S. Ioannes Cassianus illustratus. Siue Chronologia vitae S. Ioannis Cassiani abbatis et monasterii S. Victoris ab eodem Massiliae conditi, primariae inter occidentalia coenobia antiquitatis ab anno Christi 420. Opera & studio P. Ioannis Baptistae Gue

발행: 1652년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

sellam m. . Controu. l. 3.

de Laicis

verbis certa aliqua resipiscentiae vestigia, vel occasionemia linandi benigne ae trahendi in bonum se uim Diserth tradit Augustinus lib. contra Manichaeos. m Minyia Dei morbidum aliquia proata. - d 6μ-t, si corresti νς μηm rectu que rapiarari, resi stant contumaxiter , que pestifera or mortifera flogmata emendare M t d ἀφ ndera persimini, baretici sint. Ideo sicin patitur Ecclesiae auth ritas aliam admoueri tam contagiosae luis expurgationem aut curati nem , quim quae ex antiqua dc perpetua omnium gentium consuetudine ferro flammisque praescribitur, ut resert Tullius lib. I. de Natur1 deorum. Protagoram Abderitem eiurati miminis reum Athenienses exilio contumeliole multarunt , eiusque libros religioni noxios in frequentissima concione cremari voluerunt nec dissimiliter Romani, teste Valerio. Cum teperti fullsent libri quidam qui non nihil videbantur soluere religionem , Praetor Urbanus ex authoritate senatus in conspectu ripuli eos combussit. Fuit item rescriptum Diocletiani & Maximiani aduersus M nichaeorum liaereses, De aeterno altero principio malo, ac de nefario dogmate congenitam i Deo bonitatem abdicante. Pontificium verd aeriincipum C illianorum huius mori. exempla collegit Belluminus. Ac primum in 7. Synodo Achio. I. Reneratim interdicuntur di comburi iubentur libri haereticorum uniuerti, &c. Neque aliter factum accidit, quod ex haereticorum myriadibus bene multis, quas vidit Ecclesia ab ipse sui nascentis exordio , vix ullus ab ipsis haereticis scriptus libet nune supersit, & evanuerint apud posteros tot volumina Valentini, Marcionis, Arij, Eunum ij , Nestorij , Pelagii , Si aliorum , imo ea scire nobis essent proxsus incognita , nisi a sanctis Pavibus ea refutantibus commemo

rentur.

. Aliud falsi genus describitur ab Augustino, Ac refertur in Decret. 24. quaest. 3. cap. Dixit Apostolu . Si qui sententiam suam quamuis falsam atque peruersam nulla pertinaci animositate defendunt, quaerunt autem tota sellicitudine veritatem, corrigi parati cum inuenerint , nequaquam sunt inter haereticos deputandi, quia scilicet non habent electionem contradicentem Ecclesiae doctrinae. Potuit ergo etiam circa ea, quae ad fidem pertinent S S. Patribus, humanitus aliquid accidisse, citra iacturam tamen & offensionem Catholici nominis. Neque illico minuenda scriptoris fama aut conclamanda fides, per hoc quod intendens quidem assentire Christo, prauae dispositionis ignorantia , vel aliqua inuoluntaria cespitatione magis quam cogitata & obstinata electione, luminibus veritatis ossicitur , alioqui multorum Patrum lucubrationes erroribus interdum tanquam naeuis distinctae & notatae, ut Irenaei, Cypriani , Iustini, Chrysestomi, Gregori, Nyssent, Hilarii, Bernardi, Hieronymi , & aliorum de quibus fusius tractarunt Facundus Hermiensis, Canus, Driedo. Sixtus senensis, Braduuardinus & alij probatis nonnullis exemplis sanctorum virorum eo modo lapsorum , exauctorandae omnino &interdicendae scirent , quas tamen vulgi alisse onutrimque ordinum

approbatione v n. in discinna clinistram per istum M noeetarius

habere

252쪽

habere certissimum est. Remque ita decisam 1 Gelasio Papa in Concilio o. Episcoporum explicant Canoni, Dist. I s. cap. sancta Romana, ut qui ab haereticis , & ordine & genere seponuntur authores, Catholici censeantur uniuersi, eorumque libri recipiantur in publieam Ecclesiae authoritatem & lectionem quemadmodum exponit Glos la ibidem , Antoninus , Couarruvias, Aetor. Quibus addit Bellarminus longe alia conia Coirar u Reditione labi falsarios haereticos ac caeteros. Nihil enim fere aliud propositum habent haeresiarchae, quim ut tyrannicis moribus, teste Nazian- Aci M. tib s. Σeno , nomen suum illustient, familiam ducλnt , sectaruara conditores institu. e. iε sint, principes opinionum de duces , solo ut plurimum hostilis animi de illi. t. in . aemulationis studio aduersus Ecclesiam incitati. Caeteri vero stant&D-ciunt ab aequiore causa Ecclesiae,& eorum lapsus non haereses sed humani si int errores, qui velut extincti & mortui nocere minime possunt, error enim non nocet nisi quandiu pertinaciter defenditur , neque detecti aut damnati fuere dum authores viverent, alioqui vel ipsi eos emendallent, vel Christianorum sacris 3c conuentu extuxbati fui issent.

s. Sed ita de Apocryphis , si est quemadmodum sacri Canones definiunt, quod eorum libri non adeo abstrusi aut reconditi sunt , neque tantis tenebris circumfusi ut in iis conspici nihil possit quid amabo tam imprudenter, fecerit atque imperite ὶ quisquis ad eorum intelligentiam

rimatur auxilia quibus φωτὸς πυλας portas lucis aperiat , perfecte videae

Et si Apocrypha doctrina caligo est , est sinem illam lucuissimam emeiat ingeniis suspicandi facilioribus, & sollicita nimis religione anxiis. Qii id tam male seriatos interpretes dixeris si in iis sinitari & est eleprosundius laborant, ut qnae , tanquam thesaurus , profunde reconduntur & alte delitescunt veritatis aureae glebas inuenire queant 3 cuid in t Ierabilius hac insania, quae curandi ossicium non modo turpe sed crimiani obnoxium & indignum potaret ,quae Medicinam manuariam ita religioni duceret, ut vulnus aspicere nedum attrectare , procul edicere dc consulere nedum manu scalprum infigere , aut pharmacum porrigere nefas haberet. En cliuini oris acroama Matth.'. Non est optu valemuin

Mediem sed misti habentibin Euntes autem disiire quid est Misericordiam

voti ct non sacrificium non enim veni vocare iussos. Et allucinabatur Chri- Lucae c.-.stus cum charitatis parcos & mala meritos de eo, qui inciderat in luto

nes sacerdotem de leuitam insimulauit deserti negligenter ossici , quoae descendentes eadem via viso illo plagisque impolitis semini uo relicto,

pertransiissent: contra vero studiosum benignitatis Samar tanum maxime commendauit, quod videns eum miselicordia motus & appropians. alligas let vulnera eius. infundens oleum & vinum . Sc imponens ilhim in iumentiun duxisset ad stabulum & curam egi siet. Nemre existimo, fore quemquam tam stolide ignarum aut tam radicula infantem , criti suspectis de crimine neget suum in Praetorio patrocinii aduersus delatores aulum. Ecquis enam innocens erit, ut ait Marcellinus,li accusare QSciat. Eas vero decet oratorem agere partes lenitatis ac misericordiae,

quas rutvra & ratio ipsa nos docuit d est miserorum laboranti sertunae

multumque.

253쪽

L16 I. cassianira i Aratus seu chrome. vitae,

multdmque iactatae portum aperire , defensionem aequitatis suscipere.

calliditates Jc calumnias in oci um criminatoris retrahere , de summa iuris disceptare, Zc proposita controuersiae capita , singula quaeque exinplicando , exhaurire .Quod insigne charitaris opus mater Lamuelisaman tissimo filio commendatum voluit Prouerb. 3I. Aperi os tuum muro orcausis omnium siliorum, qui pertranseunt. Muto enim os aperire, est mortuoram siue ab hominum oculis & memoria fustentium causam propugnandam arripere, atque ab errorum suspicionibus in quas passim vocantur indemnes praestare.

6. Hoc consilio turmae doctissimorum Theologorum quibus recte conuenit illud quod siracides dixit de sapiente Apocryphi sermonis interprete ac diuinorum oraculorum enarratore, qualem Nazianzenus orat.1o. Basilium suum appellat, Ecclesiasti. 39. Sapientiam omnium antiquorum excpιiret sapiens, T in Prophetis vacabit. Nastarionem virorum nominatorum conseruabit or in versutias parabolarum simul introibit. Oecuma prouerbiorum exquiret in absconditis parabolarum conuersabitur. Et sapient.8. scit versutias sermonum cst dissolutiones arramentorum. Qui in tractandis 3e recognoscendis de errore suspectis libris singularem operam eliciter posuerunt, qui officij potius & ingeni j quam obtrectandi studio

quaererent nodos in scriptis Apocryphis , quos dis luerent, umbrosa &condensa illustraretri , vias complanarent, sparsa errorum venena detege rent, ac diuiniora quam quae Philo Medicus regia & θεων γῆρας deorum manus appellat, alexipharmaca propinarent, si quid in verbis ac sententiis infirmum consolidarent , quod aegrotum sanarent ,& alligarent quod confractum, quodque abiectum reducerent. Tales habuerunt causarum suarum patronos & suspectorum in fide dogmatum expurgatores , Eusebium Origenes, Hieremiam Constantinopolitanum, Dominicum, Solo, Belluminum, Chry stomus, Driedonem Faustus Regiensis, Marianimi Victorium,Hieronymus, Augustinum,Cyprianus, Gentianum Hemetum, Clemens Alexandrinus , Franciscum Feu ardentium Irenaeus, Pamelium Tertullianus,Hieronymum, origenes, Ciaconium,Cuychium atque alios de quibus superiori proximo capite, Cassianus noster. Porro quam uti- . i liter & gloriose in hoc studio operam suam possierint, testantur elogia cum quibus id genus interpretes vocant illustres viri, Ecclesiae luminariaque pra sent nobi iisque adaequant illud Ecclesiastici cap. 1o. de Simoneonia filio & insigni Doctore ac Pontifice. Quasi stellae matutina in medio nebularum ct Luna plena in diebus suis, obscuras ingeniorum noctes e

tenebris tu lucem vocant.

. Quare tenui l Ie Cassianum studiosissime religionem Christi anam,& in unitate fidei charitatisque Ecclesiae communionem seruasse , qua vi August li de inquit Augustinus Catholica est de Catholica nominatur, Prosperi testis vita religi , vivi atque praesentis authoritate rationiamque momentis firmatum habes supra. Praesertim eam liquidissimε constet Cassiano superstite potuiste Doctores inquamuis partem , liberos Sc solutos agitare illam de gratia oe libero arbitrio Augustini sententiam. Neque prius eam decretis

edictisque

254쪽

ae Monase. ab eo Massilia conditi. Lib I. r. i

edictisque interpositis retulisse Pontifices in tabulas fidei, quim Felix

Pontifex qui amao Christi 119. Romani in regebat Ecclesiam , hoc est anno post editos a Cassiano commentarios, pene centesimo, Concili uim Arauucanum indixerit vel confirmarit, permotus ipse scriptis S. Caelarii quae si is diebus miserat ad ipsum Felicem de gratia & libero, arbitrio, aduersus Faulti Regiensis libros eiu idem argumenti, de quibus nos alias, quaeque agnita ipse Felix non solum proba ait, sed etiam ut tradit Gennadius per suam Epistolam roborarit, vulgandaque ubique cura .rerit. Non extant illa quidem sed si tanta fuerint ex Romani Pontificis addita illi Ep stola coniectare licet. Ea vero de re editi sunt pariter in eadem

Synodo Arausicana x.Canones L . ex antiquorum Patrum definitionibus excerpti, qui maxime conformes reperiuntur doctrinae S. Augustiui, cuius

etiam Apostolica sedes se prosella est de gratia dc libero arbitrio probare sententiam , sane quidem nunc illumelle annum Christi si'. & abortu Cassiani circiter octogelimum, plura sunt quae demonstrent. Quorum ignoratione factum est ut Conciliorum Collector, & alii perperam illud adscripterint temporibus Leonis vel Hilari; Romanorum Pontificum. Caesarium enim Epacopum Arelatensem qui ei praefuit Concilio , haud illa aetate quam designant, sed ille Episcopum docent quae scripsit author Pont ficii Arelatensis in codem Caesario , quem de peruenille ad annum Ch. isti s tradit ex Baronio Spondanus iSi. &anno 129. Insuper tempus ipsum Libeii Patricii Praefecti Galliarum , qui huic Arausicano

Concilio subscripsisse reperiti r , ut error cognoscatur admonet. Hoc vero potissimurn tempore ed Patres Aran sicanos conuenisse id inde acci-d i , quod in eandem ciuitatem a Libello Praefecto vocati fui flent ad dedicationem Ecclesiae qu.im ipse illic construxerat. A quo etiam & aliis viris illi istribus , qui iis dotan sacris Enc aeniis interfuere decreta sua Patres subscriptione firmari voluerunt,ut suo ipsortim obstricti tenerentur Chirographo ne fallacibus haercticorum partibus aditas aliqua ex parte patcret. 8. Licebat itaque Cassiano disitare citra haeresi, periculum aut suspicionem ,& disputare in contrarias partes , cum ab Ecclesia nondum edita diutius silerent , De gratiae controuersiis , fidei oracula. Haec pluribus tractata reperies apud Dri edonem, ubi in hanc rem. , inquit,

multa ex sacris scriptum et idata colim sub ipsis fidei Chri tiari ,

dimentis nondum erant ex litas declarara , idcirco nunc multa reputantur heretica, de quibus tunc nondum ex Pr turissacris elucidatis licebat olim aut

dubitare aut in utramque partem d furare. Ex demitione Ecclesiae Apsι-licae oportet credere B. Mariam stermansiste Greivem post partum , quia tamen ex siri'mris sacris non se uisur necesiario. 9. Sed & pertinaciam vitio vertere, ac sustigere Castamina eo nomine , ineptire est , nec vacat iniuria in cinctiisimos Antistites Leonem. Castorem, Leontium, Eucherium, Honoratum, Helladium, Venerium, quod eius in libris conscribendis studio ac cupiditati inorem gessasse, vel etiam faces addidisse liquido constat ex si perioribus. Atque in iis quai tum ultro detulerit semper prudentum amicorum consilio ac Rom.1nae

imprimis Ecclesiae authoritati, legere licet multis in locis, sic enim C.

de dogmati.

cap. 4.

255쪽

eia tua Ianctitatis animarae ct stosis, quod vel Dri ha ma frent accepta quamcumque sint , vel eas con Marioni trum in muelio tantum M -- sterio commorantum deputares , qui si quid a nobis minm sitam cania prolatum fuerit , est pie relegam ct eum venia λδώgrauiore finement fidem p

Ω mes sermonis, quam Penuriatem eloqui' requirentes. seri; opter Gra fissime Papa unicum reti, ιυιυ ct humilitatis exemplar, tuas precibus animem secundum vires ingeni' me/ σω quod iniungis agyediar , ct ea quae omnimodis istasa relicta sent ay anterioribm nomis , ut pote qui auditapotiusquam experta tractauerunt , velut rudi Monanerio ct veritarem filiarium tui, uiso. Similiter in Praefatione Collationum ad Leontium & Helladium. VH igitur est conatuι noΠros piis orationibus adiuuare , ne aurram sincta materia imperito quidem sed fideli fermene ponenda periclitetur in nobiae, aut ru us et Urim materia ab sis obruatur noma rustici ι. Est

etiam insignis locus Praefationis in libros De Incarnatione Domini ad Leonem Romanae urbis Episcopum , quem compellat his verbis. Superest ut essectum imperati negoti' ab imo postules , per quem imperaui , tua enim

iam his magu causa quam mea vertitur , tuum magis iudicium quam me-

cium periclitatur. Me enim siue parsim tuo imperis, siue non sim, i a aliquatenus obedientia ratio arque humilitatis excusat , nisi quod hoc puumeriti est in Obsequio meo si minio est in possibilitare , facile enim cuiusti eiusfionis ex abunὰantia satissae rω. Illius sterum orande est , ct mirabile

qui etiam idem in voto halet O od in viribκου non habet. Tua ergo haec res,tuum ne otium , tui pudoris opin est, ora ct obserua, ne imperitia mea periclitetur electis tua, ct opinioni tanta non re fondentibus etiamsi ego per Obedientiae v niam bene par p,tu tamen Per in bedientiam iudicu male imperate videaris.

Hanc indicendo inodelfiam didicerat studiosissimus discipulus , prae-

Hierom. ε . i. ceptore suo & virtutis Magistro Hieronymo, cuius verba De expositioneae ea post o Symbolli ad Damasum Papam obseritarar atque collegerat. Hae est fides, ac symb0 Briui ne Papa, quam in Catholica didicim G Scelesia,in qua si mininperire eaui. forte Miquid possum est,emeniari eupimus a te, qui Perra fidem sedem tenae si autem hac non confessio Apostolatus tui iudicio eomprobatur,quicumque me culpare voluerit se imperitum vel malevotum vel etiam nom tholisum non me haereticum comprobabit. Vnde illod magni Augustini dictum resertur ex Epistola I 6 a. Erra e quidem pestim sed haereti in non ero.

to. In pari causa Gilberti Porretani Pictaviensis Episcopi, prodefensione dicit inculentus testis Baronius annot i 8.n. 3. ex Ams Concili, Rhemeri sis sub Eugenio Papa III. His ab soli itis introducta est in Concilium Gilberti Episcopi Pictaviensis causa, in qua idem Gilbertus expe vest S B ardum vehementissimum contradictorem. Qui cum adeo perstringeret ii I m, ut omnino conuinceret ipsiun haereticum , Eugenium Papa consulens tanti Episcopi famae, id seorsiam post dimissum Concilium faciendum duxit. Testatur haec Goseidus invita S. Bonardi lib. 3-caeo cum alta Concilio quod in urbe Rhema m Papa Venerati, IADiuitigod by Corale

256쪽

ae Monaste. ab eo Massilia conditi. Lib. I. Σ1y

horum cauiliatιonibus occultare nitebatur eliciens . deinde vero tam fuis ratidiciniis , quam sanctorum testimoniis b duana dissutatione redar tuens. Considerans sandi nonnullos ex bis qui prasidebant, iam quidem anima ertentes bla*beisiam in dos trina , ad/ ac tamen auertentes imurram a Persona, ascen

fio est Ela, ist domesticam sibi Ecclesiam seorsum con Heat Gallicanam. Com--uui denique consilio a Patribus decem Prouinciarum , atiis autem se scopis Abbatibuιρlueimis, dicta ite viro Dei nocita doematibus opponitur Simbolum nonum. Cui etiam subscribantur nomina fla utorum. ut eorum videlicet omnivis sicus irreprehensiibilis erim caeteris ιnnotescat. Ita demuis Apostolico iudicio, autho, irate iue salis Ecclesia error ille damnatur. Discopus GAIιbertus an eide n damnationi consentiat interrogatur. Consentiens cir pubIire

refusans , quae pri- siri erat ist a sirmauerat, industentiam ipse consequitur, maxime psod ab initio cauisu Di yt ea te eamdem inere ii disceptationem, Myromit oret Hevila sese oblisatrone pro Ecclesiasae sanctae arbitrio cor-νeIlumis fibere Dam opinionem. H istetriis Gostulas. Ex quibus, inq .ait,Batonias plane ill id inducitur eani dein Gilibertam licet haeretica seliserit,haei elicuin non fui te, cum pertinacia, quae secundum sanctum Au ullinum de cillitate Dei facit qaemquam haereticum, omnino caruerit, & hac de causa non fuerit poena in ictatus, priuatione Eliscopatusqlio priuandus omnino fui flet ex praescripto sacrarum legum,ii convios fuisset haereticus imo ela haeresiarcha. At quod symbolum nouum quod asserit tunea S. Betnardo fuisse conscr ptum, Uaenam controuertia eius causa excitata Derit, & tumultus t bortus a S. R. E. Cardinalibus aduersus Eugeni uiri Papam, lege apud Ottonem Frisingensem rem ipsam locupletius persequentem in Frider. lib. i. cap. s F. & seqq. ii. Nee min is perspicue Cassianiis stuὸia illa sua in Pelagianam do ctri iram, qliae offensionem ingenerarunt, posterioribtis suis elucubrationi b is,in qMibus ut ait Gemiadius, scribendi apud Massiliam & vivendi finem fecit, publica retractatione d auit, Ausustini & aliorum plurimorum Pa inuri exemplo. Siquidem disputans de Incarnatione contra Nestori timacerrime inuehitur in errorem Pelagiariorum,quod ipse etiarii fatetur Baroni is anno 3 3. n. 2s. Tala quiddam, inquit, hoc tempore accidit in Ecclesia, Cum enim ut superius dictum est , Ioannes Cassianus Presbyter Massiliensis Ecclesiae aduersus Nestorium disertum atque perutile De Incarnatione Domini Commentarium edidi Iet eodemque volumine Pela Gum atque Pelagianos velut eius haeresis primos authores vehementer exagitallet, factum e 'le visit in est nonnullis, ut calumnia loco duceretur,

quod a Catholicis viris ut Prospero Zc aliis ipse Cassianus Pellagianae hae te sis in cri nen adductus esset,ac p oirule editas ab eo Collationes Patrum absque erroris periculo & suspicione fideles incaute legerent absque de lectu ut pote viri Catholici, cuius cuncta esse Catholica existimaretu,sce. Urgent idem vel maxime Leonis Parae authoritas, cum in Epist. .ad Nicetam Aquileiensem Episcopum,& in 8 3. vel 3 s. ad Metropolitanum Venetiae grauiter reprehendit quosdam Episcopos, qui edinuerses a Pelagiam Ee R

257쪽

' Caelasti a heresi,sme expresa retractati me Or detestatio, errorus ad communionem admittebant. Praecipitque ut niali in post recipuant- , nisi prim damnent apertu professimibus sui erroru autheresin e idquid in rim na eorum uniuersalu Ecclesia exhorruit derestentur, omniaque decreta Iuno Ita qua ad decisionem e haereseos sostolica sedu confirmauit authoritas,-- pDiti se apertu ac propria manu sit scriptu Protestationiam eloquorum. Sed nemo qui tibi sapientius id suadere possit ipso authore, quem eonstat Pelagianam haerelim pestilentem,ut vocat, & venenosam tanquam auspieitim malum detestatuni fuisse. Niger,inquit,ia est in dιeriti nostru emersisse

haeresim venenosam e T maxime Veliginum urbe conssexim- , certi rerum, imereti nominis, quia cum recenti capite ex Ebronitarumstirpesurrexeris dubium admodum est antiqua mesu an recens dici debeat. Noua enim assertori ineduetusta erroribus. Pelagianam haeresim etsi non nominet omnino designata

quae sicut ab Ebionitis traxit originem,quatenus cum ipsis Christi diuinitatem negantibus ipsum solitarium seu purum hominem asserebat,ita eam ad Nestorium& Nestorianos transfudit tempore inter utrosque media. Vnde illotum soboles & filia,horum vero parens & procreatrix appellatur, ut insta plenius ostendit author. Accedit quod in hisce libris De Incarnatione aduersus Pelagianum quemdam Antiochensem Episcopum disputat, sicut & 6Ac 7. lib.6. capitib. & ex 3 i. capite libri ultimi manifestum est Cuius errores leetissimis optimisque argumentis ita insectatur , & confise tar, ut hinc liquido appareat ipsem Pelagianae sectae nequaquam patrocinatum fuisse. Cum vect hanc venenosam haeresim nuper , id est suo tempore emers,sse eamque incerti nominis sed certi enoris elle dicit Cassian , manifestε designat non Pelagianos sed ipsorum reliquias aut Semimagi

nos quos idcirco Pelagiarior cineres appeMat. Nunc, inquit, pauia am serim dicere cepimus exequamur,ut omnes fiant is Pelagianis einerib- agno aere e re,or no Musacrilegiorum flatibusDMillas veteres excitare. a mihi

videntur idoneae coniecturae ad probandum spectasse imprimis Cassanum in hac contra Nestorianos disputatione, in tantis tenebris erroris & inscitiae Semipelagianorum, praeferre clarissimum hamen, ac bonae cuiusuis v luntatis etiam primae exordia, in nostrae iustificationis negotio diuinae gratiae auxiliis adscribere. Adducit & commendat Hinc locum Bar nius anno 43 O.& ostendit non tantum Pelagianis fauisse Nestorium, quod

ex edicto Imperatoris & Celestini Papae querelis ad ipsum Nestorium

demonstrat, led etiam in aliquibus eadem lensisse eum ipsis r x. Porro haec sunt , Candide Lector, qliae hic breuiter super Cassiani scriptionibus annotanda existimavimus. Tu, si qua habes, explicandis Patrum sententiis aptiora , his utere Be haec nostra qualiacumue sint boni consule.Haeret animo illud celebre iam olim apud eruditos interpretes, inuthmari praeceptum ac monitum, Pinlusione in Evangelium Matthaei. Ego vero, inquit, Ili notensi itisero aut inere aut habere hunc librum, vel sequo hune sensum. Sed qui voluerit. Et si aliquis hunc detestetur, ordinet mel rem,or e eo volumaria istin fiscipio. Nam iste nihilum nocet. Amisse parui in hoc fama. Amici mea vominare non tangens , ne foria de bonoamu- tutiones flant.

FINIS.

258쪽

LIBER SECUNDUS,

DE GLORIA

BEATITUDINE

P R O OE M I V M. V A Lt s inter mortales, & in omnibus vitae suae partibus suerit exposuimus, tempus iam est exequi, quam Christianum sinctumque in modum se beatissimus Cassianus ad postremum illum εe terris

ad coelos transitum accinxerit. Etsi enim multa eaque praeclara in eius animum a perenni illo bonorum omnium sonte congesta fuerint hactenus dona atque omnamenta virtutum, quas demonstrauimus ; tamen in

apparatu ad mortem, & ad beatitudinem ac gloriam post ipsam, non pauca sane admirabilia mihi videri solent, quae praeter caeteros clarum illum atque insignem reddiderunt. De quibus in hoc libro scripturi, monemus omnia narrari haud facile posse, ni prolixi esse nimio studeremus. Quare iis omissis cluae memini in superiori libro cuisim me & obscure sagni.

259쪽

non ad priniarium esus frutorem Ioannem scripsit, ut deliteris ad Nesto

tium testis est Gennadius in Caralogo , ac de scriptis ad Ioannem , Vin-eentius Lirinensis. Mirabiliter vero conspirauit ad Ecclesiam defende dam omnium generum atque ordinum conisisus. Nam Theodosius Im perator hoc eodem vino Sixti I. apud Ioannem Antiochenum Episco pum nauiter egit ut damnaret Nestorium, & cum Cyrillo Alexandrino iniret concordiam , pacemque inter omnes Orientales Ecblesias concilia tet. Ususque ad hoc consilio Maximiani Episcopi Constantinopolitani de aliorum Episcoporum Orthodoxorum qui cum eo erunt, illud imprimis quod liter res transigi non posset, ex sententia eorumdem decreuit , ut tum I annem ipse tum Cyrillum , utriusque videlicet partis authores Ni omed am conuocaiet, haud permissurus eos inde discedere, nisi iisdem nter se mutuo ad concordiam pristinam restitutis. Ad huius legationis obeundam prouinciam delectus est vir integer piusque Aristo laus nomine, Tribunus & Notarius, quem Antiochiam misit cum literis ad Ioannem eius ciuitatis Episcopum. scripsi insuper ad Acacium Beroeensem Antistitem qui totius Orientalium machinationis consultor prae seni, grauitate 5c rerum agendarum usu atque peritia habebatur, &ad magnum illum Simeonem Styli tam incomparabile huius saeculi admirandae sanctitatis exemplum. Literas ultr3 citroque redditas totidem verbis transfert ex Concilio Ephesino Baronius anno Christi 31. ubi magni huius Simeonis nomen ob eius magnificas virtutes ingentiaque miracula non in Oriente solum ubi degebat, sed in occidente Qisse per celebre, quae de eodem tradit Theodoretus significant. Licet enim supercolumnam in solitudine Syriae Ciliciaeque contermina positias , vitam parem coplitibus in terra duceret, tamen curam Eccletiae Dei minime abiecit, zelo quippe pietatis exaestuans , nullam praetermisit aliquando occasionem illi considendi dicuius rei causa etiam cum opus estet, scriberet ad Imperatorem , ab eodemque vicissim solcret accipere literas, quibus ei commendaret quam studiosissime , vis nominatim Deum pro ipsis obsecraret obtestareturque , atque sita ipsum impertiret benedictione.

1. Nec in Leone Romanae Ecclesiae tunc Archidiacono, post Sixtum veto Pontifice, defuit haec sellicitudo, neque oratio ad huius rei discertationem desiderata est; nam eius horiatu Cassianus aduersus Nestorium adhuc Constantinopoli sedentem , luculentum atque per utile de Incam natione Verbi sunm illud edidit Commentarium, de quo dictum est superilis. Et eiusdem Leonis opera Constantinopolim ad Orientales Epis-

hopos & alios si qui potentes factiosi , legendum misit . quod quidem hoc tempore factum esse tam Prosperi quam Baroni, ex ipso Prospero tostificatione liquet. Etenim cum in praefatione operis contra Collatorem annos numeret viginti fle amplius , nempe exactos. , inquir, comminimicos tralia Dei Catholisa acies huim viri ductu , nempe Augustini, purnas ct vincit , idemque tempus illud numerare incipiat ab anno Concili, Carthaginensis , in quo primam Caelestius damnatus est, ud quae subdit ipse declarant ,& docent ea quae de ortu eius han esis in Chrorum

Theodor tus m viris S .

260쪽

profitetur, ducens huiusmodi numerum annorum viginti in hune ipsum annum scilicet Christi 3 3. desinere , quo Consulatum gessit Theodosius Augustus decimum quartum, cum Maximo, quo ipse S.Prosper in Chronico eiusdem S. Ioannis Cassiani honorifice meminit verbis istis. Ioannes Monae cognomento Cassianm inflanu facundinscriptor habetur. Quibus sane verbis eum adhuc vita superstitem fuisse ipse declarat: ut plane intelligas elim Gennadius ait eum post scriptos libros contra Nestorium finem vivendi fecille , significare voluisse nihil praeterea superueniente morte ab ipso scriptum Dille ; Peruentile ipsum quidem ad annum Christi duntaxat 31. Trithemius tradit, cui, tamen haud consentimus. Certe quidem annos aliquot ultra superstitem vixille, non sol in quae in historiae decursu tradidimus, sed dc quae habet ipse in fine operis contra Nestorium, ex uno de caeteris coniecturam faciunt. V nde ego, inquit, quoque ipse humilis atque obscuri nomine sicut merito , licet mihi inter eximios Comsantinopolitana inbis Antinites locum Magiriri usurpare non tossim , sudium tamen dissipuli assectum rite nasumo. Adoptatus enim a beatissima

memoria Ioanne Eoscopo in ministerium sacrum , atque oblatin Deo, etsi compore absum , a sectu illic sum, cir illi dilectissimo mihi ae venerandissimo Dei

populo ors nuncpraesentia non admiscere, tamen mente coniungor. Et hinc est quod condolens ei atque compatiens in vocem nunc trictitia communis ac doloris erupi, or quod unum potui per opusculorum no reum flebilem quae

rimoniam quasistro membrorum atque artuum mereum infirmitate Hamam.

Etenim si iuxta Amnolum dolente quidem minoris Corporis parte condolet

maior atque compatitur: quanto magιs dolente maiore minorem compati oportet ' Inhumanissimum quippe est ut in uno atque eodem corpore maiorum infirmitatem minora non sentiant , cum minorum maiora parιantur. Vnde ovecro ac deprecor omnes vos qui intra Constantinopolitana urbis ambitum

siti , ct per oectum patris ciues mei or per unitatem fidei fratre r mei e ris, ve aretis vos ab illo ut seriptum est lupo rapaci, qui deuorat Dei populum sicut eoum panis. 3. Haec enim de libris eiusdem Nestorij aduersus Catholicam doctrinam indicat atque innuit, quibus conficiendis cum totum illud tempus impendi siet , quo in pristinum suum Moiiasterium S. Euprepij quod erat Antiochiae relegatus , degere ibidem permilliis est ; indeque iuges in

Ecclesia Orientali controuersiae agitarentur, Theodosius ut discordiarum tolleret seminarium illos ubique conquiri & comburi iussit, ac ne quis deinceps legere aut retinere aut in disputationibus allegare auderet, a hibita poena publicationis bonorum prohibuit, ac tandem ipsum auth rem sero licet in Pasim Prouinciam AEgypti perpetuo exilio amatidauit, ubi postmodum verminante lingua miserabilem vitae sortitus est exitum. Quod in suis temporum rationibus ad annum saeculi quinti trigesimum sextum & septimum Baronius refert. 4. Angebant itaque Cassianum ingentes animi curae quod Nestorianorum succrescentium nouis semper molitionibus Ecclesia , maioribus in His proeliis quateretur, ac pacis 3c conciliationis artibus parum admodum loci esserintelligeret. Quin etiam periculum a Vandalis in Africa

vehementius

SEARCH

MENU NAVIGATION