Institutiones fundamentales linguae Arabicae, in usum juventutis academicae editae ab Hermanno Zschokke,..

발행: 1869년

분량: 230페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

I 69. De Accusativo.

No t. o. Si sorte verbum activum triplex objectum sibi subjungera

p0t6St, in passivo duplex manet, V. g. 3 I certior laetus sum Amrum figentem esse caput Suum.

4. Denique quodvis verbum sive activum, sive iutransitivum, sive passivum in sinitivo suae ipsius radicis circumscribi polost, ut notio verbi vaga ad certius quid restringatur, v. g. COIISului co utendo, torra tremuit tremitu; saepe aliud nomen ad emphasim augendam vel pronomen demonstrativum, vel genitivus vel adjoctivum

infinitivo apponitur, v. g. loci . I in pugnaverunt

pugnam vehementem, percussit me ictu mortali. Ceterum substantivum Rimili A notionis quoque Rul, -

jungere licet, v. g. sedit sessionem, vel L PGl

κ I . o g timete Deum jus timoris ejus i. o. ut debot timeri). Not. Hoe objectivum complementum ab Arabibus objectum absolutum seu principium appellatur. B. Accusativus etiam remotius ad praedicatum portinere potest, scilicet si nomen per so toti on unotationi subjungitur; Sunt ergo notanda: l. quaecunque praedicato proxime restringendo inserviunt, omnia in accusativo subjungi possunt et quidem: a) substantivum abstractum rationem praedicati distinctius describens pi jungitur in accusativo Sine articulo, V. g. Lep, ita mortuus est sanie; saepe tali modo consilium simul si sinis, quo qui8 Rgat indicatur, v. g. et, 'ad surrexit honorando eum b) adjectivum seu substantivum personale in accusativo praedicato jungitur ad rationem seu modum describendum, quo res geritur, v. g. cta mortuus est martyr, vel lΔ---. l l Nol intrato portam ado-Diuitiam by Corale

152쪽

III. Pars. Syntaxis. III. cap. De Syntaxi Nominum.

rantes. Eadem e causa vorho accusativus ad-

joctivi vel substantivi jungitur, ut: Zaidus luit debilis, Ia , i ial corte fuit illo vir

Rapions; rarissime praedicatum in nominativo manet, si

simpliciter ἡesse' siguificat, V. g. propheta ergo erat Moyses γNot a. Hoc valet etiam ad omnia verba eandem notionem continentia, vir a0 ideo ab Arabibus sorores verbi 2ς vocantur, ut i non est, 'factus est, Mol evasit mano, elo duravit, vi ta peru0cinxit, i a sedit, ota rodiit et similia, v. g. l o redierunt iterum lacti sunt) infideles. Not. b. Simplices uomtionos 3 et Lo, cnui ad praedicatum totum negandum pertineant ide0que notionem verbi hess0μ inserre videantur, accusativum praedicati sibi subjiciunt ea tamen conditione, ut pra0diculum immediate subjectum sequatur, quin inter utrumque particulam iutoreedat si qniu post Ue eollocetur Ol, v. g. coci ta non est Zaidus stans; praeterea post γ subjectum debet esse nomen appellativntu idque in determinatum: hine olf Ul γ n0n tuod Deus non

c) nomina apposita, istae conditionum ut statum praeceduntis substantivi indicaui, sine articulo in Accusativo

Sequuntur, v. g. I S xo osseudurunt oum caesumi. e. ut ciuesum. Not. Bens exprimitur accus. hic in lingua vernacula per hiat, ut

153쪽

ι 69. De Aeeusativo. 127 imo et locorum nomina, qua se significationis vagae sunt et frequontissimae, v. g. - R dextra, medio ete. Not. a. SubStantiva vero certa vel certum locum notantia. iii

domuS, mons setc. Sempstr cum praep08iti0nibus con8fruuntur. Not. b. Accusativus et quidem singularis et sine articulo ponitur

post numeralia ab ii. usque ad 9s. et post particulas V et ad vel His quoi 2 v. g. do es qu0t di rhomi si ante μ praepositio est, vis ejus in subMautivum subjunctum extonditur, V. g. M in quot viris Si vero V aliunde pendet, nomen sequens in genitivo singulari aut plurali ponitur, v. g. N nescio. quot viros trucidaveris e) Nomina, si in adverbia transeunt, sempor in nocusativo

apponuntur, ut ita, vehementer, Dis omnino, nec non adjoetiva adverbiaia I G parum, multum, ill b . ., coleriter etc. 2. Ponitur accuAntivus post particulas aliquot, otiamsi e sensu nomen in nominativo olatum essui, et qui dom:

n) semper post particulas is en, ecce, nutans co i, quod

et earundem compositas ut, ου quasi et . i quia,n m his omnibus vis videndi, commonstrandi inest, debet autem particulas has nomen immediate sequi nulla alia

b) post copulam z, si loco notionem cousortii secum

154쪽

III. Pars. Syntaxis. III. cap. De Syntaxi Nominum.

uxore tua paradisum; b hoc appellatur Wau concomitantiae seu simultanesitatis;

anguli praeter diabolum; praecedente vero Aentsentia no-

gativa ponitur nomen post Si in casu CODSueto, V. g.

a ta nemo me adjuvit, nisi ZRidus; d) post particulam negandi subjectum immudiate sequens, quod est indolinitum, in accusativo sine nutinatione 1'Onitur, qui totus a negatione pendet, v. g. 9 nullus

vir, assi di nullus Deus praeter Deum. Adjectivum .

accedens aut cum nunnatione effertur, ηive in accusativo sive in nominativo, aut plane Nubstantivum Aequitur, V. g.

habitat in domo. Acceduntihus ad accusativum talem definitionibus nuntiatio redit, v. g. Go Δ l, nullus melior quam Zaidus aphd nos. II. Accusativu8 8aupo Ponitur, quando nomen abrupte interjectionis vi prolatum Vocativi vices gerit: I. Non raro nomina in reccusativo posita breviter integram enunciationem, quRD auimo Subeuet, supplent, v. g. l. - , obsequium et Obedientiam i. e. totus obsequar; huc pertinent exclamandi formulae, quibus ben0dicitur vel mala

imprecantur vel laudeS sunduntur, v. g. U irrigationem i. e. salutona illil EU l 2. I interitum tibi l2. Duas interjectionis formam serentes particulae suh-j tum in accusativo Ribi subjungunt eaequo: utinam et

vi vi

155쪽

I 70. De Vocativo.

utinam Laidus praesens sit i

β 70. Do Vocativo. I. Interiectionem V articulus non sequitur, cum appellari uoquit nisi is, qui per se vocanti certus constat, exeopto uni onomino U o Doust Quodsi articulum adjungere placet, quicunque hic sit) vol l tam hic interponendum est, quo facto nomon semper in nominativo subjungitur, v. g. ibis Uo hic homo i potest tamen et ta onniti, nisi ub1 nomen appollativum singulum foret Obscurum. Not. In Dei nomitis abjocta particula G compinsatur por gemi-

aut in accuSativo Sequi potest, v. g. o Muhammedo prophotat nomen appositum accedente genitivo semper in accusatiVO ponitur, v. g. si , A. Vo Abraham amico Deil

mutatur, ut: - o pater mit et quasdam nomina, praecipue pr0

o Mansuri pro O o Marvanὲ Not b. Nomen in fini sermonis prorsus solitarie positum etiameilarri potest vocali in iliae producta por ah, v. g. U velo pueri quod et si post particulam lamentandi v. g. 3Ul ita lipu

156쪽

130 III. Pars. Syntaxia. III. Cap. De Syntaxi Nominum. juvonisi Nonnunquam in interrogationibus abruptis th in sine nutinatione

manente subjungitur, v. g. quid γ Zaidusne γN0 t. c. Si . . sol et i l inter duo nolniua c0llocantur, in accusativo p0nuntur, praecedsento n0mino propri0 in nominativo vel accu-

SatiV0, V. g. lia, Praecedens vero nomen appolla-

tivum semper in nominativo essertur, V. g. o Vir,

fili Zaidit Not. d. Gravis personas allocutio indolem describens n0tatur porformam diaci v. g. LM ta o scolus i. s. o scelerate l3. Non nomen tantum, sed et tota enuuciatio particulae V subjungi potest; si subjectum est pronomen, cum Praepositione d praudicato in accusatiVO posito praeponitur, V. g.

o qualem hortum i saepius et praedicato praepositio is Ρraefigitur, V. g. t 3 lia. Not. Admiratio quoquo semphatico prasmissa praep0sitions d si particula La exprimitur, v. g. IJ L, O rem valdo mirami

Il. Do Numeralibus. A. Cardinrelin. 1. Numeralia cardinalia a 3 usque 10 jure substantivorum per statum constructum junguntur cum nominibus in plurali positis; nomen rei numeratne semper nutinationem servat, V. g. tres viri; rarius nu moralia haec adjecti-

vorum instar postponuntur, v. g. x xl tros filii.

Not. a. et O ut adjectivi loco postponiantur; si vero rei numeratae praeponuntur, haec in genitivo siugulari Sequitur, v. g. . dia, talal duo grana colocynthidis; nonnunquam emphatice duali

apponuntur.

157쪽

g 71. De Numeralibus. - 131 Not. b. Numsralia ot suffixis pluralibus annecti poSSunt, V. g.

treS D08. . Not. c. Si collectivum numenalia sequitur ita, ut plures e copias vi

hac molligantur, cum pra0positione 5 jungitur, V. g. tibi novem o tribu, vel brevius pser statum constructum nectitu

2. Reliqua numeralia a II-99 rem numeratam semper laxius in accusativo sine articulo sibi adjungunt set quidem in

singulari, V. g. viginti viri, raro in plurali. 3. Numerus centenarius Pt ultra rem numeratam per statum constructum sibi subjungit in singulari, v. g. ota' ducenti asini.

Not. a. Numeralia a 20 -90 Saops nomen p0ssessoris in genitivo sibi subjungunt omissa ast subintellecta re num orata certa, V. g.

, o viginti isc. eameli Zaidi; numoralia a li -l9 tu tali structura aut manorit indeclinabilia, aut prius eorum casum exprimit sequenti per Statum conSt. junctum, hinc: .. ., vol

numeralo i post Singulas numeri partos itoratur.

sive ut res numerata jam nominata sit alvo nota et quidem: O numoralia a 3--I0 articulum sequenti nomini in ge-

nitivo affigunt, v. g. J II MM; sed usitatius est,

artioulum numorali ipsi ab initio praemittere manentestatu constructo; imo saepius articulus genitivo quoque

- - α

praefixus in renui, v. g. JG Ul Hyadi; nonnunquam numeralo adjectivi instar postponitur, ut x xul

158쪽

, Not. Eadem prorsus ost ratio humoralium atata si tali sorumquo compositorum. . l,) in reliquis numeralibuS, quorum nexus eAt laxi , Rrticulus semper praeponitur et repetitur, quoties numeralia Per , copulantur, v. g. - Il77 eam0li; in numstralibus ΙΙ - 19 sufficit articuluς priori

PraemiSSIIS, v. g. M tredecim cameli. c) Adjoctiva substantivo succedentia noc0ssario articulum assumunt et sequuntur easum et numerum numeralium

praecedentium, v. g. Ili 70 viri illi

magni: in locutione indefinita niljectivum semper Rub Stantivi casum sequitur, v. g. si α viginti . denarii Nagaroni. B. Ordinalia. li Ordinalia statum constructum inire possunt varib modo, a) cum unus ex toto ejusdem genere insignitur, ut quintus decimus eorum, b) ante nouisen mensis

et diei in computatione, v. g. I hic est vigesimus primus dies mensis) Tischri Not. Articulus numeralibus ab ll. - 19. sompi praefigitur, uti

reue ... tali decimus tertiuS, in ceteris per , junctis repetitur, V. g.

cit, astat vigesimus tertius.

2. Ordinale ut praedicatum in statu constructo eidemnumuro cardinali indefinito praeponitur, ut quotusquisque in numero quodam Sit notetur, v. g. italo acis i Deus est tortius trium seu trinus).Νo t. a. Hoc valet ad numeralia usque ad l9. tantum, quia a nu- moralibus 20 90 ordinalia non derivantur. Disiti Cooste

159쪽

ς Ti. De Numeralibus.

Notia b. Ordinale in statu constructo cardinalibus sexceptis ab

ll is) uno gradu minoribus praeponitur, v. g. M--ut n0tet eum, qui novuS ad Sex accedit, Septenarium numerum complens. 3. In temporis computatione praemi Sso substantivo 80-quuntur cardinalia ordinalium loco in genitiVo, V. g. A. A ,..uq i ta es anno 888 Alexandri; infra centenarium libentur et ordinalia ponuntur, nisi ob com- 'putationem in aera Solita usus cardinalium Draeserendus sit. Not. Quoad computationem dierum mensis sunt duae ruti0nes distinguendae: a) dius a primo ad extremum usque una serio enumerantur, V. g. die vigesimu mensis Rageb; bὶ antiquior autom est o noctibus mensis cujusvi8 c0mputatio instituta, quum mensis lunarig Arabibus usitati rati0ni eSt aptior, v. g. L. LUG i. s. ad noctem, quas transiit e Rageb seu una n0cte ejus praetori apsa et sic usquo ad l4. di0m; de l5. diu ut menSe medio, qu0 luna plena apparet, dicitur: Ilad quem medium mensis terminum in reliquorum dierum enumeratione ita respicitur, ut n0etus nondum prauterlapsas ab ultima ascendendo numerentur; Si v. g. mensis c0nstat 30 diebus, 16. dios notatur quatuord0cim noctibus restantibus; si c0ntra mensis 29 dies enumorat, una semper nox ab his Subtrahenda est uti: u 3γά . xD 9 tredecim noctibus restantibus i. s. est die sext0dacimo.

Ρraepositiones primitus loci rationes varias denotant, transferri autem possunt ad temporis, causae alia8que notiones altiores. Duiligod by GOoste

160쪽

Sunt autem A. Simplices, aut B. Compositae. A. Praepositiones simplices. l. Ad notionem motus recedentis exprimendam inRer-Viunt scio ex et . .

in , motum denotat

α) e re seu puncto certo procEdentem, hinc jungitur verbis liberandi, servandi, abhorrondi, prohibendi, sugiendi, metuendi et . β) ad tempus translatum rem e puncto temporis quotam inchoari notat, ut o l e mane l. e. craS r) notat causam, undo res oritur, de personis vero ad-

hthotur sis o causa δ) ponit etiam distantiam a centro, ut latus uude res centro quasi immineat, describatur, v. g. ΓΔ ἰ antoa; εὶ dosignat distantiam seu discrimen duarum rerum sibi

OpPOSitarum, V. g. l ΘΑ - Ubi Deus novit discernit) impium a pio; hinc usus ejus perpetuus

ad Comparativum significandum, ut: ο b. .ultu es praestantior, quam ego Q indicat donique, unde res iacta vel composita sit, hinc

partem rei incertam, v. g. O; LU ex eis aliqui sunt Mostemi; diata est, qui dicit.

Not. a. 9 saepe post ta totum indicat, unda ad singula seu pseuliaria transitur, ut d l Θμ b ta quod erogatum est pecuniae. Not. b. post nsgativum t. positum denotat .ns ullus quidem', V. g. 9 - non sunt eis ulli adjutores. b) prasipositio denotat

SEARCH

MENU NAVIGATION