장음표시 사용
301쪽
et Q. ad Od. Κ. 139. Conseratur etiam egregie correctus taΜueigellio p. 476. Iocus Lactantii Placidi ad Statii Theb. IV. 482. p. 188. CDuc. v. 413 citat Schol. Eurip. Hippol. v. 146. 228. ubi tamen Pro εχειν est ἔπι.
v. 414. υπ' οὐρανου varie accepere Interpretes. Redditum stelligero in coelo a Basileensi et Graevio, stelligero sub coelo ab D. Heinsio et L. Barlaeo, qui ad hominu incultum retulit, stelligero a coelo probabilius ab Schmidio, Κ io, Robinsono; similiter ab I. Η. VOssio, Dona sterni chen BimmeL Hecates numeri ac potentiam, ut terra et mctre v. 413.), ii a quoque coelum stelligerum agnovit. Wolfius autem υπ' Ουρανου ita dictum voluit, ut v. 395. υπὸ Κρο- νου , itaque ab vel sub Vrano regnum Obtinente. Sed, ut videtur, nata est Hecate imperante iam Crono. Quod si antiquitus Lunae vim ac potentiam Hecaten dixere, intelligitur sane, quomodo honorem eum nacta esse dicitur etiam
a coelo stelligero. v v. 416 420 alterius re usionis esse, censent Gelli iu-gius et Hermaniatis, tum et ille inepto loco Positos, quippo reserendos post v. 428. Mihi videntur omnia apte colla vere. Ait poeta, sic apud omnes Deos honoratam esse H caten , ut , si quis hominum sacra Diis κατα νηλον sacero velit, simul Hecaten invocet, quae scilicet propitios ei Deos reddat coteros. Nequo est, ut cum Wolfio, quod de illo more aliunde Dori constat, vereamur, ne poetae Orphico debeantur hi versus. Contra videtur mihi de antiquitate
loci vel hinc maxime constare, quod memoΓantur hic ea quae postea ex usu ahierunt. Diuiti eo by Cooste
302쪽
vv. 420-425 altera causa additur, cur una cum ceteris Diis semper invocanda sit Hecate; quod Vranidarum seu Titanum nullus aliquam potestatem nactus est, qUin eandem oti is etiam nacta sit He te, Seu quod, quarum re rum potestas inter eos divisa fuit, eam una indivisam liabet, retentam etiaria sub Iove.
v. 426 seqq. οὐδ , οτι μουνογενὴς κ. τ. λ.) Neque ideo minus honoris Obtigit ei, quod est unigenita scons. infra v. 448.), quodque sic nullos habet fratres, qui illam tu-oantur sconL 'Eργ. 376-380. , immo multo plus honoris illi obtigit, quod Iupiter eam honorat. Citatur versus in Scholiis ad haec Apollonii Rhodii ΙΙΙ.1035. verba μουνογενῆ δ' 'Eκάτην ΓΠερσήιδα. Quod ab Hesiodo his inculcatur, Hecaten esse μ.ουνογενῆ, hoc Goeti lingio apertum est indicium, illatam esse Hecateii ab Orphicis antiquuo Theogoniae, a qua multum absit
haec unum numen Procrearidi ratio. Verum enim vero
habet Oadem haec antiqua Theogonia Palladem, Proserpinam, Mercurium, alios μουνογενεχ. Quod autem porro ait G tilingius, ελουνογενης verbum esse ab Orphicis de Pallade et Prosei pina, quae ipsa videatur esse H ate, usurpatum, fateor equidem, Palladem et Proserpinam in Hymnis orphicis sic dici, sed, aut vehementer sallor, aut video, illas ibi velut commendari hoc epithoto, quod longe secus est in hoc loco. v. 427 in insititiis osse censuerunt Heynius et Wolsius. uncinis inclusero Gais 1 d. et Dindors. Sane constructionis dissicultas, ad quam offenderunt Uv. DD., non plano tollitur ratione Guyeti, ad γερας ex praecedente versu intelligi iubentis ησσον' nec, quod L. Baulaeo placuit, esse Potest γέρας per antiptosin dictum pro γεραος. Goeti lingius iu-Diuitigod by Corale
303쪽
audia ri locum censuit transponendis versibus 426 et 427, ut coniungantur αλλ' εχει, ως το πρωτον απ' αρχῆς ἔλλετο δασμος Καὶ γερας εν γαίη τε καὶ οὐρανω ἡδε θρ ασπη. Putat Herinantius in Cens. G liling. versum 427 in alia recensione suisse post v. 413. Quid, si, intellecto εν sui Eργ. 18.ὶ legamus και γεραων γαν τε κ. T. λ. vv. 429- 446. Quod multa hominum exercitia etiam ad
Lunam vel necessario, vel ab industriis peragi solebant, quaedam adis meliore cum successu ad Lunam peragebantur, hinc Luna, ut iis exorcitiis atquo operibus, ita celebrantibus ea savero credita est; tum Dea, cuius praesentem vim in rebus Physicis terra marique multifariam homines Observament, Vel Observare se putassent, haud mirius potens
habita est iu iuvandis quibuscumquo hominum studiis et artibus. Itaque etiam ab Hesiodo dicitur Hecate, si velit, favere non modo pastoribus sv. 444 seq.), Praedam seu Venatu seu Piscatu petentibus v. 442 seq.), equitantibus tu. 439.), bellantibus v. 431 seqq.), sed etiam in conciora edicentibus sv. 430.), regibus ius reddentibus sv. 434.), in
agono do praemio certantibus sv. 435.), quae omnia diurna erant exercitia. Obiter Dotandum, nullum hic de magicis aut medicis artibus verbum fieri, quarum Poteriles maxime sacris Hecates initiatos crediderunt posteri. v. 429. ω δ' εθελει μεγαμως παραγινεται) Verbum παραγινεται, quod in hoc de Hecate loco ter invenitur, neque uti hi apud Hesiodum, neque usquam apud Homerum exstat. Haud tamen inde, quod Gouitlingius vult, ellicitur, esse haec illata ab recentioribus. Nam sunt otiam apud
Hismorum multa, quae uno tantum alterove loco invenias.
304쪽
hoc loco et παραγινεται explicet prodest. Multui cum Bois-SOnadio, adest.
v. 434. βασιλευσι παρ' αιδοιοισι καθ i ι) Rogibus adsidet, eos instruens cousiliis. v. 435. εσθλὴ δ' αὐθ' κ. τ. λ) Vsum vocabuli εο θλὴ ilicet infra v. 439. 444. non esse opicum statuit Goetilingius, limnemor I i Hesiodei Eργ. v. 812. Cons. et Apollon. Rhod. I. 106 seq. III. 917. Guellius et Cerda ad Virgilii Ecl. V. I. v. 436 frigide ex superioribus repetitum ac proinde oliminandum, censuerunt Rutui hcuius, HVnius, Wolfius. Ego quoque abesse eum malini, cum ad εσθλη δ' α θ' in pru. cedente versu facile intelligi possit παραγινετα; nisi si,1 tasse καὶ τοῖς indicet, opponi hic victoriam in certamitio Iudicro verae pugnae, de qua supra actum v. 431 seq.
v. 438. ρειοι φόρει Dubites, sitne hic φέρει pro consueto φερεται, an significet facile Iert quamvis gravem iri PO-dem, quem νικησας Obtiuuit, Cum Prae laetitia pressum sconere vi X sentiat.
v. 439. εσθλιὶ δ' ἱππηεσσι κ. τ. λ.) Dicitur pia ππος Luna Hymno Orphico in illam v. 5. v. 410 suspectum sacero possit digamma negloclum in δυ-έμφελον εργα νται, quod miror haud animadvorsum a Goetilingio. Allamen Scholia AV. ad Ιl. n. 748. citant hunc versum, ut Hesiodi; Scholia BLV. ad II. n. 34. vocabulam γλαυκην uno illo loco de mari usurpatum ab I O- mero, αντὶ κυριου pro nomine substanti vo) posuisse Hesio
305쪽
χεδαρος. Non autem est Hesiodeum vocabulum δυσχείμερος, sed vult Scitoliastes, eam esse vocabuli δυστεμφελος apud Hesiodum significationem. Cons. Ἐργ. 616.
Magnam esse Lunae vim in mare et Coeli tempestates, neque nunc ambigitur et Veterum Opinione constitit. Est γλαυκρον εργα σθαι mare exercere AC. navigaudo, ut Eργα
σθαι γ Dγ. 621.) est terram exercere arando. Va tum maris aequor arandum Virgilius dixit Aen. II. 780. v. 442. ρ ρλ1' de praeda, venatu capta, Scholiasta, alii do piscatorum praeda ceperunt, maxime ob Praecedentem maris mentionem. αγρη ab αγείρω colligo dicitur quaevis pra da. Vid. Od. M. 330. 'Ἀγροται Od. n. 218. sunt aucupes; αγρευτῆρες apud Callim. II. in Dian. 218. venatores. Equidem nihil liorum excludam: tantum non cum WOlfio depraedatione maritima cogitem. Notus e sabulis adamatus Lunae venator Endymion. Hecate venatrix memoratur ita Milol. ad Apollon. Rh. III. 200. Piscatus in maris Euxini littoribus, ubi olim maxime colebatur Hecate, frequenti si me nunc quoque ad Iunam celebratur. Hecatae in sacvi ficiis Offerebatur mullus piscis. Vid. Athenaeus VII. p. 325 B. v. 444. Ad incrementa tum aliarum Torum, tum maxime gregum Praecipua esse Creditur Lunae vis. Hecateia Hymnus Orph. in eam v. s. dicit βουκολω ευμενεουσαν αεὶ κεχαρηοτι θυμω, verum etiam tu Mercurii tutela credebantu Pesse pecudes omnis generis. Vid. ΗOm. H. in Mere. 567 seqq.λ ίδα alibi praedam pecoris vid. ll. A. 154.) hic pecoris proventum accipe. Sic Eργ. 700. λς σθαι simpliciter osi
306쪽
Exstat βουκολίας substantivum etiam Hom. Hymno in Merc. v. 489. et apud Apollon. Rii. I. 627. v. 450. Pristinos honores Hecates confirmans, Iupiter hoc novum ei γέρας concessit, ut esset κουροτροφος τουτων τοὐν
κουρωνὶ qui post illam thoe munere ornatumὶ nascituri essent. Βριμὼ κουροτροφον dixit etiam Apollon. Rii. III. 861. v. 452 uncinis inclusit Wolfius, ut Gallica hicine frigidiorem et miserabiliter claudicantem. Vncinas apposuere etiam Gais s. ot Dindors. Goetilingio mire dictum videtur αἰ δέ τε τιμιαι atque eo excogitatum consilio, ut transitus
Pararetur ad sequentia, quae sunt vere Hesiodea neXsΡ ctabas saltem, ait, o δε τε τιμα. V Probavit hoc Herina unus
in Cons. Goetii. Mihi magis scrupulum facit Oυτως ε ξαρχης κουροτροφος, praecedente Θῆκε δέ μυιν Κρονίδης
κουροτροφον. Ceterum versum Scripti omnes et Scholia
Post hunc versum lacuna videtur esse Τhierschio de Hesiodo P. 23 seq., nondum cnim de Croni regimine exposiliam ess . Sed tenendum est, magis Theogoniam hic tradi, quam Deorum historiam. Haec obiter tantum insertur, estque sic Obiter de Croni regimine mentio facta v. 395 seq. v. 453 seqq. Veteri Tilanum religioni successit in Graecia aliorum religio Deorum, quoru in princeps habebatur Iupiter. Hi Titanum successores ob id ipsum haberi potuerunt Titanum posteri, dicique m3 thico sermone Poluit Titanum princcps, Cronus, a filio suo, uovorum Deorum Principe, Iove superatus suisse ac Coeli regno deiectus. Ab Hesiodo memorantur Tilanum principis Croni Rheaequelibori, praetor Iovem, Neptunum, Plutonem, PotentisSin ONDeos, tria Vnivorsi rogua sortitos, 'Iστι', Δηιλητηρ, ' Hρη, Diuiti geo by Corale
307쪽
veteris apud Graecos ac praecipuae venerationis Numina. 'Iστιην, V tam, primam ex Crouo genitam Aguoscit etiam
IIom. H. in Ven. v. 22. Classico de Vesta loco, ubi dicitur hunc ab Iove horiorem nacta, ut esset in Omnibus templis τιμι-οχος et apud omnes moriales θε- πρωβειρα haberetur. Olympiae quidem primum in sacrificiis locum iribu bant V lac, teste Pausania V. 14. Nulla aulom. quod mireris, in Iliade, nulla in Odyssea Vestae facta mentio est. Sacpius ibi memoratu P-ηρ, sed non addita parentum mentio ae. Verum I Ou . H. in Cer. v. 75 seqq. diserto dicitu P Rheae filia, somr Iovis et Plutonis. VHρη Passim apud Homerum eximie dicitur θυγατηρ μεγαλοιο Κρονοιο, ut Κρονου πως Iupiter vocatur. Eam autem Cin tius Il. Δ. 60. dicitur πρεσβυτατην γενεη τήκεσsau. I l. O. 187. diserte memorantur tres Ex Crotio ut Rhea si atros Iupitor, Neptunus, Pluto, sed versibus 182 et 204, horum natu maximus Iupitor, qui secundum Hesiodum post omites uu
v. 453 se l. Dici ab Hesiodo natas e Rhoa Vestam, Ium, Hem, Cerurem, testatur Proclus in Cralylum S i 40. 166. v. 454 citatur, sed vitiose, apud Ammoni utra v. βωμος Ρ. 33. et Eustathium p. 1564. 32. rectius ab Elym. M. v. EσHas p. 382. 46. v. 455 seqq. Tradere Hesiodum ex CPODO, seu Saturno genitos Iovem, Neptunum, Plutonem testati sunt Τho Orol. de cur. Gr. ut Iec t. II. p. 735. III. p. 768. Nonia. ad Greg. p. 517. A. ed. Moulac. p. 153. Patrona Iovis Saturnum ahi odem dici Theophil. ad Autol. II. 5. p. 90. Ad Homerica Il. Δ. 59. , ubi inducitur Iuno, de se praedicans: καI ιαε πρεσβυτατην τεκετο Κρονος, Sc licit. Ven. A. Diuiti geo by Corale
308쪽
τον Δια postremum omnium memorans v. 457.). Natos ante Iovem fratres eius καθ' 'HHοδον ait Schol. ad Arat. v. 16. v. 459 seqq. Quod per redeuntes certo tempore certas annorum vices res in terris oriri, interire, post Oriri denuo Graeci quoque veteres observassent, hinc Prisco illo ac mythico sermone dictum iis Κρονον, lemporis et anni Deum, uatos ex se liberos rursum vecondidisse iii se, inde autem
denuo luci reddidisse, mihi post alios probabilis Opinio videtur. Eum autem mythum cum posteri de liberis, proprie sic dictis, accepissent, Decesse suit plura accedere, quibus ornaretur mythus. Tum conuecti quoquo haec sabula coinpta est cum alia de Crono, per Iovem filium Potestate e Xuto. Memorat hanc Homerus; alteram non memorat, Sive ignotam sibi, seu, quod equidem vero similius habeam, silentio pressam ab ipso, ut minus relatu suavem . Mem
rantis eam, Hesiodi mentio facta a Themistio orati. XXXII. p. 363. A. Schol. AD. ad Il. B. 205. Elym. Gud. p. 5. 10. Respiciunt haec Hesiodea Theodorol. I. c. p. 268. Laur. Lydus de Mens. I. p. 2. Lactant. ad Statii Acilii l. II. 190. p. 611. Cruc. Isidor. Orig. VIII. 11. Hesiodea de Cmni,
Omnia, devoratos ab eo liberos, subductum ei ab Rhea Iovem, dato in locum huius devorando lapide, bello victum eum regnoque deiectum ab Iove adulto, detrusum denique ab eodem in Tartarum, vinctumque ibi cum sociis, haec igitur omnia, tum hoc loco, tum infra, Post locum desiliis Iapeti, tradita, continua serie recensuit Lucianus Sa- turn. c. 5). κατεπινε v. 459.) proprium do potu verbum, hinc usu I patur de omnibus, quae quis deglutiendo tu ventrem de
309쪽
quisque nasceretur, dictum de Inore Prisci sermonis, singula ad vivum depingeritis. v v. 461-465. Causa, cur natos ex se liberos Cronus deglutiendo rursum in se reconderet, haec resertur, quod
ita cautum volebat, De quis alius de gente Vraui Deorum Ουροπιων regnum eriperent ei, cui praedixissent Terra atque Uranus, sere, ut a filio domaretur. Promethei id oraculum suisse, ait Clemens HOm. VI. 2. T. I. p. 668. Ed. Colol.), qui suos habuisse auctores Potest; quamvis equidem eo pertinere non ducam Aeschyli locum in P m. v. 993. Εd.
Blom f. At Iovi simile quid praedicentem Prometheum inducit Aeschylus ibid. v. 793. Hesiodum sequitur Apollod. I. I. I 5. v. 465 spurius visus Guyeto, Heyni O, Wolfio, uncinis inclusus a Gaissordio ac Dindoino. Tuiti illum sunt Goolt
lingius et Mueinellius. Cons. Varr. Lecti. v. 468 seqq. Rhea, cum in eo esset, ut Iovem pareret, cum parentibus consilium iniit, quo, maritum ipsa in pariendo stillens et sic natum puerum ei subducens, ita simul viam sterneret ad repetendum ab eo poenas impii lacinoris. v. 472 seq. τισατο δ' εριννυς πατρος εοῖο κ. T. λ.) α - τινειν εριννυς dicitur, qui poenas impii sucinoris solvit. Vid. Ιl. Φ. 412. τ απθαι ερμυς, qui poenas s. ultionem talis facinoris exigit. Dicuntur autem εριννυες τινὸς immissae iam in aliquem, quam ab aliquo poenae. Dixit quidem Homerus Il. I. c. et Od. A. 279. μ.ητρος εριπύας Poenas amatre invocatas in filium: sed apud Sophocl. in Antig. v. 603. φρενων εριπος est poena, quam patiuntur φρενες Posterorum Oedipi; apud Eurip. in Or. 1389 seq. Περγα-
310쪽
lue exemplum laic habemus, si construamus et ἡταιτο ἐριννυς
et immissas quasi ab iis poenas πατρος έocis parentis sui, posito εοιο sic, ut Ἐργ. 58. Sed essecit impeditior constructio, ut offenderent VV. DD. ad h. l. 'Aνδρος εοιo pro πατρος legendum censuit Guyetus, cui mox πίαδων pendere visum ab intellecto ἔνεκα. Confirmari possit hoc Homerico Il. Γ. 366. τ σασθω 'Aλαανδρον κακοτητος. At certo non sollicitandum πατρὸς, quod omnes habent Codd. N latum IIVnio versum 473 uncinis inclusere Wolf. Gais s. Dind. et in alter. Ed. G til. Fit utique, remoto illo, planior constructio, quamvis sic quoque dubium maneat, sitne
pueri pator Cronus, an Rheae pater Uranus intolligendus cons. supra v. 185. 210.) : sed versum agnoscunt Scripti mei quidem omnes, potestque, vel servato illo, πατρὸς εοιο
eo, quo diximus, referri. Rcliuendum Omnino versum censuit Hermannus in Cens. Goeti ling., ceterum de genitivo πρώδων nihil monuit, nescio an, quod hactenus Goctilin-gium probaret, cum Guyeto et L. BarIam intelligentom ἔνελωκ. Genuinum versum etiam I. H. Vossius habuit, v dens, striasen die schreiendo that des Errevers, Da se ilio Lindor perschlang. Scilicet ille πατρος εριπυς sic accepit, ut Olim L. Bariaeus, ex Hesyclito exponens αμαρτέας. Similiter II nio ad II. Φ. 412. εριγνυς hic sunt Croni immanitas, liberos devorantis, ut in hunc Sensum quoque au-tiquiorum interpretum plerique furias patris contra flios reddidere. Dubito equidem, an P te. Locum certe Vetorum desidero, in quo vocabulum ea significatione exstet. Namque in Omnibus, quos contuli, εριγγος est, vel impii facinoris vindex Dea, vel poena impii facinoris, non facinus ipsum. Itaque expediendum locum potius ea, quam supra dixi, constructione censeam. Venit tamen aliquando mihi in mentem, v. 473, legendum esse παυδων θ' ούς κα- Diuitig Corale