De varia Aristotelis in academia Parisiensi fortuna, extraneis hinc inde adornata praesidiis, liber. ... Auctore Ioanne de Launoy Constantiensi, ..

51쪽

Axis et o TELt S FORTUNA. 4s tradidit, o Meliter docuit, nimis attenuans, non sonis usus exemplis inter cetera dixit, sicut eadem oratio es propositio, assumptio es con- clusio, ita eadem essentia est Pater es Filim Spiritus sanctas. Ob hoc Susionis Prouinciaiati contra eum S nodo, seub praesentia Romanaestris Legati congregata ab egregiis viris o nominatis magistris Alberico Remense, es Leu- talia Nouariense Sabellianus haereticus iudicatus , libros , quos ediderat, propria manu ab Episcopis igni dare coactas est. Sub illud tempus Lutetiae fuit e sancti Victoris coenobio, qui Petrum Abaelardum , Petrum Lombardum , Petrum Pictauinum, & Gilbertum Porretanum haereseos insimulauerit, quod Trinitatis& diuinae Incarnationis mysteria spiritu censerent Aristotelico. Hic vocatur Magister Galterus Prior sancti Victoris, composuitque libros Iv. quibus est titu lus contra manifestas es damnatas etiam in Conciliis haereses, quas Sophistae Abaelardus,

Lombardus , Petrus Pictauinus O GAsertus Porretanus libris sententiarum suarum acuunt, limant , raborant. Prologus sic incipit.

'ui uis hoc legerit, non dubitabit quatuor Labyrinthoi Franciae , id es, Abaelardum

52쪽

3ο DE VARIA o Lombardum, Petrum Pictauinum o GiAbertum Porretanum uno spiritu Aristotelico assatos, dum inefabilia Trinitatis es Inca

nationis sicholastica leuitate tracIarent, multa' haereses tam vomusse , o adhuc errores pullulare. Tum libro I v. Dialectici , quorum tristoteles princeps est, flent argumentationum retia tendere, o vagam Rhetorice libertatem , o Syllogismorum dineta concludere. Hi ergo in eo totos dies es noctes terunt, ut interrogent, vel resondeant, vel dent propo-stiones, vel accipiant, assumant, a rment, atque concludant. & post pauca : Ex hisi Dialecticorum regulis in seunt tentia

Ahaelardi, Porrete , &c. Hinc de Petro Pictavino: Sicut enim rerum omnium , ita

es propositionum insinita conuersio es: Vnum idemque verum o falseum, or neutrum aia sitis mitti disserentiis facillime negat s pro-

sui. Si eis credis, virum Dem, an non Dein, ωtrum Christus homo, an non homo, aliquid, an non aliquid, nihil, an non nihil, utrum

Christus , an non Chrisus A, nescis , se Ac dei ceteris. Huius operis , quod multa scitu digna continet , exemplaria duo MSS. vidi in Bibliotheca sancti Victoris et alterum relatam supra inscri-

53쪽

ARIsTOTELIS FORTUNA. IIptionem habet, alterum caret. Thomas Car. . anella disput. in prolog instaurat. scic t. art. I. & alij rerum gestarum ignari, Haeresiarcham cum iniuria vocant Abaelardum, qui Synodis Ecclesiae acquieuit, & apud Cluniacenses Monachos in pace & vitae sanctimonia migrauit. Ad Ρetrum autem Lombardum quod attinet, illius sententiae ventilatae sunt in

Concilio Romano, quod Alexander III. habuit. qui& de certis quibusdam Lom-.hardi propositionibus ad Guillelmum S nonensem Archiepiscopum & Legatum

rescripsit. Haec altercatio ad plures annos durauit. Tunc Ioachimus Abbas Florςn, sis coenobij in Lombardum, eiusque tentias paullo atrocius inuasit, sed Innocentius III. impetum tandem repressit in Lateranensi Concilio , cui anno M. CCXV. praefuit. Vivisit, Galterus Prior, S: Ioachimus Abbas, vel alij certe, id demum consecuti sunt , ut ex sententiis Lombardi postea fieret indiculus nonnullarum , quae minime docerentur. Hae ad calcem Sententiarum designantur hoc

modo et Articuli, is quibus Magister senten-

54쪽

tiarum communiter non tenetur.

H1c non possum silentio praeterire, quae Otto Frisingensis de Porretano tradidit lib. 1. de gestis Frederici cap. m. sit ergo praedictus Episcopus Pictaviensis) quid est, quod dicis esse Deum, nihil est, erat quippe quorundam in Logica sententia, ut cum quis diceret Socratem esse, nihil diceret. Ipuos praefatui Episium sectans talem dicti usum haud praemeditarie ad Theologiam verterat. Deinde Cap. LX II. Dum ita per aliquot dies iam sepedictus Episcopuου coram summo Pontifice de destia in ciuitate Parisius ius uteretur, sentiens Papa utpote vir cautus es religiosis cause diffultatem protelandam, eam usique ad Concilium uniuersale adiudicauit. Erat enim in proxima medianae quadragesimae dominica apud Galliarum metrapolim Remis generale indictum Conalium.

Robertus Corseon Parisiensis Theologus grauiter irridet & contemnit eos, qui Philosophicas, id est, Aristotelicas in Sacramentum Eucharistiae propositiones in- trudunt. Aristotelicas dico,quia quo tempore in Academia enituit, non alia, quam Aristotelis Philosophia tradebatur. Sic autem scribit in Summa , quaest. de specio

55쪽

ARIs TOTELIS FORTUNA, F3 panis: De iis, qui multas Philosephicas quaesiones proponunt in m erio Eucharistiae: Stubtus quibibet potest in his secretis mseriis

occultis plura inquirere , quam totus mundus

possetfluere. Haec autem Summa M S. est in Bibliotheca sancti Victoris. Robertus vero fuit suo tempore in Gallia sedis Apostolicae Legatus. SI ad eum exstant Innocent ij III. Epistolae , quibus quanta fuerit in eo & auctoritas & eruditio, cognosci potest. Ad extremum Ioannes Trithemius de

Abaelardi studiis sic pronunciat libro de Scriptoribus Ecclesiasticis: Ab hoc tempore quo ille vixitὶ Philosephi aecularis sacram

Theolosam sua curiositate inurali foedare coepit..Scripsit volumen dialectica obscuritate sebum-hratum, multis sententiis varium , quodp notare voluit Theologram suam. Saecularis

Philosophiae nomine Aristotelicam indicat , cui Abaelardus non indiligentem Operam nauauerat, & quam sic laudat lib. III. Introductionis ad Theologiam: Vnde Aristoteles in secundo qualitatis genere sanatiuum se durum ad potentiam reducit.

56쪽

Secunda Aristotelis fortuna recensetur, explicatur. In qua persistit vetita, combustorum operum lectio , sed Dialectica in publicasscholas admittitur.

CIRCA annum M. C C X V. qui sedis Apostolicae Legatus Parisiensem Academiam meliorem reduxit in ordinem, illique docendi modum praestituit, nequis A ristotelis libros de Metaphysica MPhilosophia naturali legeret, interdixit.

Sunt autem haec illius verba: Eseruus cruris Christi diuina miseratione tituli sancti Stephani in Caelio monte Presbyter Cardinalis Ap solicae sedis Legatus , uniuersis magistris sscholaribus Pari us statem in Domino. Nouerint uniuersi quod cum Domini Papae secta- se habuissemus mandatum , ut tui Par en-ssum Scholarum in melius reformando impenderemus operam e scacem, nos de bonorum viarorum con aio Scholarium tranquisserati volenteae imposterum prouidere, ordinauimus se a- mimus iis hunc modum. Nulgus legat Parseus

57쪽

ARIsTOTELIs FORTvNA de artibus citra vicesin m primum aetatis siuae annum, se quod sex annis audierit de artibus ad minus, nisi rationabilis causi interuenerit, quam publice vel coram examinvioribus debebit probare, quod non sit refersus allua infamia, or quod cum lcgere dis ierit, examinetur quilibet secundum formam, quae continetur in scripto Domini Petri Par ensis Episicopi, ubi continetur pax comismata inter Cancesiarium se scholares a iudicibus delegatis a Domino Papa,

scilicet ab Episcopo se Decano Trecens bus, ct ὰ Petro scopo, se a Cancessario Parisiens approbata es confirmata. o quod legunt lubros Aristiretis de Dialectica tam de veteri, quam de noua

in scholis ordinarie , se ad cursi m. Post alia: Non leguntur libri Aristote dis de Metaphysica, o de naturali Philosophia , nec summae de ii

dem , aut de docyrina magistri Dauidde Dinant, aut Asmarici haeretici , aut Mauricij Hisani. Post alia : Vt autem ista inuiolubiliter obstet uentur, omnes qui contumaciter contra haec statuta nostra venire praesumpserint, nisi infra quindecim dies a die transtres ionis coram uniis uersitate magistrorum s scholarium, vel coram ahquibus ab Vniuersitate constitutis praesumptionem Jam curauerint emendare , legationis, qua fungimur auιtoritate vinculo excommunέ-

D iiij

58쪽

DE VARIAcationis in damus. 3ctum anno Domini in. CCXV. mense4 Augusto. Hoc monimentum in codicibus 8c archiuis Academiae Parisiensis asseruatur, & nuper in lucem editum est. Haec est igitur altera librorum Aristotelis fortuna, qua recipiuntur alij, alij vero repudiantur. Recipitur quidem

Dialectica seu organum , sed Meta st' physica Sc naturalis Philosophia repudiantur. . C Λ P v T V.

In hae fortuna ab antiquorum Ecclesiae Patrum praeiudiciis , Senonensis Concilij decreto nonnihil receditur. Non taristotelis, sed Beati LAugustini Dialectica legebatur antea in subolis Lutetia.

SV p E R I o R I cap. alteram exposuimus Aristotclis fortunam, quae si comparetur cum prima , casum habuit paullo volerabiliorem. In prima hinc decernixura Concilio, ut Aristololis opera com-

59쪽

ARIsT TELIS FORTUNA. I burantur, inde prohibetur seuerissime, ne a quoquam describantur. Tum antiqui Patres Dialecticam Aristotelis perinde ac Ceteros libros auersantur & refugiunt, quippe qui putent ab illa non exiguam Christianae religioni perniciem importari. In hac secunda Physicorum quidem & Metaphyficorum commentarij Ve- tantur , sed Dialectica non vetatur, immo statuitur , ut ad illius praecepta literarij adolescentes informentur Quo factum est , ut is philosophus alienae gloriae ha reditatem creucrit Lutetiae Parisiorum. Hac enim in urbe sub illud tempus desiit Augustini Dialectica doceri , quae anto magno studio, summoque consensu docebatur. Ea de re insignis extat locus libro I. de vita Odonis Cluniacensis Abbatis : Odo vir beatissimus ex Francorum prosapia extitit oriundus ined intra domum vPUDAmi robustissimi Ducis Aquitaniae est alitus: XIX. aetatis siuae anno apud Beatum Martinum Turonis est tonsus , ibsque Grammati laribus est educatus. Deinde apud Pariseum Dialectica, Musiaque a Remigio doctis imo viro es infructus. dc post alia : Odo his diebus adit Parisi m , ibsque Dialecticam sanct Augustini

60쪽

js DE VARIADeodato filio suo missam perlegis, s Marci

num in liberalibus artibus frequenter lectitauit. praeceptorem quippe in his omnitus habuis Remigium. Sic igitur usus obtinuerat, ut Lutetiae Augustini Dialectica traderetur. Eam doctissimus ille vir Remigius tradidit, eam post Remigium Odo, Mpost Odonem alij tradiderunt. Verum tandem aliquando Augustinus Aristotelν Christianus videlicet Gentili cessit. C A p v T VI.

Tertia Aristotelis fortuna recensitur σexplicatur. In qua combustorum v rum lectio prohibetur , donec ab eis error omnis disipundius fuerit.

AD annum M. CCXXXI. Gregorius I X. prouinciale Concilium , quo proscribuntur Aristotelis opera, his ver bis temperauit. Gregorius Episcopus seruus feruorum Dei dilectis siti uniuersis magistrisor scholaribus Parisiensibus salutem , t 'o- solicam benedictionem. Parens scientiarum