Iani GulielmI Plautinarum quaestionum commentarius. In quo omnes ordine M. Plauti comoediae, tum multa veterum scriptorum, poetarum inprimis, & M. Tullii loca varie illustrantur, corriguntur, augentur

발행: 1583년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

IN MERO ATOREM M aEs T. 2II non halere cui commendarem ea am: arque oppido hercle bene velle illi υ ussum, sim magu quid facerem cura cruciabar miser. Concinnior enim sententia erit,meo iudicio,

i si scribemus. tque oppido hercle bene velle illi vi in Iam

vi non habere,cui commendarem capram,

u- magis quid facerem,cura cruciabar miseer. Caulsas sollicitudinis duas ponit suam beni- ιο uolentiam in capellam, & quod eam abstrudere nusquam posset. Aliquanto post. , atque ego constitar Nauem ex cori qua heri Γε aduritus filius, Cossibilum est illud mihi nescio qui,visere. is Sincerius Crastimo, Collibitum αἱ ita nom sormulae , adfru in theatrum, domum viseere. Non grauius est,sed non tacebo scaena proxima, Ne sis te obiurga .hoc non voluntas me imputat. Hoc antique ratione scribendi esse huc Ea quito hanc continenter subsequitur, Ita animi decem inlectore incerti cerrant. Senarium non male recolligo, una voce trainiecta. Ita animi in pectore incerti certant decem.

M Sic Bacchidibus decem linguas dixit, άν nomin A. sim si decem bale, linguo mutrum esse addecet. Non hinc longe.

Per mare ut vectu unc Oculi terra mirantur tu.

CH. Magis opinor. DE. id Eprofecta. io Personae indices litteras aliter colloco, nune oculi terra mirant r tui Magis. ω. opinor.DE.id est.

cilicet qui diu in mari vectus erat,magis te

252쪽

ait - I A N I c V La x L M I I ram mirabatur, quam litus erat. Multis interiectis versibas sequitur. tu nobis antasti,nisi quae texat, quae motiri Iovi dat, per tam sinat, aedis verra vapulet, habeat cottidian:ι amitiae coclum cibum, sCoquam vetitu postremo tigni Ecat,ic quae panem faciat,nori, ut censet amicus meus, avide obstrudat primo, ancillam molitricem: cuius nomine Caecilius fabulam docuit . nam qui eum titulum in rem obscenam Irahunt,obsce- Ioni ipsi sunt. Scaena, duram ego istum. DE. Scio pol te amare, quom ι ac praemoniisis hieodsi igitur unum,1 adiam hac si censi coquum

liquem arripiam: erandium qui percoquat. Sane. quam eleganter emendat Palmerius,

st id igitus hac bonum I m censeo. sed tam en

alia omnia vi censeam, faciunt editiones antiquae,in quibus est: vnumfactam. nam negarino potest probabilius haec a mo correcta unius o

litterae mutatione, .

s ira r unamfaciam's csi censes,coquunt. 8c alludit ad superius a se dicta Demipho,t id aliud faciam'

253쪽

IN MERCATOREM QVAEs T. et

e heu diserer, , vultim net , tiluam huiuου placet. Tristis incessit, pectus ardet: haereo, .s quasset caput. Non placet ubique tricari, & hulcus quaerere non curare. Verba haec inconstantis &paene amentis exspectatione adolescentis sunt. Itaque cum videret tristem aduenire Eutychum, pectus ardet; ait hoc est,discrucior animi maximo an Ore. na in summo dolore hanc formu-Jam v litatam docet Cicero his poetae veteris verbis,

Nunc demum mi animus ardocis quibus e contrario dia tamquam e regione respondere censset illa gestientis laetitia, Tanta latitia auctussunt,ut mihi nou constem. Etiam de illo variae sententiae sunt, scaena

. Qite ire. a o Haeccine tua est amica, quam dudum mihi Te amare dixti, cum obsonabas. L T. non taces'

CO. Satis scitum flum mulieris, verum herile

amat.

Veteres ligori,Verum hercle auet. mihi quod simplicissimum est, idem verissimam videtur,veirum hercle aueri vi dcsignarit virosam esse, dc sibi virum quaerere. quod maxime solenti quibus forma sua digna videtur, Vt colaturta exerceatur. Sequitur.3o Vin me experiris L T. nolo. C O. mercedem cedo. Emendatur argute,expediri, sed non vere. ξ perimur mercennarios , cum corum opera

254쪽

am IANI OVLIEL MI Iutimur. supra hac fabula Vin tute mihi σὸ uentem, an nevis. Om opera licet Experiri. Et hoc Togat cocus, Velit ne operam suam experiri in Percoquendo prandio Lysimachus: cum abnueret ille; at tu, inquit, mercedem cedo,quae sconducto debetur.Sed nec illud mutari neceΩsitas ulla cogit scaena, Diuum ataue hominum. Non concedam, neque quiescam v quam noctu --que interdι-.

Concedere enim est quiescendi caussa aut co- is sistedi in locum quempiam secedere. RudC- te. Pataister remitte restem, dum rancias cosido. Sed ea scaena, a qua hoc caput exorsus sum, hoc versu. Certum est pratanum iubere iam quumtum est as

malo veteres libros sequi,in quibus praeconium antiquus est, etiam Cicer ni non vitatus pro P. Quanebo.Tostitura are Titandis atque a praeconium consessu in Galliam Naeuia in με. sic membranae, quarum auctoritatem no non contemnemus. Longe hinc insta. Omnibus me lud catur hic me modis. esto fultior, qui isti credam. commoratur. chlamyiam sumam

te venustius in se dixerit, qui sibi moram obceret ipsi, dum Charino austultaret. Sciena postremo, illud. δυ--μιbus leges censeo, 3 ornusit - a -- , quas leges teneant, inmen tis. t.

255쪽

Vulgarius mihi videtur, bras tenere, dc vix dignum Plauto. pollula certe mutatione politis, simam loquendi formam restituas. selera

teneaut, contentiq.sint. Sic Lucillius. Hi te versibuε interea contentin teneto.

neqi e est quod quem moueat numeri muta intio, quam inferius iteru persequitur. me adeo in ex hacce die lex primum teneat senes. nihil tamen nimium conmmo.

C A p V T V. Expetere, in euentu Crpoma. Locus Ciceronis deuincise consitiribus con tum a Gnis tara , alte indidem e bbris veteribus.

R AE e L A R Α oratio est M. Tullij de prouincus consularibus , ω multis eloquentiet luminibus i signita. sed in primo aditu locus

. subobscurus & paru elegans cet ram venustatem deformat, dc flumen verborum splendidissimorum turbat salebra sua.de quo te consulo, P. Daniel,ut adhibitis in comnlium libris tuis probissimae antiquitatis,pr nuncies. Verba haec sunt, Magno hoc dico cum dolore ; miserandum in mota militespopuli a m capti, necati, deserti, di pati sint incuria, fame, morbo, vastitate consumti, ut quod est indigni umscelus is imperator in ξα--m nam exercitin esse videatur. Mendosa perspicue. a quibus enim expetitus imperator Pisor certe nona prouincialibus. μ

256쪽

111 IANI GVLIEL MI ia populo Romanoξ multo minus. E meis mea.

branis Tulingicae & Gemblacenses habuertit, si quaa est inlignis imum scelin imperatoris, in ps

nam exercituύ expetitus ese videatur. Volunt videlicet exercitum a Pisone eo expetitum, Ut Omnibus iniurijs perderet. Verum haec etiam sententia parum idonea, Fc quam multo illustrioribus verbis Cicero extulisset. Mirum, ni recto ego interpunxi & emedaui;vt quod est indois

simum reus imperatoris inpaenam exercitin expetisse videatur. Expetere antiqua nota valet idem fe-

xe quod, Milite Plauti,

Satine Gilem vigilanti expetunt, qua in somnis vias memoras sed in re mala in primis&supplicio poni amat: cu poena merito an immerito tuo tini praesest. Amphitruone cuius ego in tergofaxo ista expetant

mendacia. Eade . Nequiter paene experimiprima phrasitatio. δc rursum.Nam meast culpa,quod egomet contraxerim, Id . Ucumenae innocentis expetat. Denique ibidem. Suam . ut culpam in mortalem e

petere ut sinat. Vides1ententiam; scelus imperatoris,qui neglectis auspiciis, omni iure diuino atque humano perturbato in prouinciam ierat, in innocentium militum exitium dc paenam adis esse conuersum. neque me seselli' ut spero, diuinatio mea hoc loco ; nunc alteruadijciam cui ex ijsdem libris meis ad sensum non ita multum, ad ornatum plurimum acce- det.Habent editiones. Ego vos intestigo P. C. multas decreuisse eximios bρποπι C. CaesHacprope Udares, quod it m s

257쪽

rN MERCATOREM QSAEST. Nise erat zgratis et Um, in quam comundii misehuic ordini esset. Sapientes ac diuini fui s. nemine umquam est hic ordo complexus honoribis CV b ne ci uis, pii v am di italcm prolabitiorem si ea, quam per vos csset adeptim, putarit. N embranae, E. vos ι. P. C. m. d. e. h. C. C. ac protes lares, quod erat, merιtim uegratis ,su etIam, ut quam coniundi Imus huic ordini esset apientes ac

diuinifuistis, Sensus valde bonus est: affectum C. Caesarem a senatu maximis honoribus , δίid gratis nulla mercede exspectata, ob sola iulius in rems'. merita; sed tamen si idem sen tus eam mercedem a C sare exsipectarit, ut in posterum isti ordini esset amicior, non errasset I ait Cicelo, sed sapientia sua rem dignam sc-cisse.

258쪽

IANI GULI ELMII

A n. n otibi, Iuste Lipsi. valde amo familiareinuum, M. At-

tium Plautum; adeoq. cum a Cicerone discessi, veterum magistrorum, quos e Latio habe- Is Inus neminem magis: & suisse lilium olim etia huic in primis amoribus, permulta declarant. verborum maxime uncta de llauta supellex, quam in loco, & cum opus est, libentissime a comico choragio nostri poetae mutuatur. Neque hoc mihi Suada persuas ritumquam, ut aliter sentiam; tametsi summa vi renitantur in uestes ex Arpinati sichola pueri, quos tu Vocas. etiam audire memini quemdam gentis Iuniae,qui confirmaret, Plau- αstinum sermonem, prae Ciceronis, allium de tallas olere, & nautarum vestratium resipere nauteam. Quid quaeris 3 ridebam multum. ridebam 3 immo ringebar etiam non medio- .criter , 3e illud tacitus mecum ruminabar,

Nimis veilem habere penicam ' nosti quq sequan- tur. Sed M. Tulli studium Plautinum erit sortas

259쪽

taen cuin illustrabo: nunc beniuolentiam meam iii humanissis imum & facetissimum congerronein testabor ope, quam circumue to a barbaris tuli. & praefiscini hoc dixero,s Lipsi : meruisse videor , ut etiam mihi ille nonnihil debeat. de quo tamen optimus censertu eris, cuius ore & scriptis Plautinae M sae, quae oblanguerant, oculos tollere, & cum valitudine colorem ingenuum hac aetate recim pere cceperunt.

. . . D.

260쪽

IN PLAUTI PSEVDOLVM

S E V D o L i prologo nimis aperta romacula omnes libros obsidet, Hi lepos, ioci, riseu, vinum , ebriem decent, Gratia, decor, hilaritis, atque delectatio. um suaerit alta, is malum videtur quaerere, VPrimis versibus mallem sanὸ iscus, Zc altero, Gratia, numero unitatis:vt omnia sibi aequalia essent.-apparet auctorem prologi respexisset ad locum Bacchidum. Dcus lud- ,simo , suauis

ratio, . Cmor, voluptas, Vmu venusto,gaudium is Tertio,omnino corrigendum moneo.sim fuseritalia his natum et/.3. Alia his,ab his diuersa,his pugnantia: Hiratius . . lium sepiente bonoque. Scaena prima.

Spero alicunde hodie me bona vera aut hac mea *s Tibi inuenturum esse auxilium argentarium.

Ulcus ὁ πουλον sub est, idq. vel librorum varietas indicat, quoru alij ita ut scribsi, alij & ij vetustissime editi habent, bona opera aut mala. Visa mihi pedum est via, & sequor . nam sinspicor scribsisse Plautum, vero alicunde hodie me bona aut pera inda.

SEARCH

MENU NAVIGATION