장음표시 사용
281쪽
v. 215 seqq. Abrepta ab Herculo malu secundum receritiores Hesiodo statuens, colorum imitatiotio eum Ex Primeris,
Apollonius Rhodius IV. 1397. παγχρυσεα ρυετο μῆλα dixit.
v. 337 seqq. Oceano, Veteribus habito ori uis aquae principio et elemcuto, Tethys, naturae vis omnia niens ac nutriens, coniux tribula etiam ab Homero Il. Σ. 201. Ex his parentibus ortos ait Hesiodus Fluvios, quotquot sint, nec minore numero Oceaninas, Iacuum ac sontium praesides et Omnino nutriente humore sertilem terram exhibentes atque hinc κουροτροφους su. 337. 346 seqq. 367 seqq.), unde haud esticitur quidem, rospexisse Poetam aquarum meatiassuhterraneos, e maris stando ductos, quales cogitavit Virgil. IV. G. 465 seqq. 481. attamen videri potost Hesiodus, devivatum ab Oceano, tanquam sonte, omnem per terras fluvi rum et lacuum sontiumque humorem credidisse, cum Homerus quoquo 1 l. Φ. 195 seqq. dixerit βρ θυρρέπαο μίγα σθενος 'λεανοιο, 'Eξ oc περ παντες ποταμιοὶ κα πάσα θαλασσίου καὶ πασαι κρῆναι κοὐ φρεἱατα μυακρα ναουσιν. Utrum autem huc reserendum sit, quod idem Homerus Il. E. 201. Oco
num θεων γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν dixit, an id latiorem
etiam sensum habeat, quo postea Τhales aquam dixit osse rerum omnium principium et Virgilius hinc IV. G. 481. Oceanum Patrem rerum, quaestio ost nec expeditu facilis, ct corto Homerica magis, quam Hesiodea. Noverat autem Hesiodus, Permagnum esse, ut lacuum et sontium in terris, ita fluviorum numerum. Itaque definite, ut imula, s v. 364. 368.) ter mille dixit esse lacutim praesidos Nymphas totideroque Fluvios: celerum ex Ut quo genere non nisi pauca uaque celebriorum nomina ad posuit, primo fluviorum v. 338 seqq. , deinde Oceaninarum v. 349 seqq. , unde sane liquet, quinam Hesiodo memorabiles in primis fluvii sint habili, non vero, qui notitiae
282쪽
nuviorum modus ei, vel eius aetati fuerit. Namque, ut Graeciae fluvios Hesiodus praeter memoratos haud dubie alios noverat, ita extemrum quoque novisse plures Potest, quorum nulla in eius h. l. versibus facta mentio. Possunt autem rationes colligi probabiles, cur Poeta memorat sceleris praetulerit. Sunt enim hi primum nobiliores Graeciao fluvii, Alpheus Elidis, Achelous ot Euenus Aetoliae, Peneus Thessaliae, Ladon Arcadiae, tum vicinarum Graeciae regionum, Macedoniae Haliacmon, Thraciae Strymonet Nessus, deinde in illa Asiae Minoris ora, unde Hesiodi pater in Graeciam venerat, fluvii Maeander et Hormus Lydiae, Caicus Mysiae; porro ex Ida, Troadis monte, decu rontes fluvii, quos nobilitaverant de bello Tmiano narrationes, Rhesus, Rhodius, Heptaporus, Granicus, Aesopus, Simois, Scamander Cons. Il. M. 22.); tum et in Pontum Euxinum ossiuentes, ab Argonautica expeditione colebrita
tem nacti scons. infra v. 992 seqq.) fluvii, Sangarius Phrygiae, Parthenius Paphlagoniae, Phasis Colchidis, Ald cuset Ister Scythiae; denique memorantur inter exteros, qui non longissime a Graecia remoti essent, sacile principes fluvii, Nilus, quom in Odyssea quoquo Δ. 477. E. 201. sed sub Aegypti nomine memorari videas, et Eridanus, quem
Italiae Padum esse equidem non dubito, cum hanc regi nem Hesiodo notam fuisse declarent infra v. 1011 seqq. Ceterum hos fluvios recensuit poeta, nulla secundum rum vicinitatem ordinis ratione habita, sed, ut maxime exapta nominum iunctura carminis λήιότης sequebatur v. 338. Nili nomen, ignotum Homem, Primum, qui ri verit, Hesiodum fuisse, tradunt huius loci memores Posidonius apud Strabon. I. p. 20. p. 5l. Almelov.) Scliol. Pal. et Q. ad Od. Δ. 477. Eustath. p. 1510. 10. Apollonius Lex. p. 53. E m. Gud. p. 14 In .
283쪽
Ad Hesiodeam autem de Phaethonte sabulam, non ad h. l. perti uero videtur, quod Eridanum memorasse dicitur Hesiodiis apud Hygin. f. i54. Scliol. ad German. v. 36G. Lactant. Placidum Narrat. Fabul. Ovid. p. 796. Staver. v. 342. θεiον τε Σι λουντα citat Milol. Veri. ad II. M. 22. quo loco omnia la. I. agri Troiani fluviorum nomina ab Homero mutuatum vult Hesiodum, ώς αν νεωτερον τουτου. v. 344. ad Λαδωνα Gl. Par. C. 'Αρκαδίας τῆς ανω. Cons. Dionys. Perleg. v. 437. v. 345. 'MA κον, quod nonnulli Codd. habent, si Prosectum ab Hesiodo censeatur, nihil obstat, quominus cum W solitigio eundem habeamus ac, memoratum ab Herodoto
IV. 92., 'Ἀρτιο κον, sed non potest hic fluvius, auctori illi dictus in Hebrum εἰροδειν, idem haberi ac Dionysii Perim. 344. ' Αλι υσκος Panticapae ct Agathyrsis Vicinus. v. 346 seqq. Fuit haec antiquitus, non per Graeciam modo et Italiam, sed otiam per septentrionalem Europam Passim
recepta diuque retenta opinio, esse, Praeter o lites ac maiores Deos, rerum universitati prospicientes, multa, in te ris degentia, inferioris Ordinis numina, quorum praesenti cura ac benignitate sertilitas agrorum aliaque Commoda certis locis obvenirent et conservarentur: quae numina Ob hanc almam altricemque naturam tum muliebris sero sexus habita sunt, tum eximie praeesse credita irrigantibus singulas regiones aquis, quod hinc maxime et ubertas aguis et potus hominibus sufficeretur. Has Nymphas, quae cum
Apolline Fhoebo , lucida dioi tela moderante, et singularum regionum fluviis κουροτρος- partes explerent cv. 347 seq.), Hesiodus Oceani filias habuit, ab eodem igitur, ac fluvios,
284쪽
benigno terreni humoris principio ortas, tum Perinde atque illos terrae magis numina, quam maris v. 346. 365. , quarum proinde Nympharum natura alia esset ac Nereidum, nec nisi hactenus ab natura Meliarum seu Dryadum diversa, quod hae sylvas tantum servabant, oceanides Passim Vagae, tum sylvas, tum alia terrae loca obibant, ac modo in terris modo in aquarum profunditate versabantur. Smundum
hanc, Pervulgatam, ut videtur, de Nymphis, Oceano genitis, opinionem intelligitur, quomodo illae a poetis comites dari potuerint Naiasin ac Dryasin, legentique flores Proserpinae et venatrici Dianae. Vid. Hom. H. in Cer. 5. 419 seqq. Callim. H. in Dian. 13. Virgil. IV. G. 344. 381 seqq. Ceterum, ut aquarum Nympha Egeria credita fuit Numam
consiliis instruere, sic universe providum iust unaque et Ope consilioque promptum habitum est Omne hoc Nympharum genus, quam naturam Oceanides quidem a patre duxerint, uno Titanum omnium maxime Prudenti, iustoque. Perlinent huc nomina Oceanidum Πειθω sv. 349.) Ζευξαν, 'Iδυια
quod per Στυγα v. 361. in Dii iurabant. Praestantissimo patre genitas Praestantes filias probabiliter memorantur si hi coniuges adscivisse Titanum ac Deorum primarii, Thaumas
quosdam etiam Pluto v. 355.), unde Tantalus Progualus. Vid. Hygin. s. 82. et ibi VV. DD. Solo et Perseide genitus Aeetes coniuge ipse quoque dignus habitus est Oceanide Iduta v. 958.) paremque ob causam uxore Callirhoe non indignus habitus Chrysaor v. 287.ὶ. Alias, memoratas
hic, Oceaninas tametsi, quae res maxime nobilitaverint, de plerisque haud satis nunc lenemus, altamen hoc tenere nobis videmur, nullum hic ab Hesiodo positum esse no-Diuiti geo by Gorale
285쪽
tur quidem ab Homero II. in Cer. v. 418 seqq. int. ---nides cum Electra, Callirhoe et Styge etiam Admete, Ianuis, Urauia, Rhodia, Galaxaure, Melobosis, Pluto, Ianira, Acaste, Chrysuis, Calypso, Tyclio, Ocyroii. Πεβους Sun. De antiquissima religio suit apud Athenienses et Sicyonios. Vid. Pausan. I. 22. II. I. Do Tυχῆς iv. 360. apud Gra cos cultu cons idom IV. 30. VII. 26. Asia v. 399.ὶ ut Promethei uxor colubratur ab Herodoto IV. 45., ab aliis, ut uxor Iapeti. Vid. Apollod. I. II. 3. Dione sv. 353. apud Homerum mater est Veneris, quam Theogoniam etsi non agnovit Hesiodus, at Dionen tamen ut ἐρατὸν amrabilem novit, eique ob hanc praestantiam Iocum dandum inlevoceanides censuit. Simile quid obtinuisse in Europa sv. 357. potest, ut illa Hesiodo non quidem Agenoris silia, sed tamen digna fuerit habita, quae inter Oceaninas reservetur, nec sere dubito, quin ab Hesiodo ot aliis in hanc honestissimam classem relatae fuerint plures heroici temporis puel-Iae, sive, ut Ovidio Ep. Her. I. 27. dicuntur, Nymphae, illao maxime, quae ad antiquissimam gentis alicuius originem pertinebant. Cons. Apollod. II. I. I.; III. VIII. 1. Scine
memorata hic nomina oceanidum sunt nonnulla quidem manifesto spectaritia vel ad naturam aquae et sentium, ut
praeceps de rupe; ΙΠληξαυρη, Γαλαξαύρη v. 353.ὶ auras lapsurivi illa impellens, haec relaxans; Κεμιχὶς v. 355.) a κρόκωstrem; vel ad almam et κουροτροφον Oceanidum naturam,
286쪽
luae simpliciter nomina haberi puellarum possunt, ut ha
Itaque nescio, an nimis argutati sint interpretes, qui nomina Oceanidum h. l. et apud Homerum I. c. sine eX-ptione omnia ad aliquam aquae vel fontis virtutem res venda existimarunt, quod in nonnullis nominibus aliquam
veri speciem habere potest, ut in Ξανθη sv. 356.ὶ item in Θο v. 354.) et Ποαra v. 352.), at vero in aliis non nisi
cum hallucinatione tentatur, ut e. g. - v. 349.ὶ L. Barlaeo ad h. l. nomen habere visa est a maris p) ferocia, I. H. VOssio ad Hom. II. l. c. ab invicta in perenni fonte aquae abundantia, GOetilingio, quod non, ut Πειθω, fossa se
includi patiatur. Mihi Πειθ ii quidem haud magis sontis
esse Nympha videtur, quam aut aut Περσηις v. 356.), in quo nomine utique haerere videas interpretes. Puto equidem, sub eo cultam alicubi fuisse Persae filiam Hecaten, atquq inde factum esse, ut diversam ab Hecate Deam vel primus, vel post alios arbitratus Hesiodus dandum ei quoque nomen inter oceanidas censuerit. Similiter Ουρανιη, quam item Oceaninam cum Homero H. in Cer. 423. Hesiodus sacit sv. 350. , mihi videtur non imbribus nutritum vel quasi coelitus ab alto lusum fontem indicare, sed cultam variis Graeciae locis Coelestem Deam, quae a posteris 'AφροδΘηοὐρανιη, antiquitus simpliciter οὐ ρ-ιη dicta fuerit et sic multis divorsa habita a Venero. Cons. Pausari. Ι. 14. III 23. VII. 26. Alias Doctorum Virorum super quarundam Oceanidum Dominibus hallucinationes infra ad singula indicabimus suo IOCO. v. 347. κουρίουσι, Scholiasios male intellocius Guyotum et Clericum induxit, ut exponerent κειρουσι. Est κουρι tu δ' noscere vel vigore facis. Diuitigod by Corale
287쪽
v. 349. 'Iανθη dicta, ut 'Pοδ-θη, Κυανθη, quod tenendum. ne quis cum L. Barlaeo ab ἰανω derivatum putet, vel cum I. H. VOssio ad Hom. H. in Cer. v. 418. repositum hic velit καὶ και 'Iάνθη. Habuit σον olola digamma. Cons. infra v. 844. Muetaeli. p. 458. v. 351. 'Rδεια Oceanina setiam apud Hom. I. c. V. 419.)ad Rhodum insulam reserenda visa est Goetilingio. Sed potius dicta videatur ab roseo colore, ut 'Poδ 1 apud Homerula d. l. v. 422., 'Pοδἱα et 'PO A1, Danides, apud Apollod. II. I. 5. v. 352. Ζευξω certe non potest osse biflda, quod Gett-
litigio visum. Potius sit, ut Hermanno placet, e duobus fontibus unita. Simplicius tamen et analogiae convenientius existimo, ut cum Pasore et L. Bariam exponatur activa significatione iugaris, coniugans, ut indicetur Nympha eiusdem
sere indolis ac Πειθω. v. 356. Περσαίς τ' Ιανειρα τ') Est, G illingio iudice, Περσεις ad Persidem, 'Iάνειρα ad Iouum regionem, ut 'Po-δεια ad Rhodum, Δωρὶς ad Doriensium terram reserendum. Hemanno in Cens. G tilingianae, omnia haec sontium esse nomina censenti, Περσηίς est ρerrumpena, ut sit a περω, πειρω. Possit item secundum etymologiam a περθω repeti, quod L. Bariam placuit. Sed sic nomen minus conveniret κουροτροφα . Analogiae repugnat Scholiastae, a περαω Pep tentis, ratio. Quid mihi videatur, supra dixi. Perseidem non habet Homerus d. l. 'Iαγειρα, memorata Η. in Cer. V. 422., non dubium Hermarino videtur, quin dicta sit ab ἰανω. Neque repugno, cum similiter sint 'Iλαιρα ab ἱλαω, Δαειρα
a δα P. Vereor autem, ut satis recto I. H. V sius ad Il. in Cor. l. c. ab ιαω vel ια νω ol ανηρ repeti vcrit.
288쪽
v. 357. M-θω et v. 358. Τελεσθω probas esse formas, erudite ostendit Muetetellius p. 148 seqq. , ubi tamen ille, de nominibus feminarum in eo exeuntibus disputans, haud satis expedire milii videtur, unde sit illa semininorum terminatio in ω pro vulgari tu α vel 11. Equidem illud ω contractum puto ex oη. Certe p babiliter dicas, esse
similiter sit Mis&rθω pro Mενε θοη, Πλεσθὼ pro Tελε θοη, quomodo congrue dici promptae ope et consilio Oceaninae potuere, ut viri 'Aρκίνοος s. 'Αρνειθος, ΓΠειρίθοος s. Πειριθος. In Πειθαν autem, Πρυμνω, 'Iππω, Ζευξω, Πλου- τω, Καλυ νω aliisque similibus, terminationis ratio hinc, ni salior, petenda est, quod antiquitus haec quoque nomina in fine oη habuerunt, ut sic primum Πειθοη, deinde Πειθω dixerint. Cum Mενεσθω contulit Muetaeil. p. 149. viri nomen Mενέσθης apud Hom. Il. E. 609. et alterum nobilius,Mενεσθεῖς. Valet hoc, opinor, MEνεσιθεος. v. 359. Καλυψ/ω apud Apollod. I. II. s. inter Neroides memoratur. Sed cum Hesiodo facit Hom. H. in Cer. 422. ut diversa sit, ibi atque hic memorata, ab nobiliore ex Odyssea Atlantis filia Καλυψώ sinfra v. 10 17.). Est Oceanina Καλυψω Goetilinio, quae luto foecundo inducit temram, Cum super ripas emit. Quaerenda haec luti significatio in 'Ασ51, non in Καλυψ/ω, quae probabilius Herii anno
exponitur latens vel occulsans: neque tamen constare mihi videtur, esse id tu memorata hic Nympha ad aquas reserendum, cum idem nomen tributum sit Atlantis siliae, ac simpliciter muliebre haberi possit, a velamonio tractum.
v. 360. Huius loci memor Laur. Lydus do Monsibus p. 44. Ουδαμού του τῆς Tυχης ὀνοματος VOlληρος μέμντωι 'Hσιοδος μέντοι. Scilicet in Iliade et Odyssea nomen Tυ-
289쪽
χης non exstat, sed fit eius inentio in H. in Cer. v. 420. Cons. Pausan. IV. 30. v. 361. προφερεστατη hreis ae ρατων) Infra v. 777. dicitur θυγάτηρ αφορροου 'Ωκεανοιο Πρεσβυτα . Ita mox seq. versu 362. πρεσβυταται alias dici potuerint προφερε-
σταται, omnium Pruestantissimae, maxime venerandae. Coras.
Ei n. ad Callim. H. in Iov. 35. v. 363. πολλά γε μ έν erum καὶ αὐαὶ Vt Η. Η m. in
Cer. v. 418. Phaeno , V. 419. Melite et Inche memorantur,
apud Apollod. II. I. I. Melia, III. VIII. 1. M libostra, III. X. l. Pleione; apud Pausan. I. 38. Datra; apud Schol. Apollon. Rii . ad Ι. 554. II. 382. Phibra, ad III. 242. Astero Ha, ad IV. 1212. Ephyra; apud Virgil. IV. G. 341. Clio et Borae; apud Ovid. V. Fast. 171. Aethra; apud Hygin.
p. 5. Stavcr. Menime, Argia, sortasse ct aliae. Sunt enim pleraque ibi corrupta nomina, nec nisi pro Parte certam satis corrOctionem ex Hesiodo recipiunt. Teste eodem Hygino s. 182. oceanides etiam a quibusdam habitae Mothea, Althneti, Adrastes, Iovis in Creta nutrices.
v. 364, ut Hesiodeum, citat Schol. Pindari ad Ol. V. i. sed corrupte, cum ibi pro 'sὶκεανιναι exstet 'su εανίδεe et principio versus τρὶς γαρ μυριαι pro τρὶς γαρ χύλιαι. FOvicisse Obversabatur ei numerus ille ex Eργ. v. 265. v. 365. Ad βεν&α Gilyelus: Dime est, inquit, θαλασσης, 'L2κεανου. Hom. sod. T. I.) 'Hέλιος δ' ανορουσε, λιπων περικαλλέα λίμνην.V Sic et Il. N. 21. 32. βενθεα
λίμνηe. Curio non est excludenda hic nolio muris, sed Decdo solo mari cogitandum, cum λίμνη dicatur qui vis aquae gurgos. Cons. I l. Ε. 790. 317. Diqiligod by Corale
290쪽
v. 366. παντη ὶ ita ut nullis locis desint OcDanides. - θεα- αγλαατε α) i. o. θεα. Cons. supra v. 240. v. 367 seq. ἔτεροι ποταμοὶ - 'Πεες Ἱλκεανου. Talus ni morat Apollod. II. I. 1. Inachium, III. XII. 6. Asomm, Plures alios Hygin. P. 6. sed, ortos, ut Oceanidas, ex Ponto
Verba καναχηδα ρέοντες ex li. I. adtulit Apollonius Dys- colus de Adv. P. 562. 15. Esse totum hunc Hesiodi locum manifesta imitatione expressum a Dionγ sio Peri g. v. 644wqq. , monuit iam Wolfius. v. 370 citat Eustalli. ad Dionys. Perleg. v. 644. v. 371 seqq. Sequitur nunc progenies reliquorum I itarium: primum Hyperionis et Thiae. Apud Homerum 'Hελος 'Υπεριων dicitur Il. Θ. 480. Od. A. 8. M. 133. 263.
346. 374. At Donnunquam eidem Solis hoc non cognomen, sod quasi nomen est. Sic 'Tπεριονος ανιοντος καὶ δυσομενοιο
meminit Od. A. 24. et est ηλεκτωρ 'Tπερέων pro Solo Il. T. 398. II. in Apoll. 369. Itaquo dubium Dori est, quin Cultus antiquitus a Graecis Sol fuerit hoc nomine, quod Thesegoniam condonios inducere potuit, ut duo diversa numina HyΡorionis et Solis atque hunc ex illo natum fingerent. Dicitur Sol 'Tπεριρνος αγλαος υιὸς etiam Hom. H. iu Cor. 26. II. tu Merc. 13. et 'Tπεριονιδες αναξ Od. M. 176. Ab Hesiodo Soli maior Thia datur, quam Originem omnis lucis et splendoris dixit Pindarus Isthm. V. 1. Cons. supra dd.nd v. 135.). Itaque eadem Lunam quoque et Auroram peperisse traditur Hyperioni. Homerim in Solem Hymnov. 3. mater horum liberorum, eademque Hyrrionis sorovet coniux, non Τhia, sed Euruphaessa dicitur, Hygino p. 10. Aothra. Cons. Burmania. ad Ovid. IV. Mol. I92. At Ca-