장음표시 사용
92쪽
ΡARS TERTIA istisci doctrinae Ianfenini. in Propositionibus damnatis a Pona
isce Orthodoxia se Verita demonstratur.
Isium antea quid damnaverit Pontifex in an senio
Qquomodo in illa damnatione processerit 'Superest, quo fidem exsolvamus, ut paucis Veritatem & Orthodoxiam damnatarum Propositionum , ex Dei Verbo Catholica Antiquitate adstruamus , quo si e Impietatis GD-reseos Crimen omne ab Innocentio impactum Innocentibus Viris, includicis istius iniqui caput recidat. . Primum itaque quaeritur,
An aliqua Dei mecepta , hominibus ut his, olentibus ercovantibus, secundum praesentes quis habent vires, sint in possibilia, ac desit quoque illis Gratiiu qua possibilia fani
Negant Pontifex Meluitae , Assirmant Augustinus cian senius Jansentiae firmissimis nixi argumentis.
a. Nam si omnia Dei mandata essent fidelibus & justis ossibilia, esset quoque illis possibile carere in hac vita omni peccato clim in illum nulla cadat is νομia, id est nullum peccatum, qui Legi in singulis
satisfecerit Jam vero nullus viator tam justus in hac vita dari potest, qui careat omni peccato, nec quotidie debeat dicere, non humiliter tantum, sed etiam veraciter, ut post Concilium dictum Mi- levitanum can. . de δ. agnosei Trident in insesso de Iustis cap. it. Dimitte Ob debita nostra. Et ita densa sunt Scripture: Sacreotestimoniaquq probant neminem absque peccato vivere, ut id nec ipsa impudentia negare ausit. Non est enim homo qui non peccet, inquit Salomon I Reg viii, 46 Et Christus ad Judaeos, Nonne Moses dedit vobis Legem, o tamen nemo ex viluprastat Legem Ioli: vri, I9. Et Iacobus Ir, a. In multu impineimus omnes Qui autem impegerit in uno damnassomnium Iac: II, Io. Quare si dixerimin nos peccatum non habere nos ipsossa imias peritvi non est in nob I Johesi 8. 34 Ex illo autem ultimo loco, jam olim contra Pelagium con-
93쪽
clusit Concilium vulgo Mileuitanum dictum, can. b. ut habet Iemma illi Canoni prefixum a Carraneta in summa Concis. Quod juxta sententiam Iohannu Euangelista nemo si qui esse possit ne peccato. Die id Concilium vulgo Milevitanum dici, cum potius Carthaginense dicendum esse contra Baronium demonstraverit satis accurate Jansenius de Lia resi Pelagiana, lib. i. Favet vero illi Jansentanae crisi, quod in Codice Cano in Ecclesta Africam . quem Latin Graecum edidit Iustellus
Lutetiae anno i 6 Is Canon ιεδ haec verba praefigantur illis contra Pelagianos octo Canonibus, qui vulgo Mileuitani dicuntur, Concilium conira hare in Pelagi ct Coelestij. Gloriosissim Imperatoribus, orari xii ct Theodosi Coss. Kalend. Majas, Cartagine in Secre ruri Basilica Fausti, cum Aureliis Episcopum in Unipersali Concilia οὐ disset, Nile vitanum autem fuit particulare Numidie adstantibas Diaconis, placuit omnibM Episcopa, quorum nomina subscriptiones indita sunt, in sancta Synod Cartaginensis cιl a constitutis V quicunque dixerit Adam primum mninem mortalem factam c. Videantur quoque ejusdem Justellitum rasatis pag.3ι tum Nota pag.34 ct ii I. Hujus etiam Concili Carthaginensis , contra Pelagium melestium habiti Carthagine, Aurelio motiano praesidibus οἶ ουνη=υον ὀκδαφόρων ἐπαφρομ ανδρες Γαανεποδες ἰερωσυνη τονώειθm O , quibudassederunt variis e Provinciis Sacerdotio Prastantes Viri, numero CC xxv. meminit Photius inivrisbiblo cap. Ia. refert breviter illa ipsa capita octo, qui vulgo Mileuitana statuuntur. q. Sed praeterea, si quis posset in statu hoc imperfectionis i Corix II, 9 Io. II. I 2 perfecte di accurate implere omnia Dei mandata, is nec mortem quae stipendium peccati Rom: vi, 23 amplius subire teneretur, & ex operibus Legis deberet tuli ilicari: Non enim quia
diunt uem justi sunt apad Deum, sed qui prastant Legem justi' abunt is
Rom II, I. At ver ut omnibu buminibu constitutam est semel mori Hebri x,a T. ita certum est neminem unquam posse ex Lege ulli ficari, ut dictum a Davide Psal: CXLIII, 2. Non Uisu abitur coram tenilia vivens. in remanent sub exsecratione Legis Gai: ra , ici quasqκet
ex illa justificari volunt: Et si per Legem est justitia, Chri in ne causa
rnortuus est Gai: Ii,2 I. Imo τὸ α δυνα Legis hac in parte, quod in bima fora carne, conceptis verbis docet Apostolus Rona: vIII, 3.
94쪽
λπι Tertia, . rActi xiret,s8.39. Et quis Pharisaice gloriabitur se in illud Dei mandatum, Non concupisces, nunquam impingere, aut Deum ex totosuo corde diligere, quin ab illo suo corde clanculum mendaci redarguatur pQu,nto melius ipse David, Vir alias secundum cor Dei, Psah ix,
13. Delicta quu intelligit' b occultis meis munda me. Qua dicat, inquit ad eum Psal ipse Bellar minus Servin tuin cavet a peccatu, Legem tuam servando, non omnino, sed quantum patitur humana stagilitas. 3. Nullus sane actus perfectior Charitatis in hae vita potest elici eo quem Martyres testantur Attamen, ut nihil de eo dicam quod etiamtum suos patiuntur manesis cum propriae suae carnis intirmitate debent luctari, unde Petro praedicit Christus oh xxi, i 8. I9 eum cingendum abali & ducendum quo nollet, significando qua morte esset glori vatis Deum , ipse Toletus Jesuitici ordinis, Cardinalis E. R. ad cap. io Iob comparationem instituens inter moristem Christi QMartyrum, notat quod homines, etiam Martyres,
potius probe moriuntur quam pro aliis, quia ira sibi pro μη quam aliis eoq;
refert quod Aristoteles Gentilis docuit, quι pro amico morιtur, Iin amare se quam amicum, quia sibi bonum honestum comparat, amico autem vitam
temporalem pro rivi defensione vitam exponit. Unde sequeretur nequidem martyres ipsos moriendo actum elicere persecte charitatis erga suos proximo , quidem seipsos magis quam illos diligunt contra De Legem. 6. Quod si iustis velentibia ela conantibin esse absque peccato, Gratia adest qua possibilia sunt illis omnia Dei mandata, alterutrum eriti
nendum alit neminem esse justorum qui velitin conetur aut clari aliquem ex volentibus4 conantibus, qui sit absque peccato aut nemini mortalium in hac vita dari gratiam ad eam perfectionis mensuram, ut possit, etiam ubi vultri conatur, omnia Dei mandata seria
vae implere Prius dici non potest: Quis enim Ghristianorum, inquit Hieronymus ad Ctesiph non vult esse ine peccates Aut qui perfectionem recusat sis bicit ei velles Secundum quoque asseri non debet ab homine qui homines noverit. Quamobrem, inquit idem Hieronymus ibid. ct gravissim Poeta Flatcra siri itin aina, Nam vitiis nenia fine nascitur, optim ille est Qui minimu urgetur. Quare tertium omnino est retinendum Deo lic dispensante nobis suam gratiam, ut nemo
95쪽
i spat Novisi pro S. Aug. se Ians
nostrorum sit qui ex peccatorum suorum quotidianorum conscien istic, non debeat dicere cum Bernardo serm. 3. in Cant. Non peccare Dei est Hominis vero Iustitia, Indulgentia Dei. . Ut quid possibilis fingetur haec justorum volentium .conantium αναμα ησία Pelagiana, cum postolus doceat Gah v, 7 expugna oppositione carnis, Spiritus in illis evenire, ut non quacumque velint , faciant ' Ad quem locum habet Cornelius a Lapide Jesu ita, id ipsum quod Innocentius hic damnat in Jan senilis Velletis enim inquit, non concupiscere, non sentire motis ira gula Aibidinis, ius non impediri a promptat perfecta charitate, temperantia, castitate, eratione; ct tamen hoc non facitis, nec facere in hac vita potestis. Rursum multa heroica virtutum opera servideo alacriter facere velletis sed sapenon potestis, quia resistit nimis o reluctatur caro. Pulcis Anselm Concupiscentia non permittunt vos implere quod vultis, nolitet vos eis permittere implere quod ipsa volunt, o ita nec vos nec illa facietis quod vultis. Quamvis ergo concupiscentia fant in robis, non tamen per iciuntur, quia eis non consentitis, fico quamvis bona liritus opera fiant non per iciuntur, quia De dolore, Iuctio resistentia concupiscretia plene, bilariter o perfecte, afacere non patinis Naco plura Ansel. 8. Nee est quod extra ipsum me Paulum Apostolum , hujus
veritatis illustreis irrefragabile quaeramus testimonium. Dubium non est quin is inter justos volentes conantes, ea Gratiae mensura praeditus fuerit, qua major in neminem alium queat cadere Neq; tamen ei possibile tui in hac vita nortali, omnia Dei praecepta penitus explere, eamque assequi perfectionen quam anhelabat. Non proferam nunc illum in carne sua σκολοπα cujus meminit a Cori vir, 7. S. 9. de quo te Dominum rogarit uidiscedere a se idque solum te sponsi tulit, Sufficit tibi gratia mea, nam irim mea in infirmitate per titu quod Bellarminus lib. de Monach cap. 3ο motus authori e Theophylaeti Maliorum, refert ad Veneris incitamenta quibus Apostolus maxime urgebatur eaque enata, ut placet Hugoni Cardinali,eY familiaritate pulchrae Virginis Sanctae Thecle quam a se bapti ratam circumducebat: Nolim enim cum Ioanne a Gorcum Breviatore Commentariorum Est ij Corneli in Pauli Epistolas , hosiisve ac bestiales motus libidini , a quibus se expedire non potuerit, tribuere
96쪽
Tars Tertiata rit tibuere tanto Apostolo quem continentiae dono praeditum constate i Cor: v II, 7. Et omnino putem istum Pauli Palum de quo legenda prolixa Diatribam. Vechneri, esse restringendum ad aliquam vexam forinsecus sibi illatam Deo sic dispensante ad humilitatis exercitium, ex sensu propriae infirmitatis. 9. Sed ex Apostolo proferam ipsius me de seipso querelam, ut legitur Rona via, passim, sed praesertim ad hanc rem com Is. 6. IX. 9 ubi fuse profitetur, se non id agere quod vult, sed quod odit non vult id tacerea velle adesse sibi, sed ut quod bonum est efficiat non assequi non se tacere bonum quod vult, sed malum quod non vult Et postea coincii & seqq. ita loquitur Inreni igitur volemi mihi facere bonam hanc legem imposivam esse quod mihi malum adjaceat De-Iellor enim lege Dei quod ad interiorem hominem, sed cerno aliam Ccmon membris meis, belligerantem adversus legem mentis mea ct captivum redde rem medegi peccati qua es in membris meis. Srumnosivi ego homo quis me eripiet ex isto corpore mortisu Annon hic satis Apostolus prodit suam impotentiam ad id bonum praestandum , quod tamen & volebatis conabatur facere Vidit ante nos contra Pelagianos hoc argumentum, ipse Hieronymus ad Ctesiph. Quid gloriatur terra cinis r Pra sertim cum de iisdem Apostolus dicat, ideo aliam legem in men. bru meis, repugnantem legi mentis meai ducentem me in captiritatem : Et iterum, Non enim quod volo hoc ago, sed quod nolo id operor: Si quod non vult operatur, quomodo flare potest, hoc quod dicitur, 'oste hominem ne peccato esses velit e uua ratione potes est quod velit, cum p uin aberat se quod cupiat implere non posse tio. Imo quo magis hic Iesu itas eum suo Hyperaspista Pontifice
suffundam pudore, haud pigebit referre, quod habeta irinus Jesu ita ad . Rom. Augustinus 2 teronymin, cum S. Nilaris , a Ganrano, Ambrosio, quos ι ita Augustinis dicit S. Paulum de ei OIoqui, inpersona hominis justi. d. go jam liber a legeo sub gratia restitutus, ctiat
priνilegiis a Deo dotatin tantos tamen Concupissentia stimulos atque incitantenta in malum sentio, ut instar servi empti iij saepius COGAR ill parere, illauis motus o impetus velim nolim sustinere. Ita etiam explicant S. Gregorius, anselmus, Ptimasius. S. Thomas, a boat, Perarius a Lapide, Menochius plures alij. Negare vero peccatum esse, illa in concupis 3 centiam a
97쪽
centiam , ieccaminosos culpabiles ac vitiosos Legique Dei contrarios, ejus impetus & motus quoscunq; quid aliud est quam in os obloqui ipsi Paulo dicenti ibidem , com. o. Nesciebam Concupiscentiam esse peccatum m de dixisset, Non concupisces rii. Et quis nisi i pia inpudentia impudentior, dixerit non esse
peccatum, quod Paulus tam expresse peccatum malam vocat, dicit esse legemmein bioram oppositam Legi Dei. ottendit iplo Dei Praecepto ex prelio conceptis verbis prohibitum esseri damnatum eQuis nisi ipsa stultitia stultior asseruerit, id non esse turpe: vitiosum ac legi aeternae contrarium, quod de esse ex peccato ct in peccatum inclinare pluminet fatetur Concilium Tridentinum p Et cum in confesta sit apud Adversalios, omnes Concupiscentiae motus, etiam primo primos, damnabiles ac vitiosos esse de Legi Divinae contrarios in Catechumenis, quo jure tales ex rei natura negabuntur esse in baptizatis, ut fit a Becano .3. Pecc Orig. cum Baptisma non possit facere ex peccato non peccatum, neq; rerum mutet essentias p anto satius suisset agnovisse cum Augustino lib. i. de nupt. 2 concup. capias concupiscentiam carnis remitti in Baptismo non ut non it, sed
ut non imputetur ιη peccasum, eamque transire reatu sed manere actu,
esseque ex rei natura exosam ipsi Deo, qui nihil odit praeter peccatum, ut fatente eodem Becano ibid. docet idem Augustinus lib. b. in
Iul. cap. . F. in Psal 31. 12. Nec quicquam vero dixeris illos Coneupiscentiae motus da
impetus peccatis non esse annumerandos, ideo quod inrelantariistatuantur Nam neque plene voluntariam ct deliberatum est de essentia peccati, ut patet in peccato originali cui infantes sunt obnoxi ab utero, quod Pelagiani non alio impugnabant ariete, quam quod
voluntarium non esset Multa peccare homines ex infirmitate ignorantia & subreptione, nec ipsi Iesulte debent inficiari Et ad peccati constitutionem, sola lassici ανο ui finitore Iohannes Ioli: 111, 4. idest Legis transgressio, sive carentia rectitudinis debitae inesse ex Legis praescripto. Neque omni modo sunt inpoluntari illi
Concupiscentiae motus inordinati Sunt enim quaedam appetitionesia volitiones mentis humanae, quae saltem aliqua delectatione titillant voluntatem, ac vetuitatum nomine possitnt exprimi, jamdiu sunt
98쪽
γars Tertia . IsuoIuntariae , quamdiu per Spiritus res stentiam melioremque u luntatis sanctificatae motum non coercentur Iupprimuntur. Quapropter etiam Jacobus I, Iq. s. Concupiscentiam trahentem, in escantem , concipientem, non opponit simpliciter peccato, quasi illa peccatum non foret, sed e duntaxat opponit ut peccatum intus coeptum peccato quod opere externo consummatur, quod si mali corvi malum ovum, ut est in Adagio, dici potest. Qilare Bellarminus ipse, quamvis hic non per omnia recte sentiat, lib. rideamigcr. statupet c. cap ο ex ista oppositione Concupiscentiae ad peccatum colligere eonatur distinctionem peccati venialisae mortalis quod argumentum non procederet, nisi etiam Concupiscentia ipsa peccatum foret, saltem veniale.
3. Sed quid opus pluribus' Clim enim neminem nobis possint dare Iesultae, qui non impegerit in plurimis, quamdiu hanc vitam mortalem cierumnosam vixit, adeoque qui omnia Dei mandata citra lapsum servaverit, quid ineptius quam id fingere omnibus fidelibus & iustis possibile , quod ab ullo unquam praestitum suisse nequeant ostendere, imo quod a nemine unquam praestitum fuisse debent agnoscerea Annon in eos quadrat Censura quam in ipsorum Patriarchas, scilicet Pelagianos, strinxit olim Hieronymus in epist. ad Ct ph. Egregi Doctores, dicunt se posse, quod nunquam fuisse demon-yrant Item, Qua est ista argumentatio posse esse quod nunqtiam fuerit' posse feri, quod nullumsecisset eris e Id cuilibet tribuere , qui an futurassi ignores, ct dare nesciocur quod in Patriarchi ct Apostolis fuisse nequeas
approbaret Item, Facilia dicis Dei esse mandata , ct tamen nullum proferre potes, qui universa compleverit.
14. Sane ipsime ludat , ut-ut Pharisaico typho turgidi, Me possint ipso Jesultas dare in ruborem. Nam Menasset Ben Israel in truct defructum statim ab initio I. i. sumit sibi demonstrandum authoritate sacrarum iteranim, quod proprium sit timim peccare, quodque nemo' qui non peccet Citat ad eam rem loca sequentia, sal: Li. 7.
alia ex R. Aha, Etiam piis o vi tute excellentibus, impossibile es, nuη quam in aliquod peccatum incurrisse Ex Aben Ezra, Non patest feri quin peccet homo nonnimquam, vel menIe, et perbis, nismi. Ex R. Levi Ben
99쪽
Ben Gerson, Certe impossibile est ut bom per suam imperfectionem, sis innocensi ustus. Et tandem concludit, quod non solum nemo sit qui
non peccat, verum etiam quod impossibile fit non incidere in pecιatum per e rorem aut θρnte. Et A. et vult probare ex S.Iiteris ct Veteribus Sapientibus esse pectatum quod committitur per errorem, licet non it stontaneum. Et . . ottendit etiam illos peccasse de quorum perfectione equitur
16. god si justis conantibus4 volentibus possibilia sunt omnia
Dei mandata cur quaeso Bellarminus lib. s. de Iustis cap.r in ciuirens quatenus fiducia in meritis collocari possit, hoc nobis , imo sibi, fixi axioma propostione 3. Propter incertitudinem pretia ianitia o perictilum inanis gloria, tutissimum est fiduciam totam in sola Der misericordias benignitate reponere quo etiam respectu hanc ipse clausulam adhibuit in suo Testamento Et precor me inter Sanctos alectos seuos, non ut aestimator meriti, sed ut venia largitor admittat. An illi incerta foret propria sua justitia, quisecundum praesentes quas habet vires omnia Dei mandata servasset, 4 inpegisset in nullo Non subscriberet censure Innocentii, Beria ardus qui lib. degrat. or lib. arb. dicit, necesse habere etiam qui perfectiam in hac mortalitate ν:dentur, confiterio dicere, In multis offendimus omnes, Si dixerimus quia peccatum non habemus, ne ipsos educimus o veritas in nobis no est. Non subscriberet Petrus de Alliaco Cameracensis Episcopus,& suo tempore Cardirialis Ecclesiet Romane, qui in libro desedi
temgrad. Scala uenit queri habeo inama scriptu ira, ita loquitur Intrent
ii judicium cum Domino, qui Iustitiam sitiam jactantes de ea praesumunt
quibus per Prophetam dicit Dominus, Quid vultis mecumjudicio contendere, omne dereliquisti me: Non sic ego, sed uilitiam meam coram te nullani esse reputo nam non justi cabitur incon lectu tuo omnis virens; tuae apud equissu iustificetur jaduio, Dimen omnis homo in hoc corpore mortalixirens non a sicabitur inco 'ectu tuo, quoniam occulta ct urina taminis vides, in quibus nemo plane justus aut mundus est tua judicio, quantumlibet Sanctu hominibus rideatur Ideo ait Paulas, ibi mihi conscius sum, sed non in hoc justis castissum. Non sub lcriberet Adrianus de Trajecto, postea Ponti te bla civius, cujus verba in sint ita reser Cassan de in Consuli art. o. utit merita stra eluti baculus arundineus, cui dum
100쪽
sunt omnes justitia nostra: Iugiter igitursuper palmum bona vita quem justitiaeptribis ex vi , stillamM saniem dipersorum criminum. Qua igitur ex eis Dierit eis fiducia ad Deum 16. Nec dubium potest esse cuiquam tantisper versato in historia veteri, hanc ipsam Innocentia nam Gesuiticam assertionem, de omnium Dei mandatorum possibili praestatione in hac vita, purum putum Pelagianisinum continere. Possem id mille testimoniis ex Augustino desumptis comprobare. Sed quia B. Augustinus, Sedi
Romanae merito exosus, ut pote Afer, qui ei intertuit subscripsit Concilio quo transmarina appellationes sunt prohibitae, ut videre est in Co an Eccl. r. an. ias in hac insuper causa Jansentana reus est damnatus, uno nitar Hieronymo qui fuit Presbyter Eceseliae Romanae, ex cujus una epistola ad Ctesiph ne quid dicam de libristribia ejusdem contra Pelag. haec veritas liquido potest demonstrari: Nam primo dicit Pelagium cum suis de ναμα ηmαν docuisse, idest posse hominem in hac vita eo pervenire, ut nec affectuum
motus vitiosos patiatur, nec peccati ullius reatum contrahat quam
sententiam ab initio superbiae, temeritatis arguit, qua major osse nequeat quam De sibi. io dicam similitudinem sed aequalitatem vendicare, o brevi sententia, omnium hareticorum venena complecti, ita de Philosi horum, o maxime Pythagora ct Zenonis Principis Stoicorum, fonte
manarunt. Id ipsum quod dico, improbatum fuisse ab Hieronymo in Pelagianis, agnoscit ipse Lorinus Jesulta ad Iacilii, a quod comprobat non tantum Canam d. Concilij Mileuitani de quo antea, sed etiam Canone 6 Seg 6. Concilij ridentini, Si quis hominem semeljustificatum dixerit posse in tota vita peccata omnia, etiam Penialia , it ire, nisi ex speciali Dei privilegia, quemadmodum de B Virgine tenet Ecclesia, Anathema sit. Quomodo ex isto Anathemate Tridentino se queant expedire Innocentius 'esultae viderint ipsi. 1 . Secundo Hieronymus docet Pelagianos, ut hodiernum Innocentium, statuisse justis volentibus, conantibus Gratiam adesse qua possent si vellent niti ad culmen impeccantiae & persectionisci Aseru, inquit, posse hominem essesne peccato, si velit op graxissimum omnium ad decipienda rudes animad frustra conaris adjungere, Non ab aegratia. Et quam hoc non sequatur ex ultorum voluntate,