장음표시 사용
111쪽
alieno. quod non vetat Regula d. l. vindisan rem. quae loquitur de hoc casu quando is qui alienavit, vult rescindere alienationem nomine suo, forte quia nouuin aliquod ius in re alienata nacitus sit, ut eleganter docet Adcursius Inst. in princ. verbo interdicta. Qui b. alienare non bcet. quem Dd. pleri clue sequitiatur. Atque ita pater similesque administratores cum alieno 3c procuratorio nomi ne hic agant, non te-nciatur de cui et ione,& per consequens non repellentur per dictana Regulam. Neque id solum in bonis aduentitiis a patre alienatis locum habet ed etiam in rebus fidei comissi, ob noxiis. & filio res tituendis. eas enim pater a se alienatas recte reuocat filii sui nomine, ut tra
g. r. Et nouissii ne respondit etiam Menoch. consit. I i 6. incipit prιmae. n. 67. 2seq. Vbi et'
iam ad quasdam obiecti uculas in hac re respo- det vellati ad illud dictum Pauli&Iuriscon siil-xor ulla filius; ergo herci. Item, quod patris & fi lii persona una est e dicatur. l. vlt. de impuber. saliis. Itemque quod esse dicatur utriusque vox β. ei vero. Distic de mutιhbsipui. Quod omnium optime . explicat Doncitus in l. *ulatio ista habere. 9. alteri .nu. 26. D de Q. O. Haec de patre. Filio autem nominatim legibus peri ita est reuocatio,& vindicatio rerum aduen- titiarum a patre alienatarum d. I. I AMI .seq.cumsimilibus tit. debon matern . ci tit. dι bonis
euasib. Sed hic primum videndum est, nyiuo et in
112쪽
tio etiam patre id ei concedatur an duntaxaLmortuo ' quod vivo patre non ssit agere. probatur his argumentis. I. Quia filiustam . regulariter agerc non potest: vita cx causa , nisi
castrensis peculii, δc aliis quibusdam scriptis in l. bus . D. deo. I A. quibus alias quasdam glosias adiicit . . Deinde, oui a s patri diserte
datur haec potestas actiones mouendi, & cxci piendi pro rebus aduentitiis. l. vlt. g. vbι au
tricennis. apertius ex P. 2 ouet de nuptiis. S.
sed quod ancitum. unde δc Auth. sumpta est; quo in loco scripturn st, filiosam. non currere praescriptionem longi temporis, dum est in potestate patris conlii tutus. cuius rei nulla alia ratio eit quam quia non possit agere, quam dii pater vivit,& in potestate eum habet. Quartui de efficitur ea textu ex prcsso in l. i. in in C. de an .excepi. ubi scriptu est, non debere obiici filio ullam praescriptionem , nisi ex quo potestate paterna liberatus fuerit , cum antea legibus
prohibeatur agerc. Postremo ira Bariolus se 'tit. in I si constante. n. 63. D solui. matrim. Jique allegati a Pinello ind. l. I l. .n. 74. Et ad Ze ut h. nisi tricenn. n. - . Caeterum Pinellus non probat hanc sententiam, ex d. quia. vel d.
v. de nuptiis; quia ibi non agatur de bonis aduentitiis, sed de lucris nuptialibus quae patri acquiratur, olim quidem in solidum sic ut disia ponere de iis posset etiam alipnando, & testa-do l. generaliter. ,. vlt. l. Duis prioris. I. I. j. ιςrIam, C. de secundis nuptiis. Sed
113쪽
s1 DE BON. MATER N. &c postea ex Nou. 298. facta sunt in alienabilia, Mdebent liberis prioris matrimonii resertiari, ita ut pater usumfructu tantum habeat, ut prolixe
ptiis. exponit. In his igitur lucris tantum dicta Auth. loquitur, ideoque ait non pertinere ad alia bona liberorum ad uenutia, Pinellus:& filium pro his aduentitiis etiam vivo patre ad agendum contra alienationem factam admittit quia plus iuris in his habeat. quam in lucris nuptialib8. Sed obstat ael. i .in . C. Deau .excep. cuius generalis est tum sanctjo,rum ratio. Nec bene ad eam respondet Pinellus multis licet allatis rationibus. Vnde Baldi sententia adcedit. qui posse etiam vivo patre filium agere
scribit in L .f.imo cogitatione. . de ture deliberand. Sed male contra expressas leges, ut dixi. Deque obstat Limperator. D. ad Scium Trebel. nam ei'L. casus, ut supra demon straui,valde est singularis. multo minus obstant aliae ratiunculae,quas d. loco&adi. I .par. .n.7 cfβ'. ehonta matern . adfert. Mortuo autem Patre dubium non est, quin filius agere pollit &alienata reuocared. ll. illud modo quaeritur, an
id etiam possit facere. si patri filo heres extiterit Z dices,inutilis quaestio, cum filius sit heres necessarius &suus patri. p. de hered. quia. sdi f. Ita quidem est iure ciuili, sed iure praetorio quo ei facultas se a paterna hereditate abs.tinendi concessa est, filius redigitur ad con
ditionem extraneorum L namia nec emanci
patus. D. de leg. i. Quod beneficium perpetuo habet, si L non immiscuerit hereditati
114쪽
de& illud receptum est , ut non intelligatur unquam filius patri heres extitisse, nisi probetur eum se immiscuisse, ut multis locis Ad cursus docet,pradertim in Lsi cum dotem. 9.transegrediamur. ta ibi Barto . D. sint .matram. Igitur si heres patri cxtiterit, an reuocare alienationem bonorum aduentiliorum a patrefaista ira poterit' Quam quaestionem tum alii tum idem Adcursius accurate tractant in L cua matre. C. de res vindication .vbi csicludit, quod non possit, his argumentis. Primu,exregula d.Lcsia matre. qua constitutu est, ut heres, quaten
defuncto successit eius factu coprebare teneatur. Deinde quia eadem sit heredis conditio , qerat venditoris, cui succcsit , qui venditor repellebatur ab agendo l. a. C. defruct. 2 6. mp. l. cum beres. D. de diuers ta tempor. ρ si t. Tertio. textum in i uum. D.de liberat. caus v-bi seriptum est , filium no posse reuocare libertatem a patre datam seruo suo,id est, filii proprio, & additur ibi haec ratio, quia patri heres extitit, nec solus filius sed alius ibi heres, reuocare eam manumissionem non potest l. erus
alieno. C. deseri . al. manumiss. In contrarium faciunt d. l. I. C. debon. matern. ta l. cum oportet. 9. non autem. C. debon. qua lib. quae indistincte & generaliter loquuntur, conceduntque filio reuocationem. Deinde quia si patri ipsi concedatur,qui alienauit,ut sipra diruam. l. quemadmodum. 6. arbitri ergo filio misto magis concedendum est, licet heres sit; cum heredi plerunque plus permittatur, quam de-
115쪽
est reuocatoria actio conceditur patrono heredi liberti. siue ex testam et o siue ab iri testato
sim fraud. patron. quibus quinto loco adiicie-du est illud arguinciatu, quia raro, & fcrenti quam posset ista reuocatio legib. concesta filio locum haberei cu fere semper patri filio heres exi stat. via dc qai da ad euitandam hanc absurdi ateri eo delati Hint, ut dicerent filici admittendum esse.vitio patre, quod supra satis refu taui.& refellitur etiam ex eo, quod absurdumst plus permatii filio patre vitio. si Patre mortuo, cum pater vivus habeat usum fruetulia dc administratione bonorum aduentitioru , quae iura desinunt eo mortuo, ideoque patre vivo, filio recte dici pollet, Θ cst in I. I. 9. mpuber. m. n. D. de cotibo. prannatura est tua acti O, cu adhuc v iu at is Je c u i u s b o n is & i u r e agi t u i ii d est, pater. Repudianda est igitur ii a c Accursit sententia, quam propterea, φ fatis dura videretur, limitationibus filii bus da temperant , praecipui quantum obieruo duabus. una est, quod no in rotum velint excludi filium heredem patris ad vindicatione rerum suarum , ed pi o ea tantum parte, qua heres patri exstitit, iuxta Rrgulam d. l. cum a matre. Altera est, quod si filio nihil praeter suam legitima relictu sita patre, in totum admittatur ad rouocatione, quia legitii plena debeatur , nec porcsta patre ullo modo grauari. quo uia in priorab. C.de inodis ust qui b.
ci imitationi b. latissime disserit Pinellus ad Z l. i l. yn 79. e q. Indistincte igitur tela ιν dum
116쪽
dum est filium admitti ad reuocadui i. etiamsi heres patris sit per supra dicta iura, & argumeta quibus ina Iegibila ad Lmἀt, e. retpodet &aliis: cum ad argumenta contrariae sententii; fa- cillimo res pora deri pollit. Sunt enim generalia, ct longe petita. filiorum enim sunt haec bona' aduentitia, nec quicquam in hanc vel in illa debet facere hereditatis paternae ratio. Unde etiata lucra nuptialia pertinent ad liberos, 'qua uis patri heredes no extiterint. l. Mc Hrctati. 9.vit. C desec num Postremo ut emptori, vel alii romaduentitiam a patre accipienti consulatur , ita cautum est,ut emptor fidelia fibre a patre petere & exigere possit, euictionis scilicet nomine. hoc enim demo strant illa verba d. lsii velit ppo test igitur et atque ab inuito etiam patre dari fidei ultor debet, Wiali in ipso limine contractus' immineat euictio, iuxta Is s. c 'de euissio. ld- . que ita est nisi pater doceat rem qua aliena uir, esse suam, non filii. ita enim illa verba d. l. I . in retapri tor,iseerepater debet, . Illi autem inepti ut Acciarsus, qui dicunt hanc L dare consilium patri mentiendi, sed causative tantu hoc cst. si velit emptorem reperire vel etiam,vt Sa
licetus&ahi, quasi postlii ede cui ctione motam patri hoc onus incubat res illas fuisse seas, no filii. quis enim de hoc dubitat' Sed illa ver baideo posita sunt ut exonerent patrema praestatione fidei uitaris si docuerit illas res non esse filii sui.
117쪽
C A P V T XIX. Exceptiones ue casius,quibNemmi se es alienatio.
NVnc quibus casibus patri administratori
iure permissum sit alienare& obligare res aduentitias,ita ut alienatio re sicindi non possit. cognoscamus. quod erat caput postremum, ex tribus, quae de alienatione horum bonorum proposuimus: sunt autem cauta maximae duae expressae; ob quas alienatio patri permittitur. Vnaeli causa aeris alieni, altera legatorum , dc fidei commissorum soluendorum. cum non se lum.*. in autem as alienum. c. de bon. quae liber.
in eo igitur 9.scriptum est sex defundupersena
aes alienum descendat. taque indestquantur. quibus verbis significatur hereditas aduentitia alterius filiosam. delata. in qua hereditate reperitur aes alienum a testatore defuncto contra
ctum, item legata & fidei commissa ab eodem relicta.hic primum quaeritur, an non etiam ob alienum aes, quod ex defuncti persona descen dat, fieri haec alienatio possit ξ & verum est, posse ob quodcunque aes alienum , cum in omni eadem sit ratio,& quod de aere alieno haereditario inae g. expressiim est, exempli causia factum est; & quia maxime in eo alieno valere solet ac debet, utpote cum filius hereditatem habeat, etiam eius incommoda habere debet.
118쪽
C A r v T XIX. y imo hereditas vel bona, de quibus hic agimus, liroprie non intelliguntur ejIe,nisi prius aere a leno deducto, ut generaliter de omnibus bonis traditum est ini bonorum. 2Gbsignatum.
f.bonam . de Q. S. Vnde facta obhanc causim alienatio non videtur esse alienatio, quia bona filii non intelliguntur, nisi detract6 hoc aere alieno, ut eleganter Imp. ait, in d. 9.An autemas alienum. Deinde quaeritur, an patri admini- stratori in hac alienatione opus sit decreto Iudicis 'sicut est optus tutori in alienatione reraminoris l. qua tutores. C. de adminI Lata. tutor. l.
magisputo. glassim. D.dereb. eor. quisub tutes. Quo videtur etiam facere d. , . a. vehementer. Sin autento aes alienum, in illis v bis, Rite vendere, item rite pignoris nonereA Nam Rite est solemniter. igitur non sine decreto, quod est summa pars solemnitatis. Videtur esse etiam ad hoc textus expressus , & in ipse patre, in
nihil dicat, sed licentiam patribus det alienan
di aduentitia ex certis caussis ; videtur non aliter eam dare , quam ut mos est in aliis administratoribus, puta tutore,curatore,& similibus. Et ita in Camera imperii iudicatu refert Myn- sing. cent. 6. Obs Gi. Sed his non obstantibus, communiter recepta est A Zonis sententia, ut decretum in patre administratore non requiratur ad alienadum, quae opinio nititur his rationibus. Primo quia leges non requirunt hoc
decretum. Deinde quia idem constitutum est
119쪽
s,8 Da Bo N. M ATERIL Sce. in Episcopo, qui est administrator Se vehit pa-krer pauperum,ut possit fine decreto comm reain immobiles alienare. , siquis in nomine Auth. de clesiast. Sed in eo qui unlgo ad id ci- rari selet, nihl eperto,sed in i L F qnis aurem dc in M. D. quamuis neque ibi quicquana
nominatim de decreto dicatur. Tertio quia aes sinaῆt araben. si inpliciter patri concedit alienatione in his canitis. Quareo, quia patris po- restati amplissimae id conueniat, di illi fiduciae quana leges de patre habent T. -
tu te mentia . de liberat=on.legat, . ubi diciis rur , praesumptio propter naturalem affectunt facit videri, omnia patri esse concessi. Et d. Mab.3.vis.sbν .pater napsetrate licet C. de bon.qua Aber. Non obstanr in contrarium supra addit cta; dc primoe exempturn curatorum &rutorum, quia longe maior po restas patris , quam Ηἷorum . nam pater administrator excusatur etiam a rationibus reddendis,&c. vi supra suis' locri exposuimus, at tutor quamuis idem sit de
pater, puta si tutor sit filii sui emancipati . non est immunis a rationibus reddendis.).9. Titu resamraim S Usuperstine. S ibi Bd. de dolo.Llicet. C. ad L. Ralcid am. Non obstat secundo argumentum ductum ex verbo, Rite, quia istud verbum deest pn veteribus exemplaribus,' ideoque & circum scribi solet. Deinde alias selemnitates & ordinem rhistiniano in a. expositum significat, id est . quaenam res prius
vendi debeant,quaenam posterius; non autem decretum ullum magistrariis. Non obstat tertium:quia de patre tutore emacipati loquituri
120쪽
nos autem hic de patre administratore. qui ha bet filium in. potestate. Quartum etiam nihil obstat , sed magis pro nobis facit; quia erubescet e debemus sine lege loqui ut ait idem Imp. Nec illud quidem obstat. quod de iudicio Ca-
ira erae attulimus. Nam in alienatione voluntati a decretum iudicis requiri probauit, non aut in necessaria, id est, eris alieni caussa. neque ali ter Ago lensit ut idem Mynlingerus docet, ne inque aliter haec quaestio proponi debuit, quam in ea alienationc quae iure permissa est. Tertio loco quaeritur, an id cordo in alienatio e bono rhi aduentiliorum. patri strua dus sit, qui serua - tur in exsecutione iudicati, vel viceversi' Et madordine in iis bonis aduentitiis alienandis a patre attinet, certui ius habemus coprehens imi ia d. non solii. vst. F. in aut . C. de bon. quae tiber vi primo vendantur res mobiles, deinde si eae nctilissiciant aeri alieno sol acndo. res immobiles. Id. n. longe filio debitori utilius est: cui leges in
hac alienatione consultu volunt, sicut& minori 1 s. annis, ubi tutor alienat eius res d.l. magi i j. non passim. D.de rebιeor. l. I. 9 dι minutio. D.d ve=ur. mpus mittend. ubi illud etiam adiicitur, quod cita colentit cum d. f.sin autem ὰs. ut in i ii univcndendi fiat arcb. viliori b. & deterioribus deinde ad meliores veniatur. quo exeplo plerique D J.idem obseruandum esse dicunt irrexecutione rei iudicat*de qua agitur mi. Diuo
tie Duarentis illic id improbat, ea ratione. Minuenditiose piguoru ex causa iudicati ea prora id obseruatur,il, facilius visam est , commo