장음표시 사용
341쪽
De Sacra Trinitate, cincio Tertia.
eis seipsium, eo quod nset omnes ; Nec opus esset ut qui quam ei fessaretur de homine; ipse enim fiebat, quid i m homine. Quod Deiis Deus verus in sibi vendicat ut peculiare tibi rivilegium, Jer. II. μ Io. Hau lentum es cir Iuper omnia, quis cognoscat ipsum ρ 'o
uoma, si calor cordis, Probus renum, ut dem currue secun ra viasDas, Iecunaeum δε mrium actionum Daravim.Ataque ad eundem sensum,Jer. 17.Io. Jer. ao. ra. I Chron. 28 p. P a I. 9. Psal. I 39. I. & passim alibi. Item illud Isai. s. 6. Hocabitur Nomen ejus, Atamarabis, Consitarius, Deus fortis, E busissimas, Pater aerem talis, Princeps Pacis, &c. Multaque alia de ipso alibi dicta, quae non alii congruam quam Hero Di .
Sed mihi non est propolitaim, hac brevi differtatione, omnia dicere quae dici pollent, sed saltem quae susticiant. Ille itaque qui eli ut iam ostensum est ὶ Deus Herma, Deus fretis, mu Pater, urnus Deus, qui Primus , Ultimus, te quem, m&leras; mestrue funis um Poseum, qui Cio Erat O Fumr us es; Idem heri, hiate O m intermon ur tens; p rquem Pactus es mundus per quem omnia facta punt & absque quo, nihil hactum ess e rum quae facta sunt; qui ' u fundameWa Terrac, Caedique Itinet opus manuum Da tim', qui, cum Caeli Terra deficient, premansurus est, Quisve anni non descient; qui matur Cor ridi Mnes, Ag s aeramus secun n eorum opeia, qui est ipse ah, D mimus Deus I ratas ; qui est Ens Iu--n ; qui est super omnia, Deus in MesΛum Adurae ctus; qui est Aratus iae, O Iohu Princeps, Rex Regum, ct Dominus Dominorum, qui Iolus A At Immntagitarem ; cui Honor O Rom tu Meruum, Ameu. Deus, inquam, ille, cui baee Omnia competunt Magna ; certe non est Deus mere Titulum qui Hitur Deus, sed nou I:ὶ non Deus Iactus, Deus Creatus, aut mere dignificatus --. Quippe, si hi non sint Veri Dei Characteres : Quibus hain Characteribus describendus erit Vestis Deus lScio quidem quod satagunt Socrutant, ingeniique sui nervos intendunt omnis, offuciis exquirend:s, quibus haec tam perspicua lucidii Iin aque Scripturae Sacrae I cstimonia eludant Sed quibus Lingulatim repetendis, aut responsis dignandas, neque mihi neque vobis jam i cellam negotium: Neque si vellem, jam vacat. Suntque tam tenuia eorum ei iugia, ct tam coacta; ut ipse plana Scripturae verba, juxtim posita, refellendas illis susticiant; ut alio responto non sit opus.
objectis Octava. Ultima quam jam memorabo objectio, haec est. Quod haec de sacra Trinitate Doctrina,
ignota fuerit veteri Ecclesiae Iudaicae, Patribusque qui ante Christum vixerunt Respondeo i'. Si hoc non fuerit ipsis Revelatum; non erat id ipsis cognitu necessarium. Quippe quae sunt purae Revelationis negotia, non sunt ante cognitu necessaria quam Rex lentur, i sed, neque ultra quam Revelantur. At nobis, postquam jam suerint Revelata, possunt este cognitu neces laria. Tota illa, de Redempti ne per Grassum, Doctrina; fuit, certo certius, Adamo nondum lapio incognita: Et quidem, si non lapsus aliquando sutilet; non foret ipsi culpabile, Ne setisse. Et quidem postquam suerit lapsus in quam primum innotuerit, in illa primaria Promis sione, de Semine Miscris contritWο opus Serpentis, Gen. 3. Is in tam erat adhuc obici rum promit stim illud; ut omnino parum sit, eorum quae nobis innotescunt, quod potuerit ille distincte & particulatim cognoscere. Sed prout mus particulatim ααλ ) tiariis remm ibus vari ue motas, id gradatim exposuerit, Alii Mamo, mistat, & Prophetis; ita debuerunt illa plus continue & icire & credere hac de re. Cumque ille tandem Erebus M' mis, rem totam per fistum Dum patefecerit, Idcbr. l. I, a. Nobis jam incumbit multo plura scire & credere, quae potuerint illi tuto nescire. Pariterque dicendum in de Sacra Trinitate, si haec non fuerit ipsis patefacta. Sed P. Multa sunt, quae quamvis non ita clare suerint pateficta, ut ab Omnibus intelligerentur: ita tamen erant ut ut obscure in insinuara, ut nonnullis quadant enus innotuerint; quae ct plenius uitelligenda forent, cum Melamen istud aer facte Umbis ae meretur, a Cor. a. δῖ, II, IO. .
Et speciatim, ipsa Mis & Resorectio C st, ne suis quidem Discipulis intelliserentur,
donec ipse fuerit a Mortuis Rel uicitatus. Gn tamen dicendum est, haec non fume in S
eris Literis inlinuata sed tecte. Nam postquam verti furemet estim re Mectus ut iure Egnent Scripti as, & quo fuerat Scr/ptum in Lege Musis, o Prophetis, O P rimis ; pe
ceperunt illi quod ita fureis scriptum, quodque oportueris Christum, tum Pari, tum is ritiis Resurgere die tertio. Verum hoc omne tam recte in Scripturis contentum crati avideantur illud haud de eo plus intellexille, quam de Eacra Diui rate. Et quidem S. Paulus, in Epistola ad Hebraeos, ostendit multa suille sub Mittas ct cir montis Iudaicis tecta, quae plerisque Judaeorum non erant antellecta; sed eorum nonnullis quadantenus innotuerunt, Postea plenius elucidanda.
342쪽
De Sacra Trinitate, Craucio Tertia.
Idem dicendum ibret de T qui ctione Ast um; quae non nisi talia patelam fueratusquedum immortabus e aucta est iu Mempei Gange u , i. io. Non tamendice Multi est,. hoc si it in iuille penitus luco Num, quippe non dubium est quin corum multi credit uii turti mos esse Mnc os in Neque tamen erat tam aperte indicatum d univertim receptum, quin hac de re inter Phara aras ct aras controversum fuerit, Act. as. 6, , S. Eiique tam parum hac de re apcrie traditum in Veteri Test mento, ut ii, quibus inci coni adicendi an mira, potuerim Praetextus non minus specios scomminisci tune cavillandi, quam noluimum adversaria committiscuntur de Sacra I in tardidi. Dico 3'. Ut sunt, de Re recti me tuorum, Insinuationes Variae, quae nunc mclariori luce in melius intelliguntur, quam tum luerint inteste tie: sic & de Sacra Triuitare. Quarum aliquot attinsam.
i. Quod fuerint, ait Uultare Dei tui'. Pst abias quorundam quas nune Per as dici mus, in insinuatum videtur ira ipso ra Esitim Gen. i. i. In princi pro C ea vis Detis, sic nos reddimus; in ubi Deus ) Nominativus muralis, Iungitui verbo Sinstulari Aura. Quod, nisi .id lateret Nystcrii, haud satis congrue dieiuni videretur; quali dici videatur Ian Creo. I, vel ips Deus cieavit. Neque hic tantum, sed & alibi pialim, dicitur Deus vim , iii ibroia Plurativa; ct quidem multo saepius quam Eliab in numero singulari; sed cum Verbo Singulari construitur. Quasi, quamvis petur iit Uuicus, sint tamen plures lim. Non quidem Tres Dii, sed Tres quidam lim G s Deus Quamvis enun bdim sit in Numero Plurativo, est tamen Aura an numero singulari. Ita sunt Dres, ut sint tamen Unus. Sed neque dicitur Tahaseim in numero Duali, in ut de Drus, sed EI Lin iii Hur ii ὶ ut de moribus quain Duobus, adeoque saltem Trous. Dici forte potest, Hunc ine Cruici Mn; atque est quidem Nolim iamen autumari,
hoe mero GVa eventile, & non contulto positum. Saepe enim minutae quaedam Orcum-sauriae, de fac minues inobse arae prout prima fronte videamur in pollunt Divina sie dinante Provi cntia) sic praeordinari, ut rei alicui satis notabili inscrvianti Sic illud, Nou.os tu ilis conseirigat m, Exod. ra. 6. Num. s. ia. Psal. o. Atque illud, soderunt manus meas ct pe es meos , Ples. χα ris. Illud luc , λύραι ut m me ruem Iro sara nur, rich. io. I 2. Et illud, Partiuntur vestu ua mea tuterie, o pro in timemo meos ira, cinnisti rem, Piai. aa. i8. Illudque demum, Dant o alim IO 1 Iro, mitu nisahrbenaeum Gut acetum, Psal. 69. 21. Quorum pleraque videntur Poetice plane dicta ; &, quantum ad sensium litural cm, casu potius quam consulto posita: scd Divina sic ordinante Providentia ) ad lucram post complenda i ut imaet JOh. IO. 2ῖ, ΣΦ, 23, 20, χ6. am locissque aptad Alautios Evange illas parallelis. Povcm & plura notare, 'quae quamvis videantur Casu prolata, fuerint a Divina Providentia prius ordinata. Unum callem addam, nempe illud , Pauli quod videri forte posset merus Oici inus, non minusquam quod ego modo memoravi; Gal. 3 Hs. Agnis hamo vero
notus, sunt illae Gen. za. I 6,ir, I . qui, credo, unicus locus est, ubi, in promi ilionibus. Abrahamo filiis, fit mentio Seminu DI. Per meipsum Iuro, oracli Ibin , qua Hur demi ciues em hoc; O non subtraxVtisti m mum, unicum tuum; ben Icenis heu, cum tibi, o multiplicando musti cabo Semen tuum, DI Iunt Melta Cata, ct Arena me in Muremarit; Ar psis ebit Semen Iuram με tam mimictarum ejus; o in Seminae ueta Aouem coniserta Iur omnes in tora gentes quia culciaram voci ineri'. Per Asinarim: Iemo hic inanifesto intelliguntur hberi eme, quos musti Daturum se promittit Deus. Et plane perinde es le videatur, an dixerit Scineu Itiram, au liberos tuos, aut scios tuos. Sed iam Glutcus erat S. Paulus, ut hinc captet aniam, quod dixerit in Singulari non in Pluraliὶ Semina vel Doros; quo lignanter denotet ut praecipuerintentum, & cmanenter, Unicuna illud Semen, nempe Chrictum. Nec tamen Lemqui de suo id ine sunt prorsus excludendi, ne quidem in postrenia illa clausula, ct in S m ne tuo beneae Amrtu sequentur omnes tera in Gentes, in ut liquet Aet 3. Ia, 23 . Vost Iora x Vbi sita Pr poetarum, O pam quo pepigit Deus erga Patres m os, aereus
Anahamo, O iu Semine tua bene ictiorem consequentur omnes fumabae terrae. Unde patet, quod Critis ut vidcantur, tua is vanaei, tu uni nonnunquam pondus habeant, sintque , Divina Providentia sic ordinati. Atque talem hunc esse credo, de Aura H am. a Scriptoribus tum os tum G Isianis notatum luit. H ec item Plurabias, in eodem iterum Capite videtur directe satis insinuari, Gen. I. 26.
Nomum. Dum tamen haec Pluria Ias non alia sit, quam quae, alia conlideratione, cum tare consistet ; nam ita sequitur ver. D creavit iv ibi ra rus hominem in imagine
a tialmo. ὶ Hi plures Plaeam, sunt Unus Deus. Est qua puerile plane et logitim, si dixerint, hoc Misi Retra di bini este; ut cum dicere sol a m RQ s, Nos, Nosti tu, pro Ego, Me, Meum.Quamvis enim nunc sic dici soleat, ct forte per aliquot retro secula ; ὶ sed noa sic di olim Non inde , temporibus Issu, nedum ab . . ' Xx ipsa
343쪽
De SMO Trinitate, cincis Tertia.
ipsa orati me. Reges Pharasi, macharib, ct Asa ous, dicere solebant To, Me, timea, non Nos, Nosra. ὶ Sic Ne cha Gar, etiam in lumina sua superbia elevatus, Dan. 3o. Auncin haec es obrio in magoa, Dam 'ο - avi, ut esset rnamentum majesta tis Meae, ναμ e potentiae Meae. Habemus hie Ego, Meae, non Nos, Mybae. Non erat hic, ea aetate, Stilus Regius. Et quidem si illud Laciamus Nos is imagine hese aequi pollere velint Faciam Ego in imagine Mea ; eum ne sic satis conveniret: Nam Verba perativa carere solent ima perscina Stetulari; cum non soleat quispiam Imperare sibi Videtur potius illud insinuari, quod sit quidem Plurasitas quorundam, qui sint iis; sed
Sie Gen. 3. H. Ecce homo evasis cut Unus ὶ Nolis. Num hoc item dictum volent Stilbygio, proiisus Uum mei, seu Unus . me λItem Gen. I i. 6, 7. Es aetati Iho -Hemte, aescendamus or Eamus Enguam
a. Ut loca jam dicta, Plis Iratem innuunt: Nescio annon& illud Gen. I s. innuat Ps ria tarem hanc, esse Trinitatem. Quod illa Trium Hominum apparitio in ahamo conspeeta, fuerit Drema A prerno quamvis id non tutum notaverit Abrahamus) satis patet. Nam ses diserte dicit, ver. I, 2. Q ruit ei Ich ah in Plano Mamrae; os cum Itis uris octilis pexit, Hosaibant Tres Viri ante eum. Haec igitur ae paruio Artam His virum in is paritis
Domini Iel ae. Et quamvis inrahamus in tota illa tradiat ne non utatur nomine M A
sed semper Arines; ses tamen dum in sua persona loquitur in ubique any ova, quan vis ubi Abrahami verba recitatὶ habeatur Ainnat. Sed Monai est vox P uralis sicut EA Lmὶ hoe est Domini Adi, ecqua singularia est Moni, Domine MY; sed raro de Deo dicitur
Sivα igitur suerit, quod Nomen Rhomi non fuerit Arahamo notum, seeundum illud
Exod. 6. 3. sive, quod A alamus non statam animadverterit, primo aspectu, Deum est era um colloquebatur; sive ob quam aliam caustin, non usus sit inrahamus Nomine δε; non hic disquiram anxius. At certum est, IIVen hic diserte dicere, Hanc appariti nem Trium t ut primum videbamur miro um, apparitionem fuiste ipsiuspiamin. Non dubitandum igitur est, quin hic apparuerit Deus, in apparitione hac Trium narreno.Quae milit esse aliqudis Insiinuatio Trinitatis Peryonarum in una Deo. Verum quidem est, quod, si nihil aliud nobis constaret de Sacra Trinitare, quam haee Insinuatio; foret Cavillae locus, contra hanc de Trinitate Doctrinam. Sed & pariter sor et de eo quod de Pisa dicitur, quod fuerit ille tres Hira or tres noctes in ventre Ceri: Cum alterretur pro Argumento quod Triaeuo mansurus foret C stas in Septimo. Dicit tamen s. Paulas, I cor. is. 3, a quod Christus est mortuus Iemnaeum Scripturas, quodque resuscita ius en tertio He, secundum Scripturas. Et Cluilius similiter Luc. 21. ψο. in Atinterim
ego nihil video in Scripturis Veteris Testamenti in quo disertius hoc indieatur de Christi Resurreetione de Tertio iam vel hoc de Iona, per triautim detento in ventre oti cui alludit Chtillus Mat. I a. o. ves illud Hos 6. a. Huae resiluet nos pos bet uum ; te
tu excitabit nos, O vivemus coram eo. Quod non magis diserte dicit, Reiurrecturii Christum aere terris, quam illud de Pona. Sed tales ii int, in veteri Tel lamento, Insinuati nes multae, rerum in Novo Testamento clarius pateticiendarum : Quae quidem Insinuatio nes seu Allusiones, quamvis non clare doceant rem ipitin ad quam Alluditur; conducunt tamen ad confirmandam rem ipsiun, & iidem iaciendam, postquam ipsa res eveneriti Quod& de Prophetiis fere omnibus inci solet, quod melius intelligamur cum fuerint perimpletae. Adeoque putaverim tum eam de Resurrectione Murtuorum, tum hanc de Trinisate, aliasque multas, non tam este Doctrinas Novas, quam Veter operte prius insinuatas , nune esu
Et quidem haec de Sacra τε initate doctrina, videtur, non fuisse veteribus Judaeorum Doctoribus, prorsus ignota: Ex eo quod citat Amyraris thus noster, in suis ad Genesis C put primum Annotationibus ; ut dictum R. nonis neu Besai, in Libro Z quem esse dicunt magnae vetustatis librum; ὶ Agedum, WisIe e miserium vocis EAhim: Sunt qui em Tres Gratatis, O Gratauum quisque per se Disinctus : Iunt nihilominus iugi omnes sunt Me m Unum simia tincti, O non a se iniicem Devis. Quod plane idem videtur quod nos de Trinitate dicimus; nisi quod ille Gradus dicati quod nos Posonas. Ut hoc Iudaeis Antiquioribus non fuerit ignotum, quicquid de eo lentiam Judaei moderni. Nec tamen censendi sunt Iudaeorum Doctores, rebus Christianis nimis favere, si non fuerit, haec D
3. Quinam autem vel Quales fuerint hi Tres, Ire, Sermo, & Spiritus, videtur et subinsinuari. in ipsa Creationis historia, Gen. a. ubi videntur singuli distincte insinuati In Principiis Deus Elohim j creabit Caelum o Tenram, ver. 1. Ubi nemo dubitat quin
insinuetur Detis Pater, quamvis forte minsius Pater. Et ver. a. EI Spiritus Dei incubuit seu movebat se in super faciem aquarum. Ubi notat Aulum thus, ex veteribus Rabbinis quos ipse citat, quod hunc appellaverint, Spiritum m
ferationum a facie Domini; Spiritum Sapientia, Sstruum V entis Dei, tactum; & ΘΑ
344쪽
De Sacra Trinitate, concio Tertia.
rem MUM. De quo etiam Spirisu fit alibi mentio. Dixis Iti non consentari S ruertis metis otim homine rus iarum, Gen. 6. 3. Spuruum Iutim Sanctam ne auferas a me, Psal. 1 o. ia. Spirisus Domin P divae es seper me, Lai. 6 I. r. Desse a reo I S ritam S. -
-uem; Terramyue νύ τ. - - ct per eunta Sra monem consereamur. Quibus in locas, per Dei Hostim seu Sermonem, toties Emphatice memoratum, innui videtur ο An
ipse a S Poloue memoratus, Job. I. 1, a, Io. In principio eraso si mo seu Verta ;)omnia per Erim factasu I; per Erim iactus es Atinium; omnino ut Heb. II. 3. Confructum ese I -- ΘΛ ὶ Verri Dei. N que erat haec Notio, de Verbo DZi Personaliter sumpto, in Judaeis Doctoribus ignota. Nam ubi dicitur Ples. Iio. i. Dixis Rhoeta Domino meo, sis is Horam meam ; habet a laus Paraphrastes, vixit Peti Bemimret, ) m Verto Ius : per Verbum Dum intelligendo M Usum; prout ipse clarisius id ipsum exponit, Mat. 22. 2, 3, 6 4s. Et frequens est, apud Chaldaeum Parapnrassem, Versem siti sis, em, de M usa dicere;
r tam Itium eris V sum meum. Ne timeas, Dia Verbum metim eru in a moriam Intim.
Sic Isai. . it. Pro re me, IN NIer me faeram. Et ver. Ia. - ι me. Et ver I3 Munus
remur stim. Ubi habentur Poram a Dea, Interroria, S Itis, S antis Dei. J Job. 33. Spirisus Dei me fecit, O S racti tim Omnipotentis tire catu me. Et Psal. Io avigo. Luam mutus seu mia picta b I vera IMI at 3 m Sapientia fecisi ea omnia. utra Sps utim tuum O creab Iis, ct renovatu sacrem Terrae. Ubi iterum occurrunt Dei Supistitia, dc Spiritus. Neque hic abii num est notare, quod ut significat tum Rutionem, tum orationem; se Christus ὸ λ, ) vocatur tum Hobtim Dei, tum Sapientia Dei. Atque ut Job. I. I, 3, ro. de Verbo seu Sisinone dieitur, quod in P recipis seu Verbum, seu Sermo; eratque iste
345쪽
De Sacra Triuitate, cincio Tertia
e i, iidem in nobis Operantis & conservantas.
Estque huic consonum, quod Dei Puentia di Sapiendia, toties occurrunt conjunelim. E Sapores Gi 9 O A Irs viribus, Job. 9. ψ. Omnipotens os, quem non assismis ; magoras Psenna ct Discis, Job. 3 . adi. Minus es Damontis no ire, o magnus Vnibus, eis se uingensia es ius ira, Psal. I I. s. Sed ut non prellius insistimus horum singulis, 3 subesse videtur sundamentum non ob scurum, cur consideremus Verham Dei, di Syrisum Dei, evidenter distingui, in Oguo Crearionis negotio: quod & Scriptores Sacri, etiam in Veteri Testimento, videntur obie valle ; quin ct Scriptoribus Judaicis pariter&Christianis id suit ammadversum. Non quod hoc tune fuerit dilimele perceptum ut post suturum erat; sed ut sunt alia multa typis obumbrata, ipsaque de Resu ectione GDrmorum doctrina,) ct Velamine tecta, quae positarent plenius intelligenda. Non negem tamen, quin, quibus is animus est, pollini effugia captare, quibus haec Vetoris Testimenta loca eludere pollini vel declinare, ne se illis constrielos semiant: Ut Sa iducaei olim, contra illa Veteris Testamenti loca, quibus insinuaretur Resurrectio Mortu
Neque illi tantum, sed ex nostris aliqui, qui docere satagunt, Veteribus ante Christum P, tribus non alias suille factas Promissiones quam de rebus Te 16DUtisci Temporanos non item de Cis sitas di is ) Cum tamen S P tu, cum suerit A Spe O M a rictione Mur ratim in jus vocarus,) aperte doceat, se sic exsere Deo Patris, tis σω ea orta re omnia P. il Lege o prophetis j ripta sunt, I motie labeas in Du quam ct ipse exis cratii J Requo emonem Dre mori rum, tum hirmis Itim In forum: Quodque fuerat Adim GD a Deo facta Pan bus Itiis, ad ρtiam Duodecim mi tim .Tribus insoler Jer Levio Dra nocte Astis, ) pervenire speraverint; Neque hoc es at ud quo tium , quamque Moses O Prophera Drura praeixerant, Acta 3 6. Aet. . I , t s. AEL M. 2, 3, 6, 7, Laa. ut certum sit, Resurreetionena a Mortuis, tu ille Patribus ante Christum non incognitam. J Et Hebr. II. 13, I , Ic. o omnes in e mor ij I, non um aE Ii ρνο- λ hoe est, per fidem sperantes meliora ouam quae haelenus acceperant; ) θὰ emretis ea co-
spicati, deque i stet quas, eaque amplexi: Constentes se Arenos his esse, O Foetrinum Teira : Quique Aec aec I, patum Uenta I se Puniam quam re : aliam scilicet ab ea quam hic habuerim,) metire paniam, Ne es Caeles . Et Christus ipse, Mat. aΣ. 3α γcontra Satalauca os disputans, Resurreetionem ainuat ex loco veteris Testimenti; tali A gumento, quale si a nobis fitillet primitus produesum, contemptui forte habituri forent qui contra sentiunt: Nempe quod Mose dixerit Deus, Ego sum Detis Apraham , Deus Gauri, O Detis iacui; Arqui Deus neDaqtiam HI Detis soro rum sebi benti . Quod ipi uti argumentum prosequitur Apostolus, loco citato ; Peretrinati j I in Ierra Promessionis Maliena terra, commoranus in Tabona ira, de loco in locum mobilibus, non lixis sedibus, ex pinanIes C MIuum Pae has et Atintaumema non mobilem ut erant ea Tabernacula actium arroo ct contaucii es Deus : Padum GIendentes, se Pararum quinere; N se, at tinia exierum, ρὰ mei Diem, hoc es cur esem : L Vise o Detis non sed ignarur Eorum Dens ; nam taxa ras imis Cursarem : Hebr. II. Io, i , is, 16. Ubi directe a guttur, Promisi am illud, se e e ritu Deum; Promistionem elle Cai I s Patriae, non torum tantum Ter imum.
Nec dubium est quin Prophetae, aliique Dei ministri, Judaeos doeuerant sensum SP, resilem earum quae videbantur Tem restam Pronustiones : Quamvis huic non consenserint Sariticari, sed subterfugia quaesiverint: ) Idque eatenus, ut non modo mari A ct D: - , es tuis, sed & ruberes hane amplexae sint destrinam; etiam ante Christi Resurresti nem 3 sis, in iI RIO Ilu de mortuo fratre Laetam,) Re rem' in eum se, in R Jurris me, In ras aere nitimo, Joh. I i. M. Horumque Sensuum Ss 1 utiat iam magna copia habetur in Epistola ad Hebriares ; pastina alibi Atque, ut prompie amplexi sunt, absque ulla Renitentia, destrinam de Resurrectun cum ea fuerit ab Apostolis clarius explicata, ut rem ipsis non plane novam:) sic nullam videmus Reluctantiam, in ea de Trinisur de qua, probabile est, eos suille quadani enimanti institutos; a quin prompte admiserint eam Bupti mi formulam, In Nomen non N mina ὶ Patris O FEB O Spretatis Suncti, Mat. 28. io. & solennem illum Adue in Asormulam, a Cor. I 3. arra Domisi BD Griari, Garuas Dei, o tam nisuris S i-ristis Surum si sustim omnistis, Amo. Ubi habentur Tres Personae, Junetim mem ratae. Ut es in celebri illo loco a Iob. s. n. Farer, Sermo, O larum Sanatis ; o Tres Itini Umon. Atque ut ante si aerant ab ipso Christo Junetim recensiti, Joh. a . 26. Para clerus
346쪽
De Sacra Trinitate, cincio Tertia.
. Alia adhue 1 uppetit consideratio quae confirmet hanc senuntiam de dies trina j ij j a tis, non plane incognitam Ecclesiae Judaicae ante adventum Christi: Nempe a Vestitis illi, quae adhuc extant apud Ethnicos scriptores.
Bene notum est se is qui in hujusmodi studiis versantur in multum Truditionis Ethnicaes puta, Philosophiae, Theologiae, ct Mythologiae) a Judaeis desumptum este; quamvis de
formatum, & risii forte aliquando exposit n. Quae quidem res, quamvis Fabulis animistae, di habitu Romantico exposita; sunt tamen non contemnenda indicia Mohatis Dicae, quae Alastidis hasce dederint occasionem. Non dubium est quin Goj, i de Chus Fabula iunde fieta fuerint omniat ortum habuerit II ss Historia de Cratione: Eaque de Detical ovis Diluvio, ab illo Amissi: Eaque de Gyganromaclia, Tuantim adversus Deos, a Conditoribus Turru Agilonitae: Eaque de A. fonte Pan M.titi utrumque mundum ianie di poli Diluvium l. speciam: Asiaque Mus modi multa; qua habent Narairs cimes, Achairatis, aliique. Quorum amplam habet collectionem Threstitas Gah, in sua Cinra Gemihum ; es Diaportus in sua Gnomiaeta Homer tua; ubi multa collegit D AD Homerica, quae ad totidem in Sacris Literis respicere uideantur ; indeque videntur mutuata. Cum tamen Hom. rus fuerit unus ex antiquislimis es celo,rrimis scriptorum Ethnicorum
Fcro item, suae Philosophiae, Historiae, & Theologiae, a Judaeorum Eruditione, multa mutuatus videtur; unde die tias ' ἱζον, quasi Moses G arca forma Ira titatis. Cum
autem 'puaeretim nomen odio habitum est, potius quam celebratum, cos citasse videtur sub noni ne quorundam Bumbas ortim, prorum, Phanicum, aut ita gentiorum.
Ille quidem a Dei Nomine G 5 i Sum 4 Exod. 3. I . seu ο i vel nominibus Pus, aut Bh as, pariter innuentibus Absolutum Cyie Dei, J mutuatus videtur situm m D, M, Ulia ον, quibus denotet, quasi i tim Hrs i seu ad quod EPI, J r lismum Ens, sere Ens ;ipsius hine innuens ED impluver, seu ui in . Item, pro Imm Iabrate Arum e mma vi praecipuum ipsi Argumenium csi s inar trua qua Eam X velutis, quam Tr ditione acceperat a quibusdam sui vixerant ut ille loquitur) Do tis is Deos, quasi di hoc mutuatus fuerit ex eo quod habetur Iacui. 4. I. Dicem poetiti, ciam alia erim,
-Quis Gens iam magna es, otii Dii Elobam tam Junt Propinquu Ierobam in Pu Iuo vis Getis no Ner ρ γ Asaque similia. Et quidem tantum abest ut putem ego quod volunt Sociniani ) quod S. Potativis Flu .ionari, sitque illius . vis a Flutinos Trinitate desumptus; quod putaverim potius Pti ο-nem 1 Judaeorum doctrina suam fuisse mutuatum Trinatatem, sed a se quadantenus deformatum : Atque indicium esse non contemnendum, quod apsis non incognata fuerit doctrina Tinnisaris.
Arisbtigo, in postremo Capite Libri De Mundo; quod est A DA N inibi: dicit,
quod Deus, . Us Uuisus sit, ira hasei Nomina. Atque inter ea multa Unum, inquit, est Tres Pauce u mi M, APropos, Clubo ct Lachess. Quas ille applieat ad ires murationis diversitates; P, aeteris ae quae revocari non potest; Praesentis quae a m agi, tur : ) Aturaei quae adhue est incerta ;) quasi hoc idem respiceret, quod ο ῶν-. D L, ό . Vulique has Dres elle, Unum horum Nominum. Quae quam vas sint numero Tres,
flunt tamen Dras Untis. Τίνα δε - , ἡ ἰή τι πιιι ι Sis Plutonem citans huie con sentaentem,) κ mi - ο γυναΘ Πλάτων φ . Ut tum Haronem tum Ar Vtiugem consentientes habeamus, quod Tres quiaeum, pollini elle Unus Deus. Et verarumle est, id ipsum hausille ambos ex Maearum metrina His addamus licet, quod habent de Tristis P Niptis in altero mundo ; qui nominantur nos, Riaumansitis S s. Quod, quam v Fabulosum sit; hoc saltem hine innui tur, Quod etiam Itine habuerint Notionem non tantum de Imm Iubrare Au mae; sed &de Trinitare Persnartim, quae . in illo altero mundo, rationem exigerent Humanarum Actionum in hoe mundo. Nec dubium videtur, 'uin utramque Notionem a Judaeis aeceps rint, unde reliquas habuerunt notiones maxime su limes. Nec contemnendum est quod de Tris mi Climina finxerint Poetae, quae sit λιών, οσιει dia ιν, Mo, δὲ ut apud Homeritin extat, Poetarum eorum antiquissunum. Quod que, de Trisi τὸ cirrimo, quasi alterius munda Janitore. Quae quidem Poetarum figmenta quamvis primitus sorte excogitata fuerint, ut rem ridendam exponerent: at hoe saltem satis innuunt, quod Iam ram Notitiam habuerint, de Guisti um Tribus quae tamen sint μα- Nam si nullam habui flent huiusmodi Notionem, non potuit lent illam risui exponere. Applaudent sibi, forte, Adversarii; quod Clambera & Cerbrevi inducuntur ad probandam Triuiuum.
347쪽
De Sacra Trinitate, Concis Tertia.
Sed frustra sunt. Non enim id jam agitur, ut Probemtis Trinitatem : id enim jam ctum est, meliori Fundamine: sed Jam quaeratur, Num Are Doctrina fueriti u cosnita Et quidem, ut reste possit argui, Chri tram Ogimem suisse Ocuant aetate cognitam,s atque ipse cognitam, quod eam ille ludibrio habeat. quod non secisset si plane nesciisset: Sic argumento est, Triuitatis doctrinam jam tum suis te cognitam, cum illuderetur. Sed & hoc inde porro arguitur, Jam tum suisse polla Profanos Im res, prout nunc sunt Sanniones qui Masphemare satagunt Sacram Triuitum, ut aliquod Triceps mons rem ;quin & illud suum i quicquid sit 1 Saminicum ingenium, non suum elle; sed ab arguta
Sed sive hoe fuerit, sive non suerit, Ecclesiae Iudaicae notum, Jam ante adventum Christi. i quod tum de Trinitate tum de Asmira e M linum praesumendum videtur: , Latu est, ad rem p el .ntem, quod Ata jam illud doceamur. Et siquis adhuc velit tam obstinato elle animo, ut vel Resurrectionem, vel Sacram Tranitatem nolit credere; sub prati tu quod horum neutrum Ecclesiae Judaice innotuerit, is altera non tam dilucide, quin poliant cavilla quaedam comminisci contra Veteris Teii amenti loca, quae haec proliatum afferuntur;)nos eos Sapienti Justoque Dei judicio permittimus, donec eos ipse velit ellicacius edocere.
Iamque Deo Patri, Deo Filio, Deoque Spiritui Sancto; Tribus Personis, sed Um aEterno, di in aeternum Benedicto Deo; lit Dus, Honor, & Gloria; Nunc&in secula seces
348쪽
Contra Sabbatarios pro Die Saturni disputantes. Aunis I 69a, I 3, duabus partibus) Aglice Erita, Nunc Latine reduita ; b, alio ordine.
349쪽
nem alter Ius. Pasito ex Nelemia.