Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

발행: 1717년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

De Turbis Ibye iis jussione vacandi studio diligentissimo litterarum cibnensium , rituumque & consuetudinum ipsorum. Inter eos deputatus est Dominus Carpius Maigroi, Doctor Sorbonicus , factus deinde Uicarius Apostolicus Pr vinciae Fokiensis , 8c Episcopus Cononensis. Statim

atque in Chinam appulit , plenus desideris exequendi quod sibi per Sedem Apostolicam jussum fuerat, cum omni illicitudine milibili se applicavit studio librorum minentium, nulli labori parcens, pro assequenda eorum intelligentia ; in eum quoque finem in Magistros seligens eos ex Chinensibus, qui peritiores habebantur.

Post infatigatum plusquam et O. annorum studium, anno I 693. totam Vicariam suam publico Mandato prohibuit ceremonias , a Jesultis permitti solitas Ne phytis suis ; Mandatumque istud anno Iroo. renovavit sub poena privationis facultatum suarum .' incurrenda a Missionariis, qui obedire recusaverint, Insiaper princepit ab Ecclesiis auferri tabulam inscriptam Κει Den,

adorate caelum.

Tabulam istam seli ea in Provincia Iesustae servaverant , eam cum honore reponentes in Ecesesiis , Ris praetenim in Fochen Civitate Metropolitana Provinciae Ghim. Aliam praetcrea tabulam , in eadem habebant Ecclesia, in qua ordo descriptus erat, quo ipsorum Neophyti ab ipsis, post communionem , procedere jubebantur ad honorandos defunctos Majores suos, emam ipsis sese inclinando. Denique in januis ejusdem

Ecclesiae, plures aliae extabant tabulae , prorsus conforis mes praxi stetie Litteratorum. Primam tabulam dono acceperant Imperatoris, eamque propterea non selum in Ecclesia collocaverant F

chensi, sed de in aliis omnibus Ecclesiis suis, confidentes hac sibi via comparandam gratiam di protectionem Imperatoris : tametii ipsis facillimum fuisset, 1implici jussit suo tabulam istam , aliasque omnes ab Ecclesiis tuis amovere, damnatasque praxes omnes, ab ipsis hactenus permissas , amovero ; cum ad id dispositissimi

essent Chi istiani ipsorum, nisi sese quasi oppignerassent,

82쪽

m Imperio Sinteo. Secth. IV. ' . 7. deque imaginario Societatis honore e1se credidissent. isti praxi sese non opponere. Posteaquam Pater Gozani, Pastor Ecclesiae de chim, cum 'tre Sa socio QO , ob suam erga Decretum Illi1 1 sunt D. Cononensis inobedientiam , suspensionem incurri1set, in plena Concione Christianos suos monuit, quod alium deinceps habituri essent I 'astorem ; cum sibi Ze Socio suo a Domino Cononensi sublata esset omnis ips' dirigendi potestas. Idque ipsis tanta cum i

mentatione indicavit, ut omnium lachrymas extorserit. tantumque per tres dies eadem in Ecclesia tumuirum . ut speciem haberet rebellionis. Quarto die , tristiniam ipsis ad Ecesesitam Illustrissimi Domini Cononensis profectos , tanta ipse benignitate excepit, tantaque cum sinceritate dc charitate suum ipsis mandatum

planavit , ut convicti de lacilitate illud exequendi, ad Jesultarum Ecclesiam tranquilli redierint. Dominica vero die I 8. Aprilis eadem in Ecclesia magno eum tumultu congregati, ad Episcopi sui Ecclesiam Octoginta ex. ipsis profecti, dum Missam perax

ret , in eam horribilibus cum clamoribus ingressi , audire nolentes ea quae ad iracundiampsorum reprimendam dicere volebat, tanta cum violentia manus in ipsum conjecerunt, ut in terram dejecerint , dc

flectere jusso biretum more Sinico confestiam sumit rint, & in terram dejecto , alii vestes detraxerint; alii

pugnorum & pedum imas incusserint; alii injuriis &maledietionibus non pepercerint; alii e terra levatum ad latera percusserint : atque ex ipsis unus pugionem

mmchium pectori ipsius infixisset, nisi ab aliis cohibitus

cim ista a reniur magno cum Gentilium praesentium , tociusque civitatis scandalo , supervenienti P. Thomae Cri uerio , Dominicano Missionario , tanto eum furore improbi illi Christiani occurrerunt; ut, imbus perculsum hinc inde dejicerent. Eos nihilominus ipse tam efficaciter allocutus cst , ut Episcopum e namnibus ipsorum merit totumque illum tumultum

post duarum uti trium horarum spatium, sic sudaverit'

83쪽

76 - De Turbis suscitatis ut Neophyti, post contracta in Episcopi domo mobilia quaedam , maleque habitum hominem septuagenarium de ipsius obsequio, in ida se receperint. Die sequenti in aliam Civitatem Episcopus confugit : quo cognito Jesultarum Ncophyti persecutioncm suam in P. Cro-

querium usque adeo verterunt, ut coactus fuerit se occultare de domo in domum , ac deinde in montes s gere , eo quod Neophyti illi, magno cum scandalo. per domos ipsum perquirerent. Nec ista est nisi pars excessuum M sacrilegiorum ista in occasione coinmis rum. . Jesultae interim, praevidentes a se impediri non posse Apostolicam ad vcrsus ceremonias illas decisionem , ad eam impediendam per fraudulentas informationes non tum surripuerunt commendatitias variorum Principum , Ecclaliasticorum & Saecularium ; iud & anno

x7oo. Sinarum Imperatori Memoriale obtulerunt, ipsi terminis valde aequivocis exponentes , vel potius non ex sonentes puncta O nnia' spectantia ad causam istius controversiae. Responsum votis stiis consorine statim Romam miserunt , di ut magis esset authenticum , confii mari secerunt per juramentum , a se magnis sellicitationibus exactum a minensibus multis, quos inter crant plebeii multi de ignorantes, non sistum in lectura propriorum chaiacterum, sed di in Christia

doctrina. Eodem tempore S. Congregationi testimonium ol tulerunt a magna Neophytorum suorum multitudine subscriptum , quo suas Eminentias certiores faciebant coelum materiale a minensibus non adorari, sed Deum

verum sub coeli nomine, nec ab ipsis sperari quidquam a Confucio, nec a dcfunctis Majoribus suis, in oblationibus quas ipsis faciebant.

De eo tamen nec obtinere , nec mittere potuerunt

testimonium Neophytorum de Provincia Xensienti, utpote a R. P. Gemona ordinis S. Francisci, Vicarii sui Apostolici instructorum ; qui selum attollati sunt quod Chinenses Christiani nonnisi Deum verum . adorarent , nec crederent aut quidquam sperarent a

84쪽

m Imperio Smico. Meh. IV. BConsueto, nee a Majoribus suis. De qua certificatione tanto magis attoniti fuerunt Iesuitae , quod μυ obt nenda certificatione votis suis consona, litteras ad ipsos eo tempore a Curia Pechiniensi obtinuissent . quo exbstinutant P. Gemona a Metropoli abcsse , prout tempore abesse consueverat, dc proficisci ad Missiones diaetis quatuordecim a sua Metropoli distantes sed tunc infirmitate. detentus proficisci non potuit. Communicata proinde ipsi fuit a Christianis, q uam a Jesu,tis acceperant epistola , postulatumque ipuus consilium iis in circumstantiis , in quibus vel adversus ipsos S cietatis Patres ip rumque Neophrti, in curia degentes, erant irritandi, si petito ab ipsis testimonio sub ribere recusarent, vel pedumam committendum, si subscriberent. Et ideo conscii de falsitate illius , de sui Pastoris consilio responderunt ut supra. Nec ad votum suum signaturam odtinere potuerunt, nisi a paucissimis Christianis locorum , in quibus Missionarii erant vel Dominicani , vel Franciscant, vel Augustiniani, & μpaucissimis quidem tam secreto, ut id rescire Mission rii illi non potuerint. Simili etiam sub secreto obtentum a se Imperatoris responsum diu servaverunt.

Cumque inter eos qui testimonio ab ipsis petito su scripserant , fuisset, istor quidam Neophytus ipso-

rum , nomine Uvang-Joseph. , ac deinde apostatasset, sed post tres. vel quatuor annos ad Ecclesiam rediisset . in Curia tamen confessus Zc communicatus, Chinenses ritus abjurare nollet ; reversusque ad patriam sitam in gan, ritibus illis nuntium remittere nollet . petitum a Milsonaiqis Dominicanis poenitentiae Sacramentum,

ipsi deneratum fuit. Sed interim ad Christi fidem comum sa & bapt:χαρ uxore ipsius ac filia praecellentis i genii, ab ipse instanter sellicitatus ad ritus illos abjiciem

dos , abjicere obstinate nolens , . periculosa tandem dc longa infirmitate errorem suum miserente Deo recognoscens, illum detestatu ὀc toto corde ad Deum conversus fuit, M suis illis Rit1us nuntium remisit, seque in subscribendo ut supra perjurum fulse cum lachrymis confessus est uelatametsi enim tau istiani Chinenses.

85쪽

nihil crederent , nec sperarent a Confucis , nec a progenitoribus sitis quia tamen de Gentilibus ritus illos

praeficantibus contrarium certum erat . per Consequens

certum erar Ritus illos a Christianis practicari non posse. Anno i Τος. die 8. Aprilis Illusti imimus . ac Rmus D. Carolus Thomas de Tournon, Patriarcha Antioch nus , Millionumque Orientis cum potestate Legati a Latere Visitator Apostolicus, appulsus in civitatem primariam Provinciae Cianensis Mau-tιαμ nomine C--ι, velut Pastor plenus charitate , 1pecialique erga Societatem benevolentia, Patrem Mauvoillierum, Procuratorem Jesultarum in China monuit , ut Patres illos certiores faceret magnam illam de Ritibus Sinicis cina. troversiam adversus ipsos Romae jam esse decisam, vesproxime decidendam. Quod cum ita estis, necesse erat, ut quali ex seipsis damnatos Ritus amodb dimitterent. Qtim si facerent, Sanctitas sua praedilectae a se Societ tis honori & famae consulens , Decretum suum decisia Vum nunquam promulgaret. Ast charitativae immo. nitioni Jesultae non solum sese humiliter non submiscis runt, quin potius per omnes missiones suas rumorem sparserunt, illas de Ritibus contestationes Romae in favorem ipsbrum esse decias , non sine perturbatione dc confvitone magna allorum Missionariorum. Statim atque ad notitiam Imperatoris pervenis adventus Patriar-ς citae, tamquam supremi Pontificis L ti, omniumque Sinensium Milsionum Superioris , Per Guberuatores,

Vicer es 8c Capitaneos Provinciarum , Uium ad te sunmo possibili cum honore , suae injestatis expensis . deduci jussit, deductumque Imperatin cum tota Curia iisdem cum honoribus excepit , quo ves ipse primogenitus suae Majestatis exceptus fuisset, ita ut in Civitate

inngceu tunc vulgatum tuerit , visum hactenus non fuisse exemplum , quo quemquam tanto cum honore Imperator exceperat, quo D. Ilatriarcham.

Conferentiae Imperatoris cum ipse ideam magnam ingesserunt talentorum ipsius , & Romani Pontilicis,

rami merri, tantaeque prudentiae Ministium h-itis

86쪽

m Imperis Anico. ' Sin. IV.8e inde desiderium magnum concepit strimm cum Sanctitate sua correondentiam stabiliendi. Ipsum namque Principem esse magnum inserebat ex eo quod staret ipsum a R bus omnibus ac Principibus Catholicis velut patrem sirum hono aei. Et revera bona illaisnperatoris cum Pontifice correspondentia , optimos

habuisset pro Missionibus istis essectus , nisi tam prospera initia a Jesultis in obliquum fuissent tia

Patriarcha ficultatem impetrasset , in Curia fundandi domum pro Missionariis de propaganda , idque Imperator eo ipso die Jesultis communicasset , ad ipsorum initantiam Imperator secultatem illam revocavit, quia ab ipsis didicit Presbyteros eum Patriarcha in Chinam advenisse ad finem perturbandi Ritus in Imperio usitatos. Et inde sectum est quod Imperatoris erga Patria cham benevolentia reseigesceret, M ipsum suspectum haberet. seque ab ipso alienaret; eo quod Pater Peretra 1i,si exposuisset Patriarcham in Chinam venisse ad finem est i Jesilitas ex Curia. Et iste Pater tam violemta cum p ne alia a veritate aliena Imperatori expo- t. ut Imperatoris primogenitus Patri Barros exprobraverit, quod Patriarcham odio persequerentur. Godcum ipse negasset, a Principe jussus ationem juramento firmare. jurare ausis non fuit. Interea Imperator adversiis Paren tam 8c Epist pum Cononensem per Jesuidis exacerbatus , utrumque de Patriarchae Ministros persequi coepit, & Cononen in quidem vix non morti adrudicatum e minensi Imperio exulare jussit; Patriarcham vero in Macis r legavit, nec Musionarium ullum in Imperio suo permanere , nec Missionem suam exercere permisit, nisi Sinenses Mus , a S: D. N. Clemente XI. definitive damnatos ut superstitios, sequeretur. Ista omnia per Jesultas ab Imperatore procurata sunt , ut soli ipsi in China Missionarii permanerent , omnes vero Sinicis Ritibus adversantes Q inde cum infinitarum animarum tautis praejudicio pellerentur , prout evidenter demo D q. - strat

87쪽

Eo Da nobis sustitatis

Brat Gon*les a S. Petro in libro supra nummio ubi etiam ad vivum exponit horrendas persecutiones, quas Jesiuitis instigantibus Patriarcha sustinuit; 'sec

tiones utique tantas , ut causa fuerint mortis ipsius, haud dubie causatae per dolorem ex tot malis conceptum , quae in Macis perpessiis fuit; ex eo utique quod ipse Patriarcha , S. Sedis a Latere Legatus, de Cardinalis, captivus a sibi subdisti detineretur; quod mandata ipsius & censurae contemptui haberentur ; quod in Gentilium tribunalibus a Jesultis traduceretur quod sectatores sui , & obedientes filii pessime

tradiarentur , & ipserum aliqui in arce captivi detin rentur ; & in ipsiusmet pertinam captivitatis minae jactarentur , quod ad januam domus suae Victa per senae suae , Christianaeque Religioni injuriosa aifg

rentur; quod domesticorum suorum messus e domo non permitteretur 3 quod rerum ad vitam necessari, Tum, ipsius etiam aquae ingressus in domum recus

retur , ita ut ipse Zc domestici aquam salsam potare necessitate compellerentur ; quod sibi subditi tympanorum 8c tubarum clangore ipsi obedire sub poena

carceris prohiberentur ; quod per confoederationem Lusitanorum Mamonensium cum Mandarinis Gentili. hus Viceregis tantonensis mandata in favorem Eminentiae suae executioni non mandarentur ; quod sex

Missionariis , qui tantis cum incommoditatibus . in itinere tam longo perpensis , biretum Cardinalitium ipsi detulciant , a sex mensibus in custodia detin rentur, quod invita Eminentia sua Missionarii Domi- nicani contra fidem datam, contra jus gentium, &Contra Imperatoris Edi m compulit fuerunt, mari se committere versus Coromandetum ; quod denique Ecclesia δι Christiani persecutionem tantam sustinerent . ut vix possibile esset asserre remedium; depul- serumque ex China Mistionariorum omnium stis exceptis qui damnatos Ritus Chinicos cum Jesultis permittebant litorum malorum omnium Jesultas fuisse

causas Gonetales aperte demonstrat per totum librum supra memoratum cujus p. a. a. a8. dc 29. refert

88쪽

in I eris Anico. sect. IV. Srquatuor schismaticas & scandalosas propositiones,

quas contra S. D. N. Clementis Decretum , adve

nis Chinicos Ritus, post exactissimam tot annorum discussitonem emanatum , ab Illustrissimo Patriarcha promulgatum , Pater Ludovicus Porquet Jesulta publice sustinuit, utique i. Quod asserem defunctorumammas super minicis tabulis reor desere , eontra Mdem non peccet. 2. auod Papa infac bili authoritate defvre non p. t Controtesas de Ritibus miniicis. 3. Mi onarii obessire non teneantur Mandato rami. D. Patriarcha , super ritibus issis. . Euod nec Papa , nec Ecclesia , infribbiliter definire possit quidpiam esse idolum. Super quibus Jesulta ille a P triarcha interromus num crederet propositiones illas esse veras ; ipso has non dissilente , imo rationibus quibusdam defendente ; A sua Excellentia jusus eas ipsi scripto tradere , Censura notandas , si Censura notandas judicaret. Pater ipsi actam tradidit, qua a Domino Patriarcha ad S. Sedem appellabat , & a sua Excellentia saepius revocatus ut juridisi super illis interrogaretur , suae Excellentiae Autu itatem i

ridens , de contra eam scribens , respondere nOluit. Et istam ob causim a suae Excellentiae Commissario publice excommunicatus , pro eXcommunicato se gerere recusavit , nec ipsum Jesultae pro excommunicato habere voluerunt. Denique Chinia illos Ritus post Pontificiam eorum damny

tionem , in nova Societatis Historia Romae impren se nuper adhuc istinere ausus fuit P. Jouvencius Jesulta , Rmi in mi S. Palatii mentitus approbationem , quam a se non datam Rmus ille Magister Romae palam declaraviti ' is Ε -

89쪽

sa Da Turbis suscitaris -

De Turbis per 'suisvi excitatis, Occasi e insultimnarum Reflexionum, super Novum Te menium. HIste etiam diistis mitium Sc progressiam dedit malὸ animatus ad versus Gunentis Timum D. Cardinalem Noaillium Archiepiscopum Parisiensem Iesultarum an, mus. Et istius quidem animositatis cetissa prinia fuit institutio parvi Seminarii per suam Eminentiam Catalauni facta juxta Concilium Tridentinum, ideo Jesultis invisa, quia Coli io ipserum , prout ipsis vi tur, damnosa. Causa altera fuit translatio ipsius ad piim riam totius Christianissimi Regni Sedem Pariliensem, a Rege, motu proprio absque ipserum interventu ne a. Siquidem asseetant ad Sedes Episcopales selos sibi bene visos a Rege nominari; hoc proinde absque consilio ipsorum non fieri, ut Episcopos omnes habeant sibi devotos, suisque nutibus Oosecundantes. Suam tamen de ista transatione displicentiam dissimularunt, usquedum anno Illustii simus Archiepiscopus. volens quidem Jesultarum amicus esie, non famulus nec enim hoc Archiepiscopum decebat) laudatissimam illam in gavit Instructionem Pastoralem in quo Janserismum sic damnavit Mamnata Exposition dei calfies ea de raria is

praedestinatione , velut eum redolente, ut tamen sc d sen rem declararet in illa materia doctrinae Sanisti Augustini, S. Thomae, saniorisque de amore Dei, Poenitentia M. doctrinae, adversus eos qui eam plus ui-mio emolliebant: addendo se , juxta Breve S. D. I nocentii XII. non passurum, invidioso Jansenismi nomine traduci probos & Catholicos viros, de quibus t gitime non constaret, aliquam ex quinque famosis propositionibus tenere. In hoc signo sese recognoscentes Jesultae, suam adversus ipsum animositatem dc furorem amplius distimulare non valentes, seseque ulciscendi occasionem quaerentes; cum eam non invenirent integerrimis mo xibus ipsius, dc doctilaa , eam non tam invenerunt quam

90쪽

ipuam. ex linue captarunt in approbatione libri cuius inscriptio est, Novum Testamentum, cum Refiem suu Mora biu P. Amseel de Oratorio. Adversus quem l brum anno I s. fabricarant, & in vulgus sparserant. semesum illud Problema EMesiastic m , Hrectum ad D.

Abbatem Bestiau: in quo J enianas quinque propositiones singulis prope Renexionum illarum paginis

perte contineri vociterantes, Eminentissimum D. Cata, natem, earum apprctatorem, calumniatrix impudentia

ipsorum traduxit velatranseristam declaratissimum , imo dc D em rum capus , idque tanto cum scandalo , tantaque cum Εmiuentissimi injuria ut ad ersus Probi ma illud limpudenti num, tota insurrexerit Gallia, cui compertissim erant Eminentissimi Cardinali' merita. Catholicissimaque doctrina. Et ideo Problema istud jure optimo damnatum fuit ab Innocentio XII. 8c Parisiis per sumemi Parlamenti Remi secretum , manu carnificis igni datum, dc in savillis redactum , velut tanto

viro enormiter contumeliosum.

Enimvero stolantibus omnibus prorsus in pedibile e

rat, in Q shellianis Reflexionibus singulis sere paginis

Jansentanas propositiones aperte contineri: cim ies liabro illae post dili itissimum examen, non statim nihil simile deprehendissent sinistissimi ta di minatissimi tapiscopi, & Doctores. sed doctrinam e corum apprime Catholicam, Zc Sancti Sid itus unistione plenam. Imprimis Illustrissimus Vialartius Emi rentissimi Noailaim Episcopatu Catalaunensi Praxlecesses, in Sanctitatis opinione defunctus, ac post mortem miraculis clarus estellianas Reflexiones ante Noaillium primus approbavit, & in Pastorali sua Instructione Pastoribus M Uicariis dioecesis strueplurimum commendavit dicens , quod earum A utior destiit instructita esse illa Gnritate iamlu D, de ι 4 Augustinita, temsere vim modico is schol Spisit s Sancti, qui divisse uoi Testamenti librum dicta-mit, discipuliu fuisse, γi tanta elaritate is unctione 'riarum inteli emtiam , ct Verbi incanuiti doctrinam pe-

κetraverit.

SEARCH

MENU NAVIGATION