장음표시 사용
41쪽
nihil aliud inde eveniet quam quod boni meruditi Viri suis locis
moti, suoque temporali privati vel mox privandi se ad nos recipiant, plures una ex uis auditoribus .fautoribus adducant, securitatem nacti inter Protestante, Reformatos, serventius, cordatius autius bonam causam defendant, proscriptionibus P palibus solidas aetatemque laturas scriptiones ubique disseminandas opponant. Ea sane est utriusque Belgii vicinia de mutua necessitudo, ut ansenite non minus possint ex Foederato Belgio in quo Hospitium humanum essent proculdubio consequuturi, o mam, Jesultas ac Molinismum impugnare, quam ex Flandria aut
Brabantia Et tum demum illud Themistoclis possent jure merito usurpare, Perieramus, tibi trii semul.
44쪽
Consitutionis Ponti cia expenduntur. r. m Actenus proposuimus nostras Considerationes genest ratiores ad Constitutionem Pontificianari nunc ipsa venit Icominus examinanda quod ubi praestitum fuerit, ipsius Veritatis breves vindicias in quinque propositionibus damnatis suo loco subjiciemus. Ipsam itaque Bestiam , ut phrali Hieronymiana utar, sua verba resonantem audiamus. Ejus ni αφη talis est.
PAPAE X. CONSTITUTIO, in declarantur de definiuntur quinq; Propositiones in materia fidei.
Ex Typographia Never Camerae Apostol. 633. a. Titulus iste SANCTISSIMI est oppido superbus,, quem solus Antichristus queat sibi tribuere Ipsemet enim Deus nonnisi Sanctus dicitur in Scripturis, nec sub alio nomine a Seraphini. An gelis adoratur Sed hic filius perditionis, cui non satis est supremum interris Numen haberi, ut olim Thomas Stapletonus Lovanio comis pellabat Gregorium x Hi de cui illud dicatur ut quondam Sixto v. Oracla vocis mundi moderari habenas, Et merito in terris crederis esse Deia; ipso Deo major censeri vult in superlativo gradu Sancti simu a pellari Verum ut ille Rex Ethnicus, cum a nonnullis per ad ut tionem Deus salutaretur, aiebat eum qui matulam suam purgabat
quotidie satis nosse quod homo esset ita se hominem esse, a quo nihil
45쪽
nihil humani si alienum intelligeret Innocentius, si reflecterer ad sellam illam Surcorariam Pontificibus specialem, cujus meminit Platina in Iohan. . Eique merito dixerit quilibet de hoc titulo quod habet Gregorius I. ipse Papa Epist.s . lib. . Iristra Sancti ta agnoscat, iantum apud se tumeat, qui illo nomine νοι ari appetit, quo vocari nullin prasium it qui veraciter sanctω fuit. s. que insanit dum Sanctissimus in Christ PATER vult appellari, cum nemo sit Christianorum hodie quem christo genuerit
Euangelii praeconio administratione Sacramentor uni; Haec enirn sunt infra supercilium sue Sanctitatis, nec solet Praetor mi manun ininima curarea ut nec curat vel quod dixit Christus Mut: xx iri 9 ea trem vestrum ne quenquam vocate in terra: η est enim Pater sis qui in
caelis est vel quod scri psit Gregorius I. qui Sanct de Magnis vulo onuncupatur eadem illa vinoia quam modo citavi. Patrem nolite o care ob super terram, unu enim est Pater rester. Quid ergo, state Charissime, in illo terribili examine venientis judicis dicturines, qui nonselum Pater, sed etiam generalis Pater in mundo vocari appetis t . Idem statuendum de DOMINI NOSTRI nomen latur hie
apposita Satis fuit Apostolis esse Ministris Christi Dispensato
ribus mysteriorum Dei ICor: m, s. v, I. cum unicum Dominum agnoscerent esum Christumo Cor: vm 9. nollent Christianorum fidei dominaria nor: I, 24. Is vero demum audetDMnmm Ecclesiae diei qui vult α. κυει ευει γν κληροῦν contra mandatum Petrici Peti.
3. &Christi Luc: xx H, a .r6. de meminit ejus quod Eugenio .ine ulcabat olim Bernardus lib. a. Confid ad Eugen cap. o. planti . Apostolu interdicitur dominatin ergo tu, ct tibi usurpare aude, at scisinans Apsolutum, aut apostolicin dominatum Plane ab alterutro probitaberis. Si virumque imiliter habere voles, perdes utrumque. s. Jure autem summo debuit potius dici Innocentius Divina Providentia Papa, quam Dei gratia cum Gratiam Dei in Chi isto tam superciliose impugnet. Nec aliter Dirina roridentia sedet, quana olim regnavit Nero, aut ab umetes Orientem universum missi e
sub jugum. Hic agnoscenda est Divina Providentia, non ea quidem quae est ιτἐ ν, sed ea quae est o juxta di itinctionem Damasceni in ta Orib. I cic p. a o. uti enim in bonis
46쪽
tantum constituendis diuessiciendis, haec vero in malis permittendis, disi ensendis, urarier eorum naturam, ad finem bonum ordinandis, sita est. 6. Debuillet vero haec Constitu:io dici non tantum qua declarantur Odoviantur quin, propositione in materia dei, sed etia qua haere leo damnantur praeter B. Augustinum Hipponensem, fuga imi Corneli j an senij prensis quondam Episcopi, quotquot vel suo calculo hunc librum comprobarunt, vel eandem cum ipsb doctrinam tuiti sunt Approbarunt autem liunc libru, adeoq; iudice Papa haereses blasphemias, Archiepiscopus Philippensi uin, qui se vicarium profitetur a peti Foederato Belgio Sex doctores Facultatis Parisiensiis quatuordecim Facultatum ovanientis , Coloniensis e Dua cenae aliquot Abbates celebres quidam Decani Ecclesiarum Cathedralium; Pastores varii minissimi ex Clero Belgijs, Superior Patrum Oratori in i iliaria nomine Theologorum succongregationis Professores Seniores ex ordine Benedictinorum, Praemonstratensium, Augustinianorum , Franciscanorum, Capucinorum , Carmelitarum , Carthusianorunici quibus addi possent approbatores libri Francisci Conti Archiepiscopi Hibernensis, Wio Episcopi passim qui hanc Iansentanam doctrinam utroque pollice laudaruntis publice per loquentissimos Concionatores ad populum proponi voluerunt; ut pio eo quod dixit Mantuanus de Urbe Roma , pudor in villas, Urbs est jam tota Iupanar, merito dici possit hodie de Communione Romana, eam, vel Papa judice, haereticis plenam esse. ut sani ab insectis, Galaaditae ab Ephraimitis, absque Schibbolei hJ suitico dignosci nequeant. 7. Id vero summopere mirum, hic proponi nobis desinitiones fidecisiones in materia dei, in quibus tamen nullus profertur Scripturae locus , nulla Verbi Divini aut horitas, qua muniantur dixerit Iicet Paulus Rona: x, i 7. fidem esse ex auditu, auditum autem Verbi Divini QPetrus ipse apud Clementem Alexandrinum dicatur hoc frequenter usus Apophthegmate, μὲν ατερααφὴς Ut vel ideo minoris sint faciendata, Quod enim de Scriptaru aut horitatem non habet, eadem facilitate centemnitur qua probatur, inquit Hieronymus ad as.
47쪽
de dia Eccle a sire de quacunque alia re qua pertinet ad fidem vitamquanostravi, non dicam Nos, necquicquam comparandi ei qui dixit, Ilicet os, sed omnino quod secutia adjecit. Si Angelu de caelo nobis annunciararit preterquam quod in Scripturis Calibino Euangelicis accepistis, anathema sit. 8. Verum ab inscriptione pixidis, ad unguentum quod continee transeamus Ita autem incipit.
INNOCENTIUS PAP Servus Servorum Dei.
Vniversiis Iritii milibus, Salutem e Apostobcam
Qgantum ad Papa titulum, ex Hieronymo, Sidonio Apollinari, aliis passim liquet, eum communem fuisse omnibus Episcopis.1mo File lacus Sorbonista de Sacra Episc. author. cap. io multisci cet quod circa tempora B. Gregori P. R. Episcopi adhuc salutabantur titulis Papactsummi Pontificis, ac nuncupabantur PAPAE, APOSTOLICI PATRES, APOSTOLICA SEDE dignissimi. Uerum ex quo Pontifex Romanus aliorum Episcoporum jura de Authoritatem coepit pedibus suis insolenter conculcare, etiam omnes honoris titulos quos habebant cum ipso communes, ibi uni rapuit Et ut loquitur de Donato optatus Mile vitanus lib.3. adν Parmen dum p copia inter
Caepiscopos suos non fuit, nec homo inter homines esse voluit, constat queaextulit cor suum. Dein fibifuisse videbatur. 9. Quod aliud nomen Serri errorum spectat, ut fatemur norisne Numine eum assumptum a filio perditionis, cui Canaan iam olim praeluserat, ex maledictione Noa futurus serras serrorum fratribus suis Gen: ix, 23 ita nequimus concipere rationem illum conciliandi. cum eo fastuoso Dominatu quem exercet Papa in omnia Momnes. Assumpsit illud nomen primus omnium Gregorius i. illud oppositurus humilitatis studio titulo Episcopi Oecumenici sive Universalis, quem sibi arrogabat Patriarcha Constantinopolitanus Sed ex quo, Bonifacius iri a Phoca, Mauriiij parricida, consecutus est hoc, minbuoemia, uti dicitur Gregorio lib. . Epist. 3a potuerunt Ponti fices Romani τα συοκλιις α ζυγκλωλιν Et jure hic dixerint Inno centio Iansenitae omnes, quod olim Nicolao r. Praesul Coloniensis Treverensis apud Aventinum lib. . Tu Ponti cis quatim resonam
48쪽
nis4 Titulis urentem mentitur, tute factι Iovem Uentas: Cum fis Serpus Serparum, Dominus Dominorum esse contendis. Iuxta disciplinam Christi Serνatoris nostri, Umus es omnium Ministrarum Templi Dei Tu vero libidine dominandi in Principem abis. Quic si tibi libet Ilicet Fucus factus ei Chrsianis. io. Nec capio qui veliniversiis Christi fidelibus , suas decisiones inseribat Pontifex, cui nihil juris in ipsos vel Salutem iis precetur. evertendo Gratiam Christi Salutarem, eu cui omnis nostraSalus debet innit, aut senedictionem Apostolicam, cum nec ipse quicquam habeat magis Apostolicum , quam olim vel Manes vel Mahumetes qui etiam se Christiri Dei Apostolos respective vocitarunt, nec Benedictiones in hae sua Constitutione pronunciet, sed dira maledicta, quibus sui terrorem Gratiae Divinae patronis, lanioris sententia sectatoribus tyrannice studet incutere Annuito nutu totum tremefecit Olympum. Viri tamen cordati tam parum erunt solliciti de ipsius Benedictione consequenda, quam illius Maledictiones
Excommunicationes sortiter eontemnent ceu Bruta fulmina . de
quibus ita loquitur Erasmus in Adagiis Hodie fulmina bruta metaphο- rite accipiuntur, ct ad interdicta Ponti ci referuntur qua c/ntra jus fasique esse censientur, deris contemnenda. Bruta autem fulmina olim dicebanturnua nihil portendere idebantur, quasi inania o nulla ratione natura venientia, inqui Plinius.1 i. Praemissa autem hac salutatione Pontificia, Innocentius, Censior ipse loco sceptreque innixus eburno, Talibus inde modis ora indignantias luit.
Cum occasione Impressionis libri, cui Titulus Augustinus Corneli Jan seni Episcopi
Iprensis, inter alias ejus opiniones orta sue rit, praesertim in Galliis, controversiasti per
quinque ex illis deductis Propositionibus Complures Galliarum Episcopi apud Nos in-D 3 iterunt
49쪽
stiterunt ut easdem Propositiones Nobis obla
ta expenderemus, ac de unaquaque eartana certamin perspicuam ferremus sententiam.
At qui certum Ianum sensum ex illis verbis possit exsculpere, erit mihi magnus Apolla. Quid enim absurdius quam queri potius de impressione libri istius, quam de ejus scriptioite mutuanum ius quam Gallias commemorare super occasio libri, qui in Belgio scriptus Meditus est' usi stolidius quam post illam clausulam merat ejus opiniones memini e Controversa super quinque ex illis deductis prop stionibus Vel enim hae quinque 'ropositiones pertinent ad ejus opiniones, sic non debent statui simpliciter deducta ex illis vel si
tantum extilis deductae sunt, non potet haec Controversia de his quinque propositionibus dic absque lenta4 contra sensum communem, nata inter alias ejus opiniones. Nam propositiones deductae ex alicujus opinionibus, non debent statim revocari ad illius opiniones , vel illis accenseri Potest enim ex alicujus opinione evidens deduci absurdum, quod ipse ex imbecillitate mentis non animadverterit, quodque revera improbet taetestetur. Neque Controversia haec orta est inter allia opimiora Janseni D, sed de bis ipsis propositiornibusti propter illas. II. id quod nescias an illud relativum, E IVS, ad librum cui titulas es Augustinus Corneli Iansent , an ad libri Authorem spectet: Equitas quidem videretur exigere ut ad librum referretur, quo Authoris memoriar honori parceretur, duo liber prohibetur & damnatur. Sed ratio Grammatices postulat ut potius Authorem respiciat cum opiniones non tam sint librorum quam Authorum a quibus scripti sunt. Videtur autem ex professo hic Apollo Loxias ita loquutus, ut nescias ad quam Cla sem, primam. ne an secundam, Librorum prohibitarum, quorum Inde solet excudi ad calcem Concilij Tridentini, Augustinus assem lit reserendus. Si pronomen IVS de Author intelligatur, ad primam pertinebit, de qua ita habet Praefatio illius Indicis. In prima non tam libri quam librorum Scriptores o sinentur qui aut haeretici aut notata resis stilectifuerunt. Si ad librum restringatur, debebit pertinere tantum ad secundana in quam, ut habet
50쪽
γar Rima ,. 29 habet eadem Prastis, non authores sed libri sunt relati, qui propter doctrinam quam continent mus nam uisu 'ectam, at qua essensionem, etiam in moribus tantum , fidelibus Uerre potest, rejiciuntur . etiamsi authores a quibus proiere nunquam ab Ecclesia desciverunt. is Interea tamen dum Augustino ansenti movebitur in Curia
Romana Controversa de statu, veniet ut harum Classium neutram subeat sed e contrario in Arce, cum ipso et Augustino, ex quo delata plus est, reponatur aut saltem ideo majori pretio sit futurus apud omnes, quod Romae displicuerit, cum nihil isthie displiceat nisi quod verum bonum est. Et quamvis ita loquutus ambigue videatur Innocentius, ne crederetur vel ansenium, vel ejus librum, haereseos insimulare, sed tantum Propositiones quasdam ex illo perperam in Gullus deductas, revera tamen haec omnis faba in Jansenium ejusque librum cuditur. Nam sic rasertim Galliarum meminit, ut non excludat, sed potius includat Belgium, in quo haec Controversia coepit agitari. Et cum non dicat Propositiones illas vitio deduci ex Jansenio, cujus alias innocentiam Innocentius protegere debuisset, non possunt Ccnclusiones proscribi quin una damnentur Principia ex quibus legitime deducuntur, falsumque esse oportet ex quo falsum beneae ordine legitimo colligitur. 34. Ideo, licet non satis Grammatice, hae propositiones quinq;
ad ali. Iansenti opiniones reseruntur, tost illas damnatas sub tinem, negat Innocentius se per illarum condemnationem approbare ullateis nus ALIAS Opiniones qua continentur in radicto libro. Fraudis itaque
Martis est Romanae quod ita ambigue ex timide loquitur ab initio
Constitutio Papalis, quas non tam opiniones Ian senii, quam propo si ne quinque ex illis sorte vitiose, deductas insimulet haereseos,
quo B lgis potissimum occasionem aliquam suggerat assentiendi
tua Bullae, e equum istum Trojanum admittendi. Fistula dulce cani volucrem dum decipit auceps. Sed hae fraudes vitreae sunt, ut Ethnicorum virtutes, dum pellucent franguntur: Nemo enim prudens Jan senium ela an senitas extra hanc censuram quaesiverit.
14. iii debuisset Innocentius adiicere huic sua bellulet Prefationi hunc librum Cornelii an seni j ideo Augustinum appellari, quod puram putam B. Augustini de Gratia Doctrina in accurates methodice complecta-