장음표시 사용
171쪽
Tat, contrariam esse periculosam .di omnino salsam , a multis Iu ἡ- consultis confutatam & reprobuiam praesertim per contrariam praxin Inquisitorum : admittit tamen il lam in duobus casibus . Pr, mus est,quando latro ostendit nurem furatam in una occasione, &alteri in alia. Secundus, quando
quis persuadet uni l resim in via Occatione , & alteri in alia , hic
enim conueniunt in substantia de--lieti , & licet varient in tempore , concordam tamen interscide Lectius citato loco additi in haeresi sit. tis esse , unum audiuisse in una o casione, & alterum in alia, etiamsi non in ordine ad pessiuadendam, i is haeresin . . . i ta
6 Non obstante tamen hoc satis probabile est , testes singulares mire se in ordine ad probandum
contra unum deliraquenta: In non quidem totaliter plara ad condidemnanduin eum aed totam PD 'nam a lege statutam,tane tamenia ad arbitra . cum non is alius modus ad fataedam probationem clariorem , sicut ut plurimum in
delictis probatu dissiellibus haberi non potest. Hanc sententia sequuntur Felinus in cap. licet ex quadam de testibus Faddo etiam
giosos,& certc. si hoc non sussicit, multi dolinquentes perinciosissi.
mi impuniti remanebunt, & p serim in Religionibus, in quibus
non est usitata rortura.Notemr ta men hanc doctrinam habere locum , ouando Iudex interrogat
non de aliquo delicto in particuri lari, sed de aliquo in specie, do quo delinquens infamatus est, V. g.quod sit parumstias, propriet, tius vel fur; si enim Inquisitio es set de hoc furto, de hoc vulnere tali perso- inflicta, testes depo4 nentes de aliis & non de his non Censerenter inter se uniti ad pro bandum de tali vulnere, vel de de tali furto. Ira Felinus in c. licet ex quadam de testibus, Rinunalis
dus lib. I .Cons.7. num. 27. Berta Σεlib. I Mons. Lomum. 1o. Albertinus in cap. I. quas . Isi. num. 48. Oalii,quos citat & sequitur Farinac. de intibus quas . 6 . num. I O. χοι dc sequentibus , usque ad 1I8. loquendo de haeresi, & per
hoc sensu loqui, lice lii a FaG. uacia citati ibidem D. III. omnino negent.
i In designando nummo testium singularium sussicientium ad pro
bandum delictum in cavi mem rato, variae sunt opiniones; nam
de numero testium inquit, debere esse quinque vel sex,& Oiunes in hoc conueniunt, duos nou su Hic re, multi tamen non assignant numerum : Albertinus ubi supra n
s I. Sc 61. & sequentibus dicit, si1ssicere tres ex toto fide dignos. Haec opinio est secura, & cum ili, te conformat nostra Religio in deli Diuiti eo by Corale
172쪽
δelictis admittentissim testes singulates 4.p. constiti cap.6. n. . ad
hoc ut paenu arbitratia puniri possint , & non usitetur tortura, sicut mos est inter saeculares.
18 Si sint duo testes, quorum unus sit totaliter idoneus Sc fide digni Gsmus,& alter minus idoneus, Ita
tamen ut non sit absolute inhabilis per Ius naturale , siassiciunt ad faciendam plenam probationem, quia idoneitas unius supplet des Mum alterius . Ita Baldus in l. si quis ex argentariis s. f. r. ff. do edendo. Fatinac. de testibus q.62. a num.128.Lessius dii Uib.2. cap. 3 O.dub. 3 .num. I. HΣ in praxi I. Diom.2.in y.tempora Φ& F.S alii communiter.
39 Quando indicia vehementissima sunt, procul dubio, si habeantur duo testes contestes , faciunt plenam probationem icut in casu quo duo viderint Nudum cum nuda in eodem lecto. Id iplum est, quando duae semiplenae brobati nes habent inter se consonantiam& connexionem , & illis accedit aliquod indiciuausit exemplum is est unus testis ocularis, qui allegat factum, & sunt duo colestes, con testantes de consessione extrai diciali Res,quam fecit in una conuersatione coram illis: de s cur hoc iungatur fuga Rei, vel inueniatur apud illum res furata, iat
habebitur probatio sussiciens ad applicandam ipsi menain a Iur
taxatam . Ita Mascardus tom. 3. conclus. I 22 I. num. s . licet alii
opinentur, quod , quando probationes innituntur uidiciis & prae-Prima Pan. sumptionibus, de non probantur Pr testes contestes oculares, noni applicanda tota rina a lege imposita , sed arbitraria. Docet hoc Papa Alexander III. in cap. qui verisimile de presumption.Desius
cons. I 89. D. Rodia eae som. αquaest. 2O. art. 2. Miranda quaest. 6. art. 8. de magis sum quaest. as.
2o Facit etiam plenam rebati nem consessio Rei sthipta in chai ta,si illam ut suam coram Iudae recognoscit, nec opus est aliquo alio ad eum condemnandum MLlalobos ubi sepra diff. F. num. I. si tamen neget , iam dictum est,
quid possit di debeat fieri cap. t M
a I Licet complices delicti sint edichasi in ordine ad testandum inita. C. de accusatiombus & cap.
veniens Iotae testibus, praesumit enim Ius tales testes testaturos cintra Reum, quia sperant sibi tau rem alique exhibendum aut gratiam, vel quod testentur indueti odio & inimicitia: hoc tamen inbuersialiter verum non est: ac proinde complices pro testibus admitti possimi in omnibus illis casibus,in quibus verisimiliter creditur,dessecta sine complice patrati non posse , nec alio modo tam plene priniati possunt,sicut conuenit.Sic est exeresstim de crimine Haeresis c. in tides fauorem, de haei et,cis lib. 6.& de crimine laeta Maiestatis c. I.de consessis, & de moneta fals1 I. I .Q de falsa moneta. Id ipsum dicendum est de peccato nefando,& de surto aliquo famosio, de do
173쪽
omnibus, quae sunt in damnum Reipublicir , nec alia via probati
ossint:Non tamen Rei per dictuorum testium ad paenam ordinariam debent condemnari, sed ad torturam vel tanam arbitrariam. Ita Antonius GOmeZ tom. 3. var. c. I 2.n I 6.Thomas Sanchez lib. s. Consit c. s. lub. is . cum aliis null-tis .Lessius d. lib. 2.cHq. n. 39. No
rando, quod in his calibus dicturnunius coplicis faciat lemiplena,&dictu suoru plena probationem, quidquid alii dicant in contrariu. R . Certu est, denunciatorein Eui- gelicu esse idoneu testem in causa
iuridica, absque eo quod per tale
denunciationem admittat exceptione , quidquid dicat Aragonius.
Iia Solus de secreto. menab. 2.q. .
concl. 8. lub. I.& lib. s. de iust. Iure q. 6.art. 2.& alij communiter: est etiam praxis Tribunalis S. Inquisitionis, prout aduertit Simanchas de Cain.Inst.c.6 quod ei t se testibus) n. s I. Ratio est manifesta;quia denuncians Euangelice mouetur sol a Zelo charitatis &boni sipiritualis delinquetis ad de- nunciandu,ergo hoc no potest ipli pra iudicare in hoc, quo minus in Ordine Iudiciali sit testis legitim
Circa denunciantem iudicialiter, qui eli mere denuncia nq, & non Accusator palliatus,quia nonitas facit,qu1m deducere casu in notilia Iudicis,cum teneatur hoc fac re, ut prouideatur de remedio, si,
magis Osportunia videbitur,setiui aliqua eii non poste elle testead neu cotra ipsu delinquente, quemden lavit, qina nemo potvit elle
simul actor et testis,illi aute existimant, denuciantem semper facere
actoris o sciit colligutq; ex Glossa c. in omni negotio, de testibus
verb. in olri . Sed contrarium est communiter receptu & maiorem
hal er probabilitatem,quando dolicta ,de ovibus testandum est, sutin damnu graue boni comunis vel tertii,& id ipsum in omnibus illis, in quibus non denuncians non est ars interet sata, nec suspecta.Ita
Iod in s Concl. probauerat,ed a & excomunicationes no obligare ad denunciationem Euang uca,ad illam quippe obligat c ritas,sed ad iudicialem,ac proinde loquitur expresse de denticiatione lucticiali,quamuis semper sit expediens procurare aliquod aliud indicium, quando iudicialiter denucians in probatione facit tester cum altero vel aliis.1 3 Testes deponentes verbis cola-sis,obscuri imbiguis, tuos sensita generantibus, non probant: QMa
biguῶsecundia ius pro no dicto h betur, ut docet Glossa in cli testes f. in testibus, verbo simpliciter η. q. .et ita ad examinatore pertinet rogare testem, ut clare & dilucide loquatur. Ita Nahomas a Iesii triue .c. .m I 3. 5 ac sit: quod si testis in absetia Iudicis examinatus su rit ille qui examinauit illum,ad eius dictu itoli attendit, ob quam
174쪽
. causam dictum testis remanet o scurum & ambiguum, nec datur commoditas illud declarandi, Iudex debet interpretari verba testis in illo sensu, quo favent Reo,
non in contrario. Haec doctrina
melius dilucidabitur in cap. I 6.a Circa testes auriculares sui aliquae dissicultates, ut melius intelligantur, duo supponenda fiant. Primit, quod inter tesites auriculares sit testis de auditu proprio testis de auditu alieno; primus est ille, qui audiuit re, de 'ua petitur testimoniu, eo quod illa percipere pertineat ad hunc sensum,sicut est ille,qui audiuit verba litigantium, vel iniuriam, qua unus dixit cotra alteru& hic testis licet sit de auditu, reducitur tame ad te te ocularem,tropter rationem generale,
secundu quam visui attribuitur obsitam nobilitate id, quod per alios sensias percipitur. Testis de auditu alieno est ille, qui audiuit rem rein serri ab alto,qui illam vidit vel ai diuit , & appellatur a Doctoribus
Testis auditus de auditu vel audiatus medrale . Est ex prcisi doctrina Baldi in c.licet ex quadam n.6. verb. ω quod interdum, se test. Menoclidib. 2. se arbitri casu 47 f.
no in c.quoties n. . in f n. de test. seqtiendo Glossam in c. hoc videtur, ver Iuricauit 22. q. F.quod quando Doctores in his materiis tractant de testibus auditus absolute , debent intelligi Deaκditi
alieno vel de auditμ oritur,no de auditu proprio.
Prima Pars. Hoc supposito certum esse debet,testes De auditu proprio abs lutu probare, quia uti dictu est, hi magis proprie sunt testes oculares quam auriculares, sed quia quςda
delicta percipi possut per pro dati situ immediate sine aliquo im-l edimcto,vel cum ipse v.g. tabu-uum aut cortina, quae mediet inter delinquentem es testem in isto casu dicendum est, testem in causis crim inalibus ab lute non proba re, etiasi iudicet se cognoscere vocem illius qui protulit iniuriam,&distincte audiuitia verba, donec accedat aliquod aliud adminicu- tu . Dixi etiamsi certo sibi persuadeat se cognoscere voce,& distincte audiuisie verba,quia si non cognoscat bene voce, aut verba distincte no percipiat, piocul dubio non probat.Ita Menoch. ubi supran. 22.Angelus in I. sino speciali,C.
de testam. Abb.in c. clan causam, col. 6.de testibus, & alii apud Faruaac.ubi sit p. n. II 6. Sc ISo. Et licet i causis ciuilib' Farinac.n. IT F. magno cum numero Authorti adducat contrarium,in criminalibus tamen huic sententiat se accomO- dat n. i8 3.& l 89. Ratio est,quia quod sic auditu percipitur, quan tumuis aliquis sini persuadeat, se cognoscere vocem loquctium, re
manet deceptioni expositum, nisi postea vidi flet ab eodem loco illas personas plodeuntes,& ita confirmaretur in sua prima persuasione, quod essent illi quos audiuit, eo lnon sint alii, vel vidi sient eaς ante ad illum locum accedere: spiretq; alias non adelse. Addat tamen n. R 1 I96.
175쪽
ctum de circumstantias personarudelitastientium,quod si essent duoeontes es, siissceient ad abselute probandum. Sed iudiciu huius relinquis ad arbitrium prudentis Iudicis & Praelati, sicut etiam remitarit de illis adminiculis, quaena sussciant vel non , ad supplendum desectum istorum tellium. α 6 Hinc infert Farinac.n. I 86.cum aliis, unum ex his testibus no estacere semiplenam probationem in
criminalibus aec duos plenarduos tamen Contestes sussicere ad torquendum reum,& ego ex dicto illius infero,quod apud Religiosos,
inter quos non est usitata tortura, sussicient ad condemnadum eum ad par in arbitrariam , etiasi romneget,si fuerit interrosatus: qui ipamatorturae grauissina est , ac
scinde ubi haec in usu non est, ilius loco applicari poteril mira proportionata ad Iu licis arbitria, sciit dictum fuit, & docet Anton.
te auditu vocis pee interpositum parietem vel cortinam in ordine
ad probandum delictum , eum dicendum est de aliis actionibus mani sellatii fis illius, etiamsi nulla audiantur verba se constat ex cap.prqteM acie testibus se ubi dubitatur, an ad probandam copula α alem necessorum sit, testes deponere de visu , ves satis sit, eos ponete de fama & aliis actioni 'ibus siue visurct res podet Potifex: ου resimonia conueniens de pusi reddatin, vel enam de audμ
ma cosenties sub Dr et, ac alia legitima iaminicula T stragetur, flandum est testimonio rurinorum. Sic Mascard. de probariorub. li. I.
niter cum Farinac. ubi supra a iam Io .vsq;ad finem. Not indit tameest,quod quanto maius vel minus
fuerit impedimentum, lato malor vel minor erit probatio, ac proicis
Chuius et euidentius probabit ille, qui aliquid audiuit per interposita cortinam vel tapetem, quamille, qui per interpositum tabulatum,& melius ille, quam qui per inteζ- potitum parietem . Quod totum relinquitur Fidentiae Iudicis te.
x Superest nuc agere de testibus
auditus alieni, qui sint illiqui a diuerunt referri delictum is aliis, qui videruntisi .naudiuerint ab iulis, qui similiter talum audiuersit, nihil efficiunt ad probandum d lictum in causis criminalibassicet aliquid efficiant ad prohadam Infamiam , fi adsint de lustragenturalia fundamenta. Ita Panormit. MFelin.in c. quoties, de testib.in finis addendo tales improprie nominam ri testes, eo quod nihil probent in ordine ad delictiLLoquendo deinde de illis, qui audiuerunt narrari delictum ab illis, qui viderutilup- uo quod faciant fidem non son in ordine ad probadam intamiam, sed etiam ad probanda a liquitare in nobilitate,scipis clari- salem,& simaliar in quibus non est difficultas . Similiter nec quando duo testes contestes audiuerunt
176쪽
narrari delictu ab Ipso delinquen
te , faciunt semiplenam probati ne, de de his intelligendus est B,
3. n. r.ubi dicit: Quod si duo dica/, se audiui se homicissiu άC Uo c mussum fuisse, non Irobant,fed 6-ltim faciunt indiciu ad inqmreTe.18 Dissicultas est in declarado,ed probet illi testes de auditu in cau- is criminalibus, quado audiuertit ab eo, qui vidit committi delictii. Dico primo, quando unaPersona sola audiuit narrari de luctu ab alia rae vidit, de alia similiter audiuita alia, quae etia vidit illudua , s lum non probat desictum, verum etiam incit si,quod induciis,pagui momenti est , quia cum lusint te stes singulares de de auditu , parta valci in ordine ad delicta,quc exl sit claras probationes. Ita Glolia dc Doctores in c. licet ex quada, de testibus,in quibus nulla reperi tur cotradictio.Addo,si duo simul audiuerint delictum ab aliquo,qui vidit illud sm Malcard d. I.de prO
69. n. 884 alios, nihil ena probare, licet inducat indiciu es quod,si persona luς vidit,& illi,qui iudi-uerunt,fuerint omnino fide digni 29 Dico secundo,quado duo limes audiuertit referri delictum adu bus,quιsimul viderutilludanaia; generab uni indicium, quam sit illud prius , licet non pertingant ad faciendam semiplenam probati nc:tale tamen indiciu associarii in- furue erat iis, sussi agabitur ad pinbanaum delictum in materiis peria media dissiculter probabili':
lassiciet tame ad Me ut Iudex det
torturam , vel imponat illius loco
soluit m pluribus Farinac.ubi su p.
c. I. per tot.Et licet n. 29.cum mul
tis nulla allata sententia Pri contratiunt,addat, hoc habere dumtaxat locum, quando persona vel pers n. ae,a quibus testis audiuerunt delicturri, sunt mortuae,si enim vivata examinari debent non curado tinites de auditu, & hoc etia ad cat sandam praesumptionc,quar ti ea suo modo loquendi comectatur, aliquid minus est quam inclictuinet exillimo tamen, quori ad Senena dum indicium non sit Dpus eos viuere, dinnodo sit alias clim cale, q, ipsi per se testentur, v. g. vel quia multum distat,uel propter alia m-
conuenienna. Ita dicit Menoch e arbitris lib. 2. casu T s. n. 6.que se
so Tota haec doctrina communiter est recepta 1 Iuristis et Theologis,& ita Miranda q. 23. ari. I. inquit : Aduertendtim est omni throesse prohibitum,dit tesιs de aussit u
recipratur in rudia to,ut constat ex
Lremum de testatas ct ex cita litteris de testibus cr ex cap. twet ex quadam euato. Quae iura fundantur in iure naturali & diuino, ut constare videtur ex illo Proverbia I 2. Qua quod nouit loquitur,rndex
stiri e est,de Christus Io. 3. quasi insinuando qualitates, quibus pre cliti debent esse testes ad hia ut fidem faciant, dixit: - mκσω
quimur, ct quod vidimus, testamur: dccum hac communi sent
177쪽
iii N.Thomas 1 Iesu tract. 3. c. I. n. I s. agendo de probatione infamiae incit: Q - restis aliquos nomines, a qui s dicat se audiui se id quod aeponitiam . quesbus audiuit, examinandi sunt, Sc cons
stim subdit : Quando non possunt
haberi illi, i quιbus audierunt,uec praesumptionem qηιdem faciut, ut tenet Menoch. cos. 98. 36. &aduertatur,presumptionena in illoruΑvthorum sententia etiam minus esse, quam indicium. Haec veritas
ne quidem Ethnicis Philosophis
abdita fuit, sicut fatetur Demosthenes orativin Stepham,ubi ait:
υ manifestissimum impudetias-gnum,quempiam is sicam,quibus non adfuse. Qui nouit aliquid stquibus rendis interfuit, ea legestu sicari subestis rem a Diuente auditam rest Pam Iego non ID nunt .Haec Demosthenes. 3i Diutius hic immoratus fui,' ut
testes de auditu alieno, &quam arenosem debilaque fundamen tu habeat sententia eorum,quos citauimus nil. 3. pro secundo dicendi
modo,propter quod procul dubio
non secerunt mentionem Authorum primi dicendi modi . Testis qui non vocatus a Iudice vitro St1ua sponte se offert ad testandum in causis criminalibus, tamquam suspectus ad initti non debet, nisi esset in ordine ad liberanda Coinmunitatem ab aliquo damno grauidpirituali vel temporali,vel tertiurn aliquem innocentem , in his enim casibus quis se tenetur prae sentare . Est tristrina communis Iuristarum de Theologorum, ita Farinacius de testibus q.8 o. cumo multis Authoribus dc textibus. Sanchea lib.6. sil .c. . dub. s.
178쪽
De obligatione Τemum ad respondendam Veritatem.
habent subditi, ad respondendum, quando Praelatus procedit in quirendo per Inquisitionem generalem vel mixtam , iam suis locis dictum est. Multa etiarn dicta sunt de obligation , quam habent , quando procediter inquilitionem specialem,& ita ic selum ponam aliquas Coclinsiones, & confestura descendam, ad dubia particularia, q- circa titulum praesentis capitis moueri possiant. Prima Conclusio.Quando λς- latus aut Iudex per Inquisitionem specialem iuridice testem interr Pt, quicunque via procedat, habet obligationem grauem dicendi veritatem,nisi ex testificatione tui iuste timere possit graue aliquod detr entum proprium vel sibi vel rebus suis: nec etiam tenebitur respondere, si suillet complex miseodem delicto, aut aliquo simili, & infamatus non sit : nisi ex eo
quod non testaretur, sequeretur maius damnum in bono communi, secundum quod dictum est deden9nciatione cap. 9. n. 8. Ita Nauartus in summa c. 13, n, SO. CO uarr.qq.pract.cap. I 8. Ledesmaia, Lessius de communiter mures: Massero', nisi inserremur maiora ,
damna communi bono,quia sit solum debent inferri alicui particulari, non tenetur cum graui nocumento suo vel suorum ad testificandum vel denunciandum scurloco citato dictum est, quia leges charitatis non obligant cum tanto detrimento proprio ad proximo succurrendum. Haec tamen Conclusio non habet locum ia quando interrogatus
novit delictum sub secreto, quod
ipsi communicatum fuit occasio
ne petendi consilii vel auxilii pro
bono animae vel corporis , V. g. Theologus, Advocatus, Medicus& sinulis.Ita Corduba lib. I .qq.q. s. dub. 2. Nauarrus in Summa c.
ma, Lelsius, Uiltalobos cum aliis
inultis. Ratio est, quia non est i
suum, quod illud praeiudicet Rec, quod ipsit voluntarie & seonte
communicauit petendo consilium& auxilium in leuamen suae affirmctionis & necessitatis , dc ita licet Iudex iuridice interroget respecta notitiae , quam alij liabent de de-
179쪽
linquente , non tamen respectu
istius, quam habent isti sub dicto secreto misi serte aliunde sciuissent
casum , qtria tunc tenerentur adtestandam veritatem, & deberentuti illa scientia. Nec huic contradicit Sotus de Secreto. men b. 2. 'Uaes .7. concl. . quamuis aliqui ex Citatis Authoribus hoc ipsi imputent) quia ipse loquitur in casu, quo immineret graue damnum hono communi aut tertio inmincenti ex eo quod non testificar tuta verba illius sunt: Eadem ra-δIone ut diximus supra, nulla fide
doctrina certissima est , in tiocenim casu nullum secretum etiam ruramento sancitum obligat, excepto illo, quod habetur per Confessionem Sacramentalem. Ita D.
Thomas 21. quaest.TO. art. I ad 2. Nauarrus ubi supra iram.42. cum hac limitatione, ut damnum gra
ue, quod imminet tertio, sit maius damno infamiae & paena, qua pateretur Reus. Est doctrina communis. Addit tamen Corduba in summa cap. 6 ad conciliandum . Authores , quod si notitia suerit ac Via non occasione petendi consuli vel auxilii, sed anaicitiae,s, cui amicus amico alia sua communicare solet, in tali casu secretum naanifestari debet, & responderi veritas ad superioris mandatum . Et in hoc & in aliis casibus omnibus semper testanda & m nilestanda veritas est, quantum
necessum Detit ad occurrendum damno boni Communis & tertii,& non plus:& hoc per medri se uissima si sint sussicientia. Secunda Conclusio. Testis quistiens esse stipenoris mandatum ptiecieiens subditis , ut accedant ad tellificandum , se abscondita priusquam vocetur in particulati,
ne cogatur dicere contra amicum veritatem , aut propter alios res, pectus non excusantes, licet grauiter peccet contra Obedientiam, cum stlius testimonium in Ordine ad causam sit necessarium, non tamen peccat contra Iustitiain, ideo no tenetur ad restitutionem damni , quod pars aut fistus palsis est
ex eo, quod testatus non sciest se. tentia communis. Et addit etiam Lessius contra alios lib. 2. cap. mdub. 8.n. 9.cum Molina disp. 8.&aliis quod etiamsi ipsi millet mam datum intimatum de vocatus estet ex parte Praelati, non teccet con tra Iustitiam non accedendo. ruin est, quod si testimoruum i sius sit necessarium ad liberadum tertium aliquem innocentem ab aliquo damno graui imminenti, peccabit etiam contra charitatem non tellificando, cum sine damno suo graui posset testari Ita D.Th
Doctores. Et in hoc casu charitas grauiter eum obligat ad praese tandum se in ordine ad testadum, etiamsi accersitus & vocatus non sit sic Doctores omnes. Si damnuesset contra bonum commune tenebitur etiam cum damno suo graui secundum doctrinam capi
180쪽
nia adeo certa sunt, ut non Indigeant probatione vel alia citati De Authorum, quam sit ut i, quam dictis locis fecimuris Tertia Concluso. Tametsi Iu-- dex interroget iuridice, si tamen aliud non petat a teste , qaam ut dicat id, quod scit, non tenetur ea dicere, quae audiu:t, esto illa procerus habeat, ac proinde potest iurare, se nihil scire, si sit si tum testis de auditu alieno,si enim esset de auditu proprio, iam dicitur scire absolute, sicut dictum est
Wιtatem vij e vel alto sensu perceptam DI mrante retinere : ela ala ioici sistet, Gitoni credimus, no
Iroprie scirens . Et secundum hoc dicit Nauamis, se in quadam O calione quemdam liberasse a Paena , ab inquisitoribus imposita, qui quemdam ha relicum sepeli-
Uerat, quia eum esse talcm , aliunde non ici uerar, quam ex fama ab
ali)s audita. 6 Cum aba Mnilna: eminus prin
ficua i ne dicam damnosa priori
contraria procedunt Petrus Me-xia,Di lacus Pereet, Iason Franciscus Curtius citari a Diana 4. p.
absolute iurare posse in iudicio ia- fiam pro Te Ceria, de qua inter- y oga t, cito eam non viderit, d Prima Pars.
modo audiuerit 1 person, fille digna , & sibi certo persuadeat ita esse; c enim sussicit ad moralem
certitudinem, & consequenter ad hoc ut veluti certa iuramulo con
firmetur:adduntque luod si testis pressus interrogationibus Iudicis fateatu r se iuratie pro certo de eo, quod nouerat solum exauditu: puniri non possit tamquam testis falsiis. Docti inani hanc aduertant bene 'aelati non sbium in ordine ad examinandum iudicialiter testes, quos interrogare debent docaus1 notitiae, quam habent in eo, quod cum iuramento deponunt, sed etiam in ordine ad visitandas Communitates aut alios Prelaton pollunt enim cum ilia multa in- conuerientia generari , si enim cuiuramum assiimari potest certum esse id, quod ex solo auditu habetur ,facilius sine illo poterit assirmari . Non me latet, Thomam. Sancter lib. 3. Sunamae cap. q. u. 3.Portet.in addit. verb. Iuramentum num. s. Dianam ubi stipes de 3.p.tract. F.resol. . arbitris,lici- tu esse, iurare pro certo sic ex almditu habitor monent tamen, hoc
in iudicio fieri non poster Quia in
ritudo , c sic in iliis id non jatir
lius retitiae. Haec Sanchea . Et elidoctrina reccpta apud Iuristas, Quod tems non retaens cainan I