장음표시 사용
141쪽
mologia inquirit origine: nuc origo illa censes
manere nisi probetur mutata,arg. l. siue posside tis. C. de probat.arg.I. praecipimus.C.de appel. Secudo probo,ga ex etymologia sumitur pro pria fgnificatio,ut dicit Bar. in l.ocs populi. col xx.sup.de iust.& tu.& in l. j. g.Itaq;. infride Tute: Nunc a lpria significatione no est recedendum, nisi probetur contrarius usus. l. Non ali ter sLdes leg. 3. Haec reg. limitada est,iprocedat,tquoad etymologia veram:sunt. n. nonnullae prauae Cly mologiae, in quibus reg. ista non habet locu .It que in primis videre debetis, an vera sit etymo logia,arg. l. .ff. de testa. Vt aut cognoscatis,quae sit vera etymologia, debetis consulere antiquos Gramaticos, Varrone in. Debemus au t cauere, ne in vocabulis Graecis sumamus etymologia a lingua Latina, & vicissim ne petamus etymologia in vocabulis Latinis, a lingua Graeca. Deindepi volumus ab etymologia argumentari, studendum erit omnino,ut habeamus pro ista authori.
tatem alicuius probati aut horis. GLverb.ιumn. Hanc gl.diuido in vj. partes. In prima Accursd clarat tex. Hsc pars non est magni momenti. Nec enim refert,an statim contrahatur mutuu an VNro ex post facto reconcilietur. In secunda parte limitat tex. nostru, i videlicet non procedat in mutuo ciuili. Sed videtur contra hanc gl. oppoώρs ni,st haeci exceptio non sit bona,cu non sit de rea gula,per t. in his. supr. deli. S Dec. in I.j.dere. tu. Mutuu . n.ciuile, non est mutuit. Differt enim gelnere. Ad hoc R. si exceptiones debet este de re gula, non aut limitationes;quia distinguunt gesiausa genere: Verum gl. hic no ponit exceptione sed limitatione. Ergo dcc. Iac. But. dabat alias
lutionein, videlicet s posset intelligi gi. etia iuna tua
142쪽
ditaturali mutuo,quado scilicet co fessio facta ecset de mutuo scedenti.Tunc. n. ista cosessio probaret.Iste intellectus no conuenit glo. quia non addit ista verba,ex causa pcedenti,Item quia i .iri. contractib. C.de no numera. pec. in gl. alleg. ex Presse loquitur in literaru obligat.&sic mutuo ciuili. In hoc aut est qu stio maxima,an quod dicit Buti. consessione facta de mutuo precedenti Probare cotra debitorem, sit verum: Nam hab inus regula, quod consessio lin mutuo non pro iudicet intrabie niti ipsi debitori. Sane ista quaestio plus iuris habet & elegantior est,st ulla alia circa hunc g. nostrii, ideoq; paulo pleni' erit ira.ctanda .DD.fere oes istam reserunt, sed pauci alia dent coclii dete. Cyn.& Alex. tenent contra Birutrig. allegado gl. super Verb. eum ;, quam dicunt esse' comuniter probata in l. generaliter. C. de anon num .pec. Et pro hac opinione allega t Alex.DD. non ullos eande tenentes. Sed certe isti hoe non dicunt. Ego vidi istu casu in facto. Mercator quida consessus erat, se accepisse mutua pecunia Venetiis, & scalio in loco, st ubi confessio erae facta,ille ante lapsum bienniu erat mortuus,V . niebat creditor, petebatque ab haeredib' pecunia ista mutuo data: Haeredes quia nusst inueniebae in libris ipsi' mercatoris defuncti,ubi scripsissee sese tale pecunia accepisse mutuo, dicebat ista rei confessione non probare istud mutuu ; creditor replicado dicebat, facta esse confessione de milia tuo ocedente, videlicet ea pecunia, qua dederae
mercacori Venetijs mutuo, ideoq; eam probare, tande vero partes negotiu inter se concorda uetarunt. Arbitror aut ipsius. Butr. opinione proba biliore esse. Et pro ea primo facit tex .in l. Adueesus. de text. in I generaliter L .de non num .peri Secum
143쪽
secundo facit, quia in isto casu videtur cessia 're ratio. Nam ratio, quare consessio de pecunia mutuo accepta, debitori non praeiudicet intra bienniu, est spes futurae numerationis, quae ces. sal,quando quis colitetur se ante consesiionem suam, accepisse pecuniam.
est exorbitans a iure communi, id est introducta cotra ratione iuris communis: tales au te dis.. positiones exorbitantes sunt restringendae. per I. quod vero cotra supr.de Il. Et vidi ego aliquibus in locis, quod exceptio no numeratae pecuniae uti exorbitans, fuit statu to sublata, & Bal. in l.sex cautione,infi C. de non nu .pec. disputat, an valeat eiusmodi statutum p Et tenet,qubdsic. Quartis pro ista Butrig. opinio e facit dictum AIb. in l. Generaliter. C. de non nu .pec. dicit n. qubdista opinio usu seruetur. Ultra h*s rati nes adducamus etia aut horitates. Primo hanc tenet, ut diximus, Ia. But. deinde eandem tenet Raph. qui dicit de ea exclamasse praeceptore suu arbitror quod intelligat Christ. de Castellione Alex. alleg. in contrarium Salyc. Sed Sal. tenet opinionem Butri g. item reperio, qu bd hanc
eandem tenet And.Barb. in c. is qui .ext. desolui. α ita haec opinio non caret authoritatibus. R stat,ut respondeamus ad glosin I .generaliter,in Verb. eamq;. Liceret autem ad eam respondere,
uod sit vera, quando causa mutui praecedens siemplex,secus qua do aliquod tempus, vel locus esset expressus: Quod si haec responso non placet,dicamus gl. non recte sentire. Quamuis au te Cy. dicat, eam comuniter probata esse, de eo tamen dubium est: Multi enim sunt, qui contradicunt,cum igitur dubiu sit, an ista sit comuniter probata,
144쪽
piobara,recurrendum est adll.& rationes, quae quide visu pr. enumerauimus, videntur esse pro opinione Butrig. teneamus igitur illain. Circa secundam limitationem, &sic prima gl. Dartem, nihil est addendum; Cum ea enim DD. communiter transeunt. Notabitis tamen obi- ter sermam loquendi,qua utuntur gi.& DD.n stri, reconciliari aliquid, quod antea non valuit. I. C. enim nostri non sic loquuntur, sed di- eunt illud confirmari, ut in l. Pio inde. inscieOd. Item retroduci, ut in l. qt aedam. s. de reb. diib. item conualescere.l. quod ab initio. inse. de reg. iur.
In quarta parte gi. assignat aliam limitati nem,&illa est vera. Barthla dicit consumptionem t tripliciter posse natelligi. Sed id non vi-detur congruum: Aliud est enim consumere, liud amittere, aliud immiscere. Sunt igitur ista singula per se constituenda, ut facit Alb. De amission e videtur dubium, an tunc rec5cilietur mutuum, iecundum Alciat. Sed reperio tamen, quod Ias & alij ita teneant in s. sed etsi nummi, in l. indebiti. tuis. de condici. indeb. De immixtione iura quae allegat Bart. habent magnam ἀντινομίαν de qua videbimus in l. sngularia. in fr.eod. Cum una parte gi. & sic una etiam limit. Bart.&DD. comuniter transeunt, vi& est pro ea melior tex. vii Accurs. etiam pleni tis eam not.in l. indebiti. s. sed etsi nummi. F. de condiet. indebi Alc. limitat eam duobus modis. Vno modo ex I. Proculus.infr.deiuredo t. in gl. alleg.Vnde ad istam aduertedum est, pacit enim prim iam pro regi pro qua agi .allegatur: Deinde
etiam pro eius regi limitatione, videlicet, qu bait non
145쪽
non possit usucapere, qui non est capax pecuniqseu mutui. Secundo limitat, nisi qui dedit pecuniam mutuo, fuit in mala fide; De hoc tamen dia 'cit ipse cogitandum esse.Mihi videtur salua pace ipsius ) istum casum valde clarum esse: chi enim mala fide dedit, sirium commisit,peri.
qui VM.f. vetare.s de furi . Sed res furtiua non
99 Cum igitur pecunia i aliena, mala fide data, effecta sit furtiua,nonpotest is qui accipit,istam
In vlt. parte gi .aliam Iimitatione addit, quadi non habet difficultatem, ideoq; nihil addemus. Bari ultra limitationes la enumeratas,ad ij cie Moaliam,quod scilicet mutuum t recocilietur pecrati habitione d ni,per t. si procurator infideC6-- dict.indeb. Iste casus clarus est, quia in quotidianuS, Oportet per certa inebra ista distinguere- Au t igitur do pecunia aliena nomine istius,cui est illa pecunia,&tum si ille ratu habuercit, nascitur obligatio mutui,& acquiritur illi actio, vel si absentis. C. eod. Sin verb ille ratum non habuerit; llinc, aut extat pecunia, & potest repetere: eam: aut est consumpta, &tunc reconcilia tuc mutuum : Aut do pecuniam alienam nomin meo,&tunc ab initio non valet mutuum: Sea si dominus ratum habuerit,tunc conciliatur.I.K fundus in fide pig. l. Mater. C.derei vend. Dicen
hoc est contra reg. in I. si pupilli. g. sed si ego
supr.de neg gest. ubi dicitur, quod non possun habere ratum, quod nomine meo gestum no en-Sed R. qu bd quidem non possum ratum habere, tanquam sit meo nomine gellum, sed tamen ta quam alterius nomine gestuna.
146쪽
ad L. ii. E si certum peti iis
plures s f. sed nos coitingemus tex. qii bd omnia inuicem cohaerent, & in hoc I. C. post declar tam materiam mutui refert ad differentiam Crediti. Pro declaratione ' diui demus hunc g. in sex tot Partes. In I. I . tradit genςralem differentiam inter mutuum&creditum,in reliquis ponit e empla ad declirandam differentiam illam. Et
Obiter autem sciret debetis, Haloandru hicio omittere in tex .nostro dictionem, eo, & haec lectio notanda est ad intellectum meum,que dedi upr. d.hac l. in s.Mutui datio,vbi dixi dicti
AI prima.exemplum,quod haec gl.tradit i de 'i populo & plebe, Iason. dicit non conuenire: Nam si populus & plebs different, uti Genus &species, sequeretur, quod ubi plebs es et, ibi e iam populus esset. Moderni circa hoc laborant. Dominus Alc.in lib.3.Dispunci. ca .i3.S in l. Inter donum. isde verb.sig.dicit in k.Lex est. i. de Iure Dat.Gent.di ci. ubi Imp.inter populum MPIcbem talem constituit differentiam,qualis est inter Genus &speciem genus θe speciem imis Proprie sumi. Iac dicit Genus& speciem ali- qua iacto accipi pro toto Se parte; quod & mihi ς placet. Nam ut Rudol. Agric.li. I.cap.9. testatur, ista vocabula sepe onfunduntur. iii Gl. Verb. cim a. In hac gl. pecuniae' appella-io. xiori Cm Accur.triplice assignat;&estilla abom- olla. Probata: Ea cnim pecuniae appellatione oes sn 1 rest,
147쪽
res compraehendimus,peri cuniae ppes uti
devem se. Et reddunt DD. rationem per D Au ust in c. Totum.j. q. 3. Quia qui'uid antiqui ant,in pecoribus habebant Hanc eanetem rationem reddit etiam Varro in lib. Item &Columel.&Plutarc.in proble Quandi Que pecunia accipitur tantum pro nummis, &hta fationem reddit Plinius lib8. cap. 3: Vidi Iicet,quod Veteres pecudum effieie numismata
se hvh de desumptum ' est etiam prouerbium, zi videmus adhuc monetas a pecudibus deno 6minari, Dan du ivit tronden Echae theren her In cloe cindinentissi aestis en. Vnde nos possumus Ba -
mensura constant. Verum non arbitror hanc pe-
receptam,Ista in est propria I.C. niae Cpellatione in dubio veniat, explicat Barta
mi:tatur. Bart. tantumm 40 n 'i addit', nec ostendit quiS
tur primum intellectum,reprorem, & hic mihi quoq, pi se - . intellectus, no viaetur mihi subsistere, En enim contra proprietatem verbi; neq; enim dicimus,
Item quia non est verisiuitae, quod p
148쪽
ad L. ij. T. si certum peti ai
diuortium vir mulieri dotem promittat. Ad argumentum, quod Accurs contra primum intellectum adfert ex l. Is cui. infri de Aet. oblim spodet hic Bart. qubd scilicet istud no vere sieti creditum,cum fiat sub conditioncisi nuptiae sequantur. Sed haec Bart. solutio non placet, Cumltis vi superius secundum omnes recentiores dixi- r. mus, Creditor sub conditione,vere dicatur cri iaditor. Item contra Bart. quia hic non est vis, anyl ' sit creditu proprie, vel improprie, sed an aliadproficiscatur. Alc. aliam & subtilem adfert rationem&solutionem, quae etiam non placet: Quia tex .noster non factum considerat, an proficiscatur pecunia, unde ego puto a nouam darito posse solutionem, videlicet quod intelligatur lv rex.noster,qubd mutuum esse no possit, nisi res P statim interueniat, Creditum aut fiat, etiamsi sol res non statim interueniat,ut si dos promittatur, at Post nuptias, hoc est postquam fuerint celebratem nuptiae: tum enim antὶ nuptias creditu est, postus nuptiaSautem tandem datur dos,referendo scilicet ista verba o inutis,nota ad promissionem,
sed ad solutionem. iiii Notandum est autem ex hac gl. quod mulieri potest viro dotem promittere, post nuptias,& φ
sic constante matrimonio, & pro hac est tex. in s.Est& aliud. I. de donat. Nec obstat tex. in I. quod de suo. in fi.C.de do.caut.qui contra gl.al-
legatur; Quia iste loquitur quando vir donandios' gratia,confitetur se plus accepisse in dote,quam acceperit: Nos autem loquimur,quando mulier de suo constituit dotem, & quando dicitur in d. it. od suo,maritum constante matrimonio
non posse plus adscribere doti mulieris, quarta ιαι ipse acceperit.H Bart.limitat t. Nisi ista don,
149쪽
tio confirmaretur morte mariti . Deinde nisi id fieret incompensationem aetatis, vel nobilit iis, per notata l.Si voluntate. C.dedo promisi.
Venio nunc ad doctrinam Barioli mirabilem, circa hanc gl.Prim. enim adducit quaestionem decisam a Ia.de Are.in l. In insulam. ἐ.j.infr.Sol.
Dymat. Deinde tradi i doctrina de sgniscatione t
Dicebat igitur Iac. de Are. si testis aliquis diaeat factum quid esse ante bellum ; alius vero diacat factum esse post bellum; quod haec ipsorum dicta conciliari possent,videlicet quod dictum istius, qui dixerat factum esse ante bellum uel . telligeretur ante bellum scilicet finitum; ait rius veris dictum in telligeretur post bellum, sciIicet,caeptum, Allegabat pro hac sua decisione I
In insulam .inis. sol. mat. Hanc Iac. sententiani 1 amplectitur hic Bart.&caeteri iere omnes DD. Alleg.Bari .pi oea, I .gl. hanc nostram. Deinde I in intulam, 3 loco c. cum tu. ex tr.de testi.Sed
feci. is iura parum mihi videntur facere. Princi mo enim duplex gl. nostrae interpretatio non consistit: Nam,ut iupr.diximus,no dicimus,soL
ut nuptias, sed matrimonium. Secundo non facit argumentum, ex d.l.In insulam, de sumptum,quamuis id in specie valde sit elegans: Nam potest responderi, lubd non sit verum, quod post causam liberalem caeptam, usq; ad causam finitam , maritus fructus faciat suos: Dicit enim lex. ante causam liberalem. Nec obstat. l.f. C. de oro .cog. Quia ibi dicitur. quod sumptus & alimoniam debeat habere usu ad finem, si aliunde non habet. Verum in tali casu non loquitur d. l. in insulam.
150쪽
ad L. ij. T. Si certum pet. . I
eitur,qubd ibi ista verba,ante accipiantur proprie, Cum ibi consideretur actus iterabilis appellationis. sic igitur ista argumenta non co'
cludunt. Ulterius Bart.diuersimode secundu subiecta materiam,dietiones,ante&post, interpretatur.
Videndumprius t est, quid proprie si-nificent. IIo
Dictio igitur,an te, proprie resertur ad initi. um,Vt cum dico, ante nuptias, ante bellum, idὁ est ac si dicerem, ante initium nuptiarum, vel ante initium belli.g.Est & aliud i. de Donat.l. si quis id qliod.supr.de iurisd.om.iud. Dictio vero, post, refertur ad extremitatem seu finem. I. si ita fuerit. ffide manumisi. test. Dominus t Alc.imprudenter hic videtur c5-i istrarium dicere: Nam textus ille,quem ipse ali gat, non pro se,sed contra se facit. His nunc pr suppositis, veniamus ad doctrinam Bart. Dicit ipse,qubd hae praepositiones, aure &- aliquando opponantur verbis significatibus terminum instantaneum, id est, momentaneum , ut ante mortem,post mortem,&c. Et in hoc casu, quid significent,clarum est; sed iura quae ipse ad hoc allegat, nihil facisit. Aliquando vero dicit Bart. istae dictiones apponiintur verbis significatibus terminum durante,videlicet cu dicitur,ante mἄsem,ante calendas, post messem,Dicitq; tunc idosgnificare ante mensem S post mensem; Alleg. l.stipulationes non diuiduntur s. si quis ita stipulatus &.I.Eum qui ita. qui ita.inlde ver.oblig. & hanc Bart.doeir.' communiter DD.& c6sulendo & in legedo sunt secuti.& tenent eandem hic Curi.& Dec. qui ait Nat pro ea l. Anniculus. j.64.infr.de Verb.signis Et reddunt rationes, quia in ambiguo sermone interpretatio