Samuelis Maresii Apologia novissima pro S. Augustino, Jansenio & Jansenitis, contra pontificem & Jesuitas; sive Examen theologicum tripertitum constitutionis neperae Innocentii 10. ..

51쪽

complectatur, nihilque contineat quod cum magni illius Doctoria mente xscriptis non exacte concordet, uti Belgae in suo Planctu se id judicialiter demonstrare paratos professi sunt. Imo una debuisset addere hunc eundem Augustinam an seni eum esse librum quem tot Episcopi sui ceperunt, quem tot Docti Doctores monachi in Papatu sui Elogiis ornarunt, Approbationibus muniverunt, et Subscriptionibus receperunt; quis facilius toti Europs constaret Catholicam B. Augustini, tot Catholicorum in sinu Ecclesiae Romanae hodie viventium doctrinam , Roma condemnari, ut Pelagianismus, Molini sinus publice de Gratia Christi triumphet. Et quidni ex orthodoxa sententia haeresim faciat Pontifex, qui ex

non peccato peccatum, ex non Canonico libro, Canonicumri viceversa, juxta Canoni stas facere potest pi6. Astutiae vero est Pontificiae, quod Galaiarum praesertim C- minit Innocentius, quasi ibi magis sua Authoritas, In fallibilitas suspiciatur, ubi magis nutat contemnitur. Et Q πολλα φανῶ α , complures Galliarum Episcopos apud se institisse pro hac decilione obtinenda fabulatur cum revera, si qui Galliarum Episcopi hoc fecerunt, illi comparate ad alios longe melioris commatis, oppido pauci fuerint, Fratrum suorum accusatores, vilia Iesu iticae libidinis mancipia, qui ex Jesultarum Paedagogia' Parderasti recens egressi. sola ignavia atque ignorantia celebres, hanc suis aedagogis

Socratibus rependerunt gratiam, ut Episcopatus dignitatem Ma- nonum Authoritatem pedibus conculcarent, Ecclesiae Gallicanae Libertates eu Iura proderent, receptioribus msanioribus in Patria sua Axiomatis renunciarent, haereseos Pelagiana procuratoresse Rome constituetent, ne Massiliensium ela Gallorum λαγ ini ἰ-

ω ν stirps penitus extincta videretur cum eam domi per seipsos nequirent de sendere. Ita debuerunt isti degeneres Galli illud initin geret Hieronymi adversus ieiunt. Sela Gallia monstra non habuit, sed viris semper fortissimis o eloquentissimis ab davit Imo proh dolor, nobis suppeditare materiam querendi eum eodem ibid. quod in horum unoquoque Gallia vernaculum hostem ustineant; o hominem motum capitis atque Hippocratis uniculis alligandum, sedentem cernant in Ecclesia. II. Neque praetereundurvi quod dicat quidem Innocentius hos

nothos

52쪽

Tars Secuad. . inothos Gallos Gallici nominis opprobria apud se institisse, pro harum propositionum decisione, sed tamen insinuet eas sibi ablatas aliunde fuisse quo magis constet, hos Pseu Episcopos te Iesultas,

eum Pontificiis Ministris hanc rem omnem ex compa 2 agere, quasi in velabro olearios, ut Plautus loquitur. Nec dubium quin Jesulta has propositiones ex Iansenio collegerint DPape: definiendas obtulerint: Cum enim se impares sentirent honesto congressui cum Jan senilis, in quo res cum re, causa cum causa, ratio cum ratione concertaret, ut loquitur Augustinus lib. 3. coni. Maxim. cap. i . nihil antiquius habile runt, quam ad suam sacram anchoram, idest Pontificiam authoritatem, confugere, ab ea Sede urbe Pelagianismo suo patrocinium ouaerere, quae Petrarche jam olim dicta fuit. Fontana di dolore, Albergo 'ira, Schuola d'errori eatempla d heresia. Gia Roma, horia laniafalsa e ria.

Id est Fons dolorum, hostilium ira Schola errorum templum haereseos: elim Roma, nunc Babylon mendax nequam cujus causa tantum ploraturi μί'iratur in una fraudium carcer dirus, ubi bonum moritur.

malum alituro creatur. IX. 'Nequis autem putet suam Sanctitatem temere Wre non expensa hic judicasse, ante omnia recenset has Propositiones sibi oblatas, hoc praefixo lemmate, aliis characteribus:

Te Di verὸ praefutarum propo sitionum est prout sequitur.

In his propositionibus colligendis solita sua versutia sunt usi esuitati Nec enim id ausi sunt Iansenio aut ansentanis vertere vitio, quod Praedestinationem alternam ad salutem asserant factam ex mero Dei beneplacito, non ex intuitu aut praevisione fidei vel operum quod Gratis suffcientis universalitatem ejiciant; quod Gratit efficaciam ex libero arbitrio suspendi nolinc quod statuant Deum non alios velle servare quam Electos qui de facto servantur; quod homines in statu naturae lapsae ante Gratiae medicinalis communi- cationem ,

53쪽

is sol. Novis . pro S. Aug. 6 3ans

eationem, saciant ineptos ad omne bonum , proclives ad omne a sum quod Pelagianam ναμαρ non αν ωα αθειαν, rejectam ab Hie tonymo ad Ctciphontem, ipsi rejiciant Sed prout impi incirctiliuambulant, maluerunt per cuniculos agere , easque propositiones damnandas seligere, quae primo obtutu magis odiosa videte litur, ut super earum ruinis facilius suum Pelagianismum extruerent.1 . Est enim ea Veritatum in his Controversiis connexio ut una luxata eceteras corruere necesse sit: Si enim, verbi gratia, interiori gratia in statu naturei lapsae aliquando resistitur, nec illa su et ex certa Mimmutabili Praedestinatione Dei, wagnoscenda erit distributio Jesuitica Gratia in sic itientem Mellicacem quam ejiciunt Iansenitae. Nec erit arbitrium serrumpectati, in statu nature lapsae ut ipsi docent cum Augustino, si in eo statu ad demerendum libertas ab omni necessitate non tantum a coactione requiratur Excidet quoque sua essicacitate Gratia Christi, quam propugnant ex Scripturis, si Deo per illam volenti convertere queat humanum resistere arbitrium Nec potest redemptionis per vilistum universalitas adstrui, qui pro pugnetur univerialitas Gratia lassicientis, eius essicacia ex arbitrio humano suspendatur,is subruatur absoluta liminutabilis Praede stinatio Ieprobatio hominum, in massa peccati jacentium. 2 o. Operae autem pretium facturus sum, si singulas hasce Propc sitiones, ut a Pontifice recensentur, non Jan lanianas modo , sed Augustinianas esse, paucis demonstravero , quo magis constet, non solum Jansenium Jan senitas, ne se hic extra quaerant, sed ipsumme quoque B. Augustinum, ejusque omnes genuinos Discipulos, Haereseos de Blasphemiae ab Innocentio reos peragi Ejus ergo Constitutionem cisori sequamur.

Prima Aliqua Dei Praecepta Hominibus justis

volentibus conantibus, secundum praesentes quas habent vires, sunt impossibilis deest quoque illis Gratia qua possibilia fiant.

Hanc propolitionem esse Janseni patet ex lib.3 degrat. Serp. cap.rg cujus hoc est letuma, Propon artam a 'limentat asserenda gratia

54쪽

ταν Secundetis. 3 3 sustiente di seritur fuse de possibilitate ct impossibilitate praceptorum Dei; .

se quandam voluntatis in irmitatem, tia non parest certa tentationes superare, nec adaest gratia qua superentur, nec stir tui rationis quo vires impe- irentur. Ibi autem haec consectaria ex Augustino deducuntur Privium quidem esse quadam homini praecepta secundum flatum O vires in quibus constitutus est , impossibilia Seιundum, non ad te sὸ per gratiam, qua illa eadem pracepta implere suspiciamus. Tertium, impotentiam repe-νirimnsolam in excaecatis o obduratis o Hidelibus, is quil in nunquam vel Augustinia, elacci ia, se solum cholastici nomuli ex humanis rationibus dubitarunt, sed etiam utiles O justi, qui ct fidem tristio charitatem justitias ceperunt. Quartiιm, bam impossibilitatem fidelibus accidire , mri tantum quania nolunt preceptafacere, sed etiam quando volunt. ar. Et ut mittam quae eo spectant hypotheses plurimas an senitam in quibus statuunt Coricupiscentiam remanentem infidelibus post baptismum ac Legi Dei adversantem non posse totaliter destrui in hac vita, in Catechismo Gratiae Erot i . Concupiscentiae illius

motus,etiam indeliberatos & qui rationein antevertunt, tale vitiosos peccaminosos, ut docet Jan senius lib.a. des pura nati cap. t . Catechesis Iansentana Erol. 33 sic loquitur. Habent-ne semper justi Atixilia necessaria, ad superanda omnes tentationes e T. Non: Nam Deus ad sanctos humilitandos non semper illis dat, vel illuminatam cognitionem, et delectationem victricem quo agnoscant Iucem qua illuminanturi suavit tem per quam agunt, osci is non es , sed a Deo; 2 apropter eorum differt sanationem, adeo ut bonum pus cienter non ipsos allicitat ad justitiam omni 1 node complendam, sive id bonam ipsis pertum, ire aperium fuerit ne facilitatem in omnibus reperientes sibi tribuant quod soli De tribu dιbet.

Hac autem ratione non vult eos perdere, sed per humilitatem serrare.

11. Loca varia Augustini, quibus hare Jan seni j clans enitarum Propositis asseritur, possunt ex Jansenio repeti, qui in illis condensandis linculcandis totus eli Suffciat pro meo instituto nonnulla breviter enotasse, quae maxime ad reui aciunt. Augustinus erpo Iib.a de peccat. merit orem cap. i . ita loquitur; de quV1 nostium bonum opitus cipere, agere, implere nunc sicit nunc ne cit, nunc dcle iur nunc non delectatur, ut noverit non sua facultatu, sed dirini muneris

55쪽

O fideles suos iii aliquibin vitiis tarditissanat, ut in hu eos minus quam implendui ex omni parte j Uitra sollicis delectet bonum, sive cum latet, spe cum etiam mavit sum est, ut quantum pertinet ad integerrimam regulam veritatu ejus , non just scitur in collectu diu Omnis virens rias. Praesertim vero Augustinus duo tam memorat Praecepta quae a nemine quantumlibet lancto in hac vita impleri pollunt. quorum primum est de Deo ex toto corde diligendo, alterum de non concupiscendo De utroque conjunctim ita loquitur lib. de Sp. o litera cap. ult Ad illam mam jam immortalem pertinet, Diliges Dominuin

Deum tuum ex toto orde tuo, ct ex tota aurima tua, ct ex tota virtute tua; Ad hanc autem, Non regnet peccatum in ve Iro mortali corpore ad Obedie

dum desideriis diu ad illam, Non concupiscet adsum, Post contudiise

centias itias non eas.

14. De primo nominatim ita habet lib. de Pos. s. contra Caele rest. 5. In qua plenitudine Charitatu videlicet in coelo praeceptum

illud implebitur Dilige Dominum Deum itiam ex toto corde tuo, ct ex tota arima tua, ct ex tota mente M. Nam cum est adhuc aliquid carnalis concupissentia quod vel continendo frenetur, nono nimia ex tota an una diligi tur Deus: Non enim caro ne ariima concupiscit, quamvis caro concupiscere dicatur, quia carnaliter anima concupiscit. Tunc erit justia sine ulla omnino peccato, lita nulla lex erit in membru diu repugnans legi mentis ejus, sed prorsi toto corde tota amnia, tota mente diliget Deum, quod est primum summumque praceptum. Cur ergo mon praeciperetur homiri ista esset ι, quamvis eam in hac vita nemo habeat Non eriti recte curritur, si quo

currendum est nesciatur. Quomodo autem sciretur si nullis praceptis Uenderetur

L . De secundo idern docet epist ad O. ad Asellicum Noe Lex posuit cicenda, Non concupisces non quod hi paleam vi, sed ad quod proficiendo tendam vi Et distinctius lib. i. Nuptiis o Concupis cap.aρ. Multurn bonifacit quifacit quo scriptum est, o concupiscentias tuas non vi sed 1ion perficit , quia non implet quad scriptum est, Non caucupiscas ad hoe

ergo dicit Lex, Non concupisies, ut nos in hoc morbo jacere invenientes medicinam gratias reremm ct in eo pracept sciren , ct quo debeam in has mortalitate prosciendo conari, quo possit a nobis in illa immortalitate prse

Aeniri. enim quandoque per ciendum esset, nunquam jubendam esset 26. Quod

56쪽

Tars Secunda . 3316. Quod autem nugatur Becanus Mana libui cap. r. qtta'. i. ct a. Augustinum docere tantum de duobus istis Preceptis quod non possint a quoquam observari in hac vita, quoad verba quibus proponuntur, non vero asta sensumo obligationem quam inducunt indignum est rerutatione cum de sensu Mobligatione Praecepti, non aliunde quam ex illius verbis possit constare adeoque velle ipsis alium affingere sensum quam ipsa prae se ferunt, est Sophistic legem interpretari caritari,ut loquitur Imperator Ha. M.f. C. de AZd . privat. Ossici,nostri mensura, non ex viribus nostris per peccatum collapsis, necdum plene in hac vita restitutis est aestimanda, sed ex Dei testibus mandatis, ex quibus intelligimus non tam quid possimus in hoc impersectionis statu, quam quid teneamur praeitare, 'uid sumus consequuturi persectionis in coelo.

17. Sed pergamus ulterius.

Secunda Interiori gratiae in statu naturae apta

nunquam resistitur.

Et haec est quoque assertio an seniana. Nam an senius Iibbr. de Natta Serv. cap. a. docet quod Gratia Christi simulac pulsetfores, rumpii ia, repugnantem, domat voluntatem, tollit omnem resistentiam, rapit eam secum, ex invita volentem ac si determinantem inessabili suavitatefacit; hinc monet illam Gratiam victricem ab Aug. appellari cui homo non possit re- flere Eta cap. as sumit probandu quod prosin sectu non careat, sed eum in omnibus quibus datur infallibillier operetur. Sie in Catechismo Gratiae Erot. 13. i. docetur quod semper prodacat essectum, quem Deus per illam vult producere δε quod cum victrix sit, tandem nostram resistentiam superet. Eo quoque pertinet caput 6 Augustini docentis Archiepiscopi Senonensis, quod inscribitur de gratia Chrsi semper efficaci. 28. Hanc doctrinam ex Augustino depromi est notius quam ut multis debeat demonstrari : Notum enim illum passim distinguere inter Adjutorium natura integrae, quod appellat sine quo non in merae possibilitatis fuit de Adjutorium medicinale Christi in natura lapsa quod dicit adjutorium quod voluntatis. Prima gratia est quasi ut habeat boni justitiam si velit secunda plus potest, qua etiam sit ut velit de Corr. ct

grat. q. l. ccap. I a. Subremum est igitur infirmitati poluntatis humana,

57쪽

nempe per auxilium quo, ut di νήηagratia ιἀdeclinat iliteri insuperali. Iiter ageretur. Et cap. ι . sic loquitur , lem salvum facere nullam ει nimum revit arbitrium Sis enim velle aut mile in volentis aut nolentis es potestate, ut dirinam voluntatem si impediat, nec uperet potestatem. Et Iib. i. ad Simpl. q. a. m potest essectus miserisordia Dei esse in homiηis potestate, istustra ilis misereaturAbomonsit. Et lib. ι contra dura epist. Pe Iviij, cap. iρ. Trabiιur miris talsus velit, ab illo qui novit intus in ipsis hominum cordibus operari , non ut homines quod feri non potest nolentes r dant, sed ut volentes ex nolentibus ant. 29. Sequitur porro;

Tertia Ad merendum & de merendum in statcinatura lapis non requiritur in Homine liber tas a necessitate , sed sussicit libertas a coa

ctione.

Haec tertia propositio necessario nexu cohaeret eum praecedenti. Nam posita Gratiae irresistibilitate qua ex nolentibus fiamus Q Ientes. ita libera a coactione agnosci debet nostra converso, ut tamen non sit libera ab omni necessitate. Iansemus multis in locis probat amissam per peccatum boni faciendi de a malo abstinendi liberta

tem , peccandique necessitaten invectam, adeo ut arbitrio humano

ante idem non sit liberum a peccat dum hic o nunc agere meditatur, abstinere, sed quocunque se erterit, quadam humanis Phibus insolubili peccandi neces tas teneatur, ut expresse loquitur lib. et instatunat.Iap. cap. 1 . od toto eo libro, de ..seq. sese demonstrat L lib. b. de Grat Christi Serva cap.5 hoc habet lemma Duplex necessitas augustino, coacti uct na-pla seu voluntarim, illa non hac repugnat libertati quod deinceps iusta operose demonstrat. so. Eadem habet passim Augustinus. Nam saepe tribuit arbitrio humano servitutem peccati Nominatim Enchiria capto a quo quis

de rictu, suis o serrus addictus est Petri certe Apostoli est ista sententia qua cum vera sit, qualis quaI potes ferri addici resse libertas, ni quando eum

peccare delectat Liberaliter enim sevit, qui domini ui Amtatem libenter

facit ac rhM ad peccandum liber es, qui peccati ei rus es: Vnde a juste

58쪽

Tau Secundata. ' Dei ndam liber non eris, nisi a peccat liberatus es iustitia caeperiiserνα:Et lib. i. Retria. cap. q. Volsinia ipsa ibi Dei gratia uberetur a serritate qua facta e sier peccati, ct ut vitiasuperet a juretur, recte pieque piria mortalibus non potest Bellarminus equidem lib. . degrat o lib. arbit. cap. b. id sumit sibi probandum, Non posse ab insigni temeritate defendi modum loquendi Protestaritium, qui nomen liberi arbitri in nomen servi arbitri mutarunt sed ideo vapulat Ian senio lib. 3 dep. tiat. q. cap. s. si sed praesertim pro conciliatione alicujus. necessitatis cum libertate arbitri j, ita loquitur Augustinus Enchirid. cap. ios. Sic oportebat prius bominem feri ut o bene vellet set male postea veros eri ut male velle non possit, nec ideo libera carebit arbitrio. Multa quippe libertiuerit arbimum quod Omniri non poterit servire peccato. Neque enim culpanda est voluntas, aut voluntas non est, aut libera dicenda, m o, qua beati esse se volamus ut esse misieri non solum nolimussed nequaquam prorsus velle possimas Sicut ergo nunc etiam anima nostra habet nolle infelicitatem, ita tune

nolle iniquitatem empe habitura est quod insuper probat exemplo

Dei lib.aa. de Civit. Dei cap. ait Certe Deus ipse nunquid quia peccare non potest, ideo liberum arbitrium Mere negandus est e Et ejusdem operisId.f. cap. io cujus lemma. An voluntatibus hominum aliqua dominetur

necesit.ti, inter alia sic loquitur Si illa definitur esse necessitas, seiundum quam dicimus necesse esse ut ita fit aliquid velita bat, nepio cur eam

timeamus ne nobis libertatem auferat voluntatis.

a. Qitantum ad voces merendi demerendi sive male merendi, quae in hae extant Propositione, alias 'bservavi, nempe ad Eret. 1 . Catech. Gratia, parum admodum lans enitas meritis proprie dictis tribuere, quod evidenter liquet ex Ian senio ipso de Grat primi hom. cap. ib. Itaque nec requens apud Jansenium occurret usus istiua verbi merendi, ubi necessitatem aliquam studet conciliare cum libertate requisita ad bene vel male agendum, nec sequitur necessario hornines bene agendo mereri apud Deum, eo quod demereantur, id est poenam mereantur ex Iustitia Lege Dei, male agendo. Nam

quod homines male agunt, simpliciter suum est, & habet malitiam adaequatam poenae quam merentur; sed quod bene agunt Gratiar Divinae est, tum sui respectu multis adhue naevis laboret, longe

subsidit infra praemium gratuitum & indebitum quod consequuntur

59쪽

Romturi I, 18. Hinc dicit Augustinus, Donasua coronat Deus, non merita tua Merrat o lib.arb. cap. 6. Sed non est locus ut his in praesentiarum

insistamus.

33. Pergendum itaque in illis Propositionibus expendendis

quae Pontificiam censuram subierunt.

Quarta Semipelagiani admittebant praevenieritis Gratiae interioris necessitatem ad singulos actus, etiam ad initium fidei, Lin hoc erunt Ha retici quod vellent eam Gratiam talem esse cui posset Humana voluntas resistere vel obtemperare.

Haec propositio desumpta videtur ex Parallela Iansenii, quod extat ad Amstini sui calcem, inter Errores Massilientium de Molinisti ea dogmata Jesultarum , quo docet hos non tantum paria facere cum Semipelagianis, sed eos in nonnullis, quoad ingrati animi vitium multuna superare Nam illius Paralleli cap. a. Nota a. seqq. nec non de Hares Pelag. lib. r. cv. b. Ac se q. multis docet eam fuisse Semi- pelagianorum mentem quae hic illis tribuitur, excepta clausula illa

s etiam ad mitium dei, nempe quod etiam Gratiam actualem internam admitterent, sed quae quantum ad operandi modum esset tantum ad to

rium ne quo non conserens homini passi cui non ut velit, de quam Iiberum arbitrium scacem velinicacemseu cassam reddere possit. 3 . In eo autem Semipelagianos haereticos fuisse oportuit ex mente Augustini, quod gratiam quam verbolenus propugnabant, subjicerent voluntati humanae, cum in Augustini schola is sit character haereseos Pelagiana de haeres ad QuodvultDeum, cap. Si quod Gratiam Dei liber arbitrio non praeponeret,sed in deli calliditate supponeret Et supponunt merito Iansentani id in his materiis bareticum este di cendum, quod constanter legimus vel rejectum ab Augustino contra Pelagium, vel in Pelagirreliquiis ex Augustini mente, a Prospero, Fulgentio&a in genuinis ejus Discipulis, improbatum censoria virgula notatum. vj autem senserit Augustinus de Gratie Dei irresisti-

60쪽

itres stibilitate messicacia , ad quam demum , ut mad ipsius doctrinam de Praedestinatione, impegisse Massilienses, ex epistolis Prosperiis Hilari ad Augustinum, satis liquet ex iis quae supra

ad propositionem a. notavimus, in comperto est. 33. Interea tamen non video, qua fide huic Propositioni ceu Jan seniane, sive ex Iansenij libro deductae, illa particula, etiam ad initium stii, inserta sit Nam Ian senius e contrario diserte docet tum lib. r. de haeresi Pelag. cap. l. ct a tum Paral cap. a. Ota Semipelagianos sibi tribuisse initium fidei; qu facit illud Cassiani statuentis homini semina virtutum naturaliter inserta, Collat. ι et quod Jan senius cribrat de her Pel. lib. s. cap. 13. Inde moveor, ut assentia eidem an senio asserenti librum de Ecclesast. Uniatibus qualis manc extat Tolet circumferri in tomos operum Augustini, non esse omni ex parte genuinu in opus Gennadij Massiliendis, sed ei inserta per modum correctorii vel alexi pharmaci, a quodam Catholico , capita xxx I. a vigesimo primo ad quinqugesimum secundum; nam cap. a. non solum augmentum, sed etiam initium dei gratia donum asseries; quod&lius explicatur cap. .s ct seqq. Et praeterea quod Semipelagianis nae in parte quoad initium fidei, non modo aequales, sed multo deteriores Iesultas ostendit Jansenius inta sy ct seq. l. nescio cui bono in Propositione haereseos damnanda ob resistibilitatem gratie negatam, illud de initio de quod in controversiam, saltem quoad Semipelagianos, non veniebat, inspersum fuerit. 36. Superest Propositionum Jan senianarum ultima , quae sic

effertur ,

aiunta, Semipelagianum est dicere Christum

pro omnibus omnino hominibus mortuum csse, aut sanguinem sudisse.

Iansenius Parallelit capes nota i . monet in eo Molini stas eum Semi- pelagianis paria facere, quod impugnent Praedestinationem gratuitam, ut traditur ab Augustino ex Scripturis,hoc argumento, quoniam inde sequatur Christum non pro omnibus esse mortuum nec ominium Redemptο- rem esse. Et lib. 3. degrat Chr. Serv. cap. ao ex prosei rejicit illam universalitatem mortis Christi pro omnibus A singulis, ac nominatim F ita