장음표시 사용
141쪽
- , Deus noster sudirium retribuet ipse veniet, v - bit nos ii quidem , de Verbo praedicata i-εης V ei Novatianiis iuxta veterum doctrinam. Prolere insure hoc Habacucci oraculum Deus ab austro enter,
sanctiis de mon: Pharan . b Quae verba in Salvatore impleta dicit, quia Salvator in Bethleem , qui in meridianam respicit Coeli plagam in. aut ime ab erutalem , natus est . Caeterum , assctat ipse mi omnibus qui ante ipsum floruerunt Patribus, quod cum laudatum Haba ce oracuum intelligi nequeat de Deo Patres, qui de loe ad locum non movetur , . cessali interpletari debet de Filio , qui , in homo, rotest de loe in locum venise de inita Icdis alicuius angustias contineri . . . v. Cstristus Dominus igitur in veteriaci amento e-Veum ex Novo Testamento aperitus
M. L . idipsum colligitur iuxta Novalianum Ipse quidems': τὰ is noscit sectera , peccata dimitii ; ex quibus
zinii aequo iure intertur , Salvatorem esse Deum cum lolius L P. veri Dei sit nosce cordis secreta peccata dimitte νε' te cum ut tu, si nisi Dei Gordis nosce secreta, ... --ntillius si nisi Dei, metata μιιιere Insuper sinius Deus dicet pinestri Ego, Pater unum sumus . . solique Salvatori reservatum erat has aedere voces, ut divinitatem suam ostenderet Nane vocem do -- fimita disini at a Christu stas ericiis. Verba enim ista locium habere nequeunt , si Filius Deus non eli Οὐην- enim , mi i--i, Ἀρη σram ct HI Qui idcirco imum potest dici , clum
ex ipso est , de dum Filius eius est dum ex ipso nascitur , dum ex ipso processit reperitur . e quia
Vl omnibus Divinitatis Christi probationibus ocibus instilictus Apostolus Thomas, respondens Milio, Dominus meus telis meus dicit. d Paulus p ., t ' i stolus de Christo habet Deus --riabo inscula. c. Et alio loco, ut Christi Divinitatem ostendat, qui .
st non didicisse Evangelium ab hominibus , sed a Iesu Christo quibus verbis Divinitatem Cliristi apertissune declarat laudatiis Doctor gentium qua/si Eva gelium, inquit Novatianus, an se ab hominibus didici se, aue per hominem , sed H Iesim Christum recepim
ei. VII. Si homo tantummodo luistus , prolequitur I Q - Novatianus , quomodo veniens in hunc mundum , sua venit, .sui cum non receperunt, cum homo mallum fecerit miliadum 3 Si homo tantummodo Christus , quomodo mundus post plum iactus esse resertur, eumr:on per hominciri mundus , sed post mundum homo institutus referatur Si homo tantummodo Clarithis , quomodo non ex semine tantum David Christus , sed Verbum aro factum est is habitavit in nobis ex Sihomo tantummodo Christus , uomodo qui de caelo venit, quae vidit, audivit testificatur , cum constet hominem de exto , oim nasci non inli , venire non postea Si homo tantummodo rictus , quomodo visibilia Dinvisibilia, throni , virtutes , e dominati ne per ipsum .in ipso cicata esse reseriuntur, Cum
mi u adesse omni loco ρ sis Quae quidem rerba va lidissime evincunt Divinitarem . niubstantialitatem Filii Dei hae enim immensitas nonnisi Deo convenire
potest ubique adesse nequit in solus se , qui
Deus sit sicuti Pater, eique consubstantialis haec immemsitas eharacter est, nota Divinitati cssentialis, qua Divinitas ipsa perfectissimo modo designatur. IX. Si homo tantummodo Christus , cur homo in orationibus mediator invocatur . eum invocatio hominis ad praestandam salutem inefficax iudicetur Si ho
modo Chiistus, quomodo Ioarmes Baptista testatur dicit i Qui post me venit , ante me iactias est , quiarmior me tuit cum si homo tantiimmodo Christita post Ioannem natus, ante Ioannem es non possit , nisi
quoniam illum, uua Deus est ant Vacedit.
x. Si homo tantummodo Christus , quomodo quae Pater facit, εe Filius facit militer, cum homo coele. stibus operibus Dei smilia opera sacere non possito Sihomo tantuinmodo Christus , quomodo sicut Pater in
se vitam habet, Ita dedit Filio vitam habere in se σε ri
metipso Si homo tantummodo Christiis , quomodo refert: Ego sum patiis vitae qui de eoelo deseendit ii : ζV- eum panis vitae homo esse non possit ipse mortalis VH Si homo tantummodo Christus, quomodo dicit, quia Patrem Deum nemo vidit unquetiam nisi qui a Deo est, hi vidit iniim 3 ι Si autem dum ex Deo est, Deum vidit, plus se quam hominem, dum Deum vidit. U... intelligi voluit Nemo risin Cimissum ... hasiue
XI. obiiciet fortasse aliquIs, ouaedam exaltatis N vatiani argumentis ostendere quidem, Iesum Christum non esse hominem, sed non evincere manifeste esusdem Divinit item ideoque sat superque esse si eidem naturam tribuamus humana perlectiorem puta Angelicam. Hae autem non est, ne sui unquam Novatiani mens τ
enim Angeli, inquit ille cum omnibus caeteris quae μeutiqii subjecta sunt Christo , dicunter Diici utramma Christus otii sunt omnes Angeti subjecti Deus esse dicistiν. Si Angelus Christo minor est , prosequitur Novatianus , Angelus autem Deus dicitur
ι- . Igitur Iesus Christus non est purus homo , nec inter Angelos recenseri potest igitur necessario Deus eiit sed unus est verus Deus Gergo Iesus Christus est verus Deus eum Patrem Spiritu sancto, ut capite s periori probavimus XII. Novatianus probat insuper Divinitatem Iesu ci, Christi his eiusdem Salvatori verbis: Solvite tem p. 48. plum ego in triduo suscitabo illud Ἀ- Et tursus Potestatem habeo animam meam ponendi , rursus recipere eam . t Contendit igitur Romanus Presbyter illum solummodo hae dicere posse , qui ex Patre est, qui est apud Patrem , per quem facta sunt
xl l I. Late et a pulchre Divi uitatem Salvatoris 'ia
probat eonfinnatque No at anus auctoritate postoli , o.
qui ad Philippenses scribit Qui Salvator eum informa Dei ellet , non rapinam arbitratus est aequalem
Deo esse, sed semetipsum exinanivit tormam servi accipiens, in similitudinem hominum factus habitu inventus ut homo . - In liat siquidem verba: Uui eum in forma Dei esse , haec habet . , Si homoetantum nodo Christus, in imagine Dei . non in se male telatus tuisset uirem enim scinnus alis imaginem, non ad Armam Dei factum. Sed iee in is Angelis sormam Dei lagimus , nisi quoniam hic praeis ei putas atque generosus prae omnibus Dei Filius Vediis uiri Dei , imitator omnium paternotum operum , Forma est Dei fria Deu est exemplo Pa/ris . .
XIV. Deinde ex illis verbis Apostolici semetipsum exinanivit formam servi accipiens a Divinitatem Iesu Christi colligit Novatianus , inquiens et Si Christus ,
homo tantummodo natus fuisset , per hoc exinanitus non esset homo enim nascens augetur , nos exinam-tur nam dum incipit esse quod cum non esset hete non potuit , non exinanitur , sed potius augetur atque ditatur . e si Misus eximinitur in eo sed
vere seipsum exinanivit , Deus donavit 1lli nomen quod est super omne nomen . Hoc autem nomen non Aliud est , juxta Novatianum , quam nomen Dra Ouod siqua non aliud inullisima esse , quam nomen
XU. Nec finem dicendi faciam , si omnia exserib re velim Scripturarum loca , quibus Novatianus ti Divinitatem Iesu Christi. Nonnulla quaeso accipe,dite Lector, quae cum validissime heritatem hane firment, non poeu qiii aliis superius recitatis adn clareari , Si homo tantummodo Chtillus , it:quit ri vatianus , quomodo dicit , Ego ex D. prodii is veni, is su crum heminem ii
non ex Deo νωessisse Deus ergo processis ex Deo, concludit idem Piesbyter, dum qua proces se m Deus est μή procos ex D. o. Animadu rialnus a tem hoc loco , Novatianum distinguere has voces , a
Deo DIIum ox Dis μοι Fer v idem postr mae hae voces de solo Deo praedicari polluntri Deus
142쪽
Id necesse est qui ex Deo procidit primae autem v im es tum homini communes sunt , tum caeteris omni- λς V bus et eatitiis quae reipsa sunt opus manuum Missimi. v v I Christias in Evangelio, ait : Si quis verbum
meum servaverit . mortem non videbit in aeternum.
Muri. Quoi auro promittere posset si homo
tantummodo Christis,is non Deus Immortalitas Divinitati socia est, i inmottalitas Divinitatis est fructus. Christus igitur necessario Deus esse debet , ut immortalitatem iis donet, qui mandata ejus servaverint nain ipse morialis esset, immortalem alterum facere non Possit. Sed Christias per immortalitatem praestat & di. vinitatem hane autem praestare non Pollat, si tantummodo homo esset igitur Deiam a probat , ivinisatem
XVI l. Tandein Novatianus in genere declarat , in Seripturis atque inriti Divinitatem Christi , ae eius
Hutrianitatem . Tam enim se rura et a Deum an uia Christum , auam etiam ipsim hominem annunis
eiae Deum . Tam hominem deseripsi Iesum Ch sum suam Deum quoquo descripsit C, sum Dominum . ii
niam nec Dei tantum illui Filium esse proponit, sed de hominis; nec hominis tantum dieit, sed Dei re-- ferre consuevit ut dum est ex utroque , utrumquest, ne si alterum tantum sit, alterum esse non possit; in nim ρηιβνθsi ipsa natura , hominem redendum s. ex homino si , ita eadem natura /aseris θω-m redondum esse , qui Deo sola ne si non dinus uerit, prosequitur Romanus Presbyter , cum ex Deo sit iam nec homo sit , licet ex homine fuerit , di in alterutro utris ue periclitetur dum alterum aliet fidem perdidsse cora vincitur. Hoc pacto ratiociis natur Novatianus , astruitque apertissme hoe suo ratiocinio vel biccnsubstantialitatem: quidem fi conceptissimis verbis tradit ille , quod is est homo, scilicet eius- et in natiara', 'oinini consubstantialis, qui ex homine est pati iure ille Deus est vero Deo consuta flantialis, qui ex Deo est vel haec est vera a genuina Novatiani mens , vel instituta comparatio corruit vel haec et vera eius mens , vel non ratiocinatur: γxum teneamus potius , cum hoc loco aptissime ratioci. mari, ademiae elim agnoicere Filium uti verum Deum de Patri consubstanti alcm. x VIII. Ut eamdem hanc veritatem confirmet Novalianus , ex haereticorum parte argumei ita conqui est hinc asserit, in lacris litteris evidenter deo tradi Divinitatem Iesu Cesisti , ut i larique mereticorum divinitatis ipsos magnis Mine e veritne commoti auserint , non Filiutri , 1 dis trem eum esse promere vel
.isi is usque adeo Christi manifestam amplexati sunt divini
Ealsa tiri tatem , ut dixerint illum tuisse ne carnera de totum
n. -r, oui ceptui dctraxerint hominem, Ne decoqueren in
sequitur Novatianus, sed argumentum asserimus, usque adei, Guilium esse Deum , ut quidam illum subtracto hoinine tantummi,do putarint Deum . Refellit subinde hunc trotem docti munus Pic sister, sed de hoe in miluenti Capite sese disseremus. . Illi inter veteres haereticos, qui Christi Divini. tarem aei iter impugnabant , ecbis ludentes ineptiisse mas has nugas obiiciebant: Si alter Pater , alter est Filius Pater alitem Deus, Chrilius Deus non erisso unus inus , sed duo Dii introducuntur partiti iobi.cti Pater, Filius unus Deus, consequenter velamim in Christus , ut merito Pater sit Deus unus . une 2MV. Lavit um Novatianus ostendens, unum Deum esse, is licet duae istae et lonae diversae sint , Dei in talem p evincit pluribus Seripturarum oraculis Leerius recen-
'si' sitis eat, ite pilino vivice Sectionis: et sonatim vero distinctionem vitendit ex diversis artis a Filii quesbis Personalibus, Pater ingenitus .est , Filius veloitus Patioriginem nescit, Filius Patrem otio suam suumque principium agnoscit. Sed de hoc satis superque dicta sunt rapite secundo huisius Sectionis. xxI. Si Christus non homo est tantum, sed Minus, om nebant insuper iidem haeretici , Clitillum autem e-ler Scriptura mortuum pro nobis&resulcitrium, jam
docet nos Scriptura redere Deum mortuum aut si , Deus non moritur, Christus autem mortuus reseri , i non erit Christus Deus, quoniam Deus non potest ae sacu eipi martuus verum utilem hane difficultatem tela, V M vi Novatianus duas in Christo a uras distinguendo Divinam, innanam. Secundum naturam humanam 'I', 'mortuus est Salvator, mini ne vero secundum naturam cap. n. divinain, quae immorialis est Dioinisa in CMiso non ris ri 'moratum, sed Mnis filia D an ia extin uitών. Quid . sinite in ea telis hominibus eve ire videmusci caro is quidem sola incursum interitus mortisque patitur ex. tra leges autem interitus, mortis anima incorruptaeemitur. Ilaae igitur obiectio, ineptii a nuga & ipsa est, quam retulisse refutasse est. XXII. Maio autem difficultas instaurari potest ex Ada diff. ipse Novariano , ex modo videlicet quo interpretatur 'd , hae verba Salvatoris: Ego ela Pater unum sumus: tb --.
Videtur etiim ponet hanc unitaec inimione, ae una depromniinitate Patris uilii: taniam aurem quod ait, verba is sunt Novatiani , ad eraseaμLam ct eamdem sentensiam pag. sa. ea ipsam haritati scietatem peγtineo is meris ianum si PMari Filius re renesediam, o per mayem cy.
ριν di .ssionem. In hoe praeis sensu eadem Scripturae verba interpretati sunt Ariani. XXIII. Facile autem dilii itur proposita disseultas si consideremus, Novatiani verba non esse exclusiva, nee ipsum assereres, in o solummodo sensu interpretari posse laudatum Christi oraculum : hine notabiliter imminuitur vis obiectionis Carlcrum Novatianus, diuersam omnino eiusdem reum interpretationem adomat aliolom, .manifeste probat unitatem ridentitatem n turae in Patre Filio, quemadmodum deinonstravimus numero quinto eiusdem hujus Capitis . Etenim non tantum ait, solum Deum proserre posse has voces: Ego D Pater unum sumus ι, solum Christum has voces posse dicere ad manifestandam suam Divinitatein Hanc vocem e eonscion Ia dilini ait Chrissus solus ν' -- diei sed addit insuper . praefatas voces locum ha draik.bere non posse , si Se Filius non est Deus . Guomodo ulive
scitur, iam ex ipso processisse reperi/υμ . Falsii igi m πρtii apprime est , Novati alium arctare Patris a Filii unitatem ad solam unionem sententiae, voluntatis cui ex Novatiano hae posita sit in dentitate natu. tae , in unitate essentiae , quemadmodi demonstra
XXIV m vatianus rementer in suo Tractatu de Trinitate assilit Iesum Christum utique habendum esse invii tamen non ideo r. plena uiri Patri quod unus de solus Deus sit. γαι , ipsisI; na eius verba sunt , utique νω δευ ex Deo secundam persuam es Altari disceton a se non rapiens illud Parri, aud unus est . Mi asca
Maus . Ex quibus verbis inserti piisse id uir lium non isse veru: D tim , scut Pater verus Deus Q. est, adeoque cui esse eidem consubsantialem. xxv. Aliqu: ncgotium secesseret hae objectio, si exta ctis capite secundo huius Sectionis non onllaret, hoc loco verba fieri de subordinatione personali Filii erga Patrem . quae quidem naturam Filii nec laevissime attingit Agerere piissimus eum Nnvitiano, Pacem esse solum Deum , dummodo in Novatiani sensu id asseram iis, scilicet referamus omnem Di, initatem ad solum Patrem, tamquam ad suam originem, suumque principiuinci sed in eodeinque tempore fateri necessati Gebemus, hanc Divinitatem, et in P, tr tota sit tamqtiam in suo p ineipio , ommiliticari etiam Filio, is Patre hane enitti,, in Filiun di-rifici iret per se',stantiae conmunionem ut loquitur Novatianus, ad Patrem tamquam ad se, im principium revolvatur. In hoc solum nodo sensu Ronanus lyre
byter ait, Patrem esse unum Deum. ιι Deus seo Responsi
emussa, etiam in Dilum tradita is tres , --mquo νε- μυ-tic communionem ad Patrem molυίρων Attente autem considerarida veniunt hoc loco ea verba ρε Abstantia communiturem , quaticin substantialitatem Filii cum Patre invictits me ostendunt Nuire u to de Spiritu sancto sit ferino. XXVl. Inge ue fatebit tu , nullum in Novatiano occurrire testimonium quod Spiritus sancti Divinit te anertissime vinea r verum si attente perpendam
tu quae ab t ille de Divino hoc Spiritu , si ad
examen revocentur diversae os maliones , quas eidem ad libit, nec lario concludendum erit, Spiritum lamctum esse Deum, non scem a Pater Deus est , non secus a Filius Deus est . . Spiritus sanactus a Deo, ut eruitur ex quibuidam Scripturarum ora i
143쪽
eulis Quae profert Novati amis: sub re respectu DΠ Deus istisque a Filius ι eum ex hac ploccisione
-- 'tinem . mi in iustolis ilἰuminator di in y 2 fruit, qui ipsorum animos mentesque t maviῖ - ' nomine Domitii ne carcere nec vincula, nee minium
tuit , qui vitilites Manitates iacit , peta mirabia
geli , accusam Domini undique di in omnibus
iustum enit, mansit , habitans in dio ei
ho is , oreus. p. Hic animas nostraps saliciincat, rati,M; - , e virtute divinae suae aeternitati s
ata et ibes nem immortalitatis corpora nostra Doti
o. Hi ei tandem, qui assones nostias coercet stantit, charitates nectit, virtutem secrandam no-z proponit seculiani ineori uptam Minviolatam 'rpetuae virginitatis e veritat iancritate custodit. Num IVeiis istae operationes alii unquam quarni soli Deo conv ire ais , apud aequum vel modice eis, tum Lectorem iudicium est . Obiter 'I'mus, Novatianum tribuere Spiritu sancto divini ternitatem et Cum Spiritus fana di,ina, quae quidem verba ipsius Divinita n csgnam
imo: Vidimus euin non erat e species neque
ter cractam , non vero apparenter in ,' aum udam hae retici falso aut nariu t. v. Utras in C .sto illinctas nazuras. H ou es
Pollaticam uni iem. '. nam in Christo Perionam Hos a iuulos Novatiam auctoritate dumonstiare rum
et picua sunt Vae icinia quae in Veteri
e i ex ciatio gentium . ιγ Hunc Moyses nides Iroxide invi , quem mittas 4 Hunc idemotaido testatur, P. op. In vobis, dicendo sulcitabit δeus ex iras ibus cstiis eum quali me audite. e Iune quando dicit: vid bitis vitam
tem nocte ac die non credetis ei. Quae infrema mi, per Novatianum, ma:ies GePaues des italu Christum ruei Exum. III. Hune manifeste testatur Isaias inquiens Proediet virga de radiceraeis , tam de radice e usascendet Hunc eundem quando dicit. Ecce u-: eoncipi V pati et Filium O, Propheta iste beata novi caedetis terii pora mitat perspicue cum at Tunc aperientur ocula caecorum , di aures ureolui v. Clitisti esuriectionem ab Isaia praemuntiatam affetit idem Novatianus, inuidei hi se verbis . Etetit in die illa radix Iesse , qui surget moeraree ibo in eum gentes sperabunt, S: erit sepuletum ejus stoliolum vel , ut legit Novatianus , Et sere Misεν. Contradit insuper tempus re surrectatoriis delignari hisee Osee verbis : uasi dilucillum praepalatus est egressius eius: quem locum helegit Novatim Q coasi di 'υι ιμυemem eum. ρ Christi glotiam , seu quod sessisus ei et a dexteram Patris , habemiis ex Psalmiso Dixit Dominus Domino meo, sed a dextris meis Ex qui bus ismis habemus insuper, quod possessor omnium
collocatur Postula a me, dabo tibi gentes nae rediis talem tuam , d possessionem tuam terminos terrae. ν Hae sunt Scripturarum oracula . quae Novatianus pernibet uti vaticinia Inearnationis Verbi. V. do vero hoe Mysterium vere a realiter, nonailtem apparenter tantum, peractum sit , tanta Perspicuitate docet idem Novatianus, ut maior desiderari nequeat . Norue -- unoscimn Christum s u quit Q. uim ma Duo fui n ni stus , quem nos agnoscimus, non phantasntitas fuit .vcre ea gerat, quae gerere
vete in nostia substantia apparuit, sicut in ea πω tu e vitus et . Oppositum errorem nativitas D mini, mors ipsa consutat . Verbum eato Mcium est , inquit Ioannes , habitavit in nobis r D Ut crito corpus nostrum in illo fuerit , qu niam quidem nostram earnem serino suscepit . Et sanguis italico de manibus, ac pedibus atque ipso lat te demandavit , in ψν confoν torporis pro νενιιν In eadem corporis substantia, in qua mortuus est, re surrexit , ut ipsius corporis vulneribus omprobatur Igitur Mysteri uin Incarnationis vere ac realiter per cium est di non apparenter tantum. VI. Nimius essem, si omnia exscribere vellem qiuei Novatialis deprehenduntur irca duas Christi nat ras. Id unum proseram, quod ii adit ipse eaeit u decimo Tractatu, de Trinitate, ex Scripturis videsseet Christum Dominum habendum esse uti Deum, QuuHominem ι ejusque passiones ostendere humanam a. turam , portenta vero eluae operatus est . eius divini
Crisi, tuae r ei/,- hema eomprobetur pro Cay sis minitatis ex virturiba illuc rastris , ne rei m Deuι MFratuν. γι--, subiungit, δαμίων erindun in illa humanam uilitatem ι κ ρον non adseram an disina m infla ema traque ergo natiua, humana ae divina, in risto Minittendacii, concludit Novatianus , tam verus Deus , quam erus homo adieri debet, si per tectam veritatem si, qui, tenere vultinus risericulum enim ist, nec ho-itiinem illus ex pallionibus ostendi , u non potuerie etiam Deus ex vitiutious adpiobatici Sm rura tam homin. desinum uesum Christumo nuam etiam Deum . Eisomam nocte ramum flum Filaum esse ρομ mi , sed, heminisci nec hom ni tan/ωm Hei , Dac Dei, e re eonfisovie momo est , quia ex hominee: ι sed mile est Deus , quia ex co cit. Qui e gunt ergo hoininis nitum hominem Chriuum Iesum , Iegant hune eumdein meum , QDei Filium num
Oua homo , sub lege factus ex qua Deus , Sabbati. ariis exoleidis est . Oua in . seritentiam pati
fumigans non extinguet to iunc quana TEcce potui tun Gentes quae
ipso crediti iras proelietat dicens in principem praecipientem gentibi non noverum, invocabunt te, populi qui te nesciunt, ad te coniugient Hunc eundem quando ad on ejus aclamat dicens: Sicut ovis ad M. eisior em nucius est sicut agnus coram tondente e sine voce , si non aperiet os tuum in humilitate Hune quando ejus ut litatem delcripsit , tragilitatem , majeitates in illo Ermant divinam poteitatem. Oportet ergo duas in Christo na
u. verum duae ista naturae licet inter sese distin unis e cis , unium tamen ac intiine copulamur in Persona et:
Novatianus , o Deus cumsa Genes ea os vers. s. s. Genec cap. 3α vers. 24
144쪽
C P. s. mainita/is Udara es concordia. Utramque naturam in
v 73' sua persona sociavit In Io Deum est ominem socias μυ-i M. Felix hae intima duarum naturarum unione Inris Unitas personae oritur in moti Filiis mi ιν asM.Aa sumptionem AE A, Filii seminis 3 di itisus hominis ἔ, per .eoiianom ori V - , Filius Dei σι ρή . Et P. hoe sane est , quod in Icholis appellatur eo nunica-- '' io idiomatum , qua fit . ut Deus sit homo , ω morat Deus . M alii ruum araua stem, eum mentum , abiungit Romanus Presbyter , in I . Chraso, Dis di homia ἐ-emtu impleri. de hoe argumento satis. R VIII. Primae huic Sectioni finem impcinimus sequemri ηρ te regulam ex Novatiano exscribentes pro intelligem .atatis da sacra Scriptura eam scilicet frequenter annuntiare
Moralisci pauca nihilominus quae in ejus seruptis deprehenduntur quoad rem moralem , pretiosa sunt, maximi momenti . Reprehendimuex eo quinam esset primi parentis cibus a ex eo quinam esset primi deinceps a Deo pernusiam fuisse tittianis eseam immundam Deum nihil novicuisse praeceptis Decalogi, quoniam naturalis lex os, en complectebatur positive huiusce legis mandata Plurima insuper ex eodem Novatiano eruirnus apprime necessaria quoad poenitentiam. Quia vem isti arti si breves admodui sunt in Novatim , ne totidem Capitum materiam ministrare valent i in sola Paragraphorum distinctione unum post alium eosdem s.
Ructus arborum, juxta Novatianum filii ei- hus hominis innocentis . Cibus primi Daminiab. Fiatis νε-ωm fm far, e finis . Nam in-n ciuia deceptum alimenta in arbo. ibus adhue bibtate conseios homin ad superua subtexit a ct C
- δει-- deiecit. Hinc propter praevalitationem hominis cibus immutatus est Nam a pomia usum po aia fruges consisti culpa.D. Postea etiam Ius eam aleem . divina gratia humanis necessitatibus ompetent ciborum g nera prorsus opponunt impinibus porrigente ἔ- quia Iam mundus totus tuerat excolendus . Robψιον ei s
mollis ae levisitivus ibus homini magnis laboribus haud subiecto sat superque erat verum post culpam, quia iam non Paracillus eustodiendus erat , sed totus murulus exeolandus , robustiori cibo indigebant homines, ne magnis laboribus opprimerentur me sentit Novatianus de diversis tibi pro status diversitate homini oblatisci si autem verum est , carnis usum ideo concessum homini tuisse, ut magnos labores fine voL et, quomodo exeulari potant ii, iri nihil omnino agentes, vel suaviores delicias in cibis sectantur , de robustioribus insuper cibis vescuntur prae illis . qui insudare visus sui totam diem tranugentes ad deperdus. II. Da exara in L si as 1 TITI .LI Gnorat nemo , in veteri lege quorumdam cibo,
et Dium usum Iudari, vetitum fuisse . Inquirentim
.i Uzi autem est , quo fine Deus hune usum prohabuerit. φν. s. st Salle Deus immunda non interdixit , inquit Novatia- PD, vel iramiani apte inlatuet , vel reproba fecerit, cum uncta qua seest pronianilara sint valde bona . Quando igitur vetat quorumdam animalium III. usum , intendit unice eosdem a vitiis arcere .pas. Re usionibus, quae per illa animalia desigriantur. Si quam L Μεdo dicit, Camelum non manducabitis, vitam damnat enervem eriminibus oriuosam . Cum suem ei prohibet assumi , reprehendit Menosam, luteam gaudentem vitiorum sordibus vitam risis de eat tu . His rationibus aliam adiungit Novatianus 3 Escilicet Iudaeorum me erantia coerceretur ad frugalitatis amorem inflammarentur . Nihil enim tam eontrarium religioni ae pietati deprehenditur , quam immoetanti, is Dei timor eum hae passione eo, morari non potest . Non λεο- Mauris DG δικΠ. Deus mandaverat Iu is pro determisdam tempore quorumdam ciborum absinentiam . e.
tum hane legem Chr stus sustulit. Fuit ille finis M. A ista' iusce legis hine Chrissimis nihil est immundum . Libertas ciborum iisdem comesia est , modo hae L . 'I
bertate non aburantur in sub specie intillianae libertatis gulae non indulgeant. Hate enim nequaquam filii Christi intentio dum omnem ciborum distinction m de medio tulit se ex hoc statim , axis libertas e. eborum concessa , taxiaria permissa est a nee riua libre livi nobisiam senoelium, in , conrisontiam Uulis. Carteium nihil ita temperantiam coercet quam Evam
gelium nee ita constrictas quisquam gulae leges quam Christuc qui beatos Iegitur pronuntiasse , sed
egenos, de relices esurientes atque sitientes miseros divites, quibus ad imperium ventrisis gulae serviemtibus, voluptatum nunquam posset mater deficere, ne desinere servitus posset . Novatianus vero Evangeli clia mistane libertatem non extendit etiam ad cibos im
Da axa ar sui. DUm disserit Novatianus de praefata ciboriim diis stinctione Iudaeis imperat , docet pariter , Legem Moysis esse spiritualem , de spiritualiter esse mterpretandam Grassae illud an primis alma ιdMinos inquit ille , t rem Oisituriam esse , . . m si ut leuis lem. . eonfiteantur, subiungit , de haereticis, ibaiacim, s νιιtialite I σμι. Divina enii ivine sunt
recipienda, sancia sancte utique asserenda . an ru n ilpa gravis inutitur . ii terrestris 3 huniana iseiis Zecipiti tussibus iitreris doctriri p. aestatur , .lod ut ne fiat cavendum est . Nota lutei addit oble: v tionem quoad Decalogum Novatianus , nidi te Lee novum in illis a lis tradi , eum illud intuinmodo
re perspicua est et praecepta quidem Decalogi d scendum a lege naturali , a multo anae Decalogum
apud omnes obtinebat. set, summa Dei misericordia
est, vi positivis s. IV. D a P κITENTIA. II si nonnulla supra iam protulerimus quae haan et Novatianus circa Poenitentiam , quaeque exscripsimus ex quadam Epistola eidem tributa , quaelia iis. est ad Divum Cyprianum consciipta nomine eritio ei
inanis arne iucumsum, in eor, lector erit, si ite sentis a
rum adem proferam brevi tamen stylo , ne dem zzzz
molestus sim. it itaque Novatianus, eos, qui ido mina. lis quidem non immolaverant, sed immolationem ia in Miam eonfi erunt, ut persecutionem evaderent , in I , ter apolluas es recensendos et Bae ipso jam pa i ,3-d videra se paγω e volui . Vetat praepetoperam communi ne i Poeniventibus largit , de per fessam G1ericordiam non profutura remudia praestare, o no Aa-va vulnera veteribus transgressionis vulneribus impri m ome
mere, ita ut inde miseris ad eversionem majorem eri zzzz
piatur poenitentia . , Ubi enim poterit indulget c. . tiae medicina proficere, subiungit idem Presbyter , Mia, si etiam ipse medicus intercepta poenitentia indul-- get periculis , si tantae modo operit vulnus ne sis est necessaria temporis remedia Obdiacete cicatricem
, Hos non est suae ro sed occidere.
I Requirit ipse, di quidem iure optimo, ut Non nasi
remedia , -- ne . Peccatores agnoscere debent a delicti sui innititudinem a non debent autem de fide.
145쪽
εν- μυ- is peiora sed aestulatimo emi a Di Dsi Hee. di/c auoniam is ui mrim , est, . ιυ , ni Mira iciis sicut respici debet divina te. iis meritia , si respici debet, divina censura et Deus μ' enim ut et indulgens . ita est praeceptorum tuorum 's' exactor Paravit celum , sed paravit tartarum Iuno verbo media inter Militatem leveritatem via tenenda est , iuxta Novatianum , ut ne pronam improbi oeninc laudent facilitatem , nee v te Genitentes accusent quasi duram cruaelitatem. s. V.
LAud tam superius moderationem utinam sen per retinuisse Novatianus e verum in illum excessum
severitatis, quem damnaverat, doneeps prolapsus est, eum voluerit poenitentibus melandam esse reconci. Iiationem , quo inque tandem uel de patratis erim2nibus poenitentia : quam inhumanae doctrinam hauserat ille ex Stoicorum Philosophia . uti tradits Cyprianus in sua ad Antonianum epilioli, de alibi mine ab eodem Sancto Carthaginiensi Episcopo Novatianus appellatur OG u. I
ρενι --h- raria. a Novatiarium eloquente tui se e testatur laudatus S. Cyptianus I sed e)us eloque tiam , venenatam appellat, in perniciem fratrum
deinde eumdem repraesentat magis durum saecularis philolaphiae pravitate , quam sophiae dominicae hilate pacifici im . Hanc terribit m Novatiani iam Schiunave tinaginem pet hibet Divus Cyprianus. a Epist. O . ND 7sti
146쪽
DOCTRINA' ' MANCTI GREGORI IN EO CAESARIENSIS,
A VI M VE ' AE. REGOR Us Neocaesareae Ponti Episcopus . cuias Doctrinam exponerea, o redimur, signis miraculis illii stris adeo filii, ut eorum multitudine atque praest intra Thaumaturgus appellatus sit i quo cognomento a caeloris, qui Gregorii obtinent nomen , distinguitur . Summus iste it poditentum erat tum naturae, tum gratiae naturae quidem, propter eloquer tiam ae eruditionem 3 gratiae vero propter prophetiae miraculorum 1 dona , quibus cumulatiis me ornatus repulsit . Hinc a Divo Basilio si inter Apostolos ac Prophetas recensetur eumdem repraesentat lauditus S. Basilius veluti bis gnem magnamque lucernam in Ecclesia mi fulgentem, rapititus sancti ope terrorem habentem adversus daemonum potestatem . Subjungit tandem , quod propter donorum exceNIentiam, quae in ipso operabatur Spiritus sanctus, in omni virtute signis, ac pro giis . ab ipsis etiam veritatis hostibus alter Moyses appellatus fuit δέ - Μ:M. Il. Eusebius a ipsium perhibet veluti omnium discipulorum mi em studiosis limum, omniumque Episcoporum uae aetatis nominatissimum . 3 Insuper eum Auctoiem dicit cujusdam Metaphrasis , seu Paraphrasis in Ecclesiasten, cujusdam expositionis Citholicae Fidei . S. Hieronymus illi adscribit orationem panegyricam , sive de laudibus ori nis Paraphrasim in Ecclesiastem, quam ait esse Brevem vide. . sed ais utilem l . , stolas, quarum nec numerum, nec ualitatem designat Suidas de lusisei stolis veres aciens. ait Multas ct varias epistolas tam suis: de Paraphrasi in Ecclesiaste ei monem habens, ait eu Brevismam illam quidem , sed sane oram admirabιlem . Tandem Theodci eius testa. Maenum Gregorium hoc siquidem nomine eum appellat syptopter prodi, i Spiri-ancti virtute patrata, celeberrimum suisse , dc haec, etiam sua aetate, in omnium ore
III Praeter recensita Sancti Gregorii Thaumaturgi opera , alia pariter psius nomine circumseruntur, quae omnia tamen supposititia sunt. Superest modo Symbolum Fidei 'pist Oratio panegyrica in o. uenem,' Paraphrasis J Ecclesiastenci de haec sunt
genuina eius opera . S. Basilius loquitur etiam de Expositione Fidei, quam exaravit . Ur potius adversus alianum ethnicum , sed haec ad nos non pervenit adeoque differt ab illa Fidei expositione, quam Gerard is ollius se invenisse existimat, quamque publici iuris scit; uemadmodum Criticorum peritii simi animadvertunt vincunt . Postrema haec sede expositio, de qua Vollius, vel hoc solo momento supposititia ostenditur, quod videlicet illius Auctor existimat tamquam alienos a Fide eos natara, qui communitant cum iis, cui rejicitant homousion Sane haec vox tantam auctoritatem non obtinebat aetate . Gi mri Thaumaturgi Verum de his satis
I. I. SAERA SCO Um patre , eaque brevissima , sint S. Gregorii Thaumatiirgi mra quae ad nos pervenerunt ue hinc ex illis notabiliora exierμbemus totam ejus otiruam in para- rapho digeremus , cum praesto non niquae integris absoluti iae Capitibus exornandi iusiaciati . Ut vero a Scriptura inatium sit , animadvertendum est , hane a Divo Gregorio appellari baciam Divin ras Q ivinam si es m , inquit εὐμris istaris inere D t pauci inte-icctis iii mirer consaee ut Appellatur insuper i eodem diviniim eloquium Et D in quae in superque oti adunt ori doxam
γα fidem Sancti huius ema'ni Episcopi iioad 09
ticinem divinam saerae arietur . Loquitur pariter idem S. Gregorius , e quidem non lemc , de obleuritate , quae in 1ai sit eris quandoque depreliea
I. A muratissiti sunt quae S. Gregorius ore de L SS. Trinitate Arici tur, eam esse perlcctam τεια πιλέα absque diviso abique ulla abalien tione in sua gloria , in tua aeternitate . in suo N
II. Modo tenes, amie Lector, paucis verbis eoi prehensain totam Ecclesiae fidem de Mysterio Sanctissimae rinitatis . t eclectam hanc Trinitatem redit Ecelesia, quia credit in tres Perionas , quae tune unus idemque Deus , quia eandem habent tiaturain, easdemque perfectiones. Eadem est in Pine Filio e Spiritu sancte folia, eadem aeternitas , idem regnum a qι imperium. Harum trium Personarum nulla est ἁ-tera posterior temnore , c digmtate inferior Ἀμα Filius a Patre sit genitus, ut videbimus intra, ct
147쪽
ab eo procedat spirit in Sanctus , ex illoque existentiam habeat, tamen duae istae Personae Patri sunt eoae, temae, quia in Trinitare nihil est quas prius non existens , posterius vero advenietis sis immutabilis est Trinitas , est invariabilis . Sane ne post Concilium Nicaenum Ecclesiae fides de adorabili ho Mystsi nitidius, accuratius exponi potest.
Ir moad Personam Patris in partieular; docet
S. Gregorius Thaumrurgus eam esse unum Deum εἰ θεὸς unus heu, esse Patrem Verbi viventis: πατηρ λέγου me Patrem Sapientiae subsistentis: σωίας σπωσi a Patrem potentiae ae characteiis sem. piterni s δυνnuise , κου tκτηριου Perse tum genitorem Filii perlecti P. e ius semiam sentio , τέλει. τελειου γεννητο . Patrem Filii Unigeniti Patre Fiti Unigeniti.
II. In quem S. Gregorii locum animadvertamusa'. Sanctii hunc Episcopum appellare Patrem mmum, consentanee ad doctrisiam caeterorum veterum, qui cum considerarent Patrem veluti principium fontem Divinitati Hili rapiritus Sancti , soli Patri absolutum Dei nomen tribuebant. Plane doctrinam hauisant illi eris ex Evangelio , Apostolorum Epistolis, in quibust solus Pater per simplex Dei no-ine distinguitur a verbo & Spiritu sancto, licet ean M Hemiam . easdemque lentiales perfectiones a. beant tum cibum, tum Spiritus Sancius.' a'. um do S. Neocaelariens Rutilies subdit Pater vi missi is illi tunc aperte declarat . Verbum es veram
Personiam a Patre distinctam , et actua Iem existentiam, quae ab existentia Personae Patris differt. 3'. Quam do ait Persectiis Filii persccti Genitor , manifeste s. gnifieat , Filium ejusdem esse eum Patre naturae. o. Tandem per haec verba : Pater Filii Unigeniti docet nos distinguere modum, quo Filius a Patre procedit, a modo , quo ab eodem Patre procedit Spiritus Sanctus tradit pariter, nomen Filii Dei Spiritui Sancto tribui non posse. . U. Da Pallso NA vixit a Vastat
Νι. Dominae , subiungit Sanctus Episcopus
sempiterni αὶ διec ιδίου II S. Gregotios appellat Filium o loco , Unum mininunia, in eodem sensu, in quo supra appellati, Unum euin . setipturarum auctoritate fulcitur er Sanctus Episcopus quando sic loquitur , ut has Personas dii inguat. Ait insuper , Filium esse Solum ex Solo; lane, ut reor, ut distinguat illum a Si iiitu Sancto, qui non pro dit a solo P, tre, sicuti Filius , sed a Patre simul, Filio. Vocat pariter illurn, Verbum efficax, quia per Verbum ona. ni facta sunt quci admodum satis aperte seipsum er- primit paucis interiectis , Miuens , verbum esse vir.
tutem atque potentiam universae creaturae tactivam
Tandem illud observatione dignissumum est S. Gregorium scilicet tam perspicue loqui de Veibi invisibili latera eum exteri , qui ante ipsum floruerunt, fere semper visibile illud dieant. Verum omnes isti quando sic loquuntur , prae oculis habent ipsius apparitiones
S. G egotius aut e locra considerat unice Natu.
ram cibi, Verbum considerat praecis in seipso, quod quidem sub hoc respectu invisibile est aeque ae I Maer. III. Alias praetrae prisonatis vcrbi proprietates deprehendimus ex Oratione S. Gregorii in laudem Oti. genis sui latceptorisci in ea quidem perhiubet Dei
Filium vehit medicum , ac antinarum nostrarum praeside ii , velliti rerum Dinnium creatorem ac gubernat rem , velut ipsam Gitatem, tandem vel uri in Patre, di cur Patre Iere atque omnino conjunctum is ipso. εω- U oc vera ateriae omnimo co/Vωψι :ἐνώτω 6 raia fora ἀτεχνως νόμ/ae. Quae v ce aeque probant actualem Vero exilientiam, de ejus cum Patre Conuarinantialitatem . iis verbi Cot tu, stantialitas , paucis interiectis , clarius hisce verbis densi atur: κα- ipso P-re nam ocism faciam :ἰν τι- ω . .... -υ, ε νμ ανυ οἱ σαμυς, Quibus verbis Consubstant alitis illi titur, Qualidissime confirmatur. IV. Asserere ergo oportet S. Gregorii fidem quoad recensita duo Dogmata irreprehensibilem esse , quid. quid teste Divo basilio, protulerit pie in sua disp. tatione eum Eliano , quod oppositum videatur Subsistentiae Verbi, sive actuali ipsius existentiae a Patre di. stinctae . Utique Divus hastius eidem attribuit hane phrasim Patrem Filium mentis quidem cogitatione duo esse, sed hypostasi unum . verum Divus Basilius Sabelli in is, qui praefato textu abutebantur, ita responsede . Hoc autem non docendi aussa , sed Meditandi in Dialogo eum Eliano dictum esse , intelligere non potuerunt qui sibi ipsi ob ingenii subtilitarei beati videntur . Qua in disputatipnes, prosequitur Sanctus
Caesaricnsis Episcopus, multa librarioru an errata Dei de vero Gciitilem erudiens s S. Gregorius exblliznabat accuratius disceptandum esse de verbis , sed nonnihil etiam indoli illius, qui introducebatur comeedendum, ut ne iis quae pers. icua sunt, repugnaret. iapropter, multas illi e invenias voces , co.acludit S Basilius , quae nune robur maximum haereticis pr. bent , quales sunt νεara Aura , .s quid eiusmodi . Nulla autem di de conjunctione cum fi mine dicta ad Divinitatis rationem referunt qui in seu
te scripta illa intelligi int, quale est, Me ipsum, quod ab ipsis decantatur. Hactenus S. Baslius,
Dcisas ox SνIRιTus 4κCTI. I. Αnctus Gregorius agnoscit pariter admittitque o Spiritum Sanctum, quem unum asserit esse invisaque Spiritu S Titi lis a Deo luam habere existemtiam, a Deo exissentiam abo Q apparuisse hornunibus per Filium de persectam est Filii imaginem . u. Filii, fissi e sita de esse vitam de vive
tium caussam, .sontem sanctum sanctitatem Besanctificationis suppeditatorem S. Aitas, Mini an ni suppediμιον ἀγιδ. δεια μου 'ν γῆ Qua e manifestari Deum Patrem , de Deum Filium et uis .
- ροῦται εἰς ἰ πατηρ ..., Sis p c. in ulla in hae verba animadversione opus est quae maiori, quae desidreari posti , piaee lione tuemue Divinitatem Spititus Sancti, eiusque eum Patre uialio Consubstat itialitatem . Et re quide. vera , num potest ex Deo exilientiam habere, esse p:rfecta Patris a Filii imago esse sons vitae sanctitatis, qui nostsi Deus. Cum vero S. Gregorius subiungit , Patrein .Filium inani testari in Spiritu Sancto, nonne eaendera agnoicit in piritu Sancto naturam , eamdemque Pa. tris, Filii essentiam i aeterum , si Filius non in persecta imago Patris , nil qu. ab illo procedit,is cessatio sequitur Spiritum Sanctum procedere a Filio, quoniam et persccta Filii perse ii imago , ut allarit laudatus S. Gregorius.
Naesurras GRATIA , T ANGELI CusTodra. I. N Panegyrica oratione S. Gregorii in laudem tu 1 genis locus occurrit , quo pratiae necessitas astruitur. Srammem hinou Sanctus iste Episcopus de Virtutibus Moralibus , uti sunt Fortitiid , Temperara. tia, di caeter his similes, est , excelsas illas esse 2 maximas .eomparari a Manine posse, nisi Deus itilas dederit: Nam maxima sunt l. c excelsa is nouepa compa y pore', ut rue fas est Nine rui , nisi ram
II. Loquitur pariter in eadem oratione de Vel tum cultodiaci Gratias siquidem agit suo Anselo C stodi, eo quod nec liti idinem cum Otigene idem proin curaverit testaturque, lacrum hune Angelum, sui eustodiam habuisse a puero. Sace Amia De , qui Pa. sei ma ab Male sean sa mea. Et infra: ιι cum in ea.
eum Me viis . . . . feci . Haec sunt notabiliora quoad
gana , quae in mi S. Gregorii Thaintinuui deprehendere pocin.
148쪽
Da se Mnu rκEna o Erexi auri I. Nnumera quoad rem Moralem Belle foret exscri- I bere ex Paraphrasi . Gregorii in Ecclesiasten, reipsa exscriberemus . nisi id omittere consultius dii. ceremus, ne fastidio fimus Lectoribus , cum nihil, praeter contenta in Sacro hoe Libro , in laudata Paraphrasi deprehendatur. Eienim pauca admodhm addit Paraphrastes textui Salomonis is in id omnem operam ponit , ut nova methodo digerat sententias a. pientiissimi hujus mincipis , easque evolvat quodammodo, nitidi ii verborum dispostione proponat. Ex hae itaque Paraphrasi nihil exscribemus , iisque menti erimus, pauciis inis lice , documentis , quae ex emeris ipsius petibus erui possunt; quaeque uti Pietiosa monmienta peculiari ucidam iodo sulci piae venerari debent. II. Mignus iste Episco is in sua oratione panegyriea in origeriem teribit, oti genem iubere consuevisse discipulis suis , ut omnia , quotquot extabant veterum tum Philosophorum tum Poetarin scripta colli graces, nihil omnino dieetcnt, nihilue repudiarent, praeter ea quae theoruin essent, qui a coimmuni mni num lens discedentes, Deum aut Providentiam Ladvosiis se m gant risu em a. dipua quido esse qua te an. LM: -- - τυ με - μ vina γοαν nobis animus, puer ora, Iulia . Gregori qui . . . . e monos anaias diruino Uy - --ωιαι μυ- m, res Quoad caeter Ethnicorum opera
n ... ἡ, Ocites A corum lactionem Dileipulis suis permit
teret, i labit tLm- , ut caute lagerent et immolpi si ii ut ne clam 'aeibat, manuque ducebat, manu aueens . tamquai in via, ne in quid incurreaent aut flexuosuu ,- irindurn aut in fraudem compositum , uno verbo , ne virtu is ae eritatis demitan amitte
rent . di plum perapei dian esset in Scholis Christia ni , ii quinus auocientia, addiscendas permittitur 1 sece tribus pioianorun librorum lectio . Huius. mou. ctioi es lacile a innum inquinant e corruinpunt bori is niore, nisi iumma prudentia , quam modo in disitavi, intercedat.
Tritisenile est, quemdun Ponti Episeopum, v ignoramus nomen , eon uidi S. Gregorium Tria matur gum de peculiaribu, quibusdam assibus irruiam laudatus . G egorius eidem rei pondet, quibulda. casibus resolvit propositas dissicinate,
ouid Minci'. ct igitur primo loco inter togaticini , quid opo sitis en stat fieri chrili .anis, qui a Barbaris capta sunt, quae . . ' ipsi, in eis apptinebantur idolat lyta o.Dederum re Lys. it. te pondet inquam , Io. Hi cibi non gravant , pro eo - at quod non grave clamnum adierunt, Se maxime Quando immolitos i lira re δι omnibus dicitur , duas non sacrifieas le -- iis Barbaro, , qui in nostras regi cines incursiones icce.s runt . o. ad hiei ex poliolo QEvangelio inten-
excusat illos , qui captivi apud Raroatos, infideles cum essent, cibos idolis imm .latos comeditant. II. Hurie e. sum de illis, qui aptivi idolothyta e
mederunt , immediate i quitur alter calus de mulieri. huc iirilitanis , quae ea; tiva corrupta fuerunt, vi baris earum corpore iniciunte abuterilibu , - - ρο- h. ist, s rixer δὲ s. Grcgorius ait, s non gravati iiihilomi. civis si nus adhibita disti ictu ne hule dissicultati respondet oegi, Miu modo . . Si prius quoque damnata vita meiat, mesc . nilli is Vari RS abeuntibus uiri fornicatolio is, ut cliptuin via . qua is est lainiearius scilicet habitus suspectus est etiam
ram vis, is qua quae in summa continentia vixerit, de puram, ain I ad Corinth. eap. 6. vers. 13.
a omnique suspieione alienam pelarem vitam derit, me vi e necessitate in probiu comum' lixnve lapse te abebimus exemplam , quod est a
stris iste Pontifex quemadmodum si quis homo adversus proxi ni riuuin insurrexerit , e ipsius an, mam morte affecerit: si hanc rem adolescentula proclamavit, de non erat qui ei opem ferret.
R Liae insuper occurrunt in eadem Canonica puri stola decisiones ire hirta, usurpationes S. Gregorius scribit, implorum hominum esse, tempore incursioisis, aerumnarum luerum facere ex sanguine pauperum, ii admodum ipsius artate apud quos
ν nihil se adlisi. Huiusmodi celestos viros vcnmmiinica Sanctus Episcopus , ne feste ad totum populum ira Dei perveniat is in eos primum qui praesunt 3 non inquirunt. Nonne idipsum sentiendum de illis, qui nostra aetate eum annonae difficultas est, lucrum faciunt ex pauperum sanguinea Lausem fac en ara ex μορ-- , inquit S. Gregorius o uti multi Deus bone hodie sine scrupulo id peragunt, Ze egregios Cesillianos se venditant lIL D et alio loco s. Gregorius , ae decidit is mitti fas esse illud retineres, quod inveneri r No-
ritatem probat ipse his Deuteronomii verbis r viso fratris tui vitulo ε ove errante in via , ea ne despinxeris, sed ea restitutio ite restitues fratri tuo. d in bat in per his vel bis Exodici Si occureeris bovi immici tu , aut asino erranti , reduc ad e n. ε Si autem ab eo , qui in pace e in otia delicate vitam transigit, t subiungit eruditus iste Casu ista vel etiam
ab inlinico non licet lucrarici quanto magis ab eo , qui rebus adversis premitur , e fugit , di necessiitate coactis propria relinquit III. Enuae darim..t a rus Episcopus eo , qui sub praetexi quod pri. ria amiserunt , aliena quae inveneurunt detinent . ιic utem , inquit siau ais,
de/-mes Nan quoni. Boradiis Gothi eis hostilia Loerunt, numquid ipsi aliis erunt Borad. de Gothi δIV. Divus Gregorius habet veluti crimen ineredibula non solum christianis, seri ipsi, etiam infidelibus e impiis, quod noni villi eo inhvinanitatis, ac crudelita. iis processerint, ut captivos aliquos qui fugerunt , viretineant . Ideo mandat , ut haec disi genter inquirantur, omittantur in regionem qui haec per seruientur No vel fiamina , inquit radans , qua hac
V. Eos autem, qui inter Barbaros adnumerati sunt,& cum eis in captivitate invaserunt , obliti se esse Ponticos, Christianosci euerrat autereddit , ut & ipsos ehesmanos vel ligno vel rione interiecerunt, vias etiam vel domenarbaris offenderunt, vel eorum aedes hostibus maniufelias iecerunt 3 ne ad divinarun quidem laudi mi a ditionem admittendos diis decernit metus Episcopus, do e Sancti simul congregati de iis comin uniter ,
VI. Decernit delude, ut nec cum Audientibus tantqui alienas domos invadere ausi sunt , de seipsos prum non accusaverunt eos autem , qui seipsos accus verunt, de quod inebant dedenint statuit ut subster
149쪽
VII. Eos inem , prosequitur S. Gregoritas , qui in eampo aliquid iovenerunt , vel ui sitis aedibus a Bambaris relictum , si ac sati quidem convicti suerint sint similes in iis qui substernuntur Sin autem seipsos esuintiaverint , reddiderint , etiam recubus agni
mina avellam , exigonoe . Gratis igitur ieeitata osscia praestabant Maiores nostri, nec turpem sectabantur avaritiam, quam nimium sectantur nostrat aetatis Christiani, qui in hoc gloriantur , quod nihil agant, nisi praesto sit aliquod armolumentum. VIII. Haec sunt, quae ea Canonie S. Gregorii μ-rant exscribenda quoad rem Moralem. Ex allatis vero probe deprehenditur , ipsius a Histoi Auctor Ecclesiast. Tom. 3. Dcia a suisse distinctos poenitentia gradus erant , ab auditiones ad auditionem admittere, sed non ad mΠ publicas orationes a ad has orationes ad mittere , sed U- in ordine substratorum omnes isti poenirentia gradus evolvuntur, ut ita diram in Canonexuidecimo ejusdem rem Canonica epistolae verum , quemadmodul egregie 12 Gri , animadvertit Dominus Ceilierius credere et , ν ά i. praefatum Canonem caeteris additum fuisse, ut quae insuperioribus tradita erat et de diversis pinnitentiae stradibus, explicarentur. Hinc is deratur undecimus iste non in zonara, in Nomocanon Graeco , ac in v iusti quadam Collectione iam per Gregorium Patriar etiam Constantinopolitanum, quam se legisse in B, bliothera Domini Cancellarii, scribit Pater Morinus Hunc vero amnem omnium primus Balsamon publi
150쪽
VIM ADUERSIONES PRAEMITTENDAE. Aucissiima sunt quae ex Sancti hoc Pontifice habemus .is videtur In'per
haud conscripsisse multa, etsi ingenio sermone plurimum valeret. Nam Eusebius, si testimonio usias S. Dionysii Alexandrini eum depraedicat di . sertum ac prolarum virum, etiam antequam ad immum Pontificatum eveheretur . Divus Basilius non solum illum appellat beatissimum Antist,tem , is fidei integritate ac omnium virtutum genere illustrem, a sed 'insuper auctoritate utitur a confirmat praecipuas Religionis verita- doctrinam, immo Phr eius inseper auctoritate utitur Athanasius eum recenset inter eos Patres,tes. 3 Divus ses verba Concilium Nicaenum usurpavit. 4 Lugenda sane calamitas , Pontificem hunc praeelari ingenii specimen 'Unum vel alterum lummodo dedisseri constat siquidem, binas tantum epistolas eum conseripsisse unam quidem ad Ecclesiam Caesareae in Cappadocia ut eam consolaretur de incursione Barbarorum , Gua vexata fuerat alteram vero ad Divum Dionynum Alexandrinum, In qua eundem orat , ut mentem suam apertia circa errores ipsi adscriptos de Divinitate Verbi Uerum binae hae epistolae inauspicato periere δε modi strema superest haud exiguum fragmentum, in Divo Athanasio reperire est, ex quo cam partem Doctrinae praefati Sancti Pontilicis modo exscribemus.
s. I. Da axe Tiss IMA TRI UTAT .
Icuti Marcionitae modammodo tres Deos ecinstituebant , dum in tres substantias: lienigenas , Wit ter se omnino segrega. tas sanetam unitaten dispartiebantiit, hine Sanctus Dionysius appellat docti inam hanc ibtilem aediabolicam ροῦ- utili , inquit ,--ereni doctνλ .... diabolita est. Subiungit deinde hanc non essὰ doctrinam velorum Christi discipulorum , de acquiescentium Salvatoris praeceptic: Hi uim , videlieet
ue iunx. u. Tradit pitillo supra idem S. Dionysius, Divinum Verbum Deo Patri unitum esse , A rapuitum Sanctum ΡΣ In Deo manere, habitare , di Trinitatem reduci
ν daei e eo lis . Quae verba apertissune ostendum unc', Deum in tres distinctii Personasci adeoque tres Divinae Personae ex allata doctrina sunt ejusdem essentiae eiusdemque naturae. iii Ne nisi perperam detorqueri possent recitatas. Dionysii veri,a, in confirmationem erroris Sabellianorum , cum certum indubitatumque sit , non mitius accuratu: eum fuisse cum de Personarum Trinitate quam cum de Unitate Naturae disseruit . Ita δειDeo , inquit , diruina Trinitas λωμαί a Monarcha ria e sis re abi/αν. Deinde, impiam appellat doctrinain diabelli , qui dicebat Patrem esse Filiu n, vleissim. Illiis omm CSabelli ipsissima sunt S. Di nysii verba, in os onsisti impietas , Quod diea F ιιω- a Pa iam is viri Q. Nullum igitur mbium suboliti potest de orihodoxa fide Sancti hujus. Pontilicis quoad Myllarium Sanctillimae
ab Lib. de Spiritu Sancto, eap. 9. Om. I.
EAdem ratione dubitare nemo potest de catholica ejusdem Papa fide quoad Consubstantialit te verbi, quoniam qui catholicam scit inam ti adit de Trinitate, atholi eam eodem tempore tradit doctrinam de Consibstantialitate verbi . Verum, ut propostam veritatem niagis magisque deprehendamus a P . . cito, ibat Sanctus Dionysius que s. erius docuerat de unio Consul, '
ne Filii cum alte, duobus S. Ioanni, oraculis ex ipsius Evangelio lunt depromptari quae sic se bent: Ego, Pater unum sumu, a deci Ego in Patre,, Pater in te est . b Haec sunt ninmcnta . quibus Poetnotus S. Dionysius scribit, cibum unitum esse Patri unione inseparabili, ita ut dua istae per n. sint una eademque Divinitas. II. Qui posita veritate nemo absque eulpa potest . Filium Dei factum vel creatum fuisse
Ill Nemo sane potest nuior praecisione tueri me nitatem , divinitatein , ac consubstantialitatem Verbi P . . de nonnisi i undissimum esse poterit Catholicis intue xkzi . V. fi limarias has Religionis intrates perspicue ac va risus a lidii ime alsettas ab iis Ecclesia Patribus . qui ante I .i Φ exorim Arianam haeresim floruerunt. Caeterum S. Dici 'nysius tuebatur etiam in particulari Divinitatem Spitutus Sancti, quoniam S. asilius ejusdem auctoritatem allegat , ut laudatani Divinitatem uiritu Sancti probet adversus eam impugnante i nullum autem recitat S. Dionysii textum . In nimadversonibus quae praemisi, adnotare omiseram , praeter duas ibidem recenssitas Epistolas a tota antiquitate Divo Dionuli Papae adscriptas , binas insuper lub eius nomine circumserisii , quarum una est ad quemdam Praefectum ChriJ-num altera ad Severum Episcoquin verum has eo innavit Auctor s