장음표시 사용
511쪽
An mihi, inquam, potest quidquam esse moleStum . quod tibi gratum suturum sit 8 Sed ita audies, ut Romanum hominem, ut timide ingredientem ad hoc genus disputandi, ut longo in te vallo haec studia repetentem. Ita, inquit, audiam te disputantem, ut ea lego, quae scripsisti. Proinde ordire. milia hic destini. III. Consideramus hic: ' quorum in aliis , ut in Antipatro poeta, . ut in boum ali die natis, 3 ut in simul aegrotantibus fratribus, ut in urina, ut indiam. Eleganter ponitur haee praepositio, quum quis omnia, quae de re quadam proferri possunt, eoniungit, et rem ab omni parte ale exponit, ut nihil praetermissum sit. Ita dicitur ad ali id dispiaure, ad ali id
di re, ete. quod non est contra, ut
visigo intelligunt. Bin M. i) Nam graeeoram philosophorum istae divulationes erant , non homi-
Num romanorum, qui non tantopere
in philosophia versati eran . Tvale. 2 Puto legendum eonsidamus hic, quod palat. see. Optimum e Icem Dune habere video. Cicero enim vel sedens, vel ambulans ad aliquid di . sputabat. Est autem hoe verbum in
hae re proprium. CL de Legibus II,3 i Aeadd. Dispp. I, 3 , Π, 3 sin. et
alibi. Vellem tamen omnes eodd. ha herent eonsideramtis hie, neque ullum esset laetitiae indietum. Tum unice veram putarem erudit. IIoliinseri coniecturam Consideremus Meet quorum th ciliis, ete. BREM. - Ηie au tem Cicero resutal Stoicorum arguismenium, quod ex continuatione eoniunctioneque naturae, quam συμπάθεια, voeant, ad fatum probandum asserebant: sie enim ratiocinabantur, partes omnes mundi naturali e goatione teneri inter se conspirantes et eo latas; proinde aeriem esse cauissarum perpetuam, vi sese quoquo
versum dissutidente et propagante quadam eontagione, et patie partἱ respondente. Cirere de DivInal. e. se
Mitim uocant. Eamdem rem, de qua Cieero loquitur, narrant Val. Maxi
mus lib. I, 8, 36 ext. et Plinius, Histor. Nat. VII, 5 . Quotannis autem die natali sebri implieabatur. Vulgo male confunditur hie Antipater cuin philosopho, qui Tyrius dieitur, etiam uti Ne ingero ad li-hrum de osse. II, 24, 8. et aliis. Remiatio explieuit Harduinus ad Plitiii
Muliis, qui eodem die nati sitit.
idem plane satum contigisse narrant Veterea. Laudavit Da latus, Val. Na-
512쪽
inguibus, ut in reliquis eiusinodi, naturae contagio valet, quam ego non tollo; vis est nulla satalis: in aliis autem fortuita quaedam esse possunt, ut in illo naufrago, ut in Icadio, ut in Daphita. Quaedam
etiam Posidonius pace magistri dixerim comminisci
natis quis Veterum tradideri . nescio. Fortasse haee inter Chaldaeorum θaωρεαατα fuerunt ita aἰmilia, quae in inara dantiae eap. 6r Si quia oriente Cia.
Ailissimum medicum, serimum reti quisse , quosdam fratres quum simia aegrotare coepissem, re eorum mor se em tempora ingraMesereri ν eodem l aretur, geminatos stispi Itim: Θ Posidonitis Soletis, multum astrologiae
rere. ne serri etiam hue poleat Ioetis Valerii, quem modo laudavi. In. Ut in ia ina. tit in urimum. Cons. Plin. Nisi. Nat. lib. XXVI, α 6. Ea varia unguium vel figura, vel eolores; li ea punctis, albisque maeulis
etiam retentiores uaria hariolati sunt, alque ex iis iam veterea medieos, M. Istalem suspiealos esse, tradit C l-sus. ID. - Naturae eontagio. Id est, consensἰo eonvenientiaque natura , quae tamquam eontactu asset . Hane Naturae eontagionem, Graeei voeati
stertim e gnationem , naturae c--nientiam, emeentiam atque consensum.
Ille autem negat Cieero, ex coni sione naturae quam eoneedit, satum
mini et Idam, euius nomen ne ipse quidem posuerat, praedietum fuisse seripserat, in aqua esse pereundum ria atilem naufragium feeit, et in rivo postea lapsus est: aut, quum eἱ nauis agium telumque ex aqua praedietum esset, in rivo lapsus est. Tvan. - Ieadio. Iradium Moissimum pira
das voeat. In eius erura ex speluncasasum ineidit, quum tamen vitam maritimam coleret. Tvas. - Daphi a.
Narrani Val. Maximus I, 8, 8 ex . et Hesychius. Illustr. p. 23. Daphilam. qui Sophistarum studia professus ait. oraetitiam Delphi consuluisse , araematim t enire posses 7 Respondebatur, in nrtiram erum, sed ut eo pertiarbatus periret, dein iussu Attali, quem probria laeessisset, ex saxo, cui nomes equi erat, deiectum esse.
Strabo autem lib. XIV, pag. 647 aeri-hii ora lum Daphitae grammatico
venisse, ut Thoracem e Med. Dein aulem eamdem ob causam, quam re
liqui tradunt, iussu eiusdem regis ita Thoraee, qui mons est Epheso vitanus , sussxum esse. Ex hoe natum proverbium putant viri doeii Goarior em. Erasmus quidem errat. qui S Pagonem dieit tradere, prover-hium hoe inde natum esse. Nulla enim pro exhiἱ apud illum mentio ML Si igitur Erasmus hoe uno loco fretus αὐe Thorarem in proverbiorum nu-
513쪽
videtur. Sunt quidem, inquam, absurda. Quid enim 3 si Daphitino satum fuit ex equo cadere , atque ita perire; ex hocne equo, qui, quum equus non esset, nomen habebat alienum Τὸ aut Philippus hasce
merum retulit, temere egit. ut saepe .
Qisod autem illam de Daphita hi,ior iam spe elat, quamvis ptimo quidem ad spectu es Strabonis reliquo piamque narratione non eadem esse. videatur, tamen diligentius eo usiderata eadem esse apparebit. Nam de eodem homi
ne Sitabo et reliqui loquuntur. Conveniunt enim in rege , in quem ille probro,a dieta iecit. Nihil autem im pedit i quod Strabo Grammastetim, Valerius Sophiaram vocat. Sophisias
enim Eliam rebus grammaticis studuisse notum est. Virom vero Strabo
de eodem loeo loquatur. neene, dimisellius eat iudieare. Volunt id Turne-hias ad hune locum, et Vossius ad Pomponii Melae lib. I, 37. Negat Da-visius. Sed quum de eodem homine loquatur Strabo et eeieri dieani seriis
mores, eum de saxo, cui nornen es inael 'tii, de Ieclum, quid impedit, quo minua hoe saxum partem montis Tho-raeis sistase dieamus ' Alia denique xe, tat dissicultas. utrum Atrabo reliquique de uno eodemque ora lo lo. quantur. Puto hie idem aecidisse , quod saepe in Oraeulis. Quum de Misso in monte Thoraee deiectus esset, dixerunt alii. iussum eum esse. tia Thoracem ea rei, alii, i que acutiores . interrogasse eum, ubi eo m In-υenire posset, tum eetera aecidisse. quae nostis. Talea narrandi diversitales in oraculis saepe inveniuntur, quippe quum oraeulorum maior pars post eventum denique eoniae in sint. Vnum igitur illud diversum est, quod Strabo eum esse stillatim, ceteri eum deiectiam esse dicani. Sed hoc ex varia eiusdem rei narratione natum videtur. ΒΕΕΜ.
Davi sitis eum Ball. El. Hart. quibus aecedunt Ε. Vindob. A, et ead
quaedam vett. delendum censet quid m. Sed nullum tum video' sensum Certissimum videtur, quod iam Turnetius volui , ut idem mutetur iti dedam. Sed quid tum aignitieet M.q m p Forsitati aliquis hoe verbum eum assrmatione positum esse dicat . quom admodum interdum in Cire ne, etiam non repetita voee, quod alias fieri solet. Cf. v. e. de Finib. II, 2 . Sed se vis sublilioe sacile iudieabit. hane assemationem hoe loeo stlgidam esse et inanem. Alius igitur in iam eum vel . nonnullia ediit. et M s. Guelph. deleverit. Sed tum orat io sieest abrupta ut tale exemplum in Ci-eerone ait nullum. Quid multa I Vlcus melasse persan aliam erit, si seri basi Mi enim quaedam asstir i ita ui his reddatur ratio, cur quaedam Posidonius comminisei videatur. ALmrdia autem Cieeroni ea dieuntur, quae allii ipsa uoti salis eonveniunt,
proprie de sono dieitur, sontis agmris istis , -α ialsova et a b rdia. Cicero
igitue dieii, quoniam in quibusdam
eorum, quae Posidonius dieat, noti nulla sibi ro pugnent, ea ab hoc commenta videri. BaEM. - Vulgo stirit,inq., qtadem absurda. Schult. verba transtulit. T. 2) Ila Davis. e e d. suis. Vulg. de equo.
3 Nempe praecἰpἰlus est ea monte qui appellabatur equus.
514쪽
DE FATO, CAP. 3 5 i iin capulo quadrigulas vitare monobatur7 quasi vero
capulo sit occisus. Quid autem magnum est, nau
fragum illum sine nomine in rivo esse lapsum 8 4 Quamquam huic quidem hic scribit praedictum, in aqua esse pereundum. Ne hercule Icadii quidem Praedonis video satum ullum: nihil enim scribit ei
praedictum. Quid mirum igitur, ex spelunca Saxum in crura eius incidisse 2 Puto enim, etiam si Icadiustum in spelunca non fuisset, saxum tamen illud ca-
vi Cieeronem intelligere posisa; mus, Leiunt eompilaiores illi Va ieritis Maximus et Aelianus, quorum ille lib. I. 8, 9, exi hie, V. l. lib. IlI, 45 tradit. oraeulum Philippo even;sse, ut ab αρμα mc violetilia sibi eaveret ;q 1arnobrem eum, nobilem illum lo- eum in Boeotia, qui huius nominis erat, Amphiarai interitu nobilis, semis
per vitasse. Pausaniam autem in capulo gladii, quo eum oceiderit, qua- dxigam habuisse eaelatam. Tota isthaee fabella originem videtur Olympiadis acto debere , quae gladium illum Pausaniae , Apollini eonseeralum in eius templo suspendii; in quo quum
sorte eaelatae essent quadrigae, ab homine arguto . qui oraeuli ambigui. talem prouidebat, isthoe oraculume niselum erat. Quam parum autem hoe prudentiores eurauerint, inde
e nitet potest, quod optimi seripiores historici, qui Philippi mortem diligenter et aecurate tradunt, ne veratium quidem de hoe oraculo habeati . Itane autem sabellam in vulgus Nolam suisse, doeel modus, quo Cicer xem proponit seribens timeo ele. Ipsa autem haee vox hene a Cicerone posita est. Dieit Enim Lus quadrigas, eas opponens loco, quem verisimilius erat
intelligi, siculi dixerat hunene mutam eadem oppositione. ut vivum intelligeret. Aelianus addit denique aliam insuper sabellam , multo etiam minus credibilem, quam illam. Dieit enim, opinionem quamdam haud eam quidem vulgarem esse, Philippum ad
paludem, cui nomen erat αρματος, interseelum esse 1 de quo nemo honus scriptor quidquam tradit. BaEM. i
23 Iia Wolfius emendavit. Vulg.
in riso esse lapsum p Cuius nomen Posidonius non posuit, ut soriasseeommentilium sit ad libidinem exemplum. Quamquam ex eo salum nihil assirmatur. Nam quum esset praedi. cium eum in aqua periturum, sortem fides noti est sequuta, quum in rivotatilum sit lapsus: iturno vero, quod naufragus enataverit, in aqua perire non debuit. Tua .
4) Nam ex praedistis et divina.
ione salum probari solet, til eontra ex sato divinatio. Igitur in exemplo nulla videtve sati eomprobatio, quum divinatio nulla antecesserit: ei alioqui enumerarit inter ea quae Praesagio fidem saeerent aliquam sali.
515쪽
surum suisse. Νam aut nihil est omnino socinitum , nut hoc ipsum potuit evenire sortuna. Quaero igitur atque hoc late patebit si sati omnino nullum no
men, nulla natura, nulla vis esset, Et sorte, temere, casu, aut Pleraque fierent, aut omnia; num aliter , az nunc eveniunt, evenirent 7 Quid ergo attinet inculcare satum, quum sine sato ratio omnium rerum ad naturam, fortunamve reseratur 2
IV. Sed Posidonium , sicut aequum est, cum bona gratia dimittamus: ad Chrysippi laqueos revertamur. Cui primum quidem de ipsa rerum contagione respondeamus: reliqua postea Persequemur. Inter locorum naturas quantum intersit, videmus: alios esse salubres, alios pestilentes; in aliis esse pituitosos , et quasi Pedundantes; β in aliis exsiccatos, atque aridos: multaque sunt alia, quae inter locum, et locum pIurimum differunt. Athenis tenue caelum, ex quo acutiores etiam putantur Attici: crassum The
bis; itaque pingues Thebani et valentes. 4 Tamen neque illud tenue caelum efficiet, ut aut Zenonem
eonienti simus, tae, si infestius aeriusque insultemus, in eum iniquiores esse videamur, quem non ostindere, mi parcere, magistro praesertim, de-heamus. TV s.
2 Alios esse saliares. Vt Crolo nem urbem. - Alios pestia Ies , ut . Sardiniam. ID. . 3 Redundantes. Superfluentes ni miaque pituita suffusos: quales quilaeusiria et palustria incolunt. Varios autem habitus Ioeorum Hippocrates dii getiter in libello de aere, locis, et aquis notavit. ID.
4) Iliue Horatianum illud lib. II,
ep. 4, 244r Boeosim in erasso i area aere narum. In aere autem erasso alu-
pidi ei obtusi plerumque sunt qui
nascuntur: quod tamen perpetuum non esti et Iuvenalis seribit. Sai. X. 49 1 Siammo fi posse Miros . et magna oempla do tiros Ver De eum in patria crasso e aufi aere nasci. ID. -- P--
mea Theiani. Tardi et hebetes. Cicero, Acad. ll, 311 Quia imi An iocho pingua Didiaritie. Horatius lib. II. Sat. 6, 44: Pingue pectis domino δε- Cias, et erieria. praeter ingenium. Proinde veterea in Boeotorum alia remeavillantes, Gem Boeotieam dico-hant. ID.
516쪽
DE FATO, . A P. 4quis , aut Arcesilam , aut Theophrastum audiat; neque crassum, ut Nemea potius, quam Isthmo victoriam petat. Diiungo longius. Quid enim Τ locinatura afferre potest, ut in porticu Pompeii potius,
quam in Campo ambulemus 3 tecum, quam cum alio7
idibus potius, quam kalendis Τ Vt igitur ad quasdam
res natura loci pertinet aliquid, ad quasdam autem nihil; sic assectio astrorum valeat. si vis, ad quasdam res; ad omnes certe non valebit. At enim quoniam in naturis hominum dissimilitudines sunt, ut alios dulcia. alios subamara delectent; alii libidinosi, alii iracundi, aut crudeles, aut superhi sint . alii talibus vitiis abhorreant: quoniam igitur, inquit, lantum natura a natura distat, quid mirum est, has dissimilitudines ex differentibus causis esse nitas 3 V. ΙIaec disserens , qua de re agatur,) et in quo cauSa consistat, non videt. Non enim, si alii ad alias Apκtσιλαος graeee vocatur, qui, dorico more, a Latinis Arcesilas appellatur. Zeno prineeps Stoicae disei-plitiae sistit Arcesilas avetor Academiae novae; Theophrasius Peripate-iietis auditor Aristotelis stili. Hos ires nominat, quod eodem tempore philo,ophicim Athenis doeuerunt, quam quam Theophrastus Zen nem , Zetio Arcesilam anteibat aetate. Tvas.
a) Di ge tingitis. Si recipiatur vulgata ieetio, hie adhibendus erit textui sensus: Quin, longius perge ,
pergamus ambo longius. Siti vero te. gere vis, ut nonnulli, Diiungo lon-citia . tunc optima sane et contexitii eria ae mmodatissima aevientia, i quῆe Ernestius. Ime enim Cieern dia
mvir . Irarae contagio, α συμπαθlta. vim Mim in hominum aeri es aruse, Iralem Ggere possit, non intelligo.
Fiae enim gentie eaelum homines acta. tiores gigneo, emistim rOhustos et Mia-
lentes ; inde . qui fiat, tit Athenae misnone , Areesilia, Theophrasto, simili-δtisque ingeniis, Thebae corporum au
iae vim reliquaque certaminum genera amoriam. re clarae sint, satis in
telligo. Illa υero Ioel eoningio quo meto elue eiel, tit quis Zenonem . iati Arees,lam , atia Theophrasitim audire,elii, iatit in Nemris Potitis ludis, Damin Lahmitas eertara ' Nemeam et Liamum diis p Longius Mea diiungos quam neeesse est . Pompeii porri. m et ean tim dicam, Ioea minime longe dissita. An eorum titia conIragio usciet, in in hoe politis, quam in illo velim omAtiliare 2 B - Cod. Eliens. dii ingue loeos. 3 Qua de re agamr. Probare deis bebat Chrysippus . non quidem nos non esse omnino liberos, quod ei
517쪽
M. T. CICERO, is p pensiores sint propter causas naturales et anteC dentes, iccirco etiam nostrarum voluntatum atque appetitionum sunt Causae naturales et antecedentes.
Nam nihil esset in nostra potestate, si res ita soli aberet. Nunc vero satemur, acuti hebetesne, Valentes imbecilline simus, non esse id in nobis. Qui autem ex eo cogi putat, ne' ut sedeamus quidem , aut ambulemus, voluntatis esse; is non videt, quae quamque rem res consequatur. . Vt enim et ingeniosi et tardi ita nascantur antecedentibus causis, itemque valentes et imbecilli; non sequitur tamen, ut etiam sedere, et ambulare, et rem agere aliquam principalibus causis , definitum et constitutum sit. Stilponem, Megaricum philosophum, aeuium Sane hominem, et probatum temporibus illis accepimus. Hunc scribunt ipsius familiares et ebriosum, et mulierosum suisse; neque hoc scribunt vituperantes,
concedebatur, sed eas eausas quibus impellitur animus, animum ita abri. pere, ut resisti nequeat. I V .a. In nostra pod sure. Qiarid as ni is stoiei appellant. Libertatem enimvrilunialis sati assertores nonnulli, ut Chrysippiis et plerique Sti icI, reii nent, qui salum tirati ex dioeessariis et principalibus causis nectunt, sed ex iis quae praeeuesicinem asserunt, et anteeessi nem . sine quibus res essetnriti possit. Cieero, Topie. tap. IrAlia istilem maeeursionem quamdam hi etia tia esseienatim, et Mnedam
asse ut per se adiumentia, etsi non narie a axia r ut ramori cougressis eclusam
nrtiale . . amor fugitio. Ex hoe genere eausarum ex aeternita pendentium satum a Stoiei neelitur. I ne Deio sntem . . Meum quidem setistim admodulia Direndunt parit culae mme Mero. quarum usus est in Cicerone tum , quum antecedenti
erantiarium aliquid proponit. Si qui,
eas hoe loeo negligentius esse putet . t D pugilia. Malim lamen legere. Noa Mero . qMod C. ero eum assii matione adhibet, si ah alius sententia ad id accudit, quod ipse statuit. Ba M.
2) Iia optimi MM. et plurimi. Si qui eottigi habent. interpretati sunt
alιeram voeem Quae quamquam rarius hoe aen u apud Ciceronem legatur, interdum tali en legitur. Praeseditim in forma passiva. In forma aerica nonnumquam dieitur ratio cogiι. de quo videbimus infra. Ba ΕΜ.
518쪽
sed potius ad laudem: vitiosam enim naturam ab eo sic edomitam et Compressam esse doctrina, ut nemo
tamquam vinolentum illum, nemo in eo libidinis vestigium viderit. Quid 2 Socratem nonne legimus, quemadmodum notarit Zopyrus, physiognomon, qui
se prostebatur hominum mores naturasque eX COP-ΡOre, oculis, vultu, fronte pernoscere 7 Stupidum esse Socratem dixit, et bardum,' quod iugula concava non haberet; obstructus eas partes, et obtura-
xetivo et x et oic, ut Stoiel loquunturi quae quidem essieienter rein aliquam antecedunt. TvMe.
censuit verba Merotem diau, quo dura sil eon,iruci;o, et Cieeronianae eonsuetudini minime apta. - Vt ni hil dieam de eo, quod Qeero saepe soleat eamdem vocem repetere, illati minIs repetitio non est sine vi. Hoe
cideo Socrates in , hominem aliquanto stilpone maiorem ae sanet;orem, si uispidum . et hardum , et mulier sum dicebat. Non igitur sine causa Socralia n men repetitiam est. tamdem rem Cisero narrat. Tuscul. Dispp. IV, 37 ; Alexandor Aphrod. de Fato ea p. 6. mulierosum Socratem luisse plui esealumniantur. CL Ptirph*ritis apud
Cyrillum in Iul. lih VI. p. 86. Ipse Cyrillu, lib. Vil, p. 276; Theodor. Therap. Xll. pag. 474 sq. quae loca Davi,ii diligentia investigavit. Adde
Theodor. Therap. IV, v. s. Sunt ara tem hi Dinties ex sequi ri ae O. Ne .
que vcterum, ut puto. quisquani litieerimen Meraii impingit. Dubilatii adeo viri doeii, in primis I. M. Ge-am tua in libello crines sanctus piae derasta, an eo , quo vixit, tempore pro paederasta impuro habitus sit. Quamquam hoe quidem suadet Platonis Symposium . in quo Plato eum Aleibiadi, oratione ab hoe erimine defendere voluisse videtur. Cf. ea , quae aeutissime disputavit de hae es eruditiss. Wrilsius in der Elia im h Hrioa Garamaia p. 38. Ex illa Alcibiadis apud Platonem oratione intelligitur quoque, eur in hoe Zopyridiclo eaehinnum sustulerit. Lueianus quidem aliiquo huius aetatis script
res lia e Meraiis paederas iam clare attingunt. Basti. - Aolaril. Probro eoram as terit, vitiis eius ἱn eonia vetitu D latis. Tvas. - Pbsiognomon. Hane scieratiam plures etiam apud Dos non sine fama professi sunt. R.
δῶ ei vi γράυυατα πάνυ τι ἐπί mασθαι. ido Theodoreium, Ther. I, p. 8, 3. Iudietum vero, quod de Soerale tulit ille Physiognomon, ex Alexandro
519쪽
tas esse dicebat: addidit etiam . mulierosum; in quo Alcibiades cachinnum dicitur sustulisse. Sed haeCex naturalibus causis vitia nasci possunt: exstirpari autem et funditus tolli, ut is ipse , qui ad ea propensus suerit, a tantis vitiis avocetur, non est id positum in naturalibus causis, sed in voluntate, studio, disciplina. Quae tolluntur omnia, si vis et natura sati ex divinationis ratione firmabitur. VI. Etenim si est divinatio, qualibusnam a seseceptis artis proficiscitur Τ percepta appello, qua odicuntur graece Θεωργiματα. Non enim Credo, nullo percepto aut ceteros artisices versari in suo munere,
aut eos, qui divinatione utantur, sutura praedicere. Sunt igitur astrologorum percepta huiusmodi: Si quis, verbi causa, oriente Canicula natus est, is in mari non morietur. Vigila , Chrysippe, ne tuum Causam , in qua tibi cum Diodoro, 4 valente dialectico, magna luctatio est, deseras. Si enim verum est, quod ita connectitur: u Si quis Oriente Canicula natus est, in inari non morietur; n illud quoque verum est: . Si Fabius oriente Canicula natus est, Fabius in
Aphetidi,tensi repelit Emelmis. Praep. Evang. lib. VI, e. s. Dav. Aleibiades. Aut quod puero is rum amai r esset Merales , aut quod Dialium in eo testigium libiditii, Alcibiades sensisset, a quo sie aliquando
surrexisset, ut at eum parente cu- huisset. Tvare.
2) Sensus est: Si divinatio vera est . voluntali , studio , diseiplina/Nullus relitiquitur loetis. Divini otii mquae latu praedicunt, ut vera. Quodsi autem vera et immutabilia praedi- eurit . quidquid tu seceris. Moti a. ineo illud essicies, ut ea non statit. Praedictum est, te in mari esse moririturum ; quomodorumque ergo aluisdueris, ut hiae exiles, nihil tamen esseeeris. Aut enim di inatio titilla est, aut hoe sei. Ergo salo ex divinationis ratione firmato, voluntas, studium, disciplina tolluntur. Ba. 3ὶ Diodotus is suti, qui eogrici
520쪽
mari non morietur. . Pugnant ergo haec inter se, Fabium oriente Canicula natum esse, et in mari Fabium moriturum: et quoniam certum in Fabio poni Lur , ortum esse eum Canicula Oriente; haec quoque pugnant, et esse Fabium. et in mari. moriturum. Ecgo haec quoque coniunctio est ex repugnantibus: ω Et est Fabius, et in mari Fabius morietur: n quod
ut propositum est, ne fieri quidem potest. Ergo
illud: a Morietur in mari Fabius is ex eo genere
est, quod fieri non potest. Omne igitur, quod sal sum dicitur in futuro , id fieri non potest. VII. At hoc, Chrysippe, minime vis, maXimeque tibi de hoc ipso cum Diodoro certamen est. Ille enim id solum fieri posse dicit, quod aut sit verum,
aut laturum sit verum: et, quidquid laturum sit, id dicit fieri necesse osse, Et quidquid non sit laturum , id negat fieri posse. Tu, Et quast . non Sunt sutura, posse fieri dicis, ut frangi hanc gemmam, etiam si id numquam futurum sit; neque neceSSesuisse Cypselum regnare Corinthi, quamquam id millesimo ante anno Apollinis oraculo editum esset. At si ista comprobabis divina praedicta ; et quae salsa insuturis dicentur, in his habebis ut ea fieri non possint: ut si dicatur,4 Fabium in mari peniturum, et
Hieronymus advers. Pelagium p. 557, E a Inter Diodorum ea ChrF-
aniam posse ieri dieit od atit sil Oe. m. visis Merum Diti m sit, et quid . quid sitirem sie id seri necesse esse. i. quid inclem non sit staturam, id fieri non posse. Chrysippus Mero, erquae non stitia stitura. posse feri dies . tia frangi hoc margaritum, etiamsi iun quam futurum sit. Meum, quem traetamia , ad verbum sere deseripsit Presbytoe Siridci emis. Vide porro Pete Vietorium in Epist. sam. IX, 4.