장음표시 사용
71쪽
obedire servari, ut eam propugnant Tirinus Cont.1 . n. l. ir DBella tminus lib. i. de Grat. libarb. cap. ii. o lib.a. cap.1. b. r. Praesertim hic venit observanda atrocitas Censurae Pontificie ;quod non tantum erronea, aut salsa, aut temeraria, aut scandalosa pronuncietur haec assertio, sed emeraria, Impia, Blasthema, Anathemate damnati Haretica. Ubi quis merito quaerat cui bono hieathroismus iis quid mysterii lateat in ista varietate, qua fit ut secundo tertia propositio nonnisi haereticae dicantur, tertia falsitatis insuper arguatur, sed prima e quinta Imputatis BDJhemia petmodum superpondi j, notam incurrant Etenim propositio quae hare-lica est, eoipso blasphema impia falsa, temeraria dici potest. Quoad
me mihi videtur ea vehementia speciatim usus Pontifex in prirnam Multimam, quod evidentioris manifestioris sint veritatis, ut solent meretrices honestam matronam dista mantes, eo plura in illaim convicia aggerere, quo ejus probitas castitas magis est conspicua. Sed praeterea cum honestioribus jamdiu persuasumit crimen Ha=eseo hodie Romae, ut olim Majestatu sub prima Bestia esse eorum Uisne crimine vivunt, miseri Jansentiae damnandi fuerunt insuper Impietatis, Blasphemiae, Contumelia in Deum c. quo citius invidiae execrationi d. odio omnium exponerentur, Mequulei ac rote illis apud Magistratum Zelotam, quod iam ante hanc Constitutionem tentatum a Jesultis , refert in praeloquia ad Lectorem Author Apologiet Gali pro ansieni editet anno 16 4. facilius compararentur Blasphemia
enim erarior est per uri homicidio, inquit Emanuel Sa in I bor. de ex legibile capitali supplicio punienda, ut est in Armilla aurea ad
vocem Bla 'hemia n. p. Sed viri cordati .veritatis tanti momenti studiosi, istis parum moventur, ela dicunt cum B. Cypriano ad Corneli u lib. i. p .3. Conritia eorum quibus seo vitam suain sotidie cerant non timemus Fustes Lapides o Gladios quos verba parmidaicus jactitant, non perhorrescimus. Quod in illis est, homicidae sunt apad Deum tales,
necare tamen non pol seu nisi Dominus permiserit. Sed non idcirco reluqiendat' nobis scit iastica disciplina, aut Sacerdotalis Alpenda censura, quomam corr- xuiis infestamur austerroribus quatimur; c.
s. Huic etiam Censura prima speciale est, quod propositio
Jansentana anathemate danmata pronunciatur, non quod aliae ceu haeretici,
72쪽
rs Secundata ea reticae, non sint eoipse anathemate perculsae, sed sorte quod iam authoritate Concilij ridentini sessu can. t 8 his verbis condemnata siti siqviis dixerit Dei pracepta homini etiam justi fuato, seu eratia constituto esse ad observaηdum impossibilia, anathema sit. Sed si an senitae audiant Protestantes, non facile larva μορμολυκεια hujus Concilia buli se terreri patientur Scatet enim erroribus, contradictionibus assectatis, ex eodem sonte profectis ex quo erupit quondam illa vox , Aio te faιidam Romanos vincere posse. Et manet Gallis sua generalis exceptio, illius Canones Mecreta non obligare in Gallia: Nec enim solum anno ibis. in Regni Comitiis,cum ejus promulgatio urgeretur a Papae nancipiis, tertius ordo intercessit, sed etiam anno 16i6. Edicto Regio Principibus annitentibus, cautum fuit art. o. in haec verba Concilium Tridentinum ut apud Gallos nou vale.it, pr inoqucti restituantur statur , qua clerus super ea quast me praeter Regis mentem pririlegia Regni novavit, ut Gramondus refert Histor. Gallia lub. i. a. 3 . Sed is ceteri possint dicere hoc Anathemate ridentino, senon peti, quia . Concilium non habet syncategorem Omnia, ejusque propositio non est universalisci a Non debet intelligi de
possibilitate absolutari simplici, sed tantum limitata, secundum quid, qualis potest cadere in viatores, quibus jugiter pugnandum cum carnis ieccati reliquiis. Patet id ex ejusdem Concilii pes a.
ubi fideles Tridenti congregatos hortatur ut studeant te a malui peccatis hactenus commissis emendare ac de caeter in timore Domini ambulare, o de deria carnis non et fere, rationibus instare, sapius consueri, Eucharistia Sacramentum sumere, ει clesiira freqsentare, praecepta deiuro Dominica, QVANTVN QVISQVE POTERIT adimplere; us quidem modificatio foret impia, si justificatus posset absolute di perfecte omnia servare. Id ipsum explicat Concilium ejusd. siegb.c. i. ubi dicit quod Deus jubendo moneto facere quod possis o petere quod NON POSSIS: agnoscit justos sanctos in hac mortali vita, in laria siliemo quotidiana, qua etiam venialia dicuntur, peccata incidere, illeque justorum illam vocem
humilemo rerucem, Dimitte nobis debita nastra. Et cav.23 anathemate percellit eum qui dixerit, hominem semel tisti catum amplim peccare non posse, aut contra pose in tota ita peccata omnia, etiam venialia, itare.
73쪽
s, Apol. Novis pro S. v. se Ians. Secundam Interiori Gratie in statu nature lapsentin quam resistitur Haereticam declaramus
Ut in praecedenti censura Pelagian Iesultarum De ααρ- ω,mes qualis describitur & refutatur Hieronymo ad Ctesiph ne iterum Augultinum in scenam revocem, conitabiliebatur, sic in hac, Gratia
divina, juxta specialem Pelagianismi characterem apud Augustinum passim, nominatim de hares ad Quodvuli Deum cap. 3. voluntati humanae quam sibi subjicere deberet subjicitur Ad struitur Gratia sullulens Semipelagianorum inventum & omnis emacia Gratiae divinae ex arbitrio humano suspenditur juxta hoc dirini esuitae
axioma Coni. I . n. . Excitari, trali, inuitari a Deo, non es mihi tiberum: Liberum tamen mihi consentire, vel miconsentire excitanti ct trahentem
suadentem, invitantem, sequi vel 11 sequi Subruitur certitudo Miri fallibilitas Praedestinationis divinat, que de initur Augustino deprad. Sanct. cap. io. Lombardo ex ipso lib. i. ill o Grasia raparario, liGratia haec infallibilitervi insuperabiliter non operatur it denique in Canonem recipitur illa Liberi Arbitri desinitio salsa, errone , certitudinis praescientiea decretorum Dei eversiva, ex qua' mo constituitur in agendo independens a Deo, quam neque apud Alistotelem, neque apud Magistrum sentenuarum, nee e apud Thomam, sed tantum apud aliquos Nominales inveniri, testatur Didaeus Atra
dist. iis . Aux. i. qua statuitur Liberum arbitrium id esse, ei iapo tu ad agendum prarequisitis potest agere rei η agere. 39. Non minus continet Mysterij iniquitatis quod sequitur;
Tertiam Ad merendiam sidemerendum in statu naturae lapia non requiritur in Homine libertas a necessitate, sed stissicit libertas a coactione Haereticam declaramus de uti talem
Eodem enim collimat Censura haec quo praecedentes, ut subiiciatuc voluntati humana Gratia divina, desultarum Theologia magia
74쪽
Tara Secunda . 33eonstabiliatur Nam Bellarminus hanc libertatem a necessitate multis conatur adstruere Iib. 3. degrat. lib. arb. cap. I. b. Id vero speciatim hic est μυς ηεωδες, quod Papa non ausus est libertatem ab Ommti cessitate unive saliter Arbitrio humano assignare, sed tantum indefinite a necessitate. quae riualis illa sit non explicando Nain sidixisset universaliter ab omni , tum nimis aperte independentiam Arbitrii humani a Deo proposuisse: Si adjecisset notam particularitatis ab aliqua, consentientes habuisset Jans enitas, qui ultro sint admissuri in libero agente, libertatem a necessitate physica, na- riuali, quae est agentium cognitione destitutorum is ex sua intrinseca constitutione ad unum specifice determinatorum. Nisi dixeris eum hanc libertatem a necessitate , proponere per antithesim ad an se nitarum doctrinam, eamque demum necessitatem intelligere quam illi propugnant vel ex Gratiae Essicacia , vel ex status nostri sub peccato lege & conditione. 7. In quarta adhuc multo plus est ambiguitatis xviiij i
Quartam: Semipelagiani admittebant r.eve
nientis Gratiae Interioris necessitatem ad sin, gulos actus, etiam ad initium Fidei, cinhoc erant Haeretici quod vellent eam Gratiam talem esse, cui pos et humana Voluntas resistere vel obtemperares Falsami Haereti
cam declaramus, citi talem damnamus.
Hie Oedipo aut Sphynge opus ore ad mentem Innocenti percipiendam Nescias enim an illud FaJum ovia reticum, debeat sumi conjunctim de tota Propositione hac, an divisim, ut O Fulpum respiciat id quod est facti, molariticum quod juris est. Nescias quo iure ad propositiones in materia sitiei, ut istae dicuntur, ea reseratur quae tota tacti esse videtur, quid videlicet senserint Semipelagiam, Scin quo haereseos fuerint insimulati a suis oppugnatoribus Merito quoque dubites an Papae infallibilitas, huc possit extendi, eum in facti quaestione errare possit Et nutu ille sit tuereseos accersendus,
75쪽
qui lirreticis alias notoriis aliquid sorte impegerit quod non crediderant, aut eorum haeresim in eo collocaverit, in quo revera sita non fuerit.
48. Id equidem Dilum esse ultro largientur Jansentiae, quod etiam ad initiunt fidei, Semipelagiani gratiae interioris necessitatem urgerent. Navi an senius pie hoc ultro agnovit, docuit, ut supra ostendi adeoque hujus particulae respectu falso dicitur haec propositio esse Iansenij, aut deducta ex illius opinionibus . Et orte Deus permisit ut in hoc mendacio αυ φώρ deprehenderentur Papa αJesbite, quo magis toti orbi constaret quam coeco atticii impetu hie egerint, atque de illis posse dictu crimine ab uno Disce omnes. Sed quoad cetera salsum non est, Semipelagianos Gratia interioris necessitatem adsingulos actiu bonos, si fidem exceperimus, admisisse tId liquet ex tota Collatione 13. Cassiani Liquet ex verbis Fauni Rhegiensis ad Lucidum, quod cum gratia Domini perati famuli bapti Liti semper sit adjungenda, eique dicendum anathema qui hominem sinerratia Dei liberari pose credideriti unde naullo post subjungit Nos ergo per medium Christo ducegradientes, post gratiam syne quinthilsum tu, laborem ossiciosa servituti alberimm Liquet ex ipsius Lucidi I alinodia; Ita asser gratiam Dei, sit anni um hominisi conatum gratia SEMPER adjungam ct libertatem voluntatis humana non extinctam , sed attentia: O infirmatam esse pronuntiem Liquet ex Gennadio de Viris Illustr. in Fausto ubi de eo sic loquitur Edidi quoque opia egregium de gratia Dei qua utramur, o libero humane mentis arbitrio in quo servamur In qua opere docetgratiam Deisiempero invitareo pracedere juvare volantatem nostram , quicquid ipsi ubertas arbitri,pro labore pia mercedis atqui erit, non esse proprium meritum, sedgratia danum. Unde autem melius co stabit de Semipelagianorum sententia, quam ex Cassiano, Faust Gennadio, qui eorum, ut omnes fatentur, primi pili fuere Si tamen hi non sussciant in propria causa, de illis Hilarius Arelatensis in Epist. ad august. de reli Pelagij testatur quod consentiant ad nata Ium opus vel incipiendum nedum perficiendum quenquam sibi usicere posse. 9. Falsum item non est Semipelagianos Gratiam talem praedicasse cui posset humana voluntas re flere vel obtemperare. Nam Faustus V. S. anathema ei denunciat qui dixerit illum qui periit non accepisse ut atri esse
76쪽
γέ piris Hilarin inapi i ad August. de relliquiis Pelagii, iam citatus,
testatur hos Augustini censores, liberum arbitrium ad hoc tantam Iibrium affirmasse, ut velit vel nolit admittere medicinam; contendisse , quicquid libet donatum sit praedestinatis, id posse eos ct amitte rectretinere propria voluntate , inuod persistendi ac de senili habeant liberam xoluntatem Quapropter etiam nullum aliud Gratiae adjutorium, eo dem teste, admittebant quam illud fine quo non velimus, non illud vero quo velimus: In quo certum est eos haereseos fuisse insimulatos a Prospero, Fulgentio, aliis Imo Concilium Arausicanum n. quod fatentur omnes propter errores Semipelagianorum fuisse habitum, ubi can. s. det inivit ac probavit quod initium fidei non ex nobis sed ex gratia Dei', docet can. b. per gratiam in nobis fieri ut credamus Qvelimus, adeoque irresistibilitatem gratiae, etiam post fidem, non minus quam illius necessitatem conceptis verbis adstruit. Et si
haec non fuit haeresis objecta Semipelagianis, debuisset Nocentius Romanus verbo dicere quid ergo, praeterea quod fidei initium sibi
non gratiae deputabant, perperam docuerint, cin quo cardine e tum haeresis insuper versaretur.
6o. Igitur in eo demum censura Pontificia consistit, ut eos haereseo in limul et qui haereticum statuerint eam duntaxat Gratiam proponere cui possit humana voluntas resistere vel obtemperare: Adeoque uni resistibilitati Gratiae asserendae hic collima Innocentius, istis
hil quantum ad uris quaestionem improbat, nisi quod jam ante in
secunda Propositione atro calculo notaverat. Sed hae arte debuit
primo Parallelum Ian senij, ex quo maxima sui parte haec Propositio desumpta est , quo jure qua injuria notari in gratiam Jesultarum quibus ista comparatio prolixa me dite proposita a Iansenio inter ipsos de Massilienses sive Semipelagianos valde odiosa est, quia veritas odium parit Deinde de Semipelagianis negandum fuit eos fuisse haereticos in illo capite in quo potissimum adversabantur S.Augustino quod paria cum illis facere esuitas sit in comperto. Ecquis ergo non videat in sensum reprobum actum Innocentium, qui eo procedit vesanie: ut malit notorios haereticos, nempe Semipelagianos, absoluere, propter Iesultas in quibus largiter renascuntur, quam Jansenitas iterato non condemnare p
77쪽
61. Superest Censurae istius caput quintum , quod ita habet:
Quinta mi Semipelagianum est dicere Christum pro omnibus omnino hominibus mortuum esse, aut sanguinem sudisses; aliam, Te
merariam, Scandalosam intellecflam eo sensu, ut Christus prosilute duntaxat Praedestinatorum mortuus sit Impiam, Blasphemam , Contumeliosam , Divine Pietati de rogantem, Maereticam declaramus, uti
Verum hic multa occurrunt observanda Nam primo salsum noriel Semipelagianos , illam universalitatem Redemptionis Christi propugnasse cum revera nihil aliud habuerint odiosius quo gravarent sententiam Augustini, quod patet ex ipsemet Augumino ad artic sibi falso impositos, Prosperi Hilarij epistolis alipsium, Ipso met Prospero in reo ad h. i. Vinc. ctb. GaIL Et potuisset Innocentius
in hac censura, non minus quam in prima , istam assertionem quae negat Christum pro omnibus omnino hominibus mortuum esse, Iam olim Anathemate damnatam pronunciare, nempe a Fausto Rh
giensi, Semipelagianorum primipilo. suo proselyto Lucido, qui
Anathema denunciant dicenti quod bri tu non pro omnibia moriurust, nee omnes alvos esse velit. Sed forte puduit Innocentium tales Patriarchas suae sententia ita palam agnoscere, quamvis tam facile possit ex haeres non haeresim ac ex non haeresi haeresim, & ex non peccato peccatum fabricari. 61. Secundo, cum Iudicis sententia debeat semper Actoris Iibello respondere, ut non plus sit in concIusione quam in praemissis, mirum est aut Propositionem damnandam non fuisse conce tam his verbis, Semipelagianum est dicere Christum pro omnibae omninὸhominio morsuum esse aut sanguinem fudisse, cum revera pro salute antaxat Pradestinatorum mortuis aut cum in ea nulla seret restrictio mortis Christi ad Praedestinatorum salutem , Pontificem eousque
78쪽
Tars Secund Iuisse extendere suam censuram Sed videtur hoc ex professo adjecisse, quo non Iarisenitis modo, sed etiam S. Augustino momnibus Augustinianae veritatis Sectatoribus atrociorem notam inureret Impietatis, Blasphemia: Contumeliae injuris in Divinam pietatem, Haereseos Vere enim monet Jan senius, lib. s. degrat Christ. Servat. cap. vlt proprιetatem Redemptionis C propitiationis Electui rei astarandis maxime competere esseque id adeo in do trina B. Augustini
ruima pagina omnes locutiones sacrarum liίeraruI qua quandam niversitatem Ueclaum passionis , aut mortis, aut redemptionis, aut irretnae graIta instinarant, ad solas redestinatos revocetis restringat; quod plurimis Ai sustini testimoniis luce meridiana clarioribus ibid. comprobat. iiD Tertio id subit mirari cur Propositionem ansentanam ut j cebat, duntaxatfaham, temerariamo sicandalosam pronunciet Papa,
non vero haereticam Videtur enim eatenus largiri Iansenio, eum non fore hauricum qui negaverit Christum universaliter mortuum pro omnibus cum tamen si debeat omnino universaliter sumi, desngulis generum syncategorem Ovines, quo utitur quandoque hae in re Sacra Scriptura, is impietatis, haereseos notam in re tam
gravi nequeat evadere, qui illud limitareri restringere ausus fuerit: Nam ubi lex non distinguit aut limitat, distinguere vel limitare non
licet. Nec sane erat cur Innocentius suam Censuram bimembrem faceret cum ideo Ian senile negent Christum pro omnibus omnino hominibus mortuum esse, quod statuant eum pro solorum suorum Electorum S Α-LuTE acquirendari conficienda passum fuisse. Neq enimChristus in illorum Schola pro aliorum Salute mortuus est, quam eorum quos ad Salute per ipsum Deus volebat adducere Hinc in Catechismo Gratis Erol. 65. huic quaestioni, Num alios quam suos Electos Deus vult servare e Respondetur, Non Solos eos vultbervare, quos praedestinavit Pradestinavit autem solossuos Electos. Si ingulos homines vellet errare, tim faciat quicquid vult in cales in terra, defacto omnes eos servaret Et ideo hac sententia pa-μli, Deus vult omnes servari, non est intelligenda desiingulis hominibus nulla excepto sed de omnibus Electiso radestiηatis qui sunt ex panni ordine, atate, sexu, nationeo conditione. Quae est iplissima Augustini doctrina Enchir. ad Iaar. cap. tu eo quod Omnipotens velle inaniser non potest, quodcunt, voluerit, id facere notast quodcumj nonfecit. His 64. Inter-
79쪽
6 . Intererat autem plurimum Iesuitico-Pelagiant eausae, artinari haereseos, qui statuunt Christum pro Salute duntaxat naedestinatorum mortuum ese, quod hae eversa capitali veritate, positaque universali Redemptione omnium & singulorum si voluerint in Christum credere eumque sibi applicare , debeat i. Concedi Gratia Uni Versalis Sufficiens qua homines credere possint si velint, i si nemo unquam per illam aut crediderit, aut credere voluerit, aut servari potuerit; mec alio inserviat in Schola Iesaitica, quam uti mines iustius damnari possint. II. Praecurrisse in signo rationis decreto Praedestinationis aeternae, decretum Redemptionis per Christum, cum tamen simus electi in Christo Eph: , . . id est ad salutem eam consequendam quam Christus, nobis illo ipso Electionis nostres decreto in Redemptorem destinatus , sua passione de morte erat confecturus sitque Praedestinatio facta hominum jacentium, non in mulsa Redemptionis, s enim nullus juste reprobabilis fuisset, sed in mulsa perditionis clipeccati, ut universa docet Scriptura Eecenties inculcat Augustinus I ii Admitti inficeta distinctio ci-Iuntatis Divingin Antecedentemo Cossequentem, ut illa voluerit Sa- Iutem omnium Ingulorum in Chri lio . velle itate inutiliali inessi-caci, hac eorum demum salutem velit qui servari voluerint ut cum non potuerit evenire quod priori voluisset, posteriori cogatur id
demum velle quod potuit evenire. v. Statui facta Praedestinatio aeterna , non juxta Paulum de Augustinum, ex liberrimo Dei ben
placito, quo ex duobus aeque perditis in Adamo eu aeque dignis
niorte aeterna, unum assumpst misericorditer liberandum laservandum per Christum . alterum practeriit cla juste reprobavit, sed juxta Pelagium, ex praevisione meritorum o operum nostrorum moniusus liberi arbitri j, quo ipsi Deum elegerimus non Deus nos, contra dictum Servatoris oli xv, 16. Paulo petentii Cor iv, T. Quis enim te disicernit Iesu ita quilibet possit audacter respondere. Ego: nam quisque sua sortuna sibi faber est. 6s. Sed nec illud praetereundum, tanto furoris Cestro in damnandis an senilis Innocentium agitatum fuisse, ut impietatis, haereseos , blasphemiae , damnet Propositiones Theologicas , quae etiam uti jacent, in ipsorum Jesultarum Schola cla ex eorum Consessione
80쪽
sessione verum cla Catholicum sensum possint recipere. Nam cum fateantur comprehensores perfectius diligere Deum quam viatores,
ut habet expresse Becanus Man. lib. t. cap. 17. q. a. & neminem hunc
mundum transgere absque peccatis quotidianis ientalibus, de quibus sit dicendum quotidie Dimitte nobis debita nostra, unde statuit Bellarminus libis de Isistis cap. is . non post legem impleri ita perfecte ut a liin tota vita non admisceant operibus bonis ulla peccata venialia, quod probat ex Concilio Tridentino sesso cap. ii eo ipso fateri debent Aliqua Dei praecepta hominibvi justis volentibus, cenantibus non esse absoluteis
perfecte possibilia , ita ut illis possibile sit in hac via carere omni
peccato etiam veniali quod non minus esse contra De Legem quam mortale, asserunt Durandus G di .s .ib. Vega lib. .. super Concit. Trid. cap. 13. Vasque dist i s. cap. 9. ut agnoscit Becanus de mort o ven. q. . ne solus Jansenius id statuisse videatur. 66. Cum item distinguant esuits inter Gratiam Sufficientem N Efficacem,& hane dicunt eam elle qua Deus ita hominem vocato excitat, ut IN FALLIBILITER reipsa petitisse qui sic excitatur θ vocaturo reipsa credat, convertatur, bonumfaciat, finitore Bellarmino tib. r.
degrat. lib. arb. cap. a. qui cap. ii probat varie ex Scripturis eam dari, eique convenire illud Augustini de Fradest. Sancti. cap. ia. debuisset dicere cap.3. ac gratia a nullo duro corde restuitar, t mala manus in quibusdam Codicibus, pro restuitur, posuit recipitur, contranientem scopum authori. ideo quippe tribuitur, ut cordis duritia prι- mitus auferatur Annon saltem in eorum Schola verum erit quod Gratia interiori essi caci, nec aliam intelligunt in sua thesi Ian senitae in flatu natura lapsa nunquam resipitur, adeoque haereticum esse Semipelagianum gratiam hanc talem statuere, cui possit humana x Iunta resistere vel obtemperare t67. Cum etiam concedant, necessitatem non peccandi in Christo. non obfuisse ejus vel merito vel libertati, apud Bellarminum lib. 1. dejustis cap. ii. multiplicem nobis proponant necessitatem quaelibertati non repugnat, apud eundem lib. s. degrat. lib. arb. cap. vlt ac doceant per necessitatem non peccandi non tolli Iiberum arbitrium beatorum lib.3 degrat. 4ι b. arb. cap.f. adeoque nec everti libertatem de monum per necessitatem peccandi,& fateantur necessi