Triga opusculorum criticorum rariorum in quibus multa veterum auctorum loca explicantur, iluustrantur, & emendantur ..

발행: 1755년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

probandum hunc Virgilii versum. Joannes Dimiconus in Clypeum Hesiodi si 128. pag. 198. EL Heinsii' ωωρυτον scribit: & deducit οἰστο του γοῦ

CAPUT VIII.

Egregiam apud Virgilium figuram Eb MI. nοα animadversami locMmque perperam exposi- interpretibus. Ciceronis locus Philippica x. expositus.

Min versibus, quos adponam, Virgilii lib. IIL U 161. insignis figura: quae a nullo eX in

terpretibus ammadversa in caussa fuit, ut recte locum non sint interpretati. Interea reges: Ingenti mole Latinus Quadrijugo vehitur curru : cui tempora circum

Aurati his sex radii fulgentia cingunt Solis avi specimen. bigis it Turnus in altis Bina manu lato crispans hastilia ferro. Unc pater Aeneas Romanae stirpis origo, Sidereo flagrans cineo, is caelestibus armis, Et juxta Ascanius magnae spes altera Romae , Procedunt caseris. servius, quod etiam Donatus, es postea alii interpretes senserunt, Longum inquit Hyperbaton. nam ordo es. Interea Reges procedunt castris. cetera enim per Parenthesim sunt dicta. Fallitur sine dubio Servius. Etiam Beda in eodem prope errore est. Non animadverterunt, haec verba : Procedune seris: ad solos Aeneam atque Ascanium refer ri : qui vere ex castris processerunt. Latinus a tem & Turnus ille vehebatur, hic ibat eX urbe

Ciuitiasti

312쪽

ΟPINIONES. LIB. I. CAP. VIII. 3os

se. Est autem oratio per prolepsim elata, figuram Graecis atque Latinis perinde eleganter usurpatam. Sic idem poeta lib. xi. U 887 JExclus ante oculos, lacrimantumque ora parentum. Pars in praecipites Jossas, urgente ruina Voluitur: immissis parι caeca , S concita frenis Arietat in portas. Livius: Duae maximae fres, altera alteri defuit. Idem. cap. 18. J Duo ordinarii consules, a ter morbo , alter ferro periit. Idem. Quos populus Romanus consulem alterum , alterum Praetorem declaravit. Caesar lib- I. Mili Gallici. scis. 33 9 Duaestiae , harum altera occisa, crapta est . Cic. Philipp. X. cap. 6.J Equitatus , qui in Θriam duce-hatur, hipartito, alter eum , a quo ducebatur, reliquit. Thessalia ; seque ad Brutum contulit: alterum in Macedonia Cn. Domitius adesescens summa virtute Nconsantia ab legato Θriaco abduait. Macrobius Γλ Ι. cap. 6. Saturnati ad hos versus Virgilii vidit aliquid , sed non quantum oportuit. Quod vero ad verba Philipp. Ciceronis X. adtinet, Operae pretium est adpendicem addere. Equitatus ibi est singula.

Tis rectus casus, non pluralis, ut putabat Budaeus in comment. linguae Graecae. ob idque ducebantur 'non ducebatur legit. quod factum mihi minime probatur. Primum a vetere scriptura non est temere recedendum: deinde boni auctores cum de equestri- bus eopiis agunt, equitatum non equitatus dicere, id est singulari numero uti solent, non plurali.

Quod porro dicit Virgilius f. 162. seq.d -

-- -- cui tempora circum

Aurati his sex radii fulgentia cingunt,

Solis avisspecimen. - numerus XLI. radiorum coronae Solis est adtribu

313쪽

rens Sol annum conficit mensium XI I. Hujusmodi diadematum formam , unde acutae pyramidali figura pinnae tamquam radii emicant, est videre in antiquis Regum atque Imperatorum aereis, atque argenteis nummis.

Leucata. Ambracia. Nicopolis. Suetonius inlustratuS. .

Mos suit antiquis ducibus, ut perfuncti cum incolumi exercitu periculis , Diis, Iovique Servatori in primis, sacrificiis factis, votisque per

solutis gratularentur: & Vario ludorum genere eXhblarati miseriam praeteritorum incommodorum Communi laetitia diluerent S obruerent. Id plane docemur a Xenophonte ultimo libro quarto Anabaseos p. 268. J his verbis: Καὶ ὐεκεινων ἔλθον βοM,

lius lib. ii I. Γυ 278.J Aeneidis occasionem celebrandi ludos ab Augusto ad Actium, post victos ibi Antonium S Cleopatram, editos accepit his versibus: Ergo iniserata tandem tellure potiti Lustramurque Iovi, votisque incendimus aras. Actiaque Iliacis celebramus litora ludis, Exercent patrias oleo labente palaestras dati socii: juvat evasi e tot urbes Argolicas: mediosque fugam tenuisse per hostes. Iul

314쪽

In quorum explicatione Servius decipitur, cum scribit: Leucatae mons es altissimus in promontorio uiri juxta Ambraciam civitatem, quam Augustus ΝΠ eopolim adpellavit, victis ibi Antonio F Cleopatra. Ibi S templum Actio Apollini consiluit, ludos Actia. cos. & paullo postidem Servius. Actia litora. ut supra diximus, propter Augustum haec dicit, qui ludos i lio saluit Agonales. Fallitur, inquam , Servius.

Neque enim verum est, Ambraciam esse eam urbem , quam Augustus Nicopolim adpellavit. Namque Ambracia alia est a Nicopoli. S utraeque urinbes adhuc manent, longoque plurium millium pasinum intervallo utraque ab altera disjuncta est. Nucopolis est in ipso sinus sinistro ore, Ambracia in ultimo sinu. Nicopolis nunc Prevesa dicitur, Am-

- bracia. nunc est Pista. Duo autem promontoria

attuor tantum stadiorum intervallo inter se di- antia longis angustiis ingens mare medium admi, tentia sinum Ambracium faciunt. Actium promontorium a dextra ingredientibus nunc Cavo FAgo dicitur. In eo est urbs eodem olim cum prO- montorio nomine , nunc Alcippo dicta. A sinistra est alterum promontorium , in quo est Nicopolis.

Sic Eusebium Olympiadis CLXXXVIL anno V. Nicopolis juxta Actium condita N Agon Actiacus comstitutus. Hic initio Caesar castra habuit, sicut in

Actio Antonius. Neque etiam verum est, Augustum constituistse Apollini templum & ludos Actiacos ad Nic polim. Constituit ille ad Actium urbem in promontorio Actio e regione urbis Nicopolis, quae est in altero promontorio, ut est dictum. quam, quam nec templum nec ludos hos in Actio constituit Augustus: amplificavit ille, & magnificentius eΣornavit. Antiquissimi enim illie ludi lae.' . V a runt

315쪽

runt cum templo Apollini Actiaco consecrati auctore Strabone lib. VII. p. SoΙ. J sic tradente:

quinquennales ludos, ut dictum est, ampliato vetere Apollinis templo ad Nicopolim constituit A u- gustus Apollini quidem, sed non Actiaco. Dive sum est enim templum Apollinis ad Nicopolim a tem-rlo Apollinis ad Actium. Suetonius ut interim prae-uceamus lecturis haec ejus verba in Augusto c. I 8.J silentio praeteritis ludis Actiacis, S Apollinis ibi

templo, tantum conditae urbis Nicopolis, S con- titulorum ibi ludorum ad ampliatum ibidem templum Apollinis mentionem facit. Quod vero quinto quoque anno celebrarentur ludi Actiaci, quemadmodum S ad Nicopolim, non tertio, ut Putat Stephanus de urbibus in 'Aκτέα, probant duo Graeci scriptores Dio & Strabo. Verba Dionis lib. LI. p. 4 2.J non pono. interpretis illius ponam: quoniam in praesentia Graeci libri copia non est. Emdem die Caesar Apollini, qui apud Actium colitur, Sc. Iudos musicos, S gymnicos , S certamen equestre cum sacro quinquennali Sc. consiluit, Actiacos ludos illor dicens. Strabo lib. vII. pag. So I. J 'Aποδέδεικται

νος. Quoniam autem Latinus interpres Strabonis, egregie situm sinus Ambracii describentis, sententiam non adsecutus Graecae orationis , Omnem Conrumpit veritatem historiae, quod toto opere frequenter facit, & hic sibi fingit urbium nomina, quae numquam fuerunt, inducitque sensum a Strabonis mente S a veritate historiae longissime remotum, non ab re erit adponere Graeca verba Pquae

316쪽

quae legentem Latinam interpretationem admo neant, ut a fraude caveat. Graeca haec sunt: Dib. VII. p. goo.J 'Eν άριςερα-ἡ Nικο ολις' καὶ των

ni vero interpretis haec sunt: Sinistra vero Nicopolis es, S Epirotarum colonia Cassiopaei, in ultimasnus Ambracii, cui super imminet paulli per a muri- stans Tolgus , cujus memoriam Cypselus struxit. Praeter eram labitur Arachthus fluvius, per a mari ad ipsum Tolum paucis admodum stadiis adversa navigatur aqua. Ego sic verterem: Sinisera vero Nicopolis es, S ex continenti Ceyopaei usque Ambraciam. Haec autem condita a Tolgo pseli stio modico supra sinum Dacio est sta. yuxta eam labitur Arachthus savius habens a mari ad ipsam urbem adverso sumine

brevem paucorum sadiorum navigationem. Hinc perspicitur, quot paucis verbis monstra edita sint a tot hominibus, qui in eo vertendo, ne evertendo dicam, laboraverunt.

CAPUT X. Locri plures. Virgilii locus declaratus aliter atque Servius facit. Strabonis locus

restitutus. Cum constet inter scriptores, Locros Italicos a

Graecis Locris ecth oriundos, tamen contrinversia est, quibus Graecis Locris plures enim divisi certis limitibus sunt in Graecia Locri Locros Italos vindicemus. Nos hic breviter de universis quaedam opportuna adseremus, quae melius Servio

317쪽

inlustrabunt versum Virgilii. In qua occasione v ram lectionem Straboni parvo negocio reddemus. Locri igitur in Graecia quadruplices suere. Primi

Epicnemii, qui Epicnemidii, S Epicnemidae , ct olim Leleges dicti. Alteri opuntii: Tertii Ggolae, qui ct Hesperii: quarti Elei. Epicnemii a Cnemide monte dicti ultra Parnasum Oetaeos & Malienses adtingunt. Opuntii ab Opunte ipsorum metropoli dicti, ipsi quoque ultra Parnasum incolentes , fretum Euboicum propius spectant. habentque inter alias urbes Narymam, quae etiam Narycion, Naryx, S Naryce dicitur. Ogolae citra Parnasum & Doriensium Tetrapolim Cristaeum sinum , qui & Corinthiacus dicitur, sedes habuerunt. Ogolis nomen ferunt dedisse teterrimum putorem ογν enim etiam purare significat, exhalantem ex tabo Nessi & aliorum Centaurorum defluente eX Taphoso monte , ubi conditi erant, in subjacentes campos. Hi Hesperii etiam dicebantur vel a regione ipsa : occasum enim, si reliquorum Locrorum situm respicias . spectant: vel quod publice signabant anulo, cui Hesperi stellae effigies erat insculpta. Elei Locri in Elea Peloponnesi ab Opuntiis omti obscuriore fama fuerunt. Ρaullo tamen' aliter tradit Scholiastes Pindari Od. um. Olymp. ad 1inem Od. XI. U. IS. sic scribens: Λοκρῖ

OOλαι. τεσσαρα γαρ γένη Λοκρων. Atque hi sunt Locri Graeci.

Locri Itali in Bruttiis fuere , die hi Zephrii &Epizephγrii: quod in Zephyrio promontorio Lo-

318쪽

. OPINIONES. LIB. I. CAP. X.

φeridis in extreina Italia prius, conditi sint, quamquam paullo post non procul inde in alium locum migrarunt. Haec colonia deducta est a Locrensi. bus Ozolis, si Strabonem, lib. VI. p. 397. J si Pausaniam lib. III. cap. XIX. p. 26o.J S Epho rum, quem Strabo citat, & Virgilium audimus, ab Opuntiis a Namque poeta lib. III. U. 398.JAeneidis sic ait: Hic N G cii posuerunt moenia Locri. Nam tantumdem est, ac si dixisset Opuntii. Iam enim diximus, Narycum Opuntiorum urbem fuisse. Neque alienum fuerit Strabonis verba ex lib. VI. p. 397.J adponere , omissis illis, quae lib. IX. p. 638.J addidit: in quibus itidem testatur , Epizephyrios OZolarum colonos fuisse. με--τὸ

a) Mirum quod de hisce Locris Epizephyriis tradit Di

nysius Afer in Perleges. V. 36e.

Quae in Scholiis ita explicantur ab Lustathio, quod Locri II. Ii , servi quum essent Ozolarum , dominabus suis concubuerint , dominis in bellum profectis: quibus redeuntibus fuge. re coacti fuerint. Nullus tamen est ex veteribus , qui haecce de illis narret. Et observandum quoque, non semper eodem modo lectum fuisse hunc Dionysii locum. ' Αλλοι δε γραφουσιν inquit Eustathius , - σφετερη ανασση μιχθεντες , ὴ πεισροεντες. Priscianus etiam Graeca haec Diondisii ita vertit, in Catalect. Pithoei pag. so6. Sub qua sunt Loeri celeres, qui tempore prisco Uue reginam propriam venere secuti. quae quidem haud parum a Graecis , uti hodie leguntur, dis ferunt. Propius accedunt ad eam Lemonem

- σφετερη πεισθέντες ανασση.

etuam sorte in suo Codice habuit Priscianus. Verum haec monuἰce lassiciat. Cogitent acutiores. Interim illud in transitu adisdam , in sine Seholii. istius Eustathiani, ubi ait: et.

δε ποτε χειρω9εν ανδρων , τους At Mus εσχε δεσποτας τῶν πρα- γεμιτ ν. legendum videri , pro χειρωθεν.

319쪽

σαντο. Quae universa ab interprete latino satis commode versa sunt: nisi quod ubi Λα se κρήνη est Locrius fons, non Lucrinus lacus verti debuit. cujus pudendi erroris vel sola locorum tanta distam tia debuit interpretem satis commonere. Hae opportunitate locus Strabonis eodem lib. IX.s si .J est adjuvandus una tantum addita litera.

Ubi pro 'Aρυκου, reponendum est Ναρυκου a . Nαρυκος enim non Αρυκος Geographis omnibus Opuntiorum urbs fuit, ut dictum est. Servius in hunc Virgilii versum lib. m. Aeneid.

Hic N Mocii posuerunt moenia Locri. ct in illum alterum xi. 26S J Libycoue habitan:es litore Locros. errat in hoc, ct quod Ozolos dicit, qui Ozolae ab omnibus scribuntur : & quod Epizephyrios , qui Itali tantum fuerunt, etiam esse Graecos putavit: cum sic scribit in versum libri tertii, Socii Ajacis Oilei

ta Ita et am emendavit qui omnino huc conserendus est, a Misagus Exercit. Plin. pag. 48. EL Traject. in notis Stra. ni Almelooeeniano subjectis citatus. Junge etiam Ber elium M Steph. eant. in V.

320쪽

fuerunt Epizeph3rii, F Ozoli, sed post tempestatem

montis Capharei Epizeph3rii tenuerunς Bruttios , hos nunc dicit. Ozoli vero tenuerunt Pentapolim. Inde est. Libycove habitantes litore Locros. . Quinetiam de Ozolis legitur: quod delati Tinneiam ulterius adcesserint: Et civitatem condiderint, quae nuncinalis dicitur. ONMi a putore paludis vicinae. Idem in versum XI. Libγcove habitantes litore Locros.

Ut etiam in tertio diximus , Locri socii Ajacis Oilei fuerunt. Epizephγrii N Ozoli. Sed hi tempestato diviyi sunt: adeo ut Epizephγrii tenuerint Bruttios de quibus ait in III. Hinc S Na cii posuerunt mo

nia Locri. Ozoli vero deportarentur Pentapolim, de quibus nunc queritur dicens. LibFove habitantes liatore Locros.

CAPUT XI. Fatum. Natura. Virgilii versus inlustratus.

Sed quia nec fato, merita nec morte perihatri Sed misera ante diem, subitoque adcensa furore Versus sunt Virgilii lib. Iv. Γυ. 696.J Idem lib. M

Stat sua cuique dies. Scimus , quae tradantur ab Agellio lib. XIII. cap. I.& Servio. Attamen longe mihi gratius arrident, quae a Nonio libro de doctorum indagine scap. xII. p. 78 I. inter Auctores L. L. Gothos disputantur, in cujus verbis, etsi naturalis mortis non sit mentio, tamen facile quilibet inde existimare potest, tria mortis genera a posita designari, Fati, Naturae, S Casus: sive quo alio nomine libet adpellare te rium hoc mortis genus. Quae autem sequuntur

SEARCH

MENU NAVIGATION