장음표시 사용
151쪽
Liminaque Laurus ue Dei. Laurus erat prope Apollinis Tripodem, quam PDthia quassabat oracula redditura. Aristoph. in Platos . 2I2.J 'τίν ἀγώ - ἐξ ων εωε μει
'Ο Φοιβος αὐτος πυθικην σεωας Δάφνην.
Ubi ejus interpres Latine sic exponit. Ajunt prope tripodem laurum fuisse, quam Pythia quassabat vaticia
natura. Haeterea Ρythia ipsa lauro coronata vaticinabatur. Tripodes ipsi lauro erant coronati. mandebat & Laurum Ρythia: qua comesta furens vaticinabatur. Unde proverbium natum. Laurum momordit. de quo Scholiastes Theogoniae Hesiodi circa principium.
c APUT XLIII. Anium Scelus apud Ciceronem.
Cylonium scelus verbum est in II. de Legibus lu
bro Ciceronis scap. II.J continens antiquam historiam, quam cum nos Verbis eorum scriptorum, a quibus tradita est, attulerimus, nihil necesse erit ad vocem & rem significandam atque explicandam amplius addere. Ciceronis haec sunt verba: Nam illud vitiosum Athenis, quod lonio scelere expiato G pimenide Cretense suadente fecerunt Contumeliae fanum S Impudentiae. per selonium scelus profanationem fani Furiarum intelligit factam ex caede eorum: qui duce Cylone arcem Athenarum, in qua fuit Furiarum fanum, quod dixi, occupaverant. Ρausanias Achaicis. fcap. 23. p. 588.J Lacedaemonii ad aras confugiunφ Dearum, quae ι εροαι, quo severas dicas, appellantur. Athenienses itaque supplices tum impune
152쪽
ANNOTATIONES. CAP. XLVI. I sdiscedere sunt psis. Aliquanto autem post illi ipsi, qui l
magiseratus gerebant, Minervae supplices occiderunt, ' 'posquam una cum Dione arcem occupasent. idcirco cum ipse interfectores, tum eorum litiri vili sunt pia- culum commisesse. Thucydides lib. I. scap. I 26.J Pibmisn jubendo tolli Dei piaculum, quod quidem tale erat.' An quidam Athenienses fuit vir vetustae nobilitatis , ac potens, qui Obmpia vicisset. Huic in matrimo nium accepta Theagenis Megareolassia, tum Megaren
ranni, apud Delphos oraculum Deus reddidit. quando maximum foret sesum yovis, occuparet arcem Athenarum. B acceptis a Theagene copiis, persuasisque amicis, uti aduen e in Peloponneso Olympia , arcem urbis occupauit, tamquam irrannum acturus. illud esse Fovis maximum festum interpretatus. Et paullo post: seuo cognito Athenienses ex agris ad hos coercendos un vers concurrerunt: obsessosque oppugnant. Sta diutina
Obsidione affecti magna ex parte discessere, delegata novem Archontibus custodia: N permisso, quod optimum
censerent esse, agendi arbitrio. Trinc enim novem chontes pleraque ad Rempublicam pertinentia administrabant. AE ii, qui cum C lone obsedebantur, misere habebant, cibo S-defecti. Et ipse quidem An ejusque frater fugam clam fecerunt. citeri consumpti, nonnullis jam extinctis, supplices ad Aram, quae est in arce. sederunt. quos jugsor surgere ii, quiabus permissa custodia erat . clim viderent expirantes intemplo, ne qrιia in eo jceleris admitterent se abductos interemerunt. quosdam etiam ipso transtu, S apud pra e vos Deorum , atque ad altaria sedentes. Unde im
pii S profani θ' illi , S ab eis progeniti sunt appella
ti. Insuper S ab Atheniensibus in exilium acti: nec non a Cleomene Lacedaemone postea, Atheniensebus seditione laborantibus non modo vivi expus , sed etiam sublata defunctorari ossa sunt abjecta. Nihilo tamen Κ mi-
153쪽
minus postea reverterunt. gevusque illorum adhuc in civisate perstat. 9uod piaculum Lacedaemonii extermi nari jubebant, utique sute omnis Deorum vicem ulcis .centes: sed scientes Periclem Xantini situm huic pia-xulo innem esse mater se ex genere, credebant, eo δε-jecto facilius Abi de Atheniensibus succesurum. . Uerodotus lib. V. cap. 7T.J E--ς, ita nominatantur , qui Atheniensum piaculo obstricti erant. Dion quidam Ahenienses vir Obmpionices a=ectatae tyra nidis compertus est. Simulato namque aequatium soda-ficio arcem occupare conatus, id cum secere non po
tuisset, gessit Iimulacro Dei supplex ipse ac socii. Hor.
illinc summouerunt quidem Prytanes Naucrarorum, qui unc Athenas gubernabant, data sis puniendi eos citra .mortem. Sed culpa horum mox interfectorum fuit penes Alcmaeonidas. Haec ante Pisiserati aetatem junt gesta. tibi Cleomenes per mancium ejecit Clisbevom atque pi
culares. Suidas in dictioue Κυλωνειον οῦ Κυλωνυον ωγος,
ναν. Diogenes Laert. lib. I. in Epimenide. sere. IIo. JPorro illius fama per Graeciam volante Deo esse caris, fimus existimatus est. Unde Athenienses cum aliquando peste laboraren , responso a Dibia accepto, urbem eapiari oportere , Niciam Nicerati stium misere, Epimenidemque ex Creta aduocarunt. Profectus autem Olympiade XVII. lustravit urbem: pestemque repressi hoc moO. Sumpsi oves nigro N candido velim re , duxitque in Areopagum. A que inde quo vellent , abire permisit, his, qui illai sequetantur, mandans rubicumque illae accubuoeut sngulas inactare Deo πο-picio. Atque in bulic inodum quievit lues. ex eo jam hodieque per Athenieysium pagos aras sine nomine inveniri cerιum es, in ejus , quae tun facta est, expiarionis memoriam. Alii causam dixere pestis Dionium
154쪽
seatiso Ebmisonemque rini a se, atque ideo mortuos. duos adolescentes Cratium, Usesnnium. yicque cladem quievisse. Athenienses ea pernicie liberi talent in illi decernunt, Es navim e quae illum in Cretam reveheret. Verum ille pecunia repudiato ι amicitiam atque societatem Albeniensium Gnosiorum impetravis 4trab. lib. X. p. 734.J Pheso mundum Epi Enident expiationes earmissius facientem ferunt. qui de purgamentis librum vermus edidit. , Solon etiam qua dam sua epistola, quae est in volumine epistolarum Graecarum ad Epimenidem, de hac Epimenidis ex piatione meminit. Plutarchus quoque in Politicis ad Trajanum Tom. 2. p. 82o. J S in vita Solonias Tom. I. p. 84.A.J Cylonii sceleris S ejus expiatio nis historiam itidem fere narrat. additque praeterea Epimenidem ab Atheniensibus sorona ex sacra olea honoris ergo donatum fuisse. i Athenaeus quoque lib. XIII. cesp. 27. de hac expiatione meminit. HS xaclides de Rebus publicis ips N. Cragium de rem Laced. p. goo.J de Cylone sic tradit: Τολ μετὰ Κυλω-
γεῖς Γλαυνον. De Cylone & Epimenide quaedam etiam Pausanias lib. I. scap. 14. N 28. l Porro quas Grae ci σερινὰς Θεοῖς dicunt, sunt Furiae. Idem Suidas in vo
τυας. Mentio etiam estτῶν νεμνων Aristoteli lib. itide arte Rhetorica. cap. 43 Dictae autem sunt Fu riae ουμναὶ, quasi severae ct tristes. vel ut nonnulis tradunt per euphemisimum , quasi diacas , id est: magnificas & augustiores. quomodo &Eumenides appellatas censent, quasi humanas, fa ciles, & exorabiles: cum contra dirae sint reda nomine. Quamquam alii scribunt tune Eumenides esse appellari eo tas, eum post absolutum in Are
155쪽
pago Orestem suffragio Minervae, placatae & Ἀ-eiles illi fuere, cui antea fuissent infestissimae. quamquam si vim verbi , Ex naturam Furiarum i , tueare , σερσας putabis dictas, quasi severas & di ras. Libet etiam Pausaniae in Atticis cap. verba apponere: quod ad Ciceronis verba mire faciunt. In propin M' inquit Areopatus sic dicturquod in eo 'Aρης, id est Mars in judicium sit vocatur Ouomodo autem, N qua de causa Alirctoibium occiderii, alibi a me es Adicatum. Orestem postes ibidem parricidii caussam dixisse perbibent. ades N ara M
nervae Areae, quam erexit, ut judicio fuit absolutur. Lapides vero argenteos, quibus rei atque accusatorerimnes inrisunt, unum Contumeliae, Impudentiae ast rum appellant. Iuxta templum es Dcellum Dearum quas Albenienses σεμεας, Heminus Erinnys in Theogonia appellat. Idem Corinthiacis. cap. H. p. 136. ITemplum Dearum, quas Athenienses σερινας, Sicyonii Eumenidas appellant. Verum hoc templum quix fortasse in fraudem ducatur diversum est ab eo, de quo supra diximus. illud enim Athenis, hoc ita Peloponnesb sest, non prodes ab ripa Asopi. . .
c APUT XLIV. . Dubis primus ducolicorum carmen
Cur tantopere, tam frequenter Virgilius in B colicis Daphnim celebrat Dicunt aliqui . sub hoc nomine fratrem suum laudari a Virgilio Et sane de Virgilio incerti auctoris carmen hoc extat Lin P. Pit,ei Catalect. lib. II. p. 63.J,
156쪽
Ego tam crebram tamque honoratam induci Daphnidis mentionem ob id maxime credo, quod Daphnis auctore Diodoro Siculo lib. I v. scap S .3 ct Aeliano de Varia historia X. scap. 18.J poeta Siculus fuerit bucolici carminis inventor , non Theocritus, ut interpretes Virg. scribunt, &propterea cum dicit poeta. Ecl. IV. ipse pr. J Sicesides Musae. & mclog. VI. ipse pr.' Prima S3racuso dignata es ludere versu Nostra, nec erubuit siluas habitare Thalia. ni atque in aliis ejusmodi locis tanto magis Daphnim quam Theocritum significari censuerim ,
quanto honoratius est auctorem, quam imitatorem alicujus virtutis fuisse. Diodori haec sunt verba: In hujus regionis flua admodum amoena, in quam divertebantur 'mphae , ex Mercurio-μmpha Daphnidem natum tradunt. qui a laurorum multitudine , quae in ea frequentes sunt, appellatus es Daphnis. educatus a Nymphis boum permulta possedit armenta da quorum cura Bucolos dictus es. Cum esu ingenio acri, sudiumque plurimum gubernandis bobus impenderet, carmen Bucolicum, quod etiam nunc Wque a Siculis in pretio habetur , adinvenit. Tradunt insuper i
tum in Dianae gratiam venandi dio impendisse operam: eamque Mula N cantu bucolico apprime oblectasse. Hujus amore captam Nympham praedixise illi tradunt, scui alteri jungeretur, se illum visu privaturam. Pommodum quadam Regis sita ab se ebrio suprata oculis ut praedictum fuerat) captus es. Sed de hoc Daphniaci iterum referetur. Eadem sere tradit Aelianus
157쪽
CAPUT XLV. Virgilii locus aliter quam ante expositus.
Virgilii versus ex viii. V 268.J sunt ita distin.
guendi, ut nos interpungimus: quamquam ibi interpretes aliter sentiunt. Ex illo celebratus honos. laetique minores Servavere diem. primusque Potitius auctor, Et domus Herculei custos Pinaria templi. Hie consistendinii est, deinde nova sententia o dienda. Hanc aram luco saluit, quae Maxima semper Dicetur nobis r erit quae Maxima semper. Neque enim Potitii S Pinarii aram Maximam Herculi posuerunt, ut necesse esset intelligere, si legas
S distinguas , sicut hactenus interpunctum fuit,
hoc pacto, et i m-- primusque Potitius auctor, .
Et domui Herculei custos Pinaria templi Hanc aram luco saluit Sed ipse sibi Hercules Maximam aram posuit, auctoribus, Livio, Solino, Ovidio, Propertio. Livius lib. I. cap. 7J Dextra Hercules data accipere se omen, impleturumque fata, ara condita a que dicata ait. Solinus cap. 2. Quippe aram Hercules , quam voverat, s amictas boves reperisset, punito Caco , patri Inventori dicavit. & paullo post: Suo quoque numini idem Hercules insiluit aram, quae Maxima apud Pontisces habitur, Ovidius primo AUO-
158쪽
ANNOTATIONES: CAP. XLVI. Propertius lib. Iv. EL p. 6 67.J Herculem sic lo-
' quentem inducit. Maxima quae gregibus devota est ara repertis, Ara per bas inquit) Maxima facta manus. Plutarchus tamen in problem. T . II. pag. 28S. A.I . Evandrum tradit Herculi aram hanc statuisse. Seci, de rebus Italiae Italis scriptoribus praesertim vel stioribus est credendum,
CAPUT XLVI. Virgilii locus perpensus.
neae loquens dixit de Catilina' . . ---- - Et te Catilina minacili Pendentem scopulo, furiarumque ora trementem.
Quemnam ibi scopulum voluit intelligi 2 an scopu- i Ium tribunal innuit & judicium ' propter L. Cassfium Praetorem: cujus tribunal ob severitatem judicandi , reorum scopulum appellabant' de quo Valerius Μax. in. m. cap. 7. Exemp- 9. JAn per scopulum Apenninum intelligit 2 ubi cum suis copiis juxta Faesulas constitit Catilina, uti est apud Sallustium Din Catil. cap. 27.J' An saxum intelligit, quod poetae ambitiosis fingunt immine- . . re apud inferos y quod quidem de Tantalo legimus. Virg. VI. U. 6o2.J
1 Quos super atra flex jamjam lapsura, cadentiquei Imminet assimus. t Lucret. m. fvs 993-J
Nec moer impendens mayntam timet aere solim TantaluS.
Claudianus in Rusenum lib. II. U So6.J
159쪽
In te ferre juvat. dubio tibi pendula rupes Immineat lapsu. Ae de hoc saxo Tantali meminit Euripides etiam in Orest. U. 984 I, S Ρindarus Obu. Od.8.6 21 .', Hyginus ab. 829, Athenaeus lib. VII. cap. 3. &Cicero IV. Tuscul. hcap. 16.J S 1. de finibus. cap. 18.J Archilochus apud Pausaniam Phocaicis. cap. 31. p. 876.J & sic Delphis pictus erat. Itaque immerito damnatur Tullius in hac re ab iis, qui deceptum eum in fabula hujus poenae Tantali: atque in eo ibi memoriae errorem arguunt. An vero damnatum Catilinam hac poena apud inferos voluit significare , ut saxo alligatus perpetuo penderet de eo 2 Certe in evocatione animarum L
canus lib. VI. Γυ. 793.J ad Virgilii verba alludit
Abruptis Catilina minax, fractisque catenis. Exercere studiosorum ingenia nobis hic est visum. Quod vero dicit, Furiarumque ora trementem, Ultrices Furias mortis filii, atque aliorum nefandorum facinorum intelligit. Quippe Catilina necato filio vacuam domum scelestis nuptiis Aureliae Orestillae fecit. Fratrem interemit. cum virgine filia nefandissimam stupri consuetudinem habuit. Pimtarcho in Cic. Tom. I. p. 865.J Sallustio, sin C til. cap. IS.J Appiano, meli. Ov. lib. II. p. 7Io-EL Toli Cicerone forat. I. in Catil. c. 6.J ametoribus.
160쪽
ANNO ΤΑΤΙΟΝΕ S. cap. XLVIL IS3 CAPUT XLVII. - Eacticia quae dicuntur verba. O
Baubare Baubari Barrire Bibere. Blacterare Blaterare Blatire Boare Bombilare Bubire Bubulare Buccinare Canum abblandientium. Ovium.
Insonantium vitreis vasis, ct concu
Romanorum militum. A vocis seno. Arietis.
Cutri Animantium voees Graeei parIter atque Latini nominia hus ab eorum sono formatis expresserunt: atque in iis colligendia ossicio suo non defuerunt Grammatica veterea. Inister Graecos videndus praeter alios est Ammon. in V. φωνεῖν, αduo opuscula , alterum Zenodoti , aIterum Mov- cujusis dam , περὶ φιμῶν quae ex cod. MSto primus evulgavit Celeb. Ualhenaarius in Animadv. ad Ammon. 1 b. m. cat. 33. p. 229. Iunge etiam 1. A. Tabrie. BuL Gνae. Lia. a. cap. II. f. . Inter Latinos eminet Auctor Poematii, quod. Philomela dieitur, olim Ooidio male tributum: ex quo plurima, quae habentur hoc capite, derivavit Matius. Sea quum illud ex antiquissimis membranis emendatius protulerit A. Scbolitis observat. Lib. H. cap. sa. eo lectorem remitto.