Tractatus de ordine iudiciali, & Praxi tribunalis religiosorum. Compilatus ex vtroque Iure & ex ijs, quae docent graues auctores iuristae, ... Auctore adm. r.p.f. Petro ab Angelis carmelita discalceato, ..

발행: 1656년

분량: 454페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

haberet occasionem excipiendi contra eum, quem sciuit alias posse restati contra se, si enim de hoc

constet, non potest excipere contra talem mamicum.. Ita Bartol. in I. a. .cum quisus e quaest. Amtonius GomeZ wm. 3ἀVariar. cap. a. num. I & alii communiter, qui omnes examen huius reli

quunt ad arbitrium 'gudicis R, tio principalis. Conclusionis est, quia quando constat de inimicitii

per suo eisectus , parum refert an fuerit originata ex hoc vel illo principio. Ita Menoch lib. 2AO arbittacasu D tanta 3 3.Farinac. ubi

supra 35 Unde infertur , quod etialasi causae inimicitiae fuerint leues , si tamen inimieitia inde resiuitans vere sit grauis , sufficiens praebe t

terat Indignarunem mouere , in

tempus νὴ fenda obseruans ἰmem dacium contra Reum deponat. Et certe negari non potest ,. reperiri personas naturae tam malevolae,&vindicativae, & alias acio delic caras dc sensitivas, quae ex leuibus causis grauem rancorem de implacabile concipiunt odium, ac si valde graues client; sicut e contra

aliquae tam bonae sunt & tractabiles . vi nee ex causis grauib

alicuius momenti concipiant inimicitiam, unde quemadmodum in illis non attenditur ad causas, sed ad inimicitiam ex illis natania, psic etiam in istis non est respicie dum adcausas , quando constat,

non fuisse secutam inimicitiam:& dico , quando constat, quia si

non consul, dc caus, graues sint, grauis inimicitia praesumitur, esto in rei vetitate non esset; itaqueia istae est dillarentiae iniec causaia graues, di non graues, quod: ad: praesumendam inimicitiaire graue assicit quod causae surugi aues, de de illi; eoniletaleelde inimieitia non constet; quando vero, causae non sunt Symes,debet con stare dae inimicitia pet suos in istus,& cum hoc non sic cognita facile, relinquunt Doctores ad arbitrium prudentis Iudicis. Totas hae docilina est Farinacii S multorum, quos citat sine contradictione , tom. de testibus quaest.. 3. anum. χ I. usque ad 26. 8 Pennae 3. parte directi inquilii ..

3 7 Secundo notandum est, quod, . si Iudex habeat. sufficiens funda

mentum,ur aliquem aestimet gravem. Rei inimicum , non debeat eum admittere ad testimoniusta

serendum, vel si iam facta testi

catione de tali immicitia innote scat, non sint curanda dicta talis rellis, si inimicitia, quae praesumsetur,grauis sit, si vera, leuiu, non lic. dandaeintegra fides, et an si Rc usnon excipiat, quia quod no excipiat, est, quia putat se non res o

242쪽

excipere,& ita Iudex supplere debet, & multo magis si in Regularis,ad quem etiam spectat asere

ossicium Advocati curando iustitiam Reorum . Si tamen Reus sciens talem testem esse suum inbi vicum, Vel potens praesumero, cum esse , nihilominus consentiat in illius examen, seque illius db cito subiiciat, iacit fidem contra eum. Ita Campeg. de testibus t gul. 23. in 7. fallens. Monticestus

38 Tertio notandum est, quod ad excipiendam vel iecusendum titulo inimicitiae , haec manifeste probanda sit per duos testes con teste vel per suos effectus claros, vel per suas causis euidentes, it ut inimicitia non remaneat dubia, nec cauti illius: si enim hoc esset,

nec contra testem excipi, nec Iudex recusati potest, sicuti dictum

est 6. praecedenti num. . Ita Monticellus in suo reperti testium fol. 6 .num. 8.colum. 2. Menoch. praef. tibia F. quaest. 89. num. 3 8. Mastard.de probat.lib. 2. com

habetur in auth. de testibus, s. si vero, qui dicat odiosum. Ratio affertur in iret vim, is de ius . Miure , de adducit Baldus in cap. constitutis in fine, de rescript. Quia praefic tιo amicitia die

39 QMrto notandum est , quod

stina dicta non habeant locum, quando inimicus iam iacta pace

reconciliatus est , dummo id mconciliatio non sit noua vel reces, nam ista semper est suspecta: si tamen iam sit aliqKaliter diuturna . di per experientiam habeatur, eos tractae simul amicabiliret, sicut antea, inimicitia praeterita Do obest . Ita Rotandus consit. 1 num. I. lib. I. Monticellus ine pertorio de testibus sol. 43. Campen de testibus regula 23. in s. fallent in reg. 26. num. 68. & 39. α numA I. U-gk, sequens I hum Clarum quaest. 24. & alios. quod ferre iudicium de tempore, quod est necessarium ad hoc ut reconciliatio post inimicitiam non

dicatur recens & mua,relinquenis

dum sit arbitrio Iudicis, ad quem pertinet de circumstantiis, quat, late personarum & inimicitia preterrita iudicare in ordine ad id, quod praeianaendum est: nec i hoc certa regula potest assignari, quia illa, quam dat Sigismundus inconst. seudali 49. post num. 27. cum Archidiac.& 'Nos an capita

ac latores 1. 3. quςst. s. quod tranistas tribus diebus reconciliatio non dicatur recens, non Va

let, est enim spatium nimis Minue , &ideb illam refutat Iulius Carus cum aliis . Sicut & illam

aliam refutat Farinacius num. 6 I. quam assignat Mascard.lib.2.de

rum reputari nouam usque ad tres annos finitos , est enim sp tium nimis longum. Diuitiaco by Corale

243쪽

o Conorario aliud non est,

quam cons eratio multorum contra aliquem , quae si cum iuramento fiat, coniuratio appellatur,

Ut constat ex cap. si qui Clerici

I . q. I. & ex cap. coniurationis

eadu causa S q.& ita primo modo definit Sylvest. verb. constatem, eas his verbiis:Conspiratio est mu-

istum piratas, vel conuenito In

unum contra aliquem. de secundo modo, coniuratio est multorum si-- -d uratι o. Et quia coniuratio vel coniaderatio multorum C

tra aliquem nonnunquam potest ordinari ad euitanda mala strauia ni communis ver tertii Innincentis , & fieri cum debitis ci cumstantiis, erit bona & licitaia,

prout docent Glossa in dict. cap. si qui Clerici & Archidiaco .Petrus de Ancharrano & Philippus Fracus in capaeonstitutionem e ver horum significat.lib. 6. Verurru. quia haec coniuratio vel conspiratio utpote licita ad intentum no secit, illam relinquemus, Sc age

mus dumtaxat de illicita, & πω hibita in capitibus citatis, Se quae Reo seruire potest in ordine ad suam defensionem. 41 Conspiratio vel coniuratio illicita , & mala est, quando aliqui

conueniunt in unum,determinan- tes inter se Denuntiatorem & Testes contra Praelatum, vel contra

aliquem alium Religiosum. P reth autem esse illicita duobi stama Parsa modis. tamo,quando tales com spirationes fiunt non ad occurrendum damno praesenti vel imminenti bonocommuni, sed ad prinueniendirna malo, quod euerarre potest in futurum. Et hoc quamuis in se malum non videatur, vere tamen est propter Dauia in- conuenientia,quae sequiuatur plerumque, & ideo tales conspira-

amnes sunt prohibitae, sicut multa alia, quae licet in se mala non sint, fiunt tamen mala propter damna, quae secu trahunt, ut habetur in c. si Christus, de iure uuando, OGlossa ibidem, ubi multa videre licet , quae suamuis cuias licitata, sol , nihilominus.prohibentur, quia possunt esse occasio malorum. Huiusnodi sunt conspirationes & conuenticula Religios rum, quae licet aliquando ex se malae non sint, sunt tamen prohibitae,quia possunt esse occasio alicuius inquietudinis. e modicae tranquillitatis in C inmunitati. bus , sicut docent Lucas de Pennain l. Magistros, C. de profest

Medic.lib. I O. Cum aliis , quos ciatat,& sequitur RodrigueZ tom. 2.M.quaest. 34. art.2.Secundo etiam sunt illicitae,& malae, quando in

illis agitur de imponendo aliquo falso crimine Praelato vel alicui alteri Religioso. 42 Aduertendum tamen est,quod probatio delicti a conspirantibus impositi , non i debeat fieri petsola alloruin testimoma, nam haec non sitissiciunt ad condemnam dum Reum , ut habetur in cap. cum I. di A. de sententi ac re luci Ce cata.

244쪽

eaei. Nec obstante quM admir-

tantur, etiamsi condemn itio fieri

debeat per illa uuae testificantur illiqui non conspi iunt, & habbia dicta delicti Mobatione,etiam-s de coniuratione constet, non eximitur Reus a condemnatione& na. Si tamen delictum non

probetur , probatur tamen comseiratio, conspiratores seuere puniendi fiant. In dicto capite ii qui

Clerici II .quaest. l. & in capc-naratronis eademque sequens pq-na Clericis & Religiosis imponitur t M qui Clerici aut Monachi

inuenta fuerint coniurantes aut conspirotes , aut ιn ι asponen ter sescopis aut Geracis graduroprio penitur abi erantur. Satis lares', qui conspiram contra .

Episcopum secundum Glossam in

cap.fn. de testibus cogendis, d bent excommunicam , & licet tria

Religionibus rina arbitraria damda sit , & conspirationis delicto proportionata,mihi videtur, esseis uationem ossicii & inviuriogitimorum , quia ista correspondet ppve incitato capite t xatae pro Clericis. 3 Si conspiratio probetur , 'ε probatio delicti a conspirantibus impositi maneat dubia , prae

mendum est, conspirationem esse malam,& per cocilequens conspirantes puniendi stat tamquam Etsi calumniatores. Magna inte- fritas requirimr in I kribu R gulatibus ad initandas inquietudines , quae ex conspiratiorubus nascuntari in Communitatibus,

quia video conoratores, quod licet fiat conspiratio in re, quae ex

se mala non est , sed sesum turbat pacem, & per dicta allorum casus sit probandus , &noris tum per propria, Ac quod si noria probetur,rigo se puniendi sint,1 smilibus conuentionibus & conciliabulis conabuntur abstinereia Tota haec doctrina est Sylvestri. verb. Constaternitas, conspirat in&coniuratio . & F. Iosephi 1.LMana in suo rabunali trach. 4.

cap. 2 in aliorum.

potes mus in sui dofensio . 44 Inter ali is exceptiones, quibu uti potest Reus, essicacissima est

negatiua coarctata , quae in alio non consistit,quam in eo , quod Reus alleget, se illo tempore, quo imputatur ipsi, quod commiserit delictum , tuisse absentem & remotum a loco, in quo commisi sim fuit. De hac exceptione agitur in cap. Tertio loco de probat. Quanao Reus per testes legitimos probat dictam coarctatam, dissoluit & annullat robur am sationis: conuincit enim se noria posse esse authorem talis delicti. Sic Abbas in cap. consanpuinei num. 6. de re iudici Iulius Clarus

quaeli. 2. num. 4. Mascardus de probat. conclus. I 61 1 num. 6.cum aliis. Sed est aduertendum, quod si Reus illo tempore , quo Diuitiaco by Corale

245쪽

delictum eommissum est, suerit in ioco tam propinquo,quod illud

potuerit committere , de inde si tim recedere , probare debet nerduos testes contestes, quod in I eo illo temoto Iuditetit, ubi d licium committi non potuit, quia alias nihil probaret in suum seu

rem a

s Ad hanc exceptionem reduc, tur, quando Reus erobat contrarium illius, quod illi imponitur, hoc tamen difficile est ut fiat per media negatiuae coarctatae , vel quando probatur tale delictum non fuisse commissum, v. g. si Petius , qui dicebatur occisus, appareat vivus: hanc etiam nominant Doctores peremptoriam. Vide tur PaZ.toiu. I .parti J.cap.3. num. 66.

6 Sed bic se offert una difficultas, dc est,quid agendum sit, quando

Iudex habet delictum pio oatum plenariein Reus praesentat testes, per quos etiam plenarie probat negatiuam ' Respondeoaudicem debere attendere ad qualitatem testuam , magi 'ue Idoneis Ofide dignis dare fidem, si tamen fuerint aequales, illis debere credere , qui sunt maiores numero, nam sicut dicit Iulius Clarus lib. s. f. falsum num. 6. Conuincitur testis de falso per atios testes nin

mero plures,sui contrarisem depo-

tam, quod nimirum in casu dubii melior sit conditio possidemtis suam innocentiam, tum etiam, quia Ius praesumit in fauorem Rei. Verum est,quod,secundum quod docet Iulius Clarus ubi supra cum Bosio in titulo de falsis testinum. 24. si 'memorati testes eliant iapecti , & mistioris conditionis, in causis grauiotibus pollent per Iudicem torturi subibci , supposito 'ubd si certum ex una parte e Ie fallia . . Sed hoc inquit Iulius Clarus) requirit -- gnam prudentiam, attendendum quippe est ad presumptiones M.

Mas vel malas , que ex utraque

sarte haberi possunt. Addo,quodi delictum suerit plenὸ probatum

per testes fide dignos , &Reus presentet unum alterum exl totonde dignum,per quem semiplenel robat negativam coaxctatam,re- inquat priorem probationem minus validam, ac proinde non poterit condemnari ad istam pς- nam a Iure taxatam, Ied ad arbutrariam , vel ad torturam. Ita Farinacius tom. detest. qu st. 63. num. .cum aliis,quos citat.

67 Quando.Reus est adaequale punitus propter unum delictum, non potest alia vice puniri propter illud ipsiumalec a Iudice, perduena iam punitus eii , nec periquem alium . Hinc si Reus probet hanc exceptionem, debet absolui , si denuo illi imponatur delictum iam punitum,ac proinde haec exceptio est etiam perem'rmia, Simanc. de Catholicis insti- C c a tuta Disiligod by Cooste

246쪽

tui. tit. .nuin PM. t m. 2.lud. 1.num. 9. Miranda in ordine Iudiciali quaest Inrt.m. lacl. 2. &alii conserin iter. Per hoc tamen non tollitur, qvcid per modum

accumul tionis illi imponantur delicta iam semel adaequate punita,quando reincidit, ut innotescat S puniatur grauitas, quam addit reincidentia. Dico, si fuerit adaequate punitus, hoc est, si pena su

rit pi oportionata delicto;sim. fuerit m nor de improportionata , ne poterit Praelatus superior de nouo recognostere causam , O applicare totam paenam , quam

dei ictum meretur, supplet o Il- tam , quae demit in prima sententia. Colligitur ex cap. Felicis. de Penis in s. & ita tenent Miranda

ubi supra,RIoseph. ii S. Maria tria, suo Tribunali Religioserum tractatu cap. 2.9. S. sequendo &

iuxta hanc docttinam delicta,quae nuncupantur fori mixti, quae scit cet pinis recognouit Iudex Eccl siasticus , de non applicauit totamnam, quam delictum mereb

tur vel ex desectu integritatis Orectitudinis vel quia excessit limites Iudicis Ecclesiastici, potest Iti-

lex sarcularis denii, recognosce

re , & applicare Reo totam pinnam, quam moretur computando

primam, si iam fuerit adimpleta

Aduertit tamen Antonius GorneZiom. Iariarum c. r. de delictis mqta. quod si Iudex secularis delicis i a puniuerit, Iudex Eccles,sticus no poterit illud recognosce. ' . . Ure,quia praesumitur, Iudices saee lares semper imponere penam

' competentem.

48 Quando Reus allegat, de sua

persolvet nec o Cr , nec debere praesumi ta - se commissum fuisse, eo quod sit homo

quietus,pacificus, timens Deum,& obseruans suarum Legum,pr ut constat,nam toto tempore, quo

vixit in Religione, fuit sine querela, bonae opinionli & fidei, praesertim in similibus materiis, de quarum numero illa est,qiue illi imponitur, distatuit illa Indicia quae si int contra Reum , si non fit

ex vastio vigentibus. Viueatur Iulius Clarus s.fin.quaest.6O.num.& multo magis poterit hao

Exceptione uti, quando vel delictum non commisit, vel non huiprocellitin secundum iustiti Ana propter illam regulam luris r θ mel bonus semper praesumitur benus, & constat ex leg. n Dmnes, fi de re milit.& ex leg. nobiliores C. se coinmeritis & mercat. Si tamen vere delichina cominiserit,&1hflictentet probati possit, proce

diturque secundum Ius, ista Exceptio non habet locum nec ad aliquid deseruix si tamen persona foret Rrauis , multumque seruiuisset Religioni, sussiceret saltem ad diminuendam paenam a Iure i ituta n. Ita Gram cons.29.postri. o.Iulius Clarus ubi supra n. 27. y Similiter en si pars Mensa condonet, non ideb Reus manet absbi Ne excusatus,quia licet pars condonet om assem , habet ta- tamen adhuc Iudex Ius castigamvi Diuitigod by CO dile

247쪽

di delictum, imo tenetur illud castiga e propter damnum , Quod alias sequeretur in Republica exeo,quod delicta scandalosa & p,

cena turbantia non punirentur. Ita Antonius G meet tom. 3. Vatiar cap. 2.nt m. IO. & cap. 3. m.

1 F. cum aliis . Verum est , quod in tali casu Iudices non puniant

delinquentem cum tanto rigore, sicut tunc cima pars ostensa no

condonavit. Sic Iul. Clar. quaesti

Fo Si Reus non possit negare de lictum, eo quω s.fficienter probari postir .g. quod vulnerauerit vel occiderit Petrum, potest allegare,se hocsecille in sin desensi neminec aliter sacere potuisse: fi hoe bene probauerit, & suerit

ia, debet absolui si vero probauerit, se hoc fecisse in sui defensim Rem,constet tamen de excessu in .n oderamine , debet puniti non quidem applicandoilli totam paenam a Iure taxatam,sed aliam minorem dc assii narram. Et pro ter eamdem rationem quando

parenscastigando filium , Magi-lter discipulum , vel, Dominus seruum, aut Praelatus stubditur in casu quo poterant faccre, secuta est mors, non debet illi totam a lege tauta applicari; sed aliqua minor .. Ed ita supponendo Soto lib. s.de Iustitia quaest. I. art.

a. quod Magistri & Praelati ponsint punire suos discipulos & sul,ήltos rina usitatam verborum N fimilium, etiamsi in Ordine Sacro nitituta lit,uὶPMqyod si preter intentionem excedant in modo

castigandi vique aci effusicinem sti guinis, non si' praesumendum, eos incurrere Excommunicati

nem Canonis illius t si quis fumdente &c.nisi excessus suerit adebenormis, ut apparere7; eos potius. illud secisse ex odio, quam Zelo iustitvrieten ms hoc elset,non est dubium, quod incunerent illam,

Excon minicationem. Iuristae a rem adhuc.addunt , inquientesa

quod si t dabilis casus , in quo ille, qui excedendo in modo :puniendi

causauit mortem, sit omnino aiasilirendus, ut docet Alexan. conL73.litis.&conLI I S. ntura. 3. lib., Menocli. de arbit r. lib. 2. Casin 364. asserens hanc esse communem sententiam. Ratio est, quia in delictis magis attenditur ad animum & voluntatem,qua commmittuntur , quam ad effectum s cutum. Habetur expreIIus textunia l. Diuus Adrianus 1s. ad' leg. Comet. de Sicariis , cuius veIba

sunt. Dιuus Adrianus 3πhaes ba rescripsit. In malesicris volum. tas expeniatur,vou exitus. Ibique Glossa citat alios textus conco dantes ἀ araquel. de penis temp., causa. I. num. 7. & 9. Antonius.

homicidio num. t. s. dc alii com muniter . Hoc tamen intelligi deber,qu: ndo non adsuit animus, committendi Melictum nec quo ad modiam nec quoad subum, tiam. S: tamen constet animum seu intentionem similem adfuisse,. eo quini opus esset ex se mal quo, licet ipse delinquens non habue-

248쪽

xit animum tantum malum se. ciendi, quantum de ficto seeit, non exculatur a pena , quae tori delicto vel effectui 'eius est din, a , eo quod processerint ex causa illicita voluntarie quaesta, in qua' rer consequens etiam totus esse eius est vutualiter volitus. Ita Bairoi.in d. l. Diuus Adrianus am e num. I.m I. 3. exemplo. Tu D'uel. C. de reuocandis donat. Inia verbo reuertarur num. 333. Viadeatur Farinacius tom. 3. praxa

quaest 37. num. s . Aliud notara gnunt ad hoc intentum animas uertit Iulius Cluus *.nnal. quaest. 36.num. 3. & est,quod scilicet ad hoc ut aliquis excusetur a mna

imposita pro aliqua actione prohibita per iiis positiuum humanum , sussiciat probare talem actionem licite potuisse fieri ob alem ves talem causain: de si quis assi et, esertim cum iuramento,se illam ex rusti causa secisse ,

ει aliunde non constet contra

cium,debet abso ui,eo,quod Prie, lumptio stet ex sua parte . Hoc Iulii Clari dictum eli communis sententia lutitaruin, qui in Reo

non requirunt iuramentum ad

hoc ut illi habeatur fides, sed δε- Ium simplicem assertionem: ideo

I Aliqui quos refert Iulius Clarus lib. s. f. iniuria num. I 6. &L s quaest.6o. num. s. existimant,

quod delicta eommissa ex reperiistino furore & calore iracundiae absolute puniepda non sint ipse stamen sentit hanc sententiam non esse veram. Alii plures intauia dicunt , quod in tali casu delii, 'uens non sit puniendus tota m- .na legis,sed arbitraria; & licet Ioelius clarus distinguat dicendo, ut si sta habuerit iustam cauis, siciit quando maritus reperit uxorem in adultervi, eamque

intersecit, prina legis debeat milheridi tamen iustam caulam non abuerit, nullatenus a tota rini

excusetur : statim tamen cuuia

communi sentctu resoluit, quod etiamsi iusta causa non interuen rit, rina aliqua arbitraria minor pto delicto ex repentino iracundiae calore dc impera cominita imponi debeat,quia habet minus de voluntario, praeseram quando delinquens recognouit delictum,& de illo eum penituit Ia Qui commisit delictum irrit tus Sc prouocatus ab illo, quem postea vulnerauit vel interemit, non debet puniri tota Mna legis, quia qui committit delictum alia quod prouocatus, praesumitur iblud facere in sui detensionem . Ira Marsilvis cons. I I .num. s. Iulius Clarus homicidium 1 nu. 32.3cf.fin.quaest. 6o. num. IS. Imo dobiles sunt casus in quibus aliquis ab omni pena excusatur. Vide tur Clarus loris citatis.

3 Hic tamen sese offert specialis

dissicultas,dc est, quando non sint testes , per quos probetur,

quis fuerit aggressin, di qui prior

249쪽

dederit causam & occasionenia cessatium stetit pro se ius ad delicti commim,quisham illorum sensione, quemadmodum diffuse qui congressi sunt , pro aggres docet Iulius Clarus f. homicissore & prouocatore haberi de- diurα. het 3 Respondetur ptm3 , il- Circa exceptionem ignorant 'Iumpnesumi aggretarem , qui que quantum ad prisens interis

fuerit inuentiis bene munitus ar- tum attinet, seruit ad excusandas: i

n is osse essivis sc defensiuis praeter transgressiones legum sunt diue solitum,Cepol. cons 18. ex l. 3. se placita, an nimirum excuset ex vi possideris E de vi & vi arm. toto vel ex pane, & qualis debeat

Blancus iri Prax. crina. in parti viti. esse ignorantia, in casu quo exc num. I 6. Et Cicero sequens halic sat . Quoad primum punctu regulam in Oratione, quam secit Cepolla consit. chimia I 8. mun. Fiain defensionem Milonis conatur cum aliis sentit, quamlibet igno- probare, quod Clodius fuerit ag- tantiam tum versam excusare μgressor conti a Milonem Θο- apqn1 . alii cum Grass.consis 'iamm A sis anermis, Clodius adi num. 3 s. dicunt , quod sempeTnvitus expectant. secundo,dis ignorantia legis dc statuti, si sinetis. praesumitur aggressor, qui a naim culpa sit, excuset a tota pena,norura est inquietus,tumult*osus, O tamen,si sit cum cillo graui. Alii solitus ouisti aliis habese rixas de distinguunt dicendo,quod, quan- contentiones. rdin. in Clementi do ignorantia est de re prohibita L. I .quaeli. 33 de homicidio. Alciaria iure communi, non excuset a P de praesumpt. pres. 34. num. 4.. na, si ininen sit de aliquo statuto, Blancus ubi supra num. 1 2. Se alitia particulari, quaeIibet ignorantiari quia liae conditiones de qualitates dummodo grassa de supina non , praebent suliiciens fundamentum. sit,excuset, Bartol. ini. Cunctos tali presumptioni'. Tertidi il populos num. LI. C. de Summa presumitur aggressor ,qui inuen- Trini Iason: ibidem in I. lerent ..tus fuit vulneratus , dc male tam 3o.Massilius in i .final.num. 8 I.dectatus , quia si assiciens habet ut Iurisd.omniam iud.& alas ..fundamentum ad presumendum,. F velum relinquo vaUetarenta quod illi vulnus inflictum suerit sententiarum, ut in particulari ex

in vindictam offenst, quam prius plicem ea, quς magis faciunt ad dedit deliti queris pen verba aut propositum: dico primo, quan

facta. Felinus in cap.dalerenum. ignorantia est inuincibilis, quam

si conitet de causis & exceptionb EB,excusat absolut 3 a pena, sicut bus,debet rina legis mitigari, vel etiam excusat a culpa di est com- totaliter delinquens absoluendus munis. Dico secundo,ignorantia est ab illa,si totum quod fecit , - iuris postiui humatu excusat ,

250쪽

na per illud posita, de idem dis

cendum est de ignoranti,factri λctu etiam de ignorantia ipsius p nae taxatae per Ius positiuum humanum pro transgressione alic ius legis naturalis vel diuinae. Quoad Excommunicationem de alias censuras tenet istain Conchis sionem Ancheet lib. 9..de matrim. disput. 32.cum pluribus , quos ciatat . Quoad alias etiam quaslibo penas illam sequitur Nauarr. in . Suma Hispana c. 23. & n. 6 -dc c.

noua editione Nauarrum siquitur RodesqueZ in secunda im-

, aliis quos citat Mychea ubi stipo

sententiam Nauarri esse probabilem, & id ipsum affirmat Suareet m. S.In l. parti disput. secti R.

citati est, quia licet ad hoc ut delinquens sit subiectus rinae a legestatutae, nota sit necessiuris illius ςonsensus in nriam, est tamen ne cessanus in causam, ob quam imponitur, quemadmodum docet s.

autem ille, qui non habet stim-tiam paenς , nec etiam habeat stlantiam cause, in quantum cau stillius est, necessum est , quod ignorantia pρος redundet in ignorantiam mula, in quantum milia est hinc etiam fit, quod illa gratii- in delicto inelusa simul cum p na pro illo a Iure positivo huma no raxata ignoretur, ac proinde a tali ps ira excuset, licet non ab iliala,quae ipsi ex parte Iuris natur talis illi correspondet; nemo enim ignorat, quod delicta penam proe

portionatam mereantur.

16 Quantum ad secundum pumctum restat videndum, quana sit illa ignorantia, quae excuset in . praefatis casibus Ρ. Marer ubi sipr, sect. Io.nu. o. inquit, quod si ignotautia sit solum venialitet culpabilis, in memoratis casibus excuset a mn,: si tamen contineat culpam mortalem. siue quod re- incidit ua idenusit visi suis momtaliter, non excuset, sentit enin ipse,omnesn ignorantiam mori

Iher culpabilem esse crassam S

supinam. Hoc tamen non conuinciis Sanchez , & ideo num3 I. resoluit, qudii licet ignorantia sit mortaliter culpabilis, excuset a pςni,dummodo non sit crassa desupina, cuiusmodi est illa, in qua ignoraus aut nullam prciris aut valde modicam adhibuit diligentiam,vt illam ideponeret , vi sciret illa,ad quae tenetur , quod ides est, ac summam intercessisse negligentiam in sciendo eo, quod poterat & debebat scire ; nat quando adhibuit mediocrem dili- Eentiam, etiamsi non adhibuisset illam , quae esset sussiciens ad exiscusandum eum L culpa mortali, susscies est ad hoc,vt ignoratia nodicatur crassa de supina,& per c sequens ut excusetur a paena vel ex toto vel ex parte, si fuerit pati corporalis, licet si paena consistat

in censura , excuset ex toto secundum magis currentem Oplanionem a

SEARCH

MENU NAVIGATION