장음표시 사용
541쪽
tur, sed regna per emdem eriguntur, ineuntur, crimit celebrantur, statuta sanciuntur, di itates conferuntur, imperia ρv picato traduntur , privilegia confirmantur, rnuptiae bene' cuiatur 'e. Omnesd que Creaturae Papa- iles M issar interventu coemtur ,i & ab eadem visam & spiris
XXIII. Dogma hoc , . quod verbo Dei 3c religioni
Cluistianae universae adversari, alibi compitavimus, ad plana quaestum occipiendum PlanEcomparatum est. Etenim sacri siculo cuivis tribuιtur immensi illa&vecttari potestas x pronuntiatis Aynque voculis, & Divino inuti . carmine λὸν μηχανῆς uni Christum ipsum ex machina Coeli devocandi, ut ibi spu ituali ratione sub accidentibus panis praesto sit, A maxima quaeque essiciat. Hoc pra .ici quam quod Sacerdoti Divinam existimationcm concialiat , itasti per etiam apud homines superstitione captos per- rsuasionem, commendante virtutem Missae eodem, gignit, quod Licrificium hoc valeat pro vivis & mortuis, pros sis dc aegris, hominibus δc bestiis, quod per illud ammae liberentur e purgatorio, homines preserventur 1 pestilem Ua , quod nicdeatur pecoribus, sebres depellat, dentium, dolorem praevertat, bona perdita recuperet, o lorum ἰlippitudinem curet, victoriam adversus inimicos procuret , conjugia salutaria essiciat. Aliaque ejusmodi Mista, iidem plenis buccis decantant. Cum ei tam LXimia potestate instructus sacrificulus creditur,si con- . . stiterit, cum prece vel pretio adduci posse, ut pro re nata facultarum illam suam applicet, quis non ei se totum, quis non facultates suas aequo animo eidem impenderit Z Undoenaaniscitiim est, in SAcerdotis potestate plane esse, an hac
ratione ungi diramque yelit ξ . . ' : L ..
es sti. Vt Vcila aut , s ipse, applicatio scilicet sacria hujus, clamat. NIam applicatur illud vel toti Eccle-
542쪽
siae, vel singulis fidelibus, unde publicariim 8c privatarum Missarum discrimen incessit. Et privatae quidcm serC In- ,hit eoos finitae sunt. Celebrantur enim pro divitibus , pro paupe- πη quribus , pro navigantibus, militantibus, peregrinantibus, aegrotantibus, negotiantibus , nubentibu S, res perditas quaerentibus, criminis patrati suspicione laborantibus, umbibus aut munitionibus sacrandis, sterilibus, gravidis, parturicratibus , mesticina utcntibus, belligerantibus, foedus ineuntibus, veneficiolceiis , denique ut numero dicam, pro
vivis, de defunctis quibusvis, qu1bus prodesse Mis am ex opere Sacerdotis operato, hoc est, uti Albertus M. in cap. vj. yob. ex plicat, perferitione exserni operis ne motu interno , absentibus , nihil agentibus , dormientibus, de Missa non cogitantibus , sed aliacmnia agentibus, illi sciscunt. Si Missa est de S. Gregorio, animas e purgatorio liberat, Si de S. Rocho, a peste, Si de S. Antonio, pecoribus medctur; de S. Sigismundo, febrim pellit ; de S. Antonio Paduano, amis a rccuperat; de S. Apolonia, dentium dolores sedat, de S. Lucia Ocultas sanat &c. XXV. In universum autem obtinci regula, quam Emmanuel Sa , horis . tu verbo Missa , hiS Verbis parum Mie-
consignavit: Missa ligis plusi radest , pro quibus particulariter offertur. Quod si pro multis offfertur , non tantum , singulis prodesse , ac sipro illis offerretur , docent S reesser , Navarrus , λέo, Toletus , Suaretaus , Scotus. Idque Cardinalis Toletus de Insructione Sacerd. lib. L 8. declarat hoc exemplo: Sicut ore obedianem py quat restr , miniis prodes ad satis drionem singulis , quam uni prodesset , si pro an taurum jejuniassem. Qitis non arcanum subolfacit Z Si pro duobus tantundem valeret una Missa ,
quantum pro uno: pro tribus etiam, quatuor, decem, centum , tantundem valcrct. Si ergo pro centUm laboran- cibus cX aequo una Missa pecuniae, pretio redempta , Vale- 'Tom. II. v v v reta
543쪽
ret, conclamatum esset de quaestu sacrificulorum , at que lentis maxillis comedendum longe pluribus esset. Lxlem, qui supra Emmanuel Sa, II. . scribit: Illud rem tum est, Sacerdotem , si uni debeat unam inissam , S aLteri alteram , non satisfacere , si unam dicat pro utroque simul: Didem Doctores , qui supra. Addit tamen: Duas eleemos naspro una Susis accipi posse , docet Soto. Elemmosynam vocat quaestum pro Misti. Toletus vocat itan tiam , hoc est, contributionem. Sic enim Instruet. Sacerae 8. loquitur: Soto tenet , quὸd pauper potest saltem duas sitantias recipere pro una Missa ad sustentationem. Idem Toletus eodem librocv. 6. negat Missam Per m dum satisfactionis&justitiae conferre; nisi, sic excipit, mortui , dum vixerunt , ad missis sibi celebrandas premnias erogarunt. Tunc enim ter modum satisfactionis justitiae conferunt. Pecuniam ergo erogantibus Deus ipse constituitur debitor, ut Missae pro iis obitae satisfactionis& justitiae rationem habeant, atque sic demum remissi
nem peccatorum promereantur. Hinc actis Missae cariori vel viliori pretio venduntur, prout in ejus celebratione o namenta sumptuosiora, vel miniis sumptuosa adhibentur. Sunt enim Missae aureae, sunt stanneae, sunt cupreae, sunt ligneae , sunt summae, sunt medioxumae , sunt infimae. Accedit regula inter trapegiticas haud postrema, quam
idem Emanuel Sa in verbo Missa, his verbis prodidit : Cui datur certa βmma pecuniae pro Muss isse dicendis, testatios pro pretio minore conducere, qui ad vent , ω σώ- quum sibi retinere. Sic sacerdos quispiam altioris subsest ii
adhibito servientium famelicorum sacerdotum ministerio, non contemnendum quaestum ex Missa facere potest, Iiccripse raro vel nunquam missi ficet. - XXVI. Iam ergo foeda missantium nundinatio in Propatulo omnium est. Si enim sordidum illi quaestum mis usando
544쪽
.sando praecipue non intendunt, cur privatas quaestuosas, quam publicas non quaestuosas Missas, frequentiores: imo has cum illis comparatas sese nullas habent 8 Cur prisatas litissas, communicantibus orbatas, tanquam unice salutares insatiabiliter commendant, publicas non item Z Cur publicis Missis tantundem efficaciae pro singulis, quam privatis pro singulis, non tribuunt 8 An cnim sanguinis Christi sacrificium publich dc sine pretio applicatum, mi norem essicaciam habet, quam applicatum seorsim , dc numerato pretio Z Si, quod Gabriel Biel Lent. χ6. sustinet, non solus Deus, scd etiam Sacerdos offerens Sacris
clam infersona Ecclesie potest ejus fluctum S virtutem alicui , vel aliquibus θecialiter applicare , Ssacerdotis es virtutem Sacri citi obiationis determinare , ut illis via tuis indigentibus praemium reddendum pro hujusmodi
Ecclesiae sacrificio conferatur , cur igitur Sacerdos non determinat, ut uci I lissa publica candem erga singulos Virtutem eXerat, quam privata erga singulos cXerit: vel pri-Vata Pro pluribus celebrata eandem virtutem singuliS communicet: vel una Missa, seu Christus, cujus vitaima imfiniti pretii est , semel oblatus , idem; praestet , atque Missa frequentata, seu Christus identidem oblatus ξ Manifestum est, solam Reginam pecuniam totam hanc dissi rentiam invexisse. Sed & rationem Missi fici reddant velim, quare divitis, qui largius pretium contulit, vel conscientia scelerum pressus, & supplicionim post hanc vitam gravimCtu anxius, altare exstrui curavit, vel proventus Sacerdoti pro se Missanti liberaliter legavit, anima ad sui redemtionem pluribus Missis indigeat, pauperis contra, sive piis ille, sive impie vixit, qui aera, quae Sacerdoti largiatur,
nulla habet, anima, longe paucioribus, forte una,& quan- i sedoque nulla ξ vel hissus animam ob solum pccuniae dc&- stum, diuturniora de pertinaciora tormenta pati sinant: vel c
545쪽
' una, imo quandoque nulla insta, eas aequE ac divitiam Mnimas redimant Z Illud Sacrificulorum animum barbarum, crudelissimumque, hoc sordidissime avarum arguit. Cum dives moritur, vix ullum in Templo altare non occupatur amissi ficibus ad redemptionem animae ejus , non in eXequiis duntaxat, sed etiam trigesima septima, uti appetilant, & feriis anniversariis, quandiu Pastoli fluvius stagnat. Hinc adeo praebendae pinguescere, proventus Altarium, Sacellorum , Templorum, incrementa capere , denique Papa bonorum Ecclesiasticorum administer praebendas &Proventus emungendi, & irrigua illa Pactoli fluenta ad Romanam Datariam, atque inde ad Cameram Apostolicam derivandi occasione oblata strenud uti. Atque querelam hac de re suam jam pridcmAlvariis Pelagius Eru Ecclesiae lib. 3. art. s. consignavit his verbis : Tot h
Hὸ dicuntur Gui . quasi ARI E , veIconsuetudinariae , S ad eo racentiam , vel ad scelera cooperienda , vel propriam juLrificationem , qu)d apud pulum vel Gerum Sacrosanctam corpus Domini jam vi scit. Dixerat paulo anth : Nostra Ecclesia est fgrina superplena altaribus , mi is S sacrificiis. Sed eum hoc ena inscri cantibus , homicidiis , sacrilegiis , immunditiis ,'SIMONIIS,'aliissceleribus. Unum addo insignem, & imo immanem mercaturam Misa- Icm vel inde etiam agnosci, quod in Gallia Sacerdotes non suos duntaxat ex fundis Mitus locant, sed etiam illud , quod vocant os dedos de PQIUe , hoc est, quicquid ex oblationibus, quae fiunt intra 1epta Templorum, corradunt, publicis licitatum addicunt. An foedior rerum sacrarum nundinatio excogitari potest Z r a - XXVII. Quid quod Missa etiam civilis in Papatu nundinationis fundamentum constituitur, ut ad κάρου - seu characterem illum, quo signatus potestatem accipit ---
546쪽
di & vendendi, quae lex Antichristi est A c. XIII. 16.I7. praeprimis rererri debeat. Unde celeberrimae nundinae dissae nomine pridem venerunt. Quam in rem aliquid B. Rhenanus Prae ad Litvrgiam Chuso mi dixit his verbis : Missae publicae tanta populi religione , tam frequenti content Manisolennibus duntaxat diebus, i in Fram eorum legibus , quae t capitula vocitabant, ου aliis scriptoribus praecedentium seculorum , quorum praefinitum terminum nominare opus est y ad G Famyohannis vel ndreae , vel candelarum inissam , aut inter duas L . ariae Suhsas , Absumptionem S Nativitatem intellia gentes , aliquid faciendum intestignat. Gemadmodum autem adsuιlicam Missam tanta populi vis undique confluebat , ita Rubant'mercatores publico peracto sacro, res venal proponere , ex opportunitate sequentiae pularis quaesum captantes. ondefactum est , ut is Gallis SGermanis Missae vocabulam nundinis ac mereatui tribuatur. Vocant enim Missam Lugdunensem , Franc ordiensem , Antis iensem se. ubi merces solenni negotiatorum conventu distrahuntur. Proinde non es mirandum , cur Calixtus Pontifex Romanus prohibuerit, ne Abbas publicas e Vsias colet , S Gregorius , ne Episcopi, vel Clericiis Monasterio idem facere tentent , ne videlicet , at idem ad Castorium scribit , in fretorum rectis nae eorum receptaculis ulla popularis 'aebeatur occasio comventus. Siquid promiscua hominum multitudo , viri , mutieres , adolescentes , S puelia Doram etiam communionem si quibus collibuisset , unis cum sacerdotepercipi barit. Sam vero jus mercaturae, cum jure missandi arcto nexu conjunctum Lerit, maximε ex interdictis illis perspi- re licuit, per quae olim R. Pontifices Missae usum & cultiun in Regno , Provincia, Ducatu, vel Urbe, dicto e rum minus obedientes, suspendere solebant, qua calamitate
547쪽
in nocte illa temporum nihil calamitosius, tristilis nihilita
dicabatur, sol enim & luna illis nigrescere videbatur, si vel uno die Missa carere cogerentur: Ideoque Pontifices hoc ceu fulmine, & maxime penetrabili telo hostes suos terrere, & vires rim frangere consueverunt. Id quod, Resp. Veneta sub Julio I i. non sine damno suo experta est. Qui idem deinceps telum in Ludovicum XII. direxerat, Lugdunensibus minitatus, se, si pergant Regi suo contra Ecclesiam opitulari, Missam, qua hactenus antecessbrum suonim indultu fruerentur , iis ereptam, Avinionensibus collaturum. autem celeberrimas nundinas inatcllexit, quarum Videlicet jus super Missae idolo funda tum erat. Quod si tum Gallia Jesultas concionatores &turbatores habuisset, res plane ex sententia Papae succes. sisset, & Lugdunensis Milla colonias suas haud dubie migrasset.
.uis ... , XXVIII. Accedit & hoc non postremum, quod nono jari,is tantiim Imperiorum , Regnorum, Provinciarum, Urbi- ri'--, potentissimarum familiarum jura, immunitates, j. . m ' previlegia, honor, stemmata, adeoque incolumitas ipsa so 2. - etiam Ecclesiae Collegiatae, quas vocant, & Templo- ά .' 2L rum Cathedralium Basilicae cum censibus, reditibus, Mmemνm ba- privilegiis suis, nec non diversarum religionum diversi ordines cum suis regulis, coenobiis, approbationibus & indulgentiis : denique Clerus omnis & Sacerdotium unive sum cum omnibus suis plus quam Regalibus divitiis, cum Missali hoc idolo adeo arcte colligata sunt, ut nemo hoc vel uno digitulo tangere possit, Vel potuerit unquam, quin haec omnia una convellere, atque sic totum orbia turbare
eati ιε XXIX. Sic fuit Missalis Hierarchicorum nundinatio:
Cui proxima est, quam in cultu externo circa Sanctos riuam, retia eorumque magm; S reliquias exercent. Ibi enim sancto
548쪽
tum fictilia merita, & meritis innixa suffragia intercessionesque ad impetranda beneficia corporalia & spiritualia, publico quaestui novi hi publicani exponunt. Neque cnim
hic etiam consilia eorum tam alte abscondita sunt, quin quivis, etiam sine emissiliis oculis dispicere possint, dum . modo ne data opera coecutiant. Et sane nisi cultui huic Divorum, imaginum 6c reliquiarum eorum crasse idololatrico temporalis emolumenti m Isterium subcsset ejusmodi, quale olim etiam cultui idololatrico Belis , Babyloniorum Sacerdotum impia machinatione , silbfuisse , in Epistola Jeremiae v. 28. &c. narratur , mirum profecto est , a Christianis Sacerdotibus cultum istiusinodi retineri, qui Dei verbo tam manifeste repugnat, primo & secundo Decalogi praecepto e diametro adversatur; & immane adeo scandalum piis & sobriis Christianis, ipsisque denique infidelibus Judaeis &Turcis objicit.
1 XXX. Sanctorum invocatio cum imaginum & reliquiarum earundem cultu conjunctissima est. Quemadmodum autem cultus ille universus sua natura ad quaestum faciendum comparatus sit, nullo negotio cognoscere poterit,
quisquis secum reputaverit, statuam litus vel illius Sancti, putaB. Virginis Mariae, S. Petri Janitoris Coeli, S. Iacobi, Sebastiani, Rochi, aliorumque quorumvis scite adeo
de decorh exornatorum 8c satis vivis coloribus depictorum, aptam natam esse movere M irritare populum ad fornicationem spiritualem suapte natura, cum verbo Dei non dirigitur & lenocinantium contra ductorum suorum consilio de exemplo seducitur, proclivem, ut non solum ora sua in orationes resolvat , sed etiam manus sportis & oblationibus muniat, anxio scilicet jam metu imbutum, ne Sanctulum suum vacua manu adeuntes, minus propitium ad facienda desiderata experiatur. Inprimis si potentior accedat
illecebra, & arte quadam idolorum quaestores efficiant, ut imago
549쪽
imago nunc frontem caperare, nunc suavilis arridere , pro donorum tenuitate vel amplitudine videatur , vel statuarum cultores, suspensis in omnium conspessii donationibus, . dc donantium religiosorum, liberaliumque clientum nomianibus publice contignatis, ad aemulationem provocent.Neque levior ad liberalitatem exercendam stimulus erit, si quaestores iidem publicam fidem secerint, quod hic vel ille Sanctus eXimiam virtutem, haec vel illa miracula patrandi, huic vcl illi morbo medendi, his, altuque anguitiis & lamitatibus succurrendi habeat, magnaque insuper Indes- gentiarum vi, ab carundem diribitore Papa dotatus sit. Oam haec aliaque potenter in animos superstitione imbutos influant, ut vota in morbis, periculis, calamitatibus huic vel illi Sancto S: Patrono nuncupent, & ad Sanctoriam Templa vel Sacella , corum imagines ac resiquias, Per grinationes religiosas promte instituant Z Ubi introducti ad visibilem quali Sancti illius praesentiam , non poterunt prae pudore, quin ob beneficia ab cojam praestita vel prae-itanda, pro facultatum suarum ratione, pretium offerant, certa spe freti, fore ut par vel majus pretio mercimonium
XXXI. Manifestum hinc est , cultum Sanctorum,
imaginum de reliquiarum corum ad mangonum seu mCrca: ξ , . torum horum Babylonicorum incudem formam exactam-β-bram; quc cse. Sed & opportunitate illa mercandi ab aliquot iam seculis iidem utuntur strenuh, & Sanctorum illo cultu de stinguntur ad insaniam usque, majore profecto Iucro εὐρων aedituorum Clericorum, quam pietatis. Etenim Priamo,ipsaApotheosis,seu Canonigatio Sanctorum,quid aliua est, quis ars , qua Sancti creantur non sine Regiis Regum & Principum muneribus, Papae, Bileamihic viam insistenti, oblatis, ne non per auream scalam thronum suum Sancti constendere cogantur. Nili enim.
550쪽
Ρnctis illis primum essent propitii cultores sui, riim sanctitas intra privatos lateret lares, lateremque Iavaret, qui pecunia non numerata suum in album rererri candidatum
m peteret. Exemplnm in Apotheosi Francisci Salesii Hiltoria Papatus FCCLXXIv. repraesentavit. Ncque ipsi hoc Jesultardissimulabunt, memores, non sine ingentibus impensis suis, novos suos Apostolos Beatitudinis & Sanctitatis suae gradum conscendisse. Quidni autem isthocΤὰ seu Dei sicandi artiscium magno constet, clim ii, qui yc creantur Divi, & quorum ipsa ossa vestes, supellectilia canoniZantur, regnorum, nationum, Provinciarum,
urbium, arcium, collegiorum, sodalitatum, communitatum , opificiorum, religionum, ordinum, Episcop tuum , studiorum, facultatum, commerciorum, merem tricum , Militiae, terra nascentium, aurisedinarum, illustrium familiarum , ipserum que animalium Patroni, Diisque Tutelares constituantur, adeoque ad Divinam a thoritatem evehantur ΘXXXII. Neque Canonigatio duntaxat, sed Canoni- 'De zati etiam Divi, eorum imagines & reliquiae ingenti tu cro mactantur. N ihil dicam de sestis Sanctorum, quorum nullum non est destinatum nundinis : nihil de exactionibus, cum forte per Dioecesin Episcopi alicujus nova effertur Sancti celebritas, ad quam passim fit concursus. Tummim sic Germani in Gravamine suo LII. conqueruntur)Episcopi aut Praelati eb loci oblationum omnium tertiam, aut certὸ quartam partem Hvendicare praesumunt. Di religiosis ad loca Divorum imaginibus & r liquiis inclyta peregrinationibus. Sunt autem eae secunis dariae pene innumerae : primariae, Busaeo distribuente, quatuor, Hierosolymitana, Romana, Compostellensis MLauretena. Scopus omnium unus idemque est, beatis quibusdam , & ad compendium quaestiumque affabre confictis Tom. II. xxx nugis