Exercitationes criticae

371쪽

Vs. 298 Verba scholiastae: περ λικρος α ερυε ινφλησὶν τε non pertinent ad vocabula σφαγ- ραχιζε , quae faciunt scholii lemma, sed ad rio τρεπέων. Vs. 3I2 τα δε ἐν επνῖπεiaris επη. Fortasse πάνδειν πιε. Diversa est ratio s. 110 et s. 12 26, ubi articulus bene habet. Vs. Ib καὶ ιητέο ἄλλη ιοιρα τε An αἰνῆ μοιρα Sic apud Homerum αἰνος μορος. Vs. 668 ἄρχοντες εἰσιν εοσν πεικτεον τι μη; Mai. gl/ιὴν i. e. πῶς γα os Us Aesch. umen. s. 203. Vs. 67 corruptum est τιμαις.

πυθοισθε, κεἰ in δυστυχῶ, σεσωσμενον. Expuncto interpretamento D υς, reponendum ι τι. In oratione pedestri, imprimis apud Platonem post τάχα idem glossema est admodum requens. vs. 16-8I8: γενοια ορα, inepti sunt et Aiacis orationem conturbant Arcte enim cohaerent us. 15 et 819. Quare tres illos usa damnare non dubito Consecti esse videntur ad histrione propter s. 661 sq. s. 1025 sq. Vs 853 et 865 spurios esse iam monuit, ni fallor Cobetus Vs. 988: τοι θανουσέ τοι φαουσι ι τε κε ιιιένοις πεπελuν. Pro πανουσι, quod interpretamentum est sequentis participii κειμενοις olim vix aliud scriptum esse potuit vocabulum quam

Vs. 1009 ἴσως valet aeque Cogitando supple ae a tecum

Pro ἄνδρα quod illographiae debet originem, restituas necessarium participium ἔπια. Vs. 1I 12 οὶ πονου πολλοὶπHιν - πολλὰ πραττοντες

372쪽

113 Vs. 1272: Van i.c λέξας αρτι κἀνονητ επη. Nihil est,qnod in his haereamus. Quia tamen in codd. ab ἀνον τος vix differt ἀνονιος, videndum anno potius Sophocles dederit: κἀνοητ i. e. μωραὶ επη

ἀλλ' αρχέπλουτον καὶ καταςAVν Oμων. Vs. 72 scripserim sic αρχαιοπλουτων δ' ἀποκατας άτην δομων. Dubito tamen de utroque versu, an sint genuini Omissos

certe non requirerem.

Vs. 546 ου του ἀβουλου καὶ κακου γνωμνῖν πατρος. Requiritur sere odiosius aliquod vocabulum; quare suspicor: ου - ἀνολβου κτε i. e. μωρὶς πλέω cl. Aiac. s. 1156. Recte legitur ἄβουλος in nostrae sabulae s. 966. Utraque vox coniungitur Antig 10 26, sed ita, ut vocabulum esticacius loco ponatur Secundo. Vs 688 χωπως μὲν ἐν πολλοῖσι παυρα σοι λέγω Malo interpretantur ut uua saucia complectar, quasi scriptum esset: ἐν παυροισι πολλά, quemadmodum Sophoclem non dedisse patet ex s. 690 ε δ' Lim τε Recte iam alii: patica ea multiδ, quae dici po/εent. Vs. 697 Lege δυναι ἄν ωου ἄν σχυων φυγεῖν pro ἰσχν ων eum spiritu leni nam requiritur articulus. Vs. 1026 εἰκος γαρ ἐγχειρουωτα καὶ πρασσειν κακως. Pro γαρ akefield coni. κακ. Vitii sedes est in καὶ πρασ- σειν. go suspicor: L . ἐγχειρουκι ἀπαλλάσσειν κακεος, i. e. probabile enim δι inceptum male nobis e83-ιm 8se. OEDIPI Eois s. 27 D 4 πυρφορος θεος. Quod initi codice Ambrosiano satis antiquo scriptum vidi πορφυρος

373쪽

librarii σνάλυα esse nunc puto nec inde suspicari debebam Sophocli reddendum esse πορφυροος, quo epitheto Omerus τόν θάνατον ornare solet. Aptissime conserunt hucyd. Π 49 τὰ ἐντος υτ υς κίε et κτι. Vs. 105 δε οι Ἀκου vo oo γαρ εἰσεῖδον γε co. articulare o de Laio dudum mortuo absurda est. Praestiterit certe ἐπου, ut est in eodem codico Ambrosiano; sed nescio an non melius scribatur γε νιν.Vs. 117 κατειδ' Lege κάτοιδ Vs. 120 1 me nou αν ἐξευροι tia θειν,ορχύν βραχειαν ι λάβοι υεν ἐλπίδος. Fortasse: - actio ν, - λαβοι τις vel servato λάβοιιιεν, scribendum ἐδαοκο pro ἐξευοοι, ut sensus sit unum .eiat

τυφλος τί τ ῶτα τον τε νουν τά- oratim LVitiosum esse or liquet tum e praegresso τυφλος tum imprimis eoiresiae responso. Quid reponendum sit, quaerant xlii. Vs. 403 πωγεών γ' ' αν I περ φρονεις Fortasse οἴ αερφρονεις. Vs 413 Lege καὶ δεδορκευ οὐ βλεπεις cum Brunckio

Vs. 523 Pro is ἄν lege τάχα.

374쪽

i. e. piaculum.

375쪽

glossemate διατρέφας Nota est autem verborum ρέφεσθαι et 6ςρεφεσθαι vis, qua significant versari Thebis educatum se suisse qui poterat Oedipus dicere 3

Expuncto interpretamento του Aαιον, reponendum suspicor καὶ γενον αλας Oeta. Vs. 1400: et του ιιον αἶυα των 4ιῶν χειρων πο

Elegantius certe scripseris ot θεριιον ah a κτε. s. o. ol. , in ulcerrimo loco, vs. 622 θερμον ιμα πέεται. Repetita huius sabulae lectione accedant haec pauca: Vs 346 παρήσω r ουδεν - α περ ξ ἱζιι Malim ναε o. Vs. 441 τοιου ὀνείδις Pola ἐμ ευρήσεις μέγαν. Melius intelligam ευρέσκεις, more tragicorum dictum pro υργας. Respicit enim Oedipus suam enigmatis solutionem. Vs. 26 malim εἰ κατις που pro εἰ κατισω ὁπου i. e. at forte Malia nempe ubi rit, quod facile suppletur e praegressis μαλλιμ οπου- ἐν Cod Ambros habet: εἰ κατοισθα Vs 977 τέ ' αν φοβοi ανθρωπος, τα τηὶς vim κρατεῖ; τε Malim os pro H. Vs. 1264 πλεκταῖς ἐωραις ἐμπεπλεγμένον, ὀφε

376쪽

usurpari monendus erit nemo.

379: προσαυβάνει κῆδος τε ΚΑ ΟΝ καὶ ξυνασπιςἀλφέλους. Pro languido isto καινον vide an substituendum sit X IMO Vs. 392 pro φασι lege φησέ, nam intelligendum τά --

Vs 38ν τι ut κα9go in αἰχtii καθεξον mutandum esse Cobctus nemini Acilius quam mihi probavit, quippe qui dudum

sic scribendum esse in editionis, quo utor margine annotaVeram Nunc illa, quam mihi gratulor συνέυπτωσις iacit, ut de huius correctionis veritate omnino non dubitem. Vs. 15 ως φασιν οἱ oλοντες κτέ. Responsi ratio postulat φασι. . Vs. 02 ουσἈφζnpro γ νευ Malim g ποτων Gνεν. Vs. 537: παθον αλας ἔχειν Fortasse ἄχη. Vs 554 οδοις δε ταwδ' ἀκουων. articip. male repetitum ex 551. Sententia os sqq. suadet: δοις ἐν ταiσδε λευσσων. Vs. 58I: χρον ν άθοις ἄν, οὐχὶ ψ παροντι που Scrip

377쪽

118 Vs 594 ανευ γνώμης γαρ υ με χρὴ λέγειν mus prae

Vs 1333 προς νύν σε κρηνων, προς θεων μογνέων citi myέσθαι καὶ παρεικαθειν. Fortasse: προς νυν σε κεένων nempe ρλ7 7ρbo vs. 331 , vel, quod eodem redit, προς νυν σε χρησμ ον.

378쪽

του τι βουλε πιθανον ανακοινωσασθαι τεῆ ζσει. sine satis manifestum Schol. legisse ιις υσαι φρενι Neque dubium, opinor, hanc lectionem esse recipiendam. Vs 1531: τ ι προφερταττ μον*3. Recte, ut videtur, Schol. :τε πρεσβυτάτει vivi, non prae3ωnsiarimo, ut interpretatur Elmsteius Schol autem non videtur legisse illud μονφ, sed eius vocabuli loco eum invenisse γονω probabiliter statuas. Vs. 1584 εος λελοιπότα κεινον τὰ ΑΕ βέστον Πεπέςασαι. Adv. ἀεὶ monstrum alere videtur. Requiro epitheton ad imον; cogitavi de αἰνον, sed mihi non plane satisfacio.

proxime praegressa ἰ λουτροις τε νιν

manu ducunt ad veram lectionem: . d. π εἶχε χρεν τὼς ν δον ν i. , quum oIupe ei G8e per solum oryt . Perfacilis autem vocabulorum Psa TV et X TO confusio. Vs. 1636 ὀ 1 10 ακη γενναιος ονκ ἔκτου ιλακὴ ἐνεσεν αδ ορκιος δρασειν ξDψ. Aliquanto magis ad rem foret, nisi salior οὐκ κνου ιega. ANTIGONAE s. 59: ιν ιιν ἐρεσσων Praetulerim μῆτιν ἐλέοσων i. e. animo volveris consilium, cl. s. 231 τοι Fἔλέσσων κτε. Vide tamen, an tibi persuadeat Schol ad h. L

379쪽

120 Vs 269 λέγει τις εἷς ἀς πάντας ἐς πέδον καρυνευσα φοβ μ προ ρεφεν. Malim πάντας κτε. Vs. 313 εκ των γαρ αἰσχρων titiam υν του nulονας- ωμένους ἔδοις - ν σεσω ιένους. Fortasse τις pro του et s. q. δοιτ αν pro δοις αν su stituendum ; nam articulus ad πλεωνας in hac sententia ferri omnino nequit. Vs. 13 sq. ἐγερτὶ κινευν τε Vereor, ne ante hos uss. qui male cohaereant cum praegressis, aliquid accideriti Vs. 443 κου ἀπαρνουμαι το sum Grammatica Graeca postulat: το μὴ D. Librarii saepe, non intellecto synigesi, in eiusmodi sententiis omisere necessarium H Felicius evasit a. 44 ιιν τοι sa ἀτιμάσης το ιν ου κτε. Vs. 565: θ' εἷλου συν--οις πρασσειν κακα I. e. quando cum mali mala patrare praeopta3ti Creon pulchre iam intellexerat insontem esse Ismenen quare vide an potius scribendum πρασσειν κακως I. e. infelis 88e. Ita quoque melius hae respondent iis, quae dixerat Ismene s. 563 sq. cl. s. 567.

γυναικας εἶλαι μηδ' ἀνειμένας ἐαν. Codd. bαι, quod ita correxit indorfius dubito tamen an

recte secerit: nam primo verbum ιλλειν nusquam significat custodire, quae notio . l. requiritur, deinde huius verbi Aor. apud Atticos quidem quod sciam, nusquam comparet, Pud Homerum est ευγα s. ἐέλσαι cum liter Aeolica His rationibus motus reponendum puto γυναικας ει ρεα κτε. s. . . Eurip. Hel 288. Vs. 77b φορβῆς τοσουτον, ως αγος ιό νον προγεις, οπυλ μέαο ια πα υπεκφυγη πολις.Ρro πῶσ' melius scribetur παν. Quid pro μονον, quod vocabulum fortasse errore huc illatum est ex s. 777 , reponendum

sit, videant alii Mihi non displiceret εος ἄγος μὴ εἶναι, si

purornigesin haec proferri posse satis mihi constaret.

380쪽

Vs. 1003 καὶ σπωντας εν χηλαῖσιν ἀλλ λους φοναις. Elelegantius scripseris: ἐγχηλοισιν ἀλληλους φοναῖς. Vs. I 224 εο νῆς ἀπο- ζοντα τῆς κάτω φθοραν καὶ πατρος εργα καὶ το δυ γνον λέχος.No bis idem aut sere idem dicat poeta, mutata una litera, scribendum propono καὶ ὀ don7νον λάχος i. e. et miseram

suam gortem.

Vs. 1256 καὶ τῆς ἄγαν γαρ ἐς που σιγῆς βαρος Versus spurius, fictus ad interpretanda verba: ε γαρ υν λέγεις. svs. 125 sq. PHILOcTETIs s. 43 ἀλλ' i , φορβῆς νος Ἀξελ λυθεν. Dictum est νοςo ἐξελήλυθεν eadem ratione, qua dicitur δον ἐλθειν, similia unde sequitur Sophoclem scripsisse ἀλλ' ηπὶς ορβῆ νοςον ἐξελήλυθεν. Librarii duplicem hunc Accusativum non serentes, de industria φορβῆς scripsisse videntur. Vs 54 τὴν Φιλοκτήτου σε δεῖ φυχῆν πως λογοισιν ἐκκλεφεις λέγων. Magnum in paucis poetam sic scribere potuisse, non facile mihi quisquam persuadebit. Multo certe et venustius et rei convomientius foret φυχην πως δολοισιν ἐκκλέωεις λέγων Cf. s. 0 et 102. Vs. 121 ἰ ιν ηιιονευεις ουν ἁ σοι παρονεσa; ego η