장음표시 사용
291쪽
occidere, non tamen loris caedere licu
rit λ etiam ideo , quod loris di servile sit habitum, & maxime contumeliosum, ut indignatio lenonis significat apud Terentium inde p. act. Σ. se. I. vers. 28. Attamen subsillio , & magis puto, loris suisse locum : non quCd me. valde moveat ejusdem Quintiliani auctoritas , qui lib. s. Instit. orsor. cap. O. exemplum daturus argumenti, quod
a majori vcriant, Ii, inquit, adulterum occidere licet , o loris eaedere, sed quod Papinianus int. 22. 63. F. ad leg.yul. ke adula. in haec vecti a scripserit e qui occidere potes adulterum , multo magis contumelia poterit turm adscere , & quod Valerius Maximus observaverit , & flagellationes, & alias species contumeliar, adulteris illatae , apud Romanos fraudi
Succedit alia quaestio , quam addit Quintilianus , an & same liceat necavire 3 quae sede incidit in eam, an & liceat veneno λ utrumque enim lentum mortis genus . Postremam quaestionem proponit idem Fabius lib. s. Insit. Oraticop. Io. His , ait , adjicitur modus ,
ptem τροπον di ni, quaeritur , quemari
modum quid sit factum , id quia tum ad qualitatem scriptumque pertinet ; ut, SI
TuissE . Et sane id negandum videtur, quia constat, plus esse veneno necam , quam gladio, ut palam rescribit Antominus in I. g. C. de malef. O matheis Mat. in eamque sententiam prolixe di.
sputat Philo Iudaeus de teg. species. p. m. 66s. odo. si tamen gladio, qui
veneno insectus est , adulter percutiatur , etsi a veneno mors , non dubitabimus , quin jure caelus videatur . contra vero , si venenum aliquod propinaverit , aut cibum omnem subtraxerit , inde lenta mors τ neque enim perinde
est , quemadmodum occidat . Licentia occidendi, quae hic permissa est , permissa non videtur, nisi ut indignationi jus ae dc sere subitae indulgeatur , ut exemplo Ulpianus illustrat in ι. 23. 34. ff. ad leg. Iul. de adulter. Maritus dum adulterum caedit , jusum dolorem exsequitur, ait ipse ille Ulpianus in I. 3. h ff. ad SC. Silanian. & justus dolor ex ira , sine praevia desiboeatione . Ueue adulterum occidere liceat, non licet ea men , si non occidas , de eo statuere ex animi sementia , quin nec eum, in adulterio deprehensum , retinere ultra
horas XX. ut idem Ulpianus auctor est in I. 2 s. st . eod. Perinde , si occidas , non occidus quovis modo , sed iueontiis nenti ae I. 23. β 4. Ut verbo dicam. occidendi potestatem , quam lex dedit. non aliam accipimus , quam quae ire quentari solet apud iratos , dum furor
arma ministrat , gladio , aliove telo 'xeneno autem & same enecare longe plus est,& magis hontinis deliberantis, quam ex ira decernentis. Praeterea quaesitum . an & in lup
nari adulterum occidere jus fasque sit λ uintilianos A. lib. s. cap. IO. Occidia si adulte m , quod lex permittit . sed qu a in Iupanari, eaedes es . Et sic est ,
ii ICtos audiamus : leae quidem Iulia
patri permisit adulterum filiae suae occidere, sed non ubicunque deprehenderit. Verum duntaxat domi suae generive suic a z. 6 2. si ad leg. Iul. de adulteri cujus rei ratio est in I. 23. a. si
eod. Marito etiam non alias licet adul- rerum occidere , quam si in uxore tua deprehendat domi suae i. 24. pr. F. eod. Plane eum , qui in lupanari merentem alterius mulierem subegit , jure adult rii occidere non minus esset absurdum,
quam Majestatis damnare , qui Messalinam, Claudii Imperatoris uxorem ii. tuto Lyciscae in lupanari prostantem ,
292쪽
iubegisset. Et eum meretrice , quamuis virum habeat . rem habuisse , adulterium non est l. 22. C. ad leg. Iul. de adulteri quam quaestionem etiam Declamatores tractasse Quintilianus lib. 7. cap. 3. insit. Orator. his verbis indicat:
adulterium, ctim aliena uxore domi coire,
an in lupanari λQuaesitum denique est, in causa adul. terit , an deprehensa ct occisa adultera, adulterum , qui effugerat, postea in se. Iiceat occidere λ Audi rursus Fabium. ιib. 3. cap. II. Sed una causa plures habero quaestiones. iudicationes, ut ego arbitror, potes: at in eo, qui, cum adulteram is rebensam occidisset, adulterum , qui tum sugerat , posea in foro Meldis . Causa enim es una , ADULTERFui T . curesiones O iudicationes : AN
ILLO TEMPORE, AN ILLO LOCO LICUE
RIT OCCiDEREὶ Fabius in ea causa duplicem secit inspectionem, & temporis,& loci . Quod ad tempus , lex Julia utrumque incontinenti desiderat occidi La 3. 9 si ad teg. Iul. de adult. sciis licet, ut iupra dicebam , cui occidendi facultas permistitur , non criminis exsequutio videtur mandata , sed ejus , tanquam inspectu sceleris inflammati , justo dolori datum est , ut occidere liceret . Quapropter si fugientem e cubiisti adulterum persequutus , atque assequutus demum in foro, ibi consederit, non dubitabimus, quin sine fraude sit: non intermissa quippe persequutio declarat , eundem animi impetum , qui domi filii , ad forum perdurasse Et palam se Ulpianus definit in d. l. 23.
3 4. iη βη. Quod si s de patre verba
sunt ) dum adulterum oeeidit , profugit Dia, er interpositis horis adprehensa esso patre, quo persequebatur, incontinenti videbitur occidisse . Eadem species est
apud Fabium , nisi quod ibi , occisa filia, profugit adulter, hic, occiso adul- . T. LROMANI . LIB. V. C. VIII. 24'tero, profugit filia, quod jus non mutat . De loco . disputare nihil omnino attinet, utique non de sero. Sed quid dicemus de domo adulteri. , vel asylo Et parum abest , quin idem obtinere utemus ; quemadmodum dicimus, hisis em , in nostro territorio deprehensum.& fugientem , in alterius Imperio πω sequi licere, modo persequamur incon- tinenti , durante pugna vel fugientium
Ne cum adulteris finiamus , addo aliam quaestionem , apud Rhetores agitatam . An nempe , si duo siti ut ejus- 'dem rei secerint furtum , ' cujus nomine in quadruplum est amo, ut si manifestum sit, an semel quadruplum pendiste sufficiar. , ut ambo liberentur , an cujusque nomine quadruplum, atque ita octuplum amborum , praestandum iit hanc quaestionem proponit Quintilianus lib. 7. ins. Oratori eap. 4. in M. oecap. o. in prine. Uerba utriusque loci non adscribo . Ipsa autem quaestio inde pender , quotiens surtum videatur esse
laetum & diligenter disputandi apparebit , unius rei . etsi a quam plurimis In eandem caulam subreptae , furtum non esse , nisi unum duntaxat , neque enim est. nisi unius ejusdemque rei semel ablata possellio, & continuata con trectatione surtum non multiplicari constat L st. pr. F. de stiri. Incidit igitur haec causa in eam quaestionem , quae tractata est de pluribus , qui tignum , quo unus ferre non poterat, simul furati sunt , tulisse enim & non tulisse singuli videntur, sed utilitatis ergo placuit, omnes in 1blidum teneri l. s I. ε ult. Jad legem . uti. ut multa jure civili , contra rationem disputandi ,
pro utilitate communi recepta esse, o
servae ibi Iulianus . Et singulos seres actione surti in solidum teneri, a Diomcletiano & Maximiano etiam restriptum
293쪽
est in I. I, C. de eondict. Di tis. Ita autem placuit, ut res exitum haberet, neque enim, quantum quisque tulerit, demonstrari ullo modo potest . Aliud obtinet in condictione surtiva , ubi conistra sirgulos fures electio est d. I. I. Utriusque actionis disterensam notavit& Cl. Burin annus ad Fabii M. 7. cap.
6. pr. sed addit ibi quaedam, quae t pie non satis intelligo. Ceterum & hoc quaeri posset, quamvis singuli lares, si
ad poenam pgam , in solidum teneantur , si unus scenam piastiterit , quia unum surtum est , num alterius pinna exstingi atur, & ceteri , quotquot suerint , liberent ut Τ itemque si omnes partem Oilerant , atque ita simul unam poenam unius delicti, quod omnes cominis erunt. an id quoque sufficiat λ quam in rem , praeter ea , quae dixi , utile erit ex pendi se l. 7. ε s. l. 8. FG iurisdicit. l. s. g. de noxal. atiion. t. II. h f. ad legem Ofiquit. & praecipue I. I. F. s resam.
lib. se iis. His, si tanti est, adde, quae de alia
Rhetorum quaestione ex Fabio notavi lib. I. observ. cap. 8.
Tentatur emendatis ρο evi eatis L. I 7.
creduntur r Casella plumbea , putea , opercula puteo=um , epitonia uim ad-
plumbata , aut quae terra coni nentur ,
quam Tis non sint ad a , adiuta esseeonsat . Air, casella plumbea , ut ini. 38. β a. eod. de his, quod satis est, dixit Budaeus annoti priori ad h. 3. PO
ro ait , putea . Valde novum est ad. monuisse . putea aedibus cedere , cum nemo ignoret, non aliud esse puteum, nisi profunditatem in terra est ossam , aquae habendae ergo , quae non potest aedibus venditis non accedere, cum utique , si quid aliud, puteum terra con tineatur . Merito id Budaeum offendet eo, quem indicavi, loco, & ideo pro putea restituit putealia , id est , opercula puteolum , puteal enim est aedium ,
ut ipse ille Ulpianus dixit in d. l. I g. ε 3 i. dc quid sit puteal , Pomponius
in Ox explicat in seq. t. I . id est, quo puteum operitur; male enim Vulgata ind. k qi. putealia, pejus Haloander putea , 3c in d. L I4. item quo puteum cooperitur . Ideo autem pejus , quod eadem tunc dissicultas premat d. ε 3 I.
quae premit hunc β 8. Vides , quem
admodum Budarus lese extricavei it, sed ne sic bis idem dicatur, opercula put o rum , quae moS sequuntur , quasi ex glossa alicuius Interpretis, delenda cenisset . Budaei emendationem . ut saepe alias, veteres Editores certatim ipsi legi intruserunt , apud varios enim ita nunc legitur . ut Ille emendavit . Veis
rum quia pessimi exempli res est, quod in ipsis legibus extat, interpretum glotass adscribere, & quia , si legamus putealia, vel, si mavis, addita una dumtaxat litera , puteal , Ulpianus tib. 32. ad edictum bis eandem rem dixit Iet , semel in d. l. I 3. β 3I. iterum in P. I. IV. β 8. nam ex eodem libro est
utraque lex , tentemus potius , an non pro putea rescribi possit butea vel luistis. Quae vox cum esset insolentior , & librariis sorte incognita , eam muta runt in magis usitatam putea . λἰIτιον autem in veteribus Glostis est cupa vel cupella, perinde ac βουττις , ut est in
Glossario Labbaei ; de utraque voce pro lixe egit Salmasius ad Capitolinum iaDigit jgos by Corale
294쪽
duobus Maximims cap. 22. & nonnihil Culacius lib. 9. Obserυ. cap. 25. Si UL planus graece non extulerit uocem M: τια , latine potuit efferre , ut alii ex tulerunt, obtervante Salmatio loci Abutia sorte bullata, id est, parvulae curae , nam si butiola legeretur apud No.nium eap. de generibus vasorem , quid significarent , intelligerem , bariola , ut nunc legitur , quid tibi velint, non intelligo. Igitur hujusmodi' cupas , quamvis adfixae non sint , aedibus tamen cedere diceret d. k 8. ex ratione d. 9 gr. &b. I. I7. ε 7. ut puta vasa, quae per
perui usus ergo fistulis aquariis de quibus in h. 8. ) supponuntur , aut
quae alias ad perpetuum domus commodum destinata sunt. Plane ut de doliis, horreo accessuris , scriptum est in I. 76. pr. J de contri emi. sive illud aciscipias de horreo . frumentario , in quo sub terra in doliis olim frumentum condebatur , de quo more Varro de re rcli. lib. I. cap. 63. sve de horreo , rei umquarumcunque servandarum causa habiro , de quo intellexerim alium Varronis locum in Manio fragment. p. Io. Verba exhibeo , quo corrigam et Hec. adventoribus accedunt , cella , claves , elatis ra , carnaria , dolia . Lego . Haeco venditoribtis aecedunt , eelia n, & reliqua . De doliis quidem sunt leges , quae contra dicere videantur , sed meminisse oportet , facti potius esse hane quaestionem , quam juris , prout enim fuerint comparata vel perpetui in horreis usus causa , sive non , cedent , aut non cedent venditori.
Ceterum, ut ad d. h 8. redeam, s, quam tentavi , emendatio non placeat,& omni ope praeseras Budaei putealia ,
non continuo tamen delerem opercula puteorum ,. ut Editores, Budaeum sequu-ri , deleverunt: aliud enim esse potest RΟΜANI LIB. V. C. IX. 23 Iputeal , aliud quodlibet putei operculum , etsi & pro eodem accipi possitiit, ut accepit d. l. I 3. h 3I. juncta l. i F hoc tis. alioquin puteal accipimus pro omni eo , quod super puteum exstruitur, sue aedicula sit , sive aliud quid ornatus gratia. Ita lane est in Glossario Petronii , voce Ma Fae, nam sic ibi legitur : MARsYR , personae seu figilia ,
ex quorum roytris aut alia corporis pa
re aqua salire solet , varie efffcta I in
fontibus ac puteis PUTEALIA appellantur. Putealia hic sunt ornamenta, per
sonae, sigilla , super puteos exfructa , atque ira ab operculis distincta.
Sequitur in libro Florentino : ephoonta , Ibtusis a lumbata . Budarus epiatonia mutavit in epistumia , quae lectio etiam in vulgatas editiones migravit ,& ab Alciato Lb. s. parerg. cap. g. &ab aliis passim recepta est. Apud Varo ronem tamen de re rus. lib. 3. cap. S. legitur epitoniis versis , utique sic legitur in cunctis NSS. ut testatur Vidi rius ad eum locum , ut ut in excusis quibusdam legatur γ Homiis. Servat eam udilonem Scaliger, & ephonia intem
pretatur rotas meehanicas . quae funibus intenduntur , aut aliud quiae , ad expria mendam aquam. Servat &Victorius,&interpretatur infrumenta, quibus chordae funuque intenduntur' ex quo Gothose dus hic, nemine laudato, notam tuam
trant cripsit . Nihil auctoritatis addit Scaliger , nihil Victorius , utque adeo ex iis parum proficiamus. Pro ῬItonia Victorius adducit hunc nostrum * 8. quem cum exhibet, seorsim ab epit niis exhibet raula Molumbata , nulla , quod sciam , auctoritate, & sensu minus commodo. Apud Paulum lib. 3. sentent. tit. o. 6 63. legitur nune epiatonia , nunc epitomia , scripti tamen Codices , ut Cujacius observavit, epi
295쪽
ringius γ Romia praesert , & ita nunc fere editur Senecae epidola 85. Pauper sibi videtur ne sordibus nisicquam argentea episeomia fuderint, cum ereres tamen libri , notante Lipso . exhibuerint eph bomisa vel epitomia , unde & ibi epitonia reponit Cujacius . Sed ex libris, quorum lectio est dubia, in neutram partem disputari potest ,
cum in utramque possit . Budaeus epiasio nisu definit aeramentum , quo ora Ialientium obturantur , γ laxantur , cum opus es, dum manu duc tuν υertibulum illud pertusum , quod admittit vel a cet aquam, prout hoe aut illo modo veris
satur. Quam definitionem alii suam secerunt . Probat B aeus & emendati nem & definitionem suam auctoritate Vitruvii lib. Io. de arebite'. cap. I 3.
sed agnoscit , nee ibi lectionem conis stare' & Scaliger exhibet, atque si illic etiam epitonia legeretur. Alii aliter. Sed si vel constanter apud Vitruvium legeretur episeomia , ego in b. 6 servarem epitonia , cum δc toties ea vox alibi Occurrat, δc magis mihi videatur apta ad usum, . cui serviunt , significandum: nam per episonia intelligo rostra , de quaecunque capita fistularum quibus ef-Πuens aqua in arctum cogitur , stringitur , απο τοῦ τεινω . Et ornamenti &usus gratia haec fistulis olim addebantur , & etiam nune adduntur , non ut aquam coercerent , sed ut funderent ;ut est in eo, quem dixi, Senecae loco; . Romion autem est oris obturaculum , quod aquam impedit, non promovet, uod os fistulae obstruit, ne aqua eisumatur , cum tamen argentea epitonia
aquam landam . Sed apud Vitruvium d. lib. I P. cap. I g. magis est , ut epia fomia legamus, non epitonia, nam ibi singulis canalibus Ingula episeomia sunt ἰiaclusa manubriis ferreis . Addebantur scilicet epistomia canalium ori, ad ipsos claudendos , excurrentibus manubrii extra fistulas, quibus denuo extrahi possent. Sed plus satis de epito uiis Gotho.
Dedus notis ad hane voe. adeo ineptir, ut referre pudeat. Tandem * 8. aut quia terra ecuti. nentur . Haec a superiotibus separatim accipi possunt . Terra autem contineri
proprium JCrorum verbum esse dixit
seneca lib. 2. natur. qu es. cap. I. Te
tia , ait , illa pars de agris , rerris, arbustis satis quaerit , O , ut ICtorum
verbo , utar , de omnibus QUAE SOLO
nas quoque , oe personas , ex quarum roseris aqua salire solet . Eadem fere verba supra repraesentavi ex Glossario Petroniano. De sigillis egit Budaeus ad b. de personis salientibus plures alii. Ex eo etiam Petronii Glossario impro habis , quod ait Curtius lib. 2. coni cturi cap. 9. pro personas in d. 3 ρ. esse
Non est ad manum, qui mihi viis
deatur recte explicasse d. I.9. Quod
ut probem, ante moneo . gradum non semper esse agnatorum cognatorumve
inter se distantiam , sed & quorumcum. que propinquorum ordinem sive lineam. Apud latinos gradus ordinisque promiscua appellatio , ut apud Gellium nom
ttie. lib. s. cap. I 3. & gradus pro omdine in ι. g. pr. β. de term. mox. nam
subtilius , quam verius ibi gradum interpretatur Cujacius comm. ad i. q. fide usurp. ue. in In. Antiquus quoque simul & optimus Novellarum inisterpres ταξιν non male gradum vertit
296쪽
oAsERVATIONUM IURIS ROMANI LIB. V. C. X. 233
in praefa . No-II. II 8. Omnis generis ab intesato Deeessio . tribus cognoscitur
dentium descendentium , ex latere. Alii vertunt ordinibus, recte, sed nec im- robandum gradibus, ut video nonnuuos improbare & reprehendere. Ordo &gradus paria quoque sunt apud veterem Iuvenalis Scholiasten ad sat r. 8. vers. I. Stemma , inquit , es generis ordo aurgradus. Sic enim lego , non ut gradu , quod sensum non habet . Sane Paulus
in b. I. 9. per gradum nihil aliud in teulexit, vel intelligere potuit, quam ordinem sive lineam . Ecce ejus verba ex Iibro 4. sententiarum : Στέαματα cognationum directo limite in duas lineas se.
parantur, quarum altera superior , ali υ inferior, e superiore autem secundo GRADU transverse lineae Pendent . Gas omnes latiore tractatu babito is librum sngularem contex mus . Praelitio Novell. II 8. cognatos trifariam diviserat, nec aliter dividit Gaius in I. I. F. h. t t. quin nee aliter , si rem ipsam spectes, Paulus in L Lineam rectam aliam iacit superiorem , aliam inseri
rem, & deinde ex utraque transversam, quam ait pendere e superiore secundo gradu, hoc est, ex ordine ascendentium,
quem superiorem sive primum, & ordine descendentium , quem secundum gra
dum vocar ; quod ipsa Glossa jam animadvertit . Perspicue sic gradus pro odidine sive liaea , ut & alias apud lati nos , sed, e converso , ubi de agnatis 8c cognatis sermo est , τάξιν sive inneam pro gradu usurpatam non meminime legere.
Superest, ut quaeramus, quid sibi velit Paulus , cum ait, Transversas lineas PENDERE e superiore er secundo gradu.Basilici hie suppetias non serunt , namh. i. p. ibi desderatur. Cujacius ad Pauli sentent. lib. 4. tit. a. 9 I. perinde esse
putat , ac si Paulus dixisset , reanoe sam Iineam incipere a secundo gradu. moriri a superiora linea . In eandem se tentiam , addunt alii , qua Iustinianus dixit pr. Insiit. de grad. cognoion. sum
perur inferior cognatia a primo gra.du incipis , at ea , quα ex transverso, nomeratur a secundo . Sed quum gradus sit linea sive Ordo apud Paulum , non aliud , opinor , voIule, quam collatera. Iem ordinem non subsistere sne ordino ascendentium & descendentium , atque ita ex utroque pendere et frater quippe ob patrem eundem frater est ob se trem collaterilis . Sic transversa lineasne ascendente & descendente non est, ascendentium & descendentium ordo etiam sne eollaterali, hoc est, illorum
linea ex transversa non pendet , uti transversa pendet ex ordine ascendemtium &descendentium. Non puto aliam esse d. t. 9. sententiam , qui ea , quam alii dederunt, quamque transcripsi Dionysus Glossator ad h. l. neque vera est,
neque verbis d. l. s. convenit. De ver
his diximus. Vera autem non est, quia collateralis linea , semota graduum enu.
meratione , de qua nihil hie Paulus, collateralis dici nequit ob ascendentes solos , nisi & descendentium ratio habeatur . Atque ita filius in linea transversa non est, quia patrem habet, sed quia & fratrem . .Neque Paulus transis versos .neipere dixit a secundo gradu.& oriri ex primo, sed ab utroque pen- dere, id est, ascendentium & descendenistium ordinem oporsere concurrere, priuia quam collaterali locus sit. Addit Paulus e quas omnes latis eiractasti habito M lurum sngularem, eεn
teximus. Intelligit Paulias librura singuis Iarem , quem scripse de gradibus o adsinibus, O nominibua eorum , e quis superest unica I. Io. d. b. t t. Eum librum adhuc ea lare integrum ex testiis monio,
297쪽
monio possessotas adfirmi at Cujacius lib. f. observ. cap. ψO. Magni vellem, ejus insipiciendi mitti daretur potestaς , non alio fine , quam ut constituere possem de quibuid. in locis in d. t. Io. quae nunc nre habent valde solicitum.
Explicata , fine emenia.u one, L.
NE in fine capitis proximi temere
dixisse videar , esse vegrandes difficultates in d. l. Io. Iideamus , an mox su priue. unam superare liceat , dum de aliis amplius deliberamus. Paulus , librum suum de gradibus ad i. nibus commendaturus , Iurisconsutius . inquit , cognatorum gradus er ad nitim nostὸ debet , quia legibus hereditates
sutelia ad proximum quemque agnatum νedire consueverunt , & quae sequuntur.
Quid audio ὶ gradus a senium λ atqui gradus ad uitati nulli sunt , ut habet Modestini regula in l. 4. f s. F. h. it. Aliter quidem placuit jure Pontificio, &ex eo aliis aliarum gentium legibus, atque his etiam, quibus nos Belgae utimur , ted jure civili verissimam esse, quam ex Modestino exhibui , regulam,
consentiunt omnes, ni fallor, Interpretes . si unum , . ut mox audies , Franciscum Duarenum excipias . Laboratum igitur est de hac l. Io. pr. & ab emen. dationibus primum quaesita medicina. ujacius not. priori ad Inst. lib. 3. cap. 6. 3 7. pro cognatorum gradus ad n. um legendum e let , cognatorum
emus er adflnes, idernque & alii , qui ex heroum jecinore sapiunt. Sed id ad
firmare aeque iacile est, ac negare. Bais avus quidam, qui censur. forens lib. I. ea . s. inter gradus adfinitatis proprios
M improprios ditan erat , quomodo &ab antiquis Interpretibus sere distinctum
est , ut tuo etiam ingenio videatur L. Pere , atque ita auris Batavae ignomiis niam a te amoliretur , Iahietilo addiationum emendatiouum ad P. ι b. I. cap. I. num. 3. & notulis quoque suis . ad h. i. IO. pr. putat excidisse vocem nomina , adeoque reponit . adsiuium nomina , quo haec conveniant titulo ,
ut in Pandectis .Flor. inscribitur , &libra ipsius Pauli , unde lex petita est,& miratur , a nemine id baetinus esse observatum. Sed apage vim majorem , & alias quil quilias , quas in notulis addidit. Rursus Cujacius, mutatus, ut videtur , ab eo , qui ante suerat , ad ait. Decretal. de conjang. adfuit. pro adsutum legi jubet agnatorum, ut, in inquit , jam olim docui . Ita certe non
docuerat ad Injlitutiones, ubi vero alias, me latet . Verum neque hanc emendationem probo , cum ob vim majorem , tum quod Paulus eo libro , unde est , d. I. IO. etiam de adfluibus tractaverit , & mox in hoc priue. vers. praeterea , rationem dederit , quare ICrum& adsenes nosse oporteat e memorasse igitur eos debuit in proponendo , quod
tractabat, argumento . De agnatis non erat', cur nominatim proponeret , cum
sub cognatis comprehendantur , ut ipse mox ait in b. l. io. β 4 Et non La-tἱ ni duntaxat, sed & Graeci Basil. lib.
S. xit. 3. in b. I. Io. pr. constanter legisse videntur ad nium , & ita quo. que Scholiastes ad eum locum. Servavit quoque receptam lectionem Duarenus comment. de nuptiis pari. 3. sect. hactenus in M. ratus , jure civili revera etiam esse adfinitatis gradus, ut hie eL
se dixit Paulus , & Modestinum , dum ait, adfuitati nullos esse gradus , accipiendum, ac si dixisset, nullos alios esse gradus , cognationis scilicet seu consanguinitatis . Sed quis citra indi
298쪽
gnationem ejusmodi supplementum seratΤnam sientilli dixisset pro iutem , nulli alii. quam cognatorum hoc est, iidem qui cognatorum , sensu plane opposito. Ita
in proclivi est , ex quoliber quidlibet fingere ; quin, si id voluisset Modestinus, Oportet, ante explicasset , quales fiat cognatorum gradus , cum quibus iidem essent gradus adfinitatis , at nul- tibi in ea lege de gradibus cognatorum egerat, atque ita haec minus cohaererent . Res ipsa quoque vera non est , non modo ex manifesta in contrarium regula , sine ambaetibus a Modestino proposita , sed & ex usu, quia nempe gradus cognatorum non a gradibus adfinium , at vero ab ipsis adfinibus separantur , tam in titulo Pandectarum , quam in Pauli libra de grad bus arifuibus , Sc quia ICra , qui diligenter
de cognatorum gradibus agunt in I. I. 3. I. Io. h. ist. de adfini im gradibus nihil quicquam agunt , smpliciter contenti adfines , nomine tenus ,
enumerasse ; R denique quia ipse M destinus, descriptis adfinium quorundam nominibus in d. l. 4. mox addit, in f s. perspicua interpretatione . nul los ese ad nitati gradus. Unde fieri non potest , quin id jure civili omnino verum si . Recte igitur Gulielmus Fo nerius lib. felect. cap. 23. ModesΗ- ni regulam sequitur, sed non recte Paulum hic intelligit de grad bus adfinitatis . 1 oli essent in nuptiis contrahendis , quia nee in his gradus adfinium distinguunt ICti . Quin Paulus ,
rationem daturus , cur ICtus cognato rum gradus & adfinium nosse debee , de nuptiis plane tacet. Ut verecundius, ita magis probabile videbatur , quod Aeto suggessit sumin. ad ris. In de gradib. cognat. num. I s. improprie dici gradus in h. l. Io. pr. qui proprie gradus
non sunt d. t. 4. 9 s. Azonis senten- ROMANI LIB. V. C. XI. 233 iam expressit Glossa ad d. i. 4. β s.& hanc , non aliam , Russardus margini editionis suae adscripsit , & plerique
Interpretes in commentariis suis sequuti sunt. Sed grave est, καταχρησιν in loco , ubi proprie aliqua de re tractan. dum est , contra regulam juris in d. I. 4. 3 s. admittere , & quidem ejusmodi καταχρι τιν, cujus apud veteres JCtos non aliud exstat exemplum. Igitur , si haec omnia placere non possint , tentemus aliud . Et quid siὸicamus, adfinium in .. l. IO. pr. non esse generandi flexionem ab adsenes, numero plurium, sed verbum , quod . idem, adfinitas , signiscat λ quemadmodum enim illa conjunctio , qua plures confines sese contingunt , passim appellatur eonfinium, ita & ea, qua adfines,
adfinium dici nihil est , quod prohibet.
Movet etiam , quod vix putem , ear duri oris fuisse Paulum , ut si το ad 4nῖum . generandi casu , extulisset , ut alii acceperunt', non dixisset potiust, cognatorum aonium gradus , quam, ut nunc legitur , eognatorum gradus ad nium', cujusmodi transpostiones apud Ammianum Μarcellinum frequentius Offendas, quam apud ICtos . Addo, quod 'Basilici hic habent , non ἀγχιτὼν , aonitatis , noσ adsutam . sed quamvis analogia sermonis Latini non impediat, quominus, ut eo nium, ν ηἰum , quadri tum dicimus, ita & . adfinium dicamus , auctoritarem ramea desderabis. Et unde potius depromam, quam ex ipso Paulo in I. 11. F. su.
regund. dum inquit, venditoris demonis strationem , ad niam , novos fines , in. ter fundos consiluere . Puto ad nsum dixisse pro eo nis, id est, eo loco, qu termini agrorum sese contingunt, ut enim ager agro coniunctus dicitur confinis in L 33. β 8. Is de contr. emt. Er vend. ita
299쪽
xit, ad 3;um , novos finea; alteruyru opinor . eerram , adfinium. hullos esse suffecerat 1ed non raro , quod si nes gradus , sed solis eos nominibus eense. expressisse satis erat, juris Auctor' ri. Quapropter & in Basiluis limitis minim , maxime ubi inter retarionis ιibri 43. περὶ εὐμν συγγενων iis loco quid apponitul , etsi non addito, ἀγχιτῶν, &c. vertendus est . gradiata oὶ - 3c insol entius verbum serae bus cognatotum ibas , non , ut
hie addita interpretatio . Posses & in vetaerunt Gentianus Hervetus , quiq- d. l. I a. per Monium intelligere Vete- ejus correctores videri voluerunt , res terminos , & per no uera , com postremo Carolus Annibal Fahrotiis, dis finium , ab ipso venditores hi ni m. gradibus cognatorum o nonium , aram Sin vero te nimium turbet insolen generandi casus in τ' iis χιτων non ori. Eor vis ad nium , qua usus fui sim P tur a verbo βοοαῶν sed a prima vois Ius . succurrit aliud, quo iuvam- icri' cuia περι, quae ante τὀ αγχις- intelia petitam a. i. Ita pr. dc simul receptam lactu repetenda est. Plane & olim Vul
rig civilis regulam . Utrumque siet, gati quidam libri huic Pandectarum si per madus non intelligamus, ut m titulo , in quo versan ur , praescripseri' go intelliguntur , personarum in er se runt de gradibus adfinitatis . vel odissantias , sed ipsas lineas , ipso. ordia gradibus ad nisatis or consanguinitatis.
nes tognatorum , aonium. . Et in id omnino ,perperam . Contra morem vel
omnlito sum proclivior Si dicas , dc rum JCtorum , di au-itatem libet
ita 'κατο ρηπι, admitti , largior, sed Florentini , , de quo prolixa olim sui ext -οἱ χρησιν , non aliis mdo , si ipsi Gregorii Haloandri querela di in ignais quoque Paulo usitatam in hoc ipso ar- tio . Sed haec mittamus. mento , ubi ,ε φατα cognationum QNmvis autem de regula minet.
divisit in I. quae proxime praecessita de ejus ratione non aeque eonstat in. Non tepeto , quae in hanc sententi.m quiramus, nam res digna est. ,Cu actus
dixi erip io. sed addo , quod vael in ad tertiam Insit. cap. 4 6 7. dixit. primis me movet quod Baslici lib. ideo adfinitatis nullos ese gradus, quIa4s. th. g. cap. 7. th. 4. gradum hic ver locum non habet generatio . ex q-terint Iineam , συμεοι λεται , inquiun r. gradum finimus , ne ecce inquit , ροι το τὸν ταξιτ τδε συγγfra ἰαε ω geuero nasci ν . adsuis non est, sed evialis nosse limeam is cognanu , atque ita , - quod adfines adis ve ordinem cognationis aonitatis . . fines non generent . . Alii id certatim
Nee Baslici tantum , sed & Scholi exscripserunt, plus, ut arbitror, gnari, stes ad evim Iocum L O' περὶ νομών cst se scripsisse, quam quid exscriserint.
τωu τῶν σογενῶν su Ego sine hanc rationem non intelligo, . si is ἀγγιτιον εὐδέναι , Iurasco aut valde mala est: ut ut enim adfinis halus lineas siue ordines cognatorem adfinem non generet, ab omni latere ,
Boniam nosse deb 3. Tάξις apud Grae- ut a latere generi , quia potentior e eos nunquam est gradus, sed βος α gnatio impedie, plus semel tamen eκ apud latinos gνadus etiam est ταξις. adfini adfinis est , nam ecce filius && sie Paulum hie interpretor. ut i nepos . quos adfinis socer generavit,terpretati simi Graeci , ut lue praelyit mihi actnes sitne ι-4. 6 3. J iiν. ipse Paulus in l. q. ff. h. tit. .. Sed neque semper Mnatus agnaeum. ge- Habemus se juris mPlam , satis, nerat . filia quippe agnata nepotem non
300쪽
OBIERVATIONUM IURIS ROMANI LIB. V. C. XI.
xgnatum , sed cognatum generat , non ideo tamen dicemus , nullos esse agna. tionis gradus . Unde neque illa hujus regula ratio esse poterit . Quid si nullam esse dicamus, vel certe eam, Quae nos latet 8 non frustra est, quod Iulianus admonuit in ι. 2o. F delabib. quamvis , qui eo coniugiunt , nasutiores diis eant confugere ad alylum ignorantiae Praesertim in regulis evenit, ut eorum, quae Veteres constituerunt , ratio non aeque semper pateat regulae saepe ex ulu vel facto ortae , quo de Cujacius lib. I 7. obfem. eap. IS. Forsan inde, ne essent adfinium gradus , obtinuir , quia non tam diversa distantium adfinium jura constituta sunt , quam cognatorum e hereditates quippe , & tutelae, bonorumque possessiones, ob quas potissimum de gradibus agitur , ad adfines non pertinent . In testimonii dictione lex Iulia adfines naturaliter enuinmeravit I. 4. F. de tu ibia In nuptiis necesse non fuit , quia res ibi agitur exemplo cognationis. Aut haec erit ratio , aut quae sit, lateor mihi non conis
stare. De regula interim constat , nec eam subvertit Plinius in paneg. ad Traianum . cum de cognatione loquens,
desieientis ad nitatis gradum appellat. Solent nempe Auctores exteri generali adfinium vocabulo abuti pro quacunque eo natione seu propinquitate . Atque ita idem Plinius, eodem paneo amissionem eognationis, adflnitatis damnum esse dixit . Et Gellius lib. cap.3. jus ads-nitatis extulit pro quocunque jure propinquitatis . Fessus denique in adflues, eos esse definivit , qui consanguinitate conjunm sunt . Sed ita exteri ; apud ICtos nostros hanc καταχρησιν me legere non memini , quamvis scio esse,
IN luctu varia observabantur , quae
nunc ma exsequor . Iusta fiebane defuncto , sunebria sumebantur , abhinebatur a conviviis , ornamentis, purpura, alba veste, saepe etiam a nuptiis. In edicto praetoris infamia notatur , qui eam, quae in potessate ejus esset , gen
ro mortuo . . . . intra id tempus , quo eluis gere virum moris es , . antequam visum elugeret , in matrimonium colloeaυerit , eamque sciens quis uxorem duxerit, ... ἀω qui eum , quem in potestate haberet, eam , de qua supra comprebensum es, uxorem ducere passus fuerit L I. F. d. his qui not. in m. De ipsa mulieris infamia nihil additur in ea parte edicti, quae nunc superest, sed eam , quae sui juris est & intra legitimum tempus nuptum se collocaverit , vel magis notari infamia, ratio jubet, & ab aliis ex l. II. 9 3. eod. & aliunde probatum est . A nuptiis igitur viduae abstinere
debent intra id tempus, quo elugere viarum moris es , quod tempus legitimum.
appellat Ulpianus in I. 8. Paulus in I. Io. & Pomponius, ex relatione Ul.
pus olim suisse X. menses , nunc esse annum ex Theodosii l. a. C. de Deund. nu'. vulgo obtinuit, poli quam ita praei in verat Cujacius lib. o. objerv. cap. 32. nec intercedo , si meminerimus, etiam olim Majores seminis ad lugendum conis stituisse annum , ut aperte Seneca dixit
epise. 63. & post Senecam alii , idque
reseramus ad annum Romuli , qui X. mensibus constabat , ut Iacobus Goth sedus jam animadvertit ad I. a. C. Theod. de secunae nupt. Nec tamen pro