Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

발행: 1717년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

x D AB Hostisalii Consultatio 'tantum de aliorum taute deperdat. In quam sentemtiam D. Augustinus scribit: Non sunt audisndi viri finiam, quando reprehens in aliquo negligentia sua ore; quam fit, ut in malam veniant βssicionem , unde suam miram lange abesse sciunt dicunt, sibi coram Deo δε -

e conscientiam: existimationem , num non fiam im

prudenter, verum etiam crudeliter mutemnentes , cum o

ridant Mimas aliorum , pie hi primantium viam Dei,stis etiam eum extusatione imisantium non quod vident,

sed quod putant. Proinde quiseos a criminibin flagiti Wum atque facinorum vitam suam custodis, sibi Mnes

eis: qi quis autem etiam famam ,-in alios misericors est. Nobis enim necessaria es vita nostra , vilis fama nostra. Et Avaritiae quidem excludendae modus tribus mihi videtur partibus contineri. Primum , si mus protationis omnes tollantur, tanquam contra D. Ignatii mentem praeterque Societatis leges institutae, ac Ninvitii eodem prorsus modo educentur , quo apud Res, Hosas familias caeteras selent, quemque ipsi Jesultae a D. Igmtio traditum bene diu servaverant. Ut enim libri tui capite quinto Mariana demonstrat, contra mentem D. Ignatii εν cantra statuta ordinis miroducta sum Domus probationis , ubi Nouitii exqui iris epulis ac fru-Gbm pascuntur , variisque deliciis serimis commodis ratibus adsue aer: eoque fit ut animi magna partis Is statarum sint amantes delicia rum intolerantes lab rum ac molesiarum , adeoque pedibuι iter facere se friagus astumque tolerare nolint. Hunc porro gravillim rum damnorum cum temporalium , tum spiritualium, . , Societati fontem & causam esse idem Mariana disputat. Quod enim ad temporalia attinet, primum nimio numero Laici seu Coadjutores temporales admittum tur: qua de re cap. 7. 8c 8. Marianae verba sunt. So-rietatem predit nimia Laticorum Miltitudo, cum quasi Amidia Societatis pars sint Laici, quaviam nostri vo t Urios studentes in iamio otio educgre , neque ulli labori admovere , quoniam deaegnantur ab aliis M nachorum Oriam 1 -cquam duere. oraenarie serem

262쪽

ad RCes Principe sique Catholicos. seu plerumque Laici nostri t parum rationis evaces , - ingeniis adperis, velut ex strina aut ab aratro profecti ,

labreis etiam fugitantiores , ita ut unus novitius tantum operis faciat, quantum duo aut tres Laici, eum tamem 'atio Laici tantum consumant, quamum tres Sacerdotes,

quippe qui multum comedarit, multum bibant, Aminum νumpant aut frangant , in faciendis denique impensis animosi sint nori aliter quam si Comitum essent filii. Dei

de res haec grandi aere alieno Societatem obruit, quod P. F. Mariana queritur , qui etiam cap. 8. ita damnum hoc exsequitur: Societas ingenti are alieno es obri dia, ira ui in sta promincia Toletana plusquam aso. tia ducatorum debeamus e nec enim facimus , quod aliis suademira , pracipimus , ut metiamur reintus nostros, nec pisu expendam i quam posue s. auando adhuc madde exigua erant facultates nostra, nihil alieni aris ha-Mhavms r nunc autem ditiores facti derisis penitus obrui, mur. Praeterea ista Novitiorum educandi ratio eos reddit administrandae rei familiaris imperitissimos , velut ex his Marianae verbis cap. s. intelligi potest : N 'i nunquam aedeerunt esse Bomines , ac propterea non aliter, quam bestia , ab aliis curari necesse hasent.

uippe qui in Novitiatu suo ad nusiam rei familiaris

partem adhibeantur , itaque habeantuin comtusi , ut ne que eos videant, qui sunt ejusdem Religionis , neque ab

aliis videamur. Tandem ex eadem causa multi Soci rum valetudinis jacturam faciunt, aut etiam praem, ture vita carent, quoniam ducta in Novitiatu consuetudine , d u multumque comed-t , neque tamen quicquam operis faciunt , contra mentem eis praxim D. Ignarii, ut cap. V. Mariana queritur, cujus ibidem haec quoque verba sunt: Nostri non aegrotans, neque moria

tur quia nimium laboraverint , sed quia intense mitti xibis sie repleverint an delicate nimis vixerint. De spiritualibus vero damnis indidem oriri solitis ex his M rianae verbis , quae eodem capite quinto leguntur , j dicium fieri poteti. Nostri Nocisis educanias minimasai faciunt flarmis Societatis , qua jubent Novitios probari peregrinatis bus , hospitalium visitationibus m

263쪽

is 6 Danielis Hospitalii Consultatis

nisteriis similibus. Nam talia aut omnino praetermisim ttur, aut defunctorie tantism ac dicis causὼ , seu pro se ima ab eis praestantur. Itaque humiluatem , cariIatem patientiam allesque virtutei potius speculari seu meditari quam opere ipso exercere discunt. 'Merum excludendae Avaritiae caput est, ut qui . J suitarum professi sunt , in domibus Professis , non in Gymnasiis aut Scholarum CBllegiri vivant, neque e rum reditus consumant, sed paupertatem , quam vo verunt, bona tide colant, & ex stipe ostiatim e rogata victitent. Quod contra nunc fieri in Epilogo a-riana significat: Major pars yesultarum , qui quam vota professisunt, non servam paupertatis votum , cum vitant in Collegiis eorumque reditus crestumant. Isti enimvero sic se a Seneca compellari recte statuerint: Est intolerabilis res poscere mmmos is contemnere. In-δxisti pecuniae o Sum. Hoc professus es- Hanc personam

isduisti: Aranda est. Imuis um est te perimiam sub

gloria egestatis acquirere. Postrema Avaritiae pellendae ratio est , ut Collegia certis L statis vectigalibus contenta sint, & eleemosy-

naS nec petere a quoquam , nec accipere audeant, , ita

ut si verbi gratia civitas quaepiam, quinquaginta Jesu iatarum operam habeat necessariam , in singula capita octoginta florent vel aurei stati ac perpetui reditus statuantur , in Bibliothecam trecenti , totidem in sacram supellectilem, certa item summa in Valetudinarium, in sarta tecta aedium , quaeque alia res poscet , ut om- 'nino sibi ac nccessitatibus suis abunde provisum , nec de ulla re ad victum, cultum & tectum tum etiam ad operam docendae juventuti ic saluti animarum na- . vandam necessaria sibi laborandum fore intelligant. Si 'Iorum Collegiorum majora sint vectigalia, ea sive adendos pueros literarum studiosos , quibus necessaria non suppetunt, sive ad Scholas in aliis civitatibus i stituendas Episcoporum cnon autem P. Generalis Pro positi in authoritate converti possunt. Hoc modo si a Societate exsul et Avaritia, ut scilicet

necessariis ad yitam di ad operam Dei gloriae anima

rum Disitiet

264쪽

ad Reges 'me estque Catholicos. 2s iramque saluti navandam contenti sint, primum om- ritum malo illo vacabunt, quod opibus ec divitiis, hoc est , rerum supervacuarum copiae perpetvh sere anne

mm invenitur, In satietate puta , sive plura possidendi desiderio, nunquam improba Dei ait Seneca) quod

tur , satis est. Eo majora cupimus quo mavora vene runt , mustoque concitatior es ataritia in magnarum opum congestu collacata , ut flamma infinito acrior vises, quo ex majore incendo emicuit. AEque ambitio non paritur quempsam in ea mensura honorum consistere,

qua quondam ejus fuit impudens τοtum. Cui assecuto satis fuit, quod optanti nimium Udebatur ista cre-ἀis exeel , quia tono ab illis Dees r ei vero , qui ad il- Ia pereenit , humilia sunt. Mentior nisi assistuc quaerit adprendere. 'Nud quod tu summum putas, gradu. s. Propter hoc periCulum . supervacuarum opum deside rium recidero sic a Spiritu Sancto monemur , Proverb. 23. Noli laborare ut aeteris ; sed prudentia tu ideli, in acquirendo industriae) pcme modum. Ne erigas oculos tuos ad opes , ' quia facient sibi pennas quasi squila, volabunt in caesum. Id est , quia oculi tui sive cupiditates tuae ad altissima quaeque ferentur , nec umquam quantiscumque opibus satiari poterunt. Infernu enim . perditio numquam implentur , similiter oculi

hominum insatiabiles. Proverb. 27.

Deinde plus multo temporis Jesuitae habebunt, uod litetarum studio , M sacris meditation bus impe

ant, cum causa nulla sit futura ut ad captandam Magnatum , divitum , Orborum , precipueque opulinata rum viduarum gratiam , 8c ad inescandos inque x gem suum pelliciendos peculio s aut formosos adolesi centes omnem cogitationem. studium dc laborem suum conferant, in eoque dies 3c noctes occupentur. III. Multo plus in literis qua silcris , qua profanis proficient , cum tempus omne studendo ac meditando consument , eoque pacto longe pluribus in omni disciplinarum genete eximiis viris Societas corum illustrabitur , α multo majores Ecclesia utilitates ex ea

percipiet.

265쪽

IV. Non magnopere satagent , ut Principum fiant Confessus, cum ea in re nec ipsis, nec Societati quicqquam stri aut meti intelligent 3 quippe qui jam rabituri sint omnia quae vitae usus poscit , & quicquam

praeterea cum petere, tum accipere vetentur.

V. Neminem Principum aut Magnatum nec priviatim nec publice adulabuntur ad gratiam eorum coli, gendam , cum inde boni nihil scilicet exspectent. Ita nec aliis exemplo erunt ad gratiam Principum foedis assentationibus colligendam. VI. De sema & existimatione aliarum Religioserum Familiarum minime detrahent, sed omnes potius com- . mendabunt, & honore ac reverentia prosequendas curabunt , idemque eis ossicii genus ab illis vicissim praestabitur. Neutris enim causa erit, Cur alios velut qua stui suo obstantes impeditum eant. VII. Alios insignes in literis viros nequaquam exbstimatione sua exuere volent, nec a docendi provincia submovebunt , quippe quos bene audire numeroque discipulorum sine ullo Siaietatis damno Horere mile intelligent. VIII. Nullis utentur inimicis, nec alios homines aut doctos aut Religiosos experientur infestos , sublata via kelicet aemulationis & invidiae materia , mutuaeque detractionis vel obtrectat nis occasione.

IX. Multo meliores inque Philosophicis ac Theol gicis studiis praestantiores facient discipulos , Quippetqui sive apud ipsos , sive iud alios Magistros solidiora in humanioribus literis fundamenta jecerint. Nunc

enim , ut Mariana scribit cap. sexto, Ii sitrem in Soci tate docent, qui eas neque Adicemit unquam , neque asscere volunt, cum eas contemni ac literatos jacere, nulloque fere numero haberi in Societate videant: unde porro idem fieri queritur , ut perpaucos Societas bonos Philosophos ae Theologos habeat , nialios excelientes Concionatores , nullos Ecclesiasticarum rerum , malos humaniorum literarum peritos , ut ejusdem cap. I . vide

re est. Itaque apud Transalpinos eum , qui bene sit in Graecis ac Latinis scriptoribus versatus, pro Haer

ricol

266쪽

ad Reges Priscipesque Catholicos. ico habere contingit, quod sitis exploratum sit, Jesilitarum auditores in Hellade ac Latio hospites esse, nec fere nisi Pontanos, Raderos, Bide annos , Famia nos, Ga ios , M setos, aliosque semidoctos di iam, barbaros nugarum scriptores cognitos habere. X. Nihil villarum , fundorum aut rusticorum praediorum habere volent, aut poterunt, ademta eis omni de rebus ad vitae usus necessariis cogitandi necessitate.

XΙ. Merunt a fastus ac superbiae periculo, ut r Elius se colligere di humilitatem religio que m destiam , quam profitentur , opere ipso praestare posismi. Nunc enim , ut Mariana cap. nono expetientia compertum scribit , pradia rustiea causa sin, cur Iesiuitis Mimm accedat parum humilis , O p rum n,

XII. Nimio Laicorum numero non gravabuntur, quoniam opera eorum ad praedia rustica non requiritur , in Collegiis autem domestici ministerii partes Novitiis, iisque qui literis operantur , mandari pol runt : quod ex multiplici Societatis usu futurum M Tiana cap. s. dc 7. demonstrat. XIII. Vix ullam jure cum aliis experiundi seu sit, zandi occasionem habebunt, neque causis eorum ubbunalia perstrepent , quoniam scilicet neque haeredit res ullas captiunt aut persequentur , neque praediis abdicatis ulla de re cum vicinis ambigent, quemadmindum nunc quotidie , Romae praesertim , eis usu venit: ubi hoc etiam ab Illum issimo Cardinali Mareelgo Crescentio, cum Camerae Auditorem ageret, aliisque jurireddendo praefectis observatum est , etsi perisse causa cadant Jesuitae , nunquam tamen eos animum induc re , ut vere victos se agnoscant , suamque causim minus justam fateantur . quin invidiosissime de Judic, bus querantur , velut in alteram partem aequo inclinatioribus , sibique sub eis parem dimicationem fuisse

negent.

XIV. In suo posthac aere esse poterunt, nec alienos poscere nummos necesse habebunt, quoniam nec prae-

267쪽

16o Danielis Hospitalii tam ultatio

dia rustica, nec tantum otiosorum hominum , praecipueque Laicorum alent. Ut enim cap. s. 7. & 8.3Mariana monet , Societas ingenti an e alieno nunc est Iobruta , ita ut in sola provincia Toletana Fusiquam δε-

centa quinquaginta ducatorum musa debeat: cujus rei praecipuas esse causas ait, quod Novitii-Studentes hi nimio otio ac desiciis educentur , neque ulti labori admoeteantur. Hinc enim fieri ut aninii magna panis D-suitarum sint amantes deliciarum , is laborum ac mol fliarum intolerantes , adeoque peiubm iter Iacereinfriagus astumque tolerare notat : ut etiam dimidia puasi yes rarum pars sent Laici, homines plerumque rationis parum capaces, velut ab omina aut aratro profecti, qui honorem parvi faciant-lMores refugiant, multum tamen interea comedant , multum bibant , multum com

rumpant , in facimius vero impensis animo sint non aliarer ac si Comitum essent sibi: Eo accedere , . quod liatium quoque impensae vehementer Societatis faculi tes imminuant; quot annis quippe is lites , vecturas librorum ac burarum plusiquam quinquaginta ducatorum. mil2a in Societate stumius uri. . XV. Cura Collegiorum , in quibus convictores pueri aluntur, posthac se abdicabunt. 8c oneri isti omnium ingratissimo, nec minimum lubrico dc suspiciosis , hominibus quidem certe tranquillitatem di quietem animi conseciantibus vehementer adue: , seculareS P .

tius Sacerdotes , aut quemvis alium succedere patie . tur. Siquidem cause erit ademta , cur siquantulum lucelli ex convictoribus facere , eorumque impensis nonnullas Societatis suae tolerare cupiant. XVI. Magno vereque improbo levabuntur labore alienos libros compilandi, ut ingentia ac Giganteae molis, . volumina 1ubinde extrudant, eoque pacto plausum pQ .pularem & singularis cujusdam, prae caeterarum Religi larum sodalitatum hominibus ingenii, sapientiae-eruditionis opinionem sibi conficiant. Clim enim nihil eis ad vitam necessarium sit defuturum, nihil etiam praeteri rea emolumenti accessurum , quis eos gratis nulloque ... tanti laboris pretio tam satageos vereque. aerumnos,

futuros credat XVII

268쪽

ad Reges Principesque Cathoseos. 26i XUII. Non habebunt, cur caeterorum Religioserum similes videri, Deoque preces, laudes dc hymnos in Choro decantare tantopere aspernentur. Plurimum mnim temporis Avaritia iis , quos dixi , modis coercita lucrifacient, quippe ubi nec de colligenda Principum ratia erunt selliciti , neC in occasiones captandarum aereditatum intenti, nec litium molestiis districti, nec convictorum rationibus subducendis & conselidandis occupati, nec villaticarum rerum administratione impediti. An ergo erit , ut quod temporis superfluet , alibi quam in Choro consumtum inique lauaibus tri

XVIII. Hoc consequentur , ut ec Homines ta Viri aexistimentur , qui ipsi Corpus suum procurare, di i bores ferre , pedibus .iter facere , dc frigus aestumque tolerare , deliciis vero vitaeque commoditatibus aequo animo carere possint: quod contra nunc fieri Mariana p. s. conqueritur , ob pravam di menti S. Ignatii ac Societatis legibus adversem Novitiorum cducandi rationem: cui acceptum refert , quia Iesu ita 1 rquam discmu esse homines , ac propterea non aliter, quam be- sia, ab aliis curari necesse habeant. XIX. Morbis ex otio , deliciis ac vita deside oriri solitis minus infestabuntur , ac diutius vitales erunt. Ut enim eodem capite quinto Mariana assirmat, multi Iesbitarum diu muliumque comedunt , nec tamen quicquam operis faciunt, nec ulti eorum aegrotant aut moriuntur , quia nimium laboraverint , sed quia se cibis insem- .lerantius repleverint, ac delicaia nimis Ox m otio vixe

rint.

XX. Dabunt voci suae vocem virtutis multoque erunt ac fide digniores , cum a vitiis, praecipueque ab avaritia dc ab haeresi revocare homines , et1que

libcralitatem , justitiam , paupertatis studium dc fidei

catholicae veritatem persuadcre conabuntur. Paulus

quidem Apollotus qua potissimum arte gentiles ad amplectendam Christi doetrinam impellere soleret , hoc modo explicato I. Thec 2.&2. Thes. 3. M I. Corint 9. Scitis introitum nostrum ad vos, quia non is is fuit, sed

269쪽

Danielis Hospirabi Consultatio ante passi is e tumeliis assecti fiduciam habuimus M Dranostro loqui ad vos Evangelium Dei. Non quasi taminii bus placentes loquimur, sed Deo, 'qui probat eorda nostra Neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis ,securscitis r neque ιn occasione avaritia , Dein resis es e nee quaerentes ab hominibus gloriam, neque u vobis, neque ab

aliis. Cum possemus vobis oneri esse , ut Christi Apostoli. Id est, cum possem stipendium a vobis exigere, ad me ipsem eosque qui mihi ministrant alendos , quod Petrus , Jaconus , & caeteri Apostoli faciunt tamen non sumin hac potestate , neque gratis panem man

eo in as aliquo, sed in labore, fi in stigatione nocte

die operantes , ne quem vellam gravaremus ad

eaviansu in vobis Evangelium Dei. Non quasi non habuer-s potestatem alimenta a vobis exigendi, sed ne quod offendiculum demus Evangelio Christi . ct in uosmetipses formam demin vobis ad imitandum nos. HAEC . eadem si de se Jeseitae verε profiteri poterunt, pro ediploratissimo haberi debet , nullo genere minorem ab eis , quam ab ipse Paulo , Dei gloriae salutique anim,rum omam navatum iri. Sermo quippe ct praedicatis Pauli non fuit in persuasib libus tam na sapientia verbis, sed in sensione spiritus c, irtutis, I. Cor. Reliqui etiam Apostoli tirtute magna tes rimium reddebant Christo , is gratia magna erat tu issis , quia ex tanto auro dc argento ad pedes eorum a fidelibus deposito eorumque altioni ac nutili permissis , nemo eorum at

quid suisu esse disebat, sed inde dividebant singulis prout

cuique opus erat. Adl. 4. Quis tandem Principum est, quantumcumque Jesultas amet, cui non risum erumpere necessc sit, si hodie Jesilitas Apostoli verbis de se Profitentes audiat ξ Non quasi hominibus placentes loquimur, nec fuimus abiquando in sermone adulationis , scinscitis et neque in occasione avaritia , Deus est testis. Ut enim de avaritia dicere praetermittam , cujus ocm nem nullam nec minimam eis effluere Deus testis est,& mundus novit universus : adulationum nemo magis , quam ipsi Principes eis est conscius. Nec enim in privatis modo sermonibus curae habent exquisitissi

270쪽

ad Reges Primipesque Catholicos mo assentationis genere Principes demereri, sed in ipsisciuoque sacris concionibus &. Icenicis actionibus in -- cies praesentium est indi non dubitant , dc quoniam v ci suae dissidunt , nec linguas suas adulatoris partes satis peragere credunt, in partem vocantur parietes, lumnae & peristylia, & elogiorum laudationumque nulla fronte in Principes congestarum implentur. Atque hoc in Societate est epidemium , selenne ac pervulgatum, nec ullus terrarum locus est, ubi domicilium habent Iesbitae , quin foedissimarum id genus adulati num anniversaria specimina videat. Itaque cum Jesu,tarum, tum Principum nostrae aetatis exempla fides sit. minime vana esse , quae a Seneca seripta legimus. Illud praecipue impedit, quod cito inis placemus. Si timemmin lupG nos bonos viros dicat, qui prudemes , qui sanctos , gnosimus. Nec sumus modica laudatioue contenti. Aut ur id in nos ad usuis sine pudore eo esset, tanquam deliarum predimus. optimos non esse , sapis missimos a mantibus assentimur , cum sciamus Ezos sepe mentiri. A mris o propitiis auribus adulatio recipitur, is in praecordia ima desicendit, eo ipso gratiosa, quo laedit. Non es , quod

nos magis aliena judices a uiatione perire, quam nostrώ. uis Iibi verum aetere ausus es' a uis non inter lara mitium blandientiumque postus greges , plurimum tameus bi ipse assentatis es f Adulatoribus ergo latus ne prἀ- , beas. Artifices sunt ad captandos siveriores. Par issis, etiamsi benes eateris, non eris. Habent hoc is se naturale blanditiae: etiam cum rejiciuntur placent : saepe ex-ς se, noυi me recipiuntur. Hoc erum ipsum imputant, quod repelluntur, is siubigi ne contumelia quidem possimi. Atius a Iarisne clam umetur parce: alius ex aperto pa- iam , rusticitate simulata, prasi simplicitas ida, non ars sit. Planem artifex maximus Hebat, non esse occulu, non ex di mutato blandisnatim. Plurimum adulator cum deprehensus es, proficit: plus Giamnum si objurgatu es , si erubusit. Adulatio;u opponimus, non clau emus Uium. quidρmsec, quemadmodum opponi amyca solet: qua si impulit , grata es: gratior, si estirest. M apertior est adulatio, quo improbior, quo magis uero

SEARCH

MENU NAVIGATION