장음표시 사용
331쪽
aet4 IOANNIS MARII MATTII CAPUT XVII. lii Capitolini locus defensus contra Lipsi .
Profecti tamen sunt paludati ambo Imperatores par- tbis S Marcomannis cuncta turbantibus : aliis etiam gentibus , quae pulsae a superioribus fugerant,nis reciperentur, bellum inferentibus. Verba sunt Julii Capitolini in Marco Antonino. Icap. 14.J in quibus, quoniam Marcomanni a Parthis multum sunt remoti, Iustus Lipsius pro Parthis, legit Cattis, aut Quadis: aut, aperte Marcomannis cuncta turbantia hus, Sed meo judicio nihil fuit hic tentandum. Nam Capitolinus tradit non cum una gente tantum, ct in finitimis regionibus, sed cum pluribus host,hus. & quidem, qui magno locorum intervallo uni ab aliis essent remotissimi, bella fuisse gerenda. Judicii hujus mei atque sententiae comprobator est ipse Capitolinus, qui his praecedentibus Verbis scap. 12.31ic scribit: Dum Parthorum bellum geritur, natum eis Marcomannicum, quod diu eorum, qui aderant, a te suspensum est, ut fnito Orientali bello MarcomannLcum agi psiset. Adjuvat sententiam meam Eusebius, qui Olmp. cxcm. sic scribit: De Rretis, Vindelicis , Armeniis , S Pannoniis , triumphat. Quam tum autem Armeniae ab antedictis distant Τ
332쪽
CAPUT XVII Luuaedam observata in vetusto carmine recens in Gallia reperto, F edito a Justo Lipsis. . Idem Iustus Lipsius publicavit carmen quoddam,
nuper in Gallia repertum ,): quod non longe abest, quin antiquam Venustatem redoleat. In coest hic versus 2.JVer novum, ver jara canorum, ver natus orbis est. Claudicat hic versus, ct a reliquorum ibi positorum mensura & norma aberrat, nec longe abe t a1oloecismo. Ego eum sic reconcinnarem. Ver nodum, ver jam canorum, ver natalis orbis est Sic mensura haec reliquorum mensurae egregie respondet. Aemulatur autem Virgilii versus II. Georg.
Non alios prima crescentis origine mumdinluxisse di es, aliumve habuise tenorem, Crediderim. Ver illud erat, ver magnus agebat Orbis,.hiberni parcebant salibus Euri. Ibidem de Venere idem auctor loquens: G. 71. seq. JRomuleas ipsa fecit mm Sabinis nuptias, Unde Rhamnes. Quirites, proque prolepserum Romoli, matrem crearet S nepotem Caesarem. In tertio versu Lipsius Vocem, Matrem, in Patrem, mutat, . sic legens: Romoli, patrem crearet, F nepotem Caesarem. additque rationem, atque eXponit his verbis: P
ter Caesar, Divus Iulius est; nepos , Augustus: & paul
ta) Indicat carmen illud, quod Persigilium Veneris dicitur : quodque a Pithoeo primum ex Codice MSto editum , deinde a Lipsio Elector. lib. eap. s. insertum , & hic illic emendatum fuit. .X a . . i
333쪽
lo post: Venus conciliatrix Romanorum Sabina meque nuptiis, ur ex his Rhamnes S Quirites crearet, Nin postera saecla utrumque Caesarem, patrem cum nepote. Ego vero Vocem , Matrem, Omnino conservandam censeo, historia pro sententia mea strenue stante& feliciter pugnante: quae haec est. C. Iulius Caesar sororem habuit Iuliam, quae nupta Attio Balbo Attiam filiam genuit. Haec Attia ex C. Oftavio marito C. Octavium filium suscepit hunc, qui postea imperavit & Augustus dictus est. Non edigo Divi Iulii, id est, C, Iulii Caesaris nepos fuit Aujgustus, sed nepos fuit Iuliae sororis C. Iulii Caesaris. Accipitur autem Nepos a Lipso pro filio sororis , sed male. Conservetur igitur auctori sua te .ctio, nec ullo modo VOX Matrem in Patrem verta
Cornelii Taciti locus perpensis, S defensus. imagines gentilium tantum in pompis funerum adhiberi solitas. Idem Lipsius epistula NI. lib. IV. Dis. Quaestion.& in Notis ad Cornelium Tacitum lib. m. cap. S.J suspicatur,vocem hanc, Iuliorum, vertendam esse in , Liviorum, in his, quae adponam, Taciti verbis initio lib. m. ubi de Drusi fratris Tiberii funere loquitur: Circumfusas lecto Claudiorum, Iuliorumque imaginea , defetum in foro, laudatum pro rostris. Ad quae verba Lipsius sic scribit: Drusus hic in .ham Familiam ne adoptatus quidem venit. Unde ergo
in pompa funebri imagines illi gentis Fullae 8 nis for-τς , quia mater deducta in domum Augisti. Haec Ndici possunς. At mihi nondum
334쪽
Miluit conjectura mea, Liviorum , caussa duplici. Primum non praeposuiOet Claudios Iuliis Tacitus. id nefas. deinde, cum a patre latae imagines, cur omissae a matre, qrtae praesertim antiquae S multae 'Ego mutandum nihil censeo his de caussis. Primum non temere recedendum est a consensu veterum & novorum librorum, in quibus est, Iuliorum, non, Liviorum. Deinde in aedibus Iuliorum Drusum mater Livia edidit. Praeterea quam carum honestumque habuerit Augustus euindem Drusum vivum S mortuum, docent insignes conlati in eum honores apud Tacitum initio libri primi, S alibi: S apud Dionem. Quorum verba adponere prohibet brevitatis studium. Quid Τ quod ex verbis Dionis lib. Lv. p. 567. M. Leune J justa suspicio nascitur , eumdem Drusum in gentem Iuliam adoptione venisse, ut omnino hac de caussa ejus funus Juliorum imaginibus honestari debuerit. Et quoniam Graeci libri Dionis in praesentia copia non est, adponam Xylandri interpretis translationem. Sic igitur ille : Germanicus Caesar, is T. Claudius Nero flii Druse in honorem patris munus gladiatorium praebuerunt. Hoc plebem memoria Drus consolatum es. Idque etiam , quod in dedicatione aedis Casoris N Pollucis non Claudiani modo adoptatus enim in familiam Augusi se Claudianum nuncupabat sed Drt s etiam nomen ei imposuit. Hactenus de adoptione. Quod ad imagines gentis maternae adtinet, quas Lipsius ornamentis funebrium pomparum , nullo citato suae opinionis auctore adhiberi conis suevisse tradit, Plinius lib. XV. cap. in contrariam sententiam lectorem trahit, sic scribens: Expressi cera vultus gulis exponebantur armariis, ut essent imagines , quae comitarentur gemilitia funera. semper δε- functo aliquo aderat familiae ejus, qui umquam fuerat,
335쪽
populus: &paullo post, ibidem: Extat Mesallae isti dignatio, quae prohibet inferi genti Levinorum alienam imaginem. Similis caussa Messallae seni expressit vo lumina illa, quae de familiis condidit. Cum Scipionis Africani trans et atrium, vidissetque adoptione testa-Mentaria Salutionis hoc enim ei fuerat cognomen) Africanorum dedecore notam inrepentem Scipionum no- mini.
Quod autem Tacitus Claudios Iuliis anteposuit in enumeratione imaginum, non est, quod quisquam miretur. Recte fecit Tacitus, qui ordinem secutus est. Namque Drusus fuit natura primum Claudius, deinde adoptione Iulius. Adoptionemprobant etiam verba Eusebii Olymp. CXCU. Augustus inquit Tiberium, Agrippam in stios adoptat. & Olympiade CC. Tiberius Dr sum confortem regni fecit. Idem leges apud Sueto,nium in Augusto S Tiberio. Quae universia si LLpsius paullo adtentius perpendisset, nos hac admonendi necessitate. aut fallem occasione liberasset.
336쪽
Non intellecta hactenus aliquot Epistularum Ciceronis libri XH. ad I ironem loca. R terem lectionem ibi duobus in locis immerito a doctis tentatam.
uantum intersit ad intelligendum pluribus in locis epistulas Ciceronis plur, 'mas , nosse quo tempore, unde, &quo singulae datae sint, dictum est: albb1 t facileque S fortasse aliqua cum gratia cognoscetur eX his , quae dicturi nunc hic sumus. Epistulae fere omnes libri Rur. ad Ni nem agunt de Tironis Valetudine. Universi au- tem , qui in Blum librum scripserunt, existimant, de uno tantum S eodem morbo ibi ubique tractari in quem morbum incidit Tiro, decedente de provincia Cilicia Cicerone. Sed res aliter habet Namque universae eae ejusdem libri litterae si non de pluribus, certe de una ct altera tractant valetudine, in quas diverso tempore Tiro incidit. Quod non animadVersum, causia fuit docto viro Paullo
337쪽
Manucio multipliciter errandi in illarum litterarum explanatione. Nos de utroque Tironis morbo, im Iustrandi plures locos gratia, dicemus, Una Valetudo , quae posterior fuit, adcidit I broni Cicerone de Cilicia decedente, quo tempore
eoactus est ille graviter aegrotantem commendatum amicis Patris relinquere. ' De hac agitur in
primis X. epistulis libri xv I. quae scriptae fuerunt partim sub finem anni ejus, partim sub initium si quentis, pullulante jam initio belli civilis inter Pompsum, &Caesarem. Altera valetudo ea est, de qua scribit in reliquis aliquot ejusdem voluminis sequentibus litteris, longeque est alia ab ea, quam modo dixi.
Ex hac aegrotavit Tiro ante turbatam bellis ci- . vilibus rempuhlieam , adciditque per ea tempora, quando Pompejo cum Caesare in administratione
Reipublicae conveniebat, ipso Pompejo ocioso Sab omni sitspicione discordiarum publicarum se inro. Id declarant verba XI I. epistulae dicti jam lubri , quae ex Formiano scripta fuit. Pompejus erat apud me , cum haec scriberem, hilare S libenter. Ei cupienti audire nostra dixi,sne te omnia mea muta esse. Hic laudo equidem acumen Sebastiani Conradi, cui pusilla quaedam veri imago adfulsit, sed per nebulam, S inluni ut ille loquituo nocte: itaque aberis
rans statim, de via deflectit, multas temporum in. versiones inducens omnino repudiamas. Ibi etiam vocem, Pompejus, immerentem suspectam habet. proque ea Pomponium substituit, cujus opinionem reliqui post eum sunt secuti. decepti universi hoc, quod crediderunt, de una tantum Tironis valetudine Patrensi toto eo libro a Cicerone scribi , non animadvertentes, posteriores ejus libri epistulas
prioribus ejusdem sbri epistulis tempore scribendi
338쪽
antecedere et scilicet datas , quando Tiro Rominadhuc servus aegrotabat, Cicerone in villis suis rusticantet priores autem longo tempore post scriptas fuisse a Cicerone decedente de Cilicia in navigatione & via partim , partim eum in Italia, &cum ad urbem esset, Tirone pridem libertate donato , ct tunc Patris ex febri cubante. Tantum vero abest, ut Tiro per ea tempora in Italiam venerit , ut eodem morbo pressus etiam Patris esset eo tempore, quando ardente civili bello Ρompejus relicta urbe & Italia Dyrrhachium copias omnes trajecisset, Cicerone hoc testante epistula libri no. ni xx. ad Atticum, quae incipit: Trebatium v I. Glendo & lib. ejusdem operis X. epistula quarta, quae incipit; Multas a te accepi episulas,
Haec omnia non animadversa, ut debuit, occa, sonem praebuerunt Paullo Manucio, atque aliis, gravium errorum. Nam praeterquam quod Paullus putat, semel tantum aegrotasse Tironem de morbis intelligo, de quibus ibi loquitur Cicero ) &omnes illas epistulas de ea una Patrensi valetudine scriptas censet, etiam judicavit & habet ibi rivales non paucos Tironem Cicerone tenente provinciam Ciliciam, aegrotantem Patris, se vum adhuc fuisse. In medicis etiam, qui aegrotanti Tironi adfuerunt, aestuant iidem S haerent. ut clarum faciemus, Sed prius de statu & de pri re valetudine Tironis probemus ea, quae diximus exemplis ex eodem libro Ciceronis XVI. adlatis. Illic igitur epistula x. se scribit; 'o vero cupio te me venire, sed viam timeo, graviter aegrotasti. Paullo post ibidem. Jam ad id rriduum, quod fueris
in uia, dum in Cumanum venis, adcedent continuo ad reditum dies quinque. 'o in Formiano a. d. m. M.
lend. Januariar a e volo, ibi ta ut Frmum omniam ,
339쪽
mi Tiro , cice. Litterulae meae, Me n rae tui de Jderio oblanguerunt. Hac tamen visula, quam Ac sus adtulit, oculos paullulum sustulerunt. Pompejus erat apud me , cum haec scribebam hilare S libenter. Ei cupienti audire nostra dixi, omnia mea sne te mutae e. Tu Mos nostris para, ut operas reddas. No- ad diem dictam sent, docui te, fides e monquod haberet. Eac plane , valeas. Nos ad summum. Vale. XLII. Kalend. Fanuarii. Epistula xv. ad eumdem Tironem tota huc est advocanda. g pta ad me uenit pridie idur Aprilis. B, es mihi nunciavit, re febri carere , belle habere,imen, quod negavit te potuisse ad me scribere, curam mihi adtulit, eo , quod Hermia,
die Demra oportuerat, non venerat. Incredibili sum flicitudine de tua valetudine, si liberaris, ego te omni cura liberabo. Ingenium tuum, quod ego m facio, confer ad te mihi tibique conservandum. Cura te etiam atque etiam diligenter. Vale. Scripta jam epistula Hemia venit. Accepi tuam epistulam macillantibus litterulis, nec mirum, tam gravi morbo.'o ad te Aegrptam vis, quod nec inhumanus es, te mihi visus es diligere , ut tecum esset, F cum eo cocum , quo uterere. Iterum vale. Epistula x Iv. Dies promissorum rides, quem etiam repraesentabo, s adveneris. Etiam atque etiam vale. m. idus Aprilis.
quod sequitur, initium est epistulae Qu. Ciceronis ad M. Fratrem. I6. ejusd. lib. J De Tirone, mi Marce, ita te , meumque Ciceronem , S meam Tu liolam , tuumque silium videam, ut mihi gratissimum fecisi, cum eum indignum illa fortuna nobis amicum, quam servum esse malusi. Ex his omnibus testimoniis adlatis liquido adporet, non Ρatrensem valetudinem intelligit sed urbanam Patrensi priorem. Adparet status Tironis: As
340쪽
- ΟΡINIONES. LIB. II. CAP. I. 333Adparet, inquam: servum eo tempore fuisse. AG paret priores XI. literas multo post posteriores tem-- pore 1criptas fuisse. Ex his, quae de valetudine Τironis urbana &Patrensi sunt disputata, duo alii tolluntur errores eorumdem, qui satagunt de medico, & Mumio ad haec verba XIV. epistulae libri jam dicti xv 1. Medico, mercedis quod poscet, promitti jubeto. Id scrisi ad Mumium. Priorem errorem genuit praecepta opinio de una tantum Patrensi valetudine; putant enim intelligi hic Asclaponem Patrensem medicum, falso. Nam . urbanus medicus intelligendus est hic non nomina tus, qui Romae aegrotanti Tironi adfuit: quod etiam ex eo adparet, quod Asclaponi pecunia jus se erat dari, quod est in epistulis VI. & Ix. Huic vero non nominato promitti, non dario Manli etiam praenomen , qui est alius error, non subst, tuendum fuit pro Mumio , sive Ummio, sive quo alio modo scriptum ibi reperiatur. Cur 3 quia hic
de urbano Medico S morbo agitur, non Patrensi: qua in urbe degebat Manius, non Romae. Haec
Qui vero Μ. Tullius adparuerit scriba Ciceroni in provincia Cilicia snam hic quoque interpretes solieiti sunt facilius est dicere, qui non adparum
rit. Tironem hominem studiis suis adcommoditamum non occupasset Cicero adparitione molestia, sum plenissima. Philotimus Romae fuit. Plura testimonia possunt adferri, sed contentus uno, rei, quis supersedebo. Coelius lib. VIII. epis. tertia se
seribit: Quod ad Philotimi liberti incium, is hona
Milonis adtinet , dedimus operam , ut N Philotiamus quam honestissime Miloni absenti, ejusque ne