장음표시 사용
351쪽
uium Deus, quique, in maris stando habitans, facilum accessum liaberet ad Uκεανοῖο θςμεθλα, quae misso a later
Tartarei septi intelliguntur, quod v. 728.) supra septum illud et Tariarum fuisse dicuntur γῆς se ει και θαλασης,
maris interioris, at non Oceani. Sic igitur in oceani landamento flatis, Neptunias ostio sores Obdidit, quibus s ribus obversa Centimani δωματα habebant επ' ' De ωοιο
Versum 728 et infra vv. 738 seqq. vespiciunt Aristoteles Meteorol. II. I. pr. et ad eum Alexand. Aphrodis. p. st. Olympiodorus p. 28. b., hi cum diserta mentione Hesiodi. A versu inde 729 quae ad v. 745 sequuntur, Hoynio iudice, passilia a serioribus Thapsodis amplificata esse, Auspicari licet, cum cohaereant tantum illa, quod Tartarus muro cinctus est, eiusque pinnacula tenebrae Obsident, sumta eum Mero terrae et mari fundiamenta seu termini sunt lv. 728. eodemque in loco Noctis domus v. 744. 745., nec nisi mera repetitio ex superioribus sit in v v. 729-733. 73 744. Diudorfius diversa carmina diversorum auctorum ago Ceresibi visus est. Primum carmen ab Hesiodo prosectum, in quo versus fuerint 7 20-735, excepto versu z31, item versus 820. 821; alterum, in quo vorsum 725 ex peni ut 740 745; tertium , in quo Post eundem versum fuerintvv. 736-739. 807-810.); quartum, quod eodem loco interpolatos habuerit uv. 758-766; quintum, quod ibidem v v. 767-774; sextum, in quo de Styge Iocus, versibus 775 06; septimum, in quo versus fuerint 811-819; octavum, quod post v. 733 Versus habuerit 740-757. Hei
inannus in Censura Goetilingianao, descriptionem Tartari non ab uno Poeta P sectam esse, tam liquere, ait, quam Theogoniae prooemium ex pluribus Prooemiis Constare. Idem autem Dindorsit conatus diversas in Oa descriptione Diqiitreo by Corale
352쪽
recensiones desiniendi noti usque quaquo cenSut probandos,
quippe quibus obiici possit inter tilia, quod Dulla in iis ratio habita versus 731; quod versu 743. δεινὸν, καὶ Διθανάτοισι τουτο τερας nullo modo ad θυελλα referri Potest; quod v. 746. Atlas Iaaud satis congruo ante Tartari Portas, Praecedente V. 732, positus est. Ceterum Hermannus cum Dindorsio antiquissimum carmen habet v v. 720 35. Aliis autom posse ait videri post v. 71s collocandam descriptionem alteram v v. 73 742.; tertiam v v. 758766.; quartam v v. 767-773.; quintam v v. 807-819. Videntur autem ipsi tu loco de Styge fuisse uv. 775. 743745. 731. 746-757. , ubi tamen uv. 755-757 ab alio poeta positi fuerint pro versibus 752-754. Largior equidem, in hac Theogoniae parte multa inessh, quae interpo- Iata videri possint, praesertim cum facilis ad interpolandum via fuerit per repetitum ἔνθα. Sed cum Goetilingio vel iis, quibus de facta inter Ialiono persuasum sit, dissicile esse pulo, certis rationibus definire, ubi sit interpolatum; necdum mihi in locis, ad quos Viri Docti Ossenderunt, de facta
inter Ialioue satis constat. Certe repetitiones eorundem et per eas transitiones ad alia do iisdem narranda sut v. 736wM.ὶ nescio an non alienae censendae sint ab antiquioris saeculi et nondum excullais satis artis Poeta. Tum, aut egregie fallor, aut in hac parte, 9t nune se habet, carminis alia aliis, diverso loco positis, ita lucem adsundunt, ut omnia ab Oiusdem poetae ingenio prosecta videri possint. Quod autem Mueigellius p. 493. pleniorem ac rotundiorem a poetae ore prodiisse Iocorum inferorum descriptionem coniicit, diversum eius arguere Videtur a supra memoratis Viris Doctis iudicium, sed de arte poetae paullo benignius, quam ut me consentientem habeat.
v. 736 so sq. Eνθα sv. 736.ὶ quomodo accipiendum sit,
353쪽
sequente sv. 737.) declaratur. Erant Ταρτάρου πείρατα, supremus Tartari ambitus, δειρη lv. 727.ὶ p ximo ad Centimanorum habitationem iis obversam. Erant υπερ-
tenebricosae, et ποντου sive θαλασσης, maris' interioris sora mediterranei, πηγαὶ καὶ πείρατα, ab inferiori parte fines, sive, ut dicuntur v. 728., ρίζα radices; deinde terrae ad casum Vevsus noctem erant οὐρανου πειρατα, coelo ibi in ilium ducente. Namque alterum coeli ἡφσφαίριον ὐπογῆν sibi informasse Hesiodum, ut vult Leontius de Sphaera Arati, neque e verbis melae colligi Potest, neque Vero simile videtur. Memorata autem v. 738. πειρατα mutis, S quento Vorsu dicens αργαλέ', ευρωεντα, τατε στυνουσι θεοί περ, eximie Tartari sines, sive a superiori parte initium ac sauces, cogitabat. Itaque per appositionem subiecit ra μια λεγ indicans, finem illum, sive initium Tartari, esse magnum hiatum; tum illa addidit, quibus simul χα Πλα illud prelandissimum βαθιστον βθεθρον similiter dixit Homerus Il. Θ. 14. et pone invium declararet, dicens, ne integri quidem anni spatio posse aliquem, si primum Portas ingressus suerit, ad eius hiatus laudum pervenire, impedientibus passim descendentis iter procellis, quibus huc illuc abripiatur: itaque horrendum illud esso vel immorialibus Diis prodigium. . Ceterum haec et infra vv. 808 seqq. respexit Aristides
οπερ 'Hσιοδος εφη, περὶ των του 'Ωκεανου περαπων εἶνα τοῦπον, ου συντετρῆσθα παντα εἰ. μLεν α ρ 1ν τε τελευτὴν κ. τ. λ. v. 739 legitur etiam ' γ. 153. et apud Hom. Od. Y.65., unde huc temere illatum censent IIeynius et Wolfius. Poterat ratique commode hinc abesso. Sed agnoscunt eum omnes Scripti. Diuiti oti by Coosl
354쪽
v. 740, ut Hesiodi, citat Ioamius Philominis in Aristol. Meteor. p. 92. A. ed. Aldin. a. 155 1. ατμα Guyeto recto idem habitum χαος, quamquam χασμα hic proprio dicitur, qua 'χαος infernum Parie superiore hiat. Potest χάσμα Τariari ex h. l. recordalus videri Plato in Phaedone T. I. p. 111. C. 112. Α. Ed.
v. 742. φεροι προ i. e. προφεροι et procella eum procellae irraderet una post aliam huc illuc abreptum. Cons. Il. Z. 346. Od. T. 63. v. 744 seq. Nυκτὸς ερεμνῆς οἰέα δεινα ' 'E 1κεν iungendum cum superiore ἔνθα v. 736. , atque ibi liuxta locum, ubi sunt Centimantin terribilia sunt tenebricosne Noctis
domicilin, nebulis tecta nigris. Sic autem, cum e mente
Hesiodi Noctis domus haud dubie fuerit ad Occidentem γες και ποντου πειράτων, simul declaratur, Poclam quoque Tartari portas tu. 732. 741. ad Occidentem spectantes sibi informasse, unde clarius etiam Centimanorum statio intolligitia P. v v. 743-745, iudico Goetilingio, mire languent; ineptissimum etiam καὶ Nυκτὸς ερεμνῆς obissit δεινα, quod
Prorsus non cohaeret cum sequentibus v. 746 seq. Itaque seclusit, utpote non prosectos ab Hesiodo. Guyetus iungebat 'Αργαλέη, οθι Nυξ τε καὶ 'Hήρη ατσον ἰουσαι, reiectis mediis omnibus , ut supposititiis. Nobis dissentire ab his liceat cum Μuol illo p. 101. Allas in ultima terrae parte
stans, idem recte ponitur in Noctis aedium confinio: οθι uulem P raus non pol est iis iungi, quae versibus 743 ot Sequente conlinentur. Hermannus in Consura Goetilingianae verba δεινον τε και ἁθανατοισι θεοῖσι τουτο τερας, ritDiuiti do by Gorale
355쪽
commodum Seusum liabeant, reserenda ad Styga Pulat. Itaque versus 743-745, 731 subiiciendos censet versui 775. Εqi idem non video, cur illud procellosum, quod memoratur v. 740 Seqq., minus recte dici τέρας possit, quam apud Pindari Pyth. I. 49. prorumpentes ab Aetna flammae et in eiusdem Pindari D. apud Philon. de Corrupi: Mundi T. II. p. 511. Εd. Mang. enata subito e mari Delos et Omni-NO quaevis res mira atque horrenda.
νυκτος v. 275.ὶ coelum capite et maniblis sustinet Iapeti Illius. Atlas, quem Poeta quasi testem facit alternantium vices Noctis et Diei. Scilicet illa aedibus suis exit, terram. Obi-lura, quo tempore haec aedes illas intratura est, sole o cidente terras relinquens. Itaque se mutuo Compellare solent, προσεειπον v. 749. , more excubias agentium, Obviae
sibi iactao in ipso limine Noctis aedium. Cons. Od. Κ. 82. Οὐδοe illo v. 750.) aereae firmitatis, ut omnia illic v. 732. 810.). ' ω καταβωnιν Dies dicitur, quod
sunt Noctis aedes sub terra. Omnia autem hic dicta ad occasum et vespertinum tempus Pertinent. Neque enim censendus est Poeta statuisse, iisdem foribus rursum exire mane Diem, sed existimandus Potius, late sub terra paten-lium Noctis aedium etiam ad ortum fores cogit resse, per quas mano Nox intrarit, Die rursus exeunte, quamvis doeo nihil dicat, satis habens dixisse, numquam ambas simul in ea domo vorsari, sed certis semper vicibus sieri, ut altera intus sit in aedibus, altera super terram, ita ut suum utraque servet tempus sv. 751 - 754. . Describuntui porro Dies et Nox, adserentes super terram hominibus, Dios quidem φαος πολυδερῶς, manibus tenoris tanquam facem Cons. Od. Δ. 300.), Nox autem Somnum μετα Diuiti do by Coosl
356쪽
χερσὶν εχουσα , sive ita gestans, ut mater Parvulum Cons.
Pausan. V. 18.), sive apprehensum maria comitem secum adducens. - Col latis in 'Eργ. v. 628. ωραον ρωμνειν πλοον,
εστ' αν ληται dicta videantur pro μίμνει, ες τ' αν Λητω ἡ ωρα τμπ οδου ρωτες, ut proinde non iungendum sit cum quibusdam εστ' αν Lητα, η μὲν κ. τ. λ. donec peniat in terras, illa quidem cet. sed potius η μεν construendum Cum antecedente lae labret. Stant paratae liam cum face, illa cum Somno, suam utraque manentes horam. Vt Hesiodus Υπνον κρατονητον Θανατοιo dixit v. 755. . ita Homerus Il. E. 231. Ἀπνον καὶ Θανατοι διδυμυαονε. Cons. I l. n. 672. 682. Pausan. III. 18. V. 18. Ad v. 746. Scholiasta, secundum Veteres Criticos, ut videtur, quaestionem hic movet, quomodo, si novem diebus opus sit, ut do coelo lapsus ἄκμων in terram veniat, Atlas in terra stans coelum serre possit. Nullam autem ipse λυσιν apponit. Dicendum est, coeli convexa respicientem Poetam, Propiorem terrae ad occidentem, ubi stabat Atlas, sibi informasse ουρανον, lapsum autem de supremo coeli
v v. 755-757 uncinis inclusit WOlsus ad Hemii sententiam, quod minus bene cohaereant cum prioribus, nec S tis recte respondeant sequentibus, simillimique sint versus glossemati, quod quis ad personas accuratius designandas adscripserit. Versus 757 Wolfio magis etiam reliquis cla dicaro visus. Wolfium secuti sunt Gaiff. et Dindors, at non Goetilingius, quem eo nomine reprehendit Hermannus, ipse Positos statuens hos versus ab alio poeta pro uv. 752-754. Nos ab rancinis abstinendum etiam hic duximus. Nam versus quidem 755 et 756 satis bene cohaerore nobis videntur cum prioribus, neque esse Hesiodo indigni. Vese Disiti Cooste
357쪽
sum autem 757 tametsi ipso quoque languidum esse fateor et existimationi POctae consuli, si subiectus ab alia manu dicatur, quod non nego potuisse fieri, tamen illum non esse Hesi eum haud satis e languore isto notata tuo ab Wolfio claudicatione mihi constat. Potest sacta mentio Θανατου istam induxisse, ut mentionem Nυκτος OAoης et tenebrarum eius subiiciendam putaret, atque harum quidem eo
magis, quod Diei mentio, φαος πολυδερῶς habentis, pra cesserat. Quod autem Wolfius dixit, versus 755-757 non
satis respondere sequentibus, animadvertere mihi liceat, vel remotis illis, non nimis arctum apparere nexum inter ea, quae praecedunt et v v. 758 seqq. tum vero, posse etiam,
collatis inter se versibus 745 et 757 facile intelligi, sequens
ενθα ex molae mente esse eodem in loco, M. ubi sunt Noctis domus et tenebrae.
v. 758 seqq. 'Eνθα ili sproximo ad Noctis aedes) habitant eius filii v. 212.ὶ VTπνος καὶ Θανατος. Congrua haec fictio moribus Veterum. Similiter enim in Iliade Z. 242Seqq. memorautur aedibus Priami coniuncta liberorum domicilia: et est sane probabilior hic mythus, quam quo Somnus habitasse fingituD Lemni, ut quidem habitasse ibi colligitur ex Hom. II. u. 230 seqq. Nam dubito equidem, an sic recte colligatur, cum eo loco tantum dicatur Iuno Lomni offendisse Somnum, qui veniendi illuc varias habere Causas Potuit, tum, quas memorant Eustath. Et Schol. ad eum locum, tum, quam ego fuisse coniicio, quod Lemni eullus suit Somnus. Quod v. 759. dicitur Sol toto diurno suo cursu nunquam
illos Noctis filios intueri, id in Somno quidem ditscultalem non habet, quippe qui tum in suis illis infra torram
aedibus degat, nec Misi per Noctem obeat terras. At Θανατος tam die, quam nocte terras infestat obicias. Quo-Diuitiaco by Gorale
358쪽
Iriodo igitur Sol eum numquam videt 7 Dicendum vel ου δέ ποτ αλτοῖς κ. τ. λ. roserendum esse ad eorum Sub terra habitationem, vel poetam Θανατον, ut Noctis filium, ipsum quoque sibi insormasse ηέρι κοὐ νεφέλη κεκαλυμμένον, qui Proinde vel de die vorsari in terris possit, ita ut tamen uriemine, ne a Sole quidem conspiciatur. v. 759 exlv. 760 seq. Clericus imitationem esse censui tversuum Homeri de Cimmeriis Od. Λ. 15 seqq. Equidem Potius credam e communi fonte, antiquiore quodam carmine, poetam utrumque profecisse. V. 767 seqq. Ibi i. e. iuxta aedes Noctis, Somni Θανατου, domicilia stant Dei inseri 'Aιδεω et Proserpinae. Πρατθεν v. 767.ὶ quo sensa dictum sit, docent v. 744 et 746; neque dubium est, quin ex Hesiodi sententia subter γης πείρατα, in quibus stabat Atlas et omnino sub terra, superque Tartarum, δομους ηνεντας sonoras i. e. alte concameratas,
νιος dictus it. l. , ut Zευς χθονιος 'Eργ. 463., idemque εὐροροισιν in terra conditis imperans infra v. 850.). Consentit Homerus Il. Θ. 13 seqq. , quamvis dissicilius cum ea notione concilietur VIyssis in Odyssea trans Oceanum ad inferos navigatio. In δομοι ἡχ γεντες scrupulum obiicit neglectum digamma, quamquam 'Hχω fuisse pomunt in iis, quae digamma modo habuerint, modo non. Certe, ut exempla sunt observati supra V. 42. 'Dγ. 582. Sc. 279. 346. 438., ita neglecti infra v. 835. Sc. 393. Latinorumque suit scho.
Versu 769 memoratus Canis, insernarum aedium custos, haud dubie idem est, versu 311 nominatus Cerberus, Ne Di iii co by Corale
359쪽
que Obstat, quod lin πεντηκοντο Apa oe dicitur, lite autem v. 771. eius binae aures memorantur; nam Possunt binae intelligi cuiusque capitis. Expressit hunc de cane inferorum locum, non sine POE-tae, i. e. Hoesiodi, mentione, Elias Cretensis ad Gregor. T. II. p. 383. B. Cons. idem p. 353. D. Notinus ad Gregor. f. 49. p. 511. D. s. 73. p. 517. C. Ed. Montac. p. 144. Similia iis, quae hic referuntur, nescio an ex Hesiodo deprompta, habent Lucianus de Lucta c. 4. Eudocia P. 255.
v. 775 seqq. Ibi, iuxta in seros Cons. Ιl. o. 369. Od. K. 5l4.3, in Noctis regione sinisa 788. 806.), filia natu maxima vel maxime veneranda seu pra v. 361.ὶ oceani, a fluxu et refluxu dicti αφορροου Cons. I l. Σ. 399. Od. Y. 65.), Styx habitat, Dea immortalibus invisa, utpote μεγα πῆ θεοισι sin Da v. 792.). Habitat illa procul a Diis M. Co
Iestibus tu. 777.) nec nisi raro fit, ut eorum nuncia Iris eo perveniat, ubi Styx habitat: quod tum demum accidit, cum, contentione inter Deos orta, ad dirimendam litem opus est iureiurando per Stygem v. 780 seqq. . Inhabitat autem Styx κλυτα δωματα, aedes inclytae magnificentiae, ut sunt Neptuni, II. N. 21., κλυτα δωματα βενθεσι λιμνω. Describuntur aedes Stygis sv. 778 seq.ὶ ad coelum, i. e. maximam altitudinem, eductae et concameratae ingentibus saxis, sive rupibus Cons. v. 786. 792.) fultae undique -- Iumnis argenteis. Est similiter Il. Σ. 50. Nerei e reοe ἀργυφεον splendidi candoris. Iter Iridis ab Olympo, sede Iovis, ad Stygem et inde retro πωλουσαι v. 781. est it, redi0 peragitur super Jata dorsa maris mediterranei , obnaturam Iridis, de qua dictum ad v. 266. et quod iter est occidentem Versus ad 's1κεανοιο κάρας. Venit Iris nuncia mandati Iovis, iubentis adferri Stygis aquam, Super quΘm contentione inter mos orla litigantes iuveni. Scilicet Iu-
360쪽
piter, simul ac mendacium versari videt inter Coelites, statim etiam sRespondent sibi invicem οπποτ' ερις - και ρ' ὁστιe et Zεῖς δέ τε su. 782. 3. 4.) Irin mittere solet μεμφε v. 784.ὶ, ut in aureo gutturnio adserat magnum Deorum iusiurandum, celebratissimam Stygis aquam. Cons. Supra v. 400. infra v. 805. Hom. Od. E. 185. H. in Cer. 260. Apollon. Rliod. II. 291. Aqua illa destillat e rupe το κατειβομενον Στυγὸς υδωρ dixit Homerus 1. c.). Itaque frigida est. Fluit autem multa sub terram sv. 787. δία Νυκτα μέλαιναν v. 788.) per loca tenebricosa, ut sunt infera. Ipsa est 's1κεανοιο κερας v. 789.ὶ id, quod Latini dicunt brachitim. Apollonius Rhod. IV. 1282. similiter Istram vocat υτατὸν κερας 'Ωκεανοιο, ubi Solioliastes notat, omnes fluvios dici κέρατα ' 1κεανου, quippe ortum ab eo ducentes. Cur ex eo multum fluat v. 787.) hoc brachium, explicat poeta v. 789 seqq. τούτω τω κάρατι) δεματη μοιραεπιδέδασται τού ' Ωκερωειου υδατος) pars attributa est deci
λιχμο ς v. 790 seq.) nopem quidem suis Partibus circa terram et mare mediterraneum) Dolutus amenteis perticibus soceanusin εις θαλα, in idem illud mare, πιπτει, incidit, η δε μὰ κ.τ. λ. sv. 792.) sed una de decem partibus aqua Stygiqex stilo sinit versus inferosin magnum illa Diis damnum
Oceani filia Styx ἱεροι πιπη κατοι τὸν Ησίοδον ex hoc loco memoratur in Schol. A D. ad Il. o. 37. Quao leguntur autem in Elym. Μ. p. 731. 33. et Schol. A. ad Ιl. Θ.369. ex Villois. Ed. ἡ Στὐξ μια εστὶ των 'Ωκεανου θυγατέρων, ην o Zεῖς φρικωδεστατον Ορκον των θεων επο ησε, τιμε- σας αυτην, ως φησιν ' Ηρτιοδος εν Θεογονία. εστὶ δε κρήνη εν αδου : ea tum ad hunc locum pertinent, tum ad versus supra 361. 400.