Lampas, sive fax artium liberalium, hoc est thesaurus criticus, quem ex otiosa bibliothecarum custodia eruit, & foras prodire jussit Janus Gruterus. In eo infinitis locis theologorum, jurisconsultorum, medicorum, philosophorum, oratorum, historicorum

발행: 1739년

분량: 504페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

VALENTIS

ACIDALII

IN PLAUTI POENULUM

Di VINATIONES, ET INTERPRETATIONES.

Η ANNI ALDUM

Ab Ee kersdors, in Pil itΣ , & Rotsirba , Sae. Caes. Μa, si consiliis, & secretis aulicis.

hulis , vel desumtos integros , vel utcumque imitatos r idem elath liquet ex huius initio ipso . primus enim versus totus iisdem verbia omnibus e prologo desumtus: Fuer septaennii δενν pi in Carthariae. quem inveniet illic qui volet quartere. Tertius argumenti porria: Eι seu Baritis: eias euuatae duae cte. auetior in veteribus est & melior , inserta voce , eias tueri eua. quam numeri , sinsusque cupidh receptant. Et alias ambiguum erat, de quo istud Har diceretur, de lene, an puer i neque jam hiatus admittitur: uti nee quidquam ahun dat, si Plauti consuetudinem observes idem eas in monosyllabam eontrahendi. Re scilicet eam qui ignorarent, eos alteram voeem extrusisse . prologo ipsa quod legitur Scortam exolet is , se qais in profeenio Sedeat, uea I AM eerbum, aut virgae mutiant.1mlh de pueris saltem Lamhinus cepiti sed Lipsius e veteri more prudentius exisplicavit. Censeam tamen, ut locutio si minus aspera, vocales extremarum ilia Setriam exotitum syllabarum fastigiatis illis apicthus insigniendas , ut patrii rasus haheantur ex numero pluralitatis: Morinis exa ne quis. Et quis ad utrumque Jam sexum referri potestr squidem & pro qsar vel aliqua. Plauto frequentatur. In reliquis etiam sorte mutandum , neu lictor versa aal virga matias. Deinceps se legerim:

42쪽

i ex Acidalio.

expedit lore sensa , quam si neglecta distine ione tali horis scribatur. Etiam in illo:

DE se dam scrutivae aestiani, occurrita. rectius ad sensum aeearri/e. Quid autem iam illie monstri δEius uane regiones, timiles , eon ia tarmiuabo , ei rei ego fam festis Mitor . Spondaeus in Iambis ultimo loco Sie est quidem , nisi h revis in fallar penultima: quod qui possit esse / Repone verborum ordinem antiquum , ut in plerisque veteribus servatur res ni Initor Iactas sam ego. In dimensione , ei Se rei monosyllaba sunt: tum pedes priores duos constituunt verba Gerarminata ei: ut leviter juvem , qui Plautinam rationem minus callent. Sequitur:

levia qai fuerat. AJo Inserendum, qai mast aure , et Ilias Da. placiti repetitio est liti, ei r quartia versus hie deposcit. Atque ille illie porr6-ltera qainquennis , altera quadrimularpropior est poscenti, quam renuenti particulam in veteribus interiectam , altera autem qaari. Tum iste, me commigratit in Cubdonem haud dia , malit antiqua serie verborum digeri suos pedes: Hae in Caldouem commigratie haud dia. sie enim primogeniti, ut se dicam , libri lah ipsam typographiae Insantiam nati.

Sequentes ei iam et Suam figi eo natam impνadens, neq; scit qua ea It , ηeq; eam unquam t/tigit: isa eam lena macerat. recti ut concinnaveris et . . . . neq; scit qaae ea sit , Neq; eam utiquam ιete.

Post deinde ama/ aurum 4 dueit , noctem νagat. post ibi Tnde sit , ea alit, eapsane an sarrapta sit die.

πυρον - ριν est . Rogatur enim prius nox , quam ducitur. Et rogitat suerit seri-Mndum numerorum eaussa. An tamen sc ordinanda verba Dat aarum , noctem Neirat , daeis

Nora arbitrore potius, ad sequentia pertinere . l. rogitat, quod Se liquido se seri-hunt, δὲ lis, quibus uolumus, adiungunt aditiones pristae, postulante sententia, quae alias desecta di nihil ut dubitari debeat, quin Ita reponendum: Sat a tiram , daeit noctem: rogitat pos ibi

Tam dueere noctem Comici dieun p. quam Ne Ilo aut rogare. Trucul S. νaνat uactes ducit, ab animo peris. Haec levia r non nego, sed ad finem quis traductionem mihi contemserit , , ne mi ne animadversam λ Ita stitie et vulgatur r

Me qaI hoisis Oeniet. νυι ιι Dos ritias . Ea hase fui stareas fi iam , dehine eateram Valete, adeso. ita , aliat naue feri volo. xuod re a , νe ut alii, otii fetant palam. Pasita atq; ad lata , si visa fervet Sata . Re disiectum ordinem quis paullo attentior . si non videat ipse . mihi saltem indicanti non astantiatur δ omnino restituendua ille hune in modum: Is Aod e hae viamet, repeririq; his Arias .

43쪽

α 4 Depromta

lite, ad ster us , alias fleri nane viola .

Valete , ad etate , si eos δεν:et falas .Qnair quam postremi versus etiam disponi poterunt aliter, & aequὲ hener

Ego ibo , ornatιν : vos aqua animo noseite . Vistito, adeser ibo, otias Aeri xtine esse. Valete, atq; adlataee, ut etos feνtet suIas. In primis certum est expellendum eum, qui se medium interposuerat: Ne repeti tio illa sipnsus & vethorum eorundem importunὰ divellatur. Utcunque tamen de omnibus statuetur; Ego ita, ornatis erat prursus accipiendum: quando vel a numeris ibi repudiatur .

CAPUT II. Domi dos 1. Maereare . Mati maRID. Vertim, Derὸ, pro Mis , mantis exemptis . Seena primores dui tuae emae latae . In iis pliares Dersus Bel Ioniores, Des turhat oret eoneinnati ; tinas dia j

terpretatu . ΡRima seena trahit supra mensuram υersiis prior istorum rAC. Pscare. Mi. sin' tu , Iam fodie sue damua , π dispeπσι ario , Iuam tibertum fucere AG. eupio I 0hio. Quod eum ipsa dimensio prodit ultro, tum antiquae subindieant editiones , qui hus absunt voces crispenio. Eas certum est delendas, atq; Ita utrumq; versum

componendum r

AC. Poeare. MI. - ra iliam δαδε fina damno ras Nam tibistam facera cte. Neq; versuum alteri, neq; toti sententiae quidquam decedit. Ibidem &ille vero a So amare Celie atq; abfeta, animo suo. potIus inverso scribatur ordine verborum, qui sere est in iisdem antiquis re mare Oene se , atq; antiso obseq- suo. seena deinreps alteraro et ς; laee ita Iostare, nune mori do Ia dieo. legendum e libris melioribus . mi Draor: & sortassis e coniectura nostra domi do Ha . non mod3 , quod pro altero illo sepicule sublestium . Loeutio similis illi υ mi seiro. quod est, de seipso , non soris vel aliunde, sue ah alioruin exemplo astatim spurium versum teneo , cui status controversam a nemine notam ad hue nitor r 8Nam nos asset os clarora ad hae qaad disi es ,

F qtiam aarora duxit, nanquam e stimas Ex in stria ambae uanqaam e rassauimas Lasari aut δε eari. Nam quis eordatus pro legitimo agnoverit horum steundum PO aam uarora illuxiι, numquam euOBima . quem ex glossematiis natum euivis erat saeillimum videre. sanh totus ex adhae mentidius altrinsecus sibi vers hus est consatus: h priore pars prior, posterior e st rἱrarer tam manifesto, nihil ut merci meridie possit esse magis clarum . Tamen latuit hactenus, imo propalam se pro germano venditavit: quod ne cum auctoria

Isaude sit ulterius, indicio meo protiatius, & aeeusatus iusto iudieio ad dignam

44쪽

ex Acidalio . 2 s

prenam condemnetur. Eos autem quos inter ille medius sedebat, agnosces Jam hieos , si priorem ε Coloniens codice re sngas rriam nos ab Hya aurora ad hae quod es dis. sie enim ibi liquido die, pro diei, ἀρχα, κων, verbis ita quoque transpostis e nis quod ab acii a nobis factum. Porro legitur rMI. G tia es haee quidem Mesrasoties , si stilo v nor,

Seu mariarita ut macerent.

Ubi macerent vel postum, ut alia in sinita, pro macerenture vel absolute, ut subintelligas aliquod nomen, veluti sortE eoqui , aut eoqtiae: ad exum plum propelliani illiust Non ita esstibant Disreae Laidos olim. Quorum utrumvis, aequh honum . nisi utrique praeponas Coloniensem seripturam , ae maceret: quod fuerit, quomodo macerare debeat. Porror ΛN. Eamus foror mea . A D. hoe amabo. quid itu nave properas AN . rogas λReetius alii libri , AD. eba amabat nisi vel illis rectius sie fit,

Α N. Eamus sar, mea hoc. A D. a mala , qaid An . Vix iam quisquam nescierit, me esse huet quod & Varro, & Mato usurparint. P., iii 2 ut hie tanta octilis bona eo Ieipio. Omnes ita, praeter unum, qui eo pieio: quem ut audias, non edepol magna vel ulla caussa. Personae deinceps errant puellarum, invicem permutatae: . A D. Heu ecastor , eam ornatum aspicio nostrum amburam, parsitet Exornatae tit fimas. AN. imὸ Oera faxὰ eommode, Nam pro heriti nosero . Nec enim oratio pro ingenio utriusque, nis quae nune Adelphasum dieit, Ante inraltilis di eat , R eontia. Mutabis . Inducitur semper illa mnor procacior , euius lasciviam eortigit altera m auri or , & modestior . Tum posteriora ah Adelphaso pronunciata, probat Agorastoclis oratio su hdita, qua tam sapiens, ac lepidum dictum ex eipit: atque ite mi priora pertinere ad Anterastilin , eiusdem inferior ostendit hue respiciens in eandem sententiam sermo: AN . Satis utine lepiri ornatam eredo, δενον, re siti siderior SEd abd erimpla eonfNihil autem masIs ea .endum in Comoe ia, quam ne diserepet a se personarum . semel ex earum ingenio instituta ratio e contra quam aequi peecatum infra tamen hac si hula in istis ipsis personis r ut suo loco apparebit. Hie, verius sequitur in

tricatae sententiae:

Εὸ illud sistitis fatii, qaod satis es , habitus plas quam fur est.

quam eleganti eorrectione tamen extricavit elegantissimus Dousa F. a quo levit et abeo , maloque se restitui, ut maxis illa si aperta r

far est. Eam ob eaussam, inquit, habitu satius est, sue melius habetur, haherive potest illud satis, quod est satis, quum illud , quod plus sat sve plus quam sat est.

Pergo in eadem adhuc scena: AG. I in malam rem . MI. ibi fiam equidem . A C. pergis p NI. laara . AG. at perpetuo moti . MI. Enimsero hιν. meo me Leessis Iuda, O deheias Deis. Dubitavi aliquando, an esset hae e vera sedes posterioris versus, qui sententiam loco non satis aptam hahete videretur. Nam quas delicias Agorastoeles istis diis. is facit Ae censul reserendum post illum aliquanto insertorem rNI. Quamobrem λ AG. quia nusquam au sis Ceria ιοι tam suavia. De quo nune amplici, & vereri l eo saeith relinquo, eis quidem nihil adhue ibi deli elatum persentiseo i nis sori E illud est dicterium , ast perpeιais voti: quo mortem servo herus imprecari videatur. Nam perpetuam taciturnitatem , cum aliqua argutia quid interpreteris, nisi mortem φ Illo versu nihil vitii rAD. Iset Mia ἰn me nanotiam innata es, neo; malitia, mea sor.

An alia tamen vitiosa lectio, quae libri veteris Coloniensis est seq; mutilia ma-ram. I. G la

45쪽

Io soras . Nampe alibi malam malitiam noster dicit A nescia ubi hominem inuem sne omni malo malitia praedicat: ut malit ;a simplex non planh sit mala . . Quod ei si alibi se est, hic tamen idem non affirmarim. o miri porrci vocula est , ibi: Λ C. erit ego amo hone . hit. αι ego esse , di . h D. raois p ΑN. quia rogat ρ

Suste excita pretium. MI. itiis pol et a ct oleam ct operam podiis. Credemusne Milphionis eae polirema verti 1 δ Me libri Molunt, se Lam hinus censet, qui quidem eo interpretatur , quasi ierous herum ab amore frustra se deterin tuisse dicat. Ineptissime . quod in mentum ei venisse miror, cum antea sta. Disset, anum aliquam cum puelbs fuisse tertiam, quae iubeatur extra pretium salvere . Atque ita est prorsus: sive anicula, sive alia ancilia; pedisse qua fuit meretriculis, quae eontemtim ita saturatur. sed eadem loqui iam hae debet, etsi nomen eius expressum non est. Dedisse quae sunt inquam ea vertia, conquerentis, operam se per didisse, cum extra pretium nune habeatur: illam suis ieet Operam, quam Agora- stoeli sepe dederit, dum ad amores eum suos elaneulum, A furtim admittit: in quem usum tales ancillae sunt amatoribus, sed nota sine pretior e quo hae e velut ex elusa , frustra se benignam, S prum tam fuisse dieit. Ita loeum capio, pe -na Milphionis abiectu . repostaque nota aliqv pedissequam , aut ancillam signa te. Proximus hinc versus rΑG. ιο alit 3 A D. Erone 3 in aedem meteris. AG. qaideὸ ρ A D. ut Meneνem propitiem .in veteribus Aldi Florentino, Coloniensi non habet Ucicabulum aedem : qticidia heste sensu salvo, α eleganter potest: ut Baeehidibus. M 'Dios Ephe - Ne que numeri contradicant, si ex iisdem liti is dei neem seri has , AG. ouid ed tu φSie enim constiterint satis. Et ipsum ri blandientis est, ut alibi passim . Notiae laudam hoc caput, nis omnia, quae sunt in eadem etiam scena, huc concluse ro. Ergo sequitur, & id leue .

M l. mutila hereti. AG. . dicte 3e In maximam malam cracem .

Inserendum h veteribus hereis est: quod sententiae nihil, uersus aliquantum interest. Illud paullo gravius rΛG. 2Mid aeum naue M l .s supias , earum hacte facere eo ea.

di potes .

meum m

meum .

Consulebat servus, ut curam cram pendi faceret amatore eo Is interrogat, quam curam mittere, quidve non dehe t curare Vrgetque porro blanda compellatione,

ut, quid istud Mat, explicet. Ille vero se inhumanum praehet. & prci blandien- te reponit asperum istud adium meum. Λ no his reposuimus hoc mi, quod adeo sensus , ct praeterea numeri postularent . Velsus horum ultimi voces etiam transponendae , MI. eων hae irata es tisi δ Iam illis porro non est planum: AG. Non seium . hu im eam4I , noe ς io' morars. AG. ma I. facis. Persona ct interpunctio mutatae component: AG. sciam. Λ D. ηοI ς arum ηaete , etiam morare maufeia. Beae promittit multa . e vult Ide phasum cum sorore tandem, sed et Iam tune ab Agorastocle reten adicit , etiam morare λ in proximo est:

46쪽

Acidalio. χΤ

Lambiui , & qui posv ambinum , libri se: alii agi uam in vicem assue. Tu utrumque recipies ad hoc exemplum: Nam te exspecta asia , neqt Qq am aliam M. p. e. Neque longis , turpius erratum eorundem ilhrorum, qui, quod erat praeter Lam

hini voluntatem sic puto ) in eius editione admissum , temet4 sunt Deuti. Nam quid inconuenientius, quam Adelphasio imaee adscribi δMeae ego iliae postar praeuenis diei e. Nimiu liquidu sunt Agoras elis: cuius persona indices litem A C. praeponenda, abieeiis , D. incandescit adolescens, α cruciatur in deliciis sMvi eum amicar ut inst iterum iΑG. Non ego homo tνiuoli iam, vis ego cte. Sed & illud non recte accipitur sub vulgari distinctione, pessimh quidem a Lam- biso S Turnebo est aeceptum rvmi 'his me ae ter&νet. illas Dei a nisi ιο propἰtio. Legum isti . illam Dei.ι ι & interpretantur, ne herus vel se Reiat illum saevum herum, vel met plasigerum illum servum. paream Lamhino , quia Turnebus ei comes, ima dux insptiae istius. Aio , in parpnthes pronunciandum seorsum illud totum, tuad seiet nisi te pro tis: nam reliqua cum sequente versu continuant suum sensum. Ita sacr

Formidat Milphio, ne vapuletr atque id Interim emto su urum si hἱ , nisi illam propitiet, Luguratur. Iam quod initio capitis huius Se Rene sedimus, cum verinsum alienum Ostendimus, ct extrusmus, netendum hie iterum nobis ad finenc. est: ubi profecto iste supervacuus et , Se numquam a Plauto seriptus et Hrias eor, brias saditim, halus vibi ιm. mussima. Nam eadem pleraque verba in praecedenti hus duisbus iam posita , quae insuavissi ne sic iterentur. Et divinationi meae subseribunt antiquissimae editiones, in qui bus ille nullus est: h quibus nominatim Florentinam , St Coloniensem lauso . Fur sillis igitur 9 hic exturbetur. Ultimum vere sit in hae scena quod nota A me

reatur .

A D. mi umeriam tibί Anne amittam noxiam unam Aearasaetis. Non facit sententiae μνumetium . Divido particulam. atq; etiam interpuneti note tutam in binas disterminor V D. Merais, etiam tibi hane am. Particula tmen

litinis est mram , qua hie Λdelphasium respondet Anterastilidi seroti monenti: AN. -tiquid huie responda amabo eammo D, ue ineammodus ri Osis A, nam vitinet nor de nosra negotia. Talia qua usus passim in Comicis. Noster Asnar.

hientsch. ME. Liberim ego te MEs. veram, quasdoquidem , here , servari. In Titentio saepe occurrite atque illle Interpretes Munt Ineeptivam esse partIeu iam , non relativam. Quanto melius dicerent, assirmati Pam esse δ Nam certe v. et idem ubique prorsus, quod Imia. Eunucho rPA. Comites feari fritiees Dor mirgin m cΗ. mram e parastas cum anellia. Andria: D. Raemne ego heri εἰῶ ad vos Verri meis νὼ δM. O hominem audacem D. veram, Oidi Cant/uram S Mare natam . 1 terum se Eunucho sorte: pAR. Si quid is tuae impune hahaeris. PY..eram. PAR. redindam herle . PY. raeda. Heauton . . . . . . . Matres omnes finis

47쪽

Σ 8 Depromta

Adelphis. c. adire. s. quides C. men quaerit δSI. ueram. C. perti. s. qa u

ia adiimo hono es.

Geminum illi est & Verti. Eunuchor C. rex re iis statis. Tscilicer. G. G stare. T. .erδ . quamquam hoc palmerius mutabat, sed frusti . SIe enim Ze Adelphis

. . . . . HE. mane , nondam audiui Demea

dam eontra alios, emandati, expricati . Vocci aIiquot Miarata , nonnutiae trajecta. IN emendatione principii Menae sequentis,

AC. di id nane mihi es a Usr milasis p MI iis me eerheres, o tq; aΛHiomm facias. tium impanus αδ πιιὰ Ο, iis hereis mend/νe hasce aedes tiret. AG. Iuid jum MI. majorem partem tu Me haUtar mea. erincurrerunt elagantissime docti viri Lipsius, Se Nuretus, hie Variis, ille Antiquis Lectionibus: ad explicationem alii postea accurrerunt , quorum sententiae di versae, ab auctoris mente prorsus aberrant. Neque locum pland cepit quisquam omnium, ut nihil in eo desideres: nis in Mureto sanε minimum , qui proximiaeeessit . Reliqui abeunt allus alio longius: unus longissime, qui aedes hie, ut suis

pia Milite quo recurres , & nostra ibi partier uidehis 3 accipit de servis eapite.

quasi serυus ipse se vendi velit. Atque usum eius vocis istum , ct rotam locutioin nem ad Militem satis resutavimus: hie satis est, ineptum talem sensum , iterum diuisse. I id ostenso saltem genuino ostendisse . Hune enim qui viderit, illum &alicis ultro reprohabit. Est verus autem simplieulimus: lieero amatori jam aedes ipsius vendere, quoniam in ore suo verberalissimo maximam iam partem habitet, at ille aedes di eo ipsam domum, in qua adolestens hahitabati quam diserti sgnat δώουσα. particula Hus quae tamen in errorem induxit plerosque , tanquam in servum direeia. At cogitandum hoe euillhet est, digressis meretriculis , una servum atque herum domum tendere: atque in via, vel ante iam aedes Ipsas haee inter eos agitari. Demonstrat igitur servus istas veras aedes et atque iis hero nihil iam opus esse dicit, quando suum os ips pro aedibus si i , in quo pugnis seth totus hah tete argutia sermonis eleganti . nam in qua re multum sumus , in ea diei mur ha- hilare . per ludum, ' joeum igitur hoc totum servus , non per indignationem, υε quidam voluerunt. Denique cum de auctione laetenda meminit, ad aedium omnino venditionem respicit. auctici enim & tum fieri solebat r quae quomodosti, latur hie , s seruus sit vendendus Quid enim solennis auctio in nominis unius

venun3atione λ quamquam non ignoro, parastum sticho praeeonium auehionis n. eoine de seipso. sed nempe parastum, eumque non re tantum, sed & nomine Gelasimum, neque tamen se υenditantem solum , verum eum ornamentis omnihus

suis ' lotis, quorum praecipue nomine auctionem indieit. Sed de hoc iam satis. in obsecratione porro illa prolixiorer Ferq; meos aisores, perq; Melphasum mam , T rq; tuom I sertatem. MI .hem ntine nibu obsecras. Ultimum ouoque math interpretantur. Nam nihil obsecrare per lihertatem ideo,' dicum, quia servus sit, non liher. Imo ideo servus eam obtestationem vanam diis

48쪽

dicIt . quia liber numquam sit futurus, Ad perpetuam si hi servItutem ominatur .

Iribu, est frustra , quamquam in paullo aliam mentem uoculam hane transponebat amicuar MI. hem nane obsecras: nihil. quus hoe diceret servus: paullo anto veria herabas , nune oh se eras me: nihil est. In eum vero sensum , & Florentinus vetusit, sed omisso isto niΘi . Legit per interrogationem, erum nune obsecras sei licet

quem vetheribus modo commultabas. Haud inepte utrumvis horum . Me tamen

vulgata lectio sibi tenet approbatorem sub mea , quam dedi, interpretatione. Mirisee vero in istiug versus scriptura variatur: ΑG. Ioq; uales omnes quantum. NI. per l,' peeten lLamhinus uoluit eonciliare, Diam omnes nuher qu. Unde δ eorrumpitur se venustas iterationis eiusdem in initio ubique particula: UE . Veterem Coloniensem ego sequar: ΛG. Wsq; nubis quanIam . MI. peresa verδ pergere λnis fotth tamen in sne purdere melius. Illud in principio se rectissime, ut sormula si eadem sermonis , quae in proximo utrinque versu : Neque quantum aquae, neque quantum nuhis, neq; quantum stellae. Scena Dii sitam, notamus unum hoe Fer j rare pro mentiri simpliciter aliquando. usurpatum.

Sie enim ibi rLY. Cai rei γ AN. ne ad fundas si sitis adhaereserit. LY. Prege. optim here e perjaras. Atque iterum propius sabulae finem, SC. Ptiis his e . AG. Da pignas , si nune pejeres , in saviam , ater alνi d t.

t idem Milite se. Iam est

Et Mereatore, M. O mace amico .

Neq; es, neq; erit. G. nolim quidem. homo heνele periuravit. etsi de iti rejurando ibi aliquid praecedit, quo tamen hoc ipsum vix refertur. Ut μνio,iam autem pro s mPlici mendacio , se eadem hae fabula, SC. fietu, Isiseessas pio stupro simplici, aut concuhi tu nudor Eartim bie alteram es Aim peris,

eq; eam incisaest uuqua D . POE . aeeνla amatio es. Proxima seena, Ita me Nιι, parvum mendum indicor

Mibam aetate tardiores: metao meo amoν. moram.

Et tollo. Se ih. metui: ut in antiquis etiam exstat. Non tune primum, sed iam . ante metuerat, cum istos spissigrados senes sibi advocaret. postea est ibidem ie n s ad prandiam mὸ in aedem Vos dixissem ducere. nuem versum respexisse musa Isidorum putat, eum aedem ab edendo dedueit. Aeeredo huler sed ridleule quidem ille nimis in ista originatione nuga v. adem v ro hae saeram accipies , ex antiquoriam ritu , qui saeris cantes ad templa solebant amicos vocare convivatum, cuius rei illustre exemplum Rudentis initio: ubi La-ht,st leno Pleusidippum ad aedem Veneris Invitatum per fraudem destituit impran. sum. Et alias convivia in templis agitabantur etiam, ut cum c a populatis celebraretur, de qua Trinum orpH. Ruid tap s an aed/m ad earnam Oenens , εχ ιq; ibi opstinavis tibi par fortὸ ut vanerat, a 'posta si caesa , popalarem quam Soeanι,

xa Od insitas ea namquam reddat domino, de quo ederis . De verborum stu susque deque est, hune malis. an veterem. Maod tu insitas . at de quo ederis, non probo. Non enim de domino ipso editur . Se alio sensu Mois

stellariti dicitur Heram eomesse. Scribo, de quoiast quod & numeri volunt, illauni sylla hum tamen eo ipse contracto , ut passim erias solet. . o autem est, &suhintelligitur vel cibo . vel prandio. Locutio quidem pland gemina illi, De alicuius vesperi coenare. Mox distinctio sensum nonnihil obseurat r

49쪽

Hoc enim iam inhem sonat . uti Limianus etiam evntinit. Qvidquid nobis id est, ore ne domi oti, neq; aliunde petimus At non id satis. Etiam suum ud eue totum, quod habeant , quantillum habeant affrmant.

Interpunges ita :

2uidqaid est pauxiliam iliae , viserum Eue omne imul es . Ulterius habes:

istar .

quamquam minimum intere imalo tamen antiquam:.st scivis tot scire, rem Ex pedale..verbum ut si hoc rhum, non adverbium: quod si ramen sit, melius cum alturo Aiνe cohaereat, quam cum diciti, cui Lambinus adjungit .

Ibidem etiam legimus a ΑG. Hae cito . O ears m es aget is, , opera iam quavium ροιest. nescio s reeie. Veteres uuniam mvero ei melius ad sensam , non adversum . Quod nisi sngularis hie iterum numerus pro plurali postus est, vi factum alibi supra

monstra .imus, aus m ita mutare, Hoe esto rsis est Maudais properam jam ρα pol. Notum enim adverbium ρνορeram ex ea nota qua sunt Fer Iam . Nmmiscamia s lia. Adhuc eadem scena . I statim ah h De Deor AD. Rene Oalo stitur e te a oratas melias celeret dacere. Tardi famat nos. AG. Optimὰ Die , pess- lerote crura. odoror transpostionem vocularum . quae sententiam in contrarium pland mutavit. Quomodo enim pessime dieebant adὐocui, tit iam eoneedamus Der Acincum eos dem optime ire Contra υ luit plautus, eos Doti me dicere. peliave ire. Atque se traduce. ΑG. 'stae itis. Optiωὰ Bereti di itis. Hoc enim ait: lingua expedi

ii & veteres, pedibus inertissmi , S tardigradiis mi estis . CAPUT IV.

ANte alia scenae consequentis, egregium Ibi foeum a multis variε jae atum , nec a Palmerio satis dum eonstitutum , perpurgabimus. & latas similium exem plorum luca persundemus, quae collata inter εο ipsa plurima pulcherrimum loci plautini gentis adhuc Obscuriusculum clarissime illustrabunt. Sed hujus scena k-cus, quem dico, iste est A D. 'Di te perdant. MI. vos quidem hereti commendo, quom qui qui tamen O LM henioὰ Leith, qaom hero amati operam datis. Principio iam hoc te absolui, neminem hie iani quidquam extra Palmetium , qui retinet unus vel eiectum ab aliis vel interpolatum commenda , atque idem mcia fravit primus abditam, ac latentem hie imprecationem, quam se paucis alibi locis observarat. Hua optime: non item illud, cum allitam particulam ρaom etiam

reto

50쪽

ex Acidalio. 3I

. retinet, ut sensui necessariam , quam illi aeque , ac versui nocuam ego exturbo, tum porro se reliqua distinguor

MI. vos quidem hercle commendo. I qui ta/- , Ει hoὰ ., Maleue seisis, quom dira amanti opeνam datis . Et iam omnia clarius explico. Advocatorum imprecatiti praeeeuehat: 'mi te per . - dane, hane seruus in ipsos regerit , sed tecta, atque aliud simul dicens . Nam , vos ρtiidem herete eammendo. Coimnendasse autem eos nune videri vult iliis , quinus erat vivictatus: Hodie seris rimores tion stius, ytii tites creaut,

. Quae satis acerba cum Sc asperius illi acciperent, malam ideo rem , ct interitum imprecati a ne vero irascimiiii , inquit: nam in commendationem ue laudem .e stri loeutus haec sum, non in contumeliam , aut culpam, at quicunque qualescunque tamen estis, hene, sane, S benigne facitis in eo, quod hero meo se operam datis. Haec vera meNS exterior, Se in .publicum expostar simul ibidem inisterior illa in distinctione verborum, & seorsum relata imprecatione a quae nee ipsarpectatores sesellit, assuetos audire talia multa a Plauto, eui frequentissimo iteratus hie in ieiusmodi duplicem sensum locus , Se passm nune in plerisque C moediis superstitibus super sies. Exempla hic omnia subiiciam, quae potui notare . ut semel simulque uno in loco illustrentur . Captivis M. 2tiant a r nitor ra 'Ubique perdatia. m. se hercle miti aequa is grat us

a ora

oratio eontinua est, ιe hocIe mihi aequum gratias agerer sed su stentatur in voia ethus te hereti, & redditur imprecatio repetito velut απμωά verbo perdam.

casna , initio scenae: xia. Altim 'Dii Omnes, N. ; perdant. CH. te uxαν aiebat tra

Ralici eadem est, Ssstitur sermo in vocula re. quamquam ibi potest i litid totum iungi , te axar Hebas tuia , scilicet ut Dii perderent. Epidico seena prima r TH. 'Dii Io perisum. Ep. te voti Fereontari, operum Mihi da ,

Ambiguum est se .ala, quod usurpabatur, si quis colloqui alteri vellet , atque hie etiam illud itar sed ita si nul , ut perire velit piseudolus lenonem, qui priua

voluerat ipsum . Quod sensit leno statim , eoque subjicit iterum, at los era ambas . Nam audire quidem neutrum volebat, sed utrum .i etiam perire. Similia, Scilla sutu , etsi pa lo aliter elata . Aulular. Sc. me qaidem hereti . EU. Lege agito mecum, mesestas ne si . . , O eaenam coque .e in abi is mauis er elatam ab aevitur. CON. asi tu mobo.

Nam duplicem quoque ahitionem ambigue coquus intelligit: Se illam ah aedibus sim sic tet, ut ne vapulet amplius 1 sene, Sc locum habeat ecenae eoquendae liberum a & illam alteram in malum cruciatum, in quem a sene i ullus itu, ire vici ses m ipsum occulth iubet. Epidico iterum scena mimar. . . . . TH. ali is malam crucem 3 is

Cum isae condisione ΕΡ. isne, se quid festinas maeis .

Dimittitur illi e tandem servus alter ah altero diu retentus , ut illud i sanὰ capias sne imprecationer sed cum ea capies smul , si respicis illam alterius praeeedentem , quae hic tegendo iteratur. Idem est Menaechmis Oe. Benὰ obsonava. UYtimquid iis p ME. se eos maximam in malam crucem. CY. Iro hercis militis es te isIr3 , atq; aeeumhere. In locum frangitur eontinuus sermo, Ire heret e molius est te a scilicet maximam in malam crucem . Pseudolo Se . Maus o nequam: RA

SEARCH

MENU NAVIGATION