장음표시 사용
61쪽
Ilitnesus Fullon. et quae inter decem
nos nequi 3. vinari totam detexere.
Tibuli. eis in Me seu nostras intre iant eurita tetras. Lucanus, ut volunt, panegyr. ad Pisonem: Mira fabes erasitas torre Iora: miras omissa mali sper gestitvie lepos.
NImisquam saepe negotium nobis fietunt personae , quas rem distributas tib
que plurimum refert. Eae aliquoties scena sequente perturbatae, atque aliter .liis in lihrisi maximἡ in orationi hus puellarum sorornm: qum confusae, non ob servato utriusque ingenio diverso , ut & superitis alicubi in hae fabula notavi. Da. M autem primo hic omnia ista loca seenae huius, quaeeunque sic corrupta: de siningulis veram praenotabo persenam, ne tam diss)ntanea , ct tape eontraria si hi loquanisium di deinde ad alia generis eiusdem vel alterius accedam. Iplum prineiplum non Est Adelphasii , sed sororis iunioris , quae semper introducitur procacior. Igitur stri4hatur, ut quidem nonnullis editionibus ostrΛNT. Fuit hodie operae merium eias qui amabilitari auisam arid reret Oe. Ubi a dubium , an non adiceret sive adseoet legendum . A q. Anteramus haee conatinuat hunc sermonem usque eo, ubi exeipit altera maior eam velut eastiganar AD M.tim i ue ah a vitrioιών , quam viti tu te couaudes. Jam vero quae sequuntur, unius non sunt , utrius tandem ea faciant omnes libri
sed tu se distingua r ΑN. Dero qaidem. A D. Et poι ego , eum, ingeniis qauas famar, ain alia , euaoseo. Eo famas gnatae genere Ere. Quamquam hie ita quoque poteth. AN. spera equidem Edepol ego, eum, tuentia quibus famas. atqI alia , euaocto.
A D. Eo famur gnatae go. Plane enim postremam sententiam prorsus Adelphasis tribuendum est , quae eadem repetit eandem instar AN. ea fumus genere prognatae , ramets famas fervae , soror . Us decias nos furere quidquam M. verum prior modus, anima mea , magis aptus. Porro illa se inter utramq; pasellenda rANT. V solam eo hamis/, mea δενον, si quod agit, ela/t .ictoris Metit ladis nos .mer alias praestitimur pati,itaine. A DEL. Matia, soroν , ea magis, quam volo , an verὸ pale a Uire, obsecro. M tibi iliis non os ob iram es fallatae pCaussa eadem hic est: ciuia minorem semper reprehendit, se corrigit majore haud contra . & iuvat, quod Agorastocles statim exelamat iam e G νινae mi patrum
e r quod ubique facit post Adelphasi suae vethar & de hae potissimum mox illud dieit:
62쪽
Et primo versu scribes, quo Iupiar leui mutatione, quam alter requirit graviorem. Nam & numeri laborant, ct ipsa verba. Medeor utrisque:
Indignatur adolescens , adseri here sbi poenuus, quod Ipse vendi ea hae sibi. Et indignantium aut pertur halorum alio affectu formula est, x viae res Aequa Guliel inius noster ad Aululariam. Terilus itidem a numeris eorruptus , ct desectus ab uno praeterea verbor quod veteres iterato scribunt , quidqaid sapis, Deo amore furit. Integer versus ita str
ne hine sopis, hine sentit: quidquid spis, amore m o fustit.
eiecta etiam praepostione ἡ, quae k Lambino. sie amator amore suo sapere dicit puellam , ut ingenio suo pater. Iam porth non aequε peccatum in sororum discriminationer & tamen aliquando e sed alio quidem modo. servabimus autem nunc Or dinem, & cum oecurrent, ostendemus. Isto versurcim sibi nimis plaeest, nimisi; operam dant ut placeant vitris. minime reeipienda diuersa quorundam lectio, minans operam adae quam Lambinus probasse videtur, se viros ni e aceepisse pro maritis. Nihil hie loci maritis: neq; mulieres hie sunt uxores . Nimium studium capit ut plaeendi sexui vitili , quod innatum illi sequiori . Post omnino legendum γ
ut In veteribus exstate Lamhlnus die Iti non patrues a. ut vulgo; aut, ut Lipsius, patruelitas. Utrumque repudiat versus: alterum S: sensus . Iam Se versus ille non constat: Sed quis homo es AG. omietis iobis. AD. qui quidem inimicas non est. Voculam unam tradue, S constahlti qui quirim non in micat es. In hoer A C. Matia lana Oobis fucere isti. Α D. honas honἰs benefeceris Velim lenesciris. Adhue enim Agorastocli respondet. Deinceps est: POE. s. ar osusam agere fas ad eos δ AG. lepiri hereti atque
Perge etiam tenta , rem is pauca ea eν λ stiunt, qui sedent. Censeo personis hoc variandum: ut quaerat Hanno prius, an porro tentandae vi deantur, tum paucis id saetendum moneat adolescens. Ita enim percommode possit: ME. Fὸue etiam tentare ρ AG. in patiea conferi
Et vix alIter a poeta seriptum credo. In proximo deinde iocus est, non hactenus animadversus e AG. D ue rene patra. . pGE. ta fruti s bonae es. ΛG. Vin' ego hane apprehendum y POE . tene. Interpretiatur quidem Lamhlnus, ta aene , si es honae seni. sed id non penetrat in teriorem mentemr Ambiguitas in ver ιὸ neuri est , quod & inter Venerea . Cum igitur Agorastocles patruum tenere Iu heret suam sponsam a patruus illam vero tu, inquit, tene. s es frugi ho . Verbi ipsus exempla pavea dabo. Appuleius lih. IO. Metam. re eo re , inqais, tenea meam putamitium , meam passerem. idem lib. me alum isUriae reformationis Oidea suriam, nis quod mihI , iam ne- qaeanti renere Fotidem , natara crescelat. Martiat. Saem oga N. tenui . At qaam LM qaaeris 'Iidon. Apollinaris: Iamq; Iovem in Demar matat, otiis a Iue rea re Maem dinem , Europam , Semelen, Ledam. Gu tirum , Irpetis, sos , δελ- , o via , 'metiana folabat. Atque inde apud nostrum Tenax In Casina , ubi de equo indomabili, qui se alibi ludit eodem modo: Iamne hoe ισιιis ρ υτι, diram tir, quem locum ad la
63쪽
nem in choro saltantium trahunt vulgo: non math , sed & hue potest . Imb d het magis: quia & in dirumpendi verbo eadem argutia eaptata. Id enim quoque in Venerio censur uti Casn, his: STA. Edσοι eta illum m/diam diraptam vetim.
LY. o d. ed pol es , s qaidem is sera. Maa es. Item 1 ST. Perii hercti ego Mitri dirampi Castando maneam Iiseir isto Moda, qaa dirampi capia, ποη es copia . sed hie porth sequitur: . A D. patratis est , se Oroso lis, tuus hie AG. Iam saxastis iis . In antiquis est frabis: idque recth. Nam 8e uni suae respondet Agorastocles, &hine jam versus incipiunt mutari. Mox ita rA D. Eriam me mea Iairans eanes δsine eausa Lamhlnus voluit aliatrant. Si mutandum quid, aeeipienda veterum editionum scriptura perquam hercule venti star AD. Etiamne meae in me latrant e sea λ Et vix est, ut non hoc potius ab auctore . In setius earundem prorsus accipio:
Eos diis es aeqviam ararios nos agere sempiternas. In vulgatis vos, cur autem se excludat Enimvero non exelusisse patet e sequentihus statim :Cam uosram pἰetatem approbana, decorantq; dii cte. Ad snem propius, ista non possunt esse sanar. . . . . . AG. qaaesi qui uber tuis dis tenere eoliam,
Salutem. AG ct tu altera. AN. nou ego isae, enisas me. Cur enim salutari ab amatore puella nolit ν mavi md eum in eo jam gesserit morem, ut parentis omitteret collum. Opinor adulteratas Sc hie personas, unamq; praete rea vocem. Atque omnino restituerim r AD. omitιo. AG. fp rara solae, omItra Solatiam O ta alteνa. AN. nota ego . AN. Noe enteas me.
Impatiens morae adolescens collum patris ab utraque vult solὐi', ut libere sua s blqueat desponderi. Faciente illa, renuit altatar a qua se dieit igitur enicati . Sub ipsum snem: AG. Matrae Deita in inmoria vis habeas , aviam majorem M. cte. ron indignum moneri de veteri lectione, & loeutione, in memoriam habeas , qua prohε vatus ct plautina . Subnectamus hule eapiti , ' quae In postremas scenas habemus , sed eorum praecipua : quae sunt ipsa tenuia tamen ae pauea . penultimae illud Iraist hine amator audes esse hau ex viri. . non sapIt mihi ex Lambini quamlumvis salsa , & muriatica interpretatione: qu nee meliorem ab aliis scio datam . Igitur mutem interim voeem halio, detracta saltem adspiratione. Atio viri si, impudietis, esse minatus , qui virum sbi quae rat. Eius quidem vitii poenum arguit miles, atque eo indignatur, talem etiam amatorem esse, ct contrectare id audere, quod mares ament. sed coniectura sm Plex ea est, nec eo minus sortu vera, qua tamen argutiorem qui afferet , et lum
u Pii alpidis: qtiam out Romani remiges . Ithri veteres absque copula Lgunt, Anii ti iri, non improbante sententia , magis probante versu . Utrumque enim quidni se junxerit , cum snt eadem sere Species enim allii ulpieum. Quin uspieum epitheton hie esse potest allii, quasi dixerit punicum allium, quod deeenter, & veris militet in hominem Poenum . Ulpicum autem, punicem allium voeari Columella doeet lib. x . e. 3. DI tam quod quilam a tiam panicam locant, Graeci antem is Oeoakee δι, appellunt, ιοngὰ majoris es iocremeati quam auiam . sed hoc quoque saltem pono, non decerno. Illud: ...... AN ita me Iuppiιὸν
Rene amet, benefaciam gasio , ct vi upe es mili. o prorsus aliter interpungendum:
64쪽
. . . . . . AN. ὸta me nit. ν - . Aeriὸ factam : gaudeo, O ior . Ad Qenae exitum iterum persona , eredo , aliena supposta verae: AN. Et nubi his aurUM es . POE. helium lamiuem quem , noveris. Nam miles haud sane meritia furem sibi lenonem dicat, etsi auro ab eo circum luctust nec pro lare unquam ante vel deinceps compellat. Fauit saepe Agora si eles, Se tute solus. Huic enim proprie fur erat ex superiore dolo, clim teruum mitteret eum auro, ei receptandum & negandum et id quod ita postea evenit. Igitur haee jam sub ejus persona continuamus r AG. atrum; est, O hno, Θ Deas . In friti se his habuit daas Ilias tuas.
Probabit hoe scio, qui sallaciae institutae, & locorum meminerit, ubi de surto illo agituri quae plura sunt passim, quam ut hie necesto si ulla poni. Et tamen ecce unum ex ultima scena, sed alia eatissa mihi reserendum , ut sei l. emendetur rAG. Stiplum pro farto mihi oput est . LY sume hine quidem . scribendum in responsone lenonis , Itime hine qaid Itihθι. Sic enim respondet deinceps semper. Aut in sequentibus contra mutandum, Ame hinc quidem. Eadem . enim prorsus esse debet sormula ubique. Et hae e posterior placeat alicui magis, quia videatur ad eam alludi illis quoque subsequis .erbis, havid verbum quidem . Versui ante penultimo particulam inseres ex antiquis: dirutam postremo hoe omve ad lenonem redis , Ad huie sabulae . si nostra ex emendatione placuit aliquanto pluaquam ante, novum plausum dabis.
65쪽
DIVINATIONES, ET INTERPRETATIONES.
gantius loqui: neque hue tamen solum , sed Ar factam , id omnino , quod vult , dicere e id est ne sensus multis locis ahhorreant , quod quidem inis ipsa statim perloelia fiat, ubi se plerique lihri distinguunt rμο fetis domino fast amores Toxius
Emit, atq; earat leas , se emittat ma maAn non enIm sententia ah surda, lenonem curare , ut anaillula sua manu mittatue pId quidem Toxilus curabat, ac per ipsam emtionem . Quare nemo fuerit tam puer, qui non videat hoc modo interpungendum: Toxius Emit, at in eviros, I fio vitem. m. A lenone hero manumittitur Lemniselene Toxilo liberante. Prima deis inde stena nihil est quod offendat magnopere, nisi luxati quidam versus, quos a men praetereo, Se in ipso fine personarum graviusculum peccatum noto . Nam qum se nune inter servos dividuntur: SA. e M ps ego abs te eoareesseνο. T .iamae abis λ SA. bene ais hauto . TO. Sed recipe te qaamprimum potes. eave facta mihi is qaa sione
eorum ultima, quantum judico, melius uni Toxilo continue dentur omnia, di spuncto Sagatistiore r TD. iamne alis Φ bene amitilatadid νιeψι te q. p.
66쪽
Neque levIs ratio: eum non Tovilus abeat ultro, sed ab hae alter, Imbat sensio ου' i ipsius. Atque ait manifeste sagat Istio , concessurum se ab ilio, simulque concedit: ubi tum ille, sce inne abeat λ quaerit, Si eo pergente , hune anabulare optat, sed ita ut se quam primum recipiat, nee in quaestione sibi sit aut mora . sie igitur , ut monstravi, sunt omnino personae componentiae. Scena i euri sa diffiditis est loeus, quem nemo dum satis expediit, eis plures suerunt ad nili. Eum prius adseri ham totum, dein meam subiiciam censuram singulatim.' θ; quadrapiari me ΦοD , Deq; enim decet
Sive meo periculo fre attexti ereptum bonae
Dimidiam, usq; etiam tu ea Iete adscribto , mi hau istinator quempiam in saxit munum, τι aqua parti trodeant ad tres tros.
S. id fui, nae isti saxa nusquam appareant,
aeui his asto reto a sena σφ' nant lona. Sudat Lambinus mirum in modum , nee proseit tantillume ut de allis sileam, qu rum nemo fuit, qui germanum sensum assequeretur , quia nimis omnes re eesset uniti veterum librorum lectione. Hanc se eulis nobis non erit, ut spero, disse ite ad va rum pervenire. Versu autem primo, me Plauti more abundat, quod laetitionis genus ali hi neque semel attigimus: qaque puri , est qua tria platorem ageret qirem e esse velle parastus negat, ' addit ration m . in qua praees p ie ob uti raras , eaque ex interpolatione seripturae veteris in eontrarium plane senis i m abeuntis . Ubi enit L.
libri nostri . quieusq; iae facit: illi habent, si mu id facit: usim stra Induti pol stet illi negatione itidem inserta. au mus h in ru et a potest; N 'em due, lihi vulgo, qui damnet; in illis, quidem vi. notabili dive stare. Aecedit,duod stactus, mutilus versus est, Eam ess ei sem O felem O hmam . tu miscuod sententia desecta etiam istorum , atq: erium in I te adfer hire . pras remo rolin eum est, quempiam iniexit manam. Qtiae tamen omnia se etiam leguntur in andi quis . At versum mutilum iuvare se nobis liceat: Eam er elem ei, vi es, er virum honum. Itemque sententiam desectam se explere, atq; aqtium etiam .n ea tem a criBris. Voκ enim aequam a consimili atq; potuit ahsorheri . Pro quempsam repone te nivis sciat quoipiam . Nam eo casu statim subjicitur, illi rursui in iei t mannis . Ait rumtaquempiam ab iis natum , qui ct pro Iulexit secerant HIexit. sed omma nunc re iuriba uriis, ut de ingenio partim , partim ex veterum codicum auditoritate censemus opti
Nam publieae res caussa qua non a Iacit
Idaeis quam Di quaesti, animus baud tu duci potes,' Euω ω Metiis ei vem .se o virum bovum i Sed legirupam quid rui uisi det coel ni duit Jis pulleum
Dimidium, atq; aequum etiam in ea lege adscribier, mi quadruplator quoipiam iniexit mauum, Tantidem ille illi rursus iniiciat manum, vι aequa parti prodeanι σου tr sutrM . ., i. Iam cohaeret sibi mutuo sententia , quae divulsia ante non consistebat. Et quid clarius eadem Hoc quidem tot verbis Parasitus dieit: Nolle te quadruplari , genus hominum prohari, non enim decere , aliena bona ereptum ire sine perieulo Aoz neq; posse fidelem ei vem aut virum bonum esse , qui id faciat non tam reipublicae . quim privati quaestus sui caussae vertim prosecto legirupam esse hunc talem , nubsidimidium det in publicum, nam qui hoc det, ferri possh, atque id omnino ut ite detur, lege cavendum esse: cui legi illud etiam si aequum adfer ibi, ut cui manus injecerit quadruplator, is ipsi vicissim quadruplatori et numin)iciat, tantidem prorsus , ut ad triumviros aequa parte veniant, R aequo fiat, nusquam apparituros illos alienorum honorum insidiosos , Sc. havdollant di
67쪽
quissimo; quidem Illos, sed sub aequi & honesti speele, raptatores . Ceterum quibus
verbis hoc postremum in Plauto esse itur, ipsa quoque controversae diu fuerunt inter eruditos sui tentiae , ct aliquandiu etiam stripturae. Sed hanc omnes amplexi postreinmo sunt , ut seriberetur, Qui his auo rete opprauunt bovia , ' hac tamen approbata, nihilominus in illa studiu alunt. Quis non album illud te te torsit Alius ad codicillos , dicas , syngraphas ; alitis ad praetoris ibi ius, alius nune ad magustratuum aliorum etiam album, nune ad album tabularum a alius alio retulit: quidam ' prover-hium feeit, origine rius noscio unde, sed, niti salior, a pictis Sc diverseos Oribus
retibus deduEia , contra quem Flolentinum nugatorem Gallus tandem aliquis in Iurinruxit, communemque istam si, em suam proprie Deit. Atque hic idem optimh om- Cium , translatilium esse sermonem doeuit, Si alle otiam in voce Reti. per hanc te ges intelligi: eas albas dici, quasi c.. ων. σου. . Cuius in explicatione conquiescere omnes hodie puto, ut iam olim in vulga 1a nune lectione . At ego cum illam sand qui que recipiam, hanc tamen soliis vix admitto e quod erit praeter Omnium ex speetatio nem. Quis enim putet novam litem mokeri nune posse se tipturae se interpretatae Mo 'vebitur ecce tamen: neque tantum potest, sed debet. posse , linionis antiquae prae rogativa iacit : debere, curia ratio suadet. Pris ea lectio est, albo pariete . Ratio illa: Non enim Latinum , re tuus ondignara, quod sensu Yuo quoque, cum Titium interrogat, an Latinum putet, pisces retibus oppugnare / Ac mirum, qui non hoc ad- mist , eundem illud admisisse tamen , ut hona reti dicantur oppugnari. N nitrua diuersa ratio in pistibus & bonis : Manetque idem loquendi genus , dum verhum op pugnare iungitur utrob que voci steti. Qui aurem paullo elegantior, nedum Plautus elugantiae princeps, ita loquatur , ut oppugnationum in retibus ponat nam quid haec ad pugnam ut maxime si allegoria , quae quidem nec est, ni si translatio sit cohaeremtior: Enimvero talem ex veteri lectione nos faciemus r δὶ vicem retis , arietem Oppu AEnandis bonis aecersemus. Alba In quam ariete corrigendum est. ex alto puriete : sed ita ut neque ρ literam negligamus. Ea mutanda in dr quae interiectio solennis inter uoisces a vocalibus inchoantes. Atque ita vero numeri poscunt, auod ariete . quorum .ipsorum caussa plerumque elementum illud interponitur hiatui euitando. Jam σνiete. GNI Nare , verius accommodatiusque diei, nemo crit, qui nesciat , nisi qui helli eam arietis nomine machinam , eiusq; praecipuum in oppugnanti hus usum non norit. Hanc machinam albam dicit plautus eo prorsus modo , quo rete volebat Yuo. Est enima σχημα α σμῖν certo . Leges Sc iura sunt quasi aries, sed is albus , id es deo 1 8c praetextu honesho exornatust quo eallidi quadruplatores oppugnant miserorum hona . Invadunt enim ea sub aequitatis specie, reipuhlieae eatissam se agere smulantes, . cum suo interim uti aestui tantum studeant. Hae de celebri Plauti loco sententia nostrata. est, pariter Sc lectionem , , t explicationem germanam a uetori reddens: quam deinceps
non juheo, qui enim ego λ sed suadeo sequi, confidoque secuturos omnes, nisi quihonte in alterutra salii , υel a herrare ab utraque volent.
Hauriam aspectias noratur, G in utroque addubitatum . -- terim error, ais eritis defector eMendarione Ietes som
A Ut mutilus est hodie Plauti loeus Isto proxima seenae
aui 2 ρ sugit ora Plinium , q: ii myrrhae seu vini murrhati mentionem hie fieri serI-pnt Histor. Mat. lib. 1 4. cap. 3. LatiDUsma opis ipsos Oiua erunt a Irrha odoxe condiIa , ut apparet in Plauti fabula , quae Fersa in Ghirtir , quumqρum in ea ct colamum auus 3uoeI. Iciquet, ad hune plane loeum respexisse magnum illum Naturae mysteor oblcum rane calami mentio ex .let, nulla est tamen illius muri hini condimenti. Utrum
68쪽
d Icemus autem, errasse pynium , an Plautum mutilatum p Hoc , qui Plinio magis sa-veat , dixerit: illud , qui Plauti locum diligentius ponderarit. Neque enim ulla Plautini textus inconcinnitas apparet , unde quidquam deesse deprehendatur , Si sensus est omnino plenus: ad quem neque sacere uiueti possit, aut murrhati, aut ullius ad bvini mentio, quamquam sanu majam tamen ibi liquido perscriptum r pro qua ipsa voce su spieaei liceat plinium legisse murrham, atque hanc, ut utrique ratio constet , In Plauto reponendam . Quod vero quidem non abs mile videtur, utique eum & mu tatio non sit di mellis, S conte Ebira non vana ex plinii assiimatione clueatur: ego tamen hactenus probo , ut & mihi Se aliis aliter sentiendi libertatem servatam uelim Itaque quidquid de eo est , satis mihi sit hane nune suspicionem injecisse, quae ut tum que possit, ct Plautini loci sustinere integritatem, & auctoritatem plinii tueri cetero, monendus es , lector, ne vel illam loci totius vulgatam interpunetionem ex nescio quibus veteribus libris amplectare tmmmise malfum , Mathea , colathea et aquam appara .
Commisce marrham , struthea 4 eoluthe et appara , Bene ut Batris eonea eant, & eoIamum insece . Quarum utramvis sequeris, omnino eoneatiana multitudinis numero scribendum .. Sed eadem stena porro multi versum illum divexarunt: Quicam esse aentem opso ter parasitum proM. neque attinet omnium restitu trones vel afferre vel examinare et meam pono , qudire liquis eollata Dei th praeponderahit: Contea esse Θ gente oportet par Ulam probam. Alt, qui pro hus esse parasitus uelit, eum Cynicae genti, esse oportere: quod quom eo , mox declarat. 'Aohiam seci, quia probum parasitum, quem nunc describit, op ponit illi alteri nihili, quem descripsi prius nihili parassus es. eat det nium domi es M. Argutiam nostri popularis in Probe esse, non alienam quidem a te aut Ingenio poetae sateor , sed vero sensu hie nune remotiorem Mo. Sequitur ibidem: ri tisquam hereti hario hserias .dis , n. frusνὰ s. cuius ruentes numeros insertione literulae sustinebis, & seti heshes. Re deinceps:
Rrisbi parent s saerint, sude surrupta si uret si non necessario, tamen fortasse surpta fuit, in quod numeri & ips nonnihil inelinant. Inferius et ΤΟ. 2 uasist peragrinas. s A. lauda. ΤΟ. O ra tuam gnaram
Ornatam adduee IepID ἐn peregrinum modam. Supervacuum hic tu videtur, quod ahest antiquis r tamen autem prorsus inconve niens . Aliquando seri heham rTO. O gnaram datem tuam Gra. add. nune malim tamen, ΤΟ. er tu itiam enatam item Orn.
Mutatio haec leviore atque .sem eo respicit, quod & venditor ipse peregrinum ilia inodum Jussus suit exornari. proximi ab ultimo versus hi sunt rΤΟ. et bi, ct iuue eura , ego puerum viola
Itera ad amieam meam , sι habeat animum bonam.
quorum prior uno pede descit, & integrior in vetustis scribitur quidem rΤΟ. e- , ct Hae eura. SA. me tui. TO. ego paream moti . quid autem vult shi Interpositum istud una eum nova persona, me tibi δ Nihil ad Teme sed inde eo tetendum, quod ad rem . Conieci, ae veri Iuth , interibit quodaci verbium pro interea Comicis ubique , Se Appuleio etiam in Apologia usurpatumae aditar oppido familiaritast interiba νevalesta. Hoc immisso, sed personarum notis exturhatis , reseriber To. e et , ct sae eara , Droibi ego paream vati Mittera. Non eertius, explendum esse versum, quam hoc
69쪽
vocabulo explendum, quod rei tam aptum, Ee veεeri tam simile seripturae. seena, Sistras' laee ιιhi, praeter alia aliis Obseruata nota hi, heris is Meis diei servum qui litheto fidelis: MP a. Scio Iri herelo hostili a satior impudie tia oppνobrari . Delendum enim sic ε medio vertia eomma , ut quae sensu cohaerent , in turpuncto diuellantur. impudici a conseruis insimulantur in Comoediis pulsaepe servi, qui utiminis se ii unt esse fideliores. Mox ibidem, TO. a Gi modo . P AE. ergo Ioadabis fixo. reditus urit ego in vicem mp ergo. Multo postr NU. erga ιυe mihi exp/di . uir pa. qaa ta / SO. . e ιa , prior rogavi . pK. at si isti Inseri volunt, stua Ie agis: nesciis, an versus tantum caussa, nam alioqui saepe Plautus eam particulam omittit. At veteres libri seri hunt hie tamen diuo uois Φ ue ritis fortasse . Nam versui aliter etiam consulendum . ita dico, ut pro pos adieEiis . liquot literis, poserior seribatur. Qtiod ita necessu. Nam ine cincinna alias sentenisilai Prior νogavi, post scies. Quanto autem Si sermo υenustior Frιον rogas, pos riis scies. Nullum eii dubium , quin se debeat reponi. Versu ultimo:
legendum P A. O ego abiero. Λheunte ancilla, se quoque puer abiturum dicit.
verbo uetui casus jungitur non, ut solet, accusandi, sed auferendi et risue amico homini bolas domitis mea ex eramena Iaryar. Non enim hie semel ita Plautus sed Se pseudolo itidem r
Quem locum ante nos ita cepit N. Dousa p. defenditque contra Iam hinum S alios axemplo quidem uno simili, sed quo multo elatius & simius est hoe nostrum. De hohus autem ipss ex crumena depromendis ludit audior suo more, quia etiam Runatia de almis ex erumena clamanti hus. se. Perfidiae: TUmis Oeuem habere pertieam . LE. Osoi rei p LI. qui verberarem os, se soντὸ occπινius clamare hine ex eismeua. Atque iterum hac fabula de bobus hisdem. M. Muratam. . . SA. abi , atq; ea:o D
To. Einiito fides , ne enises fame .
Nec aliter Truculentor M. Rias mane. Ego νυὸrais minas ; odias is eramem hac iuuνbem ritan . Et ibidem in extremo Comoediae r. . . Pecua ad hanc colio in ervi mena ego alligato rifro. Quae loca non iniucunde, nee inutu liter inter se comparantur. Ultimus huius scen versus leviter una Moco tra)ecta se sorte melius ait numelos scribetur:
70쪽
ινιιa Ia.s A. Matidicis majori pus. prior promerilsa perpetiare. Seio QO qaid aeιatis sis r .ὸ istae matidictam impiaue auferes φGrvam operam, tinetiam tib ram heras meus in jtist Bah νe. Iam is versus illi sagaristionis dies o respondet, SA. Maloricis majora. Nam aegre hoe serente, minorem mclori s bi maledicere; selo, inquit alter, aetatem meam, seio minorem me, te maiorem e sed eamne ob caussam tibi lieehit impune quidvis in medieere, mihi reponere fas erit nihil ρ Hoc accommodatum viderit omnes: neque t a men ego trans serendum omnino versum amrmabo . Neque enim sie sentio distrie e. Quin & sio loeo non inepth relinquetur: sed detrahenda tum hi nota interrogatio nis , ut Mζωλkiae proseratur. pro scelerato enim increpatus, scire & recordari se diκerat aetatem suam: eo mos estius honorem habiturum illi , nee maledictum male didicipensaturum. Nec deinde tamen parcit: atque cum non pareat, hue respexisse sagaristio potest. eum ali, maledicis maiori , quas obiectans illi impudentiam . homini , qui se iseisset antea tam pudentem . Tu, lector. utrum males, sequeris. Ego tradu chioni magis aliquanto adhaererem, nisi cohaererent illa tenacius Pri- promerittit perpetiare, I Seroam operam , linguam Aseram De. neque di Tndi se paterentur hae insertione, quae & sequi iustus debebit ipsum statim illud Maledie is maiori. Cui praeterea leυiusculum aliud secedit, qutid is versus est aeneris ah his, quibus nunc interponitur. diversi , eiusdem autem cum illis, quibus υulgia sociatur. Eadem vero scena tenue quiddam allud, non tamen praetereundum. SA. ἡtatio 3 fpeia ictu/d dedera. PAE. nihil, iam nu I habet. s A. Hi de et te omnea perdant sis se te horie , sprebeudiso de eam is terram ea taphIs . Leges primhr PAE. su,I, nam athu huhes. dein me repones in locum alterius se a. SA. Hi deaeq; me omn/s perdant. Ea enim communis formula deici rationum I aqua deflexin per joeum plauttis hie viueri posset, nisi subjiceretur m x a paegnio, Eveniatis volo tibi ρ- optas. optavit igitur si hi Sagaristio , ae me dixit: qui si te a notia sesellisset id argutum puerum , atque iuem longe aliud responsum reposuisset . prodii ma scena nihil etiam magni momenti. Quod de callo aprugno ibi dicitur rSatin ea lenes 3 So. mugis eritia qaam apraenam ea tam collat. Idem fuit Poenulo: Iam tener WHepta in eo de 3 Co. palere. M l. videst ealtior . Co Σuid vast tersis 3 ealum apruioam eastira apae non sitiam. At statim leviter In seriptura novi pristique libri dissentiunt. Hodierni, To. propora. abi domum ἔ vetustior unus: abidum . Utrumque recte: Plauti tamen hoe hie sortas se . Tum infra: SA. En metus atmέ ἰn busilem resecere no vagentur . parum reseri, hasium noυo , an babile vulgari genere seripserit auctora reserienvi
verbo apposth usus est his ibidem , uti & Vitellius r. flumine resere eapellas. neque audiendus, qui restera Se restam hie esse voluit, quasi mellor si ab ae/ndo eo positio in illum sensum. Progredior ad illam hono eum omine ; 2sae res bene et ortat: cuius secundo versu, Perennitatisq; adeo hale perpetao etho. mirum ni voci pereu nilutis cauda praetruncanda, ut ferinvitati a seri hatur, quod est priens tantiq; , li-rera n omissa, ut in Praegnas, aliisque multis solet. Wrennitare quidem verbum ea
forma proculam, quo statim subseci aens sapersitare e quo Ennius etiam usus, Me nati Regnumque nosram ut Iaspitent spersit/st. Αe melius mihi verha easti eodem omnia poni uideantur. perpetaoperennitaπιὼ euor quia sic aptior aliquanto sensus. Etsi non damno etiam cibum Ferennitatis , quasi ali cujus