장음표시 사용
161쪽
g 72. Α. Ρraepositiones simpli eos.
proficiscere ab urbe; hinc usus ejus de traditionibus, argumentis ot . correspondendo latino .seeundumμ βὶ jungitur verbis sugiendi, recedendi, stvertendi, detegendi, aperiendi, nunciandi, interrogandi, respondendi, negligendi, obliviseendi, satisfaciendi et similibus; r) ad tempus translatum idem significat quod oz ἡ post. 2. Notioni motus ad locum inserviunt:
α) contrarium praepositioniS . e Se . ad , Versus, V. g.
β) notat rom ad aliam accedentem seu augmentum, ut verti possit huna cumμοῦ r) nonnunquam et ad tempus transfertur, V. g.
si usque sin) diem resurrectionis; δὶ imo transfertur ad animi inclinationem pro simplici dativo, ut .si carior mihi. b)-rem, ad quam usque motus venit, tangi et includi
notat, V. g. comedi piscem ad caput ejus usque capite sc. excluso) hinc nonnunquam adverbii instar adhibetur notans .adeo'.
c) d ab differt, ut ἡad' notot sensu magis ideati; hinc . nostro dativo significando inservit, v. g. xl 2s, dedit ei;
et quidem dativo possess1onis, v. g. ias nos Sumus Deo Dei); nonuunquam auctorem alicujus rei indicat, ut: ζ recitabat versus cujusdam eorum; vel
finem actionis praeprimis, si infinitivis seu substantiv1s abstractis praeponitur, ut: Surrexit ad auxi-
162쪽
136 III. Pars. SIntaxis. IV. cap. De Syntaxi Praepositionum.
liuin sit serendum. Verbis dicundi appositum rem, de qua agitur, uotare poteSt et denique rem, ad quam actio
fit, v. g. H, J Stupui ob ejus dictum. Not. d eum Fatha in acclamati0no post V dicitur ad instigandum b0minem, ut auxilium ferat, v. g.-U U o Zaido opum seri etiam d6
3. Qui otem in loco indicant: M ἡin' et quidum
α) in sensu magis ideati, raro in locali et tomporali; D rom alteri imminentem eique quasi inhaerentem notat; hinc construitur cum verbis adhaerendi, jungendi, incipiendi, coniugeudi, praetereundi, consedendi, jurandi,
ut: a Uta auro per Deum; r) doindo describit rem, quae aliam comitatur, ut ei juncta osse et inhaerere videatur et quidum: comitatum physicum, ut iam G ta prosectus est cum populo suo: hinc multa verba intransitiva, quae motum gignificant, cum ita ponuntur, ut res describatur, quam quis moveat, V. g. v Venire cum re i. e. afferrerem; vorba mittendi libenter cum construuntur,
ut: με ο 4 Ulia E O mi Sit eos cum arg0uto Similitor , adhibutur de instrumonto quovis actionem comitante, v. g. Sta jecit eum lapide.
N0 t. a. Huc Spectat pretii, quo dato rem acquirimus; hinc componitur verbis smondi, rependendi, SubStituendi; et significat, pro eo quod quia, similiter ta l vita pro vital Not. b. post hecce' emphatice praeponitur substantivo contemplando, v. g. Laes seces crumenam pecunias lDi rigod by Coosl
163쪽
g72. A. Praepositiones simplices.
νὶ traussertur dein ad id, in quo animus cogitabundus vor satur .de' Latiuorum), ut 1 ρ G meditari de aliqua re; indicat peculiariter argumentum vel caput libri ut: 1 concepit librum do moribus; I) singulariter et de proportione udhibetur, qua res lineucum illa consertur, ut: bu 1 l-
,δα non est fructus litiuus vitae collatus cum vita futura nisi parvus; uec non in sdusii technico et multiplicativo. D)-,cum' notat personam seu rem juris sui aliam com tautem, ut prosectus ost mecum; saepe denotat: n- obstante re, vel licet, v. g. x interfectus est non obstante virtute ejus bellica.d) d α .apud' de loco ut tempore, Significat et posSeSSiO
denarius; apud me donotare poteSt et hin mente mea' i. e. Scio Vel e mea sententia.
e) . inter' a tutervallum, separatio) construitur cum ' plurali aut collectivo; propria est verbis jungendi et dirimendi, aequandi res diversas. Si alterum nomen suffixum est, praepositio haec cum copula repetitur,
v. g. ita l- bis inter vos et patrem vestrum, velinis me et illum. L. vel o P, post rem integram nominatam partes ejus notat, uti: - , populu3 PSi partim occiSus, partim captus.
164쪽
138 III. Pars. Syntaxis. IV. cap. De Syntaxi Ρraepositionum. Not. Ad spatium int0r duo loca vel tempora totum Ofiniendum
posteriori prasfigitur di versus, ut: Uta Jl imo inter Bosram
D .superμ 'venit α) in sensu locali proximo, quo rem alii superimpositam denotat, hinc do vestimento et ornatu, de re Obs ura quasi alteri superjecta, de ro gravi et molesta, quae PerSonae incumbit, v. g. DL. st in J mihi sunt super te i. e. tu mihi debes) centum drachmae; p) denotat gradum, statum, negotium, religionem, in quibus quis versatur permanonter, ut: l
g is h0mines sunt in religione si . e. sequuntur ro-ligionem) regum suorum. In comparatione idem notat quod ἡmagis quam ' ut l s, s lyc. amant vitam praesentem Super, magis quam futuram; r) etiam motum expilmero potest ot quidem hostilem hcontra*, ut: CLE Oxiit contra eum, hinc verbis irascendi, irritandi et similibus subjungitur; 6ὶ in aliis locutionibus dosignat tutelam et curam, qua
minori prospicitur, hinc consuloro alicui; ε) etiam normam indicat, ad quam aliquid fit, ut: μου inta. Uo secundum id, quod narravit; cum ibi conjunctum notat: ea conditione, ut porro spem in rem vel personam futuram converSamindicare potest: h ε . 1 e substitit exspectans eos. Νo t. saepe adhibetur in locutionibus concisis interdectionis
mihi cum eo l. s. adducite eum, ut cum so rem agam. Disitiros by Corali
165쪽
g 72. A. Praepositiones simplices.
α in ira vel prope ab i. e. non multum di Stans a re sensu translato numerum Sstu spatium minus notat,
ut: infra jactum lapidis i. e. minus, quam jactus lapidis; porro 'in exclusivum denotat, prasprimis praemissa praesOSi-
non est vobis praeter Deum ullus patronus et adjutor; hinc cum conjunctum , praeterquam quod, ni Si quod' designat; 'r) etiam rem propiorem nec non impedimentum rei aut obstaculum interpositum describere potest aut prae
sidium protensum, ut: L m. 8 ε non est praeeis velum, vel i Dii pugnavit pro eis seos de
Nol. ponitur interiectionis vi, v. g. prae vobis i i. e. Cavete vobis ib) , copula saepius jurantis est et praepositionis vi geni-
livum sibi subjicit, v. g. iabi, per Deum l proprie et Deus sit mihi testis); usurpatur autem, si illam sequitur nomen substantivum omisso jurandi verbo; ante suffixum tamen et verbo jurandi posito adhibetur Nonnunquam adhuc O praefigitur, ut ergo per Deum l
Not. Particula jurandi nonnisi nomini iam praep0nitur, ut
quum sit nomen in praefixum detritum, quod nomini prae-
positum genitivum sibi subjungit. Plerumque voci praefigitur, raI O pronominibus separatis, ut Gls ut ego,
166쪽
140 III. Pars. Syntaxis. Sect. See. De enunciationum connexu.
aut Suiuxis, v. g. Aut qgo, saepius tamen intercedente vocula si cum Suinxis nectitur, v. g. e clς ut tu.
B. Praep0sitioneS comp0Sitae. Praepositiones compositae in lingua antiqua rariores, frequentiores autem in lingua recentiori sunt; saepissime GApraeponitur, ut
l)-GA stoquenter simplici par est; 2 supra et Ois inlin latus tantum, e quo res sita cogitanda sit, denotat; 33 tas se nnte, scisi post; ο) rarissime di praeponitur, v. g. PM Jl vel Sus, usque ud.
De enunciationum couneXU. I. De enunciatione Si inplice. 73. A. Do subjecto et 'raedicato eorumque complementis. I. Quaevis enunciatio persecta subjecto et praedicato constat. Subjectum est aut segregatum l. e. nomen in uominativo vel integra enunciatio subjecti vices gerens aut in verbi per
sonis latot; praedicatum autem per nomen vel verbum eX- primitur. N 0 t. Enunciatio cum subjecto sive nomine, sive pronomino) incipions appellatur enunciatio nominalis, v. g. , enunciati0 autem, cujus praedicatum est verbum Subjecto praec0dens aut cujus praedicatum et subjectum verbo exprimitur, enunciatio ver halis audit,
2. Ad subjectum et praedicatum jungendum copula Seu verbo abstracto esse) opus non est, cum nexus e notionum 'compositarum vi et orationis ambitu sonique complexu satis
167쪽
ς 73. L. De subjecto et praedicato eorumque eomplomentis. I 4 lapparet; nonnunquam aut in inter duo vocabula copulae vicem gerunt ,
n) pronomon tertiae person vido 53. A. l); li) verbum substantivum quo utuntur tantum, ubi temporis modi tuo distinctior denotatio ost neccessaria otquidem pro persecto ut in Corano pro praesentse, pro impersecto seu laturo et pro jussivo θι imperativo ea lege, ut praedicatum in accusativo verbo substantivo subjungatur cons. g 69. B. l. b).3. Uno simplicos enunciationis partes vario extendi ot dilatari possunt et quidem: a) aut circumscriptions subjecti et pynodicati interna seu subjuncti Ono per Statum constru- tum, Recusativum ut praepositiones cum genitivo) aut b) oxictrna seu appo Aitione. Subjunctione o praeceduntibus jam dilucidata appositio externa explicanda venit, qua vocabulo potiori nomini praeprimis) similia arcto annectuntur seu a lege universali justo ordino Ρostponuntur. αὶ Nomini apponuntur Adjectiva maxime et prouumina: Rdjectiva, quae genus,
numerum, casum et dolorminationem nominis sequuntur
gen8 rubra; cetorum adjectivo substitui polost nomon eodem nexu Ponendum, V. g. ita puella virgo. Demonstrativa e legθ continua nomini simplici do finito praeponuntur, v. g. eL l ibat ouetoc ι ναο λεώς; substantivo autem cum suffixo vel cum genitivo munito postponuntur cs. g θέ).νὶ Verbo iterum verbum apponi potest, et quidsem impor- sectum participii praesentis loco verbo finito, ut
haia respondit ei dicens, aut eadem forma vorbi finiti ita continuatur, ut altorum verbum Prius explicet, V. g. Diuitigod by Cooste
168쪽
142 III. Pars. Syntinis. Seet. Sec. De enunciationum connexu.
,Ut is tum misit nuntiavit sisis mittens nuntiaviqpatri quo. in Enunciationi deniquo laxius apponuntur Vocabula, quae rationes et alias circumstantias describunt; haec complementa aut praepositione introducuntur aut brsevius accusativo Subjunguntur, huc v. g. Spectant adverbia
nomini vel verbo postponenda, ut: lo . . 2 valde
magnus vel loci, miratus Sum Valde.
st 74. B. De ordine vocabulorum in enunciatione. I. Seriei vocum variandae facultas huic linguae minor St, quam graecae aliisque. Constans est ordo genitivi e statu constructo dependentis nec non appositionis adjectivorum, quase semper nominibus postponenda sunt; objectum porro elege verbum sequitur. In Oratione quieta praedicatum sub-
jecto praeponi solet, v. g. l creavit Deus coelum et terrum. 2. Subjectum si cum vi quadam effortur, verbo etiam praeponi potest, nisi ubi sermo ab initio fundamento nititur, quo in casu quietus Vocum ordo servatur. Talia landamenta
sunt: a) particulae interrogativad l, omnes negativae, particulae temporis et conditionis; b) in onunciatione relativa continuo praedicatum Subjecto praeponitur, V. g. '.
SHi niduS, cujus putor mortuus ost; c) objectoo , omphasim praeposito verbum ut subjectum duinceps sese
excipiunt, v. g. Ust αχε partem direxit Deus.
N ot. Si pra0dicatum n0mino continsetur, sadem lex valet, nisi ut
ambiguitatis evitandae causa subjectum praemittendum sit, v. g. AG lta. Deus est dominus noster; 00dem m0do subjectum determinatum
169쪽
g 34. B. De ordine vocabulorum in enunciatione.
3. Quas deinde ad partes praecipuas accedunt uotiones variae, eas lingua mediae enunciationi inserere amat, quo arctius tota sermoniου compages cohaereat; sic temporis definitio, adverbia, Domina praepositionibus aucta verbum inter et subjectum ponuntur, imo objectum nou raro verbo et Sub -
jecto interponitur, praeprinus Si sit levius, V. g. l - laxi si γ AE expugnaverunt terram Aegypti comites legati Dei. 4. Sed hic ordo otiam tolli potest et quidem a) praedicatum subjecto postponitur, si status depingendus est, ita
ut ordino inverso notio singularis simul describatur, similiter post Lm ecce, ut: - , Ut Lm en ego moriens sum; h) invertitur dein ordo ob vim, qua una vox prae ceteris insignienda videtur, nomen autem, quod in consueta Oratione postponendum fuisset, si extra juncturam praeponitur, nexus ejus in pnunciationis tenore justo loco pronomine suffixo est Supplendus; nomen prRemisSum sere semper in nominativo ponitur, qui, quoniam extra nexum positus est, absolutus Vocatur, V. g. Ubi Deus togatus ejus i. o. Dei legatus vel
xl Mosem elegimus. Emphasis causa tali nominativo absoluto praeponitur particula Uel quod attinet, aut ibi ecce, quam in apodosi sequitur ra.
Not. Hinc nomen in qu0cunque easu positum absolute in nominativo praemitti potest, cum suffixum semper sicut in relativis pron6
millibus es. g 55. 3.) ejus casum suppleat, v. g. AEMI Mo-hammedem non vidi, Christo sunt duas naturae Christum qu0d attinet, sunt ei duae naturae.)g 75. C. De generis numerique in enunciatione concordia. Ssecundum legem universalem verti', adjectiva et pronomina substantivi sui genus numerumque sequuntur; sed
170쪽
144 III. Pars. 83ntaxis. Sect. See. De enunciationum connexu.
hac in re lingua ni abica gaudet magna libortato nec inmentemoro ut promiscuo licita; nam A haec aut a collocati novocabulorum, B aut a notionis vi in torna dependet. ad A. l. Prasilicatum subjecto praemisAum quasi absoluto Aouimpersonaliter in singulari masculino ponitur, quia sub-joctum menti nondum obversatur, v. g. o fi ias: surrexerunt viri bono in vornacula: os orlioben sicli die Mi innor) ol quidum :αὶ si praedicatum uno pluribusvo vocabulis interjectis asul octo distat; bin si subjectum masculinum in plurali vol duali aut collo-ctivum sequitur; c) anto semininum sormalo, imo ante semininum perAonnio,
non erat prROAons, nisi semina. N ot. Prascedente subjecto praedicatum ab hac lieentia alionum
ad generis numerique ejus logps est adstrictum; si verbum. cum i ,Uost e impositum, hoc impersonaliter quidem praecedit, verbum alterum autem legss univorsales sequitur. v. g. 80l0hant Mostemi dicere.
2. Pluralia fracta, eum eorum notio sex ante Odentibus k 43.2. b) collectivo abstracto seu seminino generi respondeat, eum singulari seminino construuntur, sive verba accedant sive adjectiva aut pronomina sint apposita, cui logi et dualis non adverSatur, ast non promiscue, sed: pluralia fracta et sanit eaque inhumana, quae non-rationalia seu inanimata significant, ubi orgo de rebus et bestiis sermo eSt, V. g.
i ii asini currunt cortatim cum equis,
assi duo hae sunt regulas Dol. Ιmo et pluralia fracta non autoni sana) humana i. e. personas notantia), V. g. oisili do by Corale