장음표시 사용
311쪽
te ICtorum , quam ' mulierculae etiam dictare paratae erant, opportune succurrunt loci ICtorum , de quibus modo dicebam . Suggerebant scilicet illae ex Crorum commentariis eos locos , qui in rem suam videbamur facere : neque enim duntaxat imii l. tin. C. Theod. de re pons prudent. sed & antiquissimis temporibus moris suit ad auctoritates C torum confugere , iisque in causis controversis sententiam suam stabilire . Cum Galba Crassum disputando Vinceret, Crassus , ratione succumbens , ad
silictores confugis , id , quod ipse aiceret , n P. Mue i , fratris sui liahris , n Sext. AElii commentariis seriaptum protulit , ut est apud Ciceronem lib. I. de Drat. ea . s6. Libellis quoque oblatis ICtorum sententias , sbi faventes , addebant, ut ille, qui Imperatori Gordiano libellum offerens , Papiniani responsum , quod causae suae prodesse existimabat , inseruit in I 2. C. dei
gat. Si leges sileant , non intercedo , quominus ad auctoritates decurratur,
sed & hic valeat vulgare dictum , ἀτε
ων ., Perniciosissime hodie in eam partem peccatur ' neglecto sere jure solis auctoritatibus in foro pugnatur , dum ille multos ajentium , alius multos ne-santium ordines producit , ut causae litae serviat . Id nempe putant Isitum esse , omissis sontibus , ex quibus veresipere Imrerant , consectari , aberrantes saepe rivulos, ne dieam, foetidas semidoctorum cloacas.
Diu sis commenticium is L. 2o. ff. de poen. γ ad eam suspicio erit ea.
DIssicile dictu est , ecquid sibi ve
lit Paulus in d. l. 2Ο. cum ait :Si poena alieni irrogatur , receptum commenticio Iure , ne ad heredes travisseat. Ctitus rei illa ratio videtur, quodpaena consitu tur in emendat ovem hominum . quie mortuo eo, in quem eo lituἰ
videtur , desiuit . Si comment;ems idemst arque felicitis , ut apud linguae latinae Auctores obtinuit : eodem scilicet sensu , quo commenticia ven. it o dicitur in I. 2. C. si advers vendit. inexspectata plane locutio videri debet , receptum esse commenticio jΝre e nam
scire velim , quid signincet Z Glossa
jus commentic um interpretatur , quod contractum es ex commentis ex antiquis
fabulis, de quibus est in prooemio Insis. sive, inquit, ut alii, ex opinione sipientum. Budaeus haec rejicit annot. poster. ad h. i. & eommenticium ius accipit pro Acticis , hoc est , quod fgmento, non νε ipse sub iis , quodque Graeci πλασμα- τωδες appellant. Sed id quale sit, non satis intelligo. Addit Budaeus, commen i e um jus etiam accipi posse pro novo
recens excogitato , usus in hanc rem auctoritate Tranquilli in Claudio ea 2I. Spectacula , inquit , eo tura magnificaque edidit , nou usitata modo , agsolitis Ioeli, sed eommenticia , o emantiquisate repetita , ubi praeterem nemo ante eum. Spectaculis ustatis opinponit eas quae Claudius ipse fuerat commentus , atque ita nova , opponit 8cea , quae Claudius ex ultima antiquitate revocaverat . Miror , eum , quinstas perpetuas legibus adscripsit , illo
312쪽
oBsERVATIONUM IURIS ROMANI LIB. U. C. XVI.
Suetonii loco abusum , explicare anthuum , cum alia suerint spectacula , quae ipse finxerat Claudius, alia , quae ex veteri memoria repetierat , quod utrumque genus ab usitatis distinguitur , ut revera distinctum erat.
Errat tamen , magna nomina secutus , nam & ita commemit rium interpretatur Antonius Faber ratisn. ad i. 2 . Ο l.
et r. f. de hsib. 8c Valent. Gulielm. Forst erus lib. I. obser . fiscessiv. ca'. 25. 3c lib. I. de interpretat. lari cap. 2. Si Dionysus auctores laudasset suos , in eos, quicquid esset culpae . derivasset, quemadmodum & Antonius eo nomine vapulat a Bathovici in praefat. ad pari. poser. Ch I. . fui. Fabr; num. 2s. & vapulat iure merito . Videantur , inquit Bachovius , de eo verbo Budaeus in h.
Faber ad i. qq. s debet esse l. q8.) de σου. iuri baud paulo meliores, addit, hu-
Ius rei Interpretes , quam Ant. Faber. In
Iacobo Curtio nee ibi , nec alibi loco. rum quicquam reperi , quod ad hane
rem pertinet. Faber autem ad d. l. 38. serro medicinam quaerit , & pro commentirio iure, reponere mavult , congympuro iure . Sed quis tantum mutare austὶ ipse Bathovius, alios reprehendere eontentus, nihil quicquam definit. L clama lib. I. membran. Mog. p. sudaeum praeeuntem sequitur, quamvis non passibus aequis , & alii rursus Lyclamam auctorem seqnuntur. Sed perperam, ni
fallor, omnes. Si in . re criti ea tantum mihi esset animi, quantum multis aliis esse solet, mox rescriberem , receptum ess tralatiaeso vel translaticis iure, eadem sententia , qua ius trarasurisium pro ordinario & quotidiano extulit Suetonius in Mino cap. Io. vel, si hoc displiceret, juberem. ex formula cAticorum , meo acriculo legere: νeceptum es commenda.
tirio iure, hoc est, eo jure, quod commendari oportet , fere in eam sentenis eram , qua commeudat eis literae diis cuntur in I. 63. pr. F. de acquir. rer. min. de adderem , in locis tantum
non desperatis aliquid esse audendum. Sed secta mea, magis verecunda , sibi tantum non tribuit . blagis igitur est, ut Glossae vestigia prementes ius cst mentiesum putemus dici pro eo iure. quod ex Prudentum auctoritate obtiis nuit contra regulas juris civilis , . quod scilicet non est profectum ex iure civili, .& severis ejus regulis, sed quod . aequitatis ergo, finxerunt & commenti suntii , qui disputationibus suis rigorem juris plus semel temperarunt , quin &subegerunt. Regula juris civilis est:
in jus domis umis alterius succedit, Iure eius uti debet L I77. F. reg. jura indeque & de poenalibus actionibus diiscendum videbatur , eas qunque in heredem dari , quippe qui in defuncti l ' eum succedit ; sed , ut saepe alias he.
nignior sententia contra apices iuris recepta est , ira quoque receptum , ne poena ex delicto deiuncti teneatur he. res i. 38. 1'. de reg. iuri & ejus benignitatis ratio redditur in hac ipsa t. quod nempe paena eremtuatur & ' quae sequuntur. Insign8 ejus rei exemplum est in titulo F si is , qui testamento liber esse iussus erit , post mortem domianἰ ante aditam hereditatem subripui aut eorrupisse quia dicetur , nam haeeactio , ut ex Labeone refert Ulpianus
in I. I. 6 I. eo. t t. naturalem potia is se . quam eisdem habet aequitatem ,
Ii quidem eis lis actis deseit , sed na-
rura aequum es, non esse impunitum eum,
qui hae spe audarior factus es . Qu cum meretur componi , quod est in Scholio ad Instr pHonem tis. 3. lib. 6O. Nasilis. Πt. M. Aliud exemplum est in Publiciana in rem assione : nam quR. olim
313쪽
olim prudentum in disputando partes erant , eas sibi sunt serunt Praetores , aequitatem juri stricto praeserentes; quae vel potissima edictorum causa . Sic intelligimus ius commentisium. Sed aliud quid, sortasse mendosum , latet in
h.ι. & tamen, quod sciam, non animadversum . Cujus rei, inquit Paulus , illa ratio videtur , quod paena conseituia
tur in emendat onem bom num , quae morin
eus eo. in quem consitui videtur , d viris . Non dico , parum concinne τοτidetuν bis repeti , sententiis adeo vicinis , sed potius eam vocem πλατιακην plane importunam esse postremo loco : quid enim λ an Poena eons tui via detur in lacinorosum Τ modestiam locutionis . JCtis familiarem , agnosco in primo loco , at in secundo hanc philolophiam abesse velim . Suspicor ita. que posteriori loco pro τω videtur , trajeclis primae syllabae literis , esse legendum , jubetur . Similis error etiam alia loca occupavit , verisimile enim . est in ι. 6. F. de solutisn. pro quod agi videtur legendum quoque videri , quod vi jubetur, ut respexerit Paulus ad Te scriptum Antonini in L s. f Apud Festum in statvliber non incommode quoque legeris , nihilomInus liber esse jubetur , quo respexerit ad legem XII. Tabia quae id , quod Festus ait, jussit, ut retulit Ulpianus fragm. tit. z. 9 q. Et pro eo, quod Florentiae est in ι. s. ane in fn. simpli videtur condemnari, omnino legendum est , simpli iubetur
condemnari, nam praecesserat, dupli cou-demnari iubetur , & ita quoque ediderant Ludovicus Bla lommius & Robertus Stephanus; quo sacto non indigemus spongia Haloandri , qui sequutus
Sennetonios Editores, haec ultima , videtur condemnari, delevit. De mundo er ornamentis muliebribus
Mundus aliud est Philosophis &
Grammaticis, aliud JCtis. Munisdus , ut simpliciter quoq e appellatur
argento leg. sive ut vulgo, mundus mulieoris apud ICtos est omne id , quo mulier mundior fit, sic enim Vlpianus definivit in l. 23. y Io. eod. Unde Paulus lib. 3. sentcnt. tit. 6. , 83. ea mundo ait cedere, per quae mundior mulier lautiorque scitur . Si , quae illa sint, quaelis , recenset Paulus eo loco , &Ulpianus in Q ι. 23. 9 Io. Ad Paulum , quia plures interpretes nadius est, nihil est, quod notem, nisi buxides sive p ides apud eum partem facere munis di muliebris , Iat facit quoque in GloLsario Petronii in PHA. PFxis, ait, est
in mundo mulliori. De Pyxide quaedam dixi lib. 2. observ. cap. I 3. quae hic non repeto. Mundus aurem & ornamenta
muliebria differunt , haec ad ornatum pertinent , ille ad munditiem , sed ta- men aliquando eonianduntur , de quo prolixe disputavit Ferandus Adduensis lib. I. explic. ad Qt.2s. Io. & parcius Scipio Gentilis orig. ad Panae Voce , mundus . Quae ornamentis cedant,
exlequutus est Paulus d. lib. xii. o. h84. & quae ad utramque speciem pertinent , Ulpianus in L I. as. 3 Io. De ornamentis quaedam praemittit , deinde ad mundum accedit , & postea rursus
de ornamentis quaedam addit . Μundo, inquit , eontinentur Decuta , matuω, ungue a. vasa unguentaria , m Ii quo
similia dici posseir , veluti . pergit, i vatio , rUcus. Sic editum est Florentiae,& recte . Veteres librarii di editores, ignari,
314쪽
ignari, quid rei lavatio, quid νὼ
scus, portenta lectionum commenti sunt.
In ΜS. meo absque Glossis est labieliri usus , & sic quoque esse in aliis . notatum est ad marginem editionis apud Sennetonios, Lugὸ uni Isso. unde Notator ibidem emci labrorum usus . In aliis rursus ΜSS. est Lab eisn eus , ut observavit idem Notator, inde emciens labis , eisnses . Sed bene est , quod addat ipse, istas divinationes sibi non ad. modum platere . Ipsa editio apud Sen. netonios habet, labiei oridus, una voce,& sic Boudoeta & alii quam plures, edi. . Ludovicus Blaublommius P, risita anno Is I s. eonjunctim quoquel baciori s. Alii, rursus una Voce, lavatioriseus , ut est in variis lectionibus post editionem Haloandri , ubi &alia , quae dixi, lectionum monstra reis censentur, inter alabrassias vel alabasHtes pro utraque voce , Iavatis , risus. Certe Mabasr res Robertus stephanus edidit Parisis anno Is 28. Guido Pancimius riscum servat. sed pro Ia--o mavult alabastrἰ, ex fide quoruncam Codicum lib. 2. variar. Iem cap.
sq. & intelligit vasa unguentaria ex
marmore , cum tamen vasa unguenta-
νia , sine distinmone materiae , iam praemiserit Ulpianus. Aleiatus Id. 6.
parerg. iuri cap. 23. & Turnebus lib. 28. advers. cap. 23. abesse jubent νὼ seum , substituentes alabaserisus , ut &de Turnebo Gothostedus in notis retu. lit. Sed - ne & hunc putes otiari , pro Iavatio reponit quia apud Ua nem Lb. 4. de ling. Iar. legerat, in mundo muliebri etiam ν eam esse . Si pro risco tulistituisset ricam, amnitas utriusque vocis prodesse poterat, mane r*cumlervat, ut servari debet, & illotis manibus lavationem expungit . De lavatione secui us ν cum proscribit, &fu- priscum adoptat Em. Bonefidius , non
impmbante Gilberto Regio lib. I. E 'νανατι q. eap. 16. Sed quis ad haec omnia non nauseet 8 Pleraque sunt plane bar. bara , alia absque ullo sensu , alia aboristus in selieis criticae . Proba recta est lectio Florentina, &bene est , quod eam sequuti sint Haloander & Uintimillius . Si legamus lavatis , inquit Panci rolus d. lib. 2. cv. 29. poterunt intelligi aquae odori. ferae ' satis ridicule , & sine ulla auctoritate. Non probo etiam , quod Hor
manus, commentario verborum iuris, Iarivationem interpretatur ei tam sive areuintam, haec enim mox sequitur: nam ri4
sum esse esam recte docuit Cujacius
lib. 8. obse . eap. I. & Pancirolus d. lib. 2. eap. 9st. Ipsa quoque Ia tionis vox arcular non' convenit . Ego potius per lavationem intelligo omnia inis strumenta, quae ad lavandum pertinent, instrumentum balneare , eodem placemodo , quo in I. 69. F. pro soc. nundinas dici puto pro omni eo, quod ad nundinas pertinet , utique Cicem lib. 2. γ R. ad suinct. Frate. 6. sponsalia dixit pm his , quae ad sponsalia requiruntur , & Asconius ad Ciceron. Verri de Praetura urb. viam pm sumtibus , ad viam muniendam iecessariis . Sic , in. quam , lavatio est pm instrumento balneari . Sellam utique balnearem legato mundo cedere Paulus auctor est d. iiλ3. sentent. ris. 6. 6 83. Quin & omnia balnearia cedunt , nam mundo Septitiae legato, illa quidem putabat, & orna. menta , & vestes s bi deberi , sed Mae.
vota respondit ex bis , quae proponerentur , duntaxat argumentum balneare munis
do mullibri continerἰ, ut ab eodem Paulo scriptum est in librorum optimo , qui Florentiae servatur in I. 32. Fde auro arg. leg. Cujacius lib. Io.
Observ. eap. I7. argentum, inquit, lego , non, ut Flor. argumentum. Atquin omnes
315쪽
emnes antiquae editiones . quae Florentinam praecesserunt , habent argeπtum , nulla , quod sciam , excepta . Et in ipso MS. Florentino , ut ut antiquitusar mentum fuerit , a posteriori tamen manu nunc est argentiam , ut indicat signun ,, a Taurellio adpositum . -- gentum quoque est in MS. meo , &sic , ut observat Cujacius ., hic etiam
legerunt Basilici . & est legatum aris genti balnearis in I. 4Q. , a. F. λ iit.
Ceteroquin non est . cur argumentum
in d. I. 32. k 7. morosius reliciamus. a timentum ibi esse poterit instrumenis tum , apparatus , ut in illo Virgilii Eneid. 7. 79 I. argumentiιm ingens.& in illo Luciani Phars. IV. 8. vers.
258. γ 869. mortique peribunt , argu menta tuae. Nam, mundo legato. Omne munditiae instrumentum. debetur, etsi non argenteum, ut si aureum, si aereumst, debentur & alia praerer argentum , ad mundandum parata, ut unguentum. specula , & reliqua , quae recenset d. l.
as. , Io. nisi dicamus, Titiam , quae Iegavit in d. i. 32. Α 7
strumςntum balneare reliquisse . quam menteum , quin praeter id argentum balneare nihil quicquam , quod arundo adnumerari possit, ait enim . duntaxapargentum balneare mundo muliebri contiaueri , sed ait, ex his , quae proponereu-tur , quae singulare factum respiciunt . Cujacius d. lib. I Ο. cap. II. exirimat. duntaxat balneare argentum exprimi , non ad excludenda reliqua mundi muliebris , sed ad excludendum reliquum argentum , quod non fuerat balneare . Sed de alio argento vi aestum non erat simpliciter igitur ex facto putem esse mentionem argent; vel argument; hannearis , quocunque enim modo legas , me non difficilem habebis arbitrum. Probo autem , quod Cujacius, etiam
Ub d. l. 32. ρ 7. servet Iavationem in
b. i. 25. , IO. qua, inquit , mi Iieresse emuudant in balneo . nihil porro addens . bed magis probo , quod alii ,
interpretatioius loco . huc attulerint teri stamentum patrisfamilias apud Phaedrum lib. q. fab. 4. ubi mater , voluntatem, ut putabat. mariti sequuta , vers
Ut ibi enumerarit omne instrumenatum muliebre, hoc est . vestem, mundum , & servitia ι mundo accensens
lavationem argenteam , apparatum nem
po balnearem , qui vulgo ex argento sui indicant loca , quae attuli. Sub mundo & ornamenta comprehendit , id est, uuiones , ut deinde explicat , & saepe alias promiscue haec Occurrunt , ut mox audies. A mundo Ulpianus transit ad ornain menta , sic pertexens telam , quam inchoaverat in principio hujus ε Io. nam ibi ornamenta definiverat & varias eorum species adjecerat . Mox interficie quaedam de mundo . Nunc alias species adlicit , ut mitras , de quibus , quod satis est, Pancimius d. lib. 2. cap. 92- Petrus Faber lib. I. semestri τυ. 15.& Franciscus Schqt liner. Ital. lib. 2. p. m. 3o7. Addit deinde acum eum
margarita , quam mulieres habere solent. Intelligit acum comatoriam . Sed hae non ornamentis , at mundo muliebri
adscribitur in Glo Petronii , verbo
acus comatoria A ACUs, inquit, CΟΜΑ- ΤΟRIA aut crinalis , calamiseratorium .
ad crines disinguendos , in mundo muliebri . Si discernisulum apud Varronem de ling. lat. lib. 4. p. m. 32. idem sit cum acu comatoria , ut Sc ipse puto eκ utriusis
316쪽
utriusque descriptione, tam apud Varis ronem , quam in Glo , pro ornamento habet Varro , ut hie habet Ulpia. Ius , non pro mundo. Sed quae ad oris natum quae ad mundum muliebrem pertinent, animadverti' 8c alias promustue usurpari , & sane quis inter orna.
menta non referat acum- , ut Ulpianus ait, eum margarita λ - . 'Sequuntur ret cuia , eroesiantia. Nonius in Rex eulum ait , rei culum esse tegmen eapitis muliebre, & sic est , nisi ornamentum dicere malis, quia non tam tegit, quam ornat caput muliebre, seu potius continet capillos diiuuentes. R
tieuis dixit Paulus, genere virili, lib. . sentent. cap. o. 84. De his retis culis & Varro & Iuvenalis . & alii , aliis prolixe laudati , satis superquet dixerunt . Atque ex his intelliges , retia la hic non esse faleias, quod alii suadent ; reticulum pro fascia aecipio in L s. ε Pet. f. de his γἰ ud. vel
deieceri ubi Vlpiareus meminit amph rae ex aret evia suspensae r neque enim
ibi resticulo lego , udi legit , & utinam
In necem tuam parasset emendator ma.
Ius . Α resis dicendum- erat res cuia ,& ita dixernt , qui Latine loquuti sunt . Boxhornius ad Lamρν. exanis. Sever. p. 8os. in d. I a. intelligit reticula , quibus , etiam nunc , ad m jorem firmitudinem amphorae cirium t xuntur. Sed & hoe nihili est, res euis interea recte se opponit. Reticulis ind. i. 23. 6 IO. adduntur. crocinantia , Ita . enim esse legendum post multas Varietates , 'auctoritate Codicis Florentiisaei, videtur obtinuisse , 'sed quid dicemus esse Τ an vestem croceam, per quam, quod ei subest , transparet ut tunic illa & purpurea laena. , qua Europa induta, δια των τὸ σωμα pud Achillem Tatium de amoricitiose.
tis hic adnumerarentur , via non tam tegunt corpus, quam repradentant. Quo pertinet Senecae locus lib. 7. de bene'.
cap. q. ubi mulieros iis uti ait , ut nudae sint c qualem libertinarum habitum describit Horatius satFrartim lib. I. a. mers M. O seqq. Sed . id non placet; quia Ulpianus hic totus est an ornatu capitis muliebris. Μagis placet. quod dixit Salmasius obse . ia ius Att.
se, videri interpretationem graecam τἀreticula , ut sciamus, quae reticula inis telligat Ulpianus, ' nam varia est , ut vidimus, ejus vocis significatio. Et sane Glossae veteres apud Salmasium .iae. reticulum quoque explicant per κροκυ φασον, ea Nocis origine , quam in dicat Turnebus lib. IS. advers. Pop. 23. sed de his ratis. - .
Composita L. 23. eum L. 33. pr. &, α. is do donat. inter vir. . .
Moribus apud. Romanos receptum est, ne ister virum & uxorem donationes valerent . Si rationem ejus juris quaeras , unam dabit Ulpianus in I. I. & duas alias Paulus In l. a. feod. tit. Atque eas rationes nemo non
praeseret omnibus aliis , quas finxit Pi tarchus qu/ω. Roman. 7. & ei quam ipse elegit , eum ibidem , tunc libellori praecepi. conjugal. p. m. 23o. Sicerat ante tempora Severi & Antonini, sed hic , oratione in Senatu habita rigorem ejus iurisprudentiae temperavit, effecitque , fas 'est e , eum quidem cusdonavis , poenitere , heredem oro erim're , sorsyan adisius voluntatem sup mam eius qui donaveris, durum θ' ava.
317쪽
Convalescit qgitur donMio ex ea Oraatione , si donator vivus non revocaveis rit. Sed an tantundem dicemus , si donationem non lavit subsequuta traditio, at res steterit intra fines promissionis λfac pactum, vel stipulationem de re do. nanda intercessisse, revera autem nihil esse traditum Τ magnis animis ea quaestio & olim & nune agitata est , sed nescio , an satis seliciter adhue ab Inisterpretibus expediti sit . Mihi sedet ,
orationem non pertinere nisi ad eas donationes , quae subsequuta, traditione in donatarium transiverunt , non ad eas' quae nudo pacto, vel stipulatione promissi sunt duntaxat . Si nudo pacto promissae fuerint , jam alia ratio vetat eas - exigere , quod tempe 'ad implen-' dam donationem nudo pacto factam , jure Pandectarum nulla coni peteret actio id enim demum Iustiniano placuit in ι. 33. C. de donation. Sed si vel stipulatio intercesserit, adhuc dicemus, Coniugem superstirem , cui promissum eras, ab heredibus donatoris promissum non recte exigere Ut id credam , non una ratio me movet. Prima esto , quod frustra' suis.
sint ICti Illyrici , si de hac ipsa conis
i Versia , quam Antonini Oratio definivisset , I incipem .adiissent , & ringassent, ut is eam sua auctoritate velis let componere , quemadmodum adiisse& rogasse narrat nomeli. Isa. eap. I.
Secunda esto quod ex regula iuris antiqui actio, quae a desunAo veh contra eum non coeperat, neque ab herede veleontra heredem inciperet , ut est apud
, I x. IV. de inuid. R pidat. 8c in exceptione regulae , quam Iulianus suggesist in I. F. ad legem Falcidiam . Va. hiit igitur ea regula jure Pandectarum, a Iustiniano demum sublata In I. un.
C. ut actisn. ab hered. contra hered.
ne p. Quidni addam tertiam rationem, quam ipsa oratio manifeste suppeditat,
nam , ut donator potuit . sic noluit heretaem aeripere , ' for stan adversias voluntatem supremam ejus in qui donatat .
Non eripimus , hisi quod datum est ,
atque ita retentionem & exceptionem indulget donatario , actionem' negat IK quissime . Continua donantis ad moristem volunta perinde est habita , atque si res incideret in donationem causa 'mortis , nam conjux.conjugi mortis
ita si de donat. ἰnter vis. uxori eo quel refero, quod vetus Scholiastes notavit ad Iuvenalis satyri 2. vers. 38. Quapropter , u mortis .causa donatio desiderat traditionem , se quoque desiis derabit donatio inter virum , & uxorem, ut morte confirmetur. Retentio est
donatarii , quia donantis heres , quod datum est, eripere non potest, sed actio non est , quia Oratio non dedit , ut enim in aliis juris articulis, ita & hie differunt actio & exceptio , petitio &retentio. Sed quid eunctamur adducere Papinianum , orationis interpretem λnam , ut Ulpianus refert in L 23. F. de donat. inter vir. r. ille recte putabat , orat onem Disi Severi ad reis
rum donationem pertiaere . Forte melius legeretur dationem , ut aptius conveniant sequentia . Donatis , saepe hie audita , forte librarium fefellit . Si ita non legas, utique sic oportet intelligere , ut jam Glossa indicavit, & alia
sequuti sunt: nam rerum donationes diis stinguere a donationibus verborum ut
distinguit Ant. Faber lib. 2. eo e Leap. 8. se satis est frivolum. Mox Ulpianus . ex Papiniano , ni saltor , Ω-
perdicit e denique .s stipulanti spopondisset uxori suae , non putabat eonveniri posse heredem mariti , licet durante- luntate maritus deeesrit . Sunt haec liis qui
318쪽
onida ,' & ab Ulpiano relata Iuro f. ita dictum , distingvatur atἰ-niis ad SaMnwm. , & cibariis , & utriusque argumenti dis Sed idem Ulpianus, eodem Opere ad stinctae rami in Pandectis. Qui Sabinum libro pempe 36. aliud stri psia quid si , q0M Ulpianus. bis dixit in se creditur in I. 33. pr. h a. eia. d. i. 33. dixit - de promita per stipula. it. Principio ait : Si stolata fueris Monem annuo, quod & Glossa obse
mulier .annuum, id ex Ripulatu petere , , VaVit ad d. l. 23. sed non extricavit. eonflante matrimonis non potes , sed se quam ob rem in annuo ea jurispruden- manente matrimonio deeessisse maritus pro- tia si singularis . Sunt , qui rationem ponatur puto , quia in annuo quoque quaerunt in favore annuorum , ut quae donatio vertitur , posse diei . s putatio- Vulgo conceduntur ad exhibendum Comnem eonfirmari ex SCto . Rursus dς m, jugum . Sunt , Mi annua in d. i. 33. ruo in A, Et se forte maritus ab uxo. aliquamdiu prκstita suisse fingunt, & indere sipulatus si id annuum , decesserit. era , quod promissa etIam porro sntque mulier eonsante matrimonis , disen- praestanda, -Verum haec omnia, si quid dum erit , ex O tune donationem e-- ludico , non sunt unius assis. . Ego valescere . Igitur Ulpianus uno eodem. aliud puto ex natura annui . Annuique opere aliam atque aliam iurispruis scilicet natura est, . ut tradi nequeat dentiam nobis suggessit λ aliam, Papi- nisi singulis annis , atque ita in futuis niani , aliam Tuam ipsus vi tamen rum repraesentari non. possit. Quare si ait d. I. 23. Papinianum recte putas- conjux. conjugi annuum promittat ad se , &c. . . certos annos , vel quoad vixerit , &Ut amoliantur hanc dissicultatem In- postea dςcedat, ego puro . has pensi terpretes , varia comminiscuntur , quae nes , quarum dies cessit ante defunctum priusquam recenseam , & probem , cur, donatorem . ab ejus heredibus peti non videantur placere non posse, accipe sen- Usse, quia traditio desideratur, i& tra. tentiam meam . Apparet in P. I. 32. di poterane , sed eas , quarum dies ce- Ulpianum egisse de annuo, quod stipu-- die post definctum donatorem , omnino Ianti conjugi conjux promise , quod. psti posse, quia tradi , id est , repraeocunque demum id annuum sueri r , hoe sentari non poterant , nisi notissimos est . sive in pecuniae, si vo in cujuscun- annui terminoa egrediamur . Sola igi. que rei quantitate quotannis praestanda. tur stipulatio in ejusmodi annuo iia Accursus , seu potius Vivianus in easu cit , perinde ut in obligatione remissa d. l. 33- 4ntellexit pecuni , quem pro. iussicit sola accepti latio , ut ipse illepterea ridiculum appellat Faber d. lib. Ulpianus , eodem opere ad Sabinum , a. eoniere eap. 8. sed male . cur enim declarat in L 32. 6 23. F. eod. tit. -- minus annuum in aere , quam , ut ille que eiam hie est , quod tradatur ,. &visIt in cibariis & vestiariis eonsiste. cum dixi , traditionem desiderari , his ret , ratio nulla est, cum res plane e telligo res, quae tradi .poterant . .dem redeat, & aeque annuorum . in peis . Sic mihi viderun . quid aliis vide cunia . quam in cibariis tonsistentium tue . nec planσ omittendum . nec ni exempla sint, es in L de pan mia diligentia pertequendum .est. Anti indotal. & alibi . Quin si 'de uis annui qui quidelm . ut Α- ad tit. C. do in jure quaeratur, praeserenda est Viis donat. nter vir. ωxori num. 3 ' Sculani species , cum amruum simpliciter ex eo forte civisa ad ,. ι. 23. existu
319쪽
marunt , Papiniani sententiam , ab Ulpiano in d. l. 23. probatam , pex orationem D. Severi & Antonini fuisse abrogatam , quod nulla ratione succedit:
nam post Orationem vixit & scripsit Papinianus , ad eam ipse disputat , &ejus opinionem , tanquam in re cerra, probat Ulpianus . Quod autem Francioicus Duarenus comm. ad tit. si de donat. inter vir. uxor. duas faciat orationes , alteram Severi, alteram Antonini & putet . ad priorem respexisse Papinianum.in Q i. 23. ad posteriorem, urpote pleniorem, Ulpianum in d. t. 33. aeque mihi non placet; cui enim persuadebit , Papinianum illa in d. l. 23. scripsisse , antequam posterior oratio in
Senatu se recitata , di SCto confirmata, es et 8 Miror sane, posteriores quosdam Interpretes in hanc sententiam transire potuisse , cum omnino una eademque fuerit oratio , ut ab aliis plena fide probatum est . Constat etiam , Orati
nem Amonini , ante excessum D. Se
veri, suisse habitam in Senatu, sic enim memorat ipse Ulpianus in I. 32. pr. eod. tit. Papinianum autem Severo supervixisse certissimum est : & quid dicemus de Ulpiano , etiam post posteriorem
orationem , ut ille putabat, sententiam. Papiniani laudante & probante Ant. Faber d. lib. 2. eo et . eap. 8 censet , Papinianum ad verba orationis potius respexisse, Ulpianum ad mentem; quam sententiam , Fabro non laudato , vir quidam doctissimus arupem ad Pandeo
Has commentaris suam secit, & nonnihil inter lavit .-Sed ita verum esset,
Ulpianum nihilominus a semetipso diu sentire, probata prius Papiniani sententia in d. l. 23. & deinde rejecta in d. I. 33. idque in eodem ad Sabinum opere . Quod ne fiat , Faber ' τὸ recte ind. ι. 23. jubet deleri , audaci facinore. Et quid si abesset , ideone minus auctoritatis haberet Papiniani sententia,
non alio fine in Pandectas relata , quam ut valeret, & censeretur auctoritate iuris λ Ahesse autem voluis τὸ recte , lepida conjectura ex Accurso sumta , ad quam si non rideas , Catone severior ipso es . Μiror eum , simili audacia, recte sive bene non mutasse in male Ceterum ipse Faber, ut satis ammadis vertis , Ulpiani partes sequitur, ratus, ejus jurisprudentiam in di ι. 33. esse generalem , cum, ut dixi, in annuo, ob ejus indolem , sit singularis . Movetur
in primis l. 2. C. de dote caut. non nu
mer. Sed jam alii observarunt , & recte , quod maritus donationis animo in dotem augendam adscripsit , aradi non posse mulieri, cum ipsa dos penes ma-- risum sit , & esse debeat . c.onfirmat igitur, quod dixi, traditionis rationem non habendam , ubi ex natura negotii intervenire nequit . Quod donatum est in dotem , non petitur , nis cum reis petitur ipsa dos , id est ibi uto matriis monio, in quem casum donari potuitis, etiam ante Orationem AntoninI , coninstat ex L Io. LII. 3 I. I. 3 s. i. 33. Loo. β i. I. 64. F de donat. into viri oe uxori Alias aliorum sententias, & quae . in hanc rem porro occupata
vidi , sciens praetermitto Ne quidem
Schisordegherum tango ad Anton. F brum lib. I. iras. II. quaest. 8. quia ro
Tentatur at quid emendationis in L. pr. T de legat. 3.
SI paterfamilias uxori legaverit, quod
ejus causa emtum paratum ve si, quid, legato contineatur , explicat Ulpianus lib. 21. ad Sabinum ,- in L 47. F. de legar. 3. Idem argumentum eodem
320쪽
opere & eodem plane libro exsequitur puellas quae eis oner dicuntur & σν- in ι. 49. pr. eod. Item , inquit , legato natrices in L os. 9 3. F. 3. eontinentuν mane pia , puta lecticari; , de his ibi quaedam addit , & alia sime
qui solam matremfamdias portabant apud Laurentium, Pignorium de semis item se menta , vel lectica , veι sella, p. m. 297. 2oo. 2GI. Psecades diisveL burdones : item mancipia alia , pnen ceres, nam Psedas ancilla disponit erulae fori s , quas sibi comatas mulieres nem dominae apud Iuvenalem satyri 6. exornant. Priora Ulpiani nemo non in- vers. 489. 4so. 4stv Ipse pignori telligit , ad burdones His quim haereat , Cosmetas videtur legisse in h. i. 49. pr. Cujacius ope consilio aderst Iib. II. nam d. p. In. ait Cosmetarum memiis 'observ. cap. I 6. Pollariora, ut exhibui, nisse Ulpianum , adscripta ad marginem Florentiae leguntur . . plane uti in MS. ea, quam Interpretamur se lege Grotius
meo sne Glossiis . Ita quoque edidit foribus sparsis ad h. I. pr. ita re- Ludovicus Blaublommius Parisiis Is Is. . scribit : puellae finassis , Me Cosmetae,3c tamen eam lectionem esse mendosam. qui mulieres exornam ' quo. fgnificaveis quovis pignore ausim contendere. Quae vit Ulpianus . legato , quo de a3itur. snt pueIIa , qμas sibi eomatas mulseres non pueIlas duntaxat contineri . ted &exornant nemo sicile dixerit , nemo viros , qui ornandis mulieribus servi eis etiam , quemadmodum ratio Gramina. . bant, & inde dicebantur Cosmetae, nam licae in hisce constet . Glossa inter eis in Glossis κοσμητης est ornamenta, Ius , atur puellas , quae deserviant in eame- ornator . De his Cosmetis etiam Iuve- νιν, quas puellas mulieres , iaces , δε- nalis dixit D r. 6. vers 47s. & vetusniin comatas, qu a eomas habent , vel Scholiastes interpretatur eos . qui oma. comatas , ides , ornatas , exornant sibi mentis praesuat, & distinguit ab ornatriadit decentius' sent in domo et Mylast , quae cibus. scilicer puellae exoνnant eomatas mulieres, Quum Viri fuerint Cosmetae , Simia es , domἰnas juvando fas exornare phani lectio , quae eos in feminas mu-
piunt sebi, seu cet dom nabus. Verum eat, non lassis it , Haloandri subsiste-- haec mera stri bligo est, quae nihil quic- rer, si non , ex ingenio ficta, nimium quam . extricat. Unde & jam olim rid recederet a libro optimo Grotii emenis alias lectiones decursum est . Robertus datio magis sensu , quam modestia se
Stephanus Parisis 3328. edidit quas commendat. Cujacius proxime ad scri i cosmetas mulieres exornant, quod pturam, nunc corruptam , aecessit, sed Datres Sennetonii secuti sunt Lugduni casta nimis, nimisque insolens mὶhi via ISSO. Haloander : quae selliset eomant detur ea locutio , quis Mi eomas mu- mulieres m exoνnent, quod secutus est lieres exornant , illae quippe ornatrices Vintimillius. In variis lectionibus post non erant instrumenta, quibus ipsae ma-Ηaloandrum reperi etiam , quae si reis tronae capillos eomponebant, ut esse 'mant multores. Nihil horum placere debebant, si iis comas exornassent, sed poten , alia enim nimis abeun a scri- ipse anelliae ornabant , & ministerium prura Florentina , alia sensum adhue praebebant mulierculis superbis, quae deminus expediunt. Quare Cujacius d. singulis cincinnis in tonsilium ibant,
II. obse . cap. Io. legendum putat , Psecam interrogantes , ali or bis quarenuis sibi comas mulieres exornant . quis cincinnus 2 ut Iuvenalis haec ridet d. μ-
scilicet pro euris , quibus, & intelligit υν. o. vers Go. Addo nullam ex si