De ascensione mentis in Deum per scalas rerum creatarum opusculum Roberti cardinalis Bellarmini e Societate Iesu

발행: 1634년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

prietas, quod videlicet sit locus ire quo corpora nostra quiescant, cum in aqua, et aere, vel igne quiescere nequeant; symbolu Conditoris est, in quo solo anima humana locum 2D. a. quietis invenire potem Messi, in-2, , quit findatus Augustinus,nos Domina ad te, de inquietum seornorum doneo requiescat in te Salomon Rex,si quis alius, quaesivit requiem in imperio, in divitiis, in voluptatibus;obtinuit Regnum amplissimum jacatissi-3. g. mum,ita ut, Scriptura teste, haberet in ditione sua omnia regna afumine terris hilisthiim usque ad terminum Eopti, erentium Ibi munera, sese Mentitim ei cunctu diebus vita ejus Η buit preterea divitias incomparabitilos ita ut aleret quadraginta millia praesepia equorum curriliumci de duodecim millia equestrium. , ut

: II lagimus eodem libro, classis Salo

monis ex Ophir adferebat aurum de gemmas pretioins in tanta copia, ut argentum nihili fieret; de tanta esset argenti copia in Ierusalem, quanta lapidum platearum voluptates a tem tantas sibi ipse paravir, ut incredibile videatur nam eum mulieres deperiret, accepit sibi uxores, quasi Regina septingentas concubinas trecentas ut Iegimus in eodena libro Sed ipsum de se loquentem et Moaudiamum: Magni'ais, inquit, ορ- , --ω, ac cavi mihi domos, se plan-

62쪽

rarus' inevi, feci hortos O pomaria. F onseri cuncti gener arboribus se exstruxi mihi scina aquarum,ut in sanemsimam ignorum germinantium possedi seros se ancilias,multamques .miliam habuia armenta quoque , m

snor oviumgreges, ultra amnes quisum runt ante sve in Ierusalem eoacervamiumihi argentum, is aurum, subcta rιαε Regum ac prominetarum. Dei mihi cantores se cantatricti, o delitaMAD-cFum hominum, se phos se ureres in mia mineri ad lina fundenda se supergres sum vibus omnesqui ante mefue . sunt in Ierusalem. sapientiaquoauepem severavit mecum. Omnia qua deside

maverunt oculi mei, non negavi eui nee

prohibui eo meum,quin omni volup e rueretur, i, oblectarer se in his qua praeparaveram . hane ratus sum a rem meamin uterer labare meo. Haec it

te, qui certa quietem maximam habuit, si ulla in rebus creatis haberi potest. Nihil enim illi defuit, non Legnum non divitiae, non delicia non ipsa quae maximi fieri videtur humana sapientia , non denique iis tranquillitas in tantis bonis

longo tempore possidendisina et

alendis. Interrogemus nunc, an in tantis Iebus quietem invenerit, , ista capacitatem animae amplemyotu etint: cum, inquit me eonruertissem MEGI.

63쪽

42 ASCENS IN DEUM

se ad labores in quibus frustra suda D vam, vidi in omnibis vanitatem se Uzsictionem animi; se nihil permanere Iubfle. Non ergo quietem invenit Salomon Hrtantis divitiis, deliciis,& sapientia,& honoribus mecinu nire potu et,etia si multo plura Ecmajora fuissent, quoniam animus humanus immortalis est, ista versmortalia sunt, nec possimi diu pes manere sub sole nec fieri potest, ut animus capax infiniti boni, satietur honis finitis. Quemadmodum igitur non potest corpus humanum in aere, quantumvis latissimo, nec in aqui quamvis profundissimis , re-quieiceri; quia centrum eius terra est, non aer, vel aqua ce animus humanus numquam requiescet in aereis dignitatibus , vel luteis divuetiis, vel aqueis, id est mollibusi sordidis voluptatibus, nee in humanae scientiae falso splendore; sed in

solo Deo, qui centrum animorum, di verus ae solus locus requietis e rum est. O quam vere, quam sapienter exclamavit pater Salomo, nis,cum atria id mihi es iis eati, Pate quid Ῥοluisuper terram 3 Dein corra mei. pars mea Deus in aternum ac

si dicere volui et Nihil invenio

nec in caelo, necin terra, nec in aliare creatamita quae sub caelo aut super terram sit; quod mihi veram riuietem possit adferre a soliis De

64쪽

Deus cordis mei, id est,tii lus p

trafolidae cordi meo, vox enimὰ. Deus, irrHebraico textu petram si 'lanificat oe loco.Τu ergo solus pe- ora firmissima es cordi meo, in te uno quiescam, tu solus pars mea, hereditas mea, omne bonum meum cetera nihil sunt,4 nihil ad me re plendam&satiandum valenti at que hoc non per unum vel alterum diem vel annum, sed in aeternum: tu unus mihi sussicis in aeternum, Cetera nec ad unum diem sussic

xent universa.

Agnoscisne adhuc , anima mea. solum Deum esse petram tuam, ira qua requiescas, cetera vanitatem,oc afflictionem spiritus, quae non existentia, sed apparentia sint, rex15 olentur, sed amigant, quoniam acquiruntur cum labore, postidentur cum timore, cimittuntur cum

doloreὶDespice ergo, si sapis, omniaquet transeunt, ne te secti abripiant, M in uno permane, illique inhaerevineulo charitatis, qui manet in aeternum raeva cor tuum ad Deum in caelum , ne putrescat in terra: Hi Ice veram sapientiam, a multo-cia tu uitia , quorum nomine lo- qctitur Sapiens, dicit Ergo erra sap. -υ -- avia veritatis, o initia lu-ynen non luxit nobis. Lassati sumin in Ur iniquitatu se perditionu, ambu- Iavamus vias di iis , viam autem Domini

65쪽

Domini ignora: in Auid nobis prosit superbia'aut diistiarum sectanii

quid contulit nobu'Transierunt ilia, -- ma tamquam umbra,se nos iri mali nia tale nostra ransumtisumin.

Sed est etiam alia ratione petragaei' firmissima symbolum Domini Dei nostri: quod symbolum explicavit nobis Sapientia Dei in Evangelio Mati suo, ubi dixit domum aedificatam 7 super firmam petram immobilem

permanere, si desuper descendant pluviae,& a latere irruant venti, Maparte inferiori percutiant stumina: domum vero aedificatam super ar nam, nihil horum sustinere posse, sed ad primum impetum pluviae, aut venti, aut fluminis prosterni,& seri ruinam domus illius magnam Domiciliu tuum, o anima, quod ex variri potentiis, virtutibus quasi cubiculis lautis constat, si in Deo tamquam in petra fundetur: id est,si firmissime credas Deo,si toea fiducia tua sit inpeo,si sis in ch 1itate Dei radicatari fundata, ut pb- - cum Apostolo dicere possis Suis mi' separabit tharitare Christi Zsecura e-bo, quia neque spirituales nequitiae, quae supra nos sunt, neque casenales concupiscentiae , quae uini infra nos,neque dom estici hostes, stri;qui a latere nos oppugnant, cognati videlicet& amiciis contra te

umquam suis masciuus Praeval

66쪽

Enni Μagnae quidem sunt vires, de magna calliditas spiritualium pl3- testatum, sed major est potestas,

major sapientia Spiritus sancti, qui praesidet ni domui , quae in Deo

fundata est. Vehementer omnin contra spiritum pugnat caro,in ca nates concupiscentiae fortissimos quosque debellare solent se clamor Dei amorem carnis facile superat,

re timor Dei timorem mundi faci,

Ie prosternit. Denique inimici hoaminis, domestici ejas, ipsi quoq; perversis consiliis ad consortium peccatorum animas trahunt: sed ais nima, quae Dominumi Patrem fratrem, sponsium in caelo se habere confidit, non magno labore earnales amicosin consanguineos L*ς νε non solum contemnere, sed etiam odisse novit de potest dicere cum Apostoloci cirrus sum, quia neque

mors,ηeque vita,neque ereatara adia o Roma remit me separare a charitate Dei, qua

os in chris Iasti Domino Uro. ecl. ina vere misera animaest,cujus do bmus in arena fundata non potest

diu subsistere, Ec fiet brevi ruina iulius magna quippe cum credat

mendacio, loconndat iri baculo arundineo,in ejus Deuς aut venter, aut pecunia, aut fumus honoris sius somnia velocissime transeunt de . pereunt,in animam illis inhaeren-

rein exitium sempiternu trahunt.

67쪽

Iam vero altera terrae proprietast in eo posita est, quod terra tamquabona nutrix herbasin fructus ceteros large profundatis escam homianum animantium ceteroru. A qui haec ipsa proprietas ad Gonclitorem, ut verum nutritium, nos ci ducit: non enim terra, sed Deus in terra omnia bona producit sic uim loquitur spiritus sanctus per Ps.1 ε o David aeui producit in montibua faenum, o herbam servitati hominu--δc rursus: Omnia a te exstinant ut de lPL 3 illis sicam in tempore. ante te illis rasii

genis aperiente te manum tuam, omnia, implebuntur bonitate & Dominus in Evangelio: RAstitate volatilia calcqωoniam nonserunt, neque metunt, ne t que eongregant anserrea sente v

ser ais tu pasiit ilia. Et Aposto. Act.1εlus Et quidem non e testimonios metipsum Deus reliquit benefaciens deerio , dans pluvia/, o temporafructis ra, implens cibo se titia ordino P . Nec tamen falsum est, quod initio

Gen. r. libri Gene1is dicitur Germinet terra kerbam vir rem, facientem semen,

O lignum pomiferum faciens fructum sisxta genu suum. Vere enim te rigerminat herbas digna pomi- feraci sed ex virtutes, quam ei Deus attribuit ipso Deo per ipsam producente, & conservante dc incrementum dante. Itaque

Dau, ubi res omnes citatas invi-

68쪽

, at ad laudem Conditori ad

die cum ceteris ligna fructifera,&omnes cedros: 'res pueri apud hi Danielem exhortantur cum cete- rivxis creaturis omnia germinantia in terra, ut benedicant Dominum, Mlaudent, superexaltent eum in

Elaeam omnim suo modo Deum laudent,quanto affectu deberes tu, anima Deum pro his omnibus beneficiis, quibus assidue frueris, be- me dicere & laudares agnoscens in eis occultam Dei manum omnia Iargientem, non occultum, sed ' Harissime patentem, sese ostendentem paternum c purissimum Dei tui amorem , qui mim quam

cessat tibi de caelo benefacere, Minxebus omnious providere. Sed paetum est hoc in oculis Domini Dei tui. Ipse est enim, qui in te, ut in spirituali agro suo , producit ge

men nobilissimum charitatis. Cha - xitas enim non ex mundo, sed ex

Deo est, ut dilectistimus ducipu- lus loquitur in Epistola sua Ex δ' H

c haritate autem, ut ex arbore divina atque caelesti, prodeunt flores candiciissimi & odorati cogitatio num sanctarum, folia virentia e 'horum utilium ad salutem gem 1 iam, &fructus operum bonorunia quibas Deus glorificatur, iroxia

69쪽

tus,& servantur in vitam aeternam. Vae autem illis, qui more lumen. torum insipientium fructibus te rae satiari deIiderant, eosque avidisfime colligunt oc recondunt, Ac de auctOIe non cogitant , neque illi gratias agunt: quorum animae similes sunt terrae cui maledixitDeus, quae spinas oribulos germinat.

Rujd enim cogitant illi, in quibus

Deus non seminat casta consilia, nisi forvicationes, adultella, homicidia, sacrilegi auria, proditiones, dialia id genus iis quid isti loquuntur nisi blasphemias periuria, rial

dicta, haereses, comitia, contumelias, falsa testimonia, imendacia2,in alia id genusi, quae a patre suo dia. holo didicerunt Et quos postremo fructus producunt, nisi venenatos

illos frinus , quos ab ipsis cogitati

assidue diximus,l qui ab Apostolo opera carnis nominantur 3 Istaeni. i. s. migum spinae sunt quae primo pumgunt animos germinantiu eas,pumctionibus amarissimis timorum4 sellieitudinum. deinde pungunt famam, corpora, α animos proximorum laesione gravissima, & saepe irreparabili, ex qua postea plurima ac gravissima ad alios detrimenta

sed his omissis, tu anima mea, s hortulus es caelestis agricolae , cave ne spiriae vel tribuliumquam inve-mquitus

70쪽

axiantur in te, sed om ni sod licitudine fovearbore charitatis,& lilia castitatis, tardu humilitatisci cave ne unqua tibi subrepat, ut a te esse existimes ea lestia ista germina vi tutu,& non a Domino Deo tuo, qui

est Dominus virtutum , seminator

casti eorusilii.sed, conservationem, incrementum,& maturitate fructuum bonorum operum non tibi attribuas, sed illi commenda,in ad illum sit semper fortitudo tiIa. Restat ultima terrς laus, quod vi- T. delicet aurum, argentum, lapi- ν de pretiosos intra sinum suum

contineat. Sed certe non virtute sua producit terra tam pretiosas rerum

species,sed ille qui per Aggaeum di

cit: Meum es argentum, uer meum in Agg.2.

aurum. Ο amator hominum, itane

hoc etiam placuit dulcedini tuae, ut non solum produceres humano generi lapides ligna in ferrum, diris, plumbum,&alia id genus nec est arta ad domos, naves aedificandas, instrumenta varia construenda; sed etiam aurum argentum,in lapides pretiosos ad os natum iecorem Et si haec tribula peregrinantibus in terra, & saepe etiam inlinicis tuis blalphemantibus nomen tuum 3 quid dabis dilectis tuis , te benedicentibus,ru tecum 1egnantibus tu caelo' Dabis utique non faustula auri vel argenti, nec

SEARCH

MENU NAVIGATION