crucis , chrisi te exo ciZato , formula vcrborum praescripta , cum promissis chrismati essectis illis supernaturalibus, administrandum, adhibuisse, non Petrus testatur, non Ecclesiae universalis observantia loquitur, sed solus Papa ille, ἀυὶος φαι, sine ullis rcvelationis sibi factae tabulis, pronuntiat. Ille solus vetus symbolum, sive admonitionis qnoddam memoriale,
in φαρμακείαν convertit. Nam φαρμακέα incautatio vera
est, symbolis Divinitus non institutis, peculiari ritu nuia piam praescripto exorctgatis, accedentibus cortis signis Averbis, vim & efficaciam ad producendos effectus supernaturales, ipsius etiam Baptismi essectibus quadantcnus potiores, arrogare, quam nec a natura habet, nec a Deo supra naturam operante habere, demonstrari potest.
LXI. Haud dispar ratio est olei infirmorum , quo Extremae Unctionis Sacramentum administrari solet. Ubi a iον. ι. Sacerdote aegrotum inungente, verba illa proferuntur: Ter
483쪽
am indulgeat tibi dominus , ouicquid deliqui permissm&c. Atque unctioni illi splenaidis lima quaecunque pri mittuntur, Spiritus S. inprimis unctio interna & gratia , qua
delicta, u quae supersint, expientur, aegroti anima allo tur & cons etur, magnaque in uncto Divinae misericordiae fiducia excitetur, ad sublevandum infirmum, quo morbi incommoda ac labores levius serat, dc tentationibus daemonis, calcaneo insidiantis, facilius resistat, & s nitatem corporis interdum, ubi saluti animae expedierit,
consequatur. Ita Tridentini Patres xiv. cap. a. T
la Sacramentum a Christo institutum esse, Synodus jactat, non probat, nec probavit quisquam hactenus. Nam umctio tum illa, qua Christus usus legitur Marc I. I 3. tum
illa, quae Jac. V. I . praecipitur, miraculCsa tota, ad moris horum Corporis curationem absoluth tota refertur. Illa autem, qua Hierarchici utuntur, & ordinaria est, administraturque ab iis, qui dono miraculorum nullo pollent , Mad diversos plane fines effectusque dirigitur. V trumque in Concilii Tridentini Anatome&Funere solide demonstravimus. Clim ergo oleum, quo infirmCs Hierarchici inungunt, Vires, quas eidem illi tribuunt, non habeat vela creatione, Vel a Divina ordinatione, verbique ejus institutione , a φαρμακέα seu incantatione, adeoque Magia saltem implicita eas possideat necesse est. Taceo alia stipem stitionis manifestae circa moribundos & mortuos genera ue veluti Dequentes aquae lustralis aspersiones; crucis in pectus atque hontem descriptionem , imaginis Christi, Mariae & Sanctuli ciluspiam repraesentationem & adorati nem. De cti jam manui in pectore recumbenti crux imponitur, aut saltem manus loco crucis in crucis modum decussatim componitur , & aqua benedicta et rith aspergitur, quae scilicet vim exina iam ad Diabolum a cadavere Mbigendum habeat. Quae singula, aliaque haud dissimilia
484쪽
ut Sacrillauii suis in lationibus es .mines ad tumulum usque persequi videri possint, . - .. LXII. t letorum , quae verborum, characterum, figurarum certarum conformations constant, dc essicaciam amisisse a- suam ex verbis, figuris, fide, imaginatione mutuantur,
usus Magicus haud dii bih est. Hanc tamen superstitionem peramulata de collo suspensa mira praestandi, Pontificiis Pontificius ipse, Remigius Lotharingui, lib. de ligaturis impingere non dubitavit , dc impegit merito. id enim apud eos reliquiarum , cerearum Agni Dei estigierum, crucium, dichorum quorundam S. Scripturae, Evangelii inprimis S.' Joharmis, Psalinorum Davidis, chartis vel p samenis inscriptorum.usitatius est ρ Cumque reliqui nam gritationem etiam Cimelus Dar ensis, quem ipse Petris Izb. I. cap. 4. q. 4.. elogio insignis Doctoris Theologi
exornat , improbasset caut/ eum locutum esse, Deirio sic. cit. queritur, ubi etiam conclusionem hanc ponit : aeuasdo in i s verbis , modo scriptionis , crucium numero , si ura , vel ilibus des non onitur , pium θ
ctum e , reverentiae ea a Sanctorum reliquias, cereast fgni Dei in ea, Evangelium S.Iohonis, Psal am Damidis , S milia S i Scripturae testimonia secum gestare eoia appensa. Sic ergo pie findi que fecerint, quotquot amuletis modi de wllo suspense sibi faustissima quaene protruserint, dummodo spem suam non in lippturis, i in Deo collocaverint. Quo fuco omnis simplicium &oedulorum Magia implicita tegi, & pietatis etiam sanctitatasque speciem induere potest. Quod si fragmenta ejusmodi Scripturae de collo suspensa vim ejusmodi habent mire, fiduca modo in Deo collocata, essiciendi, quid non S. Scripturae codex integer circumgestatus effciet Z Atqui non Scripturae Syllabae collo appensae, sed syllabarum s sus cordi inscriptus, &m Spiritum S. implantatus, V
485쪽
raque fide receptus , procurandae aeternae salutis, non murabilium ejusmodi essiciendorum promissionem haber. Quoi argumento S. Chrysostomus homiI. in Maith. χα- Iidos mystas , verbi Divini lacinias quasdam collo alligam tes, graviter pulsat. LXIII. chiidjudicaret nunc Chrysostomus, simode
maim Ma-nOSmystra, Catholico supercilio turgentes, amuleta quLmodi commendantes, &singularem iis Virtutem tribuen- , , . hisia tes cerneret 8 Quid si amuleta gestantes videret v. g. contra nim mor- morbum comitialem, qu1bus talis verborum formula i
.m, culpta reperitur : Sancte Phasees Baptista, Sancte D-Dηιiam ροι. hannes Evangelista , Sancte Iohannes cir Uome ,juva
hunc miserum brevi momento , quae ipsa quoque verba, morbo eo correptis, in aures insusurrari solent. Amuleta contra maniam, morbos oculorum, Pestem, arma, plagas & quaecunque mala, in Papatu frequcntissima, r censere heic nihil attinet. Unum memorare ex innumeris libet. Marchinus Tract. de Peste ProbL 33. horrendum amuletum contra pestem, constans characteribus annulo inclusis, A. M o C xxx. per Italiam universam vulgatum,
ab omnibus nis Chrisis delibus , nec non a viris , inquit ille, religiosis , Guonialium ac Praelatis velut salutare antidotum cortitus 'remelatum , antipatum sinistro scilicet brachio) S is sapientissimis Theologis 'aspprobatum prodit. Constat et . charactcribus, qui per cabalam dirum
integram sententiam, aut plures conjunctas designant. Additur precatiuncula ad Christum , & verba
gachariae ic habet amulctum quae se incipiunt: e misi ri , Excommunicati , hia'femi daemoneae in Tirtute verborum Horum , Messias AEmnes vel , Sabaotbthanaios , 'sibi os , Ele son , Tetragrammaton , τυ constringimus , vos privamis, vos expeltimus , ex ista etintate , S ex hominibus ejus , S praecipimus vobis, ut
486쪽
mon audeatis se sem nocere corporibus habitantium in ea. De , ite maledicti in gnum ignis. Idcm Marchinus 'N 7. memorat S commendat novum Exorcismum A. MDC xxx. a Cardinale & Archiepiscopo Mediolancnsi Fri-derico Borromaeo inventum , qui sit c si,nat: R.y.isi verbum caro factum est , oc. conterat omnempotestatem inimicorum no orum visibitium liue in ta bilium: ID ab hae domo S habitantibus in ea expeliat omnem Diaboli nequitiam Sc. i tamquepuris et , benedicat Eue sancti cet. Ecce crucem' Christi. Fugite partes adversae. VLeit leo de triba Iuda , radix David. Hagios' Otheos 'Hagios I hyrios '' Hagios thanios Ele son 'mos A rie me on , Christe Ele son, Ibris Elemon. Conum
, exorcimo vos Ssiritus malignos per Patrem , Filium&c. Invitus equidem haec repeto, nCc re petenda putarem , nisi Babylonis pudenda dctegenda tamet suscepissem. LXIV. Provocat Dolrio, amulcta defensurus , Ac. cit. ad Ecclesiae Catholicae inveteratum V salutarem morem , Melisia nec non sententiaM M. Thomae , Navarri, Sylvestri, Mal- donati S aliorum. Qui vero alii illi sunt Z Certe non Chri- ωονεω να- stus, non Apostoli, non Sancti ex cana Sr veneranda antiquitate Patres, uti vel sistius Chrysostomi laudatum supra testimonium hiculciatum comprobat. Inveteratus ille, sed parum salutaris mos est oeminato Seculo Undecimo cunabula sua debet , de quo sic intcr alia Fasciculus Temporum Venetiis A. MCCCCL xxx. editus, loquitur: Tempus
arminatum incepis circa annos Domini mille: hi quos des Christiana et Ide carpit deficere S declinare is prisina , virilitate , uti patet ex Propbetia S. Hild garris , S in multi3 regionibus Chrisianitatis nec Sacramenta iec Ec Iesiastici ritus servabantur. i Muriis S maleficiis imcendebant. Sed de origine consuetudinis illius quicquid
487쪽
fiat, amulcta Pontificia quaecunque, cereae inprimis ima gines Agni Dei, Magiam manifeste sapiunt, tum quia ce
to vethorum & crucium numero eorum benedictio per .gitur, a quo discedere religio iis est: tum quia eorum usus omnis contra naturae ac Divinae institutionis ordinem, ad Gium turi naturalem curandi morbos, & ab iisdem praese vandi, aliaque mala averruncandi , tum supernaturalem de spiritualem', daemonum videlicet depulsionem dc salutem
LXV. Qtiantum Hierarchici verbis certis, notis de iagnotis seu barbaris, sacris & profanis, in preculis etiam suis incognita haud raro lingua fusis, tribuant, satis ex iis, ρηρώηir, quae de exorcismis & benedissionibus eorum, supra dixi-q-mus, constat. Et precularum quidem ejusmodi ac medicamentorum etiam Per verba certa strenuum olim hyperas. pisten se gessit is, quem supra citavimus , Felix Malleo, modium lus, scripto de exorcismis libro, ubi varias curandi morbos hominum & animalium formulas praeivit, cumulatis tiam argumentis pluribus, quibus fas piumque esse, formulis ejusmodi uti, acriter contendit. Cum iis sic Deirio confligit, ut verba & preculas eas demum rejiciat, quae ab Ecclesia approbatae non sunt. Vana, sic etiam lib. 6. An ceph. s. scribit, es prolatio verborum , quae nones ex usu Ecclesiae Catholicae recepta. Quam exceptionem , quae Hierarchicorum hoc in argumento Achilles est, non semeljam diluimus. Fidem modo faciant Hierarchici, Episcopo cuiquam, vel PFae, vel Concilio a Papa probato, Divinitus concessam esse facultatem approbandi, adhibendique certam verborum, quae a Deo profecta, & in destinatum ab iis usum instituta esse, ratione solida nulla demonstrari potest , formulam , qua pronuntiata Vera fide miracula , & opera maxima tum corporalia , tum spiritualia expectari possint , adeoque ex peccato non 'C-catum 3
Iidem ver bis certis, notis. .
488쪽
eatum , superstitione & magia religionem ac pietatem efficiendi. LXVI. Ut hanc Hierarchicorum in approbandis fommulis verE Magicis audaciam 8c impietatem amplius apri--RUροα- . Cemur, lubet vel unicam orationem , quae ex certis Verbis, ΡΠ eorumque complexione pondus & emcaciam habet, ab Ec- . clesia Catholica approbatam scilicet, dc cum ab aliis, tum M. a Capucinis maximh, in quorum manibus illa haeret, usurpari ad recuperandas res perditas, aliaque mira patranda, . lolitam , ex tenebris suis , quibus certh infernalibus dignissima est, in lucem proferre. Est haec oratio ige R ston ortum Bonaventurae ad Antonium de Padua , cujus copiam nonnemo , qui superstitioni addictus adhuc m- eadem patraverat, non ita pridem fecit. Sic autem. Oratio sonat: Si quaeris miracula, mors, error, calamitas ,
Daemon , lepra fugiunt, aegri surguntsani: Cedunt mare, vincula, membra, resqueferritas Fetunt is accipiunt juvenes lis cani. Pereuntpericula , cessat S nece Flas: narrent Hi , qui sentiunt , dicant Paduani. Cedunt mare, vincula membra, seriqueterritas Petunt , S accipiunt juvenes S cani. Gloria Patri ,'Filio , S Spiritui Sancto , Cedunt mare, vincula , membra,rmqueperditas Petunt , S accipiunt juvenes S eant. Oragro nobis , Beate Antoni ,
Ut digni efficiamur promissionibus Christi.
Ecclesiam tuam, Deus , Beati Antonii Confessoris tui d precatio votiva laetis et , ut spiritualibus semper muniatur auxiliis , siue gaudiis perstui mereatur aeternis , per christum Dominum nostrum , Amen. Deinde dicuntur ex-nna a pansis
489쪽
pansis moibus quinque Pater noster Ave Maria. In eundem finem aliquando etiam leguntur misse votivae de
Antonio de Padua. Quam causani dicent, quin carmen isthoc & similia, certa verborum formula, certo Corundem numero illigata, & mirifica quaedam, humanisque viribus majora, quae nec verborum illorum natura, nec Per verba talia Deus uspiam promisit, promittentia , & subinde etiam praestantia, pro verissimis incantationibus j vi e meritoque harulantur. LXVII. Numerorum virtutem & efficaciam per se nullam esse , & si qua iis accidit, ex pacto prcsso, vel tacito cum daemone accidere, Dissert. de Characteribus Magiae, probavimus. Certos autem numeros Hierarchici in Λ11ssa, Exorcismis, Benedictionibus , precialis suis exigunt, desine iis efficaciam & virtutem ditissae, Exorcisinorum, benedictionum, precularum constare negant. Atque efficaciam illam numerorum spissis volumine de mysteriis num rorum asserere conatus est Bongus , pallians Magiam eo argumento, quod numeris utantur m3 sticis & sacris
si vel ulli numeri sic per se mystici & sacri sint, ut propter mysterium ejusmodi singulari virtute polleant: vel similia
numerorum mystcria& sanctimoniam non ipsi etiam circi latorcs, Magi, Cabalistae impietati suae praetexant. Quando ergo eos Hierarchici refclicre tentant,quo colore suam causam a Magorii causa discement8 Anon jure Magi reponent, Fabula narratur mutato nomine de te piso denique argumento a superstitione liberabunt observationem definiti Sc certi numeri dierum in peregrinationibus , ut videlicet tribus diebus Sabbathi visitetur hic vesille Iocus, bibatur ex calice consecrato aqua, ab Augustiuno Wichmans in Sabbatho Mariano defensam Z inici mysterii vel efficaciae habet numerus Novenarius qui apila lures usu obtiniae nunc incipity quod vel sola Novena Antonii
490쪽
Antonii de Padua, a Colcb. Contingio solide discussa ,
LXVIII. Idem de figuris & chara Ieribas , Ruibus
emcaciam tribuentes C cianum, Thomam, Gataressum supra resse vidimus , judicium est: eadem praetcXtuS ne ast Vanitas, quod non aliis, quam sacris figuris de citaracteribus utantur. . Et TCletus quidem instruD. Sacerd. lib. m. ais hisia φI . amrth omnes figur, , excepta cruce , adhibitas , superstitionem S magiam implicare , pronuntiat , atque sic
. Papatum universum AJοκαυκώον in superstitionis & magiae lutum praecipitat. Nam Graecum ψ & characteres Alpha thi Graeci, quo in consecrationibus suis Hicrarchici utuntur, non simi utique figura crucis. Sed & crucis immissae figura non magis sacra & mystica est, quis crucis commissae , aut critiscunque alterius figurae, veluti circuli, trianguli, pentaculi, hexagoni. Denique etiam Magiae crimine apud Hierarchicos infames Trithemius, Cornelius Agrippa, Petrus de Albano, alii in suis incantamentis, conjuratiCnibus & operationibus Magicis crucem adhibere
cons Verimi. Neque prosecto in usti Verborum, numerorum , characterum, amuletorum ulla essentialis disserentia praedictos inter Magos & Hicrarchicos constitui potest, nisi pertendere hi velint, sua omnia habere Divinum mandatum&promissionem, atque sibi nudEid asserentibus, nulla certe idonea ratione probantibus simpliciter&bona fide credendum, illis contra Magiae authoribus de suis Thcurgicis eadem jactantibus, & contra Magiam Omnem pactamque cum Diabolo vehementer protcstantibus fidem prorsus negandam esse, hoc est, duos cum faciunt idem , non esse idem.
LXIX. Ubi enim , sodes, ut pleraque illa constringam, Scriptura, ubi Patrum consensus, ubi Conciliorum decisiones infinitum illud discrimen statuunt inter benedi- ω dictiones