장음표시 사용
171쪽
Not. a. Nomini et similibus, quorum pluralis sanus formatus quippo a non inruata larina singulari pluralem fractum aequat, adjungitur etiam singularo semiu. praedieati, ut: Udixorunt filii Israol. Not. b. Ε contra eum plurali fracto inhumano verbum et adjectivum etiam in genere et numero possunt convenire, v. g. di is montes firmi, ut in sabulis solst sori, ubi bestias seu res loquentes in
ad B. Aberrationes e lege consueta multau a notionis vi interna seu a sensu singulari dependent: a) semininum masculino jungoro notas est, potest vero praocipuo in tabulis illud masculino sensu conqtrui; b) huc spectant numerorum commutationes: α) Si nomina ex origine simplicia sonsu tamen collectivo cum plurali ponuntur, uti: populus, Judaei,
V. g. Ad , omnes ei obsequentes. Not. a. Liceat lamon his et vorbum in singulari seminino praeponere, v. g. dicunt Judaei; imo ot cum plurali lamin. junguntur, si sorte personas singulas magis diabinguere placet.
sol. b. Similiter adjectiva sorinus d is et cum pluralivol cum semiuinis junguntur collectivorum instar, V. g. myriades multas, Ho 1 o spatium multum.' In sententiis gonstralibus pluralis facile in singularem, et vicu vorsa mutatur, praeprimis in Corano, V. g.
tionem meam soquitur, iis non instabit timor.
172쪽
146 III. Pars. Syntaxis. Seet. See. De enuneiationum connexu.rὶ Vertium, quod ad plura subjecta rosertur, nut postponitur in plurali soli duali ad numerum binum), aut prauponitur in singulari, sequitur autem num rumst casum immodiato subsoquentis Subjecti, V. g.
Aaron contra MoSem. c) Nonnunquam praedicatum non cum subjecto grRmmaticali, sed cum genitivo, qui per statum constructum subjocto annexus est subjecto logico , congruit prim-
Drimi S Si nomen Drius est adjectivum, uti M, , cum
oxercitus parvus vicit exercitum magnum 3 vol:
si AD 1 sane misericordia Dei propinqua os t.
Ν o t. Had rogulast iis urtiis tantum verbi porgonis valent; primae elanim et secundust psti sonao cnin subjucto in genere set numero con-voniunt et prima persona o loge constante secundas, socunda tortiae praecedit, v. g. l: Gl ta . venimus ego et tu.
76. D. De variis onunciationis A implicis formis. I. De enunciatione negativa. Agitur hic de nugati ino totius enunciationis, quae fit perparticulas negativus. l. Particula γ utuntur in nogatione subjectiva nute modum gegna Afum 62. 4.ὶ et energicum 03. i. In juramentis, votis et imprecationibus I cum persecto construitur inter-
173쪽
g 76. D. De variis enuntiationis simplicis sormis. I. Emine. negat. 147
re praesenti, ut non novit, aut de sutura sine ulla
emphasi, ut iacta d, o I adcit Otacta laus sit ei, cujus
ex γ) ortum sortius rem suturam negat et cum subjunctivo construitur k 61, 2.3; G vero et μ necessario Aoristo gegmato praeponuntur g 62, 4.).
3. Lo proprie pronomen quid γ ad negationem aliam traductum est, usurpatur auisem tantum ante praedicatum vel ejus loco positum; praeprimis locum habet into voces negationem
reStringentes: nisi, praeter, I , donec, di usque dum, octa e quo, tis unquam, sed, Ibo instar, nonnun-
quam post juramentum ata, per Deum i Dicitur L. raro de persecto, de praosenti vero et suturo tempore Saepius, V. g.
es . citat L. non timeo abs te. 4. Ad nigritionem traducta quoque est particula l heb. pre), ast nonnisi in sermone vivo tum ante Aoristi ΙΙ. indica-
o deus, non iaciam hane remi Nonnunquam emphatico ad
Lo Recedit, V. g. haudquaquam vidistit praeprimis in Rermone positico et elato. 5 particula, quae per so poni potest, ad singulam enunciationis partom negandam adhibetur et aut persecto raro quidem, aut Αοristi ΙΙ. indicativo praseponitur, ut neget praeSenS
Rut futurum, v. g. M OG non intelligit eo; vel μ
UU GV exut propheta nec procerus nec brevIS. G. Quodsi enunciationi negativae ,, ta, μ, La et o d
imo nova per copulam , subnectitur, primitiva negationis particula b in hac posuisse sufficit; si autem nova enunciatio recenti vi orditur, eadem negativa particula SemΡer repetitur.
174쪽
g 77. 2. De enunciatione intor rogati Va. Εnuncatio interrogativa in lingua aralsica non tono tantum, sed et particulis quibusdam exprimitur. l. Simplici interrogativo i respondet subjuncta VOX et,
initio ponitur. - , sortius est interrogativum praeprimis in quibusdam locutionibus perpetuum, ut: Da eLl dat placetne tibi γ --- nonne 2 particula composita rem alacriuRaffirmat ac imperativo, jussivo et paragogico modo praepo-
nitur, v. g. .di-U LUt nonne sane) laedet deus faciem tuam l
2. Composita particula vel 3 l ex vel di et
quid non 3 cum persecto juncta est increpantis, excitantis et reprehendentis, v. g. 3km cur non certiorem mo se isti γΕmpliatice otiam imperativo, jussivo et modo enorgico prRP- ponitur.
3. Pronomina interrogativa , et G 56. tum accu-
sativi, tum genitivi loco ponuntur, ut i, si quem occi-
diati 2 cujus filia es 3 imo in nominativo absoluto
Praeponi possunt, V. g. a xl OA quis o8t, qui jussit.
Quamvis casuS, gonus ut numerus in his pronominibus haud distinguuntur eaque sompor cum singulari masculino construuntur, licet tamen, si diserto do semina vel pluribus sermo est, vorbum in feminino aut in plurali nu moro ad-
jungere, V. g. , Ut cita quaenam fuit mater tua γ et ital O -ox eis sunt qui tibi obsoquuntur; et similiter Eo cum sem. conAtruitur, si poeta nomen semini-
175쪽
77. 2. De enunotatione interrog. g. 78. 3. De enunc. interjeetionali. 149
g 78: 3. De o nunciations interjectionali. Ρotest interjectio A. aut una tantum Voce abruptius prolata contineri, B. aut integram enuuciationem regere. A. I. Vox haec abrupte dicta ponitur Sino particulis aut
in nominativo simpliciter, ut it L exis pax tibii aut in accusativo, ut G puceml vide 69, B. II) aut repotitur ad
fugiendum aliquid, V. g. leonem leone nil i. e. a leone cavo tibi l)2. Particulao intonsectioni insorvientes sunt G et squas
Lo quid γ huic usui inservit, v. g. quam paruml prae- primis ante adjectiva relativa in accusativo jungenda, V. g. ita quam scientissimum mel B. l. Vorba, quae vim interjectionalem prae se larunt, sunt Verba admirandi, vituperandi et fastidiendi, ut pulcher est euge l) et malus est sphyl), quae in tertia persona saepe interjectionum loco sunt nonnunquam plur. et dnal. Ga), quibus praepositis succedit nominativus
ut subjectum, V. g. ruti. Ul ..ia gratus est Vir i. e. euge virum lis i o pessimum iteri Si nomen est por aliud definitum Seu nomen proprium, nomen Simplex cum articulo
autem munitum interponitur, v. g. o iaci tu quatiu
m alus servus est Servus tuus t o di i a quam bonus vir) est Zaidust
Not. Rarius invenitur nexus horum verborum cum Subjecto indes nito aut cum objocto in accusativo posito.
2. Pertinent liuo jurandi sormulae per 72. A. d. a per , et 72. A. 3. b). Acsio, quam quis jurremento interposito efficere vult, cum d affirmativo notatur, V. g.
176쪽
Thasbs ali, per Deum, proiecto eum interficiami in negativo juramonto es locum hujus d affirmativi occupat.
3. Inter particulas affirmandi et respondendi pertinent: n) , vel ita, Sane, qua qui8 Se enunciationi assentiri latetur; rarius loco ponitur SatiS, betae. b)-gravitor a firmat rem negatam vel dubitatum, v. g. putavit Ae non rediturum esReutique redibit)l o contra Mial simpliciter affirmat. ei V Opposita particulae latinum , nequaquam μaeqvret; in Corano tamen saepius graviter affirmare
videtur negando scilicet opinionem aliorum, ut: nequaquam cogno8cent eum sprRecedente sermone: disceptant inter se do dio judicii. ΙΙ. Do enunciatione AnnOXR. g 79. 1. De enunciatione compstrativa.
l. Comparativus exprimitur forma elativa datas se-
quento praepositione 72. Α. I. R. e), V. g. ea est justior, quam ego. Cum forma haec pra0dicati loco est posita, adjectivum elativum articulo plerumque caret; munitur autem articulo, si olativum adjectivi instar substau-
tivo apponitur, ut: tu Aut urbs major. Raro omittitur. N 0 t. a. Ρraepositio cum nomin0 comparato semper elativo p08w0nenda est, nec, nisi quae proxime ad elativi notionem describendam Sunt necessaria, ante inseri possunt, v. g. O si
Zaidus ditior opibus psi Amr0. Not. h. Adjectiva, quas qualitatem inhaerentρm den0tant suticolorem, habitum etc. , comparativi sensum exprimunt prasposito: Disii od by Cooste
177쪽
g79. i. De enunciatione comparativa.
tussi in Susi xo repetendum θουt, ut: O r Mii ad abnegati0ueui pr0priores Sunt, quam ad fidem. Ubi voro comparativum nou ad Subjectum redit, brevior locutio Sufficit.
2. Superlativus exprimitur: a) eadem forma elativud est dii sequente genitavo Substantivi definiti, v. g. in I olmaximus homilium, imo δὶ sequento genitivo substitutivi iu-dus niti, v. g. nil optimus vir, num hic elutivus Aul. -
s bautivi loco praeponitur in universum iid. B. 2. Λ. c. Νοι. a.) aut rin accedente Solo urticulo, qui apto loco, ubi copiae totius comparatio facile suppletur, unum hunc e t0ta copia insiguit, ut: , 5 Ni istu est illu) muginius vol
vos estis Summi. Ν0t. Rarissimo ex antiquae linguae Simplicitato elativi loco ad-
j tivum simplfx cum articulo p0nitur, ut:- , tal minimus
eorum sprob) modo extraordinario utiam sequenti rationis exprimi Ρotest: α) per substantivum genitivo ejusdem nominis in pluralicum articulo muniti praepositum, v. g. 3 .is judox judicum l. e. summus judeS.') per substantivum cum adjectivo HuAd in radicis com-
178쪽
152 III. Pars. Syntaxis. Sect. Sec. De enunciationurn connexu
pulchriuS quodcunque eSt i. c. pulcherrimum omnium. ci, l haec domus est optima quam inhabitem. A Υ0. 2. De o nunciatione relativa. Praeter ea, quao jam g 55. de Pronomine relativo sunt dicta, notari debent: 1. Pronomen relativum per se positum, cum substantivi loco sit, Substanti vi vim ut juncturam tenet, V. g. abol
ixo dici qui dixit hoc, est Zaidus; aut adjectivi vico
substantivo praecedenti determinuto adhaerens ejus Structurain plane sequitur, v. g. lDael corda eorum, qui crediderunt; hinc non solummodo genu8 et numerum, sed si cuSum nominis servat, v. g. tompore duorum regum, quorum Ρraece Sit mentio.
2. Iu juuctura praedicati et subjecti rota tiva haud una OUt dicundi ratio; aut1M subjoctum onunciationis relativae ponitur in nomina-
iaci eg pulchra est seu vir pulcher facie, p) vel cum arti
culo is, , , vel Simpliciter r) cum nomine
uom tuo definito simul cum articulo
c) in accusativo sine articulo et qui dona αὶ simpliciter, ut: t vel β) cum nomines dolinito
vel cum suffixo praecedente nomine
179쪽
s M. De enunciatione relativa.
quicunque et Gl quidcunque, quae semper ab initio eu unciationis relativae substantivorum loco ponuntur ut Struc-
turam relativorum subeunt, v. g. xUt oel ad quem Uuumque me invitavit.
4. Huc referenda est conjunctio vi relativa iusignita hut', qua integra ununclutio ullo retorretur; jungit autem
n) theses ita, ut ab integra cnunciatione pondeat eumque compluat et construitur, si simplicitur onunciationem ut relativam jungit, cum iudicativo, V. g. l, coegit eum exire, aut, Si simul consilii et sensus Rubjectivi notionum includit, cum subjunctivo, praeprimiS Post
verba timendi, putandi ut similia, V. g. -- o timeo, ue descendat pluvia; item post verba cavendi, impediuuili, amovendi, ubSc0udendi, obliviscendi, fugiendi etc.
N Ot. Post vorba cavendi et impediendi simul negationem insert
et respondet Lutinorum particulae fine', v. g. st impe divit eos, ne dicerent; si autem euunctatio per copulam continuatur,
semper deinceps, neque) substituitur, licet autem et laxius livsit 3 3 ponere.
aut h)ol onunciationem integrum ad unum vocem Singulam refert, quae juncturus causa voculam relativam ut vinculum adsciscit; ejusmodi vox singula est plerumque praepositio, ut dum, aut adverbium,
*8l. 3. De o nunciatione copulativa.
s ua sententias multo saepius nectit, quam nomina singula et si quRndo haec connectit, semper consequentiam .imul temporis Diuitigod by Cooste
180쪽
III. Pars. Syntaris. Seot. Seo. De enuiiciationum connexu.
notat; , nouiuinquam societatum deuotaro potest, qua rutione
nova annectitur, pronomen illiuου repetitur, V. g. xottam, fovenit cum sociis suis. Suffixum objecti poSt copulum DonDndum aut verbo ropolito nunectitur, aut etiam particulaeta jungi p0tost, v. g. Lυ , a S Occidebat eum et eam vul AUl, L S. Nomen tu statu constructa ponendum RutequamVis copulam repetitur, si res diversae copulantur, Secus genitivi suso statim excipere possunt, quod et valet ud Prne-Ρositiones, quae tamen, si ab initio suffixo tantum juncta0
erunt, repetuntur, v. g. atata. N d, milii et fratri eius; similiter ante novum suffixum, v. g. - inter eum et ill08. N 0 t. a. Si vero idem coniιivus ad plura n0mina nexa pertinet, priori cisthim genitivus additur ot in sequontibus repetitur, V. g.
vi O, si l , is aut per suffixum suppletur, V. g. di I ra
silii filiasque rugi S. Not. b. In enunciaιi0u0 negativa pr0 . semper distinctius bu
mater mea. Nοι. c. Copulae hae otium in enunciaticino advorsativa uSurpantur,
nec non ibi ponuntur, ubi nos subjunctionem amamus, v. g. dtati inclinavit So si prolongavit i. s. diu ss inclinavit. 2. Saepe onunciationes, quae nctionis vel rei conditionomet statum depingunt, copula simplicius Subnectuntur, V. g.
modo id fiat, cum ego honoratus sim Nut. In brevioribus subjunetio est aptior; hine οι Ubi, des vid. g 69. B. l. o.