장음표시 사용
211쪽
dfictis publicis , quando desim
quentes sunt occulti, multo magis erit verum, quando tam delicta .
quam Socii occulti sunt. Totum
ruod dictum est de delictis, qui
mi in damnum boni communiS, proportionaliter dicendum est de illis, quae sunt contra bonum allisecutus tertii innocentis cum limit,tionibus explicatis in cap. 3. Oalibi.
mentum ad hoc ut sibi quis persuadeato delictum qu commisit aliquis seruus aut mancipium alicuius Domini,non sitisse commis isum absque mandato huius, bene, poteth Iudex intenogare talen 1ermum de persena mandanista, quae praesunaitur fuisse Dominus, ac proinde tenebitur illum mansese lare nam sussicienter talis D minus indiciatus est . Ita Ant
minus Iudex possit interrogare
Reu de sociis in delictis,in quibus
non constat illa commissa fuisse cum illis , siue sint occulta siue public . Est doctrina communis, prout aduertit Miranda q. I 8.aria
ctum constet , se Iuridice interro gari, ipse tamen non velit respondere nec negando nec ammam do , sed diuertat responsionei a
verbis ambiguis & confusis, sicut etiam si respondeat se non recO Prima Pata. dari , cum tamen verisimile sit, eum obliuisci non potuisse, debet admoneti,quod eo ipis quod clare & distinctu non respondeat quantum ad substantiam & cir cumstantias substantiales delicti, habeatur pro coiituite delictum ,& pro tali debet haberi. I a Glo se in cap. quoniam contra de pro
dicit Rodericus SuareΣ lib. 4.tit lo de Iuramentis memb. 2.in primcipio, sic fuisse latam sementiania in his regnis in una causa valde graui: id ipsu assirmat Iulius Ct rus q- .vers.sed pone, suisse se tu in multis aliis partibus, Nostet Thomas, Iesu tract. .cap. 8. n.6. cum aliis multis. Sed poteli dubi tari , si Reus vere non recordetin se commisisse delictum, vel no r cordetur alicuius substantialis ci
cumstantiae,de qua Iudex illii iuridicῆ interrogat,vel si dubitet,se in Ie delictu commisisse, quid debeat facere tam Iudex quam ReusZRespondeo primδ,s verisimile sit, eumn recordari,potest res odere, se non recordari, quod ipsi in nullare praeiudicat,na in sululantia tan- ω valet, ac si negasset,& Iudex debet ipsi credere supposito iurameto', secit & quod sit verisimile,eu sume oblitum , vel quia multurr . temporis praeterfluxit, vel quia est perlona breuis debilisque meminriae,imo si velit, terit in hoc casu
negare,qum cum non recordetur,
habet dubium negativum , quod plus ipsi fauet, quam positiuui Loquendo autem de noc dubio,
212쪽
dubitat, an commiserit delictum,
de quo interrogatur a Iudice, Via sit alasolute negare; si enim ille , qui dubitat de delicto alieno, pro teste citatus ell, potest iurare, se nihil scire,multo magis id pol rit facere Reus, dum dubitat de suo delicto, quantumuis iuridice interrosetur a Iudice, stat enim in possessione suae famae, CT in dubi smetior est eonditu possidentis. Addo tamen , quod etiamsi responderet , se dubitare an delictum commiserit vel non, nihil ibli p iudicaret, nec Iudex acquireret maius ius eo, quod antea na buerat. Nam sicut dictum est docet Facinac.in prM.quaest.8I .inum. AI. Consenio ad condemn dum Reum debet esse clara, cerra& distincta quantum ad substantiam delicti , de circumstantias substantiales eius r& si consesso fiat verbis ambiguis, obscuras i aeqili uocis, vel sit dumtaxat generalis & non specialis de aliquo dolicto,nihil faeit contra illum γιra obscare respondens similis es hil respondenti,t.aetatri, nihil , ff.
de iii errog.m iure faciendis, quato minus hicietat dicat, se dubita. Le , an commiserit delictum, de quo interrogatur hoc enim non
est confiteri aliquid, & ita perinde
est, ac si non recordaretur vel negaret illud. 3 9 Duo hic aduertenda sunt. Primum , otiando Reus respondet verbis ambiguis,obscuris,& qui cis , quῶ duas faciunt sensius. unum in suum fauorema alterum
in fauorem delicti, nee aliud ab ivlo extorqueri potest,debet attendi ad qualitatem personae ipsius Rei,& halas fuerit bonae opinionis δίfidei,verba in ipsius fauorem, S tutelam interpretanda sunt . stat enim praelumptio ex parte ipsius.
Ira Decius in cap. cum Uenerabilis,de excepti .num. Ios. & in cap. in praesentia de probat. num. 4.Butrius in cap. cum dilecti de ac fat.num. 2o. Marsil. in pract. 9.postquainnuin. 1 F.Farinacius in praxi q. 84inu. 3 I. cum aliis multigassirmant esse communem: si tamen Reus fuerit male fame Scis opinionis interpretanda sunt in fauorem delicti & cotra Reum.Ita Farinacius num. 37. & dat rationem : Na de malo homane non de
bet praesumi nisi malum , ut habetur in cap. Osius de elect. & cap. rate Qericis non residentibus. Ponit Hostiensis in summittit. de I ps,,. 5c in quibus num. 6. in fine unum exemplum de quodam
Iudaeo, qui plenus ira & rabie leuando manus contra unum Crucifixum qui ibi erat,in alia parte Civitatis pendente quodam in Ra tibulo, dixit; potius vellem es inspensus sicur fuit illa homo, qua sic pendet Pam tale quιdjacere, sitit denuntiatus,& cum ipse vellet interpretari sua verba dicendo se intellexisse illa de illo homine
suspense extra ciuitatem , mr fuit admissa illius interpretatis, sed contraria , eo quod esset I deus,& prysumptio staret contra illum, de ita fuit condemnatus ad pquam pecuniariam. 4 ε' . in Ser
213쪽
xo Secundum aduertetia dignum est, quamuis aliqui quos cun I Iius Clarus ubi supra veri. Sed
hic ρογο, dicant, quod si , Reus
petat tempus ad respondendum, illi debeat concedi 1 Iudice: coimtrarium tamen tenet ipse cum militis,quos citat , quos tequitur Sal Eedo in practicap. I 26. Rodriguer ubi supra, Pater suaro tom. .de Relig.lib. I o. cap. I L. nu. 3O. in fimSancn. lib. b.conccap. 8. ludia .ntim.7. dc est semianis; quia ,
rempus pro sua defensione dari debet postea,non autem tunc; si ibi agitur de coii ellanda lite negando vel confitendo delichim. His omnibus non obstantibus Noster P. D. Thomas a Iesu tract. φα. . 7. exiitimat, quod si Iudex velat illi concedere aliquod
tenipus,possit illud facere, vime-hus videat, quid debeat respondere,licet non teneatur illud conc
at Si Reus neget veritatem illius, de quo iuridice interrogatur, dohet eum Iudex bonis rationibus inducere in repetere interrobationes de circumstantiis delictu comcernentibus, reuocando illi in m motam tempus, locum & persinnaS,coram quibus erat;quod si nihilominus persistat in sua pertina cia,interrogari deber,ubi nam nictemporis uersaretur m quo occuparetur ' quis illum viderit Z ese si aliquem nominauetit, citandus &examina diis est, quod syno cedat veridicὰ , impossibile est, quod ua uno vel altero no deprehendatur mendax, vel saltem non Peucia Pars.
vac.llet& titubet, praebeatque GLa, se Miuste negasse ea, de quiam Interrogatus erat,praesertim si . per ea,quae respondet, tribuat casionem & ansam nouis interrogationibus. Si tamen dicat veritatem, quo plus interrogabitur eo magis tuam deteget Innocentam. Totu hoc Iudex in isto casu per Lat,necesse est. Non tamen est illi licitu indagare & expiscari veritatem cauillosis quibusdam capnucalis, minis,metu, et similibus, sicut aduertunt Doctores omnes,
Praeterquam quod,si per media illicita extorqueat Consessione sul tra quod grauiter peccet non tr iudicat Reo, nec . in veritate illius possit ad illius cassisarionem pr 'cedere. Videatur miranda quaest. 17. mi. 2. Conclus. a. qui hoc satis bene tractat , multumque Iud,
a 1 Dubitant nonnulli, an in casu quo Iudex uaterrogaret rem uris ordine, Reus peccaret respondendo veritatem, quam non deinberet.Nauartus in Summa Latina cap. IS. num. tenet partem affirmauuain, asserens esse comis munem omnium Doctoriam semtentia Idem sentit PaZ. S. parte rum. I. cap. 3. f. q. num. 4o. Alii tamen limitant hanc sententiam dicentes non es le veram inter Religiosos,ac inter taculares fisturr in illis casibus, in quibus Reo ex consessione infertur graue dam num in anima, vita vel persona, sicut est membri mutilatio, sicut etiam quando sequitur aliquod graue damnum in aliquo terri Y i non
214쪽
non tamen metrims casibus, quae limitario satis conrocia videtur do, Thrinae,quam dat Nauanus num 28. 29.'oc 3 o. Noster Pater Thmmas a Iesu ria r. 3. cap. I num. . existurat magis probabile,gr inter peccare Religiosos, si ita moemorato casu fateantur Feritatem,
ruta semper patiuntur Eraue iquod damnum spirituale : videndo se quippe infamatin 3 per Iudicialem sententiam C. .stigari, inquietius vivunt, Λ prinui dicit Lex pen. fi. de variis doextraord. cran. perdere honoremGr famam aBAή non est , msi
quadam mors ciuitis . Quod etiam magis vcrificatur inter Religiosos , quia quando delicta
sunt grauia, etiamsi non condemnentur 'ad mortum. vel alicuius membri inutilationem, plerum-iue illis applicantur psnae duris-nue, sicut sent disciplinae , rL. gida ieiunia, longa & diutumata incarceratio , & quandoque per totam vitam , quae . iuxta Sacros canones plena capitalis reputa-aur Aliam rationem adducit Nauarrus ubi supra. num. 29. imata rein huius rividi dicendi, quia
inurum. ex infamia unius Religiosi aut Religios, in crimis
nibus grauibus grauis resultat infamiam ipsum monastellumis. α totum ordinem quam ob rem hanc sententiam aestimo Imbabiliorem . ι )ῖa 3 Quamuis multi Cum Farinam nacto in prata. quaest. 8I . unum. 3. arbitrentur, Iudicem posse ,.
conde rc Reum, qui spontinnulia adhibita tortur, aut vet lentia confitetur delictum , absequ8 alia dilatione aut moraCur talis confessip sit una ex potis simis probationibus , quas habere potest , nihilominus alii consulunt , & quidem plures, quod quamuis Reus sponte co fessus sit delictum , non statim dandam esse sententiania, sed concedendum esse illi tempus , ad hoc vi si illi aliquid occurrat pro sua defensio , quod illum a culpa vel ex toto vel ex parte excuset , allegetalai Iulius Clarus quaest..M. In
& alii multi . 24 Tanta vi pollet Confessio Rei
spontanea in Iudicio , quando constat de delicto ,. vilicet processus ex aliqua parte esset nublus v. . quia. non sunt indicia QTcientia , nec praecessit imfamia vel simile quid , faciat illum validum . Ita Fatinacius ubi supcti num. I s. cum plinxibus . Et clatius num. 66. licet alii, quos citat,i opinentus contrarium, , di mihi etiam videtur magis Consentaneum charitati ScIustitiae , saltem Quoad illius condemnationem ad penam Or dinariam ; propterea nonnulli relati a Farinacio alierunt , hoc relinquendunt ella ad arbitriunia, prudentis & Clitistiani iudicis. Alii etiam existunant , in con festione spontanea non esse necessariam rauticationem Rei. Facinacius tamen cum pluribus nu.
215쪽
L dicit, mafis securum esse, si accedat rati alio Rei . Sed sussicit , quod talis ratificati fiat eodem tempore, quo fit Confessici,sicut de ratificatione testium dicium est , legendo eam ipsi , quam si tamquam bonam . de legitimam admiserit, atque subscripserit, non superest aliud, quod addatur.
ay Accepta Consessione Rei omportet auscultare ad illius defensionem , quam pro se habet, in . defensionum vero numero nD est infima exceptio contra Testes,
ob quod, nonnulli asserunt op portere ill dare copiam , vel pii Nicare illos siue fassus si delictum siue non, sicuti aduertit I MA Clatus quaest. 49. num. I quairmis hoc magis habeat i cum , quando Reus negauit, sum ab ipso peteretur Coa Ilo, pro terea capite sequenti examinan- dum est ,an ipsi debeant manis stari testes', adhoc ut se qneat de fendere , & statim de aliis modis defensionis & exceptionibuS UC-
216쪽
est unum ex Puns ais minus dissicili huius materiae declarare , an publicatio
vel copia testium se de substantia processus, vel solum
sit aliquid spectans ad apices,& Vt me laus percipiatur dissicultas de Authorum doctrina, upponendii est, ψ sub nomine publicati
nis vel copiae 4estium duo contineantur. Primum est manifestatio Dominum. Secundum est manifestatio eorum quae testati suntata , Rider.lib. a. a n. . de alii com
a Dissicultas procedit quoad v. trumque , & supposito, quod se
Prout apud Iulium Claram videri potest quaest. 49. num. 8. dc alios, haec copia vel Testium publicatio Reo praesentari non debeat nisi post acceptam Consessioneni ad hanc enim tum illa notitia ipsi danda est,que lassiciat ad hoc
ut constet, eum interrogari iuridice. Sed quia haec publicatio ordinatur ad noc , ut Reus excipiat contra Testes,& se defendati posito quod concedi debeat, debebit ei Ie de omnibus contra illum allegatis & probatis in processu
iuxti formam allegationis & Πωbationis. 3 Tanta multitudo Sc varietas pinionum circa praesentem misit dissicultatem , ut is qui omnesT: ferre vellet, non parum temporis de chartae ablumeret,egra conis me restringere in illis reserendis. eligamqt illa quae mihi in ordine ad praxin Religiosorum videtur pro bilior.
Prima sententia asserit, Reo deberi copiam dictorum Be testium praesentari, etiamsi illam non postulet, hoc enim spectat ad illius defensionem, di per consequenserit de Iure naturali, cui per nubrum aliud derogari potest,nisi ilia
casu quo intercederee aliud Ius naturale superius,sicut contingit ita crimine Haeresis quantum ad ma nifestavonem nominum ipsorum Testium,in casibus,qui s timemtur damna gravissuna testibus aut Corum consanguineis , scut est mors, mutilatio alicuius membridc similia,ex eo quod Rei, Contra quos testati stat, potentes sint: ita Bonifacius VIII. vltimo capite de H etesii in s. declarauit, quod in crimine Hae resis, si cum sui
cienti fundamento talia damna timerentur,Reo nomina Testium non manifestarentur, Fe ideo Bl cus in sua prae . crina. fol. 3 8. nu.
go. inquit, id stan dicendum esse
217쪽
in quovis alio crimine , in quo ea dem ipsa damna timentzr , O lianc esse praxin communem. Attamen in caeteris cassibus semper non solii ira testuTonia, verum euanomina Testium publicanda sunt,. prout determinat id e Bonifacius VIII. paulo inferius his verbis: Cessante vero periculo supraditio,. Meuiatorum 2 testium nomina prout in aliis sit iudiciis public tur.Id ipsum determinat Innocentius III.in cap. qualiter de quando α.de Accusationibus, ubi loquens de his, quae cum Reo peragenda sunt , inquit:Exponendast ni ει ca pitula , de quibμs fuerιt inquireπ-dum, ut facultatem habeat defendendi se ipsum,s nonsolum dicta
sed etiam nomina ipsa testιum .
et et quid ct a quo sit dictum, appareat, sunt ei publicanda, nec non e reptiones ct replicationes legitima admittendae. Hanc sententiam tene Iulius Clarus q. 49 nu. .& n. 2.dicit, quod ii Reus petat hanc publicationem,citra Omnem difficultatem illi saciendam esse. Absolute etiam illam tenet Paet
decidisset nulla. I 3 . & sequenῖibus,in causis ciuilibus testium publicationem non elle de substa tia processiis, etiamsi pars illam pollulet,& Iudex neget,non ob id annui lari plocelliina , licet detur locus appellationi : &num. I qi.
concludit: In causis criminalibκs nulti dubium est , phblicaisonem
eliinq; οm ison m nullit. tem cc sita induci re, citatque Auenda-gnum,seguram de Aualis et alios. Id ipsi im inquiunt esse nectitanu,
non solum ante sententiam , sed etiam ante torturam , in casibus
quibus d ada esit. Ita Antomus Go
sententia non multum recedit P-Frater Martinus 1 S. Iosepti in se
fundantur in ratione superius insinuaea, quia nimirum hoc sei cinet ad defensionenotaturalen: Retia
metro opposita, assem, non modo
nianifestationem vel publicationem nominum testium non te . de substantia processiis, uerum , etiam nec mani testationem dicto-
rhina,sed iectare ad orditi in apices Iucis, siue illam Reus petat siue non . . Ita Menocluus de arbitrariis quaest. 3 3. per totam & addit, nec per hoc tolli defensioneni R eo , nec habere locuin appellationem a sententia, quod ipse dicit impugnando Glollam cap. x ltimo de Hareticis in s. & licet hic Author loquatur etiam de caulis criminalibus , sicut patet ex exemplo , quod asteri ex capite relato de Haereticis,asfirmatque Farinacius de Testibus Q. PS. cI ans In fauorem si tu alios asserentes,
hanc esse praxin Romanae Curiae& Partamenti Parisiensis . Illud autem , quod ego uidi , est, eumdem Menochium magis infra q. 7 s. a. S.repetendo idem punctum, M loquendo de causis crimmaum Diuiti Cooste
218쪽
bus,dicere: Est etiam hoe loco amnotandum , Adscem hunc teneri dare μην iso copiam indiciorum, etiamsi Ddex se ex formasa uti haberet liberam arbstrum. Idcirco dicit Segura de Aualos in suo directorio pari. 2.cap. I num. Io interpretari posse, senoesuum in priori loco locutum suisse de causis ciuilibus. mon vero criminalibus , licet prout dixi, oppos tum teneat Farinacius. Favet huic sententiae aliqualiter P. Paulinus
cus defendit, inter Religioses iam mina Testium non esse publicanda , subditque,eι am in sola publicatione di horum non obstante quod non nominentur testes, latere non pauca pericula & inconuenientia; solent enim in dictis mi- steri termini & verba adeo cognita,ut quasi idem esset ac reuelaroil los, qui contra Reos testati sunt. 6 Tertia sententia inquit,qudd,si Reus petat sibi dari nomitia vel copiam Testium, spectet ad se, stantiam processus illa dare, secussi illa non petierit . Ita expresse Glos Ia cap.vltimo de Haereticis in 6. his verbis r Trada debent no-mιna cum H Tis , utpossu Gr de falso arguere, e plene risend
re,tamensi hoc omιtterethr,parte tacente non puto Pusari processum. Huius opinionis fiant Paris. . nas. 2. num. Is . lib. . Caepoll. Cons. crina. G s. circa finem O cons. 66. &alii. Fundamentui est, quia eo ipso quod Reus nQnia petat copiam aut publicatione .
testium , tenunciat Iuli quod habet,& ita nulla fit ipsi iniuria, de sper consequens processus erit validus.
Q Orta sententia asserit, processem fore validum, etiamsi petit manifestatione testium a Reo , illi
negetur a Iudice,hunc tamen pe caturum corra iustitiam 8rauiter,&eo ipso Reum acquisiturum Ius ad appellandum a sententia. talemque appellationem admiti dam esse, ha ut licet sententia non sit nulla, posse tamen annullati.Ita docent Felinus in c.cum L& A. se sententia eu re iudicata n. 2. Verba illius sunt : Omissis 'bucationas restium , licet non reddar sentem
sione potest appellari, Hubiscaris
fuit pei ta , grauathr emmpars perdens ex hoc diram impugnandi
dicta testium. Id ipsum repetitur in cap.licet Heli , de Simoiva his
verbis: Pubticatio attestationum,
non est adeo deueb antia , quod
omissa reddat Adicium nullum, etiamsi titasuist, a non concessa, auia eo sit aruustitiam σnon vertitatem , s meritos no appellatur, valet. Idipsum tenent
supia citato cum l.& A. de re I dicata, dantq; eamdem rationem, Ela sariemenisa non aecatur contra Oiatuem turas, sed contra ius Ligatoran 8 Ultima sententia, quae meo vi
deri probabilior est in ordine ad praxin pro Practatis Regularibus, sequentibus conclusonibus expli- ui. Dico igitur ptim inter R Iino Disitigod by Coos e
219쪽
i ioΕs non esse necessarium pu- Nicare nomina testium, nisi in ali-ὶuo casu grauissimo id fieret, eo quod alias non daretur Reo locus diro sua iusta defensione, de esset persena talis, quae ex omistion alis publicationis maius damnum D gravamen pateretur, quam ipsi testes de bonum commune ex im; a publicatione recieerem S quia
or raro contingere. potest, raro: tiam haec publicatio facienda est. Ratio principalis,qua probatur sta conclusio, est, quia si publica-entur nomina testium inter Reli-ςiosbs,graue nocumentum pate-etur bonum commune de aliqua 'articulares , si enim Reo certo .onstaret, quinam contra illui estati sint , ministraretur semes
diis & rancoribus capitalibus, ct indiae desideriis cum summa nquietudine &detiimento tacisaerpetuae inter eos, qui supc in no conuenta simul degere de- ent, propter quod cum diximus, ioc pertinere ad defensionem na-uralem rei, addidimus , hoc ius raturale cessare, eo quod intercelat aliud magis urgens,nimirum ,
ax de quies status Religiosi: tinn:tiam , ne retrahantur testes a te-lando contra alios, nam ad euianda similia pericula particularia,
estui recusareiaciunde sequeretur illud damnutu grauissimum tria, eligione, eo quod tunc delictata inpunita remaneret ob desectumestium illa probantium. Haec estatio, qllae mouit Papam Bonifatum VIII.in cap.&.citato de Hγeticis in c. ad eximendum ab hac Prima PM S.
obligatione Sacrum Tribunal H-quisitionis , cui exemptioni v luit , ut se semper consormaret.
Nam prout inquit Iulius Clarus
q. senum. 3. In fine: In causis Horeticorum cum semper graue perse
eulum credatur ιmmιnere, si non
tica , quia patio libere te=momu
perhiberent si nominum pubi cat ψferet, ideo consuetudive receptum es, ut numqv.m nomina testium pubiscentur, ut attestatur Simanesias de Haereticis cap. 26. num.9.
quem sequitur Mirandaq. 2S. t. I .dc alii.
io Quod si quis dixerit, hoc esse
speciale priuilegium concae Psoli Sacro Tribunali,nec alios it:. audere Posse , respondeo duo: rimo quod verum sit, in illo capite soli Sacro Tribunali concedi, quod in suis causis pollit procedere De plano, eruato ordine Laris, ubi statim declarauit Pontifex,non elle de substantia iudicii manifestare Reo nomina testium, nec pertinere ad apices , qui tamen obseruari debent , quando imminet aliquod graue damnum. Hoc est omnino certum. : In aliis tamen priuilegiis cap. I. u. 6. relatis id ipsum etiam concessum
ell Religiosis , & in propriis terminis illud concessit Bonifacius Octauus per specialem Pullairta, ut habetur in Compendio Mendicatium verbo Correctio Fratrum,& in lib.monumenta ordinis Minorum concess 99. de illam resert Noster Thomas a Iesu Trin.
.cap. I. num. 2. cuim Verba sunt: i
220쪽
propu LMas si M. torum eatumis ni is , ct a/ e m issicendam m--am Praelatorum in pumendar Fratribus licentiam, declaramus ct decernimus , quod ticet Praetati omnee ad apices Iuris ex K pradicta Constitutione non tene eur , visint citationum int maiata , dilationer , interlocutoriae, σ edtera huiusmodi , quae noxia
seni de essenti. Iuris , non tamen postsene in actis iudiciatibus pro
ereum arbitris procedere , fed ι re diuino ac naturati ad obstaneialem furis ordinem tenentur : &magis insta sit,ungit : Ad p
cem autem inter Fratres eonfer Nandam orinamus , ut Praelati
nullo modo i stram vel accus-tium nomina reis manis stet, qua Mix etiam ad instantiam πρωι- rionem proeedant usivbi ct quῆdo raram iussicio in oppositιone Hicuius gravis oe' infamator, re minis rustitia pertastaretur. Naeo se , s reus petat , σ accinfantium ct testium nomina Abs noti ara debere , non es ei d negandum . Quid grauius 8 clarius in fauorem nostrae Core clusionis adduci potisset , unde obsecro Lectorem , ut diligenter notet illa verba , Nisi is, squando eorum auricio , M. nimirum P latorum , ergo in hac paIte tani exempti sunt P lati Re3ulares ob obligatione mansese stadi reo nomina te inlini quimobmim Inquisitore P.
ii Responoeo secundo , quod i XIX. . metsi Religion dicta priuilegia
non haberent, adhuc tamen non tenerentur maiPsestare reo nomina testium , quando in eorum
causis sequuntur iam supra memorata inconuenientia graui cnam in sententia Authorum, quosnum. 2. citauimus , Pontiqces
in his decretis & bullis non solum exemerant Sacrum Tribunal eL Religioses ab obseruation apicum Iuris , sed etiam declararunt, quod, quando vntim Iugnaturale superius concurrit cur
alio iure naturali inferiori , hoc non obliget , quemadmodum clare patet in casibus a iure e ceptis , in quibus quia interum
nit ius conseruandi bonum commune , non attenditur ad bonum particularis , quando ambo se non compatiuntur , ello etiam hoc sit naturale , &prorterea singuli particulares Cumis sturam graui proprio tenentur e uitare damnum boni communi quando hoc maius est , & cor sermiter ad hanc doctrinam tractando Thomas Sanchea lib. s. Consiliorum cap. 3. dub. 2. num.
2 . de Appestatione, & qualiter
in Religionibus ivlla denegetur, nisi in aliquibus casibus raris , in quit, et At in Religionibus id ii se saturum est propter commune Religionis bonum ct quietem suba alicuι negaretur Asia defensio , plus Ponderat bonum com mune Religionis : ct Religiosi iis risuo per professionem cedunt is hoc : ergo elso concederem , quod maiaestare reo mmina Te ilium Diuitiaco by Corale