장음표시 사용
51쪽
ΗΛ. I is malam erae . BA. iso Leebit tili tamen hodis temperi . Temperi satis, Si fleyonem domum ire caculae licebat, & in malam crucem persa se. Susin' e th. DO. I in mum eratiarum. ΤΟ. ι falle, have assutiam hi . Dum ad hospitem Virginis vendendae iubetur ire leno, iubetur pariter in crociatum . Non abhorret ab hoc toto genere etiam illud Epidici ultima se enarAP. Edepos motieipiam feles M. Ep.ra profec33 a Dre des Nisa moror mili preeatorem . Nulla hie quidem imprecatio et sed dupleY aeqvh sensus , & Oratio ad priora exem pia consormata . Nam Epidici vocula prima te sola accepta retorquet in Aporei de scelesti appellationem. Mercatore per se elata est allusio, se . Ex fuam 1 rCH tibi. AC. ιisi e aliis a parta appono hoc.
Item Milite , Se.. is quidem .sC. Vae capiti ino. DA. t o istic Metiria promisto fore. Itemque hae paenulo infra, M. Saspendisnt. LY Vae vis 3ra aetasi. Ata id quidem iu α do naue es taae. Sle ex veteri hus enim ibi legendum: neq; numeri quidquam Oh stant. Rudente obscurior , se. ut/ltigor ΑM. μὰ eapisi atq; arari tuae. TR. tuo, mea Am I ses, Misi tinonem Deraram hse quod fecit. sed certa est reprecatio in particula tus, nimirum capiti , quae separatur in hane mentem, etsi mox reliquae orationi videtur annecti: tuo capiti lenonem facturum scivi hoe quod fecit. Ae tale prorsus esio voluit Amphitruonis illud palmerius , qui non dissimulamus ex superioribus locis unum atque alterum ante nos a Diti sit ad oeculta ista ioca primitus aperiendar se. Sutiu' parva rAL. Vae capiti suo. SO. tua isque resera , se earaveris. Sed hie quidem non assentiore & apertum esse debere statuo , non tectum servi in heram inclementius dictum: quod herae ipsus e. incit querela statim subiecta rAL. Itersis jam hie tu mo luetim utra dieit, atq; id Me malo . Neque tamen id consequemur absque eorrectione voeum, qui ibi prosecto nosti, omnes sincerae. Mea divinatio est, legendum. So. tas Istae estis, uisearaveris. Namnis & veteres libri quidam, & non aliter ulla sit sententia. erit ex refert ego seciet in quo si negligi quis nolit priores suo et fluas litera , inde quoque sibi faciat aliquid: & posse seri videtur oed . cuius extremae utrinque literae quiverint absiar heri a verbi praeeedentis, & sequentis initiali. Nam & in e istae desinit, & erit abe inchoatur, neque novum denique d in fabiisse. Ut iam seribatur: so. tuo istiae, ereri, erit, nisi euraseris. sed versum obiiciet aliquis ita nimis extendi: quod nee esse deprehendet, qui pe-elth dimetietur. omninci eum Alemena in servi eaput viae pronuntiasset. ille idem reponens, tuo quidem eapiti, inquit, illud eerto erit, nisi Gmnium tuum procu raveris , Sc eius expiatione tibi prospexeris. Nam hoc est, nis earoeris , ct de
procuratione commodum monuerat:
o ut mala fuisti hodie, aut thure eomprecatam sportuit.
Sie enim solebant superstitiose veteres expiare suspecta si hi somnia: quo de ritu, Sc nimis multa palsim seriptorum loea sunt, & satis multi jam olim annotarunt. Nos de Amphitruonis hoe loeci sententiam nos tam ita proposuisse satis est, &ipsam iam de toto illo plautinarum argutiarum genere satis perspieuh declarato com mentatiunculam cum capite, quod dicatum ei proprie voluimus , claudimus, ct si
52쪽
NUne reliqua scenae eiusdem videamus. Sub initium in libris plerisque Omnibus vulgaturi MI. Foe ar eoni.ἰIa tibJ μι d Au ad hane fu luelam. CΟ. aeris ιουσοι conductior fiam , tragoedi, a re comici. Male eos Aa , & eoudue ιον. LMnhinus In commentariis coudocta , & eoudoctior agnoseit, nulla tamen alterius iacta lectionis mentione . sed hoc reeie. Condisee-hant histriones a poetis sahulas , quas ipsi docebant. Est autem locus huie plane geminus Persa , Sc. Namquid moror . Diis' es a med tali ρ SA. tragis. atq; eomici Dciamquam aequὰ sane messitati. statim hie sequitur: MI. si obus homo es. Sensus vult es, Quod veteres habent.
Neque versui id nocet. Est enim Se ipsum Plauto sepissimh longum , ut alibi seio mihi dictum . Infra distinctiuncula vacillat: AG. et lite , inspicDe aaravis. CO. est profecto D. eom.
Nam facite non apth comprehendit ipsum qui loquitur: quando duo sunt hic tanatum, ad quos refertur. ad Milphionem servum seisieet, & ipsum Agorastoclem , cuius id volunt esse verbum. Nisi scribere placet, Faciis , quod iubet: aliter persenae distinguendae sunt, atq; in hunc modum , quem nunc video Florentinum, ScColoniensem saepe mihi laudatos libros tenere: AD. Facito , quod jube/. AC. abeamus , sed vos ere. Suadet abitionem Collyhiseus an Cosabiseus hero At setυο r quam cum hic probases et , hortantur Advocati porro, ut uterque pareant, tum herus consentiens subdit , -heomas . Sequenti versu rΑG. eo , quaeso I immanales. CC. quin abis p AG. abeo. MI sapis. Non etiam suae personae trihuta vox ultima videtur. Melius enim detur Collyhistor siquidem ipsa est saneera, quod non est eertia prima iam sequentis rco. Si tac/ AD. qaid est / CO. fores hae fcerast magnum sagiritim modo. Variat enim in antiquis, neq; taee sngulari numero convenit ad plures: neque racete mutari per versum potet . sed neque silentii non satis apta . Florentinus co Hex, Arat rara . FaeIli hinc emendo, μ Date: quae interie&io comica in pertur
halionibus. Ad te inopinata, cujus exempla quid opus si afferre proximi item principium se lege
Atque item in antepentistimo eo fueνant. Nam minuta haec quid pluribus ostendam 3 Ad aliam porro scenam deseendo , Iam istae r a qua primo versum elicio temere bis ibidem colloeatum. Aio autem illi e delendum istorum alterum rAD. aeuia ne 1 hovoris tui eatissu lae ad te venistis .ct amouim bene volumus tiliter lenonibus.
Nam Se inanis thi iiis appendiv. I supria jam sum imo legitur integrius r. Ara se sataramas Deo ,
53쪽
Et quamquam bene et stimur is vis e sensuibas. Ita meus est animust alii suum tamen sensum, nee impedio, sequantur. At hi cogitent, neque numeros detracto , consistere, quod sententia posteriore loco tu ierat auferre: neque si versus idem repetitus hie ab A duo eatis esset , impune illaturos fuisse a lenone , qui aliud & in ipsos dictetium iacete non peperci isit. Deinceps est: sd c id nase Oxhis 3 AD. hune e&umdatum quem vides , Et Mars initis es. LY. eophi iesra tuae quidem. quod obseure ae tenuiter Lambin us explicat his ver his r Quasi Colabiseus miles sit, Se veniat nunc Calydonem locupletatus , Se praeda onustus. Aliud quid elogantius latet. Eli enim alluso in nomen Lenonis, quae patescit magis h proximo versurAD. Hue xtine sero ad te diripiendiam addatimas. Ad lenonem Lyeum quasi lupum adilueitur uiripiendus villieus tanquam o Dis. Idea dieitur ei Mars iratus e se . qui contra propitius lupo. Lupi enim in tutela Mar iis, eui Se ipsa sacri. Praedam istitue suo Lyeo dat istum υ illieum Mars , huic minth, illi bene υiuenet. Quam allusionem , eum haee se se liberet in mente fuisse Pla to, locus simillimus testabitur ἡ Truculentor Sc. Rtis. Hir edepol Mars meo periratas patri.
Qui quidem lineus unus interpretationem veram nobis subministrauit. sed in hoe poeniali male ihIdem Lueo dantur ista veri,a , C Fri .sera istie quidem . Sunt Villiel sive peregrini Chlamydati, qui Martis iram a suo capite rei ieit in Advocat rum ipsorum. Notam igitur eius personae praepone, Co eapiti iesro Uue quidem secum ita ille procul stans , ' eorum omnem sermonem exaudiensi eui & mox duos assigno versus, Advocatis attributos vulgo, quos loqui ad spectatores Lambinus ita censet rmm ρνaedo his hodia .needla menatoν domum . Canes eo euant in Maeos I pide se eam . At ego eadem ad spectatores aio dicere Collabiseum, Ad sese venatorem sacere , uti eanes istos Ad voeatos. Hie venaris est , ego ipse. Ae lego etiam incedet, non incessit. Auguratur enim, cum bona praeda, id est, lepide, quae velit, omnibu effectis, domum se rediturum. Ulterius quod legitur: Tti,s te Dii amant, agere tuam rem oceaso est. Non ego damno, qui enim Ac tamen si mutare, s re Dia amant, ate tuam rem . occaso es. Nox indignor haud reeeptam Gulielmii n stri illi e emendationemr Terenιos nammos 'mitivos μνtat prae sibi . Nam quid verius, quam praesidii legendum / Praesidium est υ satieum, Sc loeutio, portare num mox praesidii. Remina illi est, dare tot vel tot talenta dotis: de qua egimus ad sabulam proximh superiorem. Porro In istis ridie usus Lambinus: LY. it ad me ueram. Co. Illud oti ἰδεω ο orsim os utis eaedit eateibur . pii r LVeum spei plenum exsult,sse, A solum eateibus instar asini laseivibundi eae incidisse. Tu recte ver Νs interpretare se r Illud quidem, se ilicet lucrum , eo it, quor sim asinus cadit cateibus: id est , retrorsum. Sermo servilis , ct rusticanus est. Hiebat leno, ad se lue um irer contra villicus seeum. aut ad spectatores, mini md illud ad te quidem, sed In diυersum, quo calees iactare solet serociens asel lust retrorsum . non pr versum. Qui sensus clarior fit, in vicem IIIad , reposito Inue t quod tamen haud necesse . Deinceps vitium in mensura versus prioris r
Vetustato Osso edentula aetatem iraues.sylla hae modulus in Coo monet retro legenda cohaerentia tria uerba, ut se versus constet:
54쪽
Et statim illi quidem pedibus uterque bonis ematia verba δ fariam , ta laseris , itiSi lataeaιον facias unetientariam. Rectius tamen, ni fallor, ultimam prioris voce in ablatam neeris alterius primam raι balneator. Atque ita nunc video in plerisque aliis editionibus exstare.
vult transponi particulas, Me Iorai Ag. Denique quo genere emendationis orsi sumus hanc scenam, eodem nobis est claudenda. Iterum enim versus alienus ad eius finem , repetitus non ex ipsa , sed e sequenti r quamquam sequens adeo scena melius una st cum hae ipsa. Sed repetitum quem dico versum , is e leLY. Iain squὸνι intra . Co. dae ergo me intr3, addictam reses. Est enim idem, etsi nonnihil hie interpolatus . eum illo germano LY. xuis seqHνe me isto. cc . abdae intr3, additTam tenes. Caussa , cur priore loco tetendum non putem, magna est a quippe ex rei ipsus Ora dine petita. Is enim turiatur . Nondum enim hie deducitur in lenonias aedes vilis licus. sed aurum prius numerat in puhlleo, quod eum ex occulto inspectassent Ad 'vocati , atqua ipse herus, tum demum it, neque ante leno eum receptat, etsi totum illud magis de eomposito se hat, ut testes esse possent auri dati.
Co. xuiu h/rela aec;pere ta non mavis, quam reo dare. statim evorant Advocati Agorastoclem 4 ut si ipse s hi eum ipsis una testis, quo Prodeunte, tradit lenoni peeuniam villicus in manum rCO. a De aerim hoe sis: his satis numerari aurei nee nil nammi cte. Tum accepta, ducit eum leno, & sequi iubet: Mege eamus isto. Quis ergo dum hilarit exturhare turbatorem huius eertissimi ordinis in quem ita graviter peccari adeo non animad Uerterunt alii, ut spurium ilhum υersum quidam etiam optimi homo alias Sc acerrimi iudieii ex legitimo altero tentatit alieno illo loco corrige re, ct confirmare.
CAp UT VI. cestari, pro Loqui. Coritim σοι tergum s erre. Tectius tacitiar. Sur-ρt r. Per deam verbuis non aereptiam, aliud subsitutum. Jocur Nautinus per unius Doesia tron postionem emedius, G deeuratur. Versus trallectus. Herba in numeror digesta. Multa ex antiquis anter lecta : quaedam indidem atim. Personae, quae vel omissae, resilutae', vel quae turbata, aliter di oste is uterpunctiones mutatae. Uua mendata passim , smul ex irata. Deniq; Deus isteger Ditiatur in pςwomr, G interpunctis, verborum ; ordiue , rescriptur.
ORdine progredimur: & jam scena xuid est, nonnullis quoque Partibus aegra,
in hoc quasi valetudinario se nobis offert. Excuditur in hodiernis libris: AG. messis , leso eam aurum aeeepit φ AD. vidimus .
AG. Eum ιοι esse meam servam Ditis p ccstistis. J A D. scidimur. AG. Rem adversus populi saepe istes AD. Uvamus. nescio quid ibi nune saeia istud saeper quod in vetustioribus nullum quidem ,
pro eo reperias, AG. Rem adversus populi leges est Nec hoc tamen , elli vulo melius, agnoscam pro germano. Credo & ipsum interpolatum: neq. I r H- reiectum velim , sed paul: tim modo traiectum . Ita scilicet:
55쪽
Quo misso duplex sensus , ' honesta am hi guttis . a plauta de industria quaestia . simul enim S gravantur Advocati tot interrogationes, quasque impatientes Saepe jam ae satis , inquiunt, iteramus licie Scidiimui: qua propter Agorastocles desinit statim, S ergo meminisse eos haee omnia jubet. simul iidem ad Plebiscita alludunt, & cum ille te in adversus populi leges esse monuisset, easdem a se saepe scitas, sed frustra seilicet, subjiciunt, tacite publicos mores, & ad id magistratuum sorid negligentiam carpentes. Quod ita non argutius puto, quam verius explicari. Si quis tamen contra tendet, ei liceat, quod vult, sequi , ac vel aliter lege Te r quod audio quendam iam nunc sacere , qui in Mulsatum locum, nem pe restitutum malit. rgo porro jam non voculae , sed versus transpositionem ibidem moliot inter istos: AG. -- fari ses adfringet. A D. haad dubiam id quidem est. Ac,. Euamam quanstim ad . tim erit de Iutam. AD. quippini AC. Diespirer vos p idait. A D. t. quippini AG. Ibo er pultabo jantiam hane . A D. ita quippiat
AC. Turanda temptis es. Quis vero mihi non assentietur , imprecationem adolescentis ultimo loco melius poni quippe quam elicuerit illud odiose stequentatum quippiri r quod senes cur reprecatione iterant tamen . Ut iam hic restituatur ordo: . AG. 2uaπιum quantam ad eum erit delatam . A D. quippini
AG. Ibo ct puliolo sentiam laxe . A D. ira ρω pini pΑG. 'Diespiter eos per D. AD. Ie quippixi AG. Toeeudi tempus est . Quamquam ' secundo loco, ita quippivi a malim, Do. quippini Ianuam enim , res quid putes numeris incommodati, quasi dissillabum exauditur in dimensione Mox etiam pro hac lectione vulgati r
operire capita. substituam ac restituam veterem, A D. qa;ppini λ in s obres. Om;ssum est ait tum vethum volamus. quod ex se subintelligitur . Illud quia sanh necessarium est , Se disertim exprimendum. Sed iam ad aliam porto laenam in qua proxima nihil serε, quod multum reserat annotari. Tamen istΛrum uel suum se verbά di.
2 I ad i. rreeen los mori si ilippos d talis. Idq; ade3 in ipse auram ineo marsupio. Neque hoe mea, sed antiquorum eodicum auctoritate: quae valeat in re leviori etiam mox, ubi legunt t
non benὸ i qtiod si, ecerunt, qui versu se eensebant eonsidere , hum 1 . Nee enim vel alterum numeri spernunt, sed ii plautini. scenae, quae nunc sequi ιur, secun diis versus, extrita vocula se seribendus rE s. hie fersas m/tis CO .fam hereIe Oer 3 e gorasorier. Altera vero ab hae , cui initium Satis , Is versus dimidio pede mancus eo gere aetatem, praepedittis lutera forti ferro mea. Cuius in s ne quia Florentinus meam legit, aritelendum idipsum arbitror ei explendor ut ad ararem hoc reseratur, alteriim ad Iatera. Deinde in eadem est et Equitem, pediιem , Iibertivam , farem , ae fugiti pum velis. Se tibi to, Iurem an Iugitivam MOY item. am id quidem ilii , as messitatur. Oerba Deit emortuo. Tmenda r Nam is quidem , via meditataν , illi v. f. e. Vel retenta verborum serie vulgari, saltem mutetur is . II ditari autem hic est me morare , loqui. Sic alibi: Diugis messitatur malὰ , pro nugatur. Insertus egone domum ibo. MI. Las oxearaso. SY. Syncerastam qui vocat pMultis In editionibus omissa male persona est, quae prorsuq initio versus huius prae figenda. Nam non ista Milphio, qui priora. Syneerastut loquitur, v sano Veneris domum rediens: qui ab altero mox revoeatur. Flute igitur adserihe verba, Num domum iso. Et aperte veterex se haheni: quos in videto an sequi velis, ct pro ximo vursu , qui leviter in iis mutat et Mi.
56쪽
At hune qui excipiunt, eorum quidem nec cum vulgo, nec cum antiquis perso-NI. ob hane rem tibi ν dum operam , abi voles, ubi jaἄν is . SY. Habe rem pariam , si δει-am est. da tibi Naram luse . MI.ρaomodo psed ex nostra ordinatione οῦ -
se rem pactam. STA suturam est, da tib/ operam hane. MI.qaοmori Quam veram esse quivis statim videt. In sequentirsY. Ut enim tibi mihi vapulandum ess , tare eorsam fumeras. nota phrasin , eariam fassore e qua noster & in fragmento Casnae, ut citatur, usust Intra ad axorem, fineramq; metim tergum ob injuriam. ubi potius legatur ad triari Mox illorum. MI. Dii te ct raum heram perdurat. SY. Me non perdunt, tuam tit perdant facere possim, si melim . ameam heνum ut perdant, ni mihi meIaam Mi phia . MI. quid
distinctio melior etiam nostra talia r SY. Me non Drdant, iliam perdant , Deero pin G, F vel is ,
Ist ista e MI. Iuid jam SY. qtiosi ια tarere qaidquam potis sis retnas . MI. Tumias tibi resistam , qtidis quod dictam est mala mulieri.
post Maligerum & Cameratium , qui secerunt Taciιius, amplius emendamus, per sonis, verbis, S versibus nonnihil immutatis. MI. aesidiam λ SY. quos taeere ια quid ais potis D . ML tetAarmetria, sul rem si Iam , quam qώois iustam es mutiret maia. A me soci renitis, h libris vetustioribus, rem se stam di se indidem quasdam voculas transposui. Reeth, ut eonfido, omnia. Reesitis nihil erat. Tectam ct Taeitum optime junguntur, quae lucta fortassis, & aliquanto postr sd hae tu tenum lais etiam hasera , quamquam ibi ieeum exeuditur alias hend. Porro Lambinus ineptissime personas digessit i in quibus si mutari quid uehet, ita potius de heir NI. tu heram laam meo Mνo usi inimieam eapitalem p SYJeio. MI. Propter amorem . sY. omnem operam pridis. MI. qaid jam pSY. qaia doctum doces .
sed a vulgo non saelth hie abierim, faeilius litterNI. xuid es , quod metuas 3 SY. dam leva ἐπfidias parem, uera
a re ρον deam . Ais enim perdeam pro peνeam 4 infelici d, colloeatum haud pertinaciter negarim romnino tamen coniectura blanditur magis: SY. dum hero infriar paro, ne mepteta, perduim . Non proelii, Ita distingues r
Neque hine proeul autem IMI. Duas alus tant. qaaeso emi/ sY. nutrieem earum teri am. obscuriuscula postrema verba , quae separari quoque interpuncto integro a sequentibus debent. Utq; elatestant magis, legendum fortasser NI. Maas tuas rasti quaeso δ m. μι O Nutriem earum teriἰam. Sensus enim est: Quhd tu miraris, duas illas tam vili emtas; aecessit etiam super has ipsa nutrix harundinem, ut tres mulierculae venierint octodecim minis r climsolenne alias pretium unius, ut minimum, trIginta, quod multis exemplis ἱn hoc poeta constat. Sed puellae tum stilicet etiam fuerant parvulae r ut aetas minor partem magnam pretii deduxerit a quae tanta non potuit tamen , si recth. venderentur.
Est deinceps et Ridem enatas Ade farreptas, fora sex uis , pos ibi cte.
Lege planE Larptar, numerorum eaussar quod alibi non semel ostendimus plauto usurpatum. & ostendemus. Iam ultimo loco locum integrum ex hac scena adsert-
57쪽
him, uti personis atque interpunctis eenseo distinguendum. Nam ' haec luxat , ct illae omissae elicubi turpiter e Se praeterea voces quaedam etiam traiectae. SY. Omnia memoras, qu/ id Luci itis r. Manu eas asserat Saas popalarea luerati ea a. MI. tacitas tace modo. SY. Moseid ad ine, a Ianorem rediget, si eas abduxeris. MI. uuio prias disperitia saxa, qaam unum cutiem reveris . Ita puraιum es. SY.ita dii foxius, ne aptid lesonem hune feroiam.
Conseres iam haec eum vulgatis: in quihus maximum tamen est, quod hinoa vel a
personis alternavimus, uni antea continuu tributos.
A Sequente iam scena vel inviti omnes abstinemus: quamquam non minus in . ea non intellecta a descriptoribus fortasse peccatum. Et tamen Africa haeetintim proconsulem Scaligerum exspectat . qui solus eam provinciam ex omnibus iam olim sortitus utinam eat aliquando, & praeter alias linguas ahcilitas, ae se pultas pridem, etiam Punicam nobis resuscitet, eiusque has qualescunqi reliquias animatas interpretatione sua instauret. Interim nos in Latici manentes, leviore ope εοῦ versiculum ibidem in pedes restituemus, cuius verba s4e ordinandae ,
Gai Aiam hie esse praedicust Atara oriem. Nonosylla ha vox ptima est, dissyllaba secunda , per contractiones ustatas . Alia hine proxima seena venustam nobis venusti versus transpositionem occupavit Cl. Gruinterus , eui deberi eam a Plauti studiosis adeo non doleo , ut aequE, ae si mihi, gaudeam . Ihidem autem alii Impetraνι pro simplici suo positum volunt a quibus, quia sine exemplo est, non assentior, & i plum simplex reponendum puto:ΑG. Incipere mali) es, otiam parrare facilius . Porro ab omnibus iam legitur r. Servos quidem edepol viateνes antiquo ρ: halet. AG. uis is NI. Udeo' homiser furei natos eonsequi pat non In omnibus: de multo verius in priscis . Una litetula noυiliis deest , quae restituta sensum saetet nimio quanto eoncinniorem . Nam hoc loco quid ita quae
serit Agorastocles p qait is p lta quaesiit: αais sis Aiebat Milphio, se tuos illi
Poeno vetulos esse : id unde sciat, ab adolescente interrogatus , i pisa homines cor imonstrat cum sarcinis sequentes. Jocatur autem in se ma sarcinatorum di qui sub onere curvi incedentes videntur senas assimulare, quorum talis est habitus, aetatis pondere deprauorum , quod ipsi gravissimum saepe tergo suo incumbere , alicu hi ' Tina gravius se sustinere conqueruntur. Atque hunc iocum a nemine dum video deprensum e neque mirum, quia se in Oeeulto sater, nec se cuivis prodit. Ulterius, vocula deest versui, quam h veteribus ei redonormis ais ια δ ee id adhae eam emisisti Munico pAtq; etiam illi, quem Lambinus traductione verhorum interpolavit IPOE. Fra is immoνιatis i ad hune puνimi vivo mi Feriere.
Ex iisdem insere, at od lane: Sc optimi constabit. Ex isto autem e
58쪽
MI. tu ais ta λ AG. qaid tollendiim prius tu, quod in optimam editionem irrepsit , ex aliis omnibuς. &ipsa re liquet. Infra. MI. Ligaias eanates ait δε adoexi uaces . Caslam , , ni hali Uerbum ea sese eui non malu Dausa F. substituit senatis. Dabito tamen &de hoe, di de ipss ligatis: quae quia non satis apte nucibus in commercimonio mihi Jungi videntur , lahor ut Ficulas scriptum credam, tralatilia T. L&F, Ite tria G Si s commutatione. Tum oenales etsi poterat iam minus improbarit tamen aliis sibi testichi loeo, ubi scus, ' nuces ad eundem modum, seu & sabae, diminutiva quidem etiam forma, conjuguntur. Seem Agite iter Pro opisas nostis, Iutis eo inmodale , nuruus, fasHis, Aulis. Iam intelligis, quid suspicet : hie hem Iuvatis , quod est fabatis, ex eanotis sorthiae tendum . Quod s ita; in dimenso ne versus, Hetitis quasi duarum sit syllabarum , a litera Oblitescente. sequitur hine longiuseuter Veram ego his Boisilium Buhes , e gutidamae situm Larat νο , commonstra IF tibiisti e lorasoriem. Ecquem oritiscentem tu hie nou si ιε θονυoelem δhi quibus si veterem scripturam attendas, in qua prater alia est Bois tem se aevisa possint videri se traductim legenda: Veram hie ego Bospuem talea , et Calidamae Mitim Ecqaem adosis essem ιa hie nisi si e reorasociam 'Imes . eommonstra, s nmisi e uorumctim. sed non abeam tam piocnt a uulgatis: quorum ordinem cum apta distinctione re linquo Sequens versus a Lipsio talis factus , qualis in textum jam receptus :AG. Siqviidem solidamae lemarchi quaris ari attrium. At iusto longior est: nec, quod ille suasi elisonibus a uvandum , id proceuit. Nullis enim iuvati satis potest. Neque sanh valde aut locutio Graecanica hie convenit , aut ipsa mentio Demarchir Quis enim fuit, an de eo scierit Agorastoeles νNam pollea quidem non hie, seu pamus ejus meminit quasi ad ipsum Ignarum . Utcunq; autem est a e veteri vulgataque lectione malim absque Omni disse ultate . se corrigi et AG. Siquidem tu e gutidumae his quaeris adoptatilium . Et deinceps continuos uersus aliquot ex antiquis pleniores melioresq; volo se tibi . . POE. hospes, salue multum: nam mui tuas puιer . AIer latis ereto mihi hospes Antidamat fuit rme mihi ho pilatis tessero eam tuo olim fuit. r. AG. Ergo hic Gad me hospitiam risi praesesitar.
Unde sim oriundus. Quibus quid Meesserit ad integritatem , stomatum, ex collatione specta. In proximo nestio s non soloecismus haeretra . . . . . quι potuit feri. at Corthopisi Gratus sis , hie aiateis habuisi aenaliam patrem San. Miseris rectius erat: neque id numeris adversatur. Tamen & Illud In sermo ne sero. statim:
AG ανreptas fiam illine, hie me Mentidamar hospes tuas Emit me, ct is me fiat aristavit Aiam. Primo δεν as iterum legendum est: quam elisionem & hie supra , & alibi mo
seravi. dein alterutrum ma delendum, male his in eiusdem sententiae nexu postum. Possis versu priore: sed & altero faciunt veteres, cui aliam portia iidem particuum interponunt:
Atque iidem etIam unam isti inferiori: ΑC. sera mortui iant POE Diram , qaod qaidem aegia rati. necessarIam illam numeris, utilemque sensui: licet utrumque non omnibus Ita vi
deti possit. Mox habes: ΛG. Mi patrae salve. POR ct tu salveto , Agorastoetis. Recter sed humanius veteres: POE. rasalue, mi Agora Ut utrobique αἰ sit, affectu pati. Et statim et
59쪽
Et te monινῶ nosse O. poΕ. δεπὰ volo. neque mala, sed ego melius et Sed te moneri non uesis p Alieno loco adhaeserat pa rieula aer quae ad verbum vis retrahenda. Sed etiam fi nexu Orationis requiritur.
nescierunt versum , provocabulum Hecerunt. In serius:
NI. L piri Beriti vi Has , jam tu nivei a Id mihi platet . VidE ne fuerit, jam priocipum id m. p. Ita solet enim noster. Λmphit . Iam iliad non putet de Ueati . Silehor 'Principiam piaret de lectis .
Neque tamen alterum minus p obum.
CAp UT VIII. Curtis eumor sine modo . Inter vias, Aes, annor Ge. Mutata dipimaisaei, G verbar sise etiam ariter an ubi dirasa. Turia personarum mirime seis puribtis eo M ae . Locaranus perturbatissmias is ordinem ex verosensas eductare tam aBς ot eonfixui versiarescera media rejecti in ejus em.
IAm fores pultamus scenae, Iois pallor Atque ingressi turbas offendimus ibi I tet personas Agorastoclis & Giddenemes, cujus locum ille non semet oecupavit. Eas sedamus hae nostra desgnatione rPΟΕ. Nisi , sed ali Ani med eaotae ἱs fise expeto . CI. e Dad aedem miris . poΕ quid ibI sue uni p die mihi. GI. e et radisia hodie Irin ris ea fisas dies roratam iretitit deam, vir si ust propitia . Nihil certius, quam nutricem respondere Poeno, ab eo interrogatam. Nam Ag rastocles importune praeripiat eius partes. At quae mox illi tribuerunt, eripio vi cissim, Ae servo do: MI. At Ioui stio imperaνant, qaando hie hie adest . Quae poteram Se Agorastocli r sed magis eonveniunt servor ut videbit, qui totum confiderabit. Mox verba versus ita digerer a pietas plane nobis aviae lio fuit. quae eadem ct infra, antepenultima seens . A D. ius patri , tua pietas plaM usHa axitia suis. Paullo post rPOE. Tace atq; parte mallesei spelides K. ΑG. xuae ea s spetieae 3 POE. euras elamor: fise amoia. Coniunmm legenda haec: CIoras eum, fine modo. Non enim verhum est ρα neque adverbium modor dicitque immodicum elamorem. Quae nunc sequuntur, α in verbis aliquantulum corrupta sunt. 8r magis iterum in persenis rra addae hos Arνὰ , O vina nairieem μαι bero ahise hisne ad te. AG. De quod .mperat, Mi. Sis quis itur sibi monstratia ' AG. ego MMU ὸ.MI. Abeo uitis. AG. saties, mori otiam memore1 mavelim . Ad quem enim illa Poenus addae hos p Ut apparet, ad Agorastoclem . At quam convenienter eum iubeat ipsum servos suos ad se deducere ν Tum quid ille respondet Fue qaod imperor. Et hoc vero ad quem dieit ' Ad servum Milphionemr ut serihi volunt. IneptIssime quod ex huius oratione suriem patetr quae non est hu Jus. Nam servi seisiem huius erat, puellas hospiti demonstrare. Ima Id nutrieis . Atque illa illa loquitur omnia, quae Milphioni hie adscripta. Qui porri, Milphicis hie Jam ahit, ut loqnentem eum secerunt, e seo stituν a quid infra adhue restitat ad finem stenae ubi exauditis sequentibus omnibus, ct loquitur etiam, Opiuo
60쪽
rireti hodia ere. di in ipso fine donique iubetur abIre eum peregrinis servis r tia istos gratisdiae radata intrὸ , nos hvsee his praestolab mar . omnino nihil In hoc toto loco sani , ni verba scribantur, & personae distri huantur, ut hie praeibo:
pop. eurias eumον a modo. abdaci hos inινι , asu nutricem smaII beta abisa hane ad te. AG se qaod imperat. GI. Sed qaia illas tibi monsrabit ΑG. ego doctu ἡ . CL eo dii ν. AG.faciat mnia, quam memoνes , mavelim . Hanno abduci servos suos vult, & una nutricem abire in Agorastoclis aedes. Hoeille assentiti & ad Giddenemen, facito, inquit, ut velle istum vides: quae paul-ltim trieata, mox eo lamen abit. Sed iam in hanc emendationem apertia pugnat sequens locus: ε quo liquet, abire Milphionem velut jussum eum poenis servis, quos abdueat ad heri aedes rMI. Lachanam vos, qvios ego jam detν. cre. Haec enim ad illos Hannonis homines, inter vias. Atque id necesse, quia se voluerat ipse hospes, ut iam e proximis vidimus. Hic quid nos respondemus Pugnant Ista , nee possum conciliari, si leguntur suo loco, quod statim iam nego. pugnant enim magis & in seenae reliqua. Nee enim dum abit Milphio, neque fuit iussisse quod paullo ante monstrabimus. In fine iubetur demum e quo contiis sui quatuor isti versus hinc reiiciendi. Ae omni careo ratione, nisi cogit omnis ratio finem shenae se constituere rAG. Pol istie qairim iam eresum es, ιa iuvi Milphio adaea intra e nos hasce hse praeseolasimar.
NI. Lachanam Oos, quos ego iam detrudam ad motus , Inde porr3 ad pateam , atq; ad rosasum eodicem. 'o faxo ita tiam Φοe Iemiter Ia dabitis . Ut haee cohaereant, neque diiungi possint, ex ordine rei toto cuivis non dormi tanti perspicuum esse potest. Superiora item iam optime se consequuntur , in hunc medum: GL Mnea Uitar. AG. fueἰas movi. quam memores , massielim. odiae tu patrae leo , ne dictum neges, Nam mihi majorem M. Dimissa nutriee, priusquam ct servi ah legentur, intellieit alium sermonem Ago rathocles, εχ agit eum patruo de filia shi despondenda: portoque alia de spectam tione filiarum subiiciuntur: donee iis Ipsis aduenientibus ac uisis, Milphioni abitio , servorum abductio, A emnae euratio mandatur: qui Intee eundum inhumana oratione non satis amicum hospitium illis minitatur. Hic ordo verus, ct germanus: nec aliter tota scena consistit. At jam oecasionem quoque traiectionis tan tae dieam . Video enim, nee me fallit. Est autem illa superior mutatio personarum,uhi Milphio pro Giddeneme substitutus, errore saeillimo in notis G I. S MI. Nam cum hie putaretur illa priora dicere. & abire r eonsequens visum suit, vir pronuntiati ab eo inter abeundum versus illuc transferrentur. Atque ita a fine in scenae medium illi pervenerunt: quos inde retractos a nobis reetissimh satis est hactenus probatum, nee pluribus emendatio tarn tueulenta uerbis eget et quam neq; verbis , sed ipsa re eommendatam volo. Concludam autem hoe caput leviore notatiuncula non protritissimae dictionis . Legisti in eadem scena r
PoE. at se ister vias Praeterbitamvis melast. Ister Uias est, In via, ut Aulular. 'Deinde egomat me eam euhaνι isto vitas Oeeaepi . 'Et Terent. Eunuch. Dam rur eo, e I egomet meeam inter vias cte. Ex qua eadem nota sunt & haee. Noster Cistellar. Inter novam rem merbum a Nabo Oetur.