장음표시 사용
141쪽
l. Lox Rumina haec est: . participium similiter ac infinitivus juncturam .verbi sui finiti sequitur; si igitur verbum praepositioni jungitur, participium eandem Albi annectit, v. g. Uta iis Q LUI non negligit Duus id quod facitis. 2. Si verbum proximo cum Objecto juuxitur, hoc aut in accusativo aut iu statu constructo apponitur, ut quidem accusativus praesertur, si participium in praedicato cir indo- linite vel post interjectionem L, 90nitur, v. g. λά. LULE Uo eum, qui ascendit hion tonat e contra genitivi structura praesertur, si paxticipium iit, verborum nexum facilem cum relativo pronomine persectum circumscribit, V. g. κα&l MU Uis, qui interfecit si utrum suum.
X o t. a. Rarius accusativus nominis post Statum c0n Structum ponitur, v. g. l l, di qui verberant Zaidum Not. b. Si plura objecta verbum sibi subjungit, prius tantum post statum constructum in genitivo ponitur, sequentia autem ob nexum jam remoti 0rum in laxiorsim Accusativi subjungli 0nρm transiri possunt. cons. g 6 I. Νοι. n. X0ι. c. Si nomen infinitivum uoque ac punicipium pr0xime sequens nexum genitivi serre nequit, cum praepositi0no o construitur, praeprimis in pronominibus et quand0 utrumque cum urticuln ponitur, V. g.
M aliquis, qui te mirari saeit, Aa da Ut qui
traustulit hanc scripti0nem, quam structuram amant adjectiva intensiva sit adjectiva a verbis amandi et 0dendi derivata, v. g. amantior rei. Not. d. vii 0dsi objectum participii in accusativo p0situm sit pronomen, aut separatum adjuncto Lal adhibetur, aut suffixum usurpatur, qu0d nunnationem participii in singulari p0siti aufert; dualis autem et pluralis saui Nun finale vol retin0 tur vel amittitur, v. g.
et verberantes te. - . vitigeo by Cooste
142쪽
III. Pars. Syntaxis, II. cap. Da SIMaxi Verborum.
3. Participii passivi subjectum in nominativo poni solet,
V. g. a L . - Zaldus, cujus pater nunc OccIRus est potest tamen et in genitivo poni ut nomen a pRrticipio rectum
d ita), vel quoque in accusativo adverbiali modo
1. Enunciatio sapps sui octo definitiori caret tum porsonae tum rei. Personae deest denotatio, si eam aut nescimus aut nominare nil attinet. Sed antiquus tertiae singularis vecti personae usus in arabismo evanuit; si ergo de persona prorsus incerta agitur, facile vir aut semina aliquis) inseritur, vel si de singulo inter plures jam notos agitur, participium ejusdem verbi finiti subjecti vicem gorit, ut: dis dixit dicens eorum l. e. is inter eos, qui dixit nescio quis. Not. Raro tamen in hoc nexu Aoristus II. adhibetur. 2. Non raro tertist persona masculina verbi pluralis usurpatur, cum plurali copiae incertae notio per So inSit, v. g.
bola dicunt man sagi); nonnunquam participium ejusdem verbi adnectitur aut sino articulo, si de nonnullis sermo est, v. g. Uta dixerunt aliqui, aut cum articulo, ubi de omnibus hujus generis agitur, ri g. lnunquam audierunt audientes. 3. Do ro haud distinctius nominanda Ri agitur, cum neutrum non adsit, tertia persona masculina imo semininst praecipue in tempestatis verbis) utriusque temporis usurpatur,
guravit. 4. Lubentissime tertia persona masculina Aori Rii I. pas- sivi in singulari ad subjectum indeterminatum significandum adhibetur, v. g. bias dicitur, vel Eod narratur, sertur.
o 6 vel . si tonuit, cicidio vel sul-
143쪽
g66. De verbo indefinito. g 67. De Nominativo.
67. Do Nominativo. Nominativus ponitur, ubicumque nomen per Se stat a nullo vocabulo vel notione dependens, sive substantivum eo en uncietur sive praedicatum proximum. Alter nominativi usus sabsolutus) ex infra dicendis melius elucebit vid. g 74. 4. . g 68. De statu constructo et genitivo. A. De ejus Usu. Nomen statu constructo nexu intimo per sequentem genitivum stofinitur, hinc nomen antecedens isdefinitum', Sequens genitivus ἡdefiniens' vocatur. Arabes prius nominant annexum, genitivum id, cui annexum est si ipsam juncturam annexionem appellant, quae junctura efficit, ut nunnatio nominis definiti semper pereat. Cum duas notiones sui juris ad unicam notionem junguntur, sequens semper debet esse substantivum vel substantivi vi praeditum, definitum autem varium esse potest; hinc usus hujus juncturae quam late patet:
1. Si substantivum substantivo circumscribitur,
a) duo concreta connecti possunt, V. g. e tae rex terrae; quod ad nomina propria etiam extenditur, v. g.
is .ia'. li L 1 Aelia Palaestinae, imo ad ortum e tribueXprimendum, v. g. Hatim Tai i. o. e tribu Tai ortus. b) prius abstractum esse potest; quod si sensum habstactivum, genitivus aut subjectum aut Objectum notaro potest, V. g. memoria tua aut memoria tui, quod praeprimis locum habet in infinitivis activis.
144쪽
II 8 III. Pars. Syntaxis. III. Cap. De Syntaxi Nominum.
c) desiniens frequentius abstractum est ad notionem striectivorum exprimendam, v. g. cio idolum aurii. e' aureum; imo nominibus viropriis adnectitur, V. g.
joctiva sormandi ratione fluunt singularia quaedam: α) Multa nomina secundaria nomini ita per statum con- Structum Sunt subnexa, ut ex utroquo notio attribu
tixi ssu a loclivi nominis oriatur; sunt autum: Ab
cRHSa, principium alicujus rei, stat filius et filia, quae ex alia re ortum vel cum ea necessario junctum
notant, et frater Seu conjunctu8, v. g. η
Not. Annexi 0 primorum duorum prosaica e8t, reliquorum vero plurimorum poetica et recens Drmata.
8) Deinde notiones quaedam secunduriau, quae aliis linguis adjectivis vel praepositionibus exprimi solent, ' O substantivis indicantur in statu constructo praemis8is, quae substantiva sunt sequentia:
l. bs proprie universitas, notat ante substantivum.dusinitum, quod solum in suo genere cogitandum eSt, istotum', V. g.
tola domus, ante pluralem seu Collectivum ἡ Omnes*,
v. g. Onines homines, et anto substantivum indo-
eitur A, Omnis singulus. Non raro vox haec adjuctivi instar substantivo definito postponitur, repetito suffixo ejus
ad quod refertur Substantivi, v. g. a d ut urbs tota
145쪽
68. De statu e structo et genitivo. De ejus usu.
ea. Eodem modo vox proprio collectio, totum notans aut proponitur aut cum suffixo juucta si,quitur. Not. Raro has voces solae ita ponuntur, ut articulus vicem sus- fixi Suppleat, V. g. τυ ὀλov - 0Innes i. q. 'εηλ et doc .
2. Pars nectitur cum sequente genitivo pluralis vel collectivi, V. g. . Hi i . 3 pars i. e. reliqui Sapientum; si correlative repetitur, posteriori suffixum non denuo redditur, V. g. a s oppugnaverunt Se unus alterum l. e. invicem).
a. nis pr. mutatio, diversitas, negat adjectivi immodiato subsequenti A notionem formatque quasi composita. qune indil- germanica lingure praeposita 8Sllaba iv M in graeco, ἡin' inlatino et .vn' in germanico Sermone eXprimit, V. g. χλα tace increatum; si autem substanti viη vel suffixis praeponitur, rem seu personam diversam jam n notu designat, V. g. reges et ulli homines; in accusativo vim habet praepositionis hyrreeter'.
eiter, et Sufficiuntia ssatis . Not. b. par ambo jungitur nomini aut suffixo nonnisi in orations definita et e leg0 duali tantum, v. g. AS ambo viri
Not e. seu pr0pris iamα multitudo Seu copia. adverbialiter in accusativo positum donotat actionsem frequentor factam i. e. saspe, nonnunquam et genitivo indefinito ab sermonis initio prauponitur, V. g. Saepe vidi virum ignarum. Qu0d Qt, Distrigod by Cooste
146쪽
120 III. Pars. Syntaris. III. Cap. 1 e Syntaxi Nominum. idem et simplex vi potesι notare sequento genitivo nominis indoli niti, ut
r Cum pronomina interrogativa et substantivorum Honsum teneant, etiam in Statu conStructo jun
guntur, v. g. in 1 - ω velis , quis nominum
δ) Cum et praepositiones ex origine nut vi sint nomina, Semper genitivus eis nectendus est. e) Potest quoque pars summa per statum conStructum a toto distingui praeprimis in nominibus vi superlativi praeditis genitivus partitivu83, v. g. stant sapientissimus hominum, et in numerulibus ordinalibus, v. g. Primus eorum; repetito eodem nomine plurali per articulum definito in genitivo gradus summus indicatur, v. g. 3iam judex judicum l. e. summus judex; saepe ad praedicatum substantivi insigniendum adjectivum genitivo substantivi plurRlis definito praeponitur,
v. g. i tali ampla donorum l. e. amplissima dona. 2. Adjectiva etiam substantivis in genitivo positi8 cir
CumScribuntur, v. g. pulcher laciei Ul H purus corde; participia passiva idem gubeunt, imo e activat
nomInum InStar posita, v. g. Dialo do quaevis anima gustanS mortem. B. De ejus StructurR. l. Cum junctura vocum haec intima sit et necessaria, ita ut e duobus nominibus unum oriretur compositum, utrumque invicem immediate excipore debere patet, hinc nulla ne minima quidem vox interponi potest; adjectiva igitur, si sunt reppositis ad nomen., post finitam demum status constructi
147쪽
g 68. De statu constructo et genitivo. B. De ejus Structura. 121 Quodsi utriusquo nominis et numerus et genua est idem, ad utrum appositio se reserat, e casuum flexione apparet. Not. Secundum arabes grammaticos unicum juramentum improviso insertum interponi potest, v. g. 3 di is ecce ovis audit. vocem - per deum i domini sui. Raro poetae nomen aliquod sive vocativum sius nominativum interponunt.
2. Nomen definitum nunquam adsciscit articulum, quo Si opus est, ad nomen definiens rejicitur, ita tamen, ut ejus vis ad totam juncturam pertineat; sunt autem notanda: A. Substantiva jungi possunt prorsus diversR:αὶ si utrum que desinitum est, articulus posteriori vel si plura adsint, ultimo Deaefixus ad totam juncturam
pertinet, v. g. UULo rex terrae sile certo rege et
certa terra). Si vero nomeu absolute ab initio cum urticulo ponitur, idem rosetitur sine articulo in statu con-
Structo, V. g. tractus, tractus coeli. si prius indesinitum est, alterum vero per se definitum, Rrticulus manere potest, nisi oriatur obscuritas,
V. g. Il xAa similitudo coicis scit. christianae , libentor tamen articulus omittitur. Si e remanente necessario articulo ambiguitas oriretur, Status constructus
resolvi seu tolli oportet sper praepositiones); o) si prius per se desinitum est, posterius autem indefinitum, articulus non ponitur, ne indefiniti notio ne- ωSSaria pereat , v. g. l I. . ' i ta asinus hortulani cujusdam.
No t. a. Si nominibus formas Itis i. e. superlativis adjectivis do- finitionis eausa substantivum p0stponitur, sequitur in genitivo sino articulo, quia genitivus non vult nisi rem, quo superlativus se reserR indicare, quare artieulus supervaganeus fit, v. g. daal optimus vir; quam constructionem etiam num0ralia ordinalia, quae superlativos
148쪽
122 III. Parae Syntaris. III. cap. De Syntaxi Nomiuli .RBquant, Sequuntur, V. g. 'l primus dies, qstamvis hic frequentissima qu0que est c0nsuseta assidetivi constructio, ut l. Not. b. Si adj0ctivi n0tio praevalens. 8istitur, alia quoquo adjectiva in Statu c0nstructo praep0nuntur, quod tamen rarius est et poetis proprium, v. g. itati dia ta celer ictus. Rarius adjectivum neutrum in genitivo Statui constructo substantivi postp0nitur v. g. in Corano Aa hortus jucundi 1. o. jucunditatis.
N0 t. c. Ρr0nomen interrogativum at et i quicumque goni-
tivum sibi subjungit aut sine articulo annexio explicativa), V. g.
quisnam vir 3 aut cum articulo sannexio partiti va), v. g. d. , alquis hominum B. Substantiva minus diversae notionis per statum constructum etiam nectuntur. Cum nexus talium substantivorum non tam arctus eSt, sod externus et levior, prius nomen articulum ferre potest,
posterioris definitio autem prius simul definitum minime reddit; pertinent huc: a) si substantiva in genitivo posita maioriam significant vel adjectivis similiora sunt, priori ut potiori articnius
simul praefigitur, ut i idolum auri i. e illud aureum), domus Harum. b) si pur substantivum adjectivum circumscribitur, in ora-
tiouo indo finita illud articulum adsciscit, V. g.
vir pulciter faciei, eo magis. in definita, cum priori
jam e luge accedat, ut i vir ille, qui ost pulcher lacloi, quem modum Asequuntur participia, quae rui Sum nexum tantum subeunt externum et prae- primis in plurali et duali articulum ante genitivum re-
149쪽
figitur, ut: l caput idoli nurui. -
No t. a. smina propria et pronomina semper nominibns urticulo
nexum subeunt et quidem: α) n0men cum cogn0mine, V. g. μ λ --8c id Pera dictus; δ) nomina propria fluminum, urbium etc. cum numinibus Suis appellativis, v. g. of O cra urbs Isagdad, Jordanes fluvius; IJ adjectiva per articulum determinata cum substantivis indeterminatis in l0cutionibus quibusdam, ut f domus ιSancta l. e. Jerusalem, et in t0mp0rum vitae vulgaris effinitionibus certis, V. g. annus prior, dies quintus hebdomadis). Not. c. Hujusmodi annexi0nem vocant Arabes annexionem interpretativam soli explicati vani, cui addenda ost an noxio comparativa, Si n0men cum nomine simile quid indicante comparati0nis causa
T- τ γ ο - nectitur per Statum constructum, V. g. argentum aquae, i. e. aqua argentu Similis, Seu argentea.
69. De Accusativo. Accusativus ponitur, ubicunque nomen per Se positum Sub jungitur alteri et I. aut praedicatum proprius describit, II. aut abrupte ponitur. I. Praedicatum, quod accusativum proprius esilagitat.
plerumque eSi verbum. Ν0t. Quum et verba cum praep0sitionibus jungi p08sint, hae de re lexica sunt consul0nda; hic nonnisi de gravioribus quibusdam verborum generibus est disserendum. A. Verba, quae accuSativum subjungunt, Sunt l. Verba transitiva et quidem: Diuili so by Corale
150쪽
ΙII. Pars. 8yntaxis. III. Cap. De Syntaxi Nominum.
a) Verba dicendi, respondendi accusativo rei non tantum, Sed et personae junguntur, ut α allocutus est
b) Verba veniendi, v. g. L. - ου vita. venit ad eum amicus - quae junctura concinnior est, quam si talia verba con-Struantur cum praepositionibus. 2. Verba in transiti va, quase notionem relativam tenent,
accuSatiVum Subjungunt, V. g. I iacia malum est ad viami. e. malum est sactu; quo pertinent adjectiva relati Vis, v. g.
l-i s - pulcher faciem quae tamen frequentius genitivum sibi nectunt) set adjectiva elati va Comparativus et
Superlativus) in noutro pronunciata, v. g. o i sortius
robore. Not. Vocatur hic accusativus specificationis.
3. Verba quaedam duplicem Accusativum personae et rei vel geminum uniuscujusque subjungere possunt et quidem: a) verba causalia a verbis relativis derivata larm. ΙΙ.
i. e. nuntiavi viro b) verba, quae jam in forma prima hanc uotionem involvunt, suntque verba implendi, Saturandi, privandi, vetandi, dandi, induendi, vestiendi dein rogandi, dicendi, interrogandi, judicandi, nominandi, videndi, putandi et similia.
Not. a. Si lias verbum in passivum traducitur, accuSativuS por-
sonas transit in nominativum altero rei tamen manente, v. g. rudi V l
ι as i sol vir nutritus est pans, factu8 est rex. Ν0 t. h. verbum . ii venire in sorma IV. passiva significat donari
rem, qua in Significatione cum Accusativo jungitur, v. g. vadit donati sunt librum i. e. acceperunt librum). Dci scire virum rem rem); Duiligod by Oorale