R.P. Hadriani Hadrianij, Societatis Iesu theologi De diuinis inspirationibus, opusculum. ..

441쪽

ipsum. 6c quae meo erant Omnia ex lendebatur. Quamobrem politum hoc semel, dc diis nitum sit: viros p os oc bonos tristari posse super amissone bonorum temporalium, neq; tamen id costultitiae aut vanitatis accusindos. que id modum&illi recte faciunt, qui amicorum mortem lugent .aut solacium ab amicis qirq-rur, eo modo qtio sit pra scri psimus. Nam λει qui diligentissi ni sunt, non eo minus Deo confidunt, atque adeo magis etiam i& perffi ctius: ita de hic. igitur qui audi non esse doletum super amissioni' tem poralium, in cum sensum accipienr,quo illa Christi: qui non vult nos esse sollicitos de crastino. Monet enim nos Domi- D, iρanus multis locis in Evangelio: dicitiis- ρ. solliciti, dic. Respicite vClucres coeli, S a a. o. as. lilia agrorum Ge. Unisa is hamsentemtiam dicit Donni M. Sed diligenter ad- uertendum est quomodo, di quo si ne. Nam eum dixi siet: Non potestis duobus dominis seruire. Deo Sc Mamonae. Η est,dmitiis, nequaquam negat Dominus haberi diuitias pie posse; sero ire & his de Deo dicit impossibile. seruiunt, qui cor apponuti qui Deum ex iis faciunt, dici Propterea, inquit, dico vobis, ut ne sune scilicer,honore Deo debitum,u.buamus creaturis, hoc est, sciuiam us.

442쪽

sed cum Deum quidem toto animo colitarus, res vero omnes, quae infra nos

sunt nobis subiectas habemus. ijsq; imperamus, unius & solius Dei serui dieemur: lta, qui passionibus suis seruit, illas

sequitur, ille auarus,iratus,tristis dicitur. quibus qui uti norit, easque ad rationem infleclare, opominam di commodam operam dabunt. Sed cum agricultura, de

alij honestissimi laboris opera suae dubio

Deo auctore in ueta sint, &ipse Christus loculos habuerit ad custodiam eoru qui mittebatur, fatis constat sane intelligenda que supra diximus de volucribus,&c. vult enim no esse sollicitos nos, no scrupulis& auxi etate perturbari queadmodum gentes, tanquam Deus non esset, aut nullam nossi i curam gereret. Vtique ille tam clem es&misericors nobis laborantibus &summo studio satagentibus non deerit qui auibus etiam & volucribus, quarum nulla est comparatio ad homines, pro naturae suo ductu operanti- rbus suppeditat. Et q uod addit, notis e soιι citi esse de crastino eandem sententiam habet; ne intempestive, importune, an xie nos ipsi cruciemus 3 sed ut quodq; suo

I loco supra di inius,de sentiendis in anima affectionibus, . tepore & animo pacato agam ora sono Quod quinto dc postrem s

443쪽

u TRISTITIAE. CAP. LXIII. ornibus, ct gratia diuina, breuiter ex alto Domini

nostro libello repetemus: Summe Pater, Harsuamuis reuelationes,solatia gratia. t Na Panem nocte. nobis alis Uunt,quasJcilicet v strum. rro petim in quarum , nomine gratos nos ribi exhibemus8 hoc tamen obnιxe obtei stamur,ut facias nobis,utfidem,sse, eharitatem in tesolo constettuamin, tua inuisibili potentia, qua omnessensus sive reditur, sapietia, bonitatis, promissis magis a Lhareamus.qua tu in nos explicas, se ultro tribuis nobis per Scripturas, Sacramenta, ct Ecclesiam tuam, vine, aut animuno-Frutrasseramus ct nitamur apparitioniabms, ursis,reuelationibus aut ijs omnibQ. quibollier repos M. Hac enim a- heu sed Dci volutae manet in Aternis, qua

in Scriptura sper Ecessam pradicatur. C A P V T LX li I. DE CAUTIONE D V P L I C L. iudicio ad ea, qua iam diximus an

scilice t als ctus illi reeti,an vero in ordinatisint. I mirum consentaneum non est

ibi quenquam persuadere se vel affectu nimio erga seipsum duci

vel a micos, res perituras amare, au t aliquod a Deo lumen & supei naturalem gratiam requirere,&c quoniam eorum nomine mul modis tentetur: quod iae

444쪽

nie dii, precibus tumultum aliquem sua limportunitate moliatur,a, vero in VI miri ginamiam diu per si mu lacia ει ι - gines quasi impetum molitae, etiam penetreia ir neque enim v lla res tantae vim turis est, quae tentationum prorsus expers si iratque adeo si Deo gratissima est. si cum migno aborum commodo, ita maior: bus quasi terstationum .pro est sagitatur. Nam oc in auro,si optimum est, maior ab igne purgatio. Vt quamuis so-biietatem,aut solitariam vitae rationem ' abicissis affilibus humanorum solati rum magno stud io amplectatir tamen& sic multa molesta accident. erit enim cum sibi plus nimio tribuere, vimium Eccles δή amare videbitur, atq; ideo Sapiens: Fili, inquit, accedens ad Aermtutem Dei, pr

para animam tuam ad tentatione. Hoc est,etiam cum te paras ad oratione. praest o erit tentatio. quatis, si alia aliqua mi-Vide lib. de nora mediteris. Quibus omnibus ex- lMonte. ca. emplo sanctissimi cuiusque rebus ipsis p. st 3o. respondebimus in hunc modum. Noa Chrysi scin coepi te auctore, neque tua ab eo quod, cap. ccepi,absillam. Patι entia vobis necessa- Matth ho- ria eis,ait ille,ut voluntatem Dei faτιen- νωδεα ι 3. tes, reportetis promulionem. Sed neq; hocesmmer. a. necellitatis, vel couliiij semperes neque

445쪽

per amicos,aut ex rebus creatis solatia.eo solo nom me derelinq uat, quod vel caluntas patiatur, aut alia quaedam leuia peccata praeter rationes iudicium intercu rant. Hoc enim cum precibus Omni virtutum genere. ercemur,accidere potest: neque tamen propter ea ab instituto

recedendum est, sed accipienda occasio maioris humilitatis.& quasi somenta ad ignem charitatis, prorsus magno studio ad emendationem enitendum est. quo ara . nia scilicet hoe non fiat vitio rerum ipsa .r. Ioan i. rum, nec eorum quidem quq r ita sunt, August. de sed a nobis impedimetum, di nostia cul' eluit. Hi

pa est.Neque leditur quisquam nisi a sei- Γι o. et sci. Na&hoc cogit adum nobis est qui is tib r ea propoler leuisii naa quedam iis omnibus r. Chris . extremum valedicimus, forte an ipsa in- .pis firmitate naturae nostrae in grauiora prS Phi.sier. ιαcipitabimur, nisi primum & ante Omnia in moraLad seriam eorum emendationem couerri tari ur, quae intus&in anima sunt.Atq;l hec causa o litissimorum erroru in mul-

tis est,qui ita libi victoriam pollicentur, si haec, h, s similia,leuia fere . quam maxime fugi mr quae tam e homitae ipsurri non ita laedunt in nulla intrinseca persecti cmis ra ione que adhaei et δε ita homia ne ip is quaerenda es .ita peifccl. malunt

446쪽

August. da

moribus.

I. caras.

sed hoc fa cie n d u erar, n eq ue i ii v d om tti debet, si occasio dc tempus ferat. Habent lisc hominum mores, ut quod investib. solent qiil precio vel Qrma commendatur, primo loco, tanqua in oculis ponat: quas si explices, squalida vel detri ta subiis reperias: ita qui prima sui specie sanctitatem vel supra hominem pollicetur,aut certe simulachru aliquod in is bis,factis, & coposito illo vultu. si ad interiora penetras, saepe dissimillimi sunt. Postremum non eo se quisqua mala erga ies affccticie duci iudicabit,quia quicquam sibi ex his seligit aut v nu pro alio,sstimatad enim recte,& omni modo facere possia mus,leste natura, Scripturis, ocipsa reru experientia.Ordo videlicet pro prius chai itatis est,& ita unumquodque amamu S, quo bonitate prseellit. Deus in primo gradu est, post Deu potissima cura debetur animae nostrae, & huic potius qua corporused neque alienti prae nostro curabimus, si de salute proximi agitur; corpus,& quicquid in rebus nostris erit. summittemus saluti eius sterum homopletris est quouis animal et paretes supra fiat res dc sorores sunt, queadmodum&liberi; sed & illi supra alios cognato, a.dc ipsi tum sequentur; eoq; referri oportebit,quorum cura nobis concredita est.

Inter illos a quib. beneficia accipim' pim

447쪽

mi sunt qui curat anima, ita corpus. Na hom. U. & in corpore me brorti no eadem ratio occina. Tim rudignitas:&sut quil, facili caremus,&c. Breuiter, ac uo liam ima omnia consecuti

mmus, in amore summus erit. Et g hoe cibo magis delcctetiir, potu ,Veste,lceto, sede,&c.quonia ita inueniat naturi sul, aut ratio viti exigit,cu sibi ponat eu dena fine in cultu Dei id totu quonia ratione& naturae iudicio nititur,comendari debet, neq; sine merito est. Queadmodu 3cilli qui manib. vel artificio factui. Ecclesari ea sibi deligui instrumeta quae a ptilia massint, neq, tame inique serui quado aliter re M. Srio possunt, si ea no cos quamur, nam Sc vi Monta Deo cufidiit,& in omni patientia & ma cvsuetudine sibi ipsis succurrui: apud se re- σι putates curiositate humani ingenii noraro fieri,ut q sibi aptissima quisqua existimet,reuera non sint:imb cu insigni derpetuo exitio anime et corporis. Ut om-

nino hoc electionis iudiciu possit esset i stimonium discreti & recti animi, ade que sapientis de persecti. Ait in Canticis

sponsa: or auit Rex in me charitatem. Cant a. Hoc est. . contulit mihi Deus eam gra- . rtiam, Ut ea quae mihi conueniunt m

xime amem, sic deinceps singia uri quadam proportione caetera, Vt quaeque con uemunt. cum tamen Deo, & operibus S a manuum

448쪽

TRIsTITIAE CAP. LXIIII. 4o

demus esse homines ita assectos, qui si decidant a pristina gloria, statu, ossi ijs, procis Sc amicis, aut reru suarii iacturam aliquam faciant,sensuum de rationis iudicium perdunt. In Scripturis sic ait Sapiens: Triuitiam no des anima tua, se affigm temetipsium in cosibo tuo nimisum ut vel in desperationem te conciteS, aut in vitae taedi um , dcc ) Ioeunditas cordis hae es vita hominis. illi enim Deo gratissimi sunt, qui hilari re libenti animo seruiut.quo tot elogia sanct illius 3t aeceptae,in conspectu Dei laetitiae nos prouocant S thesaurussine des Hemesanctitatis, ct exultatio viri es longauitas. Miserere anima tua placens Deo,' contine, ct congrega cor tuum insanctitato eius, ct tristitiam longe expelle a te. mu eos enim oecidit tristitia, ct non es viii rasin illa. Zerus S rea dia minuut. dies, cte. Iterum alio loco. Animus gaudens aratemfloridam facit,1 ritin resis exsiccat ossa; sicut tinea vestimento, et vermis ligno , ita triuitia viri nocet cordae. quisq; apud se aestimet quatum facinus sommittat. qui proximum tum potissimum pietate, innocentia, morib . dc vita honestum iniuste perturbat, illiusque spiritum verbis asperioribus, dentatis i cis,ait mendacijs contristat, aut in litium

449쪽

ri/eb 11 l-qucos ci horrida iura pertia hit. Au, QEantum malorum afferat tristitia, in Gog. qui ' paucia expliceriti enim exorbitat, Ii d. MDὸ. Lo p xi actiones impedit, valetudinem .ap. ij jεdix, tioni & precibus di deuotioni te-

- ' nebius inducit: per impatientiam &bla,

sphemias effrenem reddit hominem, Et magno prscipitio per peccata in desper

tionem rapit. sed eum modus adhibetur tristitis,tollit illa noxios humores. dc qui I Gat praeter naturam in corpore sunt: eoque noea. Atti. nomine custos syncerae valetudinis citi is cat. cociliator diluurnae vitae,adeoq; est profligator morborum:etiam vim suam i fundit in animam cum insigni moder nilne, dispellit torporem ex anhyis,excutat ad humilitatem, diligentiam, oc quae necesDria es in rebus humanis, prouidentiam. Vt q uanta potest cura,studio,de, labore ea , vel iis similia rursum conseis quatur. quorum iaAuram fecit: prudes, etiam ea utus, ne ullis post tempolib.ea

dem se aram incidat.Εstq; hic dolor non

2. Qui dolet super ob tu amici,a quo

auxiliu in anima oc corpore persensit,videtur eo ipso testimoniti dare liberatis de grati animi. quato illu amore uti debuit, complexus sit: ideoq; laudat δc praedicatillu.dc in vicem tantorum benefactorum - DeiIDM.

450쪽

Dei gratiam adeoque omnia illiam precatu quae pulchra & magna. 3. Habebit haec tristitia vim gratitudi' rue s. nis in ordine ad Deu pro benefici js, quae Narra nobis tot exhibet per creaturas suas. quanta tr- . Flebimus, quod indigni simus qui biseit amplius illis fruam nr, aut quod nostro 'vitio hanc poenam commeruimus.. s. Testimonium amoris est,& probat ipsa naturae ratio,& qu supra a nobis dicta sunt de viris cinctissimis, quino sine ingenti dolore parentum.&c. morte pertulerui. Et lud si cum Christum flentem viderent se per Lazaro, dixerunt: Ecce. uomodo amabat eu. defletu licet, im

dicium amoris accipiebant. .

. s. Potest fieri des derio At reuerentia virtutum dc doctrinae, quam ex illo te hausimus: quo testatu facimus illius monita, consilia. 3cc. nequaquam in rupes & saxa incidisse, sed fructu in vi obis facere. Et Paul. pr dicat sibi selatio fuisse cum audiuit eorum desideria, qui erant Corinthi lachrymas,sblicitudinem, qua a. Con ν.erea se sui di puli afficerentur. non uti que quod tantus Apostolus fletu illor lauderet: sed quia ex eo persipectissimuaberet,quod ea omnia intimis animae visceribus impressissent, quae docuerat: quod amaret, quod cum salute de insigi