장음표시 사용
131쪽
νci r g po M. MATx RQ &c Qui tamen nihil fere ad hanc sententiam facit , cum loquatur dc filiasam. & de dote eius, in qua praecipua est ratio, solerq; ab aliis rebus prosectitiis de aduentitiis distingui, ut apparet
ex u l. a. ta alti . In contrarium P pater non te neatur in iudicio fatisdare de bonis ad uetitiis. primo faciunt leges omnes est.de bo mat. & tit Eebo. qua b. C.in quib tatu abest ut pater iubeatur hac satisdatione pstare, ut cotra generaliter releuetur ab Oimmo. cautionibusia oneribus quae aliis fructuariis incumbunt, vel alinas res administrantibus,pura tutoribus . De inde argumentum tutoris hoc idem probat, quod tutores fatisdationem non praestant. D .g.defensionem C. de adminiHE. tutor. & haeσsententia vera est,neque obstat d. l lis amico si risatisda'. c-Antio quia illa l. non potest ullo modo intelligi de patre legitimo administratore, &fructuario bonorum aduentitiorum, cum hoc his demum introductilin sit abiI m p. C onstanti no, & ab ali is dei ceps confirmatum Sc amplificat unoedd. tituli C.Nunc videamus , an pater constituere procuratorem' possit ad agendum λ & certum est, posse l. l . in iliis vertas perse Uelper procur morem postse. Cisbon. mat sed an etiam sine consensiti filii qum ritur 'Et dicendu est etia sine cosensu eius idque non solum lite iam ab ipso parte contesta ra, quo casu quia procurator per litis contestatione fit dominus litis etiam licet es alium pro curatorem constituere L neque. C. de procuratori, Sed etiam ante litem cotestatam id pater facere potest , id est , procuratorem sineo filii
132쪽
strator, cum plenissima potestate constitutus. Acum oportet. ψ. non autem hydthecas. C.de boni
quae sib idque probatur ex d.L r .qυς plane simpliciter& indistincte loquitur. Concludenda δst igitui, patrem fine consense filii actiones
aduentiliorum nomine exercere posse filii nomine ut plerique pluant; sed sumptibus ramen suis, non filii. vi cautum est ita d. l. i. Quamuis pater ea bona alienare non possit, ut supra docuimus sed an consentiente filio possit alienare dubitari video , & dicunt talem ali enatio-tem valere, si filius non habeat tutore ,ves curatorem,si tamen ex ea alienatione filius damnum patiatur , drcunt eum posse in integrum restitui ratione aeratis, quod probant ex l 3. C. de in inter .restitui.minor. scd h aec sententia via etiam Haec quaestio absurda mihi videtur, cum
filiusfam. qui est in patris sui potestate n5 possit habere tutorem, vescuratorem. Caeterum
nostris moribus non est absurda , cum videamus mortua matre relictis filiis in patris potestate constitutis , tutores etiam dari propter hona materna, aliaque aduentitia. Postrem, quaeritur de actione inutriarum, an pater pocst eam nomine filii sui exercere,vel remittere di exereere eum post dubium non est; nec se lum nomine filii,sed etiam suo proprio,quia filiosa.facta iniuria etiam di patre redudat,scuefacta seruo in dominum , facta uxori in mariarum , ideoque his omnibus datur actio. La. 9. non autem D. de smurnae. S. I. In Est.
eod. tit. Moribus nostris etiam toti familiae epe actio iniuriarum datur de iniuria facta
133쪽
alicui ex ea familia , praesertim inter nobia Ies. Quod iuri ciuili non conuenit , licet conueniat Solonis legibus,quib. cautum fuit, toste Plutarcho in eius vita, ut unicuique ciuium liceret in iuram alteri factam iudicio prosequi. Rcmittere etiam patrem polle iniuriam filio suo factam manifestum est ex linia nin. f. plane. D. de iniuri nisi pater vilis sit persena, filii autem nobilis atque honesta. d. l. F. inter dum .499jeqq. Ca: terum hodie ob ius de aduentitiis bonis a Constantino dc Iustiniano introductum videtur pater non posse remitte reactionem iniuriarum,cum ea sit filio adquisitas nec pater habeat ius donaudi,vel remit. tendi , vel alienandi viIo modo res filio adquisitas. atque ita Aeto sensit, quem plerique se quuntur teste Pinello adi. I. C. de bon. mater. Sed haec sententia Agonis LIsia mihi videtur propter expressum textum d. edsi unin. ne que hac in re quicquam video iure nouo do Iogatum veteri. ergo ius vetus seruadum est LyracΨrn m. C. de anestat.nec obstat illud argumentum de rebus filio adquisitis. Quia id verum est,de rebus & bonis filio adquisitis. ctio autem iniuriarum non computatur inter
bona prissertim si lis de ipsa actione non .
134쪽
De hereditate adeunda s fel repudianda.
Iligenter de hac re cautum est ab Imp.Iustiniano in eum nonsolum. vlt. C. debon. qua lib. eiusque diligentiae suae rationem illam imperator reddit, quia hic tractatus sit utilisi varias altercationes habeat, semperque t ait in iudiciis versetur,quomodo quida Paulum rogat, ut ea quae ipsi proponit plenius attingat , quotidiana enim sunt inquit l. legaui. D.de liberat.legat. Sciendu es igitur,iure veteri ante hasce Iustiniani Constantini constitutiones si filiosam. delata sit hereditas matris vel alterius cuiusuis, quia haereditas in totum patri adquirebatur ,ut & alia omnia bona aduentitia ideo filiumfam non potuisse hereditatem illa adire vel repudiare, nisi praecede te patris iussu L qui in aliena. l. a Titio. g n. D. de adquir.velamist. her. ne videlicet filius patrem situm aeri alieno obligaret inuitum, ut solet in haereditatibus aliquid aeris alieni reperiri.
Adire autem filius sua voluntate debet, nec cogi a patre potest,ut nec seruus quidem L3. C. de heredib. instit. His ita summatim expositis, videamus, an haec in omni genere heredi-A H
135쪽
υ DE BON. MATER N. &c. tatum locum habeant; & an de iure veteri an quid immutatum sit nouis principum costitutionibus λ ac primo de heremtate castrensi, deinde de profectitia, postscmo de adiicntitia dicam. Igitur castren sis hereditas est, Fae miliis relicta e si a se o comin il l tori e, si v e ab e o, q u emoccasione militiae cognouit & propter militiam. Hanc hereditatem sibi a filio delatam filiris m. miles potest adire citra iustum patris filoque arbitrio se pro heredegerere. l. mile Bissam ta Ade herede. in princ.D. de caur.'ec. Quare ea quae de iussu patris paulo an de dixi . muscin hac hereditate locum non habent. d LIsbu am de merito, quia filius fam.in castrensi bus sicut &in quasi castrensibus habetur loco
patrisfam. ut nihil patri suo adquirat . nec ver ri, nec nouo iure l. 2. in . D.ad SC. MaceGn. Iost per quaM persen. nob. M dquir. l. eum oportet. ms princ. C. debon. quaeisb. imo persecutionem
rerum castresium filius habet etiam inuito patre l. 4. D.de castren pecu. Quid igitur si filiusta. talem hereditatem adire nolit, sed eam repa.di et Zan pater eam ipse adire poterit Z De hoc ita cautum est ind. l. vlt g similique modo. C. debon.quae lib. ut patri liceat eam adire , tanquam
si ipse ab initio heres suisset institutus , & per
consequens omnia comino da atque in comoda ad ipsiun patrem pertineant, nihil ad filium. Hic obiicitur: quo iure pater istam castrensem l creditatem ad se trahit, cum in ea nihil prorsus itu is habeat ' Resp. verum esse, quod dicitur nihil iuris eum habere, siquidem fixusta-
136쪽
init. nolit eam habere, id est si ipse filius here. ditatem illam sibi adquirat, eD de ea disponat,
vel inter vivos. vel testamento, prout vultud enim omnino ei licet facere. sed si filius non v-tatur hoc suo iure,&priuilegio militati, tunc I atria potestas quae in his rebus castrens b. ve. ut sopita & extincta erat, reuiuiscit quare si fi .lius nullum testamentum de iis rebus fecerit, pater succedit ei intestato, non tamen tanqualieres iure hereditatis, sed tanquam pater,& iure peculii ea bona capit.l. 2. D. de sUr.Fe-cul. Videamus nunc de hereditate profectitia.
bona profectitias ite peculii profectitii dicuntur, quae a patre, vel ex re patris, vel ex facto demeritis patris ad filium quas proficiscuturi. Σ.D. detur. doli. talia bona in solidum sunt patris, Qt cotra castrensia insolidum sint filii. Sed he. reditatem profectitiam, quae filiosa desertur, non possumus intelligere hereditatem patris' eius, quia viventis nulla est hereditas. a. C. de heredit Uactio. vendit. Ergo intelligimus eam hereditatem quae filiosam. alterius ic stamento relicta est sed contemplatione patris ipsius, non autem filii , cui relicta est'. Haec hereditas utpote profectitia ad patrem tota pertinet ,argumento cis Titio. 3 si . D de adquis hered. γι/ρlures *.m arrogat ν. in . D. devsest.2ρupit. substitution. sed quaeritur . quando censeatiar hereditas filio relicta conic platione patris &recte Bariolus iis Alio D.de donat. cau mori. cuius sententiam & alii probant, & Salicetus
137쪽
iis DE BON. MATER N. Zce. trahit in dubium . tunc censeri relictam patris contemplatione, si testator in ea relinquenda . fecerit mentionem aliquam patrsae potestatis vel expresse vel inuolute. Expresse,vehitisidiacat, se relinquere Titio filio Caligin eius potestate sit. implicite, veluti Titio tilion.Caii. amiliae D.de k S. neque enim frustra testator intelligitur fecisse mentionem patriae potestatis, cuius effectus est praecipuus in adqui-stione positus. quod si simpliciter dixerit. Titio filio Caini tunc non patris contemplatione hereditatem reliquisse censebitur sed illa verba filio Cati, adiecisse demo strationis gratia. l. . C. dein rutit. His ita cognitis duo nobis videnda sunt. Primum quid iuris sit vel patri vel filio in ad ennda vel repudianda tali
hereditate profectitia Z Deinde, arrex veteri iure aliquid in eo immutatu si per nouas constitutiones, praecipue Iustiniani in I. cum oportet/Gumno solum. c. de bon.qua lib.quae l. de aduentitia tantum agit, & nonnihil de castrensi in j. simittique modo. At de profectitia plane nihil dicit. lus igitur hoc est in heredita te profectitia, vel etiam aduentitia iure quide veteri; filiusfam. citi hereditas delata est, debet eam pemedente patris iussu adire. Uquis mi
dit. Sed si filius nolit adire, quaeritur,an Vel pa ter ipse per se adire possit hereditate , & si non possit, an aliquo remedio cogere filium ad aseundum' de quo ita dicendum est, patrem ipsum nullo modo adire posse, quia is adire debet cui relicta hereditas est. Est autem relicta filio
138쪽
filio. non patri. st quis extraneus.*. I AD .eod.tit. Lqui liberas.*. vlt GD.de vulg. O pup.substit. idque adeo verum est, ut si seruo relicta sit, qua-uis domino adquiratur, & ex persona dominiraleat serui institutio, tame ipsemet seruus adire debeat ,non dominus, i. cum proponas 3. in
An. de hered insE. Igitur & filius solus adire
potest, licet iussus patris requiratur, & ita rectissime Cynus,& alii sentiunt,nec quicquam de hoc veteri iure in hereditate vel bonis profectitiis immut tum est, per ael. nonserum, Vel alias ullas; ut verEscribit Accursus in l. r. in verbo, transacto. C. qui admitti ad bono. & l. . in verbo dici. D. Uuis ordo in bonor. pos serue.&alii vulgo Dd.probant. Quid igitur si filius
recuset pertinaciter adire , an cogi poterit ξ&Bariolus quidem ind. mihi bona.*.iussu. scribit, quoniam filius non habpat iustam contradicendi causam, posse a patre iure patriae potestatis adire compelli, eamque aditionem valere per ea quae notantur in l. quae in . D. eod. tit. Sed haec sententia repuὸianda est ; nam neque seruus heres institutus potest a domino cogi. V tvelit adire d. cum proponas. C. de hered.instituend, cui legi non obstat L cum ali quis. C. de iure deliberand, ubi scriptum est, omnino seruum compellendum esse officio iudicis adire. nam ea l. loquitur in casu valde fingulari,& centrouersio, ut Imper. ipse testatur, nimiru de eo homine, qui se pro libero gerebat,& cum domino delibertate litigabat, qui contra hereditate sibi delata contemplatione illius domini, ut verba d.l indicat per summam H 3 .
139쪽
Iis D A BON. MATER N. 3cc. y equitiam adire nolebat, ut dominum eo dν-mno aflicereto eque a domino poterat moueri vel cogi cum se pro libero gereret.malitiis enim iura occurrunt, quod mirum no 3 est in tali seruo ita constitutum esse, cum liber homo heres institutus & rogatus alteri hereditatem restituere , si adire eam detrectet, possit officio magistratus ad adeundum de restituendum cogi. l. quia poterat, D. ad SC. Trabest.Igitur si verus seruus potest nolle adire imperante domino d. l.3. quato minus fili' potest cogi imperante patrei quod si vel seruo vafilio metus verberum aut alius adhibeatur ea aditio non facit patrem vel dominum herede, ut diserte scriptum est in d. l. qui in aliena. g. et Q. Cui s. opponi solet l. si mutier. g. si metu. penult. Vbi scriptum est si ego metu coactus adii heredi tatem, valere aditionem. δc me heredem effici. Nam respondeo exeat. solutionem colligi, cum ait licet ab initio noluissem. si liberum mihi filisset, tamen coactus volui. Octamen qui ab initio nolui, ideo aduersus hanc aditione meam pollum in integrum a praetor οrestitui, ut aditam hereditatem repudiem, Ut ibidem scriptum est. Huius restitutionis cogitatione, ac spe praesumor ego noluisse adire, quae ratio in seruo dc filiosam. nullo modo locu habere potest imo nec altera illa ratio, qu si metu coacti voluerint tamen tandem adire. nam cti seruus vel filius ita coactus adit, fallere dc simulare potius voluntatem intelligitur ; de hoc nimirum est quod in L F. est. l. qui in alie-
scriptum est fulleus adierit,hoc est, simulans
140쪽
C a P v T XXI Iis ut euitaret malum.Multo minus obstat vel potius nihil plane ad rem facit I. uemque f. si cui
te st igitur pater quidem filium adeundum compellere sine cffectu , quia licet filio reclamare, ut scriptum est in L cum non solum. C. debon qua lib. Atque haec de hereditate profecti-xia,itemque aduentitia iure veteri dicta sinto. Sed in profectitia quidem nihil immutatu est . ut supra monui. In aduςntitia autem multu est: immuratum nouis constitutionib. quibus bODOrum aduentitio rutva proprietas ad i psum filium, solus ususfructus & administratio ad patrem pertinet cum iure veteri aduentitia in solidum patri quaererenturno sectas ac profecti. tia. Igitur Iuttinianus ind.l. cum v cnsolum . e st. i a sancti, ut delata filiosam. hereditate aliqua aductitia, si quid Em filius & pater in ea vel adeunda vel repudia da cosen scrint, rara sit aditio vel repudiatio ea ut neque adita possit iterum repudiari, neque repudiata possit iterum adiri iuxta reg. 4. Qis repud.hered.cums m. Quod si dissentiant taut alter adiri velit, alter repudiari atque omitti,tunc siqui de filius velit adire, pater autem nolit, ita statuit, ut filius libero possit ea adires ne patris i ustii vel coscsu.ciusuci aditionis huc esse cffectu iubet ut filio ea hereditas in solidu adquiras, atq; ita pater legitimo suo usufructu mulctetur que ex costitutioni b.
habitur' erat si filio cd sensisset. vice versa si fili' nolit, pater velit adiri & adquir eade pote-