Joh. Henrici Heideggeri ... seu In divi Johannis theologi Apocalypseos prophetiam de Babylone Magna, diatribae. Pars prior posterior

발행: 1687년

분량: 933페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

4 O MYSTERIUM

m iἰstiis dictiones filmigiorum, & exorcismum ignis, cui super se

filmigia, ceremonias, res, verba sacra Preces,sisI: A litanias eo pertinentes ad arcendum Diabolum, & omnia phantasmata, ac nocumenta ejus, item ad constringe dum Diabolum,ut hoc vel illud faciat aut dicat,juxta teri N.

rem Magiae apud Cornelium Agrippam Phi- A ph. sect. de cerem iis Mag. & Petrum de Albano M.

de Elementis Magicis: & inter adjurationes daemonum, benedi tiones fumigiorum, exorcismos ignis, incensationes per eosdem, aut simileScer Onias, preces, litanias, ad eosdem effectus, ex praescripto Ritualium &ilibrorum Exorcisticorum Ubi eadem discrimcn statuunt inter amuis leta sacra in Papatu usitata ic probata, thus, Psalmos, panem & sal benedimam,ramos palmarum, pulsus campanae,

initium Euangelii S. Johannis&c quae Destio Iib. I. cap. . S iij.p. a. q. - & Iib, a. desendit: & inter inna ac pentacula Cornelii Agrippae , nec non inter figuras & situs

insuflatione in aquam observandos, item characteres ignotos Graecos in dedicatione Templi scribendos; & inter cer-- tas figuras, situum, positionumque disserentias ac modos, item peregrinos characteres Magorum, quae omnia uno . ore Summistae& Theologi eorum, excepta figura crucis, condemnant Z Non ovum ovo similius est, &chimaerica sunt, quaecunque ad separandas causas obduci solent, discrimina. In ipso Concilio Tridentino non defuisse, qui

abusum Scripturae in incantationibus tollendum censerent, repugnantibus aliis , & usum formularum receptarum Pium, licitum , religiosum csic, contendentibus, S.' M. Ianus Hi or. Concit. Trid. lib. y. fusius Commemorat. Ιἰὸ Νη- LXX. Fortuitis significationem assingcre, inter Macharacteres de charact. Mag. M. LXXx IX. retulimus αμπηηt , merito. Si quam enim ominandi vim insitam illa habent,

naturalis illa, vel stipematuralis Divina, vel Magica

492쪽

BABYLONIS MAGNAE. I

erit. Naturalem nullam inesse, ominatores ipsi fatentur, qui a Casu talia dependere, Si rationem inclusam effectus haberci nullam agnoscunt. At nec supematuralis illa est, cum nec a providentia Dei ordinaria illa proficiscatur, &extraordinariae in iis vestigium nullum appareat. Magica ergo ει superstitiosa omnis est. Et tamen C etanus Cardinalis fortuitis & ominationibus favet. Sic enim ille m

mm. v. siversitio scribit: Potest homo absique omnipr sagio cavere prudentes ab immineWibus , dubitando , ne praesens accursasi lanum futuri ex communi utriussique ea a caelesti , vel etiam Divina providentia; uisquis eadens corporaliter timeat aliquem easum in statu , vel honore G c. propterea tamen non desistat operibus trudenter vendis , sed cautiiss vigilet. Potes enim esse , ut se ca-

sussi effectus causae futuri casus '. Spropterea significet

illum. De qua sententia meriro verba illa Ciceronis de BL , vinat, usurpem: Nonne hoc uscipimus pedis ossen-. sis nobis , S abruptio corrigiae , S se utamenta observanda erunt. Sane hoc ipsum gentiles κληδονιξομενοι contendebant, quamvis scilicet pedum offensionem Divinam iram portendere, & casum quemvis effectum esse causae

futuri casus , fierique posse , ut illum significet. Quis Vero casibus fortuitis ejusmodi significationem indidit Z LXXI. Quid quod Magiam per remedia illicita depellere Hierarchici conantur Z Ita enim Deirio lib. vj. 3. re- marisa δε- media quaedam adversus Magiam Ecclasiastica, morbo ipso laborantia, hoc est, Magica impietate tincta ipsa, adversus Godelmannum tuetur acriter. Busaeus quoque in Panario , seu Arte medica, variis animi morbis opposita, remedia adversus veneficia colligens, inter alia numerat

Missae incruentum sacrificium , oleum infirmorum per E- Iiscopum benedictum , Exorcismum Ecclesiasticum , quam benedi Iam tum baptismalem , tum lustralem y AE

493쪽

gnos Deseisini ritu certis temporibus a Summo Ponti ebre dictos; Reliquias Sancrorum; Amuleta sacra colgo apsensa, veluti Sumbolum Apostolicum , initium Euangelii Iohan is , Psalmi alicujus particulam , Eriles cereas Agni Dei , campanarum benedictarum pulmum s Male cis illatam vim , ut agna maleficii , i Vmque maleficium

solunt. Quod postremum remedium, dcitructionem sciliacet signorum maleficii per maleficos ipsos id facere compulsos, olim quidem, fatente Delaione, a Johanne Hesiel de Lovanio, Wilhelmo Estio dcc. improbatum merito, hodie in Papatu communiter receptum est , & ab eodem Detrione, nec non Raphaele de la Torre, Binssessio, ac

inprimis Maidero, non Christi , vel Apostolorum, sed Scoti, obvii lib. iv. dist. 3 . at crit, superstitiosum esse , squis dicat, non esse maleficium supersitione depelgendum ,

authoritate defendit. Diaboli sanἶ ope haud unquam Dia- . bolum ejici, Christus ipse Matth. x II. 26. 27. profitetur. Illi tamen diciunt, daemonem compellcntes, ut malaficia solvat 1 & quandoque etiam daemonem potentiorem cingentes exorcismis suis, ut impotentiores expellat. νε-Γιτο- LXXII. Olim quidem Galba, exprobrante apud T 7. . .' --Hissi θ- 37οῦ . Othone, remedia vocabat, quae m. ι- ἐ- lii scelera. Ita Busaeo , Dctrioni, Romanis remedia adversiis maleficia audiunt, quae ab iisdem usurpata scelcra potius , ac ipse Magiae morbus appellanda fuerant. Id vero de singulis jam probatum, de universis uno efficacissimo argumento demonstramus, quod videlicet per remedia ejusmodi verbis, characteribus, ritibus, rebus, quta in singulis iis praescribuntur, vis Si operatio talis adscribabatur, qualem ncc a natura, per sanam rationem, nec a Deo institutione ac promissione qualicunque Divina, per revelationem omni exceptione majorem, habere cingnoscuntur, qui gineralis Magiae character est. .

494쪽

BABYLONIS MAGNAE. 473

LXXIII. Accedit his omnibus grave prosecto illud quod Hierarchici Magor notorios 2 professos, scripta Magica notoria insisu suo fovent. Cujus rei nunc fidem

Paucis faciamus o lcm re primit m male cia, incantation in Ecclasiam irrepserint, jam supra ex Authore Fasciculi temporum CCHectaVimus , Seculo scilicet Undecimo effoeminato illo. Praefuit illis temporiabus Sedi Romanae Sylvcstcr ii. Magus haud incelebris , quod Sriptorum Pontificiorum authoritate mihi confirmandum est. LXXIV. Qui a Srlvestri hujus, cui ante Papatum Ger--ἰώ berto nomen erat, temporibus proxime abfuit, & non casdem adversus ipsum , quas adversus Hildebrandum , Misam,

causas odii habuit, Cardinalis Benno in vita Hildebrandi, ivs V sic scribit: Gerbertus pauo post complerum millenarium Gendens de ab so permisonis Divinae , quatuor annis ηρην, '

sedit , mutato nomine dictus Θλester secundus. Et per Izzz.

uae multos decepit , per eadem daemonum resonsa dece- s.cν-Rptus, morte improxisa , Deijudicio eu interceptus. Neque id Benno solus , Hierarchicis invisus satis , prodidit, sed magna cum ipso Historicorum turba firmavit. nerus Rotlfink, Author Fasciculi temporum, S lvester , να- . i ιLinquit, factus en Papa , auxilio Diaboli , cui homulum fecit , ut cuncta ei ad votum succederent. Romae in 1 cmplo S. Crucis in Hierusalem , ad dextram ingredientibus basilicam Subterraneam S. Helenae, ejusmodi, Laurentio Schradcro Monum. Dat tib y. narrante , Inscriptio, a Bemhardino Carv ola Cardinale posta visitur : Anno Domini tempore Othonis iij. Sylvester Papay. qui fuerat antea ejusdem Othonis praeceptor , nou satis rite forsitan Papatum adeptus , a SPIRITUIraemonitus , qua die Hierusalem accederet , se fore moriturum s nescios forte hoc sacellum esse Hierusalem secandum , sui' Tomy. II. oo o Pontis

495쪽

Tontificatus anno quilata , statuta die rem hic Disinam faciminis ipsa dis moritur . A si itu, im uit, praemoni. t tias, non illo quidem Sancto, sed ejusmodi , qu olim Py- thias suas. afptavit Apoll6. Lorcias. Sic enim ., quemadmo. dum dignum suis meritis exitum invenerit Sylvcstex, inter alios narrat Benno: Re 'onsum a suo daemone acceperat, se non moriturum , nis prius in Hierusalem Suis ab eo

celebrata. Hac ambage , bac nominis aequivocatione

I ks , dum civitatem Hierusa. biraedictam credit; Roma in Ecclesia I quae vocatur Hieroalem , Missam faciens in die sationis , ibidem miserabili. V horridis morte praeventus , inter ipsas mortis angustiassunticas , minus es linguam sibi abscindi per quas sacrificando daemonibus,

Deum inhonoraxit. Addit Martinus Polonus, qui Archiepiscopus Consentinus, & Innocentii. IV. Poenitentiarius ruit, Chron. lib. iv. pag. Lateranensi GH sia sepultum esse ; S tam ex tumultu ossium , quam ex sudore , vel humcctatione ipsi his sepulchri, deinceps mori turi Papae praesagium colligi solitum . idque in eodem se Fulchro literis se exaratum , quo ostento, num significaverit Dcus, misericordiam consecutum esto Sylvestrum uti assirmat illo,o an Diabolus poti is significaverit, cum Pomti cibu kccessoribus eandem necesiturine bi essee , quae cum Sylvestrofuit, uti Roberto Barno in vita Sylvestri hujus visum, quaerant alii. Ego cum Platina in Papae hu-j v vita dico: Verumne hoc sit , ansecus , Pontifices viderint , ad quos pertinet. Tantum quae ex Alberico Mon cho trium fontium, in Magno Chronico Belgico, a Joh. Pistorio edito, recitantur, hic subjicio: In dextero latere Ecclesiae Lateranensis prope astare Sancto M , Vincentii S Anastasi Marorum, sepultus,cet Gerbertus Archiepiscopus , qui Papa essemιs , S Deser appetiatus fuit. Bod autem tumba ejus quasiguttas cachomarum e

496쪽

BAaYIONIS MAENAE.

Imitae , quaπdo Papa , aut magnus Cardinalis moriturus fatis probatum est, ου tis su atam. Dicitur cliam, euicunque tumbam ejus vi sita verit Nominicam orationem dixerit u quoties hoc fecerit , indulge 1dirim obtinere a6quot dierum is summis Pont cibus consitat Vatina, Gerbertas, inquit, ambitione S Diabolica domanandi cupiditate impulsus , largitione primo quidem 4 mch iepi palam Rhemensem, inde Ravennatem adeptus , ut catu- postremis , majore donatu adjuvamre fiabolo consecutus est , hac tamen lege , ut post mortem toltu . . iEius esset , cujus flaudibus tantam dignitatem adeptus

erat. Nicolaus Lyranus ad a. t sacrab. cap. xib. per Alchimum, qui Demetrio coronam aureain, dc palman obtulit, ut per hoc suminim Sacerdotium obtinctet, scri- .

bit , significati ambitiosum in tostium , ut Gabolo sciast sacri cium, ut per Mesromoveatur ad dignitatem p suo inquit, refert Guisiermus in Chronico de quodam nomiae Gerbertus , qui ser hoc ascendit ad Ogrchiepiscopatum Rhemensem , postia ad Ravennensem, S post a fatum

palem. Sed & apud δ' neam Sylvium in Commentariis de gestis Concilii Basileensis legimus: Nec nos furat, Agarcellinum usis Caesareo idolis thuri obse , anum vero, quod majas horribilius es, Diabolica ude Romanum Ont catum consiendisse. Naucleres, cui res 'natisiuas narranti, magnam fiam Pontificii 'nies rinme solent in Chronico, ipso'Surio Carthusano obstetricante, cdito,

rem totam ita narrat, ut extra dubitationis aleam candem

ponat. Interim inquit, ipse Magica tam studiose secta-tM , at illorum regulis omnem vitae rationem moderaretur, quem eri Iegemiabolas ad istam devinxit, ut post mortemseus Met. Et m Monransentu consuit , quandiu in humanis futurus esset , ille ambiguo , ut solet , mr sonis dis idem, sHierusalemn attigeris. scidit igitur, '

497쪽

&c. Subjicit: Hic inter euro cientia liter rex ua aer cis connumeratus esset,ssuam scientiam arte fiabolica nonfoed set. Addi plures alii nus rei testes,Vinccntius Beukvacensis, Galfridus, Malmesburiensis, Antonius Archi piscopus, Henricus Erphordiensis, Carthusianus, Stella; alii possent, hoc etiam inter alia commemorantes, Sylve strum artem Magicam hausisse ex libro, quem Hispali sun furatus crat, Diabolo inde homagium praestitisse, & caput

aeneum, per quod daemon consultus respondisset, in cun- clavi habuisse.

P LXXV. Sylvestrum h/ud longo adeo intervalo excopii Benedictus IX. Theophylactus antedictus. De eo iadem, qui supra, Cardinalis Benno in vita Hildebrandi Sacris daemoniorum fuit deditus Umontibus mulieressos se currere fecit , quas mulcis artibus adfui amorem eia gerat. Tesantur hoc libelri inventi in domo ebus , postquam vitam ma vierat. Is, dum ad Ecclesiam rediret de S Luarumsecretis , ubique secuis habens praevium Lauren -

. tium Principem males clorum , cum eo etianr Publicὸ de

Mathesi di utabat de complice S discipulo suo Papa

securus Haudebat etiam publice in contextu Episcoporum Cardinalium S Senatorum auguria sua magni care. Denique , inquit, is Diabolo in dimissuris oratus, - - chipresbyter in exilium missus , Laurentius in fugam c actus. De conditione qus post mortem narratio apud P trum Damiani in 's. s. ia Fratres Eremi ex relatione Humberti Episcopi de Sylva candida, cap. 3. Biblius.

Patrum tomo iij planE m δης extat, quam, utpote mon- .strum hoc hominis belle depingentem, attexemus. Vacias,

inquit, quidam dum iter ageret , accidit ut juxta mo-dinum equo insidenspertra ret: Ecce repentὸ monstrum immane conisexit: quo vise subitus eum terror invasit , Ssupefactus intremuit. Videbatur autem monstrum itudin

aures

498쪽

BABYLONIS MAGNAE. 77 .

mires aselli Gadiumque desinere , caetera ursus erat. Cumque viator ad hoc sortentum territus obrigesceret,sM--

γε praecipitem formidolosus iniret ; in 'rme prodigium λι-iniae vocis verba mavis. Noli , inquit, o Vir, em mescere,hominem me olim fuisse sicut S ipse nunc es, procul dubio crede. Sed quia besialiter vixi , post fluem vitae bestiaetraeferre steriem merui. Porri cum illa perquis ret , qui uisset; Ego , a Zr ille , sis nomine Benedictvis fui , qui nuper postolicae Sedis apicem indignus obtinui. Inquisitus autem , quid jam retributionis haveret: Nunc, isquis, inque ad diem judici re dumosa atque ualentia, per sulphurea loca foetorem exhalantia ; atque incendiis coη Srata rapior atque pertrahor. Post extremum vero Dinoum corpus meum simul S animis irremediabilis cruciatus , fgehennalis barathri me brevocabilis olla d glutiet , ita ut nulla mihi recuperationis ira inposterum roset. Post haec verὸ S ejusmodi verba dis ruit. Visim

nem eandem pro certa etiam Author Fasciculi Temporum, Platina, Onuphrius , aliique venditant.

LXXVI. Qui haud diu post Romanam Cathedram insedit, furialis ille mundi incendiarius, Gregorius VII. Hildebrandus dictus, Diabolicarum artium studiis a praed cetaribus suis imbutus, malorum corvorum pessimum Ο-vum, quoties vellet, ic de eo Benno seribit) manicas suas ris iebat , S in modumscintillarum ignis di Fliebat, siis miraculis oculos simplicium velut stino nΛfitatis Illi scabat. Et quia Diaboluster Faganos Grifum publice persequi non poterat ,per fassum Monachum sub habitui monastico , Dbsecie religionis a nomen 'Christi raud

lenter subvertere di ponebat. Hiccine, quaerit haud immerito Celeb. Usserius Armachanus , ignis ile erat, quem Christus venit missurus in terram Luc. x M. 9.) an ille potius,quem Bestia Apocalyptica Apoc.x III. IS. I .fa

499쪽

ra erat desi dere e Caelo interram in conspectu Idiommino Ceria ut Spiritus S de Bestia hac et os, quae βeducit inc terrae propter Igna , quae datu- es ei ut faciat ab igne Eliae sermonem mutuari voluit: ita Paulus Bernriedenia iis in vita Gregorii 2 o .aa. varia Hildebrandi por-tcnta per ignem edidi a commemorans , Eliae cum identiadem assimilat. Neque tamen unus Brimo Magicam Gregorii impietatem prodidit; sed Episcopi insuper triemra, λ. MLxxx. Brixinae Noricae ex Italia, Gallia & a-nia convenerunt, testCTrithemio in Chronico Hirsam si, eundem accusarunt, quod per artem trafagicam , ne Omantic- , S Daemonam δε ragio , sevim posmi minuaserit s quin & cum, Aventino AmaL Bois . Iib. v. narrante, ut falsum insonachum , t uagum , --πα-- tum , sol torrem prodigisrumque conjectoreia condemnarunt. Similia Marianus 6. A. Io 8 r. & Otho Frisingonsis E piscopus lib. r. de rebus gestis Friderici cas. I. docent. Quin& ipsa decreti concluso conceptis verbis extat a CAnrado a Llechtenau, Abbate Urspergensi, & post eum a Carolo Sigonio de Regno Dat lib. ix. A. I 8 o. nec non Ontiphrio Patavinio invita Gregorii VII. his verbis consignata: Divinatisnem ac somniorum cultorem , manifestum necromanticum , Othonico Diritu laborantem , S iccirco ὼ vera fide exorbitantem , judicamus canonice deponendum S expellendum:'nisi ab ipsa Sede , hiae auditis , descenderit in perpetuum condemnandum. Talis cum tuerit Gregorius,mirum non est, damoniacam ab eodem doctritiam , conjugia casta cicri prohibentem , stabilitam se. LXXVII. Qitae clim ira sint, anticiter criminarursa z, ne Gabriel Naudaeus, Parisiniis, qHi Apologiae suae pro necromaoticis his Pontificibus cap '. sc non crubuit, mendaciis , calumniis S mabitae haereticorum 6

500쪽

inam istam acceptamreferri debere. An tales fuero, quos hvitavinnis clericos plarosque, in communione Papae mor'

tuos, ει quorum Herortimques ipsimet Hierarchici in diu immure NA forte haereticus est , quisquis adversus

ripam testimonium verum enuntiat. Et quo ar mento

Authorum illorum narrationem siti spectam reddere nititur ille Z Omnes ejus colores de praefractie inficiationes similimae sunt iis I quibus idem Agrippam, Chicum, Petrum

de Amno , Anselmum , Parmensem, Mich. Scotum, Trithemium, Iamblichum , Porphyrium , Zoroastrum, intimes & notorios Magos plerosque, purgare non dubitavit. De paradoxis ejusmodi apologiis idem forth ferendumJudicium est, quod de laudibus Neronis a Cardano,&ipsius Diaboli a Brunone quodam Italo Witenbergii d

cantata: Neque minor audacia est Baronii, qui ad Z io 8o. ao. decretum illud Brixiense ab Urspergens Abbate, additis de Gregorii necromantia ex Bennone convitiis, 'interpolatum fingit, quasi videlicet aut solus Brixiensis Sy- nodi sententiam aperuisset ille Abbas , aut apud nos Cardi- malis Baronii antiquior esse de rei, quam Cardinalis Bennonis authoritas; aut denique Benno ille in aperta luce, ν tot hominum spirantium adhue conscientia impune ausus filissct obtrudere figmenta ejusmodi, quae a quovis deprehendi & accusari potuissent, deprehensa autem & acculata a nemine sunt.

LXXVIII. Possent alii etiam summi Pontifices criminis hujus suspecti vel manifesti etiam produci. Ita enim κJohannem xxi. astrologiae luperstitiosae confisum, longam ἀπ VI. P sibi vitam promisisse, fato spem non implente, ex Stella /M '& Valerio, Detrio lib. λ. cap. a. q. a. refert. Felicem V. in Basileensi Concilio Papam factum, constat ab Anti- papae Eugenii complicibus accusatum palam , quod sortilegos de vineficos inde ab adesescentia consulere sueverit. Alexandrum

SEARCH

MENU NAVIGATION